De saneering der
bloembollencultuur.
De Mysterieuse Apache.
HEEMSKERK
IJMUIDER COURANT. VRIJDAG 28 JULI 1933
TWEEDE BLAD.
BEVERWIJK.
Wat beteekent zij voor Kennemerland
pen befer inzicht noodzakelijk.
De landbouw-crisiswet, welke in de beide
Kamers der Staten-Generaal is aangeno
men. heeft aan de Regeering de bevoegdheid
gegeven, om o.a. voor de bloembollenteelt re
gelend op te treden. Omtrent de saneering
van deze cultuur blijken ook in Kennemer
land zeer veel misverstanden te heerschen,
velen willen er zelfs nog niets van weten. De
strijd, welke over het voor en tegen van de
saneeringsplannen werd gevoerd is uitge
streden, ook in de organisaties der kweekers
en exporteurs. De vraag van „voor of te
gen" is dan ook niet meer aan de orde. De
beperking en inkrimping van de bloembol
lencultuur is eenmaal wet geworden. In Ken
nemerland heeft de bloembollencultuur in
de laatste jaren een belangrijke vlucht ge
nomen. Toen vele tuinders van dc teelt van
groenten in den vollen grond geen heil meer
konden verwachten, heeft zich een cultuur
wijziging ontwikkeld, waarbij talrijke tuin
ders er toe overgingen, voor zoover zij niet
hun toevlucht namen tot de glascultuur, een
deel hunner bedrijven voor de bloembollen
cultuur te bestemmen. Deze cultuur is hier
dus anders gegroeid, dan in de bekende bol
lenstreek van de Zuid. Dat neemt niet weg,
dat men dus ook in Kennemerland terdege
met de saneeringsplannen der regeering re
kening heeft te houden. De vele misverstan
den nu waren ook voor de veilingen aanlei
ding deze belangrijke aangelegenheid eens
nader onder de oogen te zie» De heer W. de
Groot, een der directeuren van de Bloembol
lenveiling „Beverwijk" N.V. heeft de sanee-
irngskwestie bestudeerd en achtte het van
groot belang, dat ook de bloembollenkweekers
in deze streek en vooral ook zij, die daarbij
den tuinbouw beoefenen, zich terdege bewust
moeten zijn, wat eigenlijk beoogd wordt.
Medegedeeld is reeds door de Kweekers-
Centrale:
le. dat de teeltbeperking zal worden door
gevoerd; (voorgeschrc""m door de wet);
2e. dat men de kraam moet opgeven;
3e. dat men zal hebben in te leveren:
1 4e. dat men moet aansluiten bij de Kwee
kers-Centrale;
5e. dat men niet zal mogen telen zonder
bewijs;
6e. dat men de gestelde minimumprijzen
zal hebben te handhaven.
Iedereen zal begrijpen, dat, als de wet be
perking voorschrijft, niemand zich daaraan
zal kunnen onttrekken. Leverbaar en plant
goed zullen dus moeten worden ingeleverd.
Wie niet daaraan voldoet, zal geen teeltbe-
wijs bekomen, dus zal geen bloembollen mo
gen..telen.
Ook zal Iedereen, die bloembollen wil te
len, lid moeten zijn der Kweekers-Centrale
Parklaan 87 te Haarlem. Aanmelding moet
geschieden op een daartoe strekkend for
mulier, bij het Gemeentebestuur aan te
vragen.
Nu kan men zijn schouders ophalen en
zeggen „Ik doe er niet aan mee", maar daar
mede is men niet klaar. Het is een ernstige
zaak en men moet zich wèl tweemaal be
denken.
Het is ons bekend, dat nog zeer vele kwee
kers niet het biljet hebben ingevuld, waarbij
gevraagd werd welke oppervlakte met bloem
bollen beplant stond. Dat is al zeer nalatig,
want daarmede verplichtte men zich tot
niets, en door dat biljet niet in te vullen,
heeft men zich ongetwijfeld de gelegenheid
benomen, om voor 1933 een teeltbewijs te
Verkrijgen.
Deze streek is een natuurlijk verlengstuk
van de oude Bloembollenstreek in „de Zuid".
