UIT HET BUITENLAND
OP HOOCE COLVEN.
De werkzaamheden van het economische
V olkenbondscomité.
Mussolini biedt bemiddeling tusschen Duitsch-
land en Rusland aan. Reeds binnen enkele
maanden onderhandelingen? In de toekomst
zou de Duce ook Duitschland en Frankrijk
tot elkander willen brengen.
Thomas heeft nog kort geleden in het
Lagerhuis verklaard, dat de uitroeping van
de republiek, waarover de 'Iersche Dail toen
te beslissen had, evenals de beide andere
maatregelen, niet in overeenstemming te
VERKLARINGEN ONDER DWANG
AFGELEGD?
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS
Uit het communiqué, dat na afloop van
de tusschen den Russischen volkscommis
saris van buitenlandsche zaken, Litwinof en
Mussolini gehouden bespreking is gepubli
ceerd. blijkt volgen Reuter, dat de gevolgen
van deze ontmoeting zullen zijn: lo. Nauwe
samenwerking op diplomatiek gebied tus
schen Italië en Sovjet-Rusland. 2o. Dat po
gingen in het werk zullen worden gesteld
om de betrekkingen tusschen Sovjet-Rusland
en Duitschland te verbeteren.
In het communiqué wordt verder gezegd,
dat alle vraagstukken, die den wereldvrede
in gevaar zouden kunnen brengen, door de
beide stataslieden besproken zijn. Gecon
stateerd werd, dat er ten aanzien van de
internationale vraagstukken volkomen de
zelfde meening bestond tusschen Italië
en Sovjet-Rusland.
Mussolini heeft zijn goede diensten aan
geboden om binnen eenige maanden met
den Duitschen rijkskanselier Hitier be
sprekingen te openen om Duitschland en
Rusland nader tot elkaar te brengen.
Rusland wenscht in goede verstandhou
ding met Duitschland te leven en Duitsch
land met zijn groote belangen in de Sovjet
republiek zal hoogstwaarschijnlijk eenzelfde
standpunt innemen.
Het hoofdpunt der besprekingen vormde
de verhouding van Rusland tot Duitschland
en het is mogelijk dat het netwerk van
vriendschapsverdragen, die Rusland met zijn
nabuurstaten gesloten heeft, zal worden uit
gebreid door een vriendschapsverdrag met
Duitschland.
Dan zal voor Rusland de weg open zijn
om in Europa de plaats in te nemen van
het tsaristisch Rusland.
Als de tegenstelling tusschen Rusland en
Duitschland opgeheven is, zal de weg open
zijn, om een verdere poging te doen om
Duitschland en Frankrijk dichter bij elkaar
te brengen, waarbij Rusland en Italië, die
in goede bestandhouding met Frankrijk
leven, als bemiddelaars kunnen optreden.
(Men meent, ofschoon dit niet wordt
bevestigd, dat Japan een der gisterfen be
sproken onderwerpen vormde, vooral in ver
band met de vrees der Sovjet voor het Ja-
pansche imperialisme in het Verre Oosten.
De Italiaansche koning heeft Litwinof
ontvangen, daarmede blijk gevende van de
groote waarde, die de regeering hecht aan
zijn bezoek. Daar Litwinow geen staatshoofd
is, behoeft de koning hem natuurlijk niet te
ontvangen.
Genève.
De socialistische staatsraad
beëedigd.
De in meerderheid socialistische Staatsraad
van Genève heeft in de kathedraal van St.
Petrus den eed afgelegd.
De meerderheid had beslist, dat, in afwij
king van de traditie, de eed niet zou worden
afgelegd op den Bijbel.
In een rede verklaarde Nicole, de socialisti
sche voorzitter van den raad, dat het in Zwit
serland eenige feit, dat een socialistische meer
derheid aan het bewind was, een gevolg was
van de toepassing van dictatorale methoden
in de naburige landen en van de al te groote
verdraagzaamheid der regeering ten opzichte
van de fascistische provocaties tegenover de
arbeiders te Genève in den nacht van 9 No
vember 1932.
Frankrijk.
Wat de neo-socialisten willen.
Het eerste congres van de Parti Socialiste
de France, de nieuwe partij der neo-socialisten
is te Parijs gehouden, waarbij de statuten en
het program werden aangenomen.
