UIT HET BUITENLAND
Van der Lubbe
toerekenbaar verklaarc
STA TEN- GENERAAL
MAGISTRALE REDE VAN DR. COLIJN.
Italië en de Volkenbond. Mussolini wacht de „uit
daging'^.- Het viermogendhedenpacf weer aan de orde.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS
Ket voornaamste onderwerp van gesprek in
diplomatieke kringen, aldus meldt V.D. uit
Londen, is het door Mussolini aan den Vol
kenbond gestelde „ultimatum", dat ir
Duitschland een gunstig onthaal vindt, ir
Frankrijk met bezorgdheid wordt "beschouwd
en in Amerika een volstrekt gereserveerde
houding ontmoet.
De correspondent van de Daily Telegraph
te Rome seint, dat de resolutie van den Groo-
ten Fascistischen Raad geen voorstel is, maar
een „nauwkeurig en scherp omlijnde definitie
van de fascistische opinie" en Mussolini wacht
thans de aanvaarding van zijn uitdaging af.
Hij zelf is bereid actief deel te nemen aan de
hervorming van den Volkenbond, doch niet
bereid een ontwerp op te stellen. Engeland
zal waarschijnlijk alles in het werk stellen
om den Volkenbond voor ineenstorting te be
hoeden. In Genève schijnt men van opvatting
te zijn, dat de basis van de Italiaansche op
vattingen verstandig is en dat een herziening
van het Volkenbondspact gunstig zal werken.
Men is in de Volkenbondsstad er van over
tuigd, dat de Volkenbond zich thans op een
kruispunt van wegen bevindt.
Overigens kwam het besluit hier als een
verrassing daar men uit goede bron wist, dat
tijdens het bezoek van Avenol aan Rome Mus
solini niets van zijn werkelijke plannen had
laten doorschemeren, hetgeen tevens de oor
zaak zou zijn van de verrassing van diverse
regeeringen, wien de Duce duidelijk zou heb
ben te kennen gegeven, dat hij er niet aan
dacht den Volkenbond te verlaten. Aangeno
men wordt, dat de manoeuvre van den Duce
hierop zal neerkomen, dat hij het viermogend-
hedenpact wil redden.
Men acht het mogelijk, dat zijn voornaamste
doel thans is in de plaats van het neutrale
Geneefsche college een directorium te stellen,
waar Sovjet Rusland dan deel van zou uit
maken.
DE LINDBERGHS IN BRAZILIë
GELAND.
NA EEN TOCHT VAN BIJNA 16 UUR.
nigingen verklaringen afgelegd. De Zionisten
leider dr. Weizmann verklaarde, dat het pro
bleem der Joodsche vluchtelingen in de eer
ste plaats kan worden opgelost door een
grootscheepsche vestiging van Joden in Pa
lestina. Voor kolonisatie komen verder in
aanmerking de Vereenigde Staten, de Brit-
sche Dominions, Zuid-Afrika, Australië en de
Fransehe koloniën.
De Fransehe senator Berenger, die aan het
hoofd der Fransehe vluchtelingencommissie
staat, deelde mede, dat tot dusverre in Frank
rijk 9 millioen Fransehe francs zijn ingeza
meld voor de hulpmaatregelen ten behoeve
der Duitsche vluchtelingen.
De voorzitter van den Raad van Beheer,
Lord Cecil, zeide, dat het hier een sociaal pro
bleem van groot belang betreft, dat echter
niet mag ontaarden in een politieke kwestie.
Het probleem eischt een spoedige oplossing.
De zitting van den Raad zal gesloten wor
den met de verkiezing van een president van
den Raad.
Door drie deskundigen.
Het echt-paar Lindbergh.
Reuter meldt uit Natal (Brazilië):
De Lindberg's zijn Woensdag om 18.35 uur
Greenwichtijd te Natal gedaald. De vlucht
werd in 15 uur en 55 minuten afgelegd. Zij
zijn het eerste paar, dat over de Zuidelijke
route van den Atlantischen Oceaan is ge
vlogen.
De autoriteiten hebben een halven dag va-
cantie toegestaan opdat de ambtenaren zul
len kunnen deelnemen aan de welkomstfees
ten ter eere van de familie Lindbergh. De
zaken zijn om dezelfde reden gesloten.
Ierland.
De Valera naar Londen?