Zoolang mogelijk zal men moeten trachten
dat te blijven. Al groeien er in andere stre
ken grootere tulpen en andere bloembollen,
de kwaliteit is hier heel goed te telen.
Het zou jammer zijn, als de nalatigheid
der kweekers zelf de oorzaak zou zijn, dat- een
belangrijke teelt hier onnoodig zou vermin
deren.
Een andere bepaling is, dat niet onder de
gestelde minimumprijzen mag worden ver
kocht. Aanvankelijk verkeerde men in de
meening, dat de Regeering aan de kweekers
den minimumprijs zou garandeeren. Dit is
echter nog niet door de Regeering bepaald.
Het gevolg daarvan is geweest, dat velen uit
de hand onder den minimumprijs hebben
verkocht,
Ook werden z.g. lijstjes verkocht, van duur
dere en mindere soorten door elkaar, voor
den minimumprijs. Het resultaat is, dat de
kweeker de duurdere soorten te goedkoop
heeft verkocht, terwijl hij toch van den Mi
nister een waarschuwing heeft gekregen,
voorzichtig te zijn en erop te rekenen, dat de
slechtst gevraagde soorten den minimum
prijs zouden moeten opbrengen.
Het uitblijven van een garantie maakt ech
ter de toestand onzeker. Er wordt geknoeid,
zooals men zegt. Er wordt verkocht per bed,
per mand, per H.L., alles om de minimum
prijsbepaling te ontduiken. Men is geneigd
te meenen, dat, als er geen garantie komt
door een klein surplus, alle prijzen zullen
kelderen en dat er een wilde jacht zal ont
staan om in het geheim door allerlei „foef
jes" de bollen te ruimen. De Minister waar
schuwt daartegen met klem.
De verkoop moet geschieden: vroege tul
pen c.m. maat en darwin- en late tulpen
ziftmaat. Maten als 10 op, zift 11 op zijn te
vermijden, daar deze niet bij de minimum
prijzen zijn genoemd. Sorteeren op de aan
gegeven maten is dus sterk aan te bevelen.
De veilingen zullen waarschijnlijk geen ma
ten 10 op, 11 op enz. mogen verkoopen.
Het reserveeren van bepaalde hoeveelhe
den is niet altijd gemakkelijk. Toch is het
goed gezien, nog altijd een gedeelte te re
serveeren, voor het geval dat de handel aan
een bepaald soort behoefte heeft.
Voor kleine bedrijven is dat echter niet
zoo eenvoudig. Er worden geen soorten ge
noemd, zoodat men ook alles van één partij
kan reserveeren en dus niet van elke kleine
partij een gedeelte. Men neemt daarvoor
dan het leverbaar van de partij die men het
liefst kwijt wil zijn.
Intusschen wordt betwijfeld of iedereen
zich wel aan de bepalingen van het reser
veeren houdt. Is dat niet het geval, dan ko
men later de kweekers aan de markt, om aan
te koopen als de reserves worden opgevraagd
zoodat prijsstijgingen uit dien hoofde niet
Verrassend zullen zijn.
Naast het verbod van bloembollen telen
voor hen die niet aan de wet hebben voldaan
komt er een teeltbeperking naar den maat
staf der beteelde oppervlakte in het plant-
jaar 1932'33.
Blijkens de gegevens van de Kweekers-
Centrale, zullen mededeelingen worden ge
daan omtrent eventueele mogelijkheid van
overdracht der teeltbewijzen.
Dat althans aan de mogelijkheid van over
dracht wordt gedacht geeft wel eenige hoop,
dat de teelt niet absoluut wordt opgesloten.
Daarbij moet worden gedacht aan bedrijven
die van teelt willen wisselen, die met een
artikel willen uitbreiden en met het andere
willen inkrimpen, en omgekeerd. Aan men-
schen die hun bedrijf door sterfgeval of om
welke reden dan ook, willen inkrimpen of
beëindigen. Alleen is te hopen, dat men een
wilden handel in teeltbewijzen zal weten te
gen te gaan.
