Xf
m m
s s
g§ n §§p f§§
s
iJ^lI
SiP
ONZE LEZERS
De Mysterieuse Apache.
DAMRUBRIEK
(JMUIDER COURANT. ZATERDAG 5 AUGUSTUS 1933
TWEEDE BLAD.
onder leiding van B. DUKEL.
Thans mochten wij van den heer B. Schou
ten een aantal fraaie composities speciaal
voor onze rubriek samengesteld, ontvangen
waarvan wij een waagstuk laten volgen.
Het is gebouwd op een thema van den heer
A. Fisscher. die deze fraaie slagwending aller
eerst in één van z'n fraaie vraagstukken in
IJmuiden bracht.
Naar ons bekend is, werd deze slagwending
hiet eerst door den heer J. Kleute Sr. toege
ven heer Schouten ons compliment met het
verwerken van zoo'n fraaie slagwending.
B. SCHOUTEN.
ZWART
WIT
Zwart: 2 5 7 8 9 10 12 13 15 16 18 19 26 en 1
flam op 24.
Wit: 17 21 25 27 28 30 34 37 38 41 42 43 44
45 48.
Wit speelt en wint.
Correspondentie: B. Sch,.: Uw probleem: Zwart
2 7 8 12 13 14 15 16 19 20 2 25 27 29 31. Wit: 17
21 23 28 32 34 34 38 39 40 42 44 45 47 48 houdt
een grove nevenoplossing in.
Verandering is gewensobt.
HOE LEER IK DAMMEN?
Les 4.
Na onze voorgaande drie lessen, waarin wij
behandeld hebben: de handhaving van D. C.
IJ. in de hoofdklasse, de waarde van ruiten en
stukken, de benamingen van de lijnen en het
ontstaan van spelvormen, willen wij thans met
reze rubriek een begin maken met de openin
gen van het damspel.
Een partij dam bestaat uit drie gedeelten;
eerste gedeelte „opening of inleiding", tweede
gedeelte „middenspel", derde gedeelte „hiet
eindspel'.
Voor den damspeler is het wel mogelijk, de
negen openingen, die toch zijn de fundeering'
van het middenspel, geheel onder de knie te
krijgen, met studie uit de literatuur door ster
ke spelers geschreven.
Ook het middenspel, vooral in de klassieke
standen, heeft de theorie al danig onder de
knie, doch de moeilijkheid van het midden
spel blijkt wel daaruit, dat dit practische
gedeelte slechts voor 1 pet. beschreven en
vastgelegd is.
De mogelijk- en moeilijkheden in dit ge
deelte zijn zóó groot, dat men zeker nog
wel jaren noodig zal hebben om hiet tweede
procent te theoretiseeren.
Van het laatste gedeelte, dat eindspel heet
en voort moet vloeien uit de eerste twee ge
deelten is weinig te zeggen, terwijl dit ge
deelte ontegen zeggelijk nog veel moeilijker is
dan de eerste twee te zamen. Het eindspel is
een zuiver mathematisch spel. Men kan van
dit gedeelte eens een enkele finesse vastleg
gen. doch dit zinkt volkomen in het niet bij
de moeilijkheden van dit spel.
Het eindspel is een zuiver uitgemaakt ma
thematisch spelgedeelte, vermoeilijkt met den
steeds verrassenden loop der schijven e-n de
daardoor ontstane finesses,
Thans gaan wij over tot de behandeling der
negen openingen die het spel ons biedt. Deze
inleidingen zijn als volgt:
1. 31—26 2. 31—27 3. 32—27 4. 32—28 5. 33—28
6, 33—29 7. 34—29 8. 34—30 9. 35—30,
De antwoorden die zwart daarop kan ge
ven zijn; 16—21 17—21 17—22 18—22 18—23
19—23 19—24 20—24 20—25
Wij kunnen in één adem vermelden, en dat
zullen onze cursisten uit de voorgaande lessen
wel begrepen hebben, dat voor wit uit een
economisch oogpunt de 32—28-opening de zui
verste en beste is, ten eerste omdat deze zet
zich naar het centrum richt, ten tweede
omdat 'dit de inleidende zet is, die ons naar
den gewenschten spelvorm zal leiden n.l. „het
flankspel". de spelvorm die hiet gemakkelijkst
te spelen is. Zwart daarentegen heeft van de
negen zetten die deze op 32—28 van wit kan
antwoorden goede zetten in:
1823 1923 2024 en 1924 omdat deze
naar het centrum zijn gericht en tevens de
zetten zijn die de 'beste ontwikkeling geven
aan de schijven, en 17—21, omdat deze schijf
zich dan naar de ruit 26 begeeft en verwarring
gaat stichten, als wit z'n partij klassiek denkt
in te leiden aan den langen vleugel, daar dan
vroeg of laat- de uitruil 3731 moet komen
waarbij schijf 42 verdwijnt.