Dit program heeft tot inhoud: Vereeniging
van het proletariaat, de boeren en den mid
denstand in het kader van de sociale repu
bliek, die de essentieele vrijheden waarborgt
en de kapitalistische privileges ondergeschikt
maakt aan het algemeen belang van de
natie. Verder zijn in de statuten diverse
nieuwigheden ingelascht, o.a. opheffing van
het imperatief mandaat aan de afgevaar
digden.
Er zal een partij huis en een eigen dagblad
worden gesticht. In een zeer groot deel des
lands is de organisatie der partij reeds ver
gevorderd.
Renaudel hield een rede, waarin hij o.a.
zeide dat in Duitschland Hitier het volk op
wekte te strijden tegen de schandalen en
hierdoor de openbare meening voor zich heeft
gewonnen. Dit moeten in Frankrijk de nieuw-
socialisten doen.
In de goedgekeurde statuten wordt het
principe der landsverdediging goedgekeurd,
terwijl in de internationale politiek de vrede
wordt nagestreeefd door te strijden voor alge-
meene, geleidelijke, gelijktijdige, gecontro
leerde ontwapening. Verder wenscht men
strijd tegen het fascisme.
Engelaïitfl'.
Beslissend stadium in de
kwestie met Ierland.
In de gisteren gehouden zitting van het
Britsche Kabinet over de verhouding tot den
Ierschen Vrijstaat werd besloten dat de Mi
nister voor de Dominions J. H. Thomas in den
zin van de genomen besluiten nog denzelfden
dag zou antwoorden op de van den Ierschen
Ministerpresident De Valera ontvangen nota.
De Valera zou n.l. in deze nota hebben ge
vraagd, welke houding Groot Brittannië zou
aannemen in geval in den Vrijstraat de Ier
sche republiek zou worden uitgeroepen.
In het Lagerhuis zal vandaag de afgevaar
digde Sir Alfred Knox den Minister voor de
Dominions vragen, of hij de Iersche onder
danen zoowel in Ierland als in Groot Brit
tannië onmiddellijk op de- hoogte stelt van de
nadeelen. die de uitroeping van de Iersche
republiek voor hen zou medebrengen.
De Valera.
brengen zouden zijn met het Engelsch-Iersch
verdrag van 1921 en dat De Valera Ierland
niet tot republiek kon maken en tegelijkertijd
alle politieke en economische voordeelen van
een lid van het Britsche wereldrijk kon ge
nieten.
Amerika.
Roosevelt accoord met Italië's
betaling.
Reuter meldt uit Washington:
De regeering der Ver. Staten heeft het
Italiaansche aanbod, op 15 December één
millioen papier-dollars te betalen als for-
meele erkenning van de oorlogsschulden,
aangenomen.
Oostenrijk.
De Nazileider Frauenfeld
gearresteerd.
De Weensche gouwleider der N.S.D.A.P.,
Frauenfeld, is naar het W. B. verneemt heden
avond gearresteerd en na een langdurig ver
hoor onder verdenking van hoogverraad in
de gevangenis gezet. Hij zal voor het Landes-
gericht terecht staan.
AMERIKA VIERT FEEST.
VANDAAG WORDT HET DRANKVERBOD
„BEGRAVEN".
NEW YORK, 4 Dec. (Reuter). In alle
hotels, restaurants en café's worden op groote
schaal voorbereidingen getroffen om helt
drankverbod morgen met muziek te begraven
en den terugkeer van Bacchus op vroolijke
wijze te vieren. Tientallen schepen, met groote
ladingen alcoholhoudende dranken, likeuren
en gerenommeerde Europeesche wijnen, na
deren de Amerikaansche kusten en honderden
vrachtauto's beladen met geestrijke dranken
van allerlei aard staan gereed de Canadeesche
grens over te steken, zoodra daarvoor mach
tiging wordt gegeven. Ook in de Amerikaan
sche distilleerderijen heerscht groote activi
teit. De autoriteiten verstrekken nog voort
durend vergunningen voor den verkoop in
het klein: de leider der politie te New York
heeft verklaard, dat zij, die zonder vergunning
drank verkoopen zonder meer gearresteerd
zullen worden.
Te Washington is het onderzoek voortgezet
naar dc importvergunningen voor buitenland
sche importeurs. Er zijn eenige licenties in
getrokken, omdat er klachten waren geko
men, dat sommige importeurs een te groote
hoeveelheid mochten invoeren en anderen te
weinig. Van officieele zijde wordt verklaard,
dat de contingenteering slechts een tijdelijke
maatregel is.
