VOOR EER EN GEWETEN
BEVERWIJK
Portret van de Koningin
bleef gespaard.
UMUIDER COURANT.
VRIJDAG 3 NOVEMBER 1933
TWEEDE BLAD.
Het Tragische Proces
Het zich moeizaam voortslepende Rijksdag
brand-proces is nu in een nieuw stadium ge
treden. Het is tragisch geworden. Voor de
Vjjf verdachten moet het dat steeds geweest
zijn. Voor den objectieven buitenstaander, die
ei- andere kanten aan ziet dan de hunne,
dringen zich factoren van algemeen belang
op. De tragiek daarin is, dat dit proces wordt
voortgezet, terwijl men zeer kennelijk de zaak
niet meer beheerscht. Aanvankelijk was het
alleen ongewoon te noemen dat er zoo veel
vuldig gereageerd werd op buitenlandsche
publicaties over de zaak. Men neemt in andere
landen aan dat een juiste en zuivere berech
ting van een proces eischt, dat men zich tot
de^zaak zelf bepaalt, en dat de waardigheid
van den rechter zich boven commentaren-
van-buitenaf moet stellen. Maar nu is het wel
heel duidelijk geworden dat allerlei andere
dingen hun invloed op den gang van zaken
doen gelden. Ten eerste een slordige, onvolle
dige soms min of meer fantastische voorbe
reiding der zaak in de instructie, ten tweede
verschijnselen, die leiden tót het hooren van
de zonderlingste getuigen. Enkele dagen ge
leden is in deze rubriek al gewezen op het
treurige optreden van een kwebbelende juf
frouw met haar leuterenden zoon en van een
rijksdagbeambte, wiens verklaringen niet de
geringste critiek konden doorstaan en van
wien men op z'n best kon veronderstellen, dat
hij zich eens in het openbaar wou vertoonen
en zijn naam in de kranten krijgen.
Sindsdien is het van kwaad tot erger ge
daan. en men kan er in Duitschland wel ze-
her van zijn, dat het optreden van een ge
tuige, die recidivist is en dien men niet eens
onder eede durft te hooren, een allërtreurig-
sten indruk heeft gemaakt. Na dit individu
heeft men nog een dergelijk verschijnsel la
ten optreden, dat al verscheidene veroordee
lingen achter den rug had en uit de com
munistische partij was gesmeten. Dr. Sack.
Torglers verdediger, heeft dit heer zoo
scherp aangevallen, dat er van zijn verkla
ringen vrijwel niets schijnt overgebleven te
zijn („schijnt"!maar wat heeft het voor
zin, door degelijke kerels niet-beëedigde ver
klaringen te laten afleggen?
Als men ze zoo weinig vertrouwt, dat men
uit blijkbaren eerbied jegens den eed, hen
niet laat zweren dat zij de waarheid zullen
zeggen, waartoe dient hun geklets dan? Als
bewijsmateriaal zal het toch bezwaarlijk kun
nen dienen. Wat moeten zij dan eigenlijk
doen? Stemming maken tegen de wijze van
procesvoering? Dit is inderdaad, althans in
het buitenland, het onvermijdelijke resultaat.
Het wekt verwondering dat de president dr.
Bünger, wiens onpartijdigheid en onkreuk
baarheid overigens nog steeds algemeen aan
genomen wordt, niet weigert om dergelijke
getuigen te hooren.
De oude president schijnt zich iedereen
maar op zijn dak te laten sturen, en wie zich
beleefd genoeg tegenover hem uitdrukt laat
hij genoegelijk getuigen. Wie daarentegen
uit den ban dspringt, althans niet precies
volgens zijn opvattingen zich gedraagt, heeft
het bij hem gedaan en zoo is de Bulgaarsohe
verdachte Dimitrof er nu weer voor de zoo-
veelste maal uitgesmeten, hetgeen weinig te
be te eikenen heeft want vandaag zit de man
er natuurlijk weer, en bestookt den armen
ouden president opnieuw. Tot dusver is in
steeds sterker mate de indruk gewekt dat
Dimitrof onschuldig is aan den Rijksdag
brand. Dat een onschuldig man zijn geduld
verliest als men getuigen tegen heim laat
optreden, die te verdacht zijn om onder eede
gehoord te worden, is toch waarachtig be
grijpelijk.