„Evening Standard' schrijft vernomen te
hebben, dat De Valera wellicht binnenkort
naar Londen zal reizen, om besprekingen te
voeren met Engelsche ministers. In het offi-
cieele Iersche regeeringsorgaan „Irish Press"
wordt verklaard, dat het spoedig uitschrij
ven van nieuwe verkiezingen voor den Dail
niet waarschijnlijk is.
Oostenrijk.
Miklas sympathiseert met
politieke amnestie.
Groot-Duitsche afgevaardigden hebben naar
Wolff meldt den Oostenrijkschen bondspre
sident Miklas verzocht, den binnenlandschen
vrede te herstellen door een omvangrijke
politieke amnestie op het komend Kerstfeest.
De bondspresident verklaarde o.m., dat hij
voor het verleenen van een politieke amnes
tie geen bevoegdheid heeft; dit is de taak
der bondsregeering. Hij verklaarde echter,
dat hij de gedachte van een politieke amnes
tie met Kerstdagen toejuichte. Voor zoover
het in zijn vermogen staat, zal hij het ini
tiatief der Groot-Duitsche afgevaardigden
steunen.
Weizmann pleit voor Joodsche
emigratie naar Palestina.
In den Raad van Beheer van het Commis
sariaat voor de Duitsche Vluchtelingen wer
den gisteren in openbare zitting door ver
tegenwoordigers der private Joodsche veree-
Hef poetsmiddel Sangajol brandt niet.
BERLIJN, 6 December (Wolffbureau).
In het tweede gedeelte van het Rijksdag
brandproces kwamen vooral twee punten aan
de orde, in de eerste plaats de vraag of
v. d. Lubbe toerekeningsvatbaar moet worden
geacht en vervolgens of het poetsmiddel Sa-
gajol, dat in den Rijksdag is gebruikt, de uit
breiding van den brand heeft bevorderd.
Dr. Bonhöffer, de medische deskundige,
deelt mede, dat er geen twijfel bestaat aan
de toerekeningsvatbaarheid van verdachte
Van der Lubbe. Over de beoordeeling van den
persoon van verdachte deelt getuige o.a. mede
dat hij iemand is, die neigt tot het maken
van inbreuk op de discipline en die, beperkt
door communistitsche denkbeelden, neiging
heeft om zich te doen gelden. Bij het begin
van het proces in Leipzig had men te doen
met bewuste gereserveerdheid, welke gecom
pliceerd werd door lichamelijke zwakte; tij
dens het proces te Berlijn is hieraan een ein
de gekomen. De deskundige komt tot de
conclusie, dat er geen gegevens zijn, dat Van
der Lubbe bij het plegen van zijn daad gees
tesziek was -of dat art. 51 op hem toegepast
kan worden
De president vraagt den deskundige hoe
hij de plotselinge verandering in de houdin-i
van v. d. Lubbe tijdens het proces ver
klaart. Wekenlang heeft, verdachte apathisch
met voorover gebogen hoofd gezeten en op
een morgen is hij plotseling met opgericht
hoofd verschenen en heeft ook gesproken.
Getuige,: De houding van v. d. Lubbe is
niet die van -een geesteskranke. Men kan ook
niet spreken van comediespelen in den gewo
nen zin van het woord. De bewuste reactie,
die hij tijdens de instructie vertoonde, wan
neer er iets niet naar zijn zin was, heb ik ook
in de eerste weken tijdens het proces voort
durend waargenomen.
Een der rechters vraagt, of het niet moge
lijk is, dat v. d. Lubbe door het laten han
gen van zijn hoofd zoo vermoeid werd, dat
'j het op een dag niet meer kon uithouden
en eenvoudig het hoofd weer heeft opgehe
ven.
Getuige meent, dat dit wel gedeeltelijk juist
kan zijn. Bij de verandering van zijn houding
komt ook een affectieve wijziging.
Dr. Zu-tt, privaat-docent te Berlijn, voegt
aan het rapport van prof. Bonhöffer toe, dat
liet bij de houding van v. d. Lubbe om een
volkomen begrijpelijk verloop gaat. Alles, wat
er in hem is omgegaan, is niets anders dan de
reactie van een ongewoon mensch op een vol
komen ongewone situatie. Getuige twijfelt
niet aan de toerekeningsvatbaarheid van v.
d. Lubbe.