Wij willen thans een paar aanwijzingen ge
ven van de 3228-opening zooals zij voor
beide kleuren het zuiverst gevolgd kan worden
Op de afwijkingen in deze openingen, die
den loop hebben naar het middenspel en tot
gevolg hebben, dat iedere afwijking een nieu
wen spelvorm inluidt, komen wij in de vol
gende rubriek terug.
Juist deze afwijkingen te leeren begrijpen
is zeer leerzaam. Thans een paar openingen.
Variant no. 1:
1. 32—28 18—23, 2. 33—29 23x32, 3. 37x23
20—25.
Deze randschijf is goed om een manoeuvre
te maken, daar zwart de gelegenheid heeft de
ze steeds door 14—20 en 20—24 binnen te na-
len omdat wit 29 bezet heeft. Tevens heeft
zwart met het innemen van deze randschijf
kans verschillende spelvormen oaals de hek-
stelling of een onregelmatige partij in te lui
den. 4. 4137 1218. Wel heeft wit de kans
door 2924 de „Damme" variant in te lui
den. doch die consequentie heeft zwart in z'n
derden zet te aanvaarden. Had zwart den
Damme variant niet toie willen laten dan had
deze nooit en te nimmer 2025 moeten spelen,
5. 39—33 19—23 6, 28x18 14x23. 7. 44—39 15—20
8. 46—41 20—24, 9. 29x20 25x14, 10. 50—44 1—7
11. 37—32 1419. 12. 41—37 16—21, 13. 35—30
2126 en beide stellingen hebben geen voor
deel. Over deze zettenreeks, die zeer leerzaam
is, willen wij het in onze volgende rubriek
hebben. Wij kunnen hier nog aan toevoegen,
dat beide dertien zetten hebben gespeeld
en een vrij eenvoudige opening tot het mid
denspel hebben gebracht. Evenzeer hebben
beide partijen de kans gehad evenveel an
dere zetten te spelen en dus 2 x 13 is 26 andere
spelverlocpen hadden kunnen plaats vinden.
Echter moet men de consequentie van een af
wijkenden zet- aanvaarden en er tevens reke-
ing mee houdende, dat iedere andere zet ook
een ander middenspel en ook een ander eind
spel zal opleveren.
In den diagramstand staan beiden zoo opge
steld. dat wit zoowel als zwart accoord gaan
met het spelen van een klassieke partij.
EEN NIEUW SPELGENRE IN DE PARTIJ
DUKEL v.. DARTELEN.
In den wedstrijd om den Badhuis Listbeker
werd onderstaande partij gespeeld. Hoewel de
ze voor den witspeler verloren ging. werd voor
de theorie en in de Ie plaats voer onze lezers
dezer rubriek vee* gewonnen. Wij willen onze
lezers aanraden deze partij die zonder analyse
geplaatst is eens onder de loupe te nemen.
Wij komen er later wel op terug.
Stand na den Ten zet luidt:
V. DARTELEN.
ZWART
WIT
DUKEL
Wit Dukel. Zwart v. Dartelen.
1. 34—29 17—22
2. 40—34 11—17
3. 50—45 1—6
3. 4540 6—11
4. 50—45 1—6
5. 31—26 20—25!
6. 29—23 18 x29
7. 34x23 19 x28
8. 32 x23 13—19
Hiermede heeft wit een spelvorm ingeluid
die nog nimmer is gespeeld. De partij ver
liep als volgt:
9. 33—29 gedw. 8—13. 10. 35—30 25x34, 11. 39x30
2—8, 12 44—39 16—21, 13. 40—35 21—27. 14.
