VOOR EER EN GEWETEN
De Kennemer Oudheidkamer.
IJMUIDER COURANT. WOENSDAG 22 NOVEMBER 1933
TWEEDE BLAD.
De Groote Fietserij.
Gisteravond ben ik er naar gaan kijken.
Het was net tien jaar geleden dat ik iets
van een Zesdaagselie gezien had. Dat was
in Londen, waar het mislukte, 't Publiek
wou er niet aan. Het vond het geen sport.
Die EngeLschen zijn toch een flegmatisch
volk, al zoudt ge dat niet bij hun voetbal
wedstrijden zeggen, waar ze loeien als het
beste modem-beschaafde volk. De Groote
Fi<\ er ij kon hen niet in vervoering bren
gen.
Nu ik het weer gezien heb, blijf ik 't met
hen een£ dat het geen sport is. Als de lijf
straffen niet uit het strafwetboek geschrapt
waren, zou men dit middel kunnen invoe
ren als straf voor menschen die bij her
haling het verkeer in gevaar gebracht heb
ben. „Ik eisch zes dagen fietsen", zou de
Officier zeggen, ..en f 5 subs, één dag langer
fietsen voor eiken keer dat verdachte be
neden de minimum-snelheid van 20 K.M.
zakt". Dan zou hij eens ondervinden hoe
gevaarlijk het verkeer op het R.A.I.-baantje
voor hemzelf was! Een maximum van een
jaar zou mogelijk wezen, want er bestaat
een meneer, wiens naam mij helaas ont
schoten is, die zich sinds Januari bezig
houdt met de verbetering van het wereld-
jaarrecord. December nadert en hij rijdt nog
De meeste auto-kilometertellers hebben al
geen kans meer om hem in te halen.
Het is merkwaardig hoe dingen, die door
onz* voorouders als lijfstraffen beschouwd
zouden zijn, in deze tijden van moderne
beschaving als sport worden beschouwd.
Met moeite is het. menschdom zoover ge
komen dat het zulke straffen als on-
menschwaardig is gaan beschouwen. Sinds
het geen straffen meer zijn, is het sport, en
wordt duur betaald. Sinds het niet onmen-
schelijk meer is, is het geniaal.
De betaling valt inderdaad niet mee. Ik heb
op dt „tweede hoofdtribune" gezeten voor
f 4.80. Dit is een zeer bescheiden rang. Eén
van de korte zijden van de baan kan men
er heelemaal niet zien. Alles zien kost zes
of zeven pop. Om mij heen zaten btonderden
lieden, van wie ik buiten op straat
slechts zeer enkelen in staat geacht zou
hebben f 4.80 entrée te betalen. Zoo op het
oog getaxeerd, bedoel ik. Dit bewijst hoe
voorzichtig men moet zijn met het onder
schatten van de betalingscapaciteit van zijn
medeburgers. Zelfs in dezen tijd. En het
geeft moed. Het bewijst dat de gulden, ja
zelfs de rijksdaalder, nog niet zoo bloedarm
zijn als het vaak wel lijkt.
Het R.A.I.-gebouw geeft mij altijd weer
dezelfde emoties in architectonischen zin,
bedoel ik. Koop een oude schuit, leg die
ondersteboven, hang er wat lichtjes in, ga
eronder zitten en ge hebt de volle architec
tonische beleving van dit trotsche bouw
werk. Rook er dan verscheidene sigaren of
pijpen in, zoodat een blauwgrijze nevel
onder uw schuit gaat hangen, en ge ademt
de sfeer van de Zesdaagsche in. Behalve
natuurlijk het opwindende bestanddeel.
Dit ontbrak, toen ik aankwam, totaal. Het
was half tien en er gebeurde niets. Tien van
de twintig genieën, die nog in den strijd zijn,
reden op een rijtje achter elkaar het ellips je
rond, met een gangetje van twintig K.M.
misschien. De meesten zaten recht overeind,
met een hand midden op 't stuur, hetgeen de
vak-terminologie „opzittend" noemt. Soms
reed er een eindje heelemaal met z'n handen
los, hetgeen herinnerde aan m'n schooltijd.