Dr. Schetz, Obermedizinalrat in Leipzig, Is
van meening, dat v. d. Lubbe tijdens het pro
ces een verdedigende houding heeft aange
nomen. De wijziging op 23 November is te
verklaren door de verandering in zijn ver
dediging. Ook hij is van meening dat v. d.
Lubbe toerekenbaar is.
Vervolgens wordt de vraag onderzocht, of
het poetsmiddel Sangajol, dat in 't Rijksdag
gebouw wordt gebruikt, een gunstigen invloed
heeft gehad op de uitbreiding van den brand
m de zittingszaal.
Scranowitz, de inspecteur van het gebouw,
zegt dat het middel slechts werd gebruikt om
de boenwas te verdunnen, omdat dat practi-
scher en goedkooper was dan vloeibare was.
Voor het wrijven der meubels in de groote
zaal is slechts weinig was genomen en de poo-
ten van het spreekgestoelte werden slechts
tweemaal per jaar gewreven. Voor den vloer
wordt het middel niet gebruikt, omdat daarop
tapijten liggen. Voor het laatst is alles in den
herfst van 1931 gewreven. (Vroolijkheid). Ge
tuige overhandigt den president een stuk hout
dat aan één kant met Saga jol is ingewreven
en dat hij aan twee kanten in brand heeft
willen steken, doch de niet-ingewreven kant
brandde gemakkelijker dan de kant, waar
Sangajol was gebruikt. (Gelach).
Dr. Schatz, getuige-deskundige deelt o.a.
mede,
Uit de proeven is gebleken, dat Sangajol, op
eikenhout uitgestrooid, reeds na 3 1/2 jaar
geen noemenswaardige materie meer achter
liet en zeer zeker geen stoffen, die gassen kon
den ontwikkelen. Men is niet in staat met een
lucifer of een kaars hout, dat in het poets
middel is gedrenkt, in brand te steken. Het
staat vast, aldus dr. Schatz, en dat stel ik met
zekerheid vast, dat in de zittingszaal een zeer
groote hoeveelheid vloeistof heeft gebrand. Ik
blijf mij houden aan m:;n rapport. Ik heb
geen theorieën opgesteld, maar mijn rapport
is gebaseerd op positieve vaststellingen.
De deskundige laat dan eenige proeven zien
met stukken hout en Sangajol. Het blijkt, dat
de vloeistof in enkele minuten verbrandt,
doch dat het hout geen vlam vat.
Op voorstel van den officier van justitie
wordt vervolgens dr. Schatz gehoord in zijn
kwaliteit van schriftkundige, over de vraag of
de bij Popof gevonden kwitanties, welke de
onderteekenmg Peter dragen, afkomstig zijn
van den getuige Werner Hirsch.
Dr. Schatz: Ik heb reeds vroeger de kwi
tanties van Popof en Hirsch met elkaar ver
geleken. Er zijn wel eenige afwijkingen, maar
kenmerkend voor de identiteit zijn de grootte
der letters, en de op- en neerhalen. Het later
ontvangen nieuwe materiaal heb ik te laat
gekregen.
De president vraagt den deskundige de
handschriften nog eens nauwkeurig te onder
zoeken en voor het requisitoir een definitief
rapport in te dienen.
De president zegt tenslotte, dat het getui
genverhoor beëindigd is, tenzij er nog nieuwe
verzoeken worden gedaan.
Dr. Sack verklaart, dat hij en zijn cliënt
Torgler afzien van verdere getuigenverhoo-
ren. De Senaat trekt zich daarop terug om te
beslissen over het tijdstip van het requisitoir.
Na een lange beraadslaging deelt de presi
dent mede, dat het verhoor geëindigd is. op
het slotrapport na. dat dr. Schatz nog voor
het requisitoir zal indienen over de kwitanties
van Peter.
Het verslag van V. D. vermeldt nog, dat de
Senaat kwitanties van rente-uitkeeringen
ontvangen heeft van de Rijksverzekerings
bank te Amsterdam, waaruit blijkt dat Van
der Lubbe op 4, 11, 19 en 25 October en op 1
November 1932 persoonlijk zijn rente-uitkee-
ring heeft gehaald en de kwitanties daarvoor
heeft onderteekend. Op de vraag, of de hem
voorgelegde handteekeningen inderdaad door
hem zijn geplaatst, antwoordt Van der Lubbe
bevestigend.
Zitting tot 13 December
verdaagd.
De volgende zitting wordt daarop bepaald
op Woensdag 13 December 's morgens tien uur.
