Engeland's terugkeer tot den
gouden standaard.
De Economische Wereldconferentie
te Londen geopend.
Toespraken van koning George en MacDonald.
Beroep op internationale
samenwerking.
LONDEN, 12 Juni (V. D.) Onder zeer groote
belangsteling heeft de Koning van Engeland
hedenmiddag te ruim drie uur de Economi
sche Wereldconferentie die gehouden wordt
in het nieuwe gebouw van het Geologisch
Museum in Zuid-Kensington geopend.
Vele rijen dik stonden de menschen langs
den weg en voor het Museum geschaard en
de ramen van het aan den overkant gelegen
Albert Museum en Victoria Museum waren
eveneens zwart van de menschen.
Koning George Vdie de wereldconferentie te
Londen geopend heeft.
Tegen half drie begon zich de conferentie
zaal te vullen. De diplomaten nemen rechts
in de zaal plaats, terwijl het midden gevuld
wordt door de 168 vertegenwoordigers der 66
deelnemende mogendheden met hun deskun
digen en assistenten. Rondom de gedelegeer
den aan weerskanten van de zaal zijn de
plaatsen voor de 400 journalisten uit alle
landen ter wereld, die de conferentie zullen
verslaan.
De aankomst van den Koning.
Te drie uur precies wordt het stil in de
zaal. Vaag dringt van buiten het gejuich van
de menigte door, waaruit blijkt, dat de Ko
ning met zijn gevolg is gearriveerd.
Aan den ingang wordt de Koning ontvan
gen door minister-president MacDonald als
voorzitter der Conferentie, door den secre
taris-generaal van den Volkenbond Sir Eric
Drummond en door den secretaris der Con
ferentie Avenol. Als de Koning de zaal bin
nentreedt, verheffen alen zich van hun zetel
en links en rechts buigend begeeft hij zich
door de middengang naar het podium, waar
een gouden microfoon de plaats aanwijst
waar hij zijn rede zal houden, die wordt uit
gezonden naar alle deelen der wereld.
De rede van den Koning.
Het is ruim drie uur als Koning George het
woord neemt om de Economische Wereldcon
ferentie te openen met de rede, waarin hij
o.m. zeide:
„Mijne heeren. In dezen tijd van algemeene
economische depressie begroet ik u met een
gevoel van diepe verantwoordelijkheid in dit
land. Ik geloof, dat dit de eerste maal in de
geschiedenis is, dat een souverein heerscher
bij de opening van een conferentie van alle
staten der wereld als voorzitter optreedt. Ik
wensch mijn bevrediging er over uit te druk
ken, dat een dergelijke vergadering mogelijk
was en spreek als mijn verwachting uit, dat
dit algemeen streven tot resultaten zal lei
den. Ik heet de vertegenwoordigers van de
staten die deel uitmaken van den Volken
bond welkom. Ik heb het werk van den Vol
kenbond steeds met de grootste belangstel
ling en waardeering gevolgd. De Volkenbond
heeft deze conferentie bijeengeroepen en
heeft het program er voor met behulp van
de waardevolle diensten van de Commissie
van Deskundigen voorbereid.
Zonder den Volkenbond en zonder de idea
len van den Volkenbond betwijfel ik of deze
groote vergadering ooit gehouden had kun
nen worden.
Ik verwelkom de vertegenwoordigers van
de staten, die geen lid van den Volkenbond
zijn, even hartelijk. Ik erken den g^est van
bereidheid tot samenwerking, die er toe ge
bracht heeft deel te nemen aan deze bespre
kingen.
Ik wensch voorts de vertegenwoordigers
van mijn Dominions en mijn Indisch Rijk in
het bijzonder te begroeten.
Mijne heeren afgevaardigden. Met groote
ontroering zie ik om mij deze representatieve
vergadering, die zoo groot schijnt, doch die
een veel grootere idee vertegenwoordigt, nl.
de hoop en de verwachting van de geheele
wereld. De wereld verkeert in een verontrus
tenden toestand en voor u, mijne heeren, die
thans met het werk van den wederopbouw
begint, is de taak zwaar. Zij kan slechts met
goeden wil en door ernstige samenwerking
worden vervuld. Mijne heeren, ik reik u de
hand en ik hoop van ganscher harte, dat uw
bemoeiingen tot een gelukkig resultaat zullen
voeren, dat door de volken der geheele we
reld met ongeduld wordt verwacht.