45—40 13—19, 15. 40—34 19x28. 16. 38—32 27x38
17. 43x23 9—13. 18. 30—24 4—9, 19. 42—38 23x14,
20. 10x30, 34x25, 21. 17—21, 22. 26x28 18x23.
23. 28x19 13x31. 24. 36x27 11—17, 25. 41—37
5—10. 26. 46—41 10—14. 27. 39—33 8—13, 28.
37—32 15—20, 29. 35—30 13—19, 30. 32—28
9—13 31. 33—29 13—18, 29—23 18x29.
Als wit thans 3024 speelt wint deze. De
partij ging nu verloren door 2822 17x28
30—24, 19—30 25x32, 12—18 32—28? 14—19
48—43? 182-3 en wit geeft op. Een fraaie
partij met een verrassend slot.
Oplossingen en correspondenties binnen ne
gen dagen aan het Bureau van dit blad Ken-
nemerlaan 42 of Br e es aapstraat 44, B. Dukel.
DE iJMUIDER
REDDINGSBRIGADE OEFENT
Hulpverleening aan
afgedreven redders.
Gisteravond hield de IJmuider Reddings
brigade, die eenige maanden geleden werd op
gericht een oefening aan het strand.
Voor deze oefening was natuurlijk een
drenkeling noodig. Als zoodanig fungeerde
heel gewillig een der leden, die van uit een
vlet op ongeveer 200 M. van het strand te
water ging
Er klonk geroep om hulp. De drenkeling
dreef met den stroom af. Maar de redding
brigade was paraat. Fluks werd de haspel af
gerold. Een geoefend zwemmer begaf zich met
de zich aan het eind van de 2C0 M. lange lijn
bevindende lus van gummi om het lichaam in
zee. Met forsche slagen zwom hij naar den
drenkeling
Snel rolt de haspel af, totdat de dappere
redder den waaghals heeft bereikt. De zwem
mer werpt zich op z'n rug en grijpt den dren
keling in de kopgreep.
Halen
De op het strand achtergeblevenen halen
wat ze kunnen. Maar toch voorzichtig, daar
anders de redder den drenkeling onderweg
niet kan vasthouden. Behouden komen red
der en drenkeling aan het strand.
Deze demonstratie werd nog eens, eveneens
met succes herhaald.
Daar gaat een paard in zee met een. ruiter
in zwempak. Deze heeft een eind touw bij
zich. Een meisje is te ver in zee gegaan. Moe
dig stapt het paard door het water, steeds
verder en verder. Als het dier bijna tot den
rug in het water staat is de zwemster be
reikt. De ruiter gooit haar het touw toe. Zij
grijpt het en terug, gaat het paard, de zwem
ster achter zich aan- sleepende. Ook zij komt
behouden aan wal.
Naar wij vernamen zal er binnenkort een
officiéél e demonstratie gegeven worden.
LAWNTENNIS.
OM DEN DAVISCUP.
PolenItalië (20).
Uit Warschau:
Vrijdag is de wedstrijd voor het voorron-
den-tournooi om den Davisbeker 1934 aange
vangen tusschen Polen en Italië, waarbij Po
len na den eersten dag een 20 voorsprong
verkreeg.
Hebda (Polen) sloeg' Sertorio (Italië) 75,
6—4, 6—1.
Tloczynski (Polen) sloeg de Stefani (Italië)
met 6—3, 6—2, 2—6, 7—5.
27 Augustus wacht. Bloemen da al een zware
oefenwedstrijd in de Koog tegen K. F. C. I.
De daarop volgende Zondag wordt in Leiden
gespeeid. Het geldt hier een eerewedstrijd ter
gelegenheid van de opening van het nieuwe
terrein van L. D. W. S. Als tegenstander fun
geert de winnaar van AlpnenL. F. c.
Dit is zeker een serie nuttige oefenwedstrij
den, zoodat Bloemendaal het komende zware
seizoen niet onvoorbereid tegemoet gaat.
aan het woord....
(Ingezonden)
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
GEORGE HAAK 70 JAAR.
OP 7 AUGUSTUS a.s.
VOETBAL.
WEDSTRIJDPROGRAMMA BLOEMENDAAL
Het is het Bloemendaal bestuur gelukt een
prachtig oefenprogramma vast te stellen.
