Dr. Sack bepleit vrijspraak voor Torgler.
Een Meisje en een Man
IJMUIDER COURANT. MAANDAG 18 DECEMBER 1933
TWEEDE BLAD.
gestolde wateren, die de forten omringen. De
trein vervoerde tallooze schaatsenrijders naar
Uitgeest, om op het uitgestrekte meer over
de ruimte te zwieren. De jeugd amuseerde
zich kostelijk op de spoor- en polderslooten
of profiteerde van de ijsbaan aan de Adrichem
straat, die „mislukt" is en deswege gratis
voor de liefhebbers werd opengesteld. Op de
Beverwijksche ijsbaan achter het gemeente
lijke sportpark heerschte weer een opgewekt
leven en zoowel des middags als in de avond
uren werd van deze gelegenheid een druk ge
bruik gemaakt. Des middags werd op het
midden-gedeelte zelfs een geanimeerd par
tijtje ijshockey gespeeld, een tot nog toe on
bekende sport in Beverwijk, die dan ook
groote belangstelling trok. Ook het pierement
was weer van de partij en speelde alsmaar
dezelfde volksliederen, die wijduit. nver de
polderlanden zweefden. Het was vooral in de
avonduren, dat het alom bekende lied over
de maneschijn als zijnde het meest toepasse
lijk ook het meest werd gespeeld. Dit alles
droeg bij tot verhooging van de goede stem
ming. die voor enkele zwak ter been zijnde
broeders slechts verstoord werd door bloed
neuzen of soortgelijke onaangename ge
volgen van een al te intieme kennismaking
met den harden ijsvloer. Maar in dat geval
was de transportcolonne van het Roode Kruis
er als de kippen bij. om aan de slachtoffers
de noodige zorgen te besteden en meestal
was de narigheid dan al weer spoedig verge
ten. Als geheel dus weer een geslaagde ijs-
Zondag, waarvan naar hartelust geprofi
teerd is.
HEEMSKERK
AUTO GESLIPT EN TEGEN EEN HUIS
GEBOTST.
BESTUURDER ERNSTIG GEWOND.
Zondagmiddag reed de heer Eeltink uit
Heemskerk, met zijn auto op den Rijksstraat
weg toen hij ter hoogte van den Kerkweg in
volle vaart slipte en tegen het huis van den
heer B. Beentjes terecht kwam.
De bestuurder werd zeer ernstig gewond
en door een dokter naar het St.- Elisabeth-
gasthuis te Alkmaar vervoerd, waar onmid
dellijk zijn linkerarm geamputeerd moest
worden.
Behalve de bestuurder zaten er nog twee
personen in de auto die echter geen letsel
kregen.
Het huis is erg beschadigd alle kozijnen
hingen scheef, stoelen en glaswerk lag in de
kamer dooreen, kortom het was een groote
ruïne.
Bij nadere informatie aan het ziekenhuis,
deelde men ons mede dat de toestand van den
heer Eeltink naar omstandigheden goed is;
hij had een rustigen nacht gehad.
TOONEELCLUB „DE VRIENDENKRING".
Bovengenoemde tooneelclub heeft in stu
die genomen het blijspel in drie bedrijven „De
firma Aarön Slootjes", waarvan de opvoering
zal geschieden in de maand Januari in de
concertzaal van Gebr. Dam.
EEN PLAATJE.
BEVERWIJK
TENTOONSTELLING „DE REIS
DUIF".
EEN GESLAAGDE EXPOSITIE.
De vereeniging van postduivenhouders „De
Reisduif" kan met zeer gerechtvaardigde vol
doening terugzien op de door haar Zaterdag
en Zondag in het veilingsgebouw „Centrum"
gehouden tentoonstelling. Niet alleen, dat het
aantal tentoongestelde dieren zeer omvang
rijk, was. maar 't was vooral de kwaliteit van
de ingezonden dieren, die de overtuiging ves
tigde, dat de duivensport in Beverwijk en om
geving serieus wordt beoefend. Er is dan ook
inderdaad om de bekroningen gewedijverd, de
keurmeester de heer J. v. d. Veen uit Den
Haag kon de prijzen slechts met minimale ver
schillen in de pun ten aantallen toekennen.
