De Mysterieuse Apache.
Balbo's komst op Schellingwoude.
IJMU1DER COURANT MAANDAG 3 JULI 1933
TWEEDE BLAD
BEVERWIJK
EEN EEUWFEEST IN HET
ZAKENLEVEN.
DE N.V. SCHUCKINK KOOL JUBILEERT.
Op den lOden Juli a.s. herdenkt de N.V.
Tabakskerverij v.li. P. Schuckink Kool eer.
merkwaardig jubileum. Het zal dan honderd
jaar geleden zijn, dat de heer P. A. Schuckink
Kool deze bekende zaak stichtte. Het was in
een woeligèh tijd. in de woelige dagen van
den strijd"met België, dat de heer P. A.
Schuckink Kool den moed had te Beverwijk
een tabakskerverij te stichten, die een eeuw
lang niet alleen stand zou houden, maar die
bovendien bestemd was om uit te groeien tot
een krachtige onderneming, die alom in den
lande om haar echte, ouderwetsche degelijk
heid een groote reputatie geniet. De moed en
ondernemingsgeest van den stichter werd
beloond, want na een eeuw bloeit zijn zaak
nog altijd krachtig. Honderden Kennemer-
landers kunnen zich den winkel van „Kool",
zooals de zaak alom bekend stond, nog best
herinneren, dien winkel met zijn gezellige
ouderwetsche pui, met zijn niet minder ge
noeglijk interieur met glimmende koperen
schalen en de blauw porceleinen tabakspot
ten. Duizenden zijn vooral op de Zaterdag
avonden dien winkel binnengegaan, om ta
bak van „Kool" te köopen niet alleen, maar
ook, om even een praatje te maken met nu
wijlen Jan Mul, die als het ware bij de zaak
behoorde. Het zijn herinneringen aan lang
vervlogen dagen, die bij menigeen opwellen,
als hij van dit eeuwfeest verneemt.
In 1905 zette de heer F. H. Wijnveldt, de
tegenwoordige directeur, de zaak onder den
zelfden naam en met groote energie voort. De
jaren snelden voort, de eischen werden groo-
ter, de oude zaak bleef niet verwijlen bij dat
gene, wat als het ware bij een anderen tijd
behoorde. Integendeel, zij paste zich volko
men bij den modernen tijdgeest aan en toen
ae oude kerverij het zoozeer versnelde tempo
in de aflevering der orders niet meer kon bij
houden en te klein werd, verrees aan de Ko
ningstraat achter dien gezelligen ouden win
kel (nu het pand van De Gruyter) een flinke
nieuwe fabriek, voorzien van moderne ma
chinerieën en van een perfecte outillage. Dit
gebeurde in 1931, een jaar van slapte in alle
bedrijven. Het stellen van deze daad kwam
wat de óngunst der tijden betreft, merkwaar
dig overeen, met de stichting een eeuw gele
den. Het geheim hebben wij reeds hiervoor
genoemd, handhaving van de ouderwetsche
degelijkheid in de kwaliteit der producten,
die steeds als hoogste norm in dit nu wel
haast „eeuwige" bedrijf heeft gegolden en
nog steeds geldt.
Het zal dan ook deze oude Beverwijksche
zaak op den lOden Juli niet aan belangstel
ling ontbreken. De cliëntèle wordt in de eer
ste plaats bij de herdenking van dit jubileum
niet vergeten. In de eerste plaats werd ter
gelegenheid van het 100-jarig- bestaan een
nieuw serie-merk in den handel gebracht,
terwijl voorts voor de regelmatige rookers van
Schuckink KooTs tabakken mooie cadeaux
beschikbaar worden gesteld, geschenken,
waarvan de gelukkige bezitters nog jarenlang
plezier kunnen beleven.
DE NOOD IN DEN TUINBOUW.
i
Demonstratievergadering
van tuinders.
EEN MOTIE AANGENOMEN.
