HET NIEUWE AVONDBLAD
VGDD VELSEM BEVERWIJKe.Q
18e JAARGANG NO. 98
VRIJDAG 24 FEBRUARI 1933
IJMUIDEP COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 cents, per maand
40 cents plus T^/t cents incasso, per kwartaal 1.20 plus
5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
KantoorKennemerlaan 42 - IJmuiden - Telefoon 521
VERSCHIJNT DAGELIJKS, BEHALVE OP ZON- EN FEESTDAGEN.
UITGAVE LOURENS COSTER, MAATSCHAPPIJ VOOR COURANTUITGAVEN EN ALG. DRUKKERIJ N.V.
DIRECTIE: P. W. PEEREBOOM EN ROBERT PEEREBOOM.
ADVERTENTIEN15 regels 0.75. Elke regel meer
15 cent. Bij abonnement belangrijke korting. Advertenties
van Vraag en Aanbod 13 regels 25 cent, elke regel
meer 10 cent. Ingezonden medcdeclingen dubbele prijs.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd
enten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
f9000.— bij algeheele invaliditeit; ƒ600.bij overlijden; 400.—bij verlies van
een hand, voet of oog; 250bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van
een wijsvinger; 100.bij breuk van boven- en/of onderarm; 100.bij breuk
van boven- en/of onderbeen; 50.— bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000.bij overlijden van man en
vrouw beiden; 3000.bij overlijden van den man alleen; 2000.bij over
lijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen,
enz. 400.bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodrg. Uitkeeringen krachtens deze
verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwg H.A.V.-Bank te Schiedam.
Drie Oorlogen.
Het is goed en noodzakelijk vooral ii
deze tijden, waarin vele menschen zich hard
nekkig toeleggen op het tegenovergestelde
de feiten te zien zooals zij zijn.
Genève praat nog steeds vruchteloos, en is
liet over alles oneens, terwijl er drie oorlogen
begonnen zijn. Weliswaar zijn de formalitei
ten oorlogsverklaringen en afmarsch van ge
zanten en zoo, niet compleet voltrokken, maar
dat hoort bij de nieuwe methodes. Sinds de
betrokken naties hun plechtig afgrijzen van
geweld en hun belofte, dit nimmermeer te zul-
fen bezigen om geschillen op te lossen, in het
Kellogg Pact hebben neergelegd, beginnen zij
niet meer met een oorlogsverklaring maar met
een „oorlogstoestand". In Japan hebben ze er
nu een nieuwe truc bij bedacht: oorlogsver
klaring door een nieuwen staat (Mandsjoek-
Wo) die niets dan een soort dépendance van
Japan is, door niemand wordt erkend en niet
tot de leden van den Volkenbond behoort.
Overigens is Japan volkomen gereed om zelf
uit den Volkenbond te stappen, waartoe de
raad van state zich reeds met algemeene
stemmen bij de regeering heeft aangesloten.
De Chineesche provincie Jehol, ongeveer vijf
maal zoo groot als Nederland, zal het slag
veld wezen voor de twee groote gele naties.
Natuurlijk is er al vast wat gevochten; de Ja-
pansch-Cliineesche oorlog is trouwens in den
vorm van „oorlogstoestand" al lang niet nieuw
meer.
Twee andere oorlogen worden gevoerd m
Zuid-Amerika. De eerste tusschen Bolivia en
Paraguay, om het bezit van den Gran Chaco,
de tweede tusschen Columbia en Peru. In het
laatste geval is de onrechtmatige bezetting
door Peru van het Columbiaansche grens
plaats; Leticia de aanleiding.
Al deze conflicten gaan gepaard met de
gansche gamma van demagogie, officiëele
leugens en grenzenlooze huichelarij die tot de
traditie van den oorlog behoort. Maar het
is niet zoo erg als in 1914, dat geef ik toe.
