HET NIEUWE AVONDBLAD l EEN SCHOOLREIS NAAR DE ARDENNEN. 1ge JAARGANG NO. 259 DINSDAG 5 SEPT. 1933 IJMUIDER COURANT ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand 40 cents plus 2*4 cents incasso, per kwartaal f 1.20 plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents. Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden - Telef. 521 Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V. Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM ADVERTENTIEN: 1—5 regels 0.75. Elke regel meer 15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs. ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT. Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen: 2000.bij algeheels invaliditeit; 600.bij overlijden; 400.bij verlies van een hand, voet of oog; 250.bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van een wijsvinger; 100.bij breuk van boven.- en/of onderarm; 100.bij breuk van boven- en/of onderbeen; 50bij verlies van een anderen vinger. Tenge volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 50Ö0.bij overlijden van man en vrouw beiden; 3000.— bij overlijden van den man alleen; 2000.— bij over lijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen enz. 400bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een maximum van 2000.indienhetzelfde ongeval den dood van vijf of meer abonnés mocht tengevolge hebben. Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis, is niet noodig. Uitkeeringen krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-Bank te Schiedam. IJMUIDEN DE PROPAGANDA, HET VISCHVERBRUIK. Tegenwoordig wordt meer dan ooit gespro ken en geschreven over werkverschaffing. Dit vindt zijn oorzaak in de groote werkloosheid die er thans heerscht. Er is geen bedrijf of ket gaat aan hetzelfde euvel mank. Wat dit financieel aan de gemeenschap kost, is niet te schatten. Dat er bedrijven zijn, waarin het niet anders kan, kan grif toegegeven worden, doch er is geen reden om bij de pakken neer te .zitten. Wij allen, niet één uitgezonderd, zijn ieder op ons eigen terrein, niet alleen in het belang van ons land, doch ook in ons eigen belang, verplicht, zooveel als in ons. vermogen is werk te verschaffen aan hen, die werk zoe ken eii het niet krijgen kunnen, Eén van de bedrijven, die met succes in die richting werk zaam zou kunnen, zijn, is de visscherij. Volgens een bekend reeder i.e IJmuiden, die zich hier over uitsprak, staat het vast, dat als Amsterdam met zijn ruim. 800.000 inwoners visch verbruikte, naar verhouding van het aantal inwoners, alleen reeds voor deze stad 25trawlers konden varen. Welk een perspectief wordt hier geopend! Hoevele visschers, han delaren en niet te vergeten lieden, werkzaam in de nevenbedrijven, konden alleen reeds daarmede een boterham verdienen. Alsja als men maar durfde aanpakken op zulk een wijze, dat het succes niet zou kun nen uitblijven. Hierin ligt voor de organisaties, zoowel in de visscherij als in den handel .een geweldig groot arbeidsterrein braak. Het geeft niets of men bij onze of een vreemde regeering bedelt er toe mede te wer ken, dat de uitvoer niet langer belemmerd wordt, Zeker, tegenstander ben ik hiervan in genen deele, hoe eerder hoe liever de tolmuren neer, doch te wachten, totdat deze geslecht sin, ware dwaasheid. Laat men in ons eigen laid het vischverbruik aanmoedigen. Hoe vaak leest en hoort men niet van een [ironisch gebrek aan goede visch in groote léden als Amsterdam en Rotterdam. Hij, die tentoonstelling „Voeding en Hygiëne" te Amsterdam heeft bezocht, merkte bij het pu bliek ondanks de uitgebreidheid en veelzijdig- Üeid dezer teiitoonstelling, de grootste belang stelling voor de afdeeling „visch". 