POLITIEBEAMBTEN ZULLEN TE LEIPZIG
HIEROVER WORDEN GEHOORD.
Reuter meldt uit Leipzig:
Tijdens het verhoor van de communistische
getuigen in het Rijksdagbrandproces, zeide
een van hen, Jaschke: ..Wij hebben de vorige
verklaring gedwongen afgelegd. Wij moesten
Een van de oudste ambtenaren van de Eer
ste Kamer, een man die al heel wat stormen
over zijn hoofd heeft hooren gaan, zei mij:
„zóó gespannen heb ik het in de Senaat nog
nooit meegemaakt". Dit sloeg op de memora
bele zitting waarin het debat tusschen de
heeren Crokaert en Jaspar uitgevochten werd.
Zelden heeft een oratorisch steekspel zulk een
belangstelling gewekt. Om de portee er van te
begrijpen is het noodig een kleine inleiding en
toelichting te geven. Dr. Paul Crokaert was
gedurende anderhalf jaar minister van kolo
niën. Hij diende zijn ontslag in omdat hij het
met den gang van zaken niet eens was. Van
dat oogenblik bereidde hij een oppositie voor,
welke eerst in den laatstên tijd een duide-
lijken vorm gekregen heeft. Gebruik makende
van de algemeene ontevredenheid wist hij
een groep jongere partijgenooten Crokaert
is democratisch katholiek achter zich te
krijgen en bij iedeer gelegenheid maakt hij
dan ook niet zonder ophef gewag van de jeugd
die achter hem staat. Eerst schreef hij een
aantal felle artikelen, daarna hield hij eenige
niet minder felle redevoeringen en tenslotte
kwam hij in de Senaat met zijn bezwaren voor
den dag.
Crokaert is van meening dat het geheele
stelsel, dat thans in zwang is, herzien moet
worden. Op zichzelf beschouwd is dat een
meening, welke in den laatsten tijd overal
opduikt en die met voorbeelden uit de prak
tijk te verdedigen valt. En niemand zou het
dan ook dezen senator ten kwade duiden wan
neer hij het figeerende stelsel en de mannen
welke het vertegenwoordigen met eerlijke mid
delen aanviel. De middelen door hem gebruikt
worden echter door zijn tegenstanders ten
scherpste veroordeeld en ten krachtigste ver
worpen. Ik geloof dat voor een groot deel de
afkeer van Crokaert's argumentatie berust op
een verkeerde uitleg van zijn woorden en een
miskenning van zijn bedoelingen. Maar ik ge
loof anderzijds dat het Crokaert's zeldzame
onhandigheid en zeldzame onduidelijkheid
zijn geweest welke zijn optreden verzwakten.
Hij heeft een kapitale fout begaan; een fout
die zich in een politiek debat altijd wreekt.
Wanneer men beschuldigt moet men altijd
man en paard noemen. Een gering feit, maar
dat met de stukken in de hand bewezen kan
worden, oefent diepere werking uit dan hon
derd vage beschuldigingen. In het laatste ge
val krijgen de tegenstanders altijd de mooie
de verklaringen, welke de politie ons voorlas,
bevestigen."
Dimitrof vroeg toen, dat degenen, die hier
voor verantwoordelijk waren, als getuigen
zouden worden gehoord.
President Biinger was hierover zeer veront
waardigd, doch de procureur-generaal onder
steunde dit verzoek „teneinde de buitenland
sche pers tevreden te stellen".
De Senaat willigde vervolgens het verzoek
van Dimitrof in.
Wolff meldt over het verloop van de zitting
van gisteren:
De installateur Brand en de landarbeider
Zeweis, die tot twee en vijf jaar tuchthuisstraf
zijn veroordeeld, worden vervolgens gehoord.
Zeweis bevestigt, dat in Februari „Alarm-
bereitschaft" bestond. Het definitieve bevel
was per slot niet afgekomen, zoodat in krin
gen van den „Rotfrontkampferbund" de mee
ning heerschte, dat men uit eigen beweging
erop moest losslaan.
De vraag of de rijksdagbrand het teeken
voor den gewapenden opstand moest zijn,
werd door getuige ontkend.