Voorloopig staat de moreele en economische
ondergang van „slechts" zes volken op het
spel. Zes misleide volken. Wat den economi-
schen ondergang betreft is al een aardig ty
peerend staaltje geleverd door Columbia, dat
begonnen is. met al zijn begrootingen met
20 te verminderen ten bate van het oor
logsdepartement. Natuurlijk is dat pas een
begin, en slechts een bewijs van gebrek aan
inzicht. Zoo'n maatregel is op geen stukken
na voldoende.
De oorlogsindustrie, zal met blijdschap een
opleving constateeren. Die is er al eenigen
tijd. Vooral Amerika en Engeland schijnen
aardig aan China en Japan geleverd te heb
ben, en natuurlijk zijn dat de twee eenige lan
den niet. Er zij aan herinnerd dat de Neder-
landsche particuliere oorlogsindustrie verleden
jaar nog aan Zuid-Amerika heeft geleverd,
met de daarvoor vereischte toestemming van de
Nederlandsche regeering.
Wie zegt dat dergelijke conflicten in het
verre Zuid-Amerika en het verre Azië ons
koud kunnen laten geeft niet alleen blijk van
een'droevig gebrek aan menschelijk gevoel,
maar toont ook treurige kortzichtigheid. In
de Engelsche pers wordt er thans op aange
drongen dat Amerika en Engeland eindelijk
den uitvoer van wapenen naar China en Ja
pan zuilen verbieden. Dat geeft een eenvoudig
beeld van de situatie. De overige mogendheden
hadden deze oorlogen kunnen verhinderen al
leen reeds door een verbod van den particu
lieren wapenhandel. Zoo'n verbod schaadt
eenige onmiddellijke materiëele belangen en
neemt een geweldig gevaar, dat ons allen be
dreigt, voor de toekomst weg. Het zou de
duistere camarilla van internationale wapen
fabrikanten, terwille van wier dividenden al
zooveel millioenen gesneuveld zijn, voorgoed
fnuiken. Het laat vaderlandsliefde en andere
nobele sentimenten volkomen ongemoeid. Ja,
het steunt ze zelfs. In den vorigen oorlog zijn
talloozen gedood en verminkt door de wape
nen van hun eigen industrie, die aan den
vijand geleverd waren. Vindt u dat erg vader-
landsliévend, zoo'n' levering? Nu hoor, er is
nog niets veranderd. Het kan morgen aan den
dag in Europa weer beginnen, onder toe
juiching van vele dwazen die geestdriftig
meenen dat geweld en gezag hetzelfde zijn.
In Nederland staan wij nu vlak voor de
Kamerverkiezingen. Waar is ons verbod van
den particulieren wapenhandel en -fabrica
ge, en van den uitvoer van wapenen? Hoe
veel partijen zullen daar de verkiezingen mee
ingaan? Terwijl het niet alleen in Azië en
Amerika, maar ook in Europa overal gist en
bruist, en men zich laat verblinden door
politieke partijtegenstellingen in plaats van
het veel grootere, het ontzettende gevaar te
helpen voorkomen dat de geheele wereld
bedreigt?
Nederland zou hier een prachtig voorbeeld
kunnen geven in eigen huis een leidend ini
tiatief kunnen nemen, dat diepen indruk zou
maken. Waar blijft het?
Bij verkiezingen als deze behoorde het
Nederlandsche volk te eischen dat zulk
een daad onmiddellijk wordt uitgevoerd. De
vredesorganisaties hebben hier een mooie
taak. Het moment, met de verkiezingen op
til, is ervoor aangewezen. Met het afdeelings-
bestuur waarvan ik deel uitmaak doen wij al
sinds maanden moeite om de zaak in bewe
ging te krijgen. Wij geven geen kamp, wij
zetten door. Ik hoop dat andere organisaties
zich eveneens erop zullen werpen. Nooit is
het zoo noodig geweest als nu, dat degenen
die de ontzettende realiteit van den moder
nen oorlog de universeele vernietiging
beseffen, alles doen wat in hun vermogen is.
R. P.
IJMUIDEN
GECOMBINEERDE UITVOERING
CONCORDIA—VRIENDENKRING.
Voor een 'dicht bezette Thalia-zaal hebben
de Harmonie-Vereeniging „Concordia"e di
recteur Sam. Vlessing en de Tooneelvereeni-
ging „Vriendenkring", leider de heer F. A.