De bedoeling van dit artikel is dus om on
der de aandacht te brengen, de voornaamste,
verplichtingen, die aan de verstrekking van
teeltbewijzen kunnen worden verbonden.
CONCERT OP SCHEYBEECK.
Zooals in de laatste jaren gebruikelijk was
heeft de Bever wij ksche Karmoniekapel ook
ditmaal weer een muziekavond aangeboden
aan haar beschermvrouwe mevr. A. A. van
Hattum-Dekker. Woensdagavond stelde het
muziekcorps, waarbij ook de onderaf deeling
de z.g.n. jongensharmonie zich had aan
gesloten, zich op bij het repetitielokaal in de
Groenelaan en marcheerde vandaar, vroo-
lijke marschen spelend, naar de buitenplaats,
Scheybeeck. In het buiten werd door de
corpsen, beide onder leiding van den heer H.
W. Hofmeester een concert gegeven, dat zich
in een groote belangstelling van de zijde van
het publiek mocht verheugen. Op dezen
mooien zomeravond kwam de muziek uitste
kend tot zijn recht.
Mevrouw van Hattum heeft de muzikale
hulde op het bordes van haar woning in ont
vangst genomen. In de pauze werden diri
gent en bestuursleden door haar ontvangen,
bij welke gelegenheid mevr. van Hattum in
een hartelijke toespraak opnieuw uiting gaf
aan haar groote waardeering voor de presta
ties van de Beverwijksche Harmoniekapel,
die zij een sieraad voor de gemeente noemde
en gaf voorts te kennen, dat zij er een eer
in stelde van deze vereeniging bescherm
vrouwe te mogen zijn. Aan de leden van de
kapel werden in de pauze ververschingen
rondgediend.
Na afloop van het concert volgde onder
groote belangstelling nog een muzikale wan
deling door de voornaamste straten van de
gemeente.
LTJXOR THEATER.
Het Luxor Theater aan de Breestraat
brengt als eerste hoofdnummer een zeer
mooie dramatische speelfilm, genaamd „Het
oude lied", met onze landgenoote Lien
Deijers in de hoofdrol. De geschiedenis
speelt zich af in het romantische Weenen,
de stad van de liefde, waar. na veie weder-
waardigheden, van twee jonge menschen tic
wegen voor altijd uiteen loopen.
Een slot dus. dat- eens breekt met het
bekende ..ze kregen elkaar". Ook Lil Dag-
over vervult in deze film een belangrijke
rol.
Felix Bvessart is de vertolker van de
hoofdrol in de amusante film „Wie geeft
mij een baantje". In deze rolprent is Bres-
sart weer onverbeterlijk. Hij bekleedt in het
verhaal de gewichtige positie van figurant
bij een fiimopneming, welk baantje tot vele
dwaze verwikkelingen aanleiding geeft.
Een echte film voor een zomerprogramma,
waarbij het publiek eens recht hartelijk kan
lachen.
TUINBOUW EN PLANTKUNDE.
De plaatselijke afdeeling van de Kon. Ned.
Maatschappij voor Tuinbouw en Plantkunde
hield Donderdagavond een ledenvergadering
in de bovenzaal van het veilingsgsbouw
„Centrum". De tropische hitte zal wel oor
zaak zijn van de geringe opkomst der leden.
De voorzitter, de heer B. Heinekamp had
zooals hij zeide, grootere belangstelling ver
wacht, vooral omdat de afdeeling mét het
oog op de ongunstige tijden, de werkzaam
heden eenigen tijd had gestaakt, terwijl
verder ook de te behandelen agendapunten
meer medeleven van de leden met de af
deeling rechtvaardigden. Na vaststelling der
notulen bracht de secretaris, de heer H. C.
van der Colk verslag uit van de gehouden
vergadering van voorzitters en secretarissen
der afdeelingen. De secretaris had voor zijn
keurig verslag een dankwoord van den
voorzitter in entvangst te nemen.
De heer A. v. d. Wel vestigde de aandacht
op de groote naaeelen voor den bloemen
handel, welke worden ondervonden van de
concurrentie door werkloozen, die bloemen-
venters worden.