TWEEDE KAMER.
Aanvaarding van pensioenkorfing verzekerd?
De vrijzinnig-democraten steunen de regeering. Een
kleine meerderheid. R.=K. en C.=H. het niet met hun voor
zitters eens. Geen strijd met de grondwet. !s pensioen
uitgesteld loon? Publiekrechtelijke kwestie, geen privaat
recht. Kabinetskwestie omzeild.
6 December.
Het hoofdmoment was ook vandaag het
ontwerp tot korting op de Indische pensioe
nen.
Nog enkele Kamerleden hebben het woord
gevoerd, waarbij natuurlijk de vrijz.-democr.
fractie van de meeste beteekenis was, wijl dit
de eenige groote fractie was, welke zich nog
niet deed hooren. Daarna heeft Dr. Colijn een
groote verdedigingsredevoering gehouden,
welke als steeds mooi van bouw, rustig van
voordracht en zakelijk van inhoud was.
Te vijf uur werd de verga-dering gesloten,
morgen zullen de replieken worden uitgespro
ken. En dan zal ook morgen de beslissing wel
vallen.
Hoe -die beslissing er zal uit zien?
Wel sinds Vrijdag zijn de kansen voor
het kabinet gestegen. We hebben naar ver
schillenden kant geïnformeerd en volgens
deze informaties is de aanvaarding van -het
wetsontwerp zeker. Er zal geen groote meer
derheid zijn, maar een meerderheid moet er
zijn, nu ook de v.-d. fractie zich in haar ge
heel achter de regeering heeft gesteld. Dat er
een meerderheid is, vindt blijkbaar daarom
zijn oorzaak, dat zoowel de r.-k. fractie als de
c.-h. fractie in meerderheid niet met hunne
fractievoorzitters zullen medegaan.
Ziehier de groote lijn in den stand der stuk
ken.
Thans de behandeling!
Onze lezers begrijpen natuurlijk, dat de
communisten de heeren de Visser en Wijn
koop voerden het woord zich tegen het ont
werp verklaarden. De eersten zagen in d-e
voorstellen „het bankroet van het Nederland-
sche imperialisme", de heer Sneevliet zag in
het ontwerp een principieele aantasting van
de heiligheid van den eigendom.
De heer Arts (R.-K. Volkspartij) had voor
namelijk bezwaren op grond van het recht.
Men weet, dat het .groote verschil tusschen
de voor- en tegenstanders van het ontwerp
gezocht moet worden in het verschillend zien
van het pensioen der ambtenaren. Ligt dit op
het terrein van het privaat-recht of op dat
van het publiek recht.
Prof. Hugo Visscher (a.-r.) was nog eens
aan het denken gezet door de woord-en van
Prof. Aalberse, die in het ontwerp onrecht
vaardigheid aantrof. Prof. Aalberse had zich
daarbij gegrond op de staatsleer van Thomas
van Aquino. Welnu Prof. Hugo Visscher
kwam op grond daarvan tot de conclusie, dat
het ontwerp moest worden aanvaard, wijl óók
deze regeling gericht was op het gemeen
schappelijk, het algemeen welzijn. Bovendien
zag Prof. Visscher den maatregel ook als be
teekenis hebbende voor de ambtenaren zelf,
die, wanneer Indië financieel niet op de been
bleef, er veel slechter aan toe zouden zijn,
dan wanneer er 17 pet. thans, tijdelijk, op hun
pensioen zou worden gekort?
De heer Joekes verdedigde gelijk gezegd
het ontwerp. Wel erkende hij, dat de re
geering niet zoo vrij staat tegenover pensioe
nen, als tegenover salarissen. Toch kan hij,
aan den anderen kant, echter niet dezelfde
verhouding aanwezig achten als tusschen een
verzekerde en de verzekeringsmaatschappij.
De verhouding der regeering is een andere.
Zij is gerechtigd en verplicht de pensioenen
aan te tasten, wanneer het er om gaat den
dienst gaande te houden ook in het belang
der gepensionneerden zelf. De leider der v.-d.
fractie grondde zich zelfs op noodrecht, zag
aanwezig een analoge positie als in het per
soonlijk leven bij noodweer.
Tenslotte bleek de heer van Houten (c.d.)
tegen, de heer Vervoorn (platt.) voor en Ds.