Tegenover een crisis, waarvan wij allen te
lijden hebben, doe ik een beroep op u allen
om voor het hoogste welzijn der geheele we
reld samen te werken. Het kan niet buiten
het vermogen der menschheid liggen om de
groote bronnen der wereld zoodanig te ge
bruiken dat zij den materieelen vooruitgang
der beschaving veilig stellen. Deze bronnen
zijn niet verminderd. Integendeel zijn door
uitvindingen, ontdekkingen en organisatie de
mogelijkheden zoodanig vergroot, dat door
den overvloed der productie zelf nieuwe we
gen zijn geschapen en tegelijk met dezen
verbazingwekkenden materieelen vooruitgang
is een nieuwe erkenning ontstaan van de
wederzijdsche afhankelijkheid der naties en
de waarde van hun samenwerken.
Thans bestaat de gelegenheid dit nieuwe
bewustzijn van de gemeenschappelijke be
langen der menschheid uit te buiten, in het
vaste geloof dat de onderlinge discussies op
deze conferentie de eerste stap op den juis
ten weg zullen zijn.
Ik zal uw besprekingen met de grootste be
langstelling en de grootste opmerkzaamheid
volgen en ik hoop vurig, dat het resultaat
van uw arbeid de wereld zal terugbrengen
op den weg van de welvaart en den ge or
den den vooruitgang."
Macdonald's rede.
Minister-president MacDonald heeft "in zijn
openingsredevoering ter Economische confe
rentie verklaard: Ik hoop, dat de conferentie
van Londen zal leiden tot tastbare resultaten
en dat haar naam zal worden ingebeiteld
naast de groote internationale bijeenkom
sten, welke der menschheid zegeningen heb
ben gebracht. Het doel der conferentie is van
zeer groot belang.
MacDonald bracht vervolgens hulde aan
den koning van Engeland voor zijn deelne
ming en zijn belangstelling, waarna hij ver
volgde
In deze hall is meer macht en aanzien aan
wezig dan ooit in de geheele wereldgeschie
denis onder een dak werd bijeengebracht. De
economische achteruitgang der wereld heeft
fabrieken voor jaren doen sluiten, de werkge
legenheid verminderd, den levensstandaard
omlaag gedrukt, eenige staten aan den rand
van den afgrond gebracht.
Sinds 1929 zijn de prijzen gedaald en ge
bleven ver beneden de hoogte, waarbij de pro
diuctie rendabel kan zijn. Bovendien zijn zij
onregelmatig gevallen en zij hebben de nor
male betrekkingen, waarop de economische
activiteit berust, verstoord. De prijsdaling
heeft de last der wereldschulden aanzienlijk
doen toenemen. In het jaar 1932 is de pro
ductie van grondstoffen vergeleken bij 1929
met 30 pet. gedaald en het ruilverkeer tus-
schen stad en land is beperkt. De werkloos
heid is toegenomen en het aantal werkloozen
ter wereld .bedraagt 30 millioen. Zoo kan.
het niet verder gaan. De wereld wordt gedre-
ven in een richting, waarin het leven in op
stand zal komen tegen het harde lot.
Vervolgens kwam MacDonald te-spreken
over de kwestie der oorlogssschulden.
Deze is van het grootste belang, hoewel zij
niet op het program der conferentie staat.
De kwestie der oorlogsschulden moet worden
behandeld voordat alle andere hinder
palen, welke een algemeen herstel in den weg
staan, uit den weg zijn geruimd. Lausanne
moet worden nagekomen en deze moeilijke
kwestie moet worden geregeld in het licht
van den huidigen toestand ter wereld.
MacDonald wees op de belangrijkheid van
internationale samenwerking en overeen
stemming voor de saneering van het wereld
bedrijfsleven. De feiten en de ontwikkeling
der laatste jaren hebben bewezen, dat een
zuiver nationale economische politiek in deze
moderne wereld niet alleen de andere naties,
maar ook die staten, welke deze politiek
nastreven, tot verarming zal brengen. Hoe
dichter men komt tot het ideaal van een eco
nomische eenheid voor de geheele wereld,
hoe beter het voor iederen staat zal zijn. In
ieder geval is de internationale samenwer
king de beste weg voor het nationale herstel
Geen staat kan zich eeuwig verrijken ten
koste van anderen Wederzijdsche verrijking
is iridividueele verrijking. Wij zijn hier, aldus
Mac-Donald, om den besten weg te vol
gen voor internationale overeenstemming.