Getuige Brand deelt mede, dat de geheele
„Rotfrontkampferbund" in Februari opnieuw
georganiseerd werd. Verder verklaart getuige,
dat in een gesprek gesproken is geworden
van het tot ontploffing brengen van de gas
fabriek te Dusseldorf, ten einde aldus ver
warring te stichten en een gunstige gelegen
heid van den opstand voor te bereiden.
Daarna werd de zitting tot heden verdaagd.
rol. Zij zijn dan natuurlijk het slachtoffer van
vage verdachtmakingen, etc. Crokaert heeft
herhaaldelijk geschreven en gezegd dat de
tegenwoordige regeering niet vrij stond ten
opzichte van de „haute finance" en met de
conventionneele beeldspraak van het parle
ment, kwam hij er al gauw toe om te spreken
van een „zilveren muur" waartegen ministe-
rieele macht te pletter sloeg, van „gouden ke
tenen" en „gouden handboeien". Deze attri
buten kwamen gedurende het debat telkens
opnieuw op de proppen en minister Jaspar
heeft er een dankbaar en succesrijk gebruik
van gemaakt. De honorabele Monsieur Cro
kaert aldus spreken senatoren elkander
aan heeft te kennen willen geven dat ik
door het bankwezen omgekocht benzie
hier het uitgangspunt dat gelegenheid bood,
tot de prachtigste tiraden en waarbij de ont
roerendste tremolo's hun werking niet mis
ten. Nu weet in heel België iedereen dat de
onbaatzuchtigheid en de offervaardigheid van
dr. Henri Jaspar boven iedere twijfel verhe
ven zijn! Hij is een man die zich in den tijd
dat hij aan de regeering geweest is met geen
cent verrijkte, integendeel, 's lands dienst
heeft hij een buitengewoon belangrijke en
lucratieve advocatenpraktijk opgeofferd en
wanneer Jaspar vandaag of morgen aftreedt
is hij armer dan ooit te voren. Maar dat weet
zijn partijgenoot Crokaert óók heel goed en
het is dus duidelijk dat hij zoo iets met zijn
„ketenen" en zijn „handboeien" nooit bedoe
len kon. Hij wilde er mee zeggen, (en of het
waar is of niet blijft hier geheel buiten be
spreking: wij doen niets dan zijn thesen weer
geven) en dat de regeering in zijn tegen
woordige samenstelling intellectueel niet op
gewassen is tegen de eminente financiers die
aan het hoofd van de Banque Nationale en
La Société Générale staan Hij bedoelde, dat
de regeering aan het bankwezen gekluisterd
ligt. Niet door omkooperijen. maar eenvou
digweg doordat zij het slachtoffer is van han
diger en ervarener tegenstanders. De heele
rede van Crokaert liep tenslotte dood, door
dat de heer Jaspar er een persoonlijke af
faire van maakte en het deed voorkomen als
of hij in zijn goeden naam en in zijn eer was
aangetast. Daardoor werd de aandacht van
het essentieele in Crokaert's betoog afgeleid
en dit kwam verder niet meer ter sprake. Na
melijk deze vraag: „heeft de regeering in haar
bijna dagelijksche relaties met het hoogere
voorbeeld, hoe dit geschieden kan, heeft
Zwitserland gegeven. Ofschoon de Zwitsersche
regeering, evenals de andere, haar toevlucht
heeft moeten nemen tot tariefverhoogingen
en invoercontmgenteeringen, zijn in den laat
sten tijd toch zoowel de invoeren als de uit
voeren wederom aan het toenemen, doordat
Zwitserland op een gelukkige wijze het zoo
genaamde „compensatiestelsel" in toepassing
brengt, volgens hetwelk het ééne land aan den
invoer van bepaalde soorten goederen uit een
tweede land minder moeilijkheden in den weg
legt, wanneer dit andere land zijnerzijds den
uitvoer daarheen van andere goederen uit het
eerstbedoelde land vergemakkelijkt.
Het Economische Volkenbondscomité heeft
echter, zooals reeds verklaard, zich niet be
paald tot het richten van deze verstandige,
doch misschien toch weder vergeefsche raad
geving aan de regeeringen, doch het grootste
gedeelte van zijn November-zitting aan de
voorbereiding van eenige economische maat
regelen van praktisch nut besteed.