Het bleef zoo een half uur lang, en was stom
vervelend.
Daarna braken de klassement-sprints los,
en uit deze volgden de jachten, waarover in
dit blad al het een en ander medegedeeld is,
zoodat ik er kort over zal zijn. Het nemen van
de bochten, het behendig passeeren, het
wringen van den vluchteling door heb pelo
ton. gelijk de aalwat zeg ik: de slang....
en het overnemendat alles is u al m
sprekende taal voorgetooverd. Ook het
springen van de banden en het ploffen uit
de bocht, waarvan mij bleek dat het een spe
cialiteit van den heer Cor Wals is. Hij deed
het verscheidene malen en werd er niet zicht
baar door beïnvloed. Hij moet een genlaal-
harde huid hebben.
Het is niet waar dat de rook zoo dicht is,
dat men slechts af en toe de renners eruit
ziet opdoemen. Sommigen beweren dat, maar
het is overdreven. Men kan hen steeds vol
gen in mijn geval dan: met uitzondering
van één kort einde. Het kleurenspel was daar
bij interessant. Vlakbij waren ze, in overeen
stemming met het programma, rood, groen,
bruin, zwart, blauw, zalmkleurig enz. Naar
mate ze zich verwijderden vergrauwden ze,
om op het verste punt zich te uniformiseeren
in een muisgrijze groep ik dacht aan de
politieke gelijkschakeling, die het Duitsche
volk met zoo verwonderlijke snelheid heeft
doorgemaakt en dan doemden ze weer op
uit den mist in steeds feller kleuren.
Als de heer Adolf Hitler een blijden droom
heeft, moet hij daarin zijn Duitschers in een
Zesdagen-rook zien snellen. En als-ie een
nachtmerrie heeft, moet hij er hen weer uit
zien opdoemen. Het leek wel een beeld van
den Kringloop der Politiek door Alle Tijden.,
van de dictatuur naar de democratie, en weer
terug naar de dictatuur, en weer voort naar
de democratie, enzoovoorts.
Het geniale heb ik niet kunnen ontdekken,
behalve dan bij de ondernemers van het ge
val, die zich evenwel bescheidenlijk achteraf
hielden. Mijn indruk dat „de Pijn en Cor",
alsmede het Fransche koppel, veel sterker zijn
FEUILLETON
door
CHARLES ALDEN SELTZER.
361
De regen hield den heelen dag en een
groot gedeelte van den nacht aan. Het droge,
versmachtende land zoog het water in tot- het
verzadigd was en begon het toen af te voeren
in de ravijnen, de geulen, de dalen en de ri
vierbeddingen. Iedere kuil liep over; het
scheen, dat er nooit weer een droogte zou
kunnen komen.
Voor het aanbreken van den volgenden
dag waren al de kleine ranchers vertrokken.
Verschillende hunner hielden, op weg naar
de eigen rancho stil op de Circle Bar om
Hollis de hand te drukken en hem hun dank
baarheid te betuigen. Lemuel Train vergat
niet om Dunlavey te verwenschen.
„Wij zullen niet licht vergeten, hoe hij zich
gedragen heeft in die watergeschiedenis", zei
hij.
Toen Train vertrokken was, stond Norton
hem na te kijken. Eindelijk keerde hij zich
dan de rest, en zeer gemakkelijk zouden kunnen
winnen als dat maar interessant was, is ver
moedelijk die eens leeken. De financieele zijde
van het geval overweegt zeer sterk, ook in de
populariteit van het restaurant, de knak
worst-tent, een sehiettentje, den kunstenaar
die u aanspoort met een bord „Laat Uw na
teekenen", en de reclame. Namens Mariene
Dietrich werd f 25 premie uitgeloofd, die Cor
Wals won.
