HET NIEUWE AVONDBLAD VGDB VELSEN, BEVERWIJKe.O. De pareivisscherij op Ceylon. Visscherij-Snufjes 18e JAARCANC No. 87 ZATERDAG 11 FEBR. 1933 IJMUIDER COURANT [ABONNEMENTEN: per week 10 cents, per maand 40 cents plus 2J4 cents incasso, per kwartaal ƒ1.20 plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents. KantoorKennemerlaan 42 - IJmuiden - Telefoon 521 VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN. UITGAVE LOURENS COSTER, MAATSCHAPPIJ VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V. DIRECTIE: P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM. ADVERTENTIEN: 1—5 regels ƒ0.75. Elke regel meer 15 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Advertenties van Vraag en Aanbod 13 regels 25 cent, elke regel meer 10 cent. Ingezonden mcdcdeclingen dubbele prijs. Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen: ƒ2000.bij algeheele invaliditeit; ƒ600.bij overlijden; ƒ400.bij verlies van een hand, voet of oog; ƒ250bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van een wijsvinger; 100.— bij breuk van boven- en/of onderarm; 100.— bij breuk van boven- en/of onderbeen; 50.— bij verlies van een anderen vinger. Tenge volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000.— bij overlijden van man en vrouw beiden; 3000.bij overlijden van den man alleen; 2000.bij over lijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen, enz. 400.— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een maximum van 200u.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben. Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-Bank te Schiedam- Oneetbare oesters met surprises. Peari Town, de internationale bamboe-stad. Evenals dit in meerdere zeeën het geval is, wordt in den Indischen Oceaan aan den Noord-Westkust van het eiland Ceijlon een soort oesters (mosselen) aangetroffen, waar van het vleesch in tegenstelling met dat van onze Zeeuwsche oesters een delica tesse voor de fijnproevers oneetbaar 'is. Meerdere van deze schelpdieren zonderen echter in hun vleesch een zelfstandigheid af, die als „echte paarlen" reeds een lievelings sieraad der Grieksche, Indische en Romein- sche vrouwen was en heden ten dagen nog zeer gewild en bovendien ondanks de concurrentie van de z.g. „gecultiveerde paar len", die tegenwoordig in Japan worden ge kweekt nogal kostbaar zijn. Nadat de pacht- en arbeidscontracten zijn afgesloten en aan ieder de plaats is aange wezen, "waar hij met een bepaald aantal vaartuigen en duikers visschen mag. begeven de bootbemanningen, duikers en andere be langhebbenden zich met hun vaartuigen naar de golf van Manaar, alwaar zij op de kust van Marichchukkadi, hun tijdelijke ver blijven opslaan. Op dit lage kustgedeelte, dat op den ach tergrond door dc wildernis begrensd wordt, verrijst in één dag een volslagen stad, Pear] Town (Paarlstad) genaamd. Pearl Town heeft lange straten, terwijl de zich daarin bevindende hutten van bam boe en matten worden vervaardigd. eMerdere van deze hutten worden tot toko (winkel) ingericht, alwaar kleeren, huishoudelijke ar tikelen, levensmiddelen, dranken, enz. ver krijgbaar zijn. Bovendien is er een hospitaal, een post kantoor en een politiebureau. Ter voorkoming van epidemiën is er tevens een zeer goed BH gjSSjp Arabische ioaarlduikers, die gebruik maken van een neusknip. In vroeger jaren was de zucht om zich met paarlen te kunnen tooien, tot een bijna ongelooflijke hoogte gestegen. Rijke lieden verspeelde hiermede millioenen en meerdere malen hun geheele vermogen. Ze werden niet bij enkele stuks, doch bij vele tegelijk gedra gen, zooals tegenwoordig nog het geval is. Over het ontstaan der paarlen in de oesters zijn reeds vele eeuwen allerlei veronderstel lingen gemaakt en theorieën over verkon digd. Dat zij echter niet" tot het wezen van de oesters behooren is thans algemeen be kend. De aanwezigheid van paarlen in een oester moet als een ziekte worden beschouwd Deze meening werd eveneens