Zelfs als Dimitrof schuldig was zou hij ge
lijk hebben als hij zich over deze individuen
verontwaardigde.
Blijft de steeds raadselachtiger wordende
vraag: hoe moet dit verwarde proces, dat blijk
baar door zijn leiders niet meer beheerscht
wordt en den indruk wekt van een volkomen
warwinkel, afloopen? Is er misschien een
schorsing en een last tot nieuwe instructie op
til? Of gaat men maar op deze manier door?
Waarheen eigenlijk?
Het mag ook merkwaardig heeten dat de
perskoelies van de Duitsche regeering geen
bevel krijgen om er zich buiten te houden. Het
wordt steeds vreemder.
R. P.
ZILVERMEEUWEN—BEVERWIJK.
In verband met den wedstrijd tegen Zilver
meeuwen organiseert de supportersvereend-
ging Rood Wit Zondag a.s. een autobustocht
naar Zaandam.
Opgaven tot deelneming kunnen tot Za
terdagavond 8 uur geschieden bij J. Schoor!,
Grensstraat 10, Th. Groen, Simon Rumpdng-
straat 21 en Th. van Lieshout, Rijksstraatweg
no. 156.
Het vertrek der bussen is bepaald op Zon
dagmiddag 1 uur precies in café „De Vriend-
Alkmaarscheweg.
VOORDRACHTMIDDAG.
Voor de leden van de aMeeling Beverwijk
en omstreken van de Ned. Vereeniging van
Huisvrouwen zal de bekende voordrachtkun
stenaar Leo Straus een voordracht houden
op Maandag 6 Nov. d'es n.m. te half drie in
het gebouw ,.De Harmonie" aan de Groene-
laan. De heer Straus zal vooidragen Judith I
en V van Friedrioh Hebbel in de Nederland -
sche vertaling van Van Suchtelen.
KENNEMER THEATER.
Renate Muller.
Het bioscooptheater aan de Zeestraat ver
toont deze week als hoofdnummer een film
werk, waarin Renate Müller en Willy Fritsch
de hoofdrollen vervullen. „Seizoen in Cairo"
is de titel van deze film, waarvan reeds een
groote roep is voorafgegaan.
Cairo herbergt binnen haar poorten een
bout, internationaal volkje, dat in hotels zijn
intrek heeft genomen, dé oeroude sphinx fo
tografeert, de pyramiden beklimt en dat zich
voorts bezig houdt met spelen, dansen, lachen
en flirten. In deze omgeving, samengesteld
uit heterogene elementen, speelt zich de ge
schiedenis af, waarin het vermaarde artisten-
paar Renate Müller en Willy Fritsch prach
tig spel leveren. De intrigue is zeer vermake
lijk en geeft vele malen aanleiding tot ko
mische scènes. De schitterende opnamen ma
ken het volgen van deze rolprent bovendien
nog tot een bijzondér genoegen. Stan Laurel
en Oliver Hardy, het bekende en onafscheide
lijke tweetal, dazen in de reuzen-klucht „Waar
is opa?" De „koningen van den lach", zooals
hun bijnaam luidt, beleven in deze film na
tuurlijk weer een massa hachelijke situaties
én begaan legio dwaasheden die de noodige
lachsalvo's wel zullen verwekken. De dolle
geschiedenis bereikt haar hoogtepunt, wan
neer Laurel en Hardy op stap gaan om den
grootvader te vinden van het kleine meisje,
dat zij hebben geroofd.
Alzoo waai-borgt dit programma een avond
van vroolijkheid, waaraan ongetwijfeld ve
len zich in de komende wee'k gaarne zullen
overgeven.
„DE GEDEKTE TAFEL".