Tér bespreking van den grooten noodtoe
stand, waarin de tuinbouw in geheel Ken
nemerland verkeert, werden Zaterdagavond
in het gebouw „Kennemerland" en in het
veilingsgebouw 't Centrum groote. demon
stratievergaderingen gehouden, georgani
seerd door de kringen Kennemerland van
den U.K. Dioc. Land- en Tuinbouwbond en
van den Neutralen Boeren- en Tuinders
bond. De belangstelling, welke de tuinders
voor deze demonstratieve bijeenkomsten
han den dag legden was, de seizoendrukte in
aanmerking genomen zeer bevredigend. Het
gemeentebestuur van Beverwijk was in beide
vergaderingen vertegenwoordigd door de
wethouders J. F. Braun en K. Steijn, terwijl
ook leden van de hoofdbesturen van de beide
organisaties aanwezig waren.
In „Centrum" opende de heer Schoehuys
rde bijeenkomst en verleende aanstonds het
woord aan den eersten spreker, den heer R.
Muyen, die er zijn voldoening over uitsprak
dat zoovelen gevolg hadden gegeven aan den
oproep, om besprekingen te voeren over den
toestand, die de mensehen neerdrukt en
velen van de tuinders bij bestendiging ten
gronde zal richten. De tuinders hebben zich
afgevraagd, of dit zoo door moet gaan. Deze
week werd voor de aardbeien een prijs be
taald, die nergens naar leek. Spr. sprak er
zijn leedwezen over uit, dat deze vergadering
niet te zamen met den L. T. B. kon worden
gehouden, doch de statuten dier organisatie
verbieden dit ten eenenmale. Tot zijn be
toog komend deelde de heer Muyen mede,
dat hij drie belangrijke vraagstukken ach
tereenvolgens zou behandelen, n.l. 1. Heeft
de streek Kennemerland recht op steun? 2.
De steunwet 1932. 3. De steunwet 1933. Spr.
schetste de ontwikkeling van den tuinbouw-
in dit gewest na den oorlog en merkte in
FEUILLETON
ROMAN
UIT DE PARIJSCHE ONDERWERELD
DOOR H. LUCAS.
(Geautoriseerde vertaling van H. Houben.)
Royle sprong vloekend op, deed twee pas
sen naar het dansende paar, stond dan stil,
zijn oogen op Yvonne „la Féroce" gericht,
die naar Cornelia keek met een uitdrukking
die hem voor een oogenblik zijn woede deed
vergeten. Zij stond stil als een beeld,haar
oogen wijd open in een gelaat, waaruit iedere
kleur was geweken, haar mond samengetrok-
ken tot een dunne roode lijn. Toen Royle haar
aankeek, zag hij niet een meisje, kijkend
naar den dans, maar een tijger, klaar tot
den sprong in het hooge gras der wildernis.
Niet op zijn gemak keek hij rond naar het
overige gezelschap, maar blijkbaar zag men
niets verkeerds. Was het wellicht zijn onbe
kendheid met de plaats en hun manieren,
waardoor, hij gevaar voelde? Niemand lette
pp Yvonne en hadden zij gezien wat Royle
verband daarmede op, dat de tuinders de
in dien tijd verdiende gelden in hun be
drijven staken en belegden in bloembollen,
glas of in hun eigen grond. Door den crisis
zijn zij hun gelden kwijtgeraakt. De in
komsten van de tuinders zijn miniem en
zij vragen zich met bezorgdheid af, hoe zij
den volgenden winter zullen doorkomen.
Het getal tuindersgezinnen, dat aan de ar
menzorg werd overgeleverd was in 1932
ruim 300, maar dit aantal zal zeker ver
dubbelen. Een gevolg van de niet-loonende
teelt is, dat de aardbeien op de velden bijeen
worden „gescharreld" door kinderen, oude en
gebrekkige vrouwen, die van des morgens
vijf uur af zwaren arbeid verrichten. De
heer Muyen behandelde vervolgens de teelt-
verplaatsing door de verzending van mil-
iicenen aardbeienpianten naar andere ge
westen.
(Zuidhollandsche eilanden, Zeeland, Breda)
In die streken heeft men echter de aardbei
opgenomen In de landbouwcultuur. Als ex
dan ook sprake Ls van teeltbeperking, dan
zal het daar moeten geschieden en niet in
Kennemerland, aldus betoogde spr., waar de
aardbei al eeuwen in de tuinbouwcultuui
voorkwam.
