BEVERWIJK
Sic transit gloria...
HEEMSKERK
De schat in 't oude Holland
IJMUIDER COURANT.
VRIJDAG 6 OCTOBER 1933
TWEEDE BLAD.
De Dwaas
president: „Bent u vóór den brand ooit
in den Rijksdag geweest?"
Van der Lubbe: „Ja", (beweging),
president: „Wanneer dan?"
VanderLubbe: „Vóór den brand",
president: „Op den dag van den brand
of op den dag daarvoor?"
VanderLubbe: „Op den zelfden dag",
president: „Op denzelfden dag was u
dus al eens in den Rijksdag?"
VanderLubbe: „Neen".
Dit is maar een klein fragmentje uit de
vruchtbare ondervraging van den „hoofd
verdachte" te Leipzig. Als hij geen volkomen
dwaas is, dan speelt hij de rol toch wel heel
goed. En hoe kan zoo'n mannetje, dat zulke
stumperige briefjes schrijft, dat doen?
Dr. Teichert, verdediger van de drie Bul-
gaarsche verdachten, doet een beroep op
hem om toch niet een misdaad te begaan,
nog veel grooter dan brandstichting, door
onschuldigen met zich mee te sleepen.
Hij zwijgt.
Dr. Sack, verdediger van Torgler, buldert
hem toe dat nu het moment daar is om zijn
,groote rede" te houden.
Hij zwijgt.
„Met wie heb je het gedaan, v. d. Lubbe?"
Hij glimlacht ondoorgrondelijk.
De beschuldigde Dimitrof brult hem toe
hoe hij kan verklaren dat hij 't kleine, ver
laten houten gebouwtje van het Wohlfahrts-
amt niet in brand kon steken, terwijl hij be
weert dat hij alléén het reusachtige Rijks
daggebouw, dat voortdurend bewaakt werd,
in een kwartier tijds in vlammen heeft
kunnen zetten.
President: „Kunt u daarvoor een ver
klaring geven?"
VanderLubbe: „Neen".
Ondanks dit alles schijnt men in Leipzig
vol hoop te blijven, dat hij nog eens zal gaan
praten. Hij heeft wel eens toegegeven dat hij
het doen zou, maar dit beteekent op zichzelf
niets, want op hoeveel vragen heeft hij al
niet eerst „ja" en daarna „neen" geant
woord, of vice-versa? En omtrent den gees
testoestand, waarin dit ongewone individu
verkeert, schijnt niemand eenig helder be
grip te hebben. Men sukkelt maar dag-in,
dag-uit met hem door. Merkwaardig in een
land als Duitschland, dat toch over zeer
veel knappe psychiaters beschikt. Men heeft
zich evenwel bepaald tót een rapport over
de vraag of hij in een strafrechtelijken zin
toerekenbaar was, en dat rapport concludeer
de tot toerekenbaarheid. Merkwaardigerwijze
bekommerde het zich volstrekt niet om de
bovenbedoelde briefjes van v. d, Lubbe, die
ieder die ze leest wel het gevoel moeten geven
dat de schrijver niet alleen erg onontwikkeld
is en van zijn eigen taal maar een zielig beetje
begrip heeft, maar die bovendien dadelijk
hiaten in zijn h'ersenwerking doen veronder
stellen.
Er is betoogd dat Van der Lubbe altijd zeer
gemakkelijk te beïnvloeden was door groote
woorden. Dan is het toch wel vreemd, dat
zoowel het beroep van dr. Teichert als de uit
daging van dr. Sack en het gebrul van Dimi
trof, alle drie in den dramatischen trant, hem
totaal onberoerd laten. De man die zoo ge
makkelijk te beïnvloeden was reageert op
niets meer. Hoe komt dat?
Het is heel begrijpelijk dat de andere ver
dachten wanhopig over zijn houding worden.
Er is nu wel vast komen te staan, dat hij
hulp van anderen gehad moet hebben bij
zijn brandstichting, ook al zouden dat dan
geen erkende Communisten of erkende Nazi's
zijn geweest. Maar Van der Lubbe beweert
dat hij alles alleen heeft gedaan. De overige
vier verdachten verklaren allen, dat zij on
schuldig zijn aan den brand en hem nooit
tevoren gezien hebben. Zijn koppige weige
ring om medeplichtigen te erkennen, terwijl
die er toch geweest moeten zijn, brengt hen
dus in groot gevaar. Voor hun gevoel zou
hij hen kunnen redden. Hij doet het niet.