De afdeeling Beverwijk en Omstreken van
de Ned. Vereeniging van Huisvrouwen zal, in
samenwerking met de N.V. Stouterabeek en
de N;v. Tegel's Warenhuis een tentoonstel
ling houden, welke den naam draagt van
„de gedekte tafel". Zij zal duren van 14 No
vember tot en met Zaterdag 18 November en
wordt gehouden in de bovenzalen van Stou-
tenbeek's Woninginrichting, Breestraat 82.
De expositie, die op de genoemde dagen van
des n.m. 25 en des avonds van 6.308 uur
geopend is, zal op Dinsdag 14 Nov. vanaf des
middags drie uur alleen toegankelijk zijn voor
de leden der Huisvrouwenvereeniging op ver
toon van diploma.
EEN PAARD AANGEVALLEN.
Ongeveer een week geleden werd een paard
van den landbouwer P. de W., alhier, dat in
de weide liep, aangevallen door een manne
tjes-varken (beer). Het paard werd door het
woedende varken zoodanig toegetakeld, dat
het verscheidene zeer ernstige verwondingen
bekwam. Aanvankelijk koesterden men nog de
hoop, dat de kwetsuren niet van zoo'n ern-
stigen aard waren. Deze hoop bleek ijdel te
zijn, want de eigenaar van het paard heeft
het dier moeten laten afmaken.
VERGADERING BEVERWIJK'? ZIEKEN
FONDS.
Naar wij vernemen zal op Woensdag 8 No
vember des avonds te 8 uur in hotel „Oud
Meerenstein" een vergadering worden gehou
den voor de meerderjarige verzekerden van
het Maatschappij Ziekenfonds „Beverwijk en
Omstreken". In deze bijeenkomst zal de ver
kiezing plaats vinden van tien vertegenwoor
digers der verzekerden en tien plaatsvervan
gers.
AANBESTEDING.
De aanbesteding van het schieten van de
Ringsloot over een lengte van 1450 M. voor
rekening van het polderbestuur van de ..Bui
tenlanden" heeft het volgende resultaat ge
had: J. Kwantes, Assendelft f 760: K. Broerse,
Assendelft f 646: A. Bras. Beverwijk f 638: P.
Koppes. Heerhugowaart f 580: R. Henne. Be
verwijk f 550; W. J. de Ruijter. Beverwijk
f 565.50; M. Heynéïi, Assendelft, f 475: A. Met
selaar. Beverwijk f 375: H. Neelen. Assen
delft f 362.50; M. van 't. Veer. idem f 300:
K. Schipper, Wijk aan Zee en Duin f 285; N.
Heynen, Assendelft f 269; H. Hoogland. Be
verwijk f 261. G. Heynen. Assendelft f 239.
aan wien het werk, als zijnde de laagste in
schrijver is opgedragen.
LUXOR THEATER.
Het Luxor Theater vertoont in de komende
week twee zeer goede en bekende rolprenten.
In de eerste plaats draait de reeds lang in
spanning verbeide film de ..Koning der Wil
dernis", een film, die bekend is om de prach
tige fotografie. Daarnaast kenmerkt deze rol
prent zich ook door een boeiend scenario, zich
afspelende in de ontoegankelijke jungle. In
deze spannende wildernis-film vervult Buster
Crable op buitengewone wijze de hoofdrol.
„Good Night Vienna" is een operettefilm met
Weensche meisjes, Weensche officieren en
goede Weensche muziek, waarvan reeds de
tango onder denzelfden naam algemeene be
kendheid verwierf. De geschiedenis speelt zich
af in het Weenen van voor den oorlog, het
luchtige, vroolijke leven uit de dagen van
weleer trekt aan het oog van de toeschou
wers voorbij. Deze prettige film zal zeker ook
een aantrekkingskracht uitoefenen op het
publiek, zoodat voor het goede programma
van het Luxor Theater in de komende week
vermoedelijk veel belangstelling zal zijn te
verwachten.
WIELERCLUB „KENNEMERLAND".