Daarna behandelde spr. de uitwerking van
de steunwet 1932. Geschat was een onder
steuning van gemiddeld f 100 per tuinder,
in werkelijkheid is slechts f 40 per hoofd
uitgekeerd. Volgens de veilingomzetten had
Kennemerland recht op 2.T5 pet. van de be
schikbaar-gestelde vijf millioen gulden, dus
ongeveer f 135.000. In werkelijkheid is
f 90.000 uitgekeerd. Een tweede „strop" was,
dat steun werd uitgekeerd op het Kilo
gewicht. Kennemerland heeft door de
lichtere teelten altijd een kleinere K.G.-
opbrengst per roede grond dan streken
waar de zwaardere cultures beoefend wor
den. Bovendien zijn door de bewerkelijke
cultures in Kennemerland de bedrijven
kleiner. Als met deze dingen geen rekening
wordt gehouden blijft dit gewest bij de uit-
keeringen steeds in de minderheid.
De tuinbouw-steunwet 1933 besprekend,
merkte spr. op. dat deze een waarborg moet
zijn voor een te groot verlies door teelt-be
perking. Maar daarvoor komen in de eerste
plaats de bóeren-bedrijven in aanmerking,
waardoor de oude tuinbouw-districten weer
op peil kunnen komen. Ook richt het pro
test van de tuinders zich tegen het plan van
uitvoering volgens vast te stellen minimum,
garantieprijzen. De minimumprijs voor aard
beien werd bepaald op 4 cents per K.G. of
12 ets. per slof, maar de oogst kost den
tuinder 15 ets per slof, plus 5 ct. voor de
mand, om van v-eilmgprovisie en transport
kosten nog maar niet te spreken. Vervol
gens oefende spr. critiek uit op het ces-
sierecht, in de wet voorbehouden en op de
limiet van f 5.000.000.
Daardoor wordt uitvoering van de wet on
mogelijk.
Spr. drong èr tenslotte op aan om door
gezamenlijk werken te redden, wat nog te
redden is.
Tweede spreker was de heer B. Hagen, die
meende, dat wat thans gedaan wordt, mos
terd na den maaltijd is. De daad had' reeds
eerder gesteld moeten worden, dan had men
den stoot kunnen opvangen. De tuinders zelf
moeten de touwtjes in handen nemen en
maar zoo niet hun producten voor eiken
willekeurigen prijs afgeven. Door georgani
seerd optreden zouden zij bijv. een prijs
moeten vaststellen, welke de aardbeien moe
ten opbrengen. Zoo niet, dan moeten zij de
vruchten zelf in vaten verduurzamen. Dan
kan men samen met de regeering prijsrege-
lend optrden. Door zoo'n optreden zouden de
tuinders zich menschen met karakter
tonnen.
Een prijs van 4 ets. per K.G. voor de
aardbeien, zooals werd vastgesteld, noemde
spr. een beleediging voor de tuinders. Spr.
riep tenslotte alle tuinders op de daad te
stellen.
De heer W. van Dok als derde spreker liet
een krachtig protest hooren tegen de execu
ties en drong in een uitvoerig betoog aan
op herziening van de bestaande steunwet-
ten en op de instelling van een moratorium
voor pacht en hypotheekrente, op de stich
ting van een nationale reserve en zette in
den breede uiteen, dat ook de boerenleen
banken, wier optreden spr. aan ernstige
critiek onderwierp, en de veilingbesturen
met al deze dingen te maken hebben. Spr.
eindigde zijn rede met een krachtige aan
sporing tot de tuinders om zich in de stands
organisaties aaneen te sluiten.
De voorzitter van het Hoofdbestuur van
den Neutralen Boeren- en Tuinderbond,
uitte de overtuiging, dat de streek Kenne
merland in den heer W. de Groot een toe
gewijde vertegenwoordiger heeft in de com
missie van advies voor de steunverleening
en behandelde^daarna de steunwet 1933.
De heer Hoogland, eveneens lid van het
Hoofdbestuur drong er tenslotte op aan de
hoofden koel te houden en gezamenlijk de
schouders onder het werk te zetten.