J. Hunsche, Donderdagavond haar tweede
gecombineerde uitvoering in dit seizoen ge
geven.
Het is steeds een verheugend feit, wanneer
plaatselijke vereenigingen hand in hand
gaan, teneinde een goed optreden te waar
borgen, zoowel qua accomodatie (groote
tooneelruimte) als wel om de onkosten aan
een optreden in dezen ook voor onze dilet
tant-ensembles crisistijd verbonden, samen
te dragen.
Concordia, dat ook ditmaal voor de pauze
het programma verzorgde, bracht een geheel
nieuw repertoire ten gehoore, dat aan de
executanten geenszins lichte eischen stelde
en waarvoor de reputatie, welke haar leider,
de heer Vlessing Sr. geniet, ons borg stond
voor e'en meer dan goed concert.
Na de frisch geblazen marsch van Nico
Gerharz, Sempre Avanti, volgde Sibelius'
Ouverture Finlandia, in welks werk we eerst
ten volle de capaciteiten van deze oude garde
(met veel jeugdige-leden), konden toetsen.
Wat ons allereerst frappeerde was het
uitmuntend bezette bas- en pistonregister.,
waarvan het eerste een prachtig fond aan
het orkest gaf. Ook het hout deed in kwa
liteit niet onder, hoewel het in kwantiteit
nog wat te kort schiet. z z
De prachtige ouverture vergde van de uit
voerenden accuraat werk, hetwelk dan ook
gegeven werd.
Toch kan ik niet nalaten op te merken,
dat m.i. de dirigent het corps moeilijk mee
kreeg. Maar het was ook nog een eerste uit
voering, welke zoodoende qua lezen nog te
zeer de volle aandacht der leden vergde.
Vlotter verliep de vertolking van het con
certstuk voor klarinet-solo en orkest, het
welk wij in eerste uitvoering reeds bij het
jubileumsconcert van „Kunstkring in No
vember j.l. mochten beluisteren.
Ditmaal werd de lastige solo-partij hierin
door den heer Cor Tol vervuld, welke te
recht voor zijn prestatie een extra-applaus
van het aandachtig-luisterend publiek ver
wierf.
Het orkest begeleidde consciëntieus, hoe
wel af en toe te forsch voor het fijne solo-
spel, dat door den heer Tol ten beste ge-,
geven werd.
Een aantrekkelijk arrangement van Con
cordia's directeur over motieven aan 1' Ar-
lesienne ontleend was verreweg het glans
nummer van den avond en werd tot een
prestatie, welke respect afdwong.
Een mooi vrij werk voor een concours. Of
denkt Concordia daar nog niet over?
Het stemt tot verheugen dat de „oude
garde" niet versaagd heeft en na de ern
stige inzinking van twee jaren geleden, zich
wederom tot devies gekozen heeft: Sempre
Avant steeds voorwarts!
Na de pauze heeft het auditorium ge
smuld van het boertige tooneelspel van
Henk Bakker, „Een duistere Gast".
Regisseur Hunsche heeft met zijn gezel
schap, de Tooneelvereeniging Vriendenkring
veel tijd en werk aan dit onmogelijke en
zoutelooze stuk besteed. Wat jammer was.
Regie, costumeering en grime waren mooi
verzorgd, terwijl de werkende leden van
Vriendenkring vlot spel leverden en van hun
rollen maakten, wat er voor dilettanten van
te maken viel.
Er is om de avonturen van burgemeester
Stronk en veldwachter Knol gelachen; het
geen dan toch maar de bedoeling was.
Het bal was, door het zeer late uur van
afloop, slechts kort, maar hevig.
W.
PERSONALIA.
De heer H. M. van der Steen te IJmuiiden
is te 's Gravenhage geslaagd voor het ma
chinisten -examen
ENGELSCH ZEILJACHT OP DE
PIER GESLAGEN.
HET ROODE KRUIS IN ACTIE VOOR
EEN „ALARMOEFENING".