Wij willen geen theorieën bespreken, maar
practische voorstellen doen om uit den nood
te geraken. Iedere delegatie moet te voren
haar voorstellen redigeeren in een definitief
aan te nemen vorm, zoodat men direct met
de bestudeering er van kan overgaan. De
Londensche conferentie moet de wereld nieu
wen moed schenken. De wereld wacht op
nieuwe hoop, nieuwe energie en nieuwe gele
genheid en wij hebben het in onze macht
daarvoor te zorgen.
De economische wereldconferentie beëin
digde haar openingszitting, na de redevoe
ring van MacDonald, met het nemen van
eenige technische maatregelen. Eerst werd
een commissie benoemd voor het in ont
vangst nemen der geloofsbrieven, welke na
aen korte pauze rapport uitbracht.
Op voorstel van den president der confe
renties MacDonald werd daarop het bureau
der conferentie samengesteld. Het bestaat uit
een vertegenwoordiger van ieder der volgen
de staten: Argentinië, China, Tsjecho Slowa
kije. Frankrijk, Duitschland, Engeland, Hon
garije, Italië, Japan, Mexico. Nederland,
Spanje, Zweden, Amerika, Rusland en Ca
nada.
MacDonald heeft een vertegenwoordiger
ran ieder der in het bureau opgenomen
staten uitgenoodigd voor een particuliere
zitting welke onmiddellijk na de openings
bijeenkomst zou worden gehouden. Hierna
werd de conferentie verdaagd tot Dinsdag
ochtend half elf.
Geen Amerikaansche voorstellen.
De leider der Amerikaansche delegatie ter
Economische wereldconferentie, staatssecre
taris Huil, heeft Maandag in een persconfe
rentie o.m. verklaard, dat Amerika geen ver
rassende voorstellen ter conferentie zal in
dienen, zooals vaak bij geruchte werd be
weerd.
Onderhoud Dr. SchachtMontagu
Norman.
De president van de Rijksbank, Dr. Schacht,
heeft Maandag een onderhoud gehad met
Montagu Norman, den gouveméur van de
Bank of England.
Hierbij zou Montague Norman zijn Duit-
schen collega op de hoogte hebben gesteld
van den stand der onderhandelingen betref
fende de stabiliseering der valuta, welke ge
voerd worden tusschen Engeland, Frankrijk
en Amerika en mogelijk ook betreffende de
kwestie der oorlogsschulden, terwijl Dr.
Schacht de kwestie der Duitsche schulden zou
hebben aangesneden.
Volgens berichten in de bladen zou ook
Huil een onderhoud hebben gehad met Dr.
Schacht.
Conferentiemaaltijd.
Maandagavond heeft de Engelsche regee
ring een banket aangeboden aan alle dele
gatieleiders. De feestmaaltijd werd gehouden
in Grosvenor house, minister-president Mac
Donaid presideerde.
Reeds een uur voor den aanvang van den
maaltijd hadden honderden belangstellen
den zich voor het gebouw verzameld.
De dochter van MacDonald. Ishbell. heeft
in Dirchester Hotel de dames der gedelegeer
den een maaltijd aangeboden.
Oostenrijk.
Verscherpt optreden tegen
Nazi's.
V.D. meldde gisteravond uit Weenen:
De bondsminister van oorlog heeft een ver
ordening uitgevaardigd, waarin aan diegenen
die tot het leger behooren iedere activiteit
voor de nat.-soc. partij of derzelver bestuur
en organen wordt verboden. Dit verbod geldt
zoowel voor den dienst als buiten dienst.
Semi-officieel wordt medegedeeld, zou de
„Deutsche Soldatenbund" worden verboden
en een reeks buitenlanders worden uitge
wezen, die bij de nat.-soc. partij in dienst
zijn en die geen regelmatig bedrijf uitoefenen
in Oostenrijk. De verschillende lokaliteiten
der nat.soc. partij te Weenen zijn reeds ge
sloten.