Spr. achtte het al zeer verkeerd, dat deze
menschen ondanks hun bloemenhandel toch
nog steun trekken. Nadat over deze aan
gelegenheid van gedachten was gewisseld,
besloot de vergadering aan de gemeente
raden van Beverwijk en omliggende ge
meenten het verzoek te richten, aan dezen
ongewenschten toestand een einde te maken
De candidaatstelling voor de verkiezing van
leden van het hoofdbestuur werd aangsfcou
den tot de volgende vergadering.
De voorzitter wees daarna de heeren
Dijkema, A. v. d. Wel en J. Blokker aan voor
het keuven van de ingezonden bloemen voor
puntenstelsel.
Deze jury waardeerde de inzendingen als
volgt:
Dahlia's, Anthirium en Pompondahlia's
van G. v. d. Wel resp. 8.9 en 8 punten; Gla
diolus van den heer A. Paschier 7 1/2 p.;
Sidalcea, Gaillandia's en Aconitum van den
heer B. Heinekamp resp. 7.9 en 7 punten;
Tamanix en Hypernicum van den heer H
C. v. d. Colk resp. 8 en 7 punten en Lyatus
van den heer Jac. Groot 9 punten.
De heer Broeze had een vrij zeldzame col
lectie zoogenaamde specerijplanten, o.a.
kruiden als kerrvel, knoflook enz., ingezon
den, waarvoor hij zich het hoogste aantal
punten, namelijk 10 zag toegekend.
De prijs voor het hoogst aantal behaalde
punten over het geheele jaar was voor den
heer G. v. d. Wel, die met dit mooie re
sultaat door den voorzitter werd geluk ge-
wenscht.
De winner ontving een fraai schilder
stukje. Op dezen inzender volgden de
heeren B. Heinekamp met 23, H. C. v. d.
Colk met 15, Jac. Groot met 9 en A. Pasche|i
Colk met 15. Jac. Groot met 9 en A. Pa
schier met 71/2 punt. Ook deze inzenders
ontvingen een prijsje.
De heer A. v. d. Wel uitte de wensche-
lijkheid, dat ook de tuinders hierin eens een
prikkel zullen zien, om tuinbouwproducten
ter keuring in te zenden. Voral in een tuin
bouwgebied als Kennemerland mocht men
grootere belangstelling verwachten, omdat
met deze keuringen zeer zeker een groot
vakbelang gediend wordt.
Wrvolgens stelde het bestuur voor om dit
jaar weer een excursie te organiseeren en
wel op 10 Augustus naar de bloementen-
toonstelling en -keuring te Apeldoorn.
He: bestuur zou daartoe een bijdrage
root f 25 uit de kas beschikbaar willen
stellen als tegemoetkoming in de reiskosten
Deze voorstellen werden met algsmeene
stemmen aangenomen.
Nadat tenslotte onder de leden noen eenige
prijzen waren verloot sloot de voorzitter de
vergadering, die ondanks de hitte toch een
zeer geanimeerd verloop had.
KATHOLIEKE KRING.
In de jaarvergadering van de stichting
Katholieke Krmg werd de periodiek aftre
dende penningmeester, de heer H. A. J. J.
v. d. Bergh, herkozen. De heer A. A. Post,
secretaris, bracht een keurig verslag uit
van de werkzaamheden in het afgeloopen
seizoen, waarin drie tooncelvoorstellingen
en een cabaretavond voor de led-en werden
gegeven. Het aantal leden was met 53 ge
daald en bedraagt thans 306. De heer I-I.
v. d. Bergh bracht het financieel verslag uit
waaruit bleek, dat een batig saldo van f 38
geboekt kon worden, niettegenstaande de
srêrk verminderde inkomsten, die f 1450
hadden bedragen tegen f 1700 in 1932.
Mr. J. A. B. Sanders deed mededeelin
gen van de voorstellingen in het komende
seizoen. Hett bestuur is in onderhandeling
getreden met het Ensemble van mevr. de
BoerVan Rijk over een opvoering van
„Levensavond", met „H-et Masker" (Jan
Musch en Else Ma us) over een vertoning
van „In den nacht van den 1 Telen April en
tenslotte met het Nieuwe Schomvtoon-eel.