Gisteravond wilde een Engelsch zeiljachtje,
de „Albatros" de haven binnenzeilen. De man
aan het roer hield bij het manoeuvreeren
vóór de haven, onbekend als hij was met de
omstandigheden, geen voldoende rekening
met den sterken stroom, met het gevolg, dat
het vaartuigje op de blokken stiet en een
groot gat onder de waterlijn bekwam. On
middellijk liep het scheepje vol water. De
schipper ziende in welk gevaar hij en de drie
andere opvarenden verkeerde, trachtte het
scheepje op het strand te zetten, doch in
eenige minuten maakte het zooveel water,
dat het dreigde te zinken.
De mannen sprongen daarop overboord,
nadat zij zich hadden voorzien van een
zwemvest. Het was een gelukkige omstandig
heid, dat het kalm weer was. Zij slaagden er
in, het strand, zij het ook meer dood dan le
vend te bereiken. Twee der schipbreukelin
gen gelukte het den voet der duinen te
bereiken, waar ze hun heil zochten in de
luwte van een huisje, niet in staat hunne
kameraden bij te staan. Deze, die er veel
slechter aan toe waren, hadden het niet zoo
ver kunnen brengen; zij zakten een eind-
weegs van de waterlijn ineen, en bleven op
het besneeuwde strand liggen
Het is zeker te danken aan het feit, dat
het strand met een sneeuwkleed bedekt was,
dat de schipbreukelingen spoedig door een
eenzamen strandwandelaar ontdekt werden.
Deze waarschuwde de kustwacht, die de poli
tie en de reddingsbrigade van Het Roode
Kruis alarmeerden.
Het was precies kwart over zeven toen de
heer Bakker, ploegcommandant van Het
Roode Kruis bericht kreeg van het ongeval.
Dank zij de medewerking van de Rijkstele
foon was binnen eenige minuten een aantal
mannelijke en vrouwelijke leden van de Red
dingsbrigade gewaarschuwd, die zich onmid
dellijk, hoe ongelegen voor sommigen hunner
het verzoek om te komen helpen kwam, ge-
uniformd en wel, naar de Cronjéstraat be
gaven, waar inmiddels twee auto's, beladen
met de noodige hulpmiddelen als vier bran
cards, dekens, verbandstoffen, warme krui
ken, heete koffie, cognac enz., gereed ston
den. Andere leden waren reeds per auto opge
haald, zoodat om half acht voldoende man
schappen aanwezig waren om de hulpverlee
ning ter hand te nemen.
Ook wij hadden van de oefening vernomen.
We vonden een plaatsje in de cabine van een
der auto's.
De motoren werden aangeslagen en zoo
snel de gladde wegen het veroorloofden, re
den de auto's strandwaarts, nagestaard door
een groot aantal plaatsgenooten, die klaar
blijkelijk van het „ongeval" onkundig waren
gebleven en elkaar zeer zeker verwonderd
afvroegen, wat er toch wel gebeurd mocht
zijn.
Binnen eenige minuten waren we aan het
parkeerterrein nabij het strand. De brancards
en de verdere benoodigdheden werden afge
laden en begeleid door eenige veldwachters
ging de brigade op zoek naar de slachtoffers.
Zoo kwamen we op het strand. Het mulle
zand lag verscholen onder een smetteloos
witte wade. Het leek alsof we tot over onze
schoenen in de sneeuw wegzakten, vooral op
de plaatsen waar het zand zeer mul was. De
felle lichtstralen van den vuurtoren zetten
de duintoppen in een fel licht en tooverden
elkaar najagende lichtplekken op het breede
strand. Alleen het eentonige geruisch van de
branding en de gedempte stemmen van de
ijverige reddingbrigade verbraken de stilte....
We liepen in de achterhoede met majoor
Reinders, Roode-Kruisman in hart en nieren.
De wandeling door het mulle zand viel niet
mee, maar tenslotte bereikten we de plaats,
waar de schipbreukelingen volgens de ont
vangen aanwijzingen moesten liggen.
Ligt daar niet wat? zeide de majoor.