In de zaal van „Kennemerland" voerden
de heeren J. P. Nijssen en J. Brandjes over
dezelfde onderwerpen het woord. In beide
vergaderingen werd tenslotte onderstaande
motie met algemeene stemmen aangeno
men:
Een motie
Een motie werd aangenomen, waarin ge
zegd wordt, dat de nood in den tuinbouw'
thans zoo hoog is gestegen, dat de bedrijven
totale ineenstorting nabij zijn, hetgeen ook
zag, dan waren ze toch te zeer gewoon
aan uitingen van louter hartstocht om ook
maar eenige achterdocht te krijgen.
Yvonne keerde zich om en ontmoette zijn
blik. Haar uitdrukking veranderde terstond,
de gloed doofde uit haar oogen en haar lip
pen trokken zich over haar kleine scherpe
witte tanden samen tot een glimlach.
Er kwam weer leven in haar versteende
lichaam.
Plotseling wendde zij zich tot Royle met
een uïtiioodiging in haar oogen.
„Mademoiselle heeft u verlaten is 't niet?"
zei ze zacht. „Voelt Monsieur zich alleen?'
Royle. bewust van dingen, die hij maar
half begreep, schudde het hoofd met een ge
dwongen glimlach.
„De dans zal dadelijk afgeloopen zijn",
zeide hij, „en dan gaan Mademoiselle en ik
weg".
Een langzame glimlach kwam over haai'
roode lippen. „Ja", gaf ze zacht toe met een
hoofdknik, „de dans zal dadelijk afgeloopen
zijn, maar wil M'sieu zoo lang met mij
dansen.?"
Royle, aarzelde. Hij voelde er niet veel
voor te dansen met dit schitterende, uitge
laten, onstuimige schepsel, maar als hij ook
op den dansvloer was, zou hij dicht bij Cor
nelia zijn en dichter bij den glimlachenden
schurk met zijn zwarte oogen vervloekt
Royle balde de vuisten en deed haastig een
stap naar voren, het meisje naast hem ge
weer zijn invloed zal uitoefenen op degenen,
die van het tuinbouwbedrijf afhankelijk zijn-
De steunuitkeeringen in 1921 in ons gewest
beteekenden veelal bedeelïngsbedragen en de
landelijke nivelleering der gemiddelde prij
zen heeft de streek Kennemerland tot
slachtoffer gemaakt.
Het kan nooit de bedoeling van den minis
ter geweest zijn, dat deze uitkeeringen daar
bij nog in handen van derden vielen, waar
door de tuinder zijn allernoodzakelijkste be-
drijfsbehoeften niet kon koopen, zoodat er
dus maatregelen genomen dienen te worden
om dit te voorkomen. Het is noodzakelijk de
steunwet 1933 uit te voeren zooals de Me
morie van Tielichting aangeeft.
Directe uitkeeringen van bijslagen op kor
ten termijn zijn noodzakelijk en, indien de
producten voor den minimumprijs niet kim-
nen worden geoogst, dient deze verhoogd te
worden of behoort direct een voorschot op
de prijzen te worden gegeven. Hierbij dient
de limiet van 5.000.000.uit de wet te ver
vallen.
De export, voor welks behoud de minimum
Zondagmorgen opnieuw gestart.
Ditmaal heeft Balbo de belangstellende
vliegwereld niet in den steek gelaten, dit
maal is hij gekomen meUzelfs 25 vliegbooten
een meer dus, dan aangekondigd was
Helaas heeft Balbo een zijner mannen hier
verloren, toen diens machine bij het landen
over den kop sloeg en hij is Zondagmorgen
met 24 vliegtuigen weer vertrokken.
Het stille Schellingwoude, dat zich langs
het breede IJ uitstrekt vlak bij de Oranje
sluizen het achterland is vlak, 'n dorp.
'n molen en verder weiden, is een rustige
en mooie entourage voor de gebeurtenis, die
op til is. Rustig, want de publieke belang
stelling is nog niet groot, hoewel telkens
bootjes, fietsen en auto's nieuwe toeschou
wers aanbrengen. Men heeft al zoo lang
over de Italiaansche vliegers gesproken, dat
het eerste enthousiasme al geluwd is.