Zaterdagavond werd de tentoonstelling
door burgemeester H. J. J. Scholtens geopend.
Aan deze plechtigheid ging vooraf een kort
woord van den heer G. v. d. Winden, voorzit
ter van de „Reisduif", die zich tot aange
name taak zag gesteld hartelijke woorden
van dank te spreken jegens allen, die op een
of andere wijze voor de totstandkoming dezer
expositie, de eeTste, die van dezen aard in
Beverwijk weid georganiseerd, hun medewer
king hadden verleend. In het bijzonder richtte
spr. zich. tot de Directie van het veilingsge
bouw „Centrum", tot den heer Houtzager, den
concierge en den keurmeester, den heer J. W.
v. d. Veen uit 's Gravenhage. Met bijzondere
waardeering maakte de voorzitter gewag van
de inzending opgezette dieren van de praepa-
rateurs v. d. Horst en Van Heijst, alsmede van
den arbeid van den heer A. v. d. Wel, die met
eenvoudige middelen ter expositie een fraai
stukje natuur heeft geschapen. Nog sprak de
heer v. d. Winden woorden van dank aan het
adres van de voetbalvereeniging „Beverwijk"
en haar supportersvereniging „RoodWit'",
alsmede aan alle andere schenkers van prijzen.
Burgemeester Scholtens, vervolgens het
woord verkrijgend, wees er op, dat de liefheb
berij voor de duivensport aanvangt op eigen
erf, zich vervolgens uit in verenigingsver
band, om zich daarna in nation alen en inter
nationalen wedijver te uiten. De talrijke in
zendingen bewijzen, dat in onze omgeving in
het houden van duiven een prettige ontspan
ning wordt gevonden. De verzorging van dui
ven werk zeer zeker veredelend op den miensch
De burgemeester gaf voorts blijk van zijn bij
zonder interesse voor de inzendingen gepre
pareerde vogels van de heeren v. d. Horst en
v. Heijst, van wie spr. de verwachting koes
terde, dat zij zich op dit mooie vak zouden
blijven toeleggen en meer en meer erkenning
zouden mogen ondervinden. Spr. verklaarde
vervolgens de tentoonstelling voor geopend.
De expositie werd vervolgens met groote 'be
langstelling door den burgemeester en verdere
aanwezigen in oogenschouw genomen.
De bekroningen.
In de tiein klassen, waarin de ingezonden
dieren wanen ingedeeld, kende de keurmeester
de bekroningen als volgt toe:
Klasse 1: Vliegklasse, oud tot 500 K.M. Dof
fers alle kleuren: l. Gebr. v. Roon, 2. G. v. d.
Winden, 3. A. v. d. Wel. Zeer eervolle vermel
ding: A. v. d. Wel. Eervolle vermelding: W.
Augustein.
Klasse 2. idem duiven alle kleuren: 1. A.
Kat, Velsen, 2. G. v. d. Outenaar, 3. A. Kat.
E.V.: J. Schipper. E.V.: P. v. d. Outenaar.
Klasse 3: "Vliegklasse, oud boven 500 K.M.
Doffers alle kleuren: 1. G. v. d. Winden, 2. L.
de Vries, 3. J. Schipper. Z E. V.: J. Luntz. E.V.:
G. v. d. Winden.
Klasse 4: idem duiven alle kleuren: 1. G. v.
d. Winden, 2. J. Luntz, 3. Gebr. v. Roon. Z. E.V.
A. v. d. Wel. E.V.: A. Kat.
Klasse 5: Vliegklasse jong broed 1933. Dof
fers alle keuren. 1. J. H. Hoefakker, 2. P. v. d.
Outenaar, 3. P. Dekker, Z. E.V.: C. G. J. Dek
ker. E.V.: A. v. d. Wel.
Klasse 6: Vliegklasse idem, duiven alle kleu
ren. 1. A. Kat. 2. J. H. Hoefakker, 3. A. v. d.