'Moet het éérst gaan als in die plaats in Duitschland', waar het, zooals in „Visscherij Nieuws" eenige weken geleden vermeld werd, van boven af gedecreteerd moest worden. Zijn onze organisaties in den lande, en dat zijn er vele, niet in staat,.gezamenlijk de hand aan den ploeg te slaan! Ligt het niet'in hun op- zet en is het niet in het belang, van hun leden in. deze richting werkzaam te zijn? Het is niet de eerste keer, dat dit denkbeeld geopperd wordt. Thans echter is het een drin gende eisch, dat de betrokken, organisaties in deze haar slappe houding laten varen. Wij allen vormen een onderdeel van de groo te gemeenschap, en wij zijn mede verantwoor delijk voor de moeilijkheden van deze tijden. Laten wij thans, zoowel groot als klein, de handen ineenslaan. Te lang reeds hebben de trawlers te IJmuiden stilgelegen. Van de oude Hollanders gaat de roep uit, dat zij niet versaagden. Welnu dan, laten wij toonen, dat wij uit hetzelfde hout gesneden zijn als onze voor-ouders. Aangepakt voor het te laat is! Helpt mede, de visscherij en hare oude glorie te doen herwinnen! De Centrale Besturenbond van vischhandelorganisaties in Nederland en alle hierbij aangesloten bonden zijn bereid, het doel te helpen verwezenlijken. Maar dan ook allen onze schouders er onder gezet. Aangepakt, niet versaagd in het be lang van de visscherijen den handel. Ende desespereert niet! zoo schrijft „Vissch. be drijf". WEER EEN. Zondagavond is ten nadeele van L. wonen de te Beverwijk een heerenrijwiel ontvreemd, dat hij eenigen tijd onbeheerd had laten staan voor een perceel in de Lippersheystraat alhier. LEKKE VLAMPIJPEN. De stoomtrawler Reiger IJ.M. 106 is, na slechts een half uur te hebben gevischt met zes lekke vlampijpen uit zee teruggekeerd. HAARLEMSCHE ORKESTVEREENIGING. Op Donderdag 7 September a.s. opent de Haarlemsche Orkestvereeniging het winter seizoen met een Volksconcert onder leiding van haar tweeden dirigent Marinus Adam in de Gemeentelijke Concertzaal te Haarlem. Als solist zal aan dezen avond medewerken de heer Jan Helden, viool; deze zal het viool concert met orkestbegeleiding in d-klein van Tartini ten gehoore brengen. De H.O.V. speelt op veelvuldig verzoek de Symphonie nr. 6 (Pathétique) van Tschai- kowsky. Eveneens zal op verzoek een herhaling ge geven worden van de uitvoering van het Concerto grosso in d-klein van Vivaldi. So listen hierin zijn: Hans Bij van ck, Hanny Scheffelaar Klots en Cor de Wilde. DE COLLECTE VOOR HET CRISISCOMITé. Zooals men in ons blad van gisteren heeft kunnen lezen, zal a.s. Woensdag een collecte worden gehouden-ten bate van het crisis-co mité. Er zal dien dag een speldje worden aan geboden dat is uitgevoerd in de kleuren der gemeente. De beide plaatselijke werkloozen-muziek- corpsen hebben zich .belangeloos beschikbaar gesteld om door de gemeente muziek te ma- vfen. yoor dit doel heeft het comité eveneens belangeloos de beschikking verkregen over twee auto's, waarin de corpsen hun rond tocht door de gemeente zullen maken. Is het nog noodig, dat wij voor deze col lecte een aanbeveling schrijven? Wij mee- nen van niet. De winter is weer op komst en daarmede de tijd, dat er meer noodig en minder verdiend wordt. En nog steeds is de werkloosheid in onze gemeente groot en is er dus veel ndodig. - Men koope dus Woensdag het crisis speldje;. LIEFHEBBER