Hij schijnt even onverschillig omtrent zijn
eigen lot als ten aanzien van den Duitschen
communist Torgler en de Bulgaarsche com
munisten, of terroristen, Dimitrof, Popof en
Tanef.
Dit Wijkt toch wel zeer vreemd. Men zou
zich kunnen voorstellen dat hij zei: „Ande
ren hebben mij geholpen, niet deze vier. Ik
weiger die anderen te noemen". Of diat hij
zei: „Er waren anderen; ik ken hun namen
niet", of iets dergelijks. Men zou van een
man, die beschuldigd wordt hoofddader te
zijn in een communistisch complot, „dat in
zijn gevolgen geheel West-Europa bedreig
de", toch kunnen aannemen dat hij mede
communisten van de galg zou trachten te
redden. Zijn eigen veroordeeling laat hem
blijkbaar koud, op welke gronden dan ook
maar de hunne? Het moet hem toch wel
duidelijk zijn dat zij wél hun hachje willen
redden! Van der Lubbe speelt volstrekt
geen ostentatieve martelaarsrol. Hij streeft
ook niet. zooals sommige misdadigers, naar
„faam". Allerminst. De hoofdrol in het groote
stuk is en blijft de Dwaas. Ja-nee. Nee-ja. Dat
kan ik niet zeggen. Da's mogelijkEen
glimlach.
Is het onwaarschijnlijk dat iemand van zeer
beperkte en verwarde geestvermogens zooals
hij. na zeven maanden in ketenen gesloten te
zijn geweest, inderdaad tot dezen toestand van
driekwart versuffing en 100% onverschillig
heid zou zijn afgezakt? Wonderlijk dat men dit
niet poogt te laten onderzoeken door des
kundigen.
Mocht het zoo zijn, dan is die heele we
kenlange ondervraging nuttelooze onzin en
dan klinkt dr. Sack's eisch dat hij „zijn groote
rede" zal houden bijna ridicuul.
Misschien voelen de Duitschers het zoo niet.
maar het optreden van de „hoofdrol" maakt
hun groote proces, waarmee zij zich kennelijk
tegenover het buitenland rechtvaardigen wil
len, tox een zielige vertooning. Terwijl Torg
ler. hun eigen opper-communist. steeds meer
den indruk wekt dat hij onschuldig is
Nog steeds wachten we op de onthulling van
het complot, dat West-Europa ten gronde zou
richten.
R. P.
WIJZIGING DER STEUN
REGELING.
EEN MINISTERIEEL SCHRIJVEN.
Bij het Gemeentebestuur is een schrijven
ingekomen, waarin de Minister van Sociale
Zaken mededeeling doet van zijn beslissing,
dat hij heeft besloten met ingang van 1 Octo
ber a.s. in te trekken de bepaling van art.
7, 2de alinea, de steunregeling, vervat in het
besluit van 15 Januari 1932 no. 800, Afd. W.
en S.. ingevolge welke bepaling een gedeelte
van de verdiensten van de vrouw van een
gesteunde met kinderen bij de berekening
van den aftrek wegens gezinsinkomsten bui
ten beschouwing mag worden gelaten.
Van 1 October a.s. af dienen derhalve alle
verdiensten van de vrouw van een gesteunde
met kinderen, voor 2/3 op den steun in min
dering te worden gebracht.
Inkomsten van de vrouw, welke niet uit
arbeid zijn verkregen, dienen uiteraard inge
volge het laatste lid van voorgenoemd artikel
7 ten volle van den steun te worden afge
trokken.
Voorts dient, eveneens van één October
1933 af, het tarief bedoeld in artikel 18 deT
steunregeling, gesplitst te worden in een
regeling voor „dubbel-uitgetrokkenen" en
„reglementair nog niet rechthebbenden", voor
welke catagorieën de steun krachtens de bij
dit artikel gestelde normen wordt vastgesteld,
en een regeling voor de niet-verzekerden (on-
géorganiseerden)De steunregeling voor
laatstbedoelde groep moet hierop neerkomen,
dat de uitkeeringen ten minste 50 cent blij
ven beneden het steunbedrag, dat de betrok
kenen zouden ontvangen, indien zij als „dub
bel-uitgetrokkenen" zouden worden gesteund.