Lingbeek die een beetje den draak stak
met het beroep op Sint Thomas van den Ge
reformeerden hoogléeraar Hugo Visscher
vóór het ontwerp.
De groote rede was van Minister Colijn, te
midden van vrijwel den geheelen minister
raad.
De minister begon met een paar kleinighe
den. Het bleek daaruit, dat hij niet afwijzend
zal staan, wanneer Mr. Joekes met een amen
dement komt om de welwillende regeling,
welke de minister bij nota van wijzigingen
heeft aangebracht voor mindere militairen,
ook aan te brengen voor officieren. Aan den
heer van Houten werd medegedeeld, dat de
oud-gouverneurs-generaal reeds thans vrijwil
lig op hun pensioen korten.
De minister sprak langs een zeer heldere
betooglijn. Hij besprak achtereenvolgens de
vragen of hét ontwerp in strijd is met de
Grondwet, of den gepensionneerden de weg
naar den rechter wordt- afgesneden en of
het ontwerp strijdig is met de rechtvaardig
heid, Vervolgens zette hij uiteen, dat de
toestand der Indische financiën het ont
werp noodzakelijk deed zijn. En welke de
houding van het kabinet zou zijn bij ver
werping.
Met het eerste punt was de minister spoe
dig gereed.
De minister betoogde, dat art. 177 der
Grondwet alleen betrekking heeft op de
schulden van den Staat en beteekenis heeft
in verband met de tiërceering onder Na
poleon. Staatrechtkenners van beteekenis
onderschreven deze zienswijze. Had Mr
Joekes gewezen op Buys, de premier wees op
Thorbecke, op Lohman, op Heemskerk Sr.,
als grondwetgever van 1887. Wanneer er
grondwettelijk iets had moeten vastgelegd
worden t.a.v. de pensioenen, dan had dit
meende de bewindsman moeten gebeuren
bij art. 63 der G. W„ maar daar is niets
gezegd.
Met het tweede punt het beroep op
den rechter was de minister ook spoedig
gereed. Hij zette uiteen, dat wanneer de
andere mogelijkheid was gevolgd, het af
nemen van een persioenspercentage door
middel van een ordonnantie dit t.a.v. een
beroep op den rechter precies hetzelfde
resultaat zou hebben gehad.
Men zal nu vragen, waarom dan het oor
deel van de wetgever is ingeroepen.
De premier liet vier overwegingen gelden
alleen zakelijke.
Eerst het feit, dat er door een wettelijken
maatregel niet 21 verschillende verordenin
gen gewijzigd behoefden te worden. Daarna
wilde de regeering uit psychologische mo
tieven, Indië een steun in den rug geven,
nu het voor zulk een uitermate zware taak
van bezuiniging staat. In de derde plaats
was het mogelijk door een wettelijke rege
ling een iets billijker verdeeling tot stand tc
brengen tusschen de gepensionneerden hie1
te lande en die in Indië. Tenslotte, wijl het
van groote beteekenis is deze pensioenkorting
volledig in het openbaar te doen bespre
ken.
Bedekte bedoelingen had de regeering met
het behandelen hier te lande, in het geheel
.niet onderstreepte minister Colijn met
grooten nadruk.
Dan kwam hét groote punt: de vraag der
rechtvaard igheid
Bij de groote tegenstelling: gaat 't om
vragen van publiek recht, of om vragen
van privaat recht, stelde de regeering zich
heel duidelijk op het. standpunt, dat het
alleen om publiekrechtelijke vragen liep.
Bovendien achtte Minister Colijn niet aan
wezig den grondslag van het betoog van Mr.
de Geer, dat pensioen Is uitgesteld loon,
dat het Rijk, wanneer de ambtenaar zijner
zijds zijn taak heeft gedaan, ook in alle om
standigheden verplicht is zijn beloften na te
komen .Natuurlijk moet het Rijk dat, maar
niet wanneer tot het tegendeel het Rijks-
bestaan zich verzet. Dr. Colijn begreep niet
hoe de heer de Geer kon volhouden, dat
pensioen is uitgesteld loon. Hoe zou dat dan
moeten, wanneer er veranderingen worden
aangebracht in een pensioenregeling vlak
voor dat een ambtenaar zal gepensionneerd
worden? En toch ontkent de heer de Geer
daarvan het recht niet. Deze zegt, dat de
ambtenaar vrij is bij nieuwe pensioen
regelingen zijn ontslag te nemen of niet,
maar de vrijheid bestaat niet aldus dr.