Het is broeierig-warm en mede door de
wat bedekte lucht verre van helder. Het
water is zeer vlak.
Men wacht. Hoe langer hoe grooter wordt
de belangstelling. Tot Durgerdam toe vlijen
de menschen zich aan den overkant langs
den dijk. Steeds meer komen eren
wachten.
Motorgeronkhet is een drietal Neder-
landsche vliegtuigen, dat in V-formatie
hoog boven ons cirkelt en weer verdwijnt.
De vliegloodsen hebben hun deuren wijd
open gezet, bootjes met politie en officials
kruisen over het water, veel Nederlandsche
vlaggen en een paar Italiaansche wappe
ren.
De politie, zoowel te land als te water
heeft thans voor de tweede maal, maar
nu met de zekerheid geen vergeefsch werk
te verrichten de meest uitgebreide maat
regelen genomen.
Het verkeer door de Oranjesluizen, wordt
te half twaalf stopgezet. De leiding van de
verkeersregeling te water berust bij den
havenmeester van Amsterdam, den heer
Van de Poll en den Rijkshavenmeesteir
Seyffert.
De sluizen blijven tot anderhalf uur na
aankomst van het eskader voor alle scheep
vaart gesloten.
Nadat het scheepvaartverkeer weer zal
zij.n opengesteld, zal gedurende den tijd. dat
de Italiaansche vliegtuigen te Schelling
woude gemeerd liggen, slechts gevaren
mogen worden met een snelheid van maxi-
heel vergetend.
„De passen zijn gemakkelijk", mompelde zij
uitnoodigend.
Hij liet zijn handen zakken, kwam tot haar
terug en legde zijn arm om haar middel.
Een oogenblik later zwierde hij zelf op den
dansvloer tot vlak bij het andere paar, dat
hem niet opmerkte.
Royle was een zeer middelmatige danser,
zelfs, als hij op zijn best was, maar nu, op
dezen oneffen vloer met het meisje; dat hij
instinctmatig wantrouwde, in zijn arm,
maakte hij een ongelukkig figuur, zoo ar
melijk, dat een of twee van de toeschouwers
luid begonnen te giebelen, maar Yvonne
scheen het nauwelijks op to merken. Zij
danste prachtig, Royle tot zich trekkend en
hem van zich werpend op de bekende manier
maar nooit keek zij hem aan of toonde ook
maar de minste belangstelling in zijn pogin
gen.
Terwijl ze zwaaide, draaide, wentelde, ver
loren haar oogen geen oogenblik het slanke,
fijne figuurtje, dat steeds sneller dansend
alles vergat, behalve den man, die als een
toren boven haar uitstak.
Plotseling bemerkte Royle een verandering
in Yvonne. Haar dansen werd langzamer en
terwijl hij zijn. arm weer om haar middel
legde, walste zij nu met een langzaam cir
kelende beweging. Iedere wending bracht
haar dichter bij l'Etranger Rouge en zijn
danseuse. Zij raakten elkaar bijna, toen
prijzen o.a. zoo laag gesteld zijn, kan on-i
danks deze lage prijzen de aangeboden pro-
ducten niet opnemen, zoodat deze toch op de
vuilnisbelten terecht komen, doch door deze
te lage minimumprijzen wordt de tuinder
mede vernietigd.
Ter voorkoming hiervan is verder nog
dringend noodig ten spoedigste maatregelen
te nemen, ten einde massa-executies te voor
komen en credietmoeilijkheden te verlichten,
zoo noodig door een moratorium af te kon
digen.
De gemeenten moeten, indien de uitkee
ringen onverhoopt niet voldoende zouden
zijn, volgens een rijksregeling in staat gestelë
worden de tuinders voor den uitersten nood
te bewaren door behoorlijke steunuitkeering.