Reproductie van den Privilegiebrief van 1298,
„In de Beverwijkers is mij opgevallen een
merkwaardigen zin voor de historie," zoo uitte
zich burgemeester H. J. J. Scholtens in een
onderhoud met een onzer redacteuren, toen
zijn benoeming tot opvolger van Jhr. J. C. W.
Strick van Linschoten offiiceel was afgeko
men, En dat is inderdaad het geval. De Be
verwijkers leggen over het algemeen een zeer
groote gehechtheid voor hun geboorteplaats
aan den dag en zij hebben er ook wat voor
over, om hun stad een behoorlijk aanzien te
geven. Daarbij treedt dan menigmaal de ge
negenheid voor de oude zaken, die aan het
verleden herinneren op den voorgrond. Wij
herinneren ons, hoe in 1927 bij de toen ge
houden Herdenkingsfeesten eigenlijk plotse
ling deze liefde voor de historie/ aanwak
kerde en in feite in die dagen van voorberei
ding iederen Beverwijker min of meer aan
tastte. Toen dan ook besloten werd ter gele
genheid van Beverwijk's 650-jarig jubileum
als marktplaats een historische tentoonstel
ling te organiseeren, was de belangstelling
zoo groot, dat het welslagen van deze expo
sitie verzekerd kon worden geacht. De ver
zameling geschriften, waaronder vele merk
waardige en zeer waardevolle charters, deed
eiken bezoeker tot de ontdekking komen, dat
de archivalia van Beverwijk zoo'n beetje „hei
en der" verspreid waren. Ook waren vele
voorwerpen geëxposeerd, die op de een of
andere wijze met Beverwijk's historie eenig
verband hadden gehouden. Deze keurige ver
zameling, die tijdens de zooeven genoemde
feestelijkheden in de tegenwoordige O. L.
school no. 2 was geëxposeerd, deed het ver
langen ontstaan, dit alles nog eens in één
museum ondergebracht te zien. Vele voorwer
pen en geschriften waren echter particulier
bezit of behoorden tot andere archieven.
Toch is het nog altijd de invloed van deze in
1927 gehouden historische tentoonstelling ge
weest, die in 1930 leidde tot oprichting van
het Historisch Genootschap „Kennemer-
land" en tot de stichting van de Oudheid
kamer. In dat jaar was het namelijk veertig
jaren geleden, dat de heer J. W. A. C. van Loe-
nen tot secretaris der gemeente Beverwijk
werd benoemd. Het was bij die gelegenheid,
dat de heer Van Loenen een lang gekoester-
den wensch in vervulling zag gaan. De ge
meenteraad heeft toen met volle sympathie
ingestemd met de gedachte van de toenmaals
benoemde commissie, om te trachten te ko
men tot de stichting van een Oudheid-ka-
mer. Dit was ongetwijfeld een van goed in
zicht getuigende daad, omdat het verzamelen
om en keek Hollis aan, zijn oogen vreemd
half-dichtgeknepen. „Je staat in een goed
blaadje bij die menschen", zei hij. „Ver
draaid" als ik niet geloof, dat je al dien tijd
geweten hebt, dat het zou gaan regenen vóór
Dunlavey's tienden dag voorbij was!"
Hollis glimlachte eigenaardig. „Misschien",
antwoordde hij, „er is geen enkele wet,
moraal of iets anders, die een man beletten
om een beetje vooruit te kijken."
Na het ontbijt gaf Hollis bevel om Greasy
gereed te maken voor de reis en een uur latei-
reden hij en de opzichter, beiden met gewe
ren gewapend, het eorral-plein af met Greasy
tusschen zich in en namen het pad naar Dry
Bottom.