Wel Z. E.V.: P. Dekker. E.V.: A. v. d. Wel en
J. H. Hoefakker.
Klasse 7; On'bevlogen doffers oud. 1. A. Kat,
Velsen, 2. M. v. "t Hof, 3. P. v. d. Outenaar.
Z. E.V.; G. v. d. Outenaar.
Klasse 8: Onbevlogen duiven oud. 1. J de
Vries, 2. Gebr. van Roon. E.V.: D. Philippi.
Klasse 9: On bevlogen jong broed 1933. Dof
fers. 1. D. Philippi, 2. J. H. Hoefakker.
Klasse 10: idem duiven. 1. D. Philippi, 2.
J H. Hoefakker.
De eereprijs, voor de beste vogel der ten
toonstelling werd toegekend aan den heer A.
Kat te Velsen voor diens prachtige onbevlogen
doffer (oud) in klasse 7.
De tentoonstelling heeft zich op beide da
gen, ondanks de concurrentie van de ijs-
vreugde, in een flinke belangstelling mogen
verheugen. „De Reisduif" kan dan ook met
groote voldoening op haar eerste tentoonstel
ling terug zien.
DE R.K. SPEELTUIN VERHUIST.
Het bestuur van de Vereeniging „Voor het
schoolgaande kind", dat den R.K. Speeltuin
tevens onder zijn beheer heeft aan de Zee
straat, heeft aan het gemeentebestuur ver
zocht het terrein gelegen tusschen Stumphius-
straat. C. H. Moensstraat, Kees Delfsweg en
Romerkerkweg voor het inrichten van een
speeltuin beschikbaar te stellen. In het afge-
loopen jaar was de speeltuin gevestigd op het
terrein, gelegen achter het Kennemer Thea
ter. Het huurcontract, dat op 1 Januari af
loopt. zal niet worden gecontinueerd. Het ge
meenteterrein wordt voor het beoogde doel
geschikter geacht.
DE SCHOOLJEUGD OP DE
SCHAATS.
WEDSTRIJDEN OP DE IJSBAAN.
Onder leiding van Mej. Seebregts en den
heer H. J. Blaauw, bijgestaan door enkele
andere leden van het onderwijzend personeel,
zijn Zaterdagmiddag op de Beverwijksche ijs
baan aan de Adrichemstraat de eerste wed
strijden op de baan gehouden voor de leerlin
gen van de openbare scholen. Door het mooie
winterweer was de deelname aan en de be
langstelling voor deze wedstrijden heel groot.
Over den toestand van de baan waren de
schaatsenliefhebbers niet bijster te spreken,
daar zou volgens hen nog veel te verbeteren
zijn. Maar over het algemeen is deze eerste
wedstrijd uitstekend geslaagd.
Na heftigen strijd waren de uitslagen:
Meisjes 1011 jaar (17 deelneemsters). 1.
Jeanne Scliauïkes. 2. Nijnke Betsema. 3. Netty
Kohier. 4. Willy Houtwipper.
Meisjes 12—13 jaar (22 deelneemsters). 1.
Tiny Visser, 2. Willy van Reeuwijk 3. Petra
Remmers, 4. Kniertje Kluft, 5. Willy Hout.
Jongens 1011 jaar 50 deelnemers) 1. Jan
Versluys, 2. Cor Hopman, 3. Piet Koeten.
Jongens 12 13 jaar (42 deelnemers) 1. Jan
Koeten. 2. Kees Ooyev&ar, 3. Anton Honig.
Jongens van 14 jaar en ouder: 1. Cor Rijn-
ders, 2. Corn. Haak, 3. Joh. Berg.
Na afloop werden de prijzen aan de geluk
kige winnaars uitgereikt.
Degenen, die niet zoo fortuinlijk waren ge
weest om beslag op een prijs te kunnen leg
gen, waren met de beste voornemens bezield
voor een volgende maal. want dan zouden
zeEn daarin was het beste bewijs gele
gen, dat de schooljeugd met bijzondere animo
aan de wedstrijden had deelgenomen en al
weer reikhalzend naar een herhaling uitziet.