In de eerste plaats heeft het comité, op ver
zoek van de Londensche Conferentie, de voor
bereiding ter hand genomen van een „veteri
naire wereldconferentie", die o.a. ten doel zal
hebben gelijke regelen voor de inrichting van
den vee-artsenijkundigen dienst der verschil
lende landen vast te stellen, opdat dan ook
de afgegeven certificaten van gezondheid van
in te voeren vee door de veeartsenijkundige
diensten van de landen van invoer als be
trouwbaar zullen worden beschouwd.
In de tweede plaats zijn de bemoeiingen
van het Economische Volkenbondscomité ge
richt geweest op de bespoediging van het
reeds verschillende jaren aan den gang zijnde
streven naar de zoogenaamde „unificatie van
de douane-nomenclatuur", dat wil zeggen naar
het verzekeren van éénheid van uitdrukking
en van goederen-groepeeringen in de tarieven
der verschillende landen. Al zal hierdoor geen
tariefverlaging kunnen bereikt worden, de
handel zal dan althans met stelligheid kunnen
weten, onder welke tarief bepalingen de ver
schillende waren vallen, hetgeen op het oogen
blik bij de groote verscheidenheid van uit
drukkingen en warengroepeeringen maar al
te moeilijk is en menigmaal tot chicanes aan
leiding geeft.
En ten derde heeft het Economische Vol
kenbondscomité in deze November-zitting
voorbereidende stappen ondernomen, om tot
internationale afspraken over de voortbren
ging en verkoop van hout te komen, opdat de
houtproductie meer aan de bestaande behoef
ten worde aangepast. Voor Volkenbondsbe-
moeiïngen van gelijke strekking met betrek
king tot steenkolen en koper bleek de tijd
daarentegen nog niet gekomen.
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK.
bankwezen altijd de noodige kracht en kennis
tot een eigen oordeel en een onafhankelijke
houding bezeten?", werd niet beantwoord.
Een strijd als deze komt in het parlement
zelden voor. Hier stonden twee partij genooten
tegenover elkander. De een, dr. Crokaert, ver
dedigde op de alleronhandigste wijze een zaak
welke hem zeer ter harte ging nl. een veran
dering van het staatswezen, in overeenstem
ming met de zeer bijzondere eischen van de
zen tijd. Dr. Jaspar verdedigde bijzonder han
dig ja, wat verdedigde hij eigenlijk? Niets.
Hij leidde slechts de aandacht van het wezen
van Crokaert's bedoelingen af. En op die ma
nier werd er niets bereikt.
De oud-minister van koloniën kon na af
loop terecht zeggen, dat men hem onrecht
had aangedaan door een verkeerde interpre
tatie van enkele frappants termen uit zijn
betoog. En de heer Jaspar kon hetzelfde zeg
gen omdat hij Crokaert een miskenning van
zijn offervaardigheid in de schoenen schoot.
De neutrale toeschouwer trekt uit het debat,
dat heftig was maar voortdurend in de hof
felijkste termen gevoerd werd, de volgende
conclusie: er bestaat op dit oogenblik, in den
lande zoowel als bij een deel van het parle
ment, de overtuiging dat de thans gebruike
lijke methoden niet passen bij de eischen van
'de praktijk. Dit gevoel werd door Crokaert
vertolkt maar hij beging daarbij de kardinale
fout dat hij in het vage bleef en geen enkele
positieve mogelijkheid tot verandering en ver
betering aanwees. De regeering die niet prin
cipieel afwijzend tegenover zelfs zeer gron
dige herzieningen staat, eischt echter dat men
met vast omlijnde en practisch te verwezen-
3ijke plannen voor den dag komt. Het groote
bezwaar van deze gansche discussie was een
gebrek aan feiten, aan zakelijkheid en wel een
gebrek waar beide partijen aan leden.
Ieder voelt dat er iets gedaan moet worden
maar, en hier kan men de heeren Brocqueville,
Jaspar c.s. geen ongelijk in geven, zij wen-
schen geen wilde en onredelijke dingen te
doen.
Er bestaat een beroemd Lotharingsch spreek
woord dat zegt: „Quand on s'embaraue il faut
sa voir on se trouve le poisson".
De heer Crokaert noodigt zijn medestanders
uit om aan boord te gaan, maar hij weet even
min als de tegenwoordige regeering waar de
visch zit.
Dus ook dit debat bestond uit woorden in
den wind.