(In Duitschland zullen de kellners
voortaan in plaats van in rok hun
beroep moeten uitoefenen in een
uniform, bestaande uit lakensche
broek, zwart colbertjasje, onge-
steven wit hemd, half stijf boord,
zwarte das, geen vest).
De zwaarwichtigste problemen
Brengt een revolutie voort.
Zooals ditmaal, wat een kellner
In zijn ambt te dragen hoort.
Volgens het aloude spreekwoord
Maken kleeren steeds den man,
Nou, die waarheid komt naar voren
(Als je roept) in 't restaurant.
Je kunt kellners steeds herkennen
Door de waardigheid en snit,
Die hun kleeding veel intenser,
Dan die van den gast bezit.
Dat wordt nu in Duitschland anders,
Naar den algemeenen norm.
Gaan de kellners er in „dienst"plicht
In een soort van uniform.
Met een heel gewoon coloertje
Loopen zij er voortaan rond,
Slap van hemd gelijkgeschakeld,
't Einde van het witte front.
Die oekase zal hen treffen,
Als een bitter zware straf,
Alle uiterlijke glorie
Is van hun betrekking af.
Maar zij moeten het wel slikken
Want men duldt er geen verweer.
En er rest hun slechts één antwoord,
Dat is: Aannemen, meneer!
Rudolf Dertil, de pleger van den aanslag op
Dollfuss.
EXTRA HL'LP VOOR WERK VERSCHAF! G
Het comité voor extra hulp aan onder
steunde werkloozen zal dezer dagen weer een
aanvang maken met he.t verstrekken van
kleeding. Deze hulp geldit ook diegenen, die
bij de werkverschaffing te werk zijn gesteld.
De formulieren voor het aanvragen van deze
hulp moeten door d.e organisaties na 10 Oct.
worden ingeleverd.
BEVERWIJKSCHE HARMONIEKAPEL
Het eerste win terconcert der Beverwijksche
Harmoniekapel is vastgesteld op Dinsdag 21
November in het Kennemer Theater aan de
Zeestraat
KEES PRUIS KOMT.
De populaire Kees Pruis en zijn ensemble
zullen op 1 November in het Kennemer
Theater een vroolijken avond van kleinkunst
geven.
DE COMMISSIES VAN BIJSTAND.
De gemeenteraad zal in de raadsvergade
ring van Donderdag 12 October overgaan tot
benoeming van:
Vier leden der commissie van bijstand in
het beheer der Lichtbedrijven. Aftredend
zijn de leden J. de Bruin, N. C. M. Brantjes,
W. Maters en G. Welagen;
Vier leden in de commissie voor Openbare
Werken wegens periodieke aftreding van de
heeren N. C. M. Brantjes, W. de Groot, mevr.
Kemp-Haan en C. Versteeg;
Vier leden der commissie voor de finan
ciën. Aftredend zijn de leden J. J. Bisschop
W. de Groot; W. Maters en J. Visser;
Vier leden der commissie voor het Open
baar Slachthuis. Aftredend zijn de leden:
J. J. Bisschop; J. Eijking, N. J. Out en J. Vis
ser.
DE GEMEENTE REKENING.
In de Donderdag 12 dezer te houden raads
vergadering zullen B. en W. de gemeente
rekening over 1932, alsmede die van de In
stelling Maatschappelijk Hulpbetoon en van
de bedrijven in behandeling nemen .Deze
rekeningen zullen om advies in handen wor
den gesteld van de commissie van Bijstand
voor de Financiën.
NA DEN AANSLAG OP DR. DOLLFUSS. De aartsbisschop van Weenen Innitzer op bezoek
bij den gewonden kanselier.
SPEELTLTNVEREENIGING „BEVERWIJK".
Door het bestuur is besloten, dat heit club
werk weder zal aanvangen, voor. jongens op
16 October en voor meisjes op 17 October
a.s.
Tot het clubwerk worden toegelaten, kin
deren van leden in den leeftijd van 9 tot en
met 14 jaar.
De bijdrage voor het clubwerk bedraagt 5
cent per kind en per week, tot een maximum
van 10 cent per gezin.
Aanmelding kan geschieden tot en met den
dag van aanvang bij den opzichter van de
tuin, aan het clubgebouw of bij een der
bestuursleden.
PAPEGAAIEN-DRESSUUR.