BURGERLIJKE STAND,
Van 8 tot en met 14 Dec. 1933.
Geboorten: P. M. BloemendaalLohse z.,
C. H. van den Ha meKoller d.
Overleden: G. Middelkoop 37 j., ongeh. gew.
hebb. te Velsen.
D. de Groot, 84 jaar. ongehuwd.
A. N. Witloks, gehuwd met W. H. P. Mast,
(overleden te Alkmaar.)
OUDERAVOND SCHOOL 4.
In een cler schoollokalen van de openbare
lag'ere school no. 4 werd de tweede ouderavond
in dit jaar gehouden.
De leiding van dezen avond berustte bij-het
hoofd dezer school, den heer L. J. Vonk, die
in zijn openingswoord opmerkte, dat de
ouders ditmaal eens in het schoolgebouw, in-
plaats van in de gymnastiekzaal waren uitge-
noodigd, omdat het zoowel de oudercommissie
als spr. zelf zooveel aardiger leek, dat de
ouders eens een paar uur doorbrachten in
dezelfde omgeving, als waar hun kinderen
dagelijks vertoeven, dan in een toch altijd
eenigszins kille zaal, waar de leerlingen maar
zoo nu en dan komen.
Na nog even herinnerd te hebben aan den
eersten ouderavond in dit jaar, waarbij o.a.
ook Burgemeester en Wethouders tegenwoor
dig waren en na een waardeerend woord te
hebben gesproken over de ondervonden mede
werking van die zijde, ging spr. over tot de be
handeling van zijn onderwerp: „Wat wij be
reikten en wat wij willen". Nauwkeurig werden
de resultaten, in het afgeloopen jaar bereikt
naar voren gebracht, en van eiken leerling, die
de school had verlaten, werd nagegaan, waar
hij of zij was terecht gekomen. Vervolgens
deed de heer Vonk uitkomen hoe noodzakelijk i
het is, dat alle kinderen, alvorens het leven
in te gaan en zich verder te ontwikkelen, eerst
het in menig opzicht bijzondere en uiterst
practische onderwijs in school 4 volgen. Eenige
zeer doelmatige leermiddelen voor het onder
wijs in de natuurkunde werden daarna ver
klaard en in werking gesteld. Veel bleek hier
bereikt te zijn met heel weinig kosten. In de
pauze werd chocolade geschonken en volgde
nadere kennismaking met de ouders. Tenslotte
werden de leerreisjes, welke school 4 in den
afgeloopen zomer maakte, "besproken, waarna
spr. de aanwezige ouders in een krachtig en
overtuigend betoog nogmaals wees op het
groote belang, dat zoowel de kinderen als de
ouders er bij hebben, wanneer school 4 tot
het einde wordt gevolgd.
De voorzitter der oudercommissie, de heer
G. Sluis dankte het hoofd der school in zeer
hartelijke bewoordingen voor zijn heldere uit
eenzetting over wat bereikt is en bereikt kan
worden met het inderdaad mooie onderwijs
aan school 4.
De heer Vonk verklaarde zeer erkentelijk te
zijn voor deze waardeerende woorden en sloot
vervolgens dezen, voor allen leerzamen avond.
MARG ARINE- DISTRIBUTIE
De levering van onvermengde margarine aan
werkloozen en armlastigen is voor het tijdvak
van 15 Dec. tot 15 Jan door B. en W. opgedra
gen aan H. Scheerman, Torenstraat 30.
R.K. FABRIEKSARBEIDERSBOND.
In de Woensdagavond te houden ledenver
gadering van de plaatselijke afdeeling van den
R.K. Fabrieksarbeidersbond „St. Willibrordus"
zal de heer P. Kleys. voorzitter van het hoofd
bestuur, het onderwerp „De taak van de vak
organisatie" behandelen.
HERBENOEMD.
De heer W. M. Ragut is door B. en W. her
benoemd tot lid der plaatselijke bioscoop
commissie.
DE NIEUWE WOONWIJK.
B. en W. hebben aan W. A. Bulters te Haar
lem vergunning verleend tot het bouwen van
vier woonhuizen aan de Strick van Linschoten-
straat.