VAN SCHARREN. De vischdroger B. kwam Zondagmorgen tot de ontdekking, dat een liefhebber van schar ren des iiachts een bezoek had gebracht aan z'n drogerij in de nieuwe Maliebaan. Twee honderd scharren waren verdwenen. De heer B. deed-natuurlijk- aangifte-bij de politie. „DE WERELD OP ZIJN KOP". Onder auspiciën van het tooneelfonds van de Vara en het Instituut voor Arbeidersont wikkeling zal op. Dinsdag 26 September a.s. in Thalia door „De Jonge Spelers"- onder lei ding van Ben Groeneveld worden opgevoerd „De Wereld op zijn kop" van Upton Sinclair. EEN NABETRACHTING OVER DE STAKING. VANWEGE DEN CENTRALEN BOND. „De Strijd", het weekblad van het Neder- landsch Verbond van -Vakvereenigingeir' be vat een artikel van de hand van den heer J. Ratté, hoofdbestuurslid van den Centralen Bond van Tramsportarbeiders, dat kan wor den beschouwd als eon nabetrachting over de staking De schrijver behandelt eerst de schriftelijke vragen, op 3 Mei j.l. door het Kamerlid den heer Amelink tot de regeering gericht, welke vragen betrekking hadden op de beschuldi gingen van terreur. „Zij" (de regeering) „heeft, naar ons bekend is, de zaken zeer ernstig onderzocht en kwam als gevolg van dat onderzoek tot de conclusie, dat voor de door den heer Amelink gesuggereerde maat regelen geen aanleiding bestond." aldus de heer Ratté. Wat de verantwoordelijkheid zijner organi satie betreft voor hegeen in IJmuiden is voor gevallen, merkt de heer Ratté op, dat voor op staat, dat de organisatie alleen en uitslui tend verantwoordelijk en aansprakelijk is voor daden, die steunen op besluiten, door de or ganisatie genomen of opdrachten, namens haar verstrekt. Hieruit vloeit eveneens voort, aldus de heer Ratté, dat wil deze verant woordelijkheid door de organisatie kunnen worden aanvaard, de leden zich hebben te onthouden van alle daden, die niet steunen óp dergelijke besluiten en opdrachten. Her haaldelijk is den leden dringend verzocht, zich hiernaar te gedragen, hetgeen in het publiek geschied is,- zoodat ook onze tegen standers het kunnen weten. Wanneer wij nu tot de beschuldigingen van terreur zelve ko men, dan treffen wij allereerst aan het ver wijt, dat te IJmuiden door stakers onduld bare handelingen zijn gepleegd, welke hebben bestaan in het inwerpen van ruiten, het nio- lesteeren van personen en het oefenen van drang op winkeliers, 0111 niet aan werkwilli gen te verkoopen. Dat alles heeft plaats ge vonden, vervolgt de heer Ratté, maar de bur geme-ester van Vèlseri is er, ondanks alle moeite, niet in geslaagd, eenig bewijs bij te brengen, dat dat alles is 'geschied door mo dem-georganiseerde stakers, laat staan, dat de organisatie eenig verwijt trof. Trouwens de maatregelen door den burgemeester van Vel- sen waren niet gericht tegen den Transpor- arbeidersbond in het bijzonder, gelijk deze bewindsman nadrukkelijk op Zaterdag 13 Mei dezes jaars heeft verzekerd. De burgemeester deelde mede, dat zijn maatregelen naar meer zijden gericht waren en dat vooral op het meervoud van het woord „zij dé" in zijn pro clamatie diende te worden gelet. Verder worden in het artikel besproken de elders plaats gehad hebbende wanordelijk heden en de verspreiding van een valsch ma nifest. DOOR LEERLINGEN VAN DE 3e EN 4e KLASSE VAN DE OPENBARE U. L. O. SCHOOL. en al had ik met m'n 'vader én m'n moeder een reis om de wereld mogen maken van een jaar lang, dan had ik 'm nog niet willen ruilen voor deze.8-daag.sphe naar de Ardennen mét de lui van school". Zaterdagavond, 26 