Donderdag gaf Sevanny's Papegaaien-
theater voorstellingen in het W. B Sound-
Theater. Het was zeer jammer, dat voor dit
optreden de belangstelling niet grooter was,
want het gebodene mocht gezien worden. De
prachtige vogels toonden volmaakte jongleurs
te zijn en bovendien meesters in de acroba
tiek. Hun toeren wekten terecht de alger
meene bewondering op. Het meest opmerke
lijke was. dat de dieren volkomen vrijheid
van beweging genoten. Een der kaketoe's
maakte een uitstapje in de zaal, maar keerde
netjes op 't podium bij zijn meesteres terug
Het tochtje per vliegmachine, dat twee
vogels hoog door de zaal ondiernamen was
eenig in zijn soort. Tot slot van het pro
gramma was er kennis ia het oerwoud, waar
bij de fraaie dieren zich vermaakten in de
draaimolen, op schommels en zelfs op de wip
Het weinige publiek toonde zich over het
gebodene zeer voldaan en beloonde den
dresseur, die de vogels met een oneindig ge
duld africhtte en de dames die met hem op
traden, met een welverdiend applaus.
NIEUWS VAN DE THEATERS.
Luxor Theater.
Het Luxor Theater in de Breestraat brengt
deze week als hoofdnummer een fijne lichte
komedie, doortinteld van Franschen geest.
„H est charmant" -is een operette-film. die
eens iets nieuws brengt. Alles in deze film is
charmant, de spelenden, de dialoog, de
muziek en de dans.
Aan dit allies is groote zorg besteed. Zij
geeft niet minder dan tien chansons en de
monstreert bovendien de nieuwe modedans,
de „Biguine", die ook in ons Land door voor
uitstrevende dansleeraren is overgenomen en
wordt onderwezen. Een prettige film, die het
uitstekend zal doen.
Het tweede hoofdnummer speelt in het
Verre Westen, waar laffe bandieten en wree-
de moordenaars worden bestreden voor het
recht. De „Jacht naar het Goud", is een zeer
sterk gespeelde sensatiefilm, van het genre
dat het nog altijd uitstekend doet. Alles bij
een eien prima programma,
W. B. Sound Theater.
Het theater in de Peperstraat herdenkt het
éénjarig bestaan onder directie van den heer
E. de Ra ver met een programma, dat tader
■daad lederen avond tot een jubileumavond
maken zal. De directie heeft voor een uit
stekend programma zorg gedragen waaraan
prima artisten hun medewerking verkenen,
In de eerste platas treedt op dr. Galigari
de man die geheimzinnige bandien heeft en
onbegrijpelijke daden verricht. Dan noemen
wij Ellen Tay met haar geheimzinnig spook
kabinet, dat niet alleen een toppunt van
geheimzinnigheid Is, maar bovendien ook
hoogst komisch. Wij kennen dit artisten -
paar, omdat wij heit reeds eerder zagen op
treden en kunnen deze keuze van de directie
niet anders dan zeer geslaagd noemen. 'Dit
tweetal brengt een uitstekend nummer, dat
op zichzelf al een bezoek aan he.t W. B.
Sound-Theater waard is. Maar er is meer.
De komische humorist-excentriek Herman
Diederichs zal voor het vroclijke gedeelte
zorgdragen, een taak, die hem wel is toe
vertrouwd. Tenslotte draalt dam nog de
machtige speelfilm „De vrouw, die gekruisigd
werd", met Eduard Robinson. Een film, die
door het ontroerend mooie spel der hoofd
personen niet zal nalaten diepen indruk te
maken. Ook de matinee's van Zondag staan
in het te eken van het jubileum, want in de
twee middagvoorstellingen treedt ook dr.
Caligari op.
De directie heeft derhalve niets onitoe
proefd gelaten, om het één-jarig bestaan
der zaak op waardige wijze te herdenken.
Kennemer Theater.
Ons Zeestraat-theater heeft een go
keuze gedaan met het terugbrengen van
Rene's Clair's meesterwerk „Sous les T
de Paris", bekende film van Albert Pré jean
die een •triomfocht over het witte doek
maakte.