Het programma zal later definitief worden
vastgesteld.
EEN REEKS VERKEERSONGEVALLEN
EEN ERNSTIGE AANRIJDING.
zDondcrdag had het drukke verkeer in onze
gemeente geen gelukkigen dag. In den namid
dag gebeurden drie verkeersongevallen, die
ondanks den ernst van de aanrijdingen, nog
een taelijk gelukkigen afloop hadden.
Het eerste ongeval geschiedde op den hoek
KoningstraatMolenstraat. Een personen
auto naderde vrijwel tegelijk met een mo
torrijwiel het kruispunt. Beide bestuurders
hoorden elkanders signalen te laat. Een bot
sing bleef dank zij krachtig reemen,
uit Dit had echter tot gevolg, dat de mo
torrijder van zijn voertuig sloeg en op straat
terecht kwam. De bestuurder kwam er heel
huids af. Zijn motor bekwam eenige schade.
Een tweede ongeval, dat van veel ernstiger
aard was, geschiedde op het beruchte kruis
punt AlkmaarschewgHoflandevweg. Het
slechte uitzicht heeft hier al talrijke ver
keersongevallen veroorzaakt. Vanuit den Hof-
landerweg wilde een personenauto, bestuurd
door M. O. geb. Z. uit Koog aan de Zaan den
Alkmaarschenweg inrijden. Op hetzelfde
oogenblik naderde een vrachtauto uit Bever
wijk, die den personenauto voorrang had
moeten verleenen. De bestuurders merkten
elkander door het ongunstige uitzicht te
laat op en met een daverenden slag reed de
vrachtauto op den anderen wagen. De per
sonenauto werd aan de linkerzijde gegrepen
en tegen een aan den overkant van den weg
staanden lantaarnpaal geduwd, die als een
rietje afknapte, uDaarna kwamen de wagens
toto stilstand. Het ongeval veroorzaakte
groote consternatie en van alle zijden kwa
men menschen toesnellen, om zoo mogelijk
hulp te bieden. Dit bleek wel noodig te zijn,
want. de dame. die chauffeerde, bleek
een vrij ernstige hoofdwonde te heb
ben bekomen. Overigens bleken de inzitten
den er wondergoed afgekomen te zijn. Ook
de chauffeur van den vrachtauto bekwam
geen letsel. De politie was zeer spoedig ter
plaatse en trad onmiddellijk regelend op. In
de eerste plaats gold haar zorg de gewonde
dame, die bovendien begrijpelijker wijze ge
heel overstuur was. Bij haar pogingen, om
geneeskundige hulp in te roepen, stuitte de
politie op het al meer voorgekomen euvel,
dat geen der geneesheeren thuis bleek te zijn.
Toen na veel tijdverlies door telefoneeren
nog geen dokter bereikt kon worden, besloot
de politie de hulp van Dr. IJpma uit Heems
kerk in te roepen. Deze was zeer spoedig ter
plaatse en oordeelde het gewenscht, dat de
gewonde naar het Roode Kruis Ziekenhuis
werd overgebracht. Dit geschiedde per auto.
In het ziekenhuis kon de dame eindelijk
worden geholpen. Na verbonden te zijn kon
zij later het Roode Kruis Ziekenhuis ver
laten. Hoe werd bij dit ongeval weer het
gemis van een geneeskundigen dienst ge
voeld.
Op het terrein van de botsing was men in
middels aan den arbeid getogen, om de zwaar
beschadigde auto's te "verwijderen. Dat was
op dezen snikheeten zomeravond een gewel
dig karwei. De auto's' zaten namelijk muur
vast in elkaar en zij waren ondanks alle po
gingen niet uit hun omstrengeling los te
krijgen. Tenslotte moest er een kraan wagen
aan te pas komen, die dc auto's lostrok.
Daarvoor moesten echter ongeveer twintig
mannen worden gerequiveerd, om den geram-
den wagen tegen te houden, Dë gehavende
voertuigen werden in de garage van den heer
A. v. d. Wind ondergebraoht. De politie zou
heden het onderzoek voortzetten.