De onlangs opgerichte Wielrennersvereeni-
ging „Kennemerland." heeft in de bovenzaal
van hotel „Oud Meerenstein" opnieuw een
bijeenkomst gehouden, waarvoor zeer groote
belangstelling bestond. De heer Leo Peelen
kon in zijn openingswoord tot zijn voldoe
ning mededeelen, dat opnieuw eenige nieuwe
leden tot de vereeniging waren toegetreden.
Op voorstel van het bestuur wend besloten
over te gaan tot oprichting van een fonds,
waaruit de reparaties gedeeltelijk zullen wor
den bekostigd van rijwielen, waaraan tijdens
de trainingsritten solrade zal zijn ontstaan.
Het fonds ontving den zeer toepasselijken
naam van brokkenfonds.
De heer J. Nieuwkoop, voorzitter van de
zustervereeniiginig „De Bataaf" te Halfweg,
sprak vervolgens w-oorden van gelukwensch
aan .het adres van' de initiatiefnemers, d'e
heeren L. Peeden, C. Schuit en J. de Ziaaier,
aan wier arbeid .de oprichting van de wiel-
renrrersvereeniigng voor- Beverwijk en -om
geving is te danken.
Spr. heeft daarna een causerie gehouden,
waarin hij tal van nuttige wenken voor de
beoefenaren van de wielersport gaf. Zijn
betoog werd met groote aandacht gevolgd
en verwierf een langdurig applaus. Nadat de
leden vervolgens eenigen tijd met groote
ijver op de .home-trainer" hadde-n geoefend,
wend tenslotte nog medegedeeld, dat op Zon
dag 5 November opnieuw een trainingsrit
naar Alkmaar zal worden gehouden. Het ver
trek werd bepaald op Zondagmorgen 9 uur
van het clubgebouw hotel „Oud Meerenstein"
af.
BRUGGENBOUW.
Bij de aanbesteding van den bouw van een
brug over de Vecht te Loenen. een brugwach
terswoning en bijbehoorende werken was de
firma V. Ph. Braun en Zn. alhier met een
bedrag van f 58.500 de laagste inschrijf ster.
BURGERLIJKE STAND.
Opgaven van 27 Oct. t. m. 2 Nov. 1933.
Ondertrouwd: F. Hommes en M. Gieling.
P. M. van Dijk en E. M. de Goede. J. S.
BÖtger en H. H. Wicherïnk.
Getrouwd: C. M. van den Berge en C.
Waarts. W. van Bronkhorst en T. J. van
Lent.
Geboorten: J. van IJselmuiden-Plemper. z.
G. Steijn-van Lier, z. G. Verhagen-
Gerritsen. z. C. M. van Leeuwen-Markx.
d H. M. Martens-Wigman. d.
Overleden: J. Willems. 49 j. gehuwd met
G. J. Spanjaard (overl. te Velsen).
Wilden muiters het gezag niet
aantasten
Uitspraak voor de eerste groep
7 November.
In Italië is op initiatief van Mussolini het „feest van het huwelijk" gevierd, waarop hon
derden paartjes in den echt vereenigd werden. Aan 60.000 jonge echtparen schonk de Duce
een pakket babygoed.
REGEERING WIL WAPEN- 1
INDUSTRIE NIET VERBIEDEN.
DOCH HOOPT OP INTERNATIONALE
REGELING.
SOERABAJA, 2 November (Aneta)
De Zeekrijgsraad zal op 7 November a.s. uit
spraak doen in het proces tegen de eerste
groep der muiters van de „De Zeven Pro
vinciën".
SOERABAJA. 2 November (Aneta)
Tijdens zijn pleidooi voor 17 beklaagden heeft
de raadsman de officier van administratie
der tweede klasse H. C. van 't Hof nog uit
eengezet dat aantasting van het gezag geen
doel was bij de muiterij aan boord van de
„De Zeven Provinciën", hetgeen werd ge
demonstreerd door de afwezigheid van de
roode. en de aanwezigheid van de Nederland-
sche vlag, terwijl bij de vernieling van meu
bilair. die onmiddellijk na de muiterij
plaatsvond, het portret van de Koningin op
zettelijk door de muiters is gespaard.