De aarde was al opgedroogd, het pad was
hard, glad en zonder stof, het rijden was een
genot. Maar geen van drie6n sprak een woord
tegen de anderen gedurende den heelen
tocht naar Dry Bottom, Greasy zat losjes,
onverschillig tartend te paard; Norton hield
een waakzaam oog op hem en Hollis reed
kalm voort, zijn blik peinzend op het pad
gericht. Om tien uur reden zij Dry Bottom
binnen. Er waren niet veel menschen op de
been, maar die er waren toonden oogenblik-
kelijk belangstelling in het drietal, door hen
opmerkzaam na te kijken, toen zij door de
straat naar het kantoor van den sheriff re
den, afstegen en naar binnen gingen. Het
kantoor van den sheriff bevond zich in een
klein houten huisje, niet meer dan zestien
Ik zag ook Van Houten's K.L.M.-sprint, en
de Gouden Turmac-sprint, maar voor de I
Metro-Goldwyn-Maycr Gouden Sprint schoot f
mijn uithoudingsvermogen tekort.
Toen ik kwam reden de koppels Pijnen
burgWals en BroccardoGuimbretière aan
den kop, en toen ik wegging weer. Er was
niettemin in den tusschentijd veel gebeurd,
en de „mindere goden" waren „doodgejaagd",
zei een deskundige. Maar ze reden nu alle
maal weer in dat nette rijtje, tien achter
elkaar, van toen we kwamen.
Alleen was de mist dikker geworden.
Een raar bedrijf.
R. P.
BEVERWIJK.
waarbij graaf Jan vrijheid van tol verleende.
en bewaren van de herinneringen aan het
verleden zeer zeker strekt tot vermeerdering
van inzicht, dat niet anders dan ten nutte
van de gemeenschap kan komen. En zoo
werd de stichting van de Oudheidkamer een
feit. Een van de lokalen van het raadhuis
werd als stedelijk'museum ingericht. De voor
werpen en geschriften, die reeds in bezit wa
ren, konden in deze weliswaar bescheiden,
maar toch zoo practisch ingedeelde ruimte,
worden ondergebracht. De belangstelling
van de burgerij, ook van de omliggende ge
meenten, bleef bestaan en uitte zich in het
aanbieden van voorwerpen van zeer uiteen
loopenden aard. Met groote zorg worden deze
geschenken behandeld, opgeknapt, geregis
treerd enz. De heer Van Loenen houdt op dit
alles een wakend oog en de gemeentebode,
de heer Van Hum is bij de bestiering van het
museum zijn rechterhand. Bij een bezoek aan
de Kennemer Oudheidkamer valt aanstonds
voet in het vierkant, ruw en onafgewerkt. Er
waren een voor- en een achterdeur, twee ra
men een aan den kant van het- gerechtsge
bouw en een aan de voorzijde. Als meubels
stonden er een bank, twee stoelen, een paar
planken, een ijzeren kachel, een houten kist,
gedeeltelijk gevuld met zaagsel, die als spuw
bak werd gebruikt en een ruwe houten tafel,
die dienst deed als schrijftafel. In een stoel
bij de schrijftafel zat een lange man met
hoogen, dunnen gebogen rug, een mager
gezicht en een neus, die deed denken aan
een arendsbek, kleine half-dichtgeknepen,
onrustige oogen en een harden mond, waar
van de lippen gedeeltelijk verborgen waren
onder een afhangenden, knevel. Hij keerde
zich om, toen de drie mannen binnenkwa
men, leunde achterover in zijn stoel, de bee-
nen wijduitgestrekt en verwees hen naar de
stoelen in de bank. Zwijgend stapten zij
binnen. Greasy liet zich achteloos in een dei-
stoelen vallen. Norton nam een anderen naast
hem, maar Hollis bleef staan.
„Jij bent zeker de sheriff?" vroeg de
laatste.
„Ja", antwoordde hij kortaf, met een on
heilspeilenden snauw. „Heb je den sheriff
noodig?"
Hollis zag een snelle, veelbe tee kenende
blik heen en weer vliegen tusschen hem en
Greasy en hij glimlachte even.