Volgens berichten uit Innsbruck zou het
Bruine Huis aldaar aan de Heimwehr zijn
toegewezen. Volgens een ander bericht zijn
in de nabijheid van Innsbruck 200 helsche
machines In beslag genomen.
De bij de vervaardiging daarvan be
trapte personen, nationaal socialisten, zijn
gearresteerd.
In alle afdeelingsbureaux der NSDAP in
Weenen hebben evenals in het Adolf Hitler
huis huiszoekingen plaats gevonden. In het
Adolf Hitlerhuis is de huiszoeking zoo juist
beëindigd. De politie heeft een aantal docu
menten in beslag genomen. De in het huis
aanwezige personen werd uit het huis geleid.
Zij mogen slechts hun persoonlijk bezit
medenemen. Wanneer het huis op deze wijze
zal zijn ontruimd, zal het voor onbepaalden
tijd worden verzegeld. Het grootste aantal
der districtsbureaux is reeds verzegeld, even
als de SA-huizen. Het schijnt een kwestie
van uren of ook de partijlokalen der natio
naal socialisten in Weenen worden geslo
ten.
Gistermiddag werd de politie medegedeeld
dat op openbare gebouwen eveneens aan
slagen zouden worden gepleegd. Voorzorgs
maatregelen waren getroffen.
De afdeeling Oostenrijk der NSDAP. ver
klaart: „De landsleiding Oostenrijk der N.
S. D. A. P. verklaart nopens de aanslagen
op den commissaris voor de veiligheid van
Tirol, Dr. Steidle en den landshopman van
Stiermarken, Dr. Rintelen, dat de NSDAP
niets met deze aanslagen te doen heeft en
noch de aanstichters noch de daders zelf
kent. Zij keurt, „getrouw aan naar sinds
jaren uitgesproken legale werking, dergelijke
aanslagen af om het even van wie zij uit
gaan doch zij ziet zich aan de andere zijde
gedwongen te constadeeren, dat deze aansla
gen worden geprovoceerd door de terroris
tische maatregelen der hoogste instanties".
Voorts wordt nog uit Weenen gemeld:
Gistermorgen tegen half elf werd door een
onbekende in een juwelierszaak in de Meid-
linger Houptstrasse te Weenen een in papier
gewikkelde bom geworpen, waardoor de
juwelier Futterweiss werd gedood en vier
andere personen ernstig gewond. Het in
terieur van den winkel werd vernield.
Terzelfder tijd ontplofte in de Stadionsgasse,
in de binnenstad dicht bij het Raadhuis,
eveneens een bom met sterke rookontwik
keling, waardoor echter geen schade werd
aangericht. Aan de Universiteit hielden
nationaal-socialistische studenten betoogin
gen, die door de politie werden uiteenge
jaagd, evenals opstootjes bij het Burgtheater
en bij het Raadhuis. Een aantal personen
werd gewond.
P SlllJ
Azana vormt een nieuw
kabinet.
De vroegere premier Azana heeft Maandag
avond laat, niet zonder moeite, het nieuwe
kabinet gevormd. Dit is als volgt samenge
steld:
Minister-president en minister van Oorlog,
Azana; minister van Binnenlandsche Zaken
Casares; minister van Buitenlan&sche Zaken
Rios; minister van Financiën Vinuales; mi
nister van Onderwijs Barnes; Minister van
Justitie Albornoz; minister van Marine Coin-
palys; Minister van Arbeid Caballero; Mi
nister van Landbouw Domingo; Minister van
Openbare Werken Pr ie to; Nieuw gevormd
werd het tot dusverre met het ministerie van
Landbouw verbonden ministerie voor In
dustrie en Handel, dat Francy Roca op zich
zal nemen. Nieuwe ministers zijn: Vinuales,
Barnes, Compalys, Francy Roca. Laatstge
noemde is lid van de federalistische partij,
die toe dusverre niet in het kabinet was
vertegenwoordigd. Over het algemeen kan
gezegd worden, dat de samenstelling van het
kabinet precies dezelfde is als van het vorige
Men verwondert er zich algemeen over, dat,
daar geen samenwerking met de radicalen is
bereikt, de president der republiek thans aan
Azana toestaat, wat hij Zondag nog aan
Prieto had geweigerd. Men is van meening,
dat de regeeringscrisis een merkwaardig ver
loop heeft gehad en dat het vast staat, dat
de president der republiek, oorspronkelijk
het voornemen had essentieele wijzigingen
door te zetten, maar dat dit hem niet is ge
lukt.