Augustus, station Vel- sen. De trein van 9.57 zal aanstonds bin nenkomen en in afwachting daarvan loopen verschillende .ouders en broers en zusters op het perron op en neer, om...... maar daar is 'ie al, en de kalmte van al die rustig wachtenden slaat plotseling om in een vroo- lijke drukte, teweeggebracht door een groote groep uitgelaten, drukdoende, handen- gevende en omhelzende jongelui; een drukte, die haar hoogtepunt vindt in een donde rend, driemaal, herhaald hoera voor de leiders van dit enthousiaste, jeugdgezelschap, waarvan de stationsoverkapping nu nog wel staat te sidderen. Dan komen de gemoederen wat tot be daren, want, wie lief en-leed gedurende acht dagen broederlijk en zusterlijk met elkaar hebben gedeeld, gaan uiteen', en die gedachte stemt wat droevigDe groote reis, waar naar een geheel jaar was uitgezien, de reis naar Modave in "de Ardennen van Bel gië was ten einde Het stand nu wel vast: de buitenlandsche reis, zooals leerlingen van de openbare U.L.O. school die eenige jaren eerder gemaakt had den, moest nog eens, zij het dan met eenige variatie, herhaald worden. Duitschland, speciaal het Eifelgebergte, leek daarvoor opnieuw het beste terrein. Maar de politieke situatie, die reeds menig reiziger in verlegenheid had gebracht, en die ook ons in moeilijkheden 'zou kunnen wik kelen (wie kan onvoorwaardelijk instaan voor uitlatingen van jongelui tusschen de 14 en de 19, hoe goed gedisciplineerd overi gens!) deed ons naar een ander land uitzien. De keus zou dus moeten vallen op Engeland of België, in aanmerking nemende, dat de reissom een niet al te groote bres in onze kas mocht schieten. Door bemiddeling van- een der ouders va.n onze leerlingen werd ons, na vele vp'-^-'^che pogingen onderzij.ds, (ook in andere richting) een aanbieding gedaan door een hotelier uit Modave, waaraan we ons met beide armen vastklemden. Een verblijf in een hotel, in- plaats van in jeugdherbergen, en nog wel een, dat door genoemden vader en zijn vrouw ge ïnspecteerd en goed bevonden was, mein Liebchen Op Zaterdagmorgen, 19 Augustus, zou met het uitrijden van den trein van 8.22 uit Velsen (IJmuiden-Oost), de groote gebeur tenis een aanvang nemen. De beide leiders, de heeren iDe Jager en Wiedemeyer, ver wonderden er zich in 't geheel niet over, dat, na gehouden inspectie, niemand op het appèl onbtrak. Het afscheid scheen ook geen van deze jeugdige gasten moeilijk te vallen. De verwachtingen waren hoogge spannen, want denk u in: een reis in een gereserveerde wagen, waarbij je tegen iéder, die het ook maar wagen durft, den knop van je coupé aan te raken, vanuit de hoogte een „gereserveerd" laat hooren, al" was..je de Amerikaansche millionnair, die in een speciaal aangehaakt particulier salonrijtuig reist; de emotie, van.de grens te passeeren, met alle zenuw-inspanninghoudende forma liteiten, als passencontrole, douane-onder zoek, conducteurswisseling, enz.; het uitkij ken naar, en het opvangen van de eerste Fransche woorden en zinnen; en dan ineens te zijn in een Fransch-sprekende stad in Luik waar al je prachtige school-Fransch je plot seling schijnt te ontzinken, en de gebaren taal nog de meest begrijpelijke schijnt, aan gevuld met een enkel Fransch, maar toch hoofdzakelijk nog met Hollandsche woorden. ëDat die menschen je ook maar niet ver staan, hè Tiny, wanneer je in. goed Hol- IN DE GOLF VAN MEXICO hebben zware stormen gewoed. Vele sche-pen, rlie de havens niet-meer honden bereiken, leden schipbreukEen tegen de- rotsen geworpen