reeds in vroeger jaren door vele geleerden gedeeld. Men is ook nog langen tijd in de veronderstelling geweest, dat de paarlen de stof waren van toevallige verwondingen, zooals steken van boorwormen, enz. Een paarl heeft haar ont staan echter te danken aan een klein vreemd lichaam zooals een steentje, zandkorrel of ander voorwerpje dat op een of andere wijze binnen de oesterschelp komt en zich vast zet. Rond dit voorwerp groeit een huidje en daar zich hierom geleidelijk nieuwe huid jes blijven vormen, ontstaat na verloop van 8 a 10 jaren, een paarl. Er worden dikwijls oesters gevonden waarin zich echter meer parels bevinden. Oesters met 7 a 8 paarlen zijn eveneens geen zeldzaamheid. De paarlbanken van Ceylon die ten Noord westen van dit eiland in de golf van Manaar zijn gelegen, hebben van Noord tot Zuid ge rekend een langte van ongeveer 15 mijlen (pl.m. 28 K.M.) en liggen op een diepte van 6 a 8 vadem (11 tot 14 1/2 M.) Dc paarlbedden zijn het eigendom van het Ceylonsche-gouvernement en worden hier door onderhouden. De gouvernements-ambtenaren, die met het toezicht over de banken zijn belast, be palen tevens wanneer de vischerij een aan vang zal nemen. Het vischseizoen begint ge woonlijk in het begin van Februari en eindigt meestal den len April. Dit laatste houdt nauw verband met de omstreeks dien tijd doorkomende moesson (storm en regentijd) die het duiken naar paarlen levensgevaarlijk of geheel onmogelijk maakt. Het oogsten der paarlen geschiedt op tweeërlei wijze. De paarlbanken worden aan een maatschappij verpacht of het gouverne ment laat het oogsten in eigen beheer ver richten. In het laatste geval maakt het gou vernement een overeenkomst met de duikers. Van alle oesters, die aan de oppervlakte worden gebracht, is 2/3 gedeelte voor het gouvernement bestemd, terwijl de bemannin gen der visschersbooten en de duikers, te gamen 1/3 ontvangen. georganiseerde, uitstekend ingerichte gezond' heidsdienst. Daar Pearl Town gedurende het visch' seizoen door duizenden personen be staande uit pachters, schippers, duikers, kooplieden, makelaars, nieuwsgierige toe schouwers en.oneerlijke lieden be woond wordt, is er een groote politiemacht aanwezig. Eenige dagen na afloop der visscherij is deze kuststrook weer geheel verlaten. Ten einde op de plaatsen waar gevischt. moet worden tijdig aanwezig te zijn, begeven de bootbemanningen en duikers zich met hun vaartuigen reeds des nachts of in den vroe gen morgen naar de paarlbanken, aangezien deze 3 mijlen van de kust verwijderd zijn. Het vischen (duiken) begint des morgens te half acht en eindigt om 12 uur des mid dags, wanneer het sein door middel van een kanonschot wordt gegeven. De duikers begeven zich ongekleed te water Rondom hun schouders of om hun middel hebben zij een gordel, waaraan een mand is bevestigd, welke dient voor het verza melen der oesters, die op de banken worden gevonden. Elke duiker heeft een attendant en een steen van genoegzame zwaarte, die hij bij het neerdalen onder de voeten neemt. Deze steen is bevestigd aan een touw, dat zorgvuldig is vastgemaakt en zoodanig aan het dek is opgeschoten, dat het vrij en vlug kan uitloopen. Wanneer alles in orde is neemt de duiker den steen onder de voeten, haalt de longen vol lucht, sluit neus en ooren af en daalt vervolgens snel naar beneden. Zoodra hij op een diepte van 60 a 70 voet de paarl banken heeft bereikt, verzamelt hij zoo snel mogelijk met beide handen de oesters die hij maar bereiken kan en vult hiermede zijn mand. Voelt hij, dat hij het onder water niet langer kan uithouden, dan laat hij den steen los en schiet als een pijl naar de oppervlakte, waar hij eenigen tijd blijft en tevens zijn mand geledigd wordt. Is de duiker genoegzaam uitgerust, dan begeeft hij zich opnieuw naar beneden. De duikers werken in paren. Raakt een duiker vermoeid, dan wordt hij door zijn partner afgelost. El kander geregeld aflossend, wordt het vis schen tot des middags