Overigens vonden de muiters in het feit
dat de Amsterdamsche communisten van de
muiterij profijt'poogden te trekken voor hun
propaganda aanleiding tot het voorstel om
den commandant weder aan boord toe te
laten, hetgeen slechts door den sedert over
leden Paradja kon worden verhinderd.
Omtrent Paradja merkte pleiter op dat
volgens een getuigenis deze reeds in 1927,
1928, 1929 en 1931 bij de autoriteiten bekend
was en geadviseerd werd hem te ontslaan we
gens zijn extreem-nationalistische gezindheid
en wegens zijn ongunstige uitlatingen over
officieren, terwijl hij niettemin boven een
tiental andere gegadigden werd verkozen om
tot kwartiermeester te worden opgeleid.
Bovendien is nog gebleken dat ook tegen
den korporaal Bosschart was gewaarschuwd,
Pleiter achtte den invloed welke het beleid
van de salariskorting op de Inlandsche sche
pelingen had, ongunstig aangezien men meen
de dat de Regeering alleen gevoelig was voor
demonstreeren.
Pleiter zei nog, dat de geest vergiftigd werd
door achteraf toegezonden berichten omtrent
de korting, terwijl een der schepelingen heeft
verklaard dat het de muiters speet juist een
vertrouwd en geacht commandant te moeten
teleurstellen.
De opruiers hebben op de ij delheid der
mede-schepelingen gewerkt door o.a. te her
inneren aan de dienstweigering te Soerabaja,
waarbij men niet „normaal" kon blijven, zoo
als in de berichten werd gemeld.
De officier van administratie der tweede
klasse B. G. A. Mahieu, die de beklaagden Soe-
warso en Ardani verdedigde, sloot zich bij den
vorigen pleiter aan. Bovendien voerde hij aan
dat genoemde schepelingen onder pschyclu-
schen dwang der leiders stonden, zoodat voor
Soewarso vrijspraak en voof Ardani de grootst
mogelijke clementie werd bepleit.
Spreker achtte de door den fiscaal geëischte
straffen over het algemeen zeer zwaar.
Hij zei, dat de Kweekschool voor Inlandsche
Schepelingen te Makassar werd gekenmerkt
door haar ethische leiding, die nu eenmaal
geen militairen kweekt.
De fiscaal, de officier van adminisratie der
tweede klasse L. P. van Boven betoogde m
zijn repliek dat „De Zeven Provinciën" in
derdaad van hulp verstoken was, terwijl de
bedoelingen van Kawilarang maar al te dui
delijk blijken uit diens eigen verhoor, n.l.
„naar Madoera opstoomen om de gearresteer
de schepelingen te bevrijden". Men mag niet
aannemen dat dit doel alleen kon worden be
reikt door den Marinecommandant aan boord
te roepen.
In de Memorie van Antwoord bij de be
grooting 1934 staat te lezen:
De regeering zou in haar taak tekort schie
ten. indien zij niet voortdurend haar aan
dacht gevestigd hield op veranderingen in.
de defensiestelsel der ons omringende lan
den. Daar gelaten de vraag, of bij een even-
tueelen aanval van Duitschland op Frank
rijk of België de Duitsche legers zich inder
daad een doortocht door Limburg of Noord-
Brabant zouden willen banen, houden de
getroffen voorbereidingen ter handhaving
onzer neutraliteit en verdediging onzer on
afhankelijkheid ten volle i'ekening, niet al
leen met de wetenschap van den aanleg van
verdedigingsliniën. doch evenzeer met de
noodzakelijkheid, dat onder alle. omstandig
heden een zoo groot mogeliik gedeelte van
het grondgebied tegen vilandelijke aanvallen,
van welke zijde ook. moet worden beschermd.
Door het geheime karakter dezer plannen
kan de regeering hier omtrent niet- in ver
dere bijzonderheden treden.