DE ST. ELISARETH-VEREENIGING
Uit het jaarverslag van de secretaresse der
St. Elisabeth-vereeniging over het jaar 1933
blijkt, dat in het verslagjaar werden bezocht
48 kraamvrouwen tegen 33 in 1932. Versteekt
werden 563 stuks kleedingstukken tegen 300
stuks in 1932, 4751 L. melk, 1576 eieren en
150 pond vleesch.
Het financieel verslag van de penningmees-
teresse kon geen optimistische geest ademen,
de uitgaven konden juist door de inkomsten
worden gedekt, maar dat beteekende tevens,
dat het saldo van het vorige jaar waarmede
het nieuwe boekjaar werd geopend, werd in
geteerd.
Het spreekt vanzelf, dat er niet aan ge
dacht kan worden nu de nood in vele gezin
nen zoo hoog is gestegen, om met dit chari
tatieve werk te staken. Daarom heeft het be
stuur een beroep gedaan op de weldadigheids
zin van de Katholieke ingezetenen.
ST. BARBARA-VEREENIGING
In de jaarvergadering van de St. Barbara-
Vereeniging werd de heer W. Geys tot secre
taris gekozen, ter voorziening in de vacature,
ontstaan door bedanken van den heer Pi-
rovano.
Het bestuur werd tevens met twee leden
uitgebreid, waarvoor werden benoemd de
heeren Groen Sr. en Pirovano.
EEN DAG VAN IJSVREUGDE
Kennemerland heeft ook den tweeden Zon
dag van ijsvreugde niet ongebruikt laten
voorbijgaan. Bij drommen zijn de liefhebbers
van schaatsenrijden naar alle windstreken
uitgetrokken, om van dezen idealen winter
dag volop te profiteeren, Rondom Beverwijk
heerschte de ijsvreugde op ijsbanen, tochten,
sloten en vaarten. Velen richten hun schre
den naar den polder, om op de ringvaart
onder te binden en baantje te rijden op de
VEERTIGURENGEBED.
In de kerk van dè H. Laurentius is Zondag
het veertigurengebed geopend. Dinsdagavond
om 7 uur volgt plechtig lof, preek, processie en
sluiting van het veertogurengebed.
Van der Lubbe heeft niets meer
te zeggen.
Vonnis op 23 December.
LEIPZIG, 16 December (Wolff). Als ik Tor-
gier wil verdedigen, aldus dr. Sack in zijn
pleidooi voor Torgler in het brandproces dan
wil hij daarmee echter niet beschouwd wor
den als verdediger der communistische partij.
In dit sensatieproecs zijn in het begin groote
fouten gemaakt bij het politioneel voorloopig
onderzoek. PI. wijst hierbij op het getuigenis
van minister Goering die zelf erkend heeft
dat de politie zich ten tijde van den brand in
een overgangstoestand bevond, PI. betreurt
voorts dat men Torgler iedere kleinigheid
aangerekend en zoo slecht mogelijk uitgelegd
heeft, terwijl men een gelegenheidleugenaars
als get. Grothe vrij heeft laten fantaseeren.
Volgens Duitsch strafrecht moet de aan
klager de schuld van bekl. bewijzen en niet
omgekeerd de beklaagde zijn onschuld. Tor
gler hoeft niet te bewijzen dat hij 's mid
dags 27 Februari geen brand heeft voorbareid,
de aanklager moet bewijzen dat hij dit wel
heeft gedaan.
Torgler's schuld niet
bewezen.
Ik vraag mij af, zoo ging dr. Sack voort,
wat de scrupuleuze en zeer gedetailleerde be
wijsvoering eigenlijk heeft aangetoond ten
aanzien van Torgler's hoogverraderlijke actie.
Ik voor mij heb geen bewijs geleverd gezien.
Als het getuigenis van Karwahne en Kroyer
object-ief juist is dan hebben Torgler en v. d.
Lubbe !s middags voor den brand met elkaar
gesproken in een der kamers van de commu
nistische fractie. Kan de aanklager bewijzen
waarover zij gesproken hebben?