„Ja", antwoordde hij kalm; „wij hebben je
noodig. Wij komen dezen man afleveren om
op, dat hier voortdurend met groote zorg ge
arbeid wordt aan onderhoud en uitbreiding
der verzameling, die zich langzamerhand der
mate heeft uitgebreid, dat zelfs niet alles een
plaats kon vinden. Het is er intiem tusschen
al die voorwerpen, prenten en geschriften,
die allen in hun eigen taal spreken van het
verleden. En in het bijzonder voor de Bever
wijkers geeft het bezoek aan de Oudheidka
mer zoo n prettige voldoening. Niet alleen
voor de jongere generatie is het interessant
om b.v. eens te snuffelen in oude prenten of
in de albums met prentbriefkaarten, die tien
tallen jaren geleden zijn uitgegeven, neen,
vooral ook de ouderen, voor wie aan menig
plekje herinneringen zijn verbonden, kunnen
hier nog eens in gedachte verwijlen in het
verleden en daaruit afleiden, hoezeer het
beeld van onze gemeente zich in den loop der
jaren heeft gewijzigd en welke belangrijke
verbeteringen zijn tot stand gebracht. Wij
zouden werkelijk iederen ingezetene willen
adviseeren eens een half uurtje in de Oud
heidkamer te vertoeven. Het zal hen onge
twijfeld voldoening schenken.
Iederen Maandagavond van 7.309.30 uur
en eiken Woensdag van 1112 en van 24 is
de Kennemer Oudheidkamer gratis te be
zichtigen. Ook besturen van vereenigingen
zouden wij willen aanraden, om eens een
kijkje te nemen. De opgedane ervaringen
konden dan wel eens van dien aard zijn,
dat ook de leden zouden volgen. Ook daar is
raad op, alleen stelle men zich vooraf in
verbinding met den heer J. W. A. C. van Loe
nen, dan is het mogelijk, dat omtrent de be
zoekuren een afzonderlijke regeling kan
worden gemaakt.
Iemand, die iets voelt voor de historie van
zijn plaats en daaromtrent wel iets naders
zou willen weten, kan zich in de Kennemer
Oudheidkamer volledig op de hoogte stellen
Het oud-archief onzer gemeente werd, dank
zij het toestaan van eenruim crediet dooi
den gemeenteraad, op voortreffelijke wijze
geordend door den heer N. J. M. Dresch,
archivaris van de gemeente Alkmaar. In
1927, het historische jaar dus, werden archi
valia, voor zoover ze van administratieven
aard zijn, door het Rijk afgestaan aan Bever
wijk en daarop vereenigd met de archiefstuk
ken, die ten stadhuize werden bewaard, De
oude rechterlijke en notarieele archieven,
alsmede de doop-, trouw- en begraafboeken
berusten in het Rijksarchief te Haarlem. Ook
in'het archief van de Ned. 'I-Ierv. Kerk alhier
bevinden zich nog archivalia die eigenlijk
in het archief der gemeéhte Beverwijk thuis
behooren. Hierbij zijn o.a. stukken, betreffen
de Weeskamer, het Weeshuis en Doop- en
Trouwboeken van vóór 1811. De archieven zijn
in een ruime, brandvrije kluis geborgen. Met
den heer Dresch willen wij gaarne constatee-
ren, dat het vooral aan het ijveren van den
gemeentesecretaris, den heer J. W. A. C. van
Loenen is te danken, dat Beverwijk's archief
op zoo'n doeltreffende wijze als door Alk-
maar's archivaris is geschied, kon worden
gereorganiseerd, gerangschikt en gecatalogi
seerd. In het archief berusten belangrijke
handwerken en charters: waarvan er helaas
in hechtenis genomen te worden."
„Wat heeft hij gedaan?" vroeg de sheriff:
„Ik beschuldig hem van het stelen van-
twee van mijn stieren", antwoordde Hollis.
„Verscheidene van mijn mannen betrapten
hem eergisteren, toen hij bezig was en...."
„Wacht eens even!!" viel de sheriff hem in
de reden. „Laten wij deze zaak volgens de
wet behandelen". Hij legde zijn hoofd op zij
en keek naar Hollis met een blik, waarin
veel beleedigends en verachtelijks lag. „Wie
kun je toch zijn?" vroeg hij.