vrachtboot. landsch, met je hand aan je mond, om geen zuchtje van liet geluid verloren te doen gaan en wijzend op een rolfilmafbeelding, zegt: „zes bij negen". Die Luikenaren leeren het nooit. En weet je nog, wat we gelachen hebben, Gerrlt, toen jij zoo schitterend half en lialf zei: „Donnez-moitwee van die cho coladebollen!" Ja, dat Fransch, als conversatie-taal vooral niet zoo gemakkelijk is, hebben we in Waalsch-België wel ingezien. Onze jongens en meisjes zouden het er, op een enkele uit zondering na, in Duitschland of Engeland stellig beter afgebracht hebben. Van ons hotel niets dan goeds; alleen.... we zullen geen vergelijking maken met onze Hollandsche hotels: 's lands wijs, 's lands eer. De maaltijden waren uitstekend en over vloedig. En dit laatste wil wat zeggen voor jongens tusschen de 14 en 18, die niet terug schrikken voor een stapel boterhammen, waar U en ik niet graag de helft van zouden verwerken. Rondom Modave (een plaatsje, dat u te vergeefs op Uw groote Bos-atlas zult zoeken, maar dat ten oosten van Huy ligt) maakten we prachtige wandelingen, bezichtigden het Kasteel met z'n fraaie kassen, parken, en forellenkweekerijbeklommen gevaarlijke rotsen naast griezelige afgronden; plukten naar hartelust bramen en hazelnoten: be keken steengroeven en de vernuftige wijze, waarop groote brokken hardsteen aan „plak ken" gezaagd werden, en lieten de wegen daveren van vroolijke liederen, waarvan er een zelfs, bij herhaling gezongen, tot het clublied gepromoveerd werd. (Wegens de „hoogdravende stijl" en de „ingewikkeldheid" van de bewoordingen der vele coupletten, honi soit, qui mal y pense, citeer ik U slechts het geestdriftig herhaald refrein: en als je dan niet anders kan, begin je van vorenaf an". Velen van onze jongelui toonden op de lange wandelingen een taai-uithoudingsver mogen te bezitten. De afstand Modave-Huy 12 a 13 K.M., gold hierbij als maatstaf. Toen na het eerste bezoek aan Huy (waarbij tevens in de école de natation eens heerlijk ge zwommen werd, door hen, die daarvoor toe stemming van hun ouders hadden) één der jongens verzocht, met een der leiders terug te mogen wandelen, terwijl de anderen van den trein gebruik maakten, wilde twee dagen later een 15-tal deze prestatie herhalen. Voor 6 hiervan, die eenigszinslast kregen van „gebladerte" onder de voeten en andere euvels, was het toch beter, de terugreis per .trein te maken. Doch 9 anderen brachten er ook de terugreis te voet kranig af. Ik voor spel U, dat het volgend jaar, bij den uitsla: van de vierdaagsche afstandsmarchen rond om Nijmegen, ook de namen van verschi- lende IJmuider jongelui zullen prijken. De eerste trainingsmarschen hebben zij met succes achter den rug. Ben welkome afwisseling tusschen deze ver moedende maar eetlust-opwekkende en aan gename nachtrust-bezorgende wandelingen warén twee prachtige autotochten, één dooi de noordelijke, de andere door de zuidelijke Ardennen. Van die eerste noemen we, als de meest frappante bijzondierheden, de Grot van Re ■mouehamps', met haar grillige druipsteen- formaties fantastische ruimten, waarbij die onderaard'sche rondvaart wel het hoogte punt vormde; de Cascade van Coo, die niet naliet met haar donderend watergeweld in druk op onze jongelui te maken, en de Bar rage van de Gileppe, de kolossale stuwdam, waarachter de mensch zich een kunstmatig meer vormde, welks neervallende water reu zen tubines in beweging brengt ter opwekkin: van elektriciteit, -en waarop zich de uit gra niet gehouwen gigantische leeuw verhopt