Tegen een eenzaam huisje plekten in de
sneeuw twee donkere massa's.
De felle straal van een zaklantaarn flitste
door de duisternis. We traden nader. En ja,
daar vonden we twee mannen, gekleed in
oliegoed, beiden naar het scheen bewusteloos.
Inmiddels had de voorhoede ook de beide
schipbreukelingen gevonden.
Fluks werd alles in gereedheid gebracht
om de mannen te vervoeren. Dekens en war
me kruiken kwamen voor den dag en binnen
een ommezien lagen allen op de brancards.
GEM. VISSCHERIJSCHOOL.
Behalve de heer J. Blok is ook de heer
H. M. van der Steen geslaagd voor het voor
loopig diploma groote-vaart.
Beiden volgden de cursus aan de Ge
meentelijke VisscherijschooL
In het schijnsel van het licht van den vuur
toren keken we op ons horloge: acht uur!
De IJmuidensche Roode-Kruisbrigade weet
van opschieten.
De mannen waren geheel versuft. Ze wer
den met behulp van warme koffie bijgebracht
en nadat ze gelaafd waren met eenige scheut
jes cognac, die hen zichtbaar goed deden,
werden de vier veldwachters, die hun rol van
schipbreukeling zoo goed hadden gespeeld,
dat een beroeps-artist het hen niet had kun
nen verbeteren, weggedragen. Maar dit was
geen gemakkelijke taak, want het waren flink
gebouwde kerels, die de hoofdrol in dit spel
vervulden. Maar gedragen werden ze, on
danks hun gemiddeld gewicht van zeker
honderd kilo.
De oefening was schitterend geslaagd en
heeft bewezen, dat de mannen en vrouwen
van het Roode Kruis op elk oogenblik van
den dag gereed staan om hun menschlievend
werk te verrichten.
Voordat de terugtocht werd aanvaard,
sprak de heer Bakker namens dokter van
Haselen, voorzitter der afdeeling woorden van
dank tot de aanwezige leden der reddings
brigade en tot de rijksveldwachters, die zoo
goed waren geweest te hebben willen dienen
als levend materiaal, dat nu eenmaal bij een
oefening onmisbaar is.
Dat de zeeramp" goed geënsceneerd was
bleek duidelijk uit het feit, dat de meeste le
den der reddingsbrigade eerst toen ze ont
dekten dat de schipbreukelingen heelemaal
droog waren tot de conclusie kwamen, dat
het slechts een „alarmoefening" was.
DEN DANS ONTSPRONGEN.
INWONER VAN BEVERWIJK BIJNA VAN DE
ZUIDERPIER GESLAGEN.
Dat het ook bij oogenschijnlijk kalm weer
op de pieren gevaarlijk is, heeft een inwoner
van Beverwijk, A. M. genaamd, ondervon
den. M. was per rijwiel van Beverwijk geko
men om op de Zuiderpier te gaan visschen.
De zee, was tamelijk k"alm en onze visscher
duchtte geen gevaar, zoodat hij van plan
was een einde de pier op te rijden om er
een goed plekje uit te zoeken, waar hij zijn
vischtuig uit kon werpen. Toen hij een eind
op de pier was, werd hij plotseling door over
slaande golven overvallen. Hij sloeg met rij
wiel en al onderstboven, doch wist zich, door
dat hij nog juist het hek kon grijpen op de
been te houden. Zijn rijwiel en vischtuig ver
dwenen echter in de diepte.
DE STAKING IN HET
VISSCHERIJBEDRIJF.
BINNENKORT ONDERHANDELINGEN
TUSSCHEN BETROKKEN PARTIJEN.
De besprekingen, door burgemeester 'Ram-
bonnet in den laatsten tijd gevoerd met ver
tegenwoordigers der reeders eenerzij ds en
enkele bestuursleden der IJmuider Federatie
anderzijds hebben er toe geleid, dat binnen
kort onderhandelingen zullen beginnen tus
schen het bestuur der Reedersvereeniging en
dat de IJmuider Federatie inzake de moge
lijkheid van een oplossing van het con
flict in het visscherijbedrijf.