Wanneer zal die plaats hebben en op
welken grondslag?
Moet eerst het vertrouwen terugkeeren? v
Door HARCREAVES PARKINSON, B Com., B A.
(Redacteur van de Londensche „Economist).
ZEVEN-EN-TWINTIG BOEREN HOFSTEDEN
AFGEBRAND.
WARSCHAU, 12 Juni (V.D.) In het dorp
Mikolow bij Kielce brak een groote brand uit,
die snel om zich heen greep. Het vuur tastte
27 boerenhofsteden aan, die alle afbrandden.
Drie personen liepen ernstige brandwon
den op.
Zooals iedereen verwachtte, neemt de toe
komst van den gouden standaard in het werk
van de internationale economische redding
in 1933, een vooraanstaande plaats in.
In een gelukkiger toekomst, als de men
schen weer tijd hebben om boeken over de
Groote Crisis te lezen, en ook het geld hebben
om ze te koopen, zullen ongetwijfeld talrijke
theorieën de verhouding behandelen van de
twee groote Engelsch-sprekende naties tot
den gouden standaard in 1931'32. Beide sta
ten behandelen den gouden standaard met
weinig plichtplegingen. Brittannië scheidde
er van, nadat het zich zwaar in de schulden
had gestoken. De Ver. Staten keerden zich
van hem af, veeleer om politieke redenen dan
uit armoede, maar binnen en week werd
over wegen en middelen gesproken om hem
te herstellen. Elke natie die den gouden stan
daard heeft verlaten, heeft haar vast besluit
te kennen gegeven vroeg of laat weer tot hem
terug te keeren. maar nog geen twee landen
zijn zoover gekomen, dat zij het over de voor
waarden waarop, eens zijn geworden.
Wanneer, hoe en op welken grondslag moet
Brittannië tot het goud terugkeeren? Deze
onvermijdelijke vraag is een probleem dat de
belangrijke wereldconferentie overschaduwt.
Het is veel makkelijker een probleem te con-
stateeren dan het op te lossen. De gouden
standaard werkte voor den oorlog betrekke
lijk goed. Dit was gedeeltelijk te danken aan
het gelukkigg toeval, dat elke groote uitbrei
ding in de wereldhandel in de negentiende
eeuw samenviel met de ontdekking van
nieuwe goudvoorraden. In hoofdzaak was
het succes echter toe te schrijven aan het
feit, dat het economische wereldsysteem, in
't algemeen in evenwicht was.
De goudreserves van de centrale banken
vernlaatsten zich van het eene land naar het
andere, alleen om tijdelijke en kortstondige
schommelingen in het evenwicht te herstel
len.
De gouden standaard werkte slecht, en
stortte ten slotte ineen, toen de oorlog voorbij
was, daar de wereldhandel krachtig en voort
durend uit het evenwicht werd geslagen. Lan
den die „permanente crediteuren" waren,
onttrokken aan hen, die „permanente debi
teuren" waren allereerst het goud en gingen
het toen zoo grondig onvruchtbaar maken,
alsof het weer in de mijnen begraven was
geworden.
't Ligt voor de hand dat de fout lag aan het
na-oorlogsche systeem; niet aan den gouden
standaard. Dit erkende Groot Brittannië ten
volle door stilzwijgend toe te geven, van den
dag af dat. zij het goud verliet, dat zij er
eventueel toe zou terugkeeren, op haar eigen
tijd en op haar eigen voorwaarden.
In hoeverre de wereld zich bij de Britsche
wenschen in dit opzicht heeft aangepast, is
onmogelijk te zeggen.
Het noodlot en president Roosevelt beslis
ten dat binnen anderhalf jaar na de schorsing
van den gouden standaard door Engeland,
toen de meeste zwakke broeders het voor
beeld van dat land hadden gevolgd, de Ver-
eenigde Staten van Amerika, die den groot
sten goudvoorraad ter wereld hebben en die
voornaamste schuldeischers zijn, plotseling
alle berekeningen omvergooiden door den
dollar in waarde te doen verminderen.