voortgezet, waarna alle booten naar het strand terugkeeren. De beste duikers komen van de Perzische golf en zijn Arabieren. De gemiddelde tijd,' dat een duiker onder water blijft is 60 tot 70 seconden. De Arabieren sluiten bij het duiken hun neus af door middel van een neusknip; de inboorlingen van Ceylon stop pen hun neus met katoen of was toe. of sluiten deze met vinger en duim af. Het duiken is een inspannende en vermoeiende arbeid. Bovendien is het zeer gevaarlijk. Het is toch vele malen gebeurd dat een duiker gedurende zijn werkzaamheden door een of ander in het water levend ondier werd aan gevallen en gedood. De moeilijkste zaak bij de paarlvischerij is deze, dat lang niet alle oesters welke aan de oppervlakte van het water worden gebracht, paarlen bevatten en dat men van buiten ook niet over het in wendige kan oordeelen, hoewel de duikers zeer veel waarde hechten aan bijzondere ken- - teekenen. Wanneer een schelp vele paarlen bevat, ziet deze er van buiten gewoonlijk zeer ongelijk uit. Het dier bezit in zijn schaal van 910 cM. lange sluitspieren en laat zich dus niet gemakkelijk van binnen zien. Na den dood van het dier valt dus eerst met zeker heid uit te maken, wat men gevangen of gekocht heeft. Zoodra het middag is keert de geheele visschersvloot naar het strand terug, het geen meestal in race-tempo gebeurt, daar het spreekwoord: „Wie het eerst komt, het eerst maalt" hier ook van toepassing is. Wanneer de booten zijn geland, dragen de duikers de oesters welke aan boord reeds in zakken zijn verpakt op hun hoofd naar het strand en ontvangen het hun toekomende gedeelte. De duikers en bootbemanningen kunnen vrij over hun aandeel beschikken, terwijl het hun is toegestaan, dit buiten den afslag te verkoopen. Bij de aankomst aan het strand worden de booten reeds opgewacht door de koop lieden, aangezien de bootbemanningen en duikers de hun toegewezen oesters zoo spoe dig mogelijk in geld trachten om te zetten. Bij dezen handel gaat het levendig toe, terwijl ieder goed toezien moet, dat hij niet bedrogen wordt. De duikers verkoopen hun oesters gewoonlijk bij kleine kwantums te gelijk. In het jaar 1925 ontvingen zij bij het begin van het seizoen meer dan een rupee i (pl.m. f 0.80) per oester. De oesters, die voor het gouvernement zijn bestemd worden in Pearl Town publiek ver kocht. De verkoop der oesters geschiedt in partijen van 1000 stuks tegelijk. Voordat de verkoop en het bieden begint, houdt de gouvernementsafslager een flesch in de hoogte, waarin zich een aantal paarlen bevindt. Hij deelt aan de koopers, die ron- om hem geschaard zijn, mede, dat het aantal paarlen, hetwelk zich in de flesch bevindt, het product is van 1000 schelpen en een waarde van zooveel geld vertegenwoordigt. Deze paarlen dienen tevens als monster en bovendien is het een bewijs, dat de paarl banken productief zijn. Het verkoopen der paarlen geschiedt in 3 verschillende talen, waarbij ook gebruik wordt gemaakt van tolken. Zoodra de handel is afgeloopen worden de gekochte oesters door de kooplieden naar hun z.g. „kottu's" gebracht. Een „kottu" is een geheel afgesloten ruimte, waarvan de wan den van bamboe-matten zijn vervaardigd. Nadat de schelpen gewasschen zijn, worden ze in de kottu op den grond uitgespreid. Door de brandende zonnestralen, die aan gezien het" dak ontbreekt in de kottu binnendringen, gaan de schelpen van zelf open, terwijl het vleesch van de oesters tot verrotting overgaat. De ondragelijke stank, die hierdoor ontstaat verpest de geheele om geving. Deze rottende massa is reeds na eenige uren geheel bedekt met blauwe vlie gen en wormen die zich aan dit kostelijk maal te goed doen en het vleesch van de oesters totaal verorberen. Wanneer het rottingsproces, dat ongeveer 12 a 14 dagen duurt, is afgeloopen, doet men deze stinkende substantie in bakken gevuld met water. Dit wordt nu door koelies gewas schen, terwijl het vuil, dat hierdoor boven komt drijven, geregeld