De onderhandelingen zullen worden ge
voerd ten raadhuize onder leiding van den
burgemeester als bijzonder bemiddelaar in
dit conflict.
Nader vernemen we nog, dat reeds heden
(Vrijdag)middag 2 uur de eerste bespreking
plaats vindt.
LENTEKLOKJES".
Het Christelijk kinderkoor „Lenteklokjes",
dat Donderdag 2 Maart in het gebouw voor
Christelijke Belangen zijn eerste uitvoering
geeft, heeft de welwillende medewerking ver
kregen van mej. Annie Smink van Oegstgjest
die liederen zal zingen, passende in 't kader
van het programma. De begeleiding is in han
den van den heer Han Zirkzee van Leiden.
Het kinderkoor zingt liederen van Cath.
van Rennes, Ramshorst, Theo v. d. Bijl enz.
Het kinderkoor staat onder leiding van
mej. Meijering.
HERBOUW VAN DE 1' ANTLANTIQUE.
De eigenaren van het onlangs uitgebrande
Fransche stoomschip l'Atlantdque hebben
het wrak ter beschikking van de assurantie
maatschappijen gesteld omdat de kosten van
herstel hooger zouden zijn dan driekwart
van de verzekerde som. De assuradeuren heb
ben besloten, volgens Engelsche scheepvaart
bladen, het wrak niet te accepteeren en de
verzekerde waarde voorloopig nog niet uit te
betalen omdat een Engelsche werf bereid is
gevonden het schip geheel te herbouwen tot
den staat, waarin het zich vroeger bevond
en tegen veel lager prijs dan door experts
begroot was.
Met belangstelling wacht men in scheep
vaartkringen het resultaat van dezen be
langenstrijd af.
DRANKWET.
VERGADERING VREDESGROEP
„IJMUIDEN".
„IN VLAANDEREN HEB IK GEDOOD".
De Vredesgroep „IJmuiden" heeft Donder
dagavond in de zaal Flora een goed geslaagde
vergadering gehouden. In deze vergadering,
die gepresideerd werd door den heer IJ.
Reitsma trad als spreker op de heer J. C.
Schoup uit den Haag, schrijver van het boek:
„In Vlaanderen heb ik gedood".
Spreker begon te zeggen, dat hij eerst even
geaarzeld had, de uitnoodiging, in IJmuiden
te komen spreken aan te nemen. Hij heeft
steeds de gedachte bij zich, dat men in hem
zal zien een moordenaar. Ik heb gemoord,
zegt spreker, omdat ik hiertoe was opgge-
roepen en ik leefde en dacht als helaas nog
velen, die in andere menschen hunne vijan
den zien, en meenen dat het volk vyaartoe zij
behooren beter is dan anderen, en dat die
anderen steeds aanvallers zijn. waartegen zij
zich moeten verdedigen. Spreker heeft als
soldaat, als onderofficier en als officier In
het Belgische leger gediend, maar is in deze
kwaliteit gedeserteerd.
Spreker, die als journalist werkzaam Is
heeft toen hij na 14 jaren weer in België
kwam zich zelf bij de justitie gemeld en is
toen veroordeeld tot 7 maanden gevangenis
straf, waarvan hem wegens goed gedrag 3
maanden zijn kwijt gescholden. Vervolgens
besprak hij de prikkelingen, die bij het uit
breken van een oorlog zich van den mensch
meester maken. Hij heeft dit zelf doorleefd.
Daartegenover stelde hij het vreeselijke van
den oorlog. Wanneer de mensch tot ontnuch
tering komt, zal hij met al wat in hem is den
oorlog niet alleen, maar ook de kern van dit
alles haten.
In aansluiting hierop las spreker een frag
ment voor, uit het door hem geschreven boek.