De vergadering verzocht het hoofdbestuur
deze resolutie ter kennis te brengen van den
Raad van Ministers, van den Minister van
Economische Zaken, de leden der Eerste en
Tweede Kamer der Staten Generaal, het
Centraal Bureau van de Veilingen, en den
regeeringscommissaris voor de uitvoering van
den tuinbouwsteunwet.
maal 5 K.M. per uur. Deze maatregel is ge
nomen, opdat de vliegtuigen zoo weinig mo-
gênlijk hinder zullen ondervinden van de
deining.
Onder dc aanwezigen in de vliegloods
merken wij op: Kolonel van Reede, Majoor
dant van de Marine te Amsterdam, Majoor
Bosnia, plaatselijk commandant, Dr. Ir.
Wolff, directeur van den Rijksstudiedienst
voor de luchtvaart, vergezeld o.a. dooi' Dr.
Ir. van der Maas, ingenieur-vlieger van den
Rijksstudiedienst, professor Huib Luns,
voorzitter van de Vereenïging Nederland
Italic, Kolonel Senzadenari. luchtvaart-
attaché te Berlijn, kapitein Babbi en den
Ccnsui-Generaal van Italië, Dr. de Luppis.
In den vroegen middag arriveert de Com
mandant van de Marine te Willemsoord,
vice-admiraal Brutel de la Rivière. Aan
boord van zijn boot bevinden zich Z.Exc. de
minister van Defensie, Dr. Deckers, en Dr.
W. de Vlugt, burgemeester van Amsterdam.
Even daarna arriveerde de Italiaansche ge
zant, de heer Talliani. Verder merken wij
nog op de hoofdcommissaris van Politie,
den heer Versteeg, de wethouders Abraham
en Kropman, en den Waterschout van Am
sterdam, oua-vice-admiraal Quant.
Zelfs de jeugd van Italië is vertegen
woordigd door de aanwezigheid van een
groep kinderen van de Italiaansche kolonie;
elk van hen draagt een kleine vlag in de
Italiaansche kleuren.
Ter gelegenheid van de aankomst van het
eskader* waren te Amsterdam gearriveerd
dertig oud-officieren en manschappen van
het vroegere regiment van Balbo, de Alpen
jagers, om medewerking te verleenen bij de
proviandeering der vliegtuigen.
De drijvende motorspuit „Jan van der
Heyden is aanwezig met aan boord den com
mandant der brandweer Gordijn.
Wij zien verder een boot van den Genees
kundigen Dienst, waarop zich o.a. bevindt
de on der-directeur dr. Brenkman.
Tegen kwart voor een komt ook Anthony
Fokker een kijkje nemen.
De vliegtuigen komen!
Precies te 12,54 uur komen de Italiaansche
watervliegtuig nabij het vliegkamp Schel
lingwoude in zicht. Zij arriveeren uit Zuid-
Oostelijke richting.
Voorop het vlaggefcoesteï van Generaal
Balbo, gevolgd door vijf vliegtuigen, tezamen
vormend het zwarte eskader. Daarachter het
roode, het witte en het groene eskader.
Yvonne zich met een vlugge, plotselinge be
weging bevrijdde uit Royle's slappe omvat
ting. Ineens hield zij stil, scheen den zoom
van haar rok te scheuren, dan ging zij vlie
gensvlug voor Cornelia staan, terwijl zij haar
lichaam bevallig achterover zwaaide. Een
flikkering van glimmend staal en de punt
van een mes reet ruw de witte bloem van
Cornelia's schouder stuk. Met een bliksem
snelle beweging greep l'Etranger Rouge met
gespierde hand haar arm vast on rukte hem
krachtig terug. „La Féroce" week niet; haar
vingers hielden het heft van het mes om
kneld zonder teekenen van inzinking te
geven, terwijl zij koelbloedig terugkeek in het
gezicht van den man, die het gewaagd had
haar te beieedigen. 't Was plotseling zoo stil
in het vertrek, alsof dit van ieder levend
wezen was verlaten.
Cornelia's oogen stonden wijd open van
schrik in haar wit gezicht, terwijl ze in doods
angst naar het meisje keek, dat haar hand
met het mes hoog boven haar hoofd ophield
in den greep van den man die haar nu
dreigend aankeek. Een minuut duurde dit
stille duel, totdat Yvonne haar oogen voor
de zijne neersloeg en hij haar hand lang
zaam liet zakken.