Geen politieke daad (behalve misschien
het besluit van Duitschland, in Juli 1914, het
ultimatum van Servië tegen Servië te steu
nen) heeft ooit de vooruitzichten in de we
reld méér veranderd. Daarvóór had Groot
Brittannië bijna altijd haar eigen voorwaar
den kunnen stellen en steeds en sterke nei
ging vertoond om er op te staan, dat het ver
dwijnen van factoren als hooge tarieven en
oorlogsschulden, die het verlaten van den
gouden standaard door Engeland hadden ver
haast. aan zijn terugkeer tot het gouden zou
voorafgaan.
Inplaats daarvan, kwam Engeland nu voor
de mogelijkheid te staan dat krachtige hand
having van zijn programma met zich zou
brengen de onberekenbare ramp van een
wedstrijd in de geheele wereld in het vermin-
minderen der waarde van het geld.
De geschiedschrijvers der toekomst zullen
het er waarschijnlijk over eens zijn dat, wat
ook de motieven van Amerika voor het be
sluit tot waardevermindering van den dollar
zijn geweest, de gevolgen van dat besluit heil
zaam zijn geweest. Het bracht de geld-
quaesties, tot aan het onderwerp van een
academischen strijd, over naar het terrein
der practijk.
In Engeland hebben eenige critici Ameri-
ka's daad streng veroordeeld, op grond dat,
terwijl Groot Brittannië vocht voor het be
houd van den gouden standaard tot het ver
armd en uitgeput was, Columbia dien stan
daard verliet, nog in het bezit van groote re
serves en een gunstige handelsbalans. Men
kan betoogen dat beide besluiten onvrijwillig
genomen werden. De drang die Engeland
dwong het goud in den steek te laten was van
economischen aard, terwijl Amerika's daad
van politieken aard was. Gezien van het
standpunt der staatslieden in elk der beide
landen, die in dezen te beslissen hadden,
was die drang in beide gevallen onweerstaan
baar.
De Britsche nationale regeering van Sep
tember 1931 had volkomen politieke macht,
want zij beschikte over een parlementaire
meerderheid, die haar wenschen inwilligde.
Zij had echter geen goudreserve want iedere
penny van het saldo in de Bank van Enge
land was bestemd voor verplichtingen in het
buitenland. President Roosevelt had in April
1933 een reserve, die voldoende was om ge
durende vele maanden de moeilijkheden te
weerstaan, maar hij zou machteloos hebben
gestaan wanneer hij zijn wil had moeten
opleggen aan een Congres, dat vast besloten
was tot inflatie. Terwijl, onder den drang van
de wereldcrisis, de groote democratiën in
Europa öf afstand hadden gedaan, öf, als in
Engeland, regeeringen hadden gekozen, prac-
tisch met dictatoriale macht, had Amerika,
met de strengste constitutie ter wereld, het
principe behouden van veto door een veel
hoofdig lichaam. President Roosevelt kon
daarom waarschijnlijk wel met recht bewe
ren dat het verlies van alle macht in de toe
komst om het Congres naar zijn wil te bui
gen de grootste ramp zou zijn die de wereld
zou kunnen treffen. Inderdaad was geduren
de twee kritieke jaren de wederopbouw vsn
de wereld tegengehouden doordat een vijan
dig Congres den wil van zijn voorganger had
verlamd.
Uit een ander gezichtspunt beschouwd wa
ren zoowel de Amerikaansche als de Britsche
besluiten vrijwillig genomen, in dien zin aat
beide in 't leven waren geroepen door oor
zaken die binnen de competentie der beide
naties lagen. Indien het Amerikaansche volk
eerder algeheele volmacht aan President
Roosevelt had gegeven, had deze waarschijn
lijk. zonder den dollar in waarde te doen ver
minderen, er voor kunnen zorgen, dat de
Wereld-Conferentie belangrijke economische
maatregelen had genomen. En het pond zou
niet, in 1931, aan den Britschen kant, de te
groote waarde van 4.86 dollar hebben gehad.