Later op den avond was de Velserweg het
tooneel van een verkeersongeval. Bij den
spoorwegovergang stond als gewoonlijk een
file auto's te wachten voor de neergelaten
boomen. Dat wachten viel den chauffeur van
een vrachtauto blijkbaar te lang. Hij verliet
de rij, teneinde zijn weg langs den Schulp
weg te kunnen vervolgen. Op dat oogenblik
werd de overweg geopend en zette ook de
file zich in beweging. De vrachtauto poog
de ondanks de geringe ruimte toch den
Schulpweg in te draaien. Het gevolg was een
aanrijding met een personen-auto, die tegen
den boom werd gedrukt,. Persoonlijke onge
vallen bleven uit. maar de personen-auto
droeg de sporen van de aanrijding in den
vorm van beschadigingen, aan bumper en
spatborden. Ook hier was de politie onmid
dellijk ter plaatse. De inspecteur, de heer W.
M. Ragut nam aanstonds maatregelen, dat
het drukke verkeer geen verdere ongevallen
op deze plaats veroorzaakte en deed vervol
gens naar de schuldvraag een onderzoek
instellen.
WINKELIERSCOMBINATIE PLAN WEST.
De winkelierscombinatie Plan West hield
in het café van den heer Nelis een druk be
zochte leden vergadering. Bij de bestuursver
kiezing werd de heer Th. Willemse met groote
meerderheid tot bestuurslid gekozen als op
volger van den heer J. Vel.
De natuurvorscher Millaiier (links) is met zijn vrouw en een assistent per auto uit Ber
lijn vertrokken met bestemming naar Afrika, waar hij de vroegere Duitsche koloniën
gaat bezoeken
EEN VEREENIGING VOOPv VREEMDE
LINGENVERKEER OPGERICHT.
Donderdagavond vond in café Flora een
bijeenkomst plaats met het doel een Vereeni
ging tot bevordering van Vreemdelingenver
keer op te richten. Aanwezig waren de heer
W. K, J. A. Vreugde, burgemeester der ge
meente, de heeren Schoemaker, exploitanten
van het Noordei'bad, verscheidene leden van
den gemeenteraad, de Winkeliersvereeniging,
L, T. B.. Ver. Harddraverij en Koninginnedag
en de Vereeniging voor Bloembollencultuur.
De vergadering ging uit van de Winkeliers-
vereeniging, zoodat de besprekingen werden
geleid door den heer P. G. Henneman. De
voorzitter opende de vergadering en zette
uiteen, wat1 men dezen avond hoopte te be
reiken nl. de oprichting van een V.V.V.
Allereerst besprak de heer J. Schoemaker
het- vele moois en goeds, dat Heemskerk bezit
en de uitnemende geschiktheid om tot een
welvarende plaats op te groeien. In dezen
slechten tijd, nu de tuinderij, waarvan het
grootste gedeelte van Heemskcrk's bevolking
een bestaan in tracht te vinden niets ople
vert, moet men het oog op de toekomst rich
ten en uitzien naar andere bronnen van wel
vaart en in dit opzicht biedt Heemskerk een
mooi perspectief. Heemskerk kan eeri lust
oord worden voor velen. Heeft het niet haar
oude kasteelen, haar beroemden toren, haar
duinen en bosschen. En waar aan het Noord
zeestrand vindt men een badinrichting gelijk
aan het Noorderbad? Een voorname factor
is echter een weg naar zee. Dat zou een massa
pensiongasten en andere vreemdelingen trek
ken. Heemskerk zal niet meer ten achter be
hoeven te blijven bij Bergen, Castricum en
zoovele andere plaatsen, die voor enkele tien
tallen jaren minder te beduiden hadden dan
Heemskerk, doch het nu over flsn kop zijn
gegroeid.
De burgemeester dë heer W. M. J. A. Vreug
de voerde als grondmotief aan: Heemskerk
heeft iets te bieden, Heemskerk kan iets wor
den; een eisch des tijds is echter een V.V.V.