's Nachts op het bureau van politie hebben
deze getuigen den reeds gevangen v. d. Lubbe
pas herkend. Dit is een typisch geval van
wederzij dsche auto-suggestie onder den in
vloed van een sensationeele gebeurtenis.
Kroyer en Frey zijn dan ook op hun verkla
ringen teruggekomen; alleen Karwahne is bij
zijn getuigenis gebleven. De man dien hij
des nachts op het politiebureau gezien had
was dezelfde als 's middags bij Torgler. Ge
looft deze get. en gelooft de procureur heusch
dat Torgler v. d. Lubbe bij zich in den Rijks
dag zou hebben laten komen om de brand
stichting van een paar uur later te bespre
ken? En zich dan door gewezen communisten
te laten herkennen?
Voor medeplichtigheid van Torgler bestaat
schijn noch schaduw van bewijs.
Geen voorbereiding
voor de vlucht.
Is het niet begrijpelijk dat Torgler den
nacht na zulk een misdrijf niet naar het
donkere Karlshorst is teruggekeerd, doch bij
zijn vriend en partijsecretaris Kühne is ge
bleven? Velen van zijn vrienden hadden hun
Bij de politie alhier werd door H. C. H. aan
gifte gedaan van diefstal van een belasting-
merk van zijn rijwiel. De politie tracht den
dader op te sporen.
1 terugtocht voorbereid, maar Torgler bezat
geen valschen pas, had niet de minste voor
bereiding tot de vlucht getroffen en is zich
integendeel den volgenden dag zelf gaan aan
melden. Ik zou haast zeggen als een goedaar
dige sukkel.
Verzoek tot vrijspraak.
Met deze woorden zal ik nog niet eindigen,
want aan de hand van dit tot in kleinste bij
zonderheden uitgesponnen verhoor mag ik
zeggen dat Torgler, volgens mijn eerlijke over
tuiging, niet aan dit misdrijf schuldig is en
daarom verzoek ik u hem vrij te spreken.
Hiera volgt een pauze-van twee uur.
Van der Lubbe heeft niets
meer te zeggen.
Vervolgens zei de president: Ik richt me
tot de beklaagden met de vraag of zij nog
iets te zeggen hebben.
v. d. Lubbe, die gedurende de heele zitting
met diep gebogen hoofd heeft gezeten, zegt
in het Nederlandsch: „Neen, ik heb niets
meer te zeggen".
Torgler verzoekt, na de Bulgaren te mo
gen spreken.
De president: Ik zie de reden daartoe niet
in maar wij zullen uw verzoek aanvaarden.
Beklaagde Dimitrof, hebt u iets te zeggen?
Dimitrof verklaart in de eerste plaats, dat
hij volgens art. 258 het recht heeft, om zelf
als verdediger en dan als beklaagde te spre
ken.
De president: Ge hebt recht op het laatste
woord en dat wordt u nu toegestaan.
Dimitrof betoogt dan, dat de communisti
sche partij noch aan den brand deelgenomen
heeft, noch daarbij geinteresseerd was en
verzoekt tenslotte na herhaalde vermanin
gen van den president om tot de zaak te ko
men, hem niet wegens gebrek aan bewijs,
doch wegens bewezen onschuld vrij te spre
ken. Als hij dit verzoek ook nog tot Popof,
Tanef en Torgler uitbreidt en bovendien
schadevergoeding waagt voor zijn door het
proces verloren geganen vrijen tijd, ont
neemt de president hem het wooord.
Torgler dankt dr. Sack.
Torgler zegt dan, dat hij niet door het na
gaan van de bewijskracht van de tegen hem
aangevoerde feiten het pleidooi van zijn ver
dediger wil verzwakken, wien hij in het open
baar zijn warmsten dank betuigt als beklaag
de en als mensch. De eisch van den procureur
generaal tot de doodstraf treft hem als vol
komen onschuldige.