Colijn in 999 van de 1000 gevallen.
Dat het pensioen den pensioengerech
tigde niet brengt in een verhouding tot de
regeering, die privaatrechtelijk is, maar
publiek-rechtelijk bestreed de bewindsman.
Hij beriep zich op Prof. Krabbe, op het ge
voelen van den landsadvocaat en op dat van
de meerderheid van den Raad van State
De minister wees, om het privaat-rechtelijke
karakter van het pensioen te ontkennen, op
verschillende maatregelen to.v. het Indische
pensioen, nadat de gepensionneerde in het
bezit van pensioen werd gesteld. Hij wees er
op, dat den gepensionneerde geen pensioen
werd uitgekeerd, wanneer hij in gevangen
schap is, hij wees ook op de maatregelen bij
cumulatie. De minister onderschreef de defi
nitie der Staatscommissie-de Meester, dat het
pensioen is het resultaat der samenwerking
van publiek gezag en ambtenaar om hem bij
ouderdom en invaliditeit een voldoende le
vensonderhoud te verzekeren.
De minister wees om het publiekrechte
lijk karakter te teekenen er ook nog op.
dat vroeger de salarissen met 40 pet. zijn ver
hoogd toen het noodig was. En nu, wie had
kunnen verwachten, dat er zulk een toestand
zou komen als thans?
De bewindsman teekende de financieele
positie van Indië als verre van rooskleurig.
Wordt er nu niet een offer van den gepension
neerde gevraagd, dan is dat niet in het be
lang van de gepensionneerden zelf. De be
windsman begreep niet, dat er in de discussie
zoo weinig aandacht gegeven was aan den
werkelijken toestand der Indische financiën.
Thans reeds moet Nederland bijspringen met
vele millioenen. „Denkt men niet" zei de
bewindsman „dat de schuldenlast te zwaar
lean worden?". Hier ligt een gevaar voor In
dië, maar ook een gevaar voor ons land. De
credietwaardigheid van Indië zou geschaad
worden door eenzijdige renteverlaging voor
de obligatiehouders. Overigens is de bewinds
man bezig aan conversiewerkzaamheden.
De minister drong telkens weer aan op
aanvaarding in verband met de gevolgen voor
ons land en Indië. Wordt het niet aanvaard,
dan zou er diep moeten ingesneden worden
op wat van groote beteekenis is voor Indië.
Minister Colijn wees Mr. Aalberse, maar
vooral sommige van diens fractie-genooten er
op, dat men de regeering in volle vrijheid
moest laten beslissen, wat zé te doen had bij
een afwijzend votum. Men weet, dat Mr. Aal
berse een gedachte had overgebracht van
fractiegenooten, die voor het ontwerp wilden
stemmen, wanneer de regeering maar niet
de portefeuillekwestie ging stellen.
Dr. Colijn wil vrij zijn. Maar blijkbaar ook
de Kamer vrij laten. Wat het kabinet het
is een kabinetskwestie zal doen liet Dr. Co
lijn in het midden. Hij zag drie mogelijkhe
den: het kabinet kan weggaan, de Kamer kan
ontbonden worden, maar ook kan de Volks
raad een ordonnantie aannemen, al zou dat
naar 's ministers overtuiging niet in het
belang zijn van de staatsrechtelijke verhou
ding tusschen den Volksraad en de Kamer.
Wat de regeering doen zal ze deelde 't
niet mee.
Zou er een afwijzend votum komen, dan
zal de regeering zich beraden wat haar te
doen staat in verband met de zeer moeilijks
omstandigheden van het oogenblik
Maar we verwachten gelijk gezegd geen
verwerping. Althans, zooals de stukken op
het oogenblik staan.
AVONDVERGADERING
Waterstaat.
Bij de behandeling van de Waterstaatsbe-
grooting werden alle vervoers- en verkeers-
vragen uitgeschakeld in verband met de
komst van een verkeersfonds, waarvoor van
daag het wetsvoorstel is ingekomen.
De behandeling leverde niet zoo heel veel
op, dat voor Haarlem van beteekenis is. Der
gewoonte getrouw vermelden we dat alleen,
wijl de Waterstaatsbegrooting een begrooting
is van kleinigheden.