Donderdagavond "j.l. wérd reeds gespeeld
tegen Kinheim; morgen gaat Bloemendaal
met "invallers voor F. Bakker en Immer naar
Utrecht om daar aan het door Velox uitge
schreven tournooi deel te nemen. De loting-
heeft uitgemaakt dat in de eerste ronde te
gen Longa, de eerste klas club van Pelicaan,
gespeeld wordt. Wint Bloemendaal, dan
speelt zij 13 Augustus tegen den winnaar
van R. F. C—Hilversum. Verliest zij, dan
speelt zij dien' dag voor het tournooi om den
zilveren Westertoren, waarschijnlijk tegen
Wageningen, den Oostelijken eerste klasser.
De daarop volgende Zondag'wordt een win
naars- en verliezersronde gespeeld.
Aan het tournooi in Utrecht nemen deel:
Velox, U. V. V., Arnhemsche Boys, Robur et
Velocitas, R. F. C., Hilversum en Bloemen
daal. De zilveren Westertoren wordt dit jaar
verspeeld tusschen Spartaan, V. S. V., Wa
geningen en Bloemendaal.
Op bovengenoemden datum hoopt de
Kennemer-dichter George Haak zijn 70sten
verjaardag te vieren. Tot mijn vreugde ver
nam ik, dat de Zang Vereen igingen te IJmui-
den den grijzen dichter op dien dag zullen
huldigen in den vorm van een serenade.
Hulde aan de IJmuidenaren, die nog willen
en kunnen eeren een men sch die de schoon
heid bezong, die hen en zoovele anderen
buiten de plaats zijner inwoning zooveel gaf
vanuit de groot» schat van zijn innerlijk
voelen.
Als schrijfster van religieuse verzen zag ik
mijn pennevruchten van tijd tot tijd opge
nomen in „de Tempel", waarin ik ook ge
dichten las van den heer George Haak. die
behalve in dat blad in verschillende andere
tijdschriften zijn gedichten zag geplaatst,
zijn naam was mij daardoor bekend, echter
ter gelegenheid van een zangconcours.i;
waar één zijner liederen verplicht koor was,
leerde ik den heer Haak persoonlijk kennen
Sindsdien ontstond een hechte vriendschap
was het huis van den heer en mevrouw Haak
mij een gastvrije woning. Ik vond in dezen
dichter, die een volgeling is, en wil zijn van
Dr. J. P. Heije en Willem Hofdijk, een
mensch, die van zijn rijke gave mee wil
deelen aan anderen, waardeeren wil. en uit
zijn uitgebreide kennis op literair gebied wil
geven aan hen, die daar belang in stellen.
Vereerder van Hofdijk als hij is, heeft hij
mij Hofdijk leeren kennen en ofschoon deze
Alkmaarsche dichter in een anderen tijd
leefde dan wij, de vereering voor 't schoone
Kennemerland is dezelfde gebleven.
Dat begreep ook dr. Henarikse, die een
boek over Hofdijk schreef en hem „Minstreel
van Kennemerland" noemde.
„Hofdijk leerde mij Kennemerland lief
hebben". zegt de dichter George Haak; en
deze liefde heeft zich geuit in tal van warme
gedichten. Hij kan zoo krachtig en fier en
stoer bezingen de storm en de zee, zoo lief
lijk en zacht de weide, de bloemen en de
teere dingen van het leven. Hoe grootsch
en machtig, zooals Vondel het zou schrij
ven, is zijn „Ode", getoonzet door Hubert
Cuypers en destijds te IJmuiden uitgevoerd
onder grote belangstelling, ook van de hoog-
geplaatsten des lands.
Piëteitvol is het, dat de zangers straks dit
machtige lied zullen laten hooren.
Vele bekende componisten hebben de wer
ken van George Haak getoonzet. Ik zou
daarvan veel kunnen vertellen, maar dat
zou te ver voeren. Alleen wil ik nog noe
men de meesterlijke vertaling van het
koorwerk „Ekie Nacht auf dem Meer", dat
bij het gouden jubileum van Helder's Man
Italiaansche jong-fascisten hebben een
vangen werden door Rijksminister dr.
zoekers in de Duitsch hoofdstad.
bezoek gebracht aan Bellijn, waar zijt ont-
Goebbels. Hierboven de intocht der be-
Op den achtergrond de Brandenburger Tor.
nenkoor is uitgevoerd en waar bij een stamp
volle „Casino"-zaal den dichter geestdrifrig
toejuichte.