met z'n majesteitelijke, strengen kop uitziende over allen en alles heen, naar een verre verte, als om door zijn imponeeremde verschijning en houding alleen reeds, el-ken vreemden indringer een onwrikbaar halt toe te roe pen Maar. onze fantasie vervaagt voor de realiteit van 1914zijn, formidabel gewicht van 300.000 K.G. heeft toch den. druk vanuit het oosten niet kunnen waarstaan. Via Luik, na Verviers, werd de terugtocht aanvaard. Dat Luik zoo'n groote stad was met zulke winkelpaleizen en zooveel druk verkeer hadden onze jonge reizigers wel niet gedacht. De tweede autotocht viel al evenzeer in den smaak. Het eerste markante punt, om van de vele schitterende „points de vue" maar niet. te spreken, was Dinant. Een oponthoud van ruim een uur gaf een deel der jongelui gelegenheid de stad te be zichtigen, stokplaatjes te koopen, enz. ter wijl een ander deel de hooggelegen citadel beklom, waarna de griezelige verhalen van den norschen „guide" (Wien wa<- het niet opgevallen, dat hij alleen na zijn: Et maintenant c'est fini, vriendelijke glim lachte?Om de „pourboise"? genoten i werd van een schitterend panorama over stad en omstreken. Gelukkig be^—^den de ontelbare treden, waar -bij het opklimmen geen eind aan kwam arme Puk niet weer afgedaald te worden, maar vonden een vriendelijk paadje, dat ons op een andere plaats in de stad deed uitkomen. De gedenkplaat voor de vele burgerslacht offers van den grooten oorlog deed, naast de verhalen van onzen chauffeur, ook andere plaatsen, waar het tot een vijandelijk treffen kwam. een huivering door het ge- heele gezelschap gaan. Het aardige Bouillon kon door de afmat tende warmte niet op al te veel belangsctelling van z'n jeugdige gasten rekenen. Deze be paalde zich hoofdzakelijk tot de patisserie, die zoo'n groot gezelschap tegen een ge reduceerd tarief van mocca- en vanilie-ijs voorzag, en tot de souvenirswinkels. waar degenen, die nog niet op dreef waren ge komen met een cadeautje „voor thuis", hun laatste kans waarnamen. Het zou nieta ardig tegenover de Ardennen, zijn, te vergeten, hoe we vanaf de plaats, waar we dien dag pic-nic-ten. en die onze chauffeiir ons zoo keurig had uitgezn-^t, een werkelijk schitterend uitzicht genoten over het, diep beneden ons liggende, kronkelende dal van de Semols, waar alle velden beplant waren met tabak. Ook later zagen wij deze tabaksvelden tegen de hellingen der bergen op. En het deed zeker eigenaardig aan, hoe men ons bij een „point de vue" van eenige kilometers verder, tegemoet kwam loopen metpakjes tabak en „Cigares et Ciga- rillos en vieux Samois". Via Rochefort, dat we met een' kort op onthoud vereerden, bereikten we in clen avond weer ons hotel, waar die goeie mon sieur Henin en zijn vrouw (de eigenaars van ons „Hotel des Touristes") ons alweer een voortreffeliiken maaltijd bereid hadden. Het was inmiddels de laatste avond gewor den. Had dit misschien iets uit te staan met de luidruchtigheid, die er na het klokje van gehoorzaamheid, op de kamers heerschte? Ik heb mij voorgenomen, u de bijzonderheden hiervan niet tc verklappen. Het zal U mis schien ook niet interesseeren, hoe 16 jonge dames trachtten een mask-evade te vormen, uitgedost in de vreemdsoortigste kleedii, ge deeltelijk aangetroffen in de vertrouwelijk opengelaten hotelkamerkasten (o, mr. Henin, wat zou je gelachen hebben, als je gezien had, hoe reuze je veldtenue met hoofddeksel een Hollandsc-h meisje flatteert). De plotse linge verschijnmg van schrijver dezes ver stoorde wreedaardig de