VERANDERINGEN BIJ DE RIJKS
ACADEMIE TE AMSTERDAM.
S. JESSURUN DE MESQUITA LECTOR.
Naar het Handelsblad verneemt zal prof.
J. J. Arts, hoogleeraar aan de Rijksacademie
voor Beeldende kunsten, waqr hij grafische
vakken doceerde, 1 Januari wegens ziekte zijn
functie neerleggen.
Zijn opvolger zal zijn de heer S. Jessurun
de Mesquita, die den titel van lector zal heb
ben, daar voorloopig geen nieuwe hoogleeraar
zal worden benoemd.
De heer Jessurun de Mesquita is 24 jaar
leeraar geweest aan de Kunstnijverheidsschool
te Haarlem. In 1920 verwierf hij de Jaarbeurs-
prijs.
Het blad verneemt ook, dat voor de opvol
ging van den afgetreden hoogleeraar-direc
teur prof. R. N. Roland Holst een voorloopige
regeling zal worden getroffen. Voor twee func
tionarissen. die in zijn plaats zouden moe
ten komen, is geen geld.
GEFINGEERDE VERDRINKING
ONTDEKT.
Om f50.000 te bemachtigen?
TWEE BROERS GEARRESTEERD
De Telegraaf verneemt, dat de Centrale Re
cherche te Amsterdam een geval ontdekt heeft
van een ongeveer 30-jarigen man, die den in
druk. gewekt heeft, dat hij met een auto to
water gereden en verdronken was, terwijl hii
zich in België bevond. Zijn broer had daardoor
de levensverzekeringssom van f 50.000 pogen
machtig te worden. Beiden zijn thans gear
resteerd.
In den nacht van 30 Juni op 1 Juli van
dit jaar reed te Sliedrecht een auto in het
water. Een visscher hoorde een plons en men
vond met behulp van de sporen langs den
kant een auto in het diepe water, waarvan de
rechter voorruit geheel geopend was, zoodat
kennelijk de bestuurder verdronken was. Dreg
gen had geen resultaat.
De auto bleek te behooren aan een garage
te Amsterdam, die hem verhuurd had aan
iemand, wiens familie voor het vinden van
het lijk honderd gulden uitloofde.
Eenige malen verscheen de broeder van den
„verongelukte" in rouwgewaad op de plaats
van het ongeluk en de verloofde van het
„slachtoffer" strooide bloemen op deze plaats.
Den verhuurder van de auto is nooit schade
vergoeding betaald.
Door allerlei geruchten is de recherche er
thans toch achter gekomen, dat de man, die
in den auto heeft gezeten, in het geheel niet
verdronken is. Hij bevond zich in België en
is daar gearresteerd. Zijn broer is te Amster
dam in hechtenis genomen.
NOG EEN MUSEUM TE
BEHOUDEN.
HET ARCHEOLOGISCH MUSEUM
SCHEURLEER.
Het Comité tot behoud der Musea Scheur
leer in Den Haag doet, nu het Muziekhistorisch
Museum behouden is door aankoop door Den
Haag een beroep op het publiek, teneinde
ook het Archeologisch Museum te kunnen be
houden. Er kunnen bijdragen gestuurd worden
aan den penningmeester mr. J. van Kuyk,
Nassaulaan 4, Den Haag, giro 202820 of door
het koopen van loten aan het lotingsbureau
Schuytstraat 8, Den Haag.
STILLE INKOMST VAN MR. FOKKEMA
ANDREA TE GRONINGEN.
Maandagmiddag is de nieuwbenoemde
Commmissaris der Koningin in de provincie
Groningen in zijn nieuwe standplaats gear-
riveehrd. Zijn aankomst werd geheim ge
houden, zoodat geen enkele autoriteit ter
begroeting aanwezig was. De heer Fockema
Andreae heeft zijn intrek genomen in hotel
De Doelen, waar hij voorloopig zal verblijven.
(Van onzen correspondent).
Niet vermindering van den uitvoer, maar uitbreiding
van den uitvoer moet voorop staan. Voorbereiding
voor een drietal veterinaire conventies. Streven
naar eenheid in de verschillende nationale tarieven.
GENèVE, 29 November 1933.