Met een schellen lach en een plotselinge
wilde ingeving bevrijdde zij zich zelf. Het mes
flikkerde weer, doch 'n oogenblik later hoor
de men het vreeselijk en nooit te vergeten
kraken van een bot. De schelle lach vexan-
De eerste negen toestellen vliegen In de
aangekondigde formatie. Een heel eind
daarachter verschijnen de andere, meer ver
spreid. Zij maken allen een grooten boog en
vliegen eerst boven Amsterdam.
Dan komen ze terug en dalen, het toe
stel van Balbo zelf als eerste voor de vlieg
loods. Vlot landen dan 16 ar.dere machines.
Het zeventiende echter slaat bij het landen
voor Durgerdam over den kop. Verschillende
motorbooten schieten toe, o.a. die van den
Geneeskundigen dienst. 1-Ioe het ongeval zich
heeft toegedragen en of er ernstige ongeluk
ken bij voorgevallen.zijn,.weten we nog niet.
Om kwart over een verschijnen de 60 Ne
derlandsche vliegtuigen .van Soesterberg in
gesloten formatie, een imposant schouwspel!
En tevens ean grootsche begroeting van de
Nederlandsche vliegers tégenover nun Ita
liaansche broeders! Verder scheert- de nieuwe
F xx laag over het terrein, en vliegt de
PH-OTO er boven. Dit laatste toestel is dus
een luchtphoto.
De ontvangst.
Geruimen tijd, nadat de Italiaansche water
vliegtuigen op het Buiten-IJ zijn neergestre
ken en aan de boeien zijn gemeerd, arri
veert onder geweldig gejuich aan den stei
ger van het platform de leider van het eska
der. Generaal Balbo, die met een boot van
de Nederlandsche Marine van zijn vliegtuig
is afgehaald.
Onmiddellijk daarop heeft de begroeting
door de Nederlandsche autoriteiten plaats.
Onder hernieuwd gejuich van de menigte,
wordt generaal Balbo de vliegloods binnen
geleid. Hier ontstond zoo'n geweldig gedrang,
dat de politie alle moeite had om zijn veilig
heid te waarborgen. Zoo ernstig is het ge
drang dat generaal Balbo zich verplicht ziet
zich in een der verblijven van de officieren
in veiligheid te brengen.
Hier heeft minister Deckers het woord
gevoerd, die o.a. het volgende zeide:
„Wij gevoelen ons gelukkig dat gij met uw
eskader uw route hebt gekozen via Amster
dam. Ik feliciteer u en uw vliegers met uw
heldhaftige tocht over de Alpen en wensch
u op den langen en moeilijken weg, dien u
nog wacht, een goede reis toe. Moge be
sloot spr., God u en de uwen vergezellen
en u behouden naar Amerika voeren en moge
tenslotte een gelukkige en glorierijke terug
keer in het vaderland uw deel worden,"
Generaal Balbo heeft daarop den minister
met enkele woorden voor de begroeting ge
dankt.
Vervolgens kreeg Prof. Hub Luns gelegen
heid om namens de Vereeniging Nederlancl-
Italië generaal Balbo een oorkonde aan te
bieden, op welke men de afbeeldingen ziet
van Christophorus Columbus en van Heems
kerk en Barentsz, waaronder de wapens
staan van Nederland. Italië en Amsterdam.
Tenslotte bood de heer W. A. van Leer na
mens de Vereeniging Dante-AUghievi een
Delftschen tegel met het wapen van Am
sterdam aan.
Hiermede was het officieeje gedeelte be
ëindigd en begaven de autoriteiten zich naai
de hoofdstad.
De Duitsche vlieger Von Gronau. is te twee
uur per watervliegtuig op Schellingwoude
aangekomen om namens de Duitsche regee
ring de Italianen te begroeten.
Het verongelukte toestel.
Het verongelukte toestel is gebleken te zijn
de „Idini": van het roode eskader.