„Ik heet Hollis", antwoordde de laatste
kalm, terwijl hij den ander vast aankeek. „Ik
ben de eigenaar van de Circle Bar".
„Hm!" De cheriff legde het eene been over
het andere, stak zijn duimen in de armsgaten
van zijn vest, zoodat er een nikkelen ster op
den omslag hiervan te zien kwam. „1-Im. Je
heet Hollis en je bent de eigenaar van de
Circle Bar. Het is net of ik al meer van je
gehoord heb." Hij wierp een loenschen blik
op Hollis. „Je bent de zoon van Jim Hollis, is
het niet?" In zijn oogen flikkerde plotseling
een verachtelijk licht. „Een nuchter kalf, is
'het niet? Komt hierheen en wil de menschen
leeren, hoe ze de zaken moeten aanpakken?"
Hollis^gelaat verbleekte langzaam. Hij zag
Greasy grinniken. „Ik geloof, dat het voor
jou weinig verschil maakt, wat ik ben en
wat ik hier kom doen", zei hij kalm, „hoewel
ik, als men mijn meening vraagt, zou zeggen,
dat er in deze streek veel plaats is voor verbe-
ook elders worden bewaard. Bij dit artikel
geven wij een reproductie van den privilegie
brief, waarbij de graaf van Holland „aan die
ter Wije wonen" tolvrijheid in zijn landen
verleent.
De inhoud van dezen privilegie-brief, da
teerend van 10 October 1298, luidt aldus:
„Jan, grave van Holland, van Zeiand ende
here van Vriesland enz. verleent aan hen,
die ter Wije wonen, vrijheid om vrij met hun
goederen door zijn landtollen te varen.
Deze brief was ghegheven op Sente Baven-
dach uit jaer ons Heren dusend tuehondert
achte ende neghentich tote Zierixe".
Aan dit charter is het zegel van den graaf
in geel was bevestigd.
De verzameling foto's en prentbriefkaar
ten in de Oudheidkamer bevatten tal van in
teressante dingen. Wij reproduceerden een
foto van het station met de beroemde Bever
wij ksche meelmolen, die helaas is afgebro
ken. Zoo zijn er tal van aardige prenten,
waarop bovendien ook Beverwijksche per
soonlijkheden voorkomen. Uit onze foto blijkt
reeds, dat deze molen in volkomen harmonie
was met het houten stationsgebouw, dat zeer
zeker ook en misschien eerder dan de molen,
voor radicale opruiming in aanmerking
kwam.
De Kennemer Oudheidkamer vormt voor
Beverwijk een waardevol bezit. De waardee
ring daarvan behoeft geenszins uitsluitend
door schenkingen tot uiting te komen. Men
kan van zijn belangstelling in het streven
van het Historisch Genootschap „Kenne-
merland" al evenzeer doen blijken, door aan
ons stedelijk museum wat meer aandacht te
schenken.
Iedere Beverwijker behoort zeer zeker ten
minste eens in zijn leven een bezoek aan de
Kennemer Oudheidkamer te hebben gebracht
TP.
KENNEMER MOTORCLUB.
De Kennemer Motorclub heeft in haar
laatste ledenvergadering besloten om op
Donderdag 23 November ter gelegenheid
van het twee-jarig bestaan een feestavond
te houden voor de leden in het clublokaal,
de Lunchroom „Suisse" aan de Breestraat.
De heer D. van Graas heeft veertig insignes
ter beschikking van het bestuur gesteld, die
op dien avond aan de leden zullen worden
uitgereikt. Het bestuur heeft er voorts voor
gezorgd, dat de avond door een stukje mu
ziek wordt opgeluisterd. Verder zal. een.,
humorist de leden aangenaam bezig houden
Ten overvloede wordt dan nog gezorgd voor
de noodige lafenis, zoodat het bestuur ter
bevordering van een goeden clubgeest zeker
een algemeene opkomst van de leden zal
mogen verwachten.