Minister Kalff deelt mee. dat hij alles zal
doen om een meer centrale leiding bij de
electriciteitsvoorziening van ons land te be
vorderen. Waar de heer Louwes (v. b aan
drong op een meer moderne opvatting van
den ouden waterstaatsrechtsregel: „wien wa
ter deert, die water keert", daar zag de be
windsman meer aanleiding tot voorzichtig
heid.
De heer v. d. Waerden (s. d.) sprak zijn in
genomenheid uit met het optreden van den
bewindsman.
Wat de oude kwestie van het voorschrijven
der inachtneming van de bepalingen der col
lectieve contracten betreft de heeren Drop
(s. d.), Smeenk (a. r.) en Bakker (c. h.) spra
ken daarover ook nu werd aan hun wensch
niet voldaan. De nieuwe minister voelt er wel
in beginsel voor, maar niet nu, omdat in de
huidige nijpende tijdsomstandigheden er een
opstuwende invloed van zou uitgaan op de
loonen, wat thans niet moet bevorderd
worden
INTIMUS.
AUTO HOUDEN WORDT
DUURDER
Vooral voor autobussen.
DE TARIEVEN VOLGENS HET VERKEERS
FONDS.
De schaal volgens welke minister Kalff
voorstelt de verhoogde belasting op motor
voertuigen en fietsen te heffen luidt, als volgt:
A. voor een motorrijtuig op twee of
drie wielen:
indien het eigen gewicht niet
meer bedraagt dan 60 kilogram f 13.50
indien het eigen gewicht meer
bedraagt dan 60 kilogram doch
niet meer dan 120 kilogram 27.—
indien het eigen gewicht meer
bedraagt dan 120 kilogram doch
niet meer dan 500 kilogram 40.-»•
indien het eigen gewicht meer
dan 500 kilogram bedraagt, per
100 kilogram eigen gewicht 8.
B. voor een motorrijtuig op meer
dan drie wielen en ingericht voor
het vervoer van niet meer dan zes
personen, den bestuurder daar
onder niet begrepen, per 100 kilo
gram eigen gewicht 6-
doch ten minste 64.
C. voor een motorrijtuig op meer dan
drie wielen en ingericht voor het
vervoer van meer dan zes per
sonen. den bestuurder daaronder
niet begrepen, per 100 kilogram
eigengewicht 10.
en daarboven indien het rij
tuig is ingericht voor het vervoer
van;
niet meer dan tien personen 2.50
per zitplaats:
meer dan tien en niet meer dan
twintig personen 25.
benevens f 3.per zitplaats boven
tien;
meer dan twintig en niet meer
dan dertig personen 55.
benevens f 3.50 per zitplaats boven
twintig;
meer dan dertig en niet meer
dan veertig personen 90.
benevens f 4.per zitplaats
boven dertig;
meer dan veertig personen 130.
benevens f 4.50 per zitplaats
boven veertig;
D. voor een motorrijtuig op meer dan
drie wielen, niet vallende onder
de omschrijving van de letters B
en C, indien het eigen gewicht be
draagt niet meer dan 1000 kilo
gram,
per 100 kilogram eigen gewicht 9.
doch ten minste 72.
meer dan 1000 doch niet meer
dan 2000 kilogram 90.
benevens f 10 voor elke 100 kilo
gram boven 1000 kilogram;
meer dan 2000 doch niet meer
dan 3000 kilogram 190.
benevens f 11 voor elke 100 kilo- f
gram boven 2000 kilogram;
meer dan 3000 doch niet meer
dan 4000 kilogram 300.
benevens f 12 voor elke 100 kilo
gram boven 3000 kilogram;
meer dan 4000 doch niet meer
dan 5000 kilogram 420.—
benevens f 13 voor elke 100 kilo
gram boven 4000 kilogram;
meer dan 5000 doch niet meer
dan 6000 kilogram 550.
benevens f 14 voor elke 100 kilo
gram boven 5000 kilogram;
meer dan 6000 kilogram 690.
benevens f 15 voor elke 100 kilo
gram boven 6000 kilogram;
De belasting voor een motorrijtuig op twee
wielen wordt verhoogd:
A. indien het motorrijtuig is inge
richt voor het vervoer van meer
dan één persoon met f 5.
B. indien door middel van dat mo
torrijtuig een rij- of voertuig of
zijspan wordt voortbewogen, met 13.50
Zooals men weet wordt het rijwielplaatje
volgens het ontwerp f 3 in stede van f 2.50.