opvoering van een klucht, waarvan reeds drie figuranten het tooneel, in casu de gang, hadden betreden, de twee achtersten snel terugtrokken, doch de voorloopster plechtstatig niets kwaads ver moedend, in haar lachwekkende om^isels voortschreed. (Henny, Henny, ben je ooit oreer geschrok ken' en heb je ooit sneller den aftocht ge blazen!) De laatste morgen! Denvriendeliiken hote lier en zijn vrouw willen we allen duidelijk maken, hoe we zijn goede zorgen hebbc" oo prijs gesteld. Maar hoe! We vinden er het volgende op en het plan vindt algemeen in stemming: Vóór het terras van T-»et hotel ste11*" —e ons op in 2 gelederen. Eén der leiders noodigt gastheer en gastvrouw uit zich aan een kleine ceremonie te onderwerpen. ..ja. zoo in datzelfde witte jasje, waarin we U J' en als ze on het bordes verschijnen, sormet de „troep" in de houding, ja. we^keliik. alsof ze zich van den ernst va.n het oo"" be wust is, en houdt de oudste leid°~ toespraak namens allen, besloten m^t een driemaal uit volle borst aangeheven hoera! Daar was ons hoteliertie toch "''ie beduusd van. Hij bedankte met wat zachte stem en vochtige ooaen. Het meest t'-of ons nog. toen h« ^wéérde, een gevop1 «■p- heid te moeten overwinnen, nuwü heen gingen. Hij. zelf een jonge man, hield v?n- de vroolijkheid en de drukte van de jonge menschen, en zag op tegen de Plotselinge stilte, die nu volgen zou. Wij hadden elkaar ook al zoo goed leeren kennen. Als bij een heusche plechtigheid richtten mi verschil lende deelnemers aan de rejs hun lens op Monsieur Henin en de tijd van vertrek was spoedig gekomen. Wat zaten nu de jongedames in de.knijp bij het terugkomen over de Hollandsche grens. „Alle bagage openmaken", werd gelast. Als een eleetrische schok ging het door de wagen. Daar zijn benauwde zuchtjes ge slaakt door de smokkelaarstert.i es van eau de Cologne, die niettegenstaande onze waar schuwing toch de verleiding niet hadden kunnen weerstaan. Gelukkig vond de ge moedelijke douaneman niets (of wilde hij niets vinden?) maar de angstige gezichten van sommigen, en het mij in vertwijfeling bp zich roepen, had ik graag op de (ge- luids) film vastgelegd. Nu was de prettige sensatie van de heenreis werkelijk een be ne "—ende geworden. De reis was nu spoedig ten einde. Dat ieder nog 75 ets. terug ontving was een meevallertje, nog efrooter. dan toen n.*" ren deelnemer tiidens de eerste autotocht 10 francs ter hand gesteld voor „onvoorziene uitgaven". Van beide zijden zien we met genoegen op onze reis terug, en al is het in de eerste plaats een „pleizier"reis geweest, het doel: door onmiddeiliike aanschouwing' zich een betere voorstelling vorTi^n van bodemvor ming, natuur, flora en fauna van het dennengebied (zooals we het op de collects pas gvootsch aankondigden) is -s bereikt. Ook voor oefening in de taal was dit hoewel kort, uitstekend geschikt. Sommigen begonnen zich al aardig te redden <-u uit drukkingen, zooals „Bon matin" of „Allez votre corridor" (in ernst ovei'genomen) zul len onze jongens nu wel niet meer bezigen. Het was een fiine reis. waarop deel nemers elkaar en hun leiders weer eens van een andere zijde en dus beter hebben iee^en kennen. Le roi est mort, vive de roi! Vrij vertaald: de reis is afgeloopen, sparen voor een nieuwe reis! F. BASSTRA TREEDT IN 'T HUWELIJK. Naar wij vernemen is de bekende hoofdklasse speler F. Basstra. lid van D.C.IJ., onder trouwd, om den 14 September in hen huwelijk 'te treden

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1933 | | pagina 1