De geschiedenis van de twee jonge men
schen die „Onder de daken van Parijs in een
volkrijke buurt wonen heeft duizenden ont
roerd en zij zal het ook deze week hier
doen evenals het door Prejean in de film ge
zongen, bekende lied „Sous les toits de
Paris". Het verhaal is eenvoudig, het
geven slechts simpel, twee jonge menschen,
vrienden, het meisje en de sinistere figuur
van den apache. En om hen heen spint
zich het onverbreekbare weefsel van het lot,
dat de vrienden zou scheiden. Want als het
einde zich aankondigt wil Albert, ziende ho
de zaken staan, het geluk van twee menschen
kinderen niet verstoren en hij gaat heen,
verder trekkend met zijn leed en met den
blinden harmonicaspeler, door de straten van
Parijs
„Sous les Toits de Paris", zal ook nu weer
velen een mooien avond bezorgen in het
Kennemer Theater
NEUTRALE BOND VAN
BOEREN EN TUINDERS.
STEUN DRINGEND NOODIG.
Donderdagavond hield de afdeeling Heems
kerk van bovengenoemden bond een goed be
zochte ledenvergadering .Ui café „Flora". De
voorzitter, de heer R W, A. Muyen, opent
de vergadering en heette de aanwezigen har
telijk welkom. Hij deelde, mede, dat aan
gaande een directe steunregeling voor de
tuinders van gemeentewege een bespreking
was gehouden met het bestuur van den
L.T.B.. waarna men gezamenlijk een stuk
aan den gemeenteraad had ingediend, dat
echter nog niet behandeld ia. Ook had de
voorzitter met de heer Beentjes, voorzitter
van den L.T.B een onderhoud gehad met
den burgemeester. Later heeft ook de win-
keliersvereeniging nog bij het gemeentebe
stuur op steun voor dc tuinders aangedron
gen. Mocht het echter nog eenigen tijd du
ren, voor dat de raad vergadert, dan zal
men bij de raadsleden op een spoedeischende
vergadering aandringen.
Van de V.V.V. Heemskerk was een stuk
ingekomen, waarin de afdeeling Heemskerk
van den bond werd uitgenoodigd om tot het
lidmaatschap der V.V.V. toe te treden. Na
eenige gedachtenwisselingen werd ten slotte
met algemeene stemmen aangenomen, dat
de bond voor f 2.50 per jaar lid zou worden.
De secretaris had van het hoofdbestuur
een circulaire gehad, waarin werd mede
gedeeld. dat op Zaterdag 14 October a.s. te
Alkmaar een congres wordt gehouden, ter
bepaling van de richting, die het hoofdbe
stuur in moet slaan. Op dit congres moeten
alle afdeelingen vertegenwoordigd zijn.
De voorzitter deelde mede. dat de meer
derheid van het hoofdbestuur er voor is om
den wettigen weg te bewandelen. Op een
vraag van den heer Docter of. indien na
de stemming op het congres zal blijken, dat
de meerderheid niet langer den wetthgen
weg wil blijven bewandelen, het hoofdbe
stuur zich bij dit besluit zal neerleggen, ant
woordde de voorzitter, dat in dit geval 6
van de 7 leden zullen bedanken.
De voorzitter verdedigde het besluit van
het hoofdbestuur. Al heeft men tot nog toe
niet bereikt wat velen zouden wenschen, het
blijft een open vraag of men langs den weg
van geweld wél tot eenig resultaat zou ko
men. terwijl hier ook nog het gevolg van zal
zijn, dat van een samenwerken met andere
bonden geen sprake meer zal kunnen zijn.
De heeren De Vries en Mulder bestrijden
den heer Van Diermen, waar hij zei, dat
langs den weg der wet niets meer te be
reiken is. Wat men nu stukgooit moet weer
heel komen, anders blijft'men met de brok
ken zitten. Beter is het, dat de hoofdbe
sturen van alle bonden een afgevaardigde
kiezen en dat deze dan gezamenlijk de noodi-
ge stappen bij de regeering doen.
De heer P. Mukler drong erop aan, dat
getracht moet worden, dat wat betreft de
steun aan tuinders dezelfde normen worden
aangenomen als voor de arbeiders.
Bij de stemming bleek de meerderheid der
leden ervoor om aan :de afgevaardigden op
te dragen, op het a.s. congres voor den weg
der wet te stemmen.
Tot afgevaardigden worden gekozen de
heeren A. Boogaard en H. Tijms.
A. D. O.
Het programma voor Zondag 8 October
vermeldt de competitiewedstrijden: A.D.O.a
U.S.V.a en om half drie A.D.O. 3—U.S.V. 2.
„ADONA".