Ik heb, aldus Torgler, van het plan tot
brandstichting in den Rijksdag niets ver
moed, anders zou ik uit alle macht deze waan
zinnige misdaad verhinderd hebben, omdat
deze brandstichting slechts een gewel
dige slag tegen de communistische par
tij tengevolge kon hebben. Ik heb dezen v.
d. Lubbe voor het eerst van mijn leven op
28 Februari in het politiepresidium gezien. Ik
ben geheel onschuldig op deze beklaagden
bank gekomen en verzoek u daarom om vrij
spraak.
President Bünger sluit daarop tegen nege
nen de verhandeling.
De uitspraak.
Het vonnis zal Zaterdag 23 December om
9 uur 's morgens geveld worden.
Ook de Oder ligt dichtgevroren en de vrachtschepen worden thans op deze ongewone
wijze gelost.
Bewijs van zijn schuld niet geleverd.
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
CURTIS YORKE.
(Nadruk Verboden).
5)
Eindelijk viel ze scherp uit: „Laat u zich,
als 't u blieft door mij niet ophouden, u hebt
ongetwijfeld de handen vol met uw nieuw
bezit".
„Dank u", was 't rustige antwoord. „Ik heb
niets te doen, wat van dringend belang is. U
hebt mij trouwens gevraagd niet te gaan, voor
de bui over is".
„De bui is nu voorbij", zei ze met een snij
dende stem.
,,'t Droge gedeelte, ja, niet 't natte", ging
haar metgezel voort. „Ik ben bezig eenige be
rekeningen te maken, die 't eerste half uur
al mijn aandacht zullen vragen".
„Ik blijf hier beslist geen half uur meer",
viel zij uit.
„U moet natuurlijk doen, wat u zelf wilt",
merkte hij op, zorgvuldig zijn potlood slijpend.
Ze kreeg een kleur van boosheid en ging
weer op een hoop kreupelhout zitten.
Gedurende eenigen tijd nam Warwick geen
notitie van haar, maar was schijnbaar bezig
aanteekeningen voor een begrooting te maken
en rijen cijfers in zijn boekje op te tellen.
't Was een oud, veelgebruikt boekje, zag
Christian, maar 't was van marocain leer, en
droeg een zilveren monogram.
Een cadeau van een meisje, dacht Chris
tian hoonend. Maar in werkelijkheid, had zijn
moeder 't hem jaren gelegen gegeven en was
hij aan zijn tiende losse reserveblokje bezig.
Nu legde hij zijn boekje weg en keek met
een knorrige belangstelling naar 't kletsnatte
landschap. Een sterke wind was opgestoken
en de regen viel als een dicht gordijn, 't Was
ook veel kouder geworden en alles bij elkaar
zag 't er niet vroolijk uit. De doordringende
vochtige geur van salieplanten bezwangerde
de lucht.
Plotseling zei hij; „Wat denkt u van een
tijdelijke wapenstilstand?"
„Een wapenstilstand?" sprak ze hem na, uit
haar somber gepeins opgeschrikt, „ik begrijp
u niet".
„Ik geloof van wel," antwoordde hij droog.
„Waar er alle mogelijke kans is, dat we hier
voor onbepaalden tijd voor den storm zullen
moeten schuilen, lijkt het mij toch beter, dat
wij de strijdbijl tijdelijk begraven en een uur
tje wijden aan verstandige conversatie. We
zouden daarna onze vijandige houding kunnen
hervatten. Er zijn meer zaken waarover
ik graag met u zou willen spreken".
„Ik heb geen reden u te beletten, te spreken,
als u daar lust in hebt", hernam ze met een
gelijktijdig ongeduldige beweging van haar
hoofd en handen; hij ontdekte later dat dit
een typische gewoonte van haar was.
„Mij goed, laten we dan een gesprek voeren.
Maar waarom zouden we vijanden zijn.
't Klinkt zoo gek".