■De heer George Haak is de man die de
gezonde romantiek vereert, en die in dézen
tijd «van verwrongen levensbeschouwingen
misschien niet altijd verstaan wordt, maar
van harte hoop ik, dat zijn gedichten in de
toekomst gebundeld zullen verschijnen en
opnieuw de lezers op zullen wekken tot
open, eerlijk en warm levensvoelen.
Doch deze dichter heeft niet alleen zijn
land,, zijn taal en zijn Kennemerland lief,
maar boven deze begrenzing uit staat hij
eerbiedig tegenover het Heelal en den
Schepper aller dingen. Hij is ook de reli
gieuse mensch, die weet dat de Goddelijke
Genade hem deze schoone gaven schonk.
Hij voelt zoo intens aan de Harmonie en
Rythme in klank en kleur en lijn, waar
van hij eens zoo schoon zong:
Want harmonie is kunst, die woord en
klank doet leven,
Gelijk het avondrood, -dat altijd weer
ontroert,
Zij is de eeuwige wet van 't Goddelijk
zijn en wezen,
De Kunst is Voedster ons, die ons naar
't schoone voert!
Zangers en burgers van IJmuiden, heft
ter eere van den grijzen Kennemer-Bard een
driewerf hoera aan op zijn 70sten verjaar
dag. Dat hij nog lang gespaard moge blij
ven voor de zijnen en zijn vrienden en uit
den rijken schat van zijn dichterlijke gave
ons nog vele pennevruchten moge schen
ken!
M. N. 0WAAN,
Alkmaar, Augustus 1933.
SANTPOORT
NED. HERV, KERK V.m. 3 0 uur: Ds. Heem
heek, Zaandam.
NED. HERV. EVANGELISATIE. V.m. 10 uur:
Ds. J. L. G. Gregory, Wageningen.
GEREF. KERK, Burg. Enschedélaan hoek
Frans Netscherlaan.
V.m. 9.45 uur: Ds. W. Breukelaar.
em. pred.
Voorbereiding H. Avondmaal.
Nam. 5.30 uur: Dezelfde.
Collecte voor het rentefonds.
GEREF. KERK IN HERSTELD VERBAND.
Gebouw Wüstelaan.
V.m. 10 uur: de beer K. v. d. Berg,
Voorber. I-I, Avondmaal',
IJMUIDEN
GEREF. KERK. Wilhelmlnakade. V.m. 10 uur:
Ds. S. E. Wesbonk.
Nam. 5 uur: Cand. P. Robbcrts, te den Oever
(Wieringen).
HULPKERK. Marnixschool. V.m. 10 uur:
Cand. P. Robberts.
Nam. 5 uur: Ds. S. E. Wesbonk.
CHR. GEREFORM. KERK. V.m. 10 uur:
Ds. de Bruin, van den Haag,
Nam. 5 uur: Dezelfde.
OUDKATHOLIEKE KERK. V.m. 10 uur: Pas
toor Rinkel.
Nam. 3 uur: Dezelfde.
DOOPSGEZ. GEM. en AFD. NED. PROTES
TANTENBOND, Helmstraat 9.
V.m. 10.3U uur: Ds. F. F. Milatz.
EVANGELISATIELOKAAL, J. P. Coenstraat.
V.m. 10 uur: de heer Jennlnga»
Nam. 7.30 uur: Dezelfde.
IJMUIDEN-OOST
VER. VAN VRIJZINNIG HERVORMDEN.
Vereenigingsgebouw.
Geen dienst.
BAPTISTE-GEMEENTE, Aangesloten bij d«
Unie van Baptiste-gemeenten in Nederland,
Willebrordstraat 10, IJmuiden-Oost.
Nam. 8 uur: Ds. J. v. d. Schors.
Maandag nam. 2.30 uur: „Zusterhulp". (Alle
dames welkom).
Donderdag nam. 8 uur: Bijbellezing en Bid
stond.
GEREF. KERK, Velserduinweg, V.m. 10 uur:
Ds. Wieringa, van Vlisslngen.
Nam. 5 uur: Dezelfde.
HERSTELD APOSTOLISCHE ZENDINGS GEM.
Willebrord straat 10, IJmuiden-Oost.