Zondag a.s. organiseert het bestuur van
de R.K. Dansclub „Adona" een dansavond
in het Vereenigingsgebouw. De muziek wordt
verzorgd door de „Toscaniband".
WINKELIERSVEREENIGING.
Dinsdag 10 October a.s. houdt de Winke
liersvereniging een ledenvergadering in het
café van de Wed. van Egmónd.
R.K. REISVEREENIGING.
Donderdagavond werd in het vereenigings
gebouw een bijeenkomst gehouden ter op
richting van een reisvereeniging, als onder-
afdeeling van den R.K. Volksbond.
Als voorzitter fungeerde de heer J. A.
Jouweleeuw, die na opening het doel der ver-
eeniging uiteen zette.
Vervolgens werden de statuten en het re
glement voorgelezen en goedgekeurd. Nu
verscheen ook kapelaan P. Perquim ter ver
gadering. die door den voorzitter hartelijk
welkom werd geheeten.
Besloten werd de vereeniging een naam te
geven en wel reisvereeniging „St. Christoffel".
Tot leden van het bestuur werden gekozen
de dames M. HoogewerfPekel en A. van
der Does en de heeren K. Bruin, J. A. Gouwe-
ïeeuw en K. de Groot. Met groote meerder
heid werd de heer K. Bruin tot voorzitter
gekozen, terwijl de overige functies, onder
ling werden verdeeld.
FEUILLETON
(Een geval uit de practijk van
Wil J. Sanders, detective),
door UDO VAN EWOUD.
(Nadruk verboden.
34)
„Waar zit jij in hemelsnaam? In Oslo?"
luidde mijn wedervraag. Doch de detective
stelde mij spoedig gerust.
..Neen, beste jongen, ik ben zoo juist weer
in onze onvolprezen hoofdstad gearriveerd".
.,En heb je den dader meegebracht?"
„Hoho! Niet zoo hard van stal loopen. Ik
had je juist willen vragen mij het genoegen
te gunnen je vanmiddag een paar mededee-
üngen te mogen doen. De arrestatie van den
dader is nog slechts een kwestie van tijd. Ik
hen natuurlijk ook verplicht den heer Nieu
wenhuis van een en ander op de hoogte te
stellen en aangezien ik tevens van hem nog
een paar inlichtingen noodig heb, welke, naar
Ik hoop, het bewijsmateriaal tegen den ver
dachte zullen completeeren, had ik je willen
vragen mij vanmiddag naar Haarlem te
vergezellen".
Ik sprong van m'n stoel op van vreugde
over deze tijding, maar om m'n vriend aan
het andere einde van den draad mijn enthou
siasme niet te t-oonen wij Hollanders, ge-
neeren ons immers altijd min of meer om
tegenover anderen aan onze gevoelens uiting
te geven maakte ik nog een voorbehoud.
„Als je mij belooft, dat ik vannacht weer
in m'n eigen bed slaap en niet zooals de vorige
maal den nacht in het kantoor aan de Nas-
saulaan behoef door te brengen!"
Sanders lachte.
„Daar kun je ditmaal van op aan", ant
woordde hij, mij in het onzekere latend, of
dit op het eerste dan wel op het tweede ge
deelte van mijn opmerking betrekking had.
„Kom om twee uur bij me, dan gaan we met
den wagen 1"
Onthullingen.
Onze reis naar de bloemenstad verschilde
in zooverre van den zelfden tocht, welke wij
tien dagen geleden gemaakt hadden, dat er
ditmaal geen woord over de zaak, die vooral
mij bezighield, gesproken werd. Het lag voor
de hand, dat ik Sanders onmiddellijk na ons
weerzien bestormde met allerlei vragen, wel
ke op zijn bezigheden gedurende de afgeloo-
pen twee dagen en de spoedig te verwachten
arrestatie van den dader betrekking hadden.
maar de detective verzocht mij dringend hem
de moeite te besparen zijn mededeelingen
tweemaal te doen en zoo bleef mij niets an
ders over dan m'n nieuwsgierigheid nog eeni
gen tijd te bedwingen.