„Ik ben 't volkomen met u eens", antwoordde
hij, met een lichte beweging van zijn schou
ders. „Maar u hebt dien toestand geschapen,
niet ik. Ik kwam met mijn hart wat er van
over is vol genegenheid en goede wil voor
alles, 't Lijkt er veel op, dat ik de mijn op on
eerlijke wijze verkregen heb, in plaats van er
een vreeselijk hoogen prijs voor te hebben' be
taald, wat mij toevallig heel slecht conve
nieerde. 't Verveelt me wel wat, als een uit-
gestootene en vogelvrij verklaarde behandeld
te worden, alleen omdat
„Ik heb niet beseft, dat u als zoodanig be
handeld werd", viel ze hem in de rede. ,.U lijkt
anders wel in uw schik te zijn. Dat heb ik
tenminste aan mijn ouden vriend, David Van-
brugh, kunnen merken".
„Goeie oude Davie", hernam hij, terwijl hij
een sigaret aanstak. „Wij waren al vrienden,
lang voor u geboren werd. O", vervolgde hij
op een toon van verlichting, „de regen is zoo
wat opgehouden. Ik geloof, dat we 't kunnen
wagen".
Christian verliet de hut met groote waar
digheid.
„Goeden middag", zei ze, „dank u zeer voor
uw hulp"»
Warwick keek haar na, tot zij uit 't gezicht
verdwenen was.
„Kleine heks", mompelde hij.
IV.
Den volgenden dag ontmoette Christian
gevolgd door Tartar, Warwick, die zijn pet
afnemend, koel zei: „Ik hoop, dat u geen na-
deelige gevolgen van uw val hebt?"
„Dank u, ik ben best in orde", antwoordde
ze, zonder stil te staan.
Toevallig had Warwick Perry bij zich. Deze
voelde zich beleedigd door de hooge en trot-
sche wijze, waarop Tartar hem van onder tot
boven bekeek.
Na een onheilspellend gegrom en vijandig
gesnuif van beide zijden, vloog Perry, met te
berge gerezen haren en opgetrokken boven
lip, Tartar naar de keel. Tartar, niet in 't
minst uit 't veld geslagen, pakte Perry's oor,
't eenige kwetsbare deel van zijn tegenstander
op dat moment en een woedend gevecht
begon.
„Roep uw hond terug", riep Christian boos.
„Hij is tweemaal zoo groot als de mijne. Roep
hem dadelijk terug".
Maar Perry was door 't dolle heen en nam
geen notitie van zijn meesters strenge orders.
Warwick kreeg hem te pakken en poogde hem
weg te trekken, met het resultaat, dat er veel
kans was, dat Tartar's luchtpijp verscheurd
zou worden. Christian pakte haar hond, die
nog steeds Perry's oor vasthield, maar de
vechtenden lieten niet los hielden vast als
in doodsgreep-
Op 't laatst stak Warwick zijn hand in
Perry's bek en scheurde die letterlijk open,
waardoor natuurlijk de tanden van 't dier in
zijn hand terecht kwamen. Tartar, dus losge
laten,vloog zijn tegenstander naar de keel,
maar door een welgemikten schop van War
wick, vloog hij jankend naar den kant van
den weg, waar Christian hem met fonkelende
oogen opnam en hem in haar armen hield.
„Wat laf van u", hijgde ze ademloos, „een
arm hulpeloos dier, dat zich niet verdedigen
kan, te schoppen".
Warwick antwoordde niet, maar hield zijn
hond in bedwang met een stuk touw en ging
toen over tot het verbinden van zijn hevig
bloedende hand, met behulp van zijn zak
doek.
„O, u bent gewond", riep Christian, met
een angstige stem.
„Niet de moeite waard", antwoordde hij,
sarcastisch glimlachend.
„Maar een hondebeet is een ernstig iets",
hield ze vol. „U moet er beslist naar laten
kijken".
„Onzin", zei hij luchtig. „Ik ben door zoo'n
massa honden gebeten en gelukkig zonder
ernstige gevolgen. Daarbij was 't niet zoo be
doeld, is 't wel, Perry, ouwe jongen?"
Waarop Perry werkelijk heel boetvaardig
naar zijn meester keek. Maar Christian had
al spijt van haar vriendelijkheid en terwijl ze
den spartelenden Tartar liefkoosde, liep ze
met booze oogen en vastgeknepen lippen den
weg af.
Niettemin kreeg Tartar, zeer tot zijn ver-