V.m. 10.15 uur: Godsdienstoefening.
Nam. Geen dienst.
Zondagsschool vacantia.
VELSEN
GEREF. KERK, Koningsweg. V.m, 10 uur:
Di\ D. J. van Katwijk.
Nam. 5 uur: Dr. D. J. van Katwijk.
BEVERWIJK
VER. VAN VRIJZHTNIG HERVORMDEN.
Noorderparklaan.
Geen dienst.
EVANG. LUTHERSCHE GEMEENTE, Ko
ningstraat
V.m. 10.30 uur: Ds. J. A. Haumerscn van
Woerden.
GEREF. KERK, C. H. Moensplein. V.m. 10
en nam. 5 uur: Ds. F. Kramer.
DOOPSGEZINDE GEMEENTE, Meerstraat.
Geen opgaven ontvangen.
EVANGELISATIE „EMANUëL". Zeestraat.
V.m. 10 uur: de heer v. Doorn.
12 uur: Zondagsschool,
Nam. G uur: de heer v. Doorn.
Nam. 8 uur: Openluchtsamenkomst bij het
station.
Woensdag nam. 8 uur: Straatzang.
Donderdag nam. 2.30 uur: Vrouwenkrans.
Vrijdagavond 8 uur: Dank- en bedestond.
FEUILLETON
ROMAN
UIT DE PARIJSOHE ONDERWERELD
DOOR H. LUCAS.
(Geautoriseerde vertaling van H. Houben.)
34
De deur werd geopend en mevrouw Law-
son kwam binnen, haar gewoonlijk, zoo hel
der voorhoofd stond zorgelijk en over haar
arm hing een japon met een geplisseerd
crêpe-georgette kraagje. Zij wierp de deur
achter zich dicht, eenige papieren fladder
den op den grond en met een lach sprong
Cornelia op en boog zich vol ernst en met
overdreven ijver over de japon.
Als in een droom eindigde de prachtige
zomerdag en Cornelia kleedde zich voor de
Opera met het vaste voornemen, om, zooals
ze beloofd had, de opmerkingen van Gas
ton Débu plichtmatig aan te hooren. Zij
hield van muziek en leunde genietend in de
donkere loge; zij luisterde stil met haar
•ogen op het tooneel gericht naar de een
voudige, fijne Mozart-aria's. Vanavond zou
ze Wagner niet hebben kunnen aanhooren,
merkte ze in zichzelf dankbaar op. Toen
de Opera afgeloopen was, vroeg Débu haar
met grooten aandrang den volgenden avond
met hem te dineeren, zij met haar vader,
als hij wilde mischien was het de laatste
gelegenheid die zich bood, daar de zaken
afgedaan waren en zij, naar hij vreesde, Pa
rijs zouden gaan verlaten.
Cornelia schrok wat terug voor zijn aan
drang en keek vragend haar vader aan n
de zaak werd als afgehandeld beschouwd.
De uitnoodiging voor het intiem diner, a
trois, in het Witte Huis te St. Cloud, werd
met een paar woorden aangenomen. Deze
afspraak op de overvolle stoep van het
Operagebouw zou echter zeer gewichtige,
onvergetelijke gevolgen hebben.
„Zou je Mi'. Débu als schoonzoon wen-
schen, Norman?" vroeg mevrouw Lawson,
toen zij een uur later in de hotellift stap
ten, om naar hun kamers te gaan.
Wild streek over zijn kin. „Ik wil je wel
zeggen dat hij mij daaromtrent al eens ge
polst heeft en ik zei hem, zooals je wel
zult begrijpen, dat ik mijn dochter daarin
geheel vrij zou laten, wanneer ik vond, dat
de candidaat daarvoor in aanmerking
kwam".
„En wat zei hij daarop?"
„Hij zei mij, dat ze dit in Frankrijk beter
deden. IV. zie wel, dat Cornelia niet bijzon
der op hem gesteld is, maar ik moet toe
geven, dat hij mij geschikt lijkt en hij
is rijk".
„Maar zijn leeftijd", opperde ze.