NEDERLANDSCH FABRIKAAT.
EEN TENTOONSTELLING.
Naar wij vernemen zal de Vereeniging
„Nederlandsch Fabrikaat" in het begin van
het nieuwe jaar alhier een tentoonstelling
houden. Reeds zijn met de directie van het
Kennemer Theater daartoe de noodige on
der/handelingen gevoerd. Vermoedelijk zal
deze tentoonstelling worden gehouden op 22
23, 24 en 25 Januari 1934.
HEEMSKERK
R.K. LANDARBEIDER SBOND „St. DEUS
DEDIT".
De afdeeling Heemskerk van dezen bond
vergaderde Dinsdagavond in het R.K. Ver-
eenigingsgebouw.
De voorzitter deelde mede, dat het aan
vankelijk de bedoeling was geweest de ver
gadering in September te beleggen bij
gelegenheid van het eerste lustrum
der afdeeling. De vlag is hersteld.
Voorgelezen werden de wijzigingen in de
regeling der werkloozenkas. Recht op steun-
uitkeering bestaat pas na 39 weken lidmaat
schap. 1-Iet lidmaatschap eindigt op 65 jarigen
leeftijd, doch de overgangsklasse wordt ver
lengd tot 70 jaar. Naar den duur van het
lidmaatschap ontvangt men in de winter
maanden uitkeering gedurende 42 en 36
dagen.
Hierna werd een aantal nieuwe leden ge
ïnstalleerd.
Goedgevonden werd een bedrag van f 10 uit
te trekken voor het St. Nicolaaskinderfeest.
Bij de rondvraag werd erop aangedrongen
lid te worden van de propagandaclub.
Bij de sluiting deelde de voorzitter mede,
dat op de eerstvolgende ledenvergadering
tevens het 5 j. bestaan zal worden gevoerd.
teringen, waar het de toepassing der wetten
betreft".
De sheriff lachte barsch. „Je zult wel meer
weten van deze streek, als je eerst maar eens
een poosje hier geweest bent," spotte hij.
„Misschien zal hij dan ook meer weten van
een zonderlinge toepassing der wet", merkte
Norton droog op, „als hij een poosje gezien
heeft, hoe Bill Watwins haar toepast."
„Er heeft je toch zeker niemand gevraagd
om je neus in deze zaak te steken?" vroeg de
sheriff aan Norton.
„Neen", antwoordde Norton, op gerekten
toon, „niemand heeft het mij gevraagd. Maar
als wij toch complimentjes gaan uitdeelen,
kunnen wij er net zoo goed allemaal aan
meedoen. Ik voor mij vind, dat een man, als
hij een wettenwinkel heeft, die ook goed moet
beheeren".
„Ik zal haar wel beheeren zonder jouw
hulp, Norton!!" snauwde de sheriff.
„O, zeker!" stemde de laatste toe met kal-
men blik. toen zijn oogen die van den sheriff
ontmoetten, met rustige, sarcastische
stem. „Maar ik zeg je, dat deze man mijn
vriend is en als er nog meer van die compli
mentjes toegediend worden, dan waarschuw
ik je, om het zacht en vriendelijk te doen.
Dat is al. Nu kunnen wij wel voortgaan."
Het gelaat van den sheriff zwol op van
drift. Hij wierp Hollis een kwaadaardigen
blik toe. „Wel", snauwde hij, „wat is de be
schuldiging?"
Eert waardevol bezit voor Beverwijk.
Historische voorwerpen en geschriften.
t - l',v >-vV. - 'lA L*.
f-v 1' V,. VVa
"Sa*
->;i- jk- v w V- n
- Vs>r" U.W - w- -
sfï'
7S *5
Een van de vele in de Kennemer Oudheid kamer berustende foto's. De meelmolen, eens
de glorie van Beverwijk, die werd afgebro ken. Het houten station heeft hem overleefd.
Een mooi hoekje van de Kennemer Oudheidkamer.