Het kwam bij het dalen plat op het water
neer, dook met het voorstuk even onder en
sloeg vervolgens over den kop. De splinters
van het toestel vlogen naar alle zijden. Het
vliegtuig is nagenoeg geheel vernield.
Van de toegesnelde booten was een der
sloepen bemand met leerlingen van de
Kweekschool voor de Zeevaart, het eerst bij
het verongelukte vliegtuig aangekomen. Twee
der kweekelingen. de 19-jarige G. Ophoff uit
Amsterdam en de 20-jarige J. Witkamp uit
1 Haarlem bedachten zich geen oogenblik, ont
deden zich van hun kleeren en sprongen te
water.
De boot van den Geneeskundigen Dienst,
onder leiding van Dr. Brinkman, heeft de
verzorging van de gewonden op zich geno
men. Zij werden per boot naar de Oranje
sluizen gebracht, vanwaar zij in twee zieken
auto's naar de stad worden vervoerd. Hun
toestand is redelijk wel. De vlieger, die uit
het water is opgepikt had een lichte heresn-
schudding bekomen en was bewusteloos. Bij
aankomst op de Oranjesluizen was hij weel
bij kennis. Verder heeft hij een ernstige
hoofdwonde en een schouderfractuur. De ver
zorging van de gewonden staat onder leiding
van Dr. Speyer van den Geneeskundigen
Dienst.
Naar door de Italiaansche autoriteiten
werd medegedeeld is bij het ongeval de kor
poraal-monteur Quintavalle gedood.
Verder hebben bij dit ongeluk kapitein
Baldini een hersenschudding, de marconist
Jaria Demetrio een kaak- en schouderbreuk
en de tweede commandant Amelia Novelli een
arm- en beenbreuk opgeloopen. Een vijfde
inzittende werd in zeer lichte mate gewond.
Een drijvende bok is met den havenmeester
naar de plaats van de ramp vertrokken, voor
Durgerdam, waar de verongelukte machine
onderstboven ligt.
Zaterdagavond te half acht is het lijk van
den mecanicien Quintavalle gevonden. Het is
per politieboot naar de hoofdstad vervoerd.
Het wrak van het vliegtuig, dat bijna geheel
vernield is en dat voor het grootste gedeelte
gezonken was, is door een bok gelicht en
wordt naar de Droogdok Maatschappij ge
sleept.
De toestand van de drie gewonde Italiaan
sche vliegers is gunstig.
derde in een angstigen gil, het wapen viel op
den grond, terwijl Yvonne's arm slap langs
haar lichaam hing.
„Je vergat, dat ik hier meester ben", zeide
l'Etranger Rouge langzaam, „dit zal je er
aan herinneren".
Zijn woorden braken de spanning, die
in de kamer hing. Er kwam weer een geraas
van stemmen, men hoorde het snikken van
een vrouw, de gesmoorde vloeken van den
woedenden kellner. Cornelia wankelde, haar
wijd open oogen gericht op dien los neer
hangenden arm van het meisje naast haar,
dat half bewusteloos naar een bank strom
pelde. De anderen kluwden rond haar heen,
er stegen vijandige kreten uit vele kelen
en Royle, wiens hersenen weer vlug werkten,
berekende zijn kans.
Hij sloeg zijn arm om het bevende meisje.
„Laten we weggaan, vlug", zei hij. „Als we
nog langer blijven, weet ik niet wat er ge
beurt. Hierheen, hier is de trap. Gauw
in 's hemelsnaam, kom mee!"
Ondersteund door zijn arm strompelde
Cornelia naar de trap, die naar de straat
leidde en liep naar boven, waar 1' Etranger
Rouge stond, met zijn hand aan den deur
knop. Hij boog zich over Royle en zeide
zonder een zweem van spot in zijn stem:
„Rechts, M'sieu". Toen eerst keek hij in
Cornelia's angstige oogen.
„Het spüt mij", zei hij, „maar het gold
uw leven. Mademoiselle Yvonne en met
Een der vliegtuigen verongelukt.
Een doode, drie gewonden.
Volgens Amerikaansch voorbeeld hebben Fransche werklooze scheepsbouwarbeiders
een hongermarschgeorganiseerd van St. Nazaire naar Nantes.