verwijderd wordt. Bij het wasschen wordt scherp toezicht ge houden, terwijl de koelies, die hiermede be last zijn, gedurende de werkzaamheden hun handen onder water moeten houden. Dit laatste is een maatregel om het stelen van paarlen zooveel mogelijk te voorkomen. Ontdekt een koelie een schelp, waaraan zich een uitwas bevindt, dan waarschuwt hij een man, die deze schelpen in een mand verzamelt. Is het wasschen afgeloopen dan wordt het water verwijderd, terwijl het overi ge, bestaande uit steentjes, zand, stukken van schelpen, zorgvuldig bijeen wordt gegaard en in een zak gedaan. Deze zak wordt opge hangen waardoor het water, dat zich nog tusschen dit afval bevindt, kan uitdruipen. Den volgenden dag wordt dit afval nadat het gedroogd is herhaaldelijk gezeefd en on derzocht, ten einde te voorkomen, dat ook maar het kleinste pareltje verloren gaat. De paarlvisscherij en handel is een zeer riskant bedrijf en .wordt als 's wereld groot ste gokkerij beschouwd. Behalve, dat de-meeste oesters, welke aan de oppervlakte worden gebracht, geen paar len bevatten'en de kooplieden dus ..op hoop van zegen koopen", komt de grootste risico echter op rekening van de pachters. Het gebeurt toch meermalen, dat de oesters gedurende het vischseizoen plotseling van de banken verdwijnen, welke dan onproduc tief worden. Even plotseling als ze ver dwijnen, keeren ze weer terug. Waar heen zij zich begeven en vanwaar zij terug keeren, valt niet met zekerheid te zeggen Men veronderstelt echter, dat zij zich ge durende een dergelijke periode naar de West kust van Voor-Indië begeven. Dit verschijn sel heeft zich reeds van 1680 af tot heden op ongeregelde tijden herhaald. Bovendien zijn er perioden geweest dat er in 20 jaren niet gevischt kon worden. De pachters der paarlbanken, die hun pachtsom waarvoor gecontracteerd wordt, moeten betalen, hebben dit risico te aan aanvaarden. Dat hierdoor meermalen groote kapitalen worden verspeeld, behoeft geen nader betoog. Een voordeelig oogstjaar was 1905. In dat jaar was de totale opbrengst voor het Cey lonsche-gouvernement ongeveer 250.000. Gedurende dit seizoen werden er 49.378.616 oesters aan de oppervlakte gebracht. In het jaar 1929 werd bij een van de Zuid- zee-eilanden een oester gevonden, die een zwarte paarl bevatte, welke onmiddellijk door een Chineesche paarlhandelaar voor 110.000 fr. werd gekocht. IJmuiden-Oost. (Nadruk verboden). D. KRUIJ'FF. IJMUIDEN ANNIE ONDRA IN THALIA. De deelnemers aan de Paarljyisseherij. „HIJ EN ZIJN ZUSTER". „Hij en zijn zuster" is een film van een ge heel apart genre. Vlasta Burian vervult, bij gestaan door zijn charmante tegenspeelster Annie Ondra op voortreffelijke wijze de hoofdrol. Men valt bij deze film van de eene lachbui in de andere, zoodat men geen spijt van zijn bezoek zal hebben. De manier, waarop Annie van eenvoudig kamermeisje zich op weet te werken tot de gevierde revue-ster van het Rococo-Theater is allervermakelijkst. De liedjes die zij hierbij zingt zullen ^eer zeker spoedig populair zijn. ..Hij" Vlasta Burian en „zijn zuster" Annie Ondra. beide artisten, die in een bepaald gen re, het humoristische, het waarlijk geestige, veel weten te bereiken. Een goed gevulde zaal heeft gister kennis gemaakt met „Mijn zuster en ik", de film waarin het pittige, vroolijke liedje: „Schreibt deine Liebste dir?" zooveel charme verleent. Vandaar dat men „Er und seine Schwester" van begin tot einde met een steeds stijgende belangstelling gade slaat. ZANGUITVOERING. De meisjes-zangklassen onder leiding' van mej. Meijering te Katwijk zal 2 Maart a.s. een uitvoering geven in het Gebouw voor Christelijke Belangen. Een aardig programma zal ten gehoore worden gebracht. Een sopraanzangeres zal ter afwisseling enkele liederen ten gehoore brengen. CIX. Het was deze week zuinig met den aan voer, waardoor er flinke prijzen besteed wer den. De daling van de prijzen van de tong, tengevolge van de sluiting der Fransche