De regeering kan zich niet vereenigen met
het oordeel van verscheidene leden, dat het
vorig kabinet maatregelen had moeten ne
men om de levering uit ons land van wape
nen en munitie aan oorlogvoerende mogend
heden in Azië en Zuid-Amerika te verhinde
ren. Het valt immers te betwijfelen, of een
algemeen verbod wel in. overeenstemming
zou zijn geweest met den geest van het Vol
kenbondsverdrag.
Wat betreft den wensch naar een algeheel
verbod van particuliere wapenindustrie en
van den handel in wapens in Nederland en
Ned.-Indië, meent de regeering, dat er voor
haar geen aanleiding bestaat om eenzijdig
tot zoodanig verbod over te gaan, zoolang de
particuliere wapenindustrie in andere landen
blijft gehandhaafd. Het zou de regéering ver
heugen, indien het mogelijk mocht blijken,
tot een internationale regeling dezer mate
rie te komen.
PROF. Dr. D. VAN BLOM ONDERSCHEIDEN
Ter gelegenheid van de herdenking van
het driehonderd en vijftigjarig bestaan heeft
de universiteit van Edinburg het eeredoc
toraat in de rechtsgeleerdheid verleend aan
prof. mr. D. van Blom, rector magnificus
van de Leidsche Universiteit. Buiten het
Vereenigd Koninkrijk waren alleen de uni
versiteiten te Leiden en Parijs tot deze her
denking uitgenoodigd.
ARROND.-RECHTBANK.
„Verzet je maar tegen dien
agent!"
In Santpoort is op 3 Augustus een man
aangehouden, die daar op den openbaren weg
gelegenheid gaf tot hazardspel.
Toen twee veldwachters hem. meenamen
naar het bureau, stroomden.een paar
honderd man publiek samen, waar onder een
19-jarig jongmensch, dat riep: „Verzet je
maar! Die man houdt je vast als een dier.
Dat moet je mij eens doen!"
Het gevolg hiervan was, dat de arrestant
zich meer ging verzetten en later wegens
wederspannigheid is veroordeeld. Thans stond
voor de rechtbank het jonge mensch terecht,
dat de bewuste opruiende woorden, verge
zeld van een scheldwoord, zou hebben ge
bezigd.
Verdachte ontkende. Wel had hij over de
wijze van vasthouden gesproken, maar een
aansporing tot verzet had hij niet geuit. Dat
zou een andere jongen hebben gedaan, dien
hij eerst met name noemde, doch welks
naam hij even later niet heel precies meer
wist. Hij verklaarde niet geweten te hebben,
waarom de man gearresteerd was.
Pres.: Waarom bemoei je je er dan mee,
als je niet weet, waarover het gaat?"
Beide agenten beweerden pertinent, dat
verdachte- de aangehaalde woorden heeft
gezegd.
De Officier, die opmerkte, dat de agenten
al een moeilijke taak hadden, vond het erg,
dat. menschen, die er niets mee te maken
hadden, die taak nog verzwaarde. Hij eischte
een gevangenisstraf van 3 maanden.
Uitspraak over 14 dagen.
Onrechtmatig trekken van steun.
Wederom heeft de rechtbank alhier een
zaak te berechten gekregen van een arbei
der, die, hoewel hij werk had, zich als werk-
looze voordeed en zoodoende op onrecht
matige wijze steun kreeg uitbetaald.
Een 36-jarige metselaar heeft tusschen
Sept 1932 en Maart 1933 steeds de lijsten
van den Gem. Dienst van Werkloosheidsbe
strijding geteekend en ontving als zijnde
werkloos uitkeeringen van gemeente en ge
deeltelijk van het Rijk, die werden uitbetaald
door den Alg. Ned. Bouwvakarbeiders. Toen.
tenslotte uitkwam, dat de man gedurende
dien tiid werk had, heeft hij den steun van
de laatste week terugbetaald.
Een ambtenaar, die hem zijn uitkeeringen
gaf, verklaarde voor de rechtbank als ge
tuige, dat verdachte nooit gezegd heeft werk
te hebben.