Na eenige oogenblikken te hebben gepau
zeerd richtte spreker zich tot de aanwezige
vrouwen. Gaarne had hij onder de talrijke
aanwezigen nog meer vrouwen gezien. Hij
wekte de vrouwen op om bij de a.s. verkiezin
gen alléén die candidaten te kiezen, die prin-
cipieele anti-militaristen zijn. Hij doet een
beroep op de aanwezige moeders, om de kin
deren een opvoeding te geven die wars is van
al wat zweemt naar militarisme en nationa
lisme. De aanwezige mannen wekte hij op
om te weigeren iets te vervaardigen of te ver
voeren wat dienen moet om andere levens te
verwoesten. Dit is zei spreker in strijd
met de leer van het Christendom. Vervolgens
stond spreker in het kort stil bij de conferen
tie van Genève. De ontwapeningsconferentie
noemde hij „larie". Men zendt naar een ge
heelonthoudersconferentie toch geen drank-
verkooners, of jeneverstokers? Dit zou niets
uitwerken. Wnarom dan naar een ontwape
ningsconferentie generaals en diolomaten, zij
die hun bestaan in krijgsverrichtingen vin
den. Ook het gepraat over de crisis als gevolg
van den oorlog wees spreker van de hand. Al
deze dingen worden stelselmatig verwekt en
leiden naar een nieuwe catastroohe. die moet
dienen om de aandeelen in munitie- en
wagenfabrieken voldoende te doen rendeeren.
Tenslotte las spreker het laatste hoofdstuk
uit ziln boek voor. Dit bevat niet anders dan
de terechtzitting van soreker en zijn uitvoerig
door hem gehouden pleidooi, voor de recht
bank te Brussel, waarin zeer duidelijk uit
komt waarom soreker indertijd gedeserteerd
is en hoe hij door het stelsel van het militai
risme een overtuigd antl-militairist is ge
worden.
De heer Reitsma sloot, na eenige woorden
van dank tot spreker gericht te hebben, deze
goed bezochte vergadering.
VELSEN
VERBETERING VAN DEN STATIONSWEG.
Bij den verkoop aan het Rijk van de bij
Velserbeek behoorende gronden ten N. van
den Stationsweg heeft de gemeente aan den
Noordkant langs den Stationsweg een strook
grond gereserveerd voor een toekomstige
verbreeding van dezen weg ter plaatse, op
dat de gemeente later niet weer bij het Rijk
zou behoeven aan te kloppen.
Sedert eenige dagen is Openbare Werken
begonnen met een tijdelijke verbetering. Er is
een ijzeren hek geplaatst op de grensschei
ding van Rijks- en gemeentelijk bezit. De be
doeling is, om aan den Noordkant der boo-
menrij een voetpad aan te leggen ter breed
te van ca. 4 M., terwijl voorts de bocht nabij
de aan de gemeente toebehoorende boerderij
wordt weggewerkt.
De verbreeding loopt tot aan de villa, be
woond door dr. Naessens. Om de verbetering
voort te kunnen zetten, zou de gemeente de
beschikking moeten hebben over een deel der
voortuin van deze en eenige andere villa's
en hieraan schijnt men thans nog niet te
willen beginnen. Dit is een kwestie, die wel
niet eerder aan de orde zal komen dan wans
neer de definitieve verbetering ter hand
wordt genomen.
CURSUSVERGADERING CIIR.
BESTURENBOND.
Burgemeester en Wethouders dezer ge- De Christelijke Besturenbond belegt he-
I meente brengen ter openbare kennis, dat bij den (Vrij dag) avond een cursusvergadering in
Amerika's grootste en snelste locomotiefdie
is in model op de Britsche jaarbeurs te zien,
binnenkort in gebruik zal worden genomen,
waar hij de algemeene aandacht trekt.
hen is ingekomen een verzoekschrift van
Carel Rutten, van beroep stoffeerder, wonen
de te Santpoort om een verlof B voor den
verkoop van uitsluitend alcoholvrijen drank
in de keuken van het perceel Duinweg of
Duivelslaan no. 16,
het gymnastieklokaal van de Da Costaschool
Als spreker zal optreden de heer J. Schipper,
secretaris van het Chr. Nationaal Vakver
bond, die zal behandelen het onderwerp: „De
Christelijke vakbeweging, aanschouwelijk
yoorgesteld", verduidelijkt met.lichtbeelden.