grenzen voor onze fijnvisch laat nog op zich wachten, waardoor de loggers nog mooie be sommingen maakten. Overigens is alles rondom de Visschers- haven bij het oude. De staking duurt nog voort en de depressie in IJmuiden wordt met den dag grooter, zoodat de burgerij hoe langer hoe meer naar het einde begint te verlangen. In mijn vorig snufje zinspeelde ik op een wending, die het conflict zou kunnen nemen. Wat er gefluisterd werd: „dat men in de zaak roerde" bleek juist te zijn, want den zelfden dag, waarop bedoeld snufje onder de oogen van de lezers kwam, kwam het be richt, dat burgemeester Rambonnet het hoofdbestuur van den Centralen Bond tot een bespreking op het gemeentehuis had uit- genoodïgd, waaruit valt af te leiden, dat de burgemeester in zijn hoedanigheid van bij zondere bemiddelaar opnieuw een bemidde lingspoging vóór had. De bespreking ging niet door tengevolge van een ongesteldheid van den burgemeester. Burgemeester Ram bonnet is thans weer hersteld en naar ik vernam, zal de uitgestelde conferentie spoe dig plaats vinden. Ik hoop van harte, dat zij tot een gunstig resultaat mag leiden. De teere ijskwestie heb ik tot dusver on besproken gelaten. Maar nu wil ik er toch eenige woorden over zeggen. Ook dit is een zaak van zeer groot belang voor IJmuiden want voor de ijsfabrieken is het een levenskwestie. Waar ik nu even op wil wijden is op het volgende. In de Eerste Kamer heeft men bij de behandeling der begrooting van het Staatsvisschershavenbe- drijf de opmerking gemaakt, dat in IJmuiden Noorsch ijs wordt gebruikt in- plaats van fabrieksijs. Men meende, dat het Noorsche ijs in hooge mate bacteriën-hou dend is en dat het gevaarlijk voor de gezond heid is. Men vroeg dan oók; óf het geen aan beveling zou verdienen eèn einde te maken aan het gebruik van het Noorsch ijs. Dit gaat nu waarlijk wat al ter ver. Er eaan jaarlijksch millioenen Kilo's visch uit Noorwegen, verpakt in natuurijs naar „aller Herren Lander". Duizenden tonnen van dit ijs worden geëxporteerd. Wanneer dit ijs nu zoo schadelijk was,, zou .men daar toch wel iets van gehoord hebben. Wil men de eigen industrie beschermen, dan doe men zulks niet onder valsche vlag. Een Nederlandsche industrie loopt gevaar, onder den voet te worden geloopen door een buitenlandsch oroduct. Er is, waar we toch leven in een tijd waarin de ons omringende landen hun industrie op allerlei wijze be schermen reden voor onze regeering, om ook onze industrie, ook dus de ijsindustrie, te beschermen. Maar we zouden ons voor heel Europa belachelijk maken, als we het ijs uit Noorwegen gingen weren, omdat het ge vaarlijk is voor de volksgezondheid. Temeer omdat daaruit zou voortvloeien, dat ook visch in Noorsch ijs verpakt, niet meer in ons land binnengelaten zou mogen worden. PIETERMAN. VELSEN VAN HET PLAATSELIJK CRISIS-COMITé. Ontvangsten. Sedert de vorige opgave (23 Januari j.l.) ontving de Penningmeester in totaal 1319.03. Voor de volgende bijzondere ontvangsten begrepen in bovengenoemd bedrag, betuigt het Dagelijksch Bestuur zijn hartelijken dank: Bijdragen Personeel Prov. Electrisch bedrijf 80. Collecte „Gratia Plato" 6.30 Collecte IJsbaan „Velserbeek" 3.44 Saldo kegelconcours 325. Bijdragen Personeel Gas en Water 8.50 VER. VAN WINKELIERS EN NERINGDOENDEN. De Vereeniging van Winkeliers en Nering doenden „Wijkeroog" houdt a.s. Dinsdag avond in hotel „De Prins" een ledenvergade ring. De agenda vermeldt o.a.Bespreking Feestweek 1933. DRIEHUIS R.K. DAMESTOONEELCLUB. De R.K. Damestooneelclub alhier geeft Zondagavond 12 Februari in de zaal van den heer Böhm een uitvoering ten bate van het R.K. jeugdwerk. Opgevoerd zal worden het drama „De tweede Moeder". Muzikale mede werking wordt verleend door Mej. Dora Schrama en een kinderkoor. CABARETAVOND. In de zaal van het Huis te Velsen wordt Dinsdagavond 14 Februari een cabaretavond gegeven door het Duo Wally.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1933 | | pagina 1