De Officier achtte het feit zeer ernstig. De
ambtenaren moeten kunnen vertrouwen op
hen die hun handteekening zetten. Als dat
vertrouwen geschonden wordt, moet er zwaar
worden gestraft. Hij eischte een gevange
nisstraf van 6 maanden met aftrek van de
36 dagen voorloopige hechtenis.
Mr. Tonino meende, dat hier een voor
waardelijke straf op haar plaats zou zijn,
om den verdachte te helpen zijn zwakke na
tuur te overwinnen. Deze heeft thans weer
werk en zou met een ruggesteun weer een
goed lid van de maatschappij kunnen worden.
Uitspraak over 14 dagen.
FEUILLETON
CHARLES ALDEN SELTZER,
20)
„Zes dollars en twee stuivers", antwoordde
de jongen, terwijl hij Hollis verwonderd aan
keek.
„Die zijn voor jou," zei Hollis tegen hem;
„de Kicker hoeft vandaag niets te kosten."
De jongen grinnikte van plezier. „Moet je
er niets van hebben?" vroeg hij.
„Ze zijn voor jou,' herhaalde Hollis. Hij
stak zijn hand uit en greep den jongen bij
den arm, waarop hij hem naar zich toe trok.
„Vertel mij nu eens, wat je in het Model hebt
gehoord", zei hij.
Snel, maar veel bedaarder dan bij zijn
binnenkomen, vertelde de jongen uitvoerig
bet gesprek, dat hij in het Model had afge
luisterd.
„De officieele courantenbezorger van d.e
Kicker heeft zich goed gehouden," zei hij
met een glimlach, ..Ga nu naar huis en rust
Waar eens flink uit, zoodat je den volgenden
Zaterdag klaar bent om de Kicker rond te
brengen."
De jongen deed een stap achteruit en stond
Hollis verbaasd aan te kijken. „Wel!" zei hij
op een toon van ontzag, „je bent heelemaal
niet bang!"
„Zeker ben ik bang," lachte Hollis; „bang,
dat Ten Spot voor zes uur van gedachten zal
veranderen. Zou je denken, dat hij dat doen
z^l?"
„Neen!" verklaarde de jongen met nadruk.
„Ik geloof niet, dat Ten Spot van gedachten
zal veranderen. Hij zal zeker hierheen komen
om je dood te schieten!"
„Dat is een pak van mijn hartantwoord
de Hollis droogjes. „Ga nu naar huis. Maar,"
waarschuwde hij, „zeg aan niemand, dat ik
bang ben."
Een oogenblik keek de jongen Hollis scherp
aan, zijn gelaat onderzoekende, met het on
feilbare oordeel van een jongen, naar teeke
nen, die op onoprechtheid zouden wijzen.
Daar hij er geen zag, stak hij Hollis vastbe
raden zijn hand toe, terwijl zijn lippen zich
vertrokken tot een waardeerend lachje.
„Vervloekt, jij bent van de rechte stof!" ver
klaarde hij. „Ik wil er wat onder verwedden,
dat Ten Spot je heelemaal' geen schrik aan
jaagt!" Toen liep hij achteruit de deur uit
en verdween nog altijd grinnikend.
Nadat Jiggs vertrokken was, keerde Hollis
zich om en glimlachte tegen Potter. „Mij
dunkt, dat jij dien Ten Spot wel zult ken
nen," zei hij. „Zou hij komen?"
„Hij zal komen," antwoordde Potter. Zijn
gelaat was bleek en zijn lippen beefden een
weinig toen hij vervolgde: „Ten Spot is de
ergste van Dunlavey's bende", zei hij; „een
gevaarlijke, onverschillige moordenaar. Hij
is vlug met den trekker en geweldig zeker
van zijn schot. Hij wordt Ten Spot genoemd,
omdat hij eens, met een pistool in iedere
hand, in tien schoten al de harten uit har
ten tien schoot."
Hollis zat zwijgend, in gedachten ver
diept langs zijn kin te strijken. Potter glim
lachte bewonderend.