Het land zou nog crediteur zijn geweest. Het
ontving nagenoeg 300 millioen pond per jaar
aan interest van beleggingen aan de overzijde
van den Oceaan, aan scheepsvrachten enz.
Gedurende eenige jaren van te voren waren
de inkomsten van het land zoo ongeveer ge
lijk geweest aan de oorlogsschulden.
Dat de internationale balans toch ongun
stig was kwam grootendeels door dat gedu
rende een tiental jaren van te voren een le
vensstandaard voor het volk was gehand
haafd, welke die van de ernstigste concur
renten te boven ging. Hiertoe hadden de
vakvereenigingspolitiek en de wetgeving voor
de bestrijding der werkloosheid zeer veel Dij-
gedragen Toen eenmaal het besluit, den gou
den standaard te verlaten, was genomen,
maakten Britsche staatslieden van alle par
tijen er geen geheim meer van dat zij van
oordeel waren dat een eventueele stabilisa
tie op een aanzienlijk lagere pariteit noodig
was, onder andere om den Britschen loon-
standaard te handhaven.
Aan economen, die bij geen der beide kan
ten belang hebben, schijnt de quaestie of,
vóór den terugkeer tot den gouden standaard
het wereldstelsel dichter moet naderen tot
de Britsche wenschen of het Britsche stelsel
zóó moet vervormd worden dat het voor an
dere naties past, even onbelangrijk als de
vraag of iemand, die te veel rookt en te veel
drinkt, eerst het drinken of eerst het ronken
behoort te laten. Douanetarieven, schulden,
handelsbelangen en geldpolitiek zijn onver
mijdelijke deelen van een wereldvraagstuk,
dat internationaal, als één geheel, moet wor
den aangepakt. De Wereld-Conferentie is de
eenig passende plaats, waar deze zaken kun
nen onderzocht worden. Omdat het pond
niet en de dollar waarschijnlijk niet zal ge
stabiliseerd worden op hun vroegere gouds
waarde is het duidelijk, dat voor de gemeen
schappelijke belangen alle volken een offer
zullen moeten brengen. Zulke „concessies"
zullen zeker verandering teweegbrengen in
vaststaande normen in elk land.
Maar de andere keuze is: wereldchaos en
verarming voor iedereen, hetgeen ondenk
baar is tenminste behoort te zijn.
(Nadruk verboden).
E«g<
Valuta-onderhandelingen op
het doode punt?
De onderhandeilngen betreffende de sta-
biliseeringsmogelijkheden tusschen En
gelsche en Fransche deskundigen zouden op
het doode punt zijn gekomen.
Het is mogelijk dat Engeland Dinsdag' een
officieele nota aan Amerika zal laten over
handigen.
Men gelooft dat Roosevelt bereid zal zijn
het voorstel van Engeland aan te nemen,
waarbij een gedeeltelijke betaling van onge
veer 1 millioen pond sterling wordt aangebo
den. Dit moet worden beschouwd als een tee-
ken van den goeden wil van Engeland.
Balkan.
Weer een opzienbarende
politieke moord.
Reuter seint uit Sofia:
Een jonge Macedoniër heeft Maandagmid
dag den directeur Bajev van de Nationale
Bank met eenige schoten in het hoofd ge
dood.
De aanslag geschiedde in het drukste ge
deelte der stad en veroorzaakte onder de
voorbijgangers een paniek. De moordenaar
wierp op zijn vlucht met een bom naar de
hem achtervolgende politiemannen, waarbij
geen schade werd aangericht. Pas na heftig
verzet kon men hem arresteeren.
Bajev was een aanhanger van Protogerov.
De moord is blijkbaar een wraakneming van
zijn tegenstanders.
Duitschland.
Von Papen pleit voor de
katholieke gezellen.
Vice-kanselier Von Papen heeft Maandag
ochtend den rijkskanselier rapport uitge
bracht over het verloop van den Katholieken
Gezellendag te München en de incidenten,
welke geleid hebben tot een vervroegde slui
ting.
De vice-kanselier constateert, dat hij door
de leiding van den Gezellendag niet is mis
leid., maar dat de demonstratie, welke hij
bijwoonde en waar hij het woord heeft ge
voerd gedragen is geweest door den natio-
nalen geest en ondubbelzinnige trouw aan
het nieuwe rijk.