Spr. verheugde er zich over, dat het initiatief
hiervan is uitgegaan van den Middenstand,
die steeds de ruggesteun der vereeniging zal
moeten zijn. Inzake den weg naar zee zal
spr. steeds zijn steun blijven geven.
Nadat men het er over eens was geworden,
dat de contributie geen beletsel mocht zijn
om lid te worden, zeiden alle aanwezigen
spontaan hun medewerking toe. Hierna ging
men over tot het kiezen van een voorloopig
bestuur van 5 leden. Bij stemming namen
hierin zitting de heeren P. G. Henneman,
D. Schipper, W. Meijer, P. Klaase en S. Zon
neveld. Medegedeeld werd nog, dat men spoe
dig resultaat verwachtte omtrent de bespre
kingen met dc fam. Gevers betreffende liet
voor het publiek toegankelijk stellen van
haar parken.
Na een woord van gelukwensch van den
Burgemeester aan de pas opgerichte vereeni
ging sloot de voorzitter de vergadering.
FEUILLETON
ROMAN
UIT DE PARIJSCHE ONDERWERELD
DOOR H. LUCAS.
(Geautoriseerde vertaling van H. Houben.)
27)
Cornelia was stil geworden en lag achter
over te staren naar den weg, die zich voor
haar uitstrekte.
„Frank schijnt den laatsten tijd wat
Zwaarmoedig".
Deze onverwachte opmerking bracht haar
met een lichten schok tot de werkelijkheid
terug.
„Misschien bevalt Parijs hem niet", ant
woordde zij luchtig.
„Zou 't enkel Parijs zijn?" mompelde haar
vader met een zijdelingschen blik.
Cornelia bewoog zich onrustig. Frank's
houding verveelde haar. Sinds dat eenigszins
opgewonden gesprek, toen hij zich veroor
loofd had haar de wet voor te schrijven
zooals zij het bij zichzelf noemde was hij
erg somber en -saai geweest, een saaiheid,
die de laatste dagen eerder verergerd, dan
verminderd was. Cornelia vond hem onrede
lijk en beslist een weinig opvroolijkend
iemand om juist nu altijd om je heen te
hebben. Zij had hem nooit aangemoedigd,
verzekerde zij zichzelf, want ze dacht niet
aan het feit. dat liefde kan leven van een
kruimel en dit nog een feestmaal vindt.
Reeds vroeger had hij haar verscheidene
aanzoeken gedaan en zij had steeds gewei
gerd; waarom zou hij zich haar laatste
„neen" zoo hebben aangetrokken? Frank
moest leeren, zooals ieder ander, en daarbij
er deden zich nu ineens zooveel bezwa
ren voor, dat Cornelia plotseling den weg
St. Cloud en haar vader vergat en stil voor
zich uit bleef staren.
Wild keek neer op het blozende, nu lich
telijk verwarde gezichtje naast hem en
fronste zijn wenkbrauwen, in gedachten ver
zonken. Hij had gehoopt dat Royle zijn
schoonzoon zou worden, maar hij was de
laatste man om Cornelia te dwingen tot een
huwelijk, waartoe zij niet met haar heele
hart geneigd was. Ofschoon hij raadde, dat
Royle nu voorgoed geweigerd was, was hij
toch niet van plan haar hieromtrent te on
dervragen, evenmin als hij nu van plan was
iets te zeggen van de vermoedelijke bedoe
lingen van Gaston Débu. Hij had weinig
hoop, dat Cornelia dezen candidaat zou aan
nemen, ofschoon hij er niets op tegen had,
als zij zich tot hem aangetrokken ge
voelde. 't Was een beste kerel en zijn fi-
nancieele positie was er een, die eerbied af
dwong, diepen eerbied. Cornelia ja, haar
vader moest toegeven, dat zij een verkwis
tend persoontje was en diep in zijn hart
dacht hij, dat het verschil in leeftijd Débu
eenig overwicht zou geven over zijn eigen
zinnige dochter. Cornelia had voorzeker haar
eigen inzichten en had er slag van iemands
haren te berge te doen rijzen, overwoog hij
een weinig zorgelijk en hij keek naar het
fijne profiel naast hem, de frissche tint, de
groote blauwe oogen, de zwarte wimpers en
hij zuchtte bezorgd.