„Ik weet, dat je er niet van houdt om op
den loop te gaan," zei hij„je bent niet van
dat slag. Maar je hebt geen kans tegenover
Ten Spot ongelukkig heb je niet veel on
dervinding van een pistool." Potters handen
beefden toen hij het werk aan de letterkast
trachtte te hervatten. „Ik dacht niet, dat zij
er den moed toe zouden hebben." vervolgde
hij, dichter bij Hollis komende. „Ik had eer
gedacht, dat zij iets anders zouden probee-
ren iets, wat niet zoo ruw was. Maar het
schijnt dat zij tot alles in staat zijn Hol
lis," besloot hij bedrukt, je moet vóór zes uur
de stad verlaten of Ten Spot zal je dooden!"
„Je hebt tijd in overvloed," vervolgde hij
toen Hollis bleef zwijgen; „het is nog maar
even over vier. Je kunt je paard bestijgen
en om zes uur haast op de Circle Bar zijn.
Niemand kan je er een verwijt van maken,
als je niet blijft iedereen weet dat je
niet snel genoeg een pistool kunt hanteeren
om je met Ten Spot te meten. Misschien,
dat dit wel overdrijft als je weggaat en je
in een week of zoo niet in de stad laat zien."
„Dank je hartelijk voor dien raad, Potter,"
zei Hollis langzaam. „Ik apprecieer het feit,
dat je aan mijn veiligheid denkt. Maar je
begrijpt natuurlijk wel, dat ik afgedaan heb
als ik nu wegloop niemand zou mij ooit
weer in ernst nemen, als bekend werd. dat
ik door Ten Spot de stad was uitgejaagd."
„Dat is een feit," stemde Potter toe. „Maar
natuurlijk
„Ik geloof, dat het afgedaan is," viel Hol
lis hem in de rede. „Je kunt met redeneeren
de zaak niet veranderen. Ik moet het onder
de oogen zien en alleen onder de oogen zien.
Ik moet hier blijven tot Ten Spot komt. Als
ik hem in dit spel niet de baas ben, dan wint
hij het en je kunt naar het Oosten telegra-
feeren aan mijn familie." Hij stond op en liep
naar het raam, met zijn rug naar den druk
ker gekeerd.
„Je kunt er voor vandaag een eind aan
maken, Potter. Spring op je pony en rijd
naar de Circle Bar. Ik zou maar niets zeggen
tegen Norton of iemand anders vóór negen
uur en als ik mij dan niet op de rancho heb
laten zien, zul je weten, dat Ten Spot mij te
pakken heeft."
Hij stond voor het raam, terwijl Potter
langzaam zijn schort afdeed, het zorgvuldig
opvouwde en in een hoek legde. Hij bewoog
zich behoedzaam, alsof hij aarzelde om zijn
chef te verlaten. Had Hollis het minste tec-
ken van verzwakking getoond, dan zou Pot
ter gebleven zijn. Maar hoe scherp hij ook
toekeek, hij zag geen spoor van zwakheid in
het ijskoude gelaat van zijn chef en daarom
slaakte hij een diepe zucht van berusting,
nadat hij de voorbereidselen voor zijn ver
trek had gemaakt en liep langzaam naar de
achterdeur, waar zijn pony vastgebonden
stond. Op den drempel bleef hij staan en
keek nog eens naar zijn chef.
,.Nu, goeden dag dan." zei hij.
Hollis keerde zich niet om. „Goeden dag",
antwoordde hij.
Potter deed een stap naar voren, aarzelde
en keerde zich toen weer naar de voorzijde
van het bureau.
„Wel vervloekt, Hollis," zei hij schor,
„wacht niet totdat Ten Spot iets begint; als
je hem de deur in ziet komen, schiet dan een
kogel tusschen zijn ribben. Je hebt het recht
om dat te doen; dat is de wet in deze streek.
Als een man je bevolen heeft om de stad te
verlaten, heb je het recht om hem op het
eerste gezicht neer te schieten.
Een oogenblik stond hij op een antwoord
te wachten. Er kwam niets. Potter zuchtte
en stapte de deur uit, zijn chef alleen latende.
Eén minuut voor zes haalde Hollis zijai