Onderweg informeerde Sanders vermoe
delijk om al te nieuwsgierige vragen van mijn
kant te voorkomen belangstellend naar
allerlei onbeteekenende bijzonderheden met
betrekking tot onze terugreis van Schneide-
mühl af, mijn onderhoud met den hoofdre
dacteur over de schijnbaar nuttelooze reis
naar Oost-Pruisen; mijn werkzaamheden op
het bureau van de Mere uur" gedurende de
laatste dagen, enzoo voort. Toen ik hem ver
telde hoeveel moeite het mij had gekost den
hoofdredacteur te overtuigen van de wen-
schelïjkheid, dat aan de zaak voorloopig geep
publiciteit zou worden gegeven, knikte hij
mij goedkeurend toe.
Sanders kreeg geen gelegenheid tot moti
veering van zijn standpunt, want wij reden
nu de Nassaulaan op en eenige seconden la
ter stopte de wagen voor het Woningbureau
en Assuarantiekantoor „Hermes". De heer
Nieuwenhuis had ons blijkbaar hooren aan
komen, want onmiddellijk werd de deur ge
opend en trad hij ons tegemoet. Het kantoor
bleek op dezen Zaterdagmiddag geheel ver
laten en spoedig zaten wij dan ook in het
privévertrek, waar vóór tien dagen nog de
beide compagnons zetelden.
Nieuwenhuis schoof ons een kistje, sigaren
toe en wendde zich daarop tot den detective,
die zich, alsof hij de eerste uren niet van
plan was te vertrekken, behaaglijk in een
clubfauteuil genesteld had.
„Meneer Sanders, sinds ik vanmorgen uw
telefoontje kreeg, heb ik geen rustig oogen-
blik meer gehad. Ik benijd den heer Wils, die
inmiddels natuurlijk is ingelicht. Vertelt u
mij dus eens gauw, wat uw verder onderzoek
daar over de grenzen heeft opgeleverd".
Sanders lachte geheimzinnig.
„Wat uw nieuwsgierigheid betreft, die kan
ik mij indenken, maar troost u met de ge
dachte, dat die door den heer Wils wordt ge
deeld. Ik heb hem opzettelijk nog niets me
degedeeld, om te voorkomen, dat ik mijn
verhaal tweemaal zou moeten doen. En wat
de zaak, die ons allen zoo na aan het hart
ligt, aangaat, die schijnt haar oplossing in
derdaad te naderen".
„U hebt dus den professor ontmaskerd?"
vroeg Nieuwenhuis, zich in gespannen ver
wachting over de schrijftafel, waaraan hij
zat, heenbuigend als wilde hij dén detective
het antwoord van het gelaat lezen.
„Hoho! Zoover zijn wij helaas nog niet",
antwoordde deze, terwijl hij met de hand een
afwerende beweging maakte. Ik heb in de
eerste plaats nog een paar inlichtingen van
u noodig. Ik verzuimde nl. in Preussisch Hol
land aan u te vragen, of zich tijdens de af
wezigheid van den heer Van Dobben, dus na
de inbraak, hier nog iets bijzonders heeft
voorgedaan?"
„U bedoelt dus sinds vorige week Vrijdag?
Neen, zoolang ik hier was dat was Zon
dagochtend voor 't laatst is mij niets ver
dachts opgevallen. De man met de geruite pet
heeft zich in ieder geval niet meer laten zien.
Dat kan ik wel heel stellig verklaren, omdat
ik zoowel Vrijdagavond als Zaterdagavond
tot ongeveer middernacht op kantoor ben
geweest. Ik wil u wel eerlijk bekennen, dat
het mij wel eenige moeite heeft gekost het
zoover te brengen, maar door het onverwach
te vertrek van m'n compagnon was er na
tuur heel wat werk, zoodat het, wilde ik u
drieën zoo spoedig mogelijk naar Oost Prui
sen kunnen volgen, absoluut noodzakelijk
was. dat ik ook 's avonds hier kwam
„U zegt ook 's avonds", viel Sanders hem
in de rede. „Wil dat zeggen, dat u ook over
dag hier geweest bent?"
Nieuwenhuis dacht even na. „Vrijdag was
ik den geheelen dag hier tot zeven uur. Daar
na ben ik naar huis gegaan om te eten, waar
na ik tegen half negen weer terugkwam. Za
terdagochtend ben ik maar kort hier ge
weest, omdat ik eenige van onze perceelen
moest controleeren, maar Zaterdagmiddag en
Zaterdagavond heb ik weer hier op hets
kantoor gewerkt".
„Is u" Sanders sprak thans zeer be*
dachtzaam, terwijl hij peinzend de rook
zijn sigaar nastaarde „is u vorige wèfk