„Tob nu niet meer over mij, ik weet, dat
u het doet", kondigde Cornelia plotseling
aan en greep zijn hand, zonder op te kij
ken.
„Deed ik dat", lachte Wild. „Best, mejuf
frouw, we zullen over het landschap spre
ken".
Ze kwamen nu juist bij het witte huis
tusschen de boomen van St. Cloud. Wild
stapte uit en Cornelia bleef zitten om terug
te rijden naar de stad. ,,'t Is heerlijk ge
weest", zei ze, „ik heb genoten van het
rustige uurtje mét u. Kom maar niet te laat
thuis", en de auto reed weer weg. Cornelia
moest glimlachen, toen ze dacht aan de on
troostbaarheid van Débu, indien hij geweten
had, dat zij tot aan zijn hek was geweest.
Zij beval den chauffeur kalm terug te rijden
en leunde achterover, dankbaar dat dezen
keer niemand haar kon storen, dat niemand
op haar lette, of, zooals gewoonlijk, haar
trachtte bezig te houden met een pein-
zenden rimpel tusschen de oogen, die ineens
moe en verward keken.
De chauffeur hield, zooals hem gelast was,
een rustig gangetje en kalm reden ze verder.
Plotseling een schok, de remmen werden
haastig aangezet, de chauffeur keek om
naar zijn achterwiel, bracht de auto langs
den weg tot stilstand en sprong van zijn zit
plaats.
„Een lekken band, vrees ik, Mademoiselle"
bromde hij verontschuldigend en keek naar
het wiel.
„Dat kunt u niet helpen", antwoordde Cor
nelia voorkomend, „maar u heeft toch wel
een reservewiel" en zij sprong uit den wagen
om eens te kijken.
„Zeker, Mademoiselle", verzekerde hij
haaT ijverig, „na een kwartiertje kunnen
we weer verder".
Een oogenblik later had hij zijn linnen
jas uitgetrokken en haalde hij van onder de
voorbank zijn gereedschapkist en crick te
voorschijn.
„Het zal niet lang duren, Mademoiselle",
verzekerde hij haar weer vriendelijk, zon
der te vermoeden, dat Cornelia met degelijke
werkjes overbekend was. „Eerst neem ik het
reservewiel van den wagen, dan licht ik
den wagen op ik zelf niet, Mademoiselle,
maar dit ding hij wees volkomen ern
stig naar de crick, „dan leg ik mijn schroe
ven en moeren in zekere volgorde en voila,
we zijn een heel eind op streek, Mademoi
selle".
Cornelia luisterde zonder te toonen hoe
vermakelijk zij deze bijna vaderlijke opmer
kingen vond en gezeten op een steen aan den
wegkant, keek ze toe naar de pogingen van
den kleinen chauffeur, die zonder zijn deftige
pet en jas er nu uitzag als een eerzame
huisvader.
„Ga door', zei ze, ,,'t is zeer leerzaam; 't
is wel nuttig op de hoogte te zijn van lekke
banden".
De man wendde zich dankbaar tot haar;
„er zijn menschen, die er boos om worden",
zij hij eenvoudig. Dan ging hij weer stevig
aan 't werk en legde zuchtend ieder proces
uit, terwijl hij scharrelde met de crick, die
tot zijn groot misnoegen al eens v/as uitge
gleden.
„Ziezoo", klonk het eindelijk triomfante
lijk en hij ging weer rechtop staan; „nog
een paar minuutjes en alles is weer in orde".
Hij zou voor geen geld gewild hebben, dat
Cornelia ook maar eenigszins had kunnen
raden, dat hij nog maar kort in deze deftige
garage was, waar Wild altijd zijin auto's
huurde. Hij kon voor iedereen rijden; maar
lekke banden, sapristi! en dat kwam enkel
omdat zijn armen nog al kort waren.
„Mijn moeren noem ik Jan. Hendrik en
Klaas", vertelde hij, en ik heb voor elk een