De politieke besprekingen alhier zijn voor
loopig tot een einde gebracht. Aan de groote
mogendheden wordt thans de gelegenheid ge
boden te toonen, dat zij langs de oude methode
van diplomatieke besprekingen en misschien
ook door middel van kleine bijeenkomsten
van een beperkt- aantal ministers gemakke
lijker en sneller erin zullen kunnen slagen
groote politieke vraagstukken tot een allen
bevredigende oplossing te brengen dan met de
nieuwe methode van openbare groote inter
nationale Volkenbondsconferenties mogelijk is
gebleken. De proefneming met den terugkeer
tot de oude methoden der geheime diplomatie
moest gehouden worden. Ook de voorstanders
van openbaarheid in de internationale betrek
kingen kunnen slechts hopen, dat de proef
neming slagen zal. De internationale toestand
is te gevaarlijk dan dat men niet iedere
succesvolle bemoeiing tot verbetering zou toe
juichen, onverschillig door welke methode die
opheldering der internationale atmosfeer ook
moge worden tot stand gebracht. Later zal
er dan altijd nog gelegenheid genoeg bestaan,
om over de beste methode van behandeling
van internationale vraagstukken te redetwis
ten en naar een procedure te zoeken, die zoo
min mogelijk voordeelen, die ongetwijfeld bij
beide methoden aanwezig zijn, prijsgeeft!
Terwijl de politieke besprekingen alhier dus
voorloopig blijven rusten, is het hier sinds
eenige weken een buitengewoon drukke tijd
ten opzichte van het technische Volkenbonds-
werk. Voortdurend vergaderen hier technische
commissies, die zich zeker niet schuldig maken
aan het vooral op internationaal gebied zoo
onpopulair wordende parlementaire gerede
kavel, doch wier leden integendeel groote
spaarzaamheid in hun woorden en vooral in
hun onderlinge polemieken betrachten en des
te ijveriger streven door inderdaad praktisch
werk het nut van internationale samenwer
kingen internationaal overleg aan te toonen.
Wij hadden hier in October het Hygiënische
Volkenbondscomité, de Opiumcommissie en de
Mandatencommissie van den Volkenbond;
vandaag begon de jaarlijksche zitting van de
Verkeerscommissie van den Volkenbond en
tusschen deze verschillende zittingen in stond
de November-bijeenkomst van het Economi
sche Volkenbondscomité, die ook in zooverre
eenigszins een tusschending was, daar de
leden weliswaar hoofdzakelijk naar „daden
zonder praten" gestreefd hebben, doch zich
toch ook van „praten zonder daden" niet ge
heel en al hebben kunnen onthouden.
Eerst een enkel woord over dit laatste ge
deelte van de verrichte werkzaamheden. Het
Economische Volkenbondscomité heeft zich
verplicht geacht nogmaals de aandacht van
den Volkenbondsraad op de groote gevaren
van de tegenwoordige ontwikkeling der han
delspolitiek van vele landen te vestigen. Op
de schaduwzijden van de thans vrijwel door
alle landen gevolgde praktijk van bescherming
der nationale nijverheid door hooge invoer
rechten en invoerbeperkingen nogmaals te
wijzen, achtte het Economische Volkenbonds
comité onder de tegenwoordige omstandig
heden nutteloos, aangezien de Londensche
Economische en Financieele Wereldconferentie
duidelijk had bewezen, dat aan een verbete
ring der handelspolitiek in dit opzicht niet te
denken is, zoolang niet een stabiliseering der
muntwaarden zal hebben plaats gevonden.
Het Economische Volkenbondscomité gevoelt
zich echter verplicht thans op eenige uitwas
sen van de politiek van bescherming der na
tionale nijverheid, die in sommige landen
bemerkbaar worden, de aandacht te vestigen.
De neiging wint daar veld, om het land zoo
veel mogelijk geheel van ieder economisch en
zelfs intellectueel verkeer met het buitenland
af te sluiten. De opvatting wordt verkondigd,
alsof iedere bestelling van onverschillig welke
goederen in het buitenland en alsof iedere
buitenlandsche reis als een verraad jegens
het eigen volk zou moeten beschouwd wor
den! Tegenover deze opvattingen richt het
Economische Volkenbondscomité een dringend
beroep tot de regeeringen, om de verbetering
van hun handelsbalans toch vooral te zoeken
door vermeerdering van hun uitvoeren en niet
door vermindering van hun invoeren. Een
Een heftig debat in de Belgische Senaat.
(Van onzen Brusselschen correspondent).