Wild lachte en zuchtte. „Julia" zei hij
langzaam, „wanneer mijn dochter mij gaat
verlaten, dan zal dit mijn begrafenis zijn
bij wijze van spreken maar ik weet, dat
dit natuurlijkerwijze eens zal gebeuren en
wanneer zij heengaat, wil ik, dat het voor
een man zal zijn, die haar geheel begrijpt
en gelukkig zal maken en ik twijfel of een
jonge man dat zal kunnen. Vragen staat vrij
en ik heb Débu gezegd, dat ik hem niets
in den weg zal leggen, meer kon ik hem
niet beloven".
En toen zocht, reeds laat op den na
middag van den dag, dat zij samen te St.
Cloud zouden dineeren, Wild Cornelia op
m£t een wanhopigen blik in zijn breed
vriendelijk gezicht met de wakkere blauws
oogen.
„Lieveling", zei hij, „ik ben juist opgebeld
door Benedietus, den man, die uit Brussel
zou komen om met mij over het nieuwe
bijkantoor te spreken. Dringende zaken
hebben hem eerder naar Parijs gebracht
dan hij had verwacht, hij is juist aange
komen, maar moet absoluut den nacht
trein terugnemen; 't is dus beslist noodig,
dat ik naar hem toe ga en 'n ernstig onder
houd met hem heb, alvorens hij weer ver
trekt".
Cornelia luisterde aandachtig. „Dus we
gaan niet naar het diner", juichte ze bijna
Wild keek onthutst. „Ja, maar Débu stelde
er zich zoo veel van voor, 't Zou me een pak
van 't hart zijn als jij toch ging, maar na
tuurlijk", voegde hij er haastig bij,, toen hij
de uitdrukking van haar gezicht zag. „ik zal
zoo gauw mogelijk komen. Ik zal een auto
laten wachten om onmiddellijk weg te kun
nen rijden als 't onderhoud afgeloopen is. Ik
zou je zeer dankbaar zijn als je wilde gaan.
Débu is zeker op de hoogte van de aan
komst van Benedietus hij zal hem mis
schien zelf ook willen spreken en hij
zal mijn afwezigheid ook heel goed begrij
pen. 'tZou tamelijk onbeleefd schijnen als je
niet ging".
Cornelia aarzelde. Op ieder ander oogen-
blik zou ze ronduit geweigerd hebben. Een
avond tête a têfce met Débu was het laatste
dat ze wenschte. En perfslot van rekening
was het misschien toch nog beter haar on-
gewenschten bewonderaar tot een verkla
ring te laten komen, hem te weigeren en
dan voor goed van hem af te zijn.Zij wend
de zich weer tot haar vader ,die met nieuws
gierige spanning haar besluit afwacht
te.
„Goed, vader, ik zal gaan", zeide ze.
Wild glimlachte haar toe. „Débu's auto
zal over een poosje hier zijn", zeide lïij, „er.
dit is misschien de laatste keer want als ik
met Benedietus tot overeenstemming kom,
zullen we heel spoedig Parijs kunnen verla
ten".
Cornelia kleedde zich met een vreemden
tegenzin aan. Zij zag tegen den avond op
en voelde zich zenuwachtig, wat, zooals zs
bij zich zelf zeide, toch eigenlijk dwaars was
Haar vader mocht Débu graag en scheen hem
te vertrouwen. Het was belachelijk van haar
zoo'n stille vrees voor haar gastheer te heb
ben. Hij zou waarschijnlijk een aanzoek
doen en dat zou pijnlijk zijn, maar dit was
toch geen nieuwe ervaring voor haar en
jong als ze was voelde ze dat ze zich toch
wel met een zeker gemak uit den toestand
zou redden. Dom er zoo over te tobben!
Eindelijk was zij klaar; een slank figuur
tje in licht blauw en zilver met als eenig
versiersel een dieproode roos. Toen mevrouw
Lawson haar met haar mantel hielp, kreeg
ze plotseling een onstuimig verlangen zich
in de armen dezer dame te werpen en haar
te smeeken, haar te vergezellen in plaats
van haar vader. Maar zij onderdrukte die
ingeving, kuste tante Julia en ging naar
beneden naar de wachtende auto.
Terwijl deze rustig doorreed, keek Cor
nelia door de ruiten van den weelderigen,
donkerblauwen wagen gedachteloos naar de
voorbijgangers. De straten waren vol, an
dere auto's schoten voorbij en zs zag er
dames cn hoeren in zitten, gekleed als zij
