BEVERWIJK
EERSTE KAMER.
HEEMSKERK
Een Meisje en een Man
IJMUIDER COURANT
WOENSDAG 10 JANUARI 1934
TWEEDE BLAD.
OVER DE TEELTBEPERKING.
EEN BESPREKING VOOR DE TUINDERS.
Donderdagmiddag zal in de bovenzaal van
het veilingsgebouw „Kennemerland" een ver
gadering worden gehouden, georganiseerd
door den kring „Kennemerland" van den
L. T. B„ toegankelijk voor de leden van de
aangesloten organisaties. In deze bijeen
komst zal een lezing worden gehouden over
emigratie, daarna zal de heer Jac. Groen Az„
voorzitter van den Tuindersvakbond van den
L. T. B. een bespreking leiden over de teeltbe
perking, een belangrijk vraagstuk voor de
tuinders.
Voor de tuinbouwbedrijven in Kennemer
land zal de beperking gemiddeld vijf pet. be
dragen. Ingevolge de wettelijke bepalingen
zal van bedrijven tot 2 H.A. groot van de op
pervlakte, welke in 1933 met groenten en
aardbeien was beplant, niet beteeld mogen
worden. Voor tuinders, die een bedrijf exploi
teeren grooter dan 2 H.A. wordt dit percen
tage hooger. Van 67 H.A. 30, van 7-
H.A. 35, van 1015 H.A. 40 en van 1520
H.A. 50 pet.
In bedrijven met een oppervlakte, grooter
dan 20 H.A. mogen in het geheel geen tuin
bouwproducten worden geteeld.
Ook de glascultuur, welke zich voor eenige
jaren in middeii-Kennemerland nog al aan
zienlijk heeft uitgebreid, wordt aan beperken
de bepalingen onderworpen. Van het veel ver
bouwde product sla b.v. zal onder plat glas 20
stuks per raam mogen worden uitgeplant. In
de kassen en warenhuizen zal de plant-af
stand met dit getal in overeenstemming
moeten zijn. De teelt van sla tusschen wor
telen is niet meer toegestaan en onder plat
glas mag éénmaal sla worden geteeld.
Uitbreiding van de teelt van warmoezerijge
wassen is verboden. Ook de bouw van nieuwe
kassen en het aanschaffen van nieuwe ra
men voor de teelt onder glas is niet toege
staan. Slechts reparatie of vernieuwing is ge
oorloofd. In druivenkassen, die ouder dan zes
jaar zijn, mag geen sla of spinazie worden
geteeld. De teelt op contract, zooals deze in
het tuinbouwbedrijf veelal voor de conser
ven fabrieken wordt uitgeoefend, wordt nader
omlijnd en aan eenige bepalingen gebonden.
Buiten al deze bepalingen om kan op de
resteerende gronden naar keuze worden ge
teeld. De heer Groen zal het nieuwe vraag-
stuk voor de teeltbeperking voor de tuinders
nader uiteen zetten.
r ERNEST CLAESZ BIJ HET NUT.
Dinsdagavond werd in het Kennemer Thea
ter de eerste ledenavond gegeven van het
departement Beverwijk van de Maatschappij
tot Nut van 't Algemeen. Spreker was dr,
Ernest Claesz, de ook in ons land bekende
Belgische sC*a'ijver van het Vlaamsche leven
en meer in het bijzonder van het volk van
de Kempen.
Bij ontstentenis van den voorzitter sprak
de heer J. Teer een welkomstwoord en uitte
daarbij den wensch, dat de kleine belang
stelling van de zijde der leden geen nadeeligen
invloed zou uitoefenen op de voordracht.
Dr. Claesz heeft op gemoedelijke wijze ver
teld van zijn leven te midden van de een
zaamheid van de Campine, van het milieu
waaruit hij komt en hoe dit hem geleerd
heeft te vertellen en boeken te schrijven.
Het waren wel eenvoudige menschen, die dit
milieu hielpen vormen, menschen, die lezen
noch schrijven konden, maar die konden ver
tellen, zooals alleen natuurmenschen dat
kunnen.
En Dr. Claesz heeft van deze gave zijn
aandeel meegekregen, want op onderhou
dende wijze wist hij zijn gehoor met verhalen
uit zijn jeugd te boeien en in verbeelding
hebben zij met hem mee geleefd in dat
Kempenland. Het mannelijke gedeelte van
het gehoor ging te gast aan de gezapige ver
halen van jongens-overkomenissen op en om
de school. Zooals Nest Claesz en zijn vrinden
„De Leeuw van Vlaanderen" speelden met
een corset als maliënkolder en een boonen-
staak als speer, zoo hadden zij vroeger
Transvaalsche oorlog gespeeld in het derde
zandgat met houten zwaarden en papieren
steken en we spreken er in deze dagen maar
niet van. Het zou ons kunnen gaan als Dr.
Claesz, die vocht aan de Maas en aan den
User, toen het spel van den Vlaamschen
Leeuw ernst werd. Hij voerde het maar ter
loops aan, zooals iedereen dat doet, die den
hel heeft meegemaakt. En er was een merk
waardigheid in zijn verhaal. Concience
maakte hem schrijver en „de Loteling" was
zijn favoriet, zijn held, toen hij een jongen
was. De loteling werd soldaat en kwam blind
terug bij zijn lief. Ernest Claesz vocht aan
den User, hij werd zwaar gewond en hij kwam
blind terug in de eenzame hoeve in 't Kem
penland. Na een jaar herkreeg hij het ge
zicht, gelukkig. Maar even was er toch weer
die rilling, dat ik-weet-niet-wat-gevoel, toen
hij zei, op dien wonderlijken toon van sar
casme, ingegeven door de herinnering aan
dat ééne ontzettende: „Ik heb den oorlog
meegemaakt, ik werd zeer zwaar gewond, ik
weet er dus alles van. En ik weet ook, hoe
we snakken om zoo'n schoonen oorlog weer
te krijgen
Maar het verhaal vond voortgang en we
doorleefden heel die periode van Claesz' kin-
der-jaren, toen de 1 dichter in hem groeide en
toen hij schoolging bij Consience, die ver
geten in liet strafkamerke bij den meester
stond.
Het was allemaal gemakkelijk lachen om
het voor ons ouderen zookomieke kinderleed.
Zijn volk uit de Kempen is geen volk van
lachers. Daarvoor had het de armoede te
zeer gekend en gevoeld. Er was in dat volk
altijd iets simpels. Maar als ge hun armoede
meegemaakt hebt, zooals Claesz, dan weten
wij ook, dat er aan den binnenkant iets
schooners leeft, dan het schijnbaar zoo ruwe
uiterlijk. Daarvan getuigen zijn boeken en
van dat schoone moet in zijn werk iets ge
zocht en gevonden worden. Voor die men
schen van Kempen had hij eerbied, meer, dan
voor de groote sinjeurs, die hij eiken dag in
Brussel ontmoet.
Uit zijn werk „De Witte" heeft Claesz niet
gelezen. Daarvoor was geen tijd, het vertelsel
op zoo'n manier vulde den ganschen avond
en kon nog veel langer voortduren. Zijn boek
wordt verfilmd in Duitschland. En we zullen
lachen om al de leute van die film, want het
is makkelijk gelachen om kinderleed. Maar die
dr. Ernest Claesz hoorden zullen gaarne
speuren naar den "kant, dien de schrijver ons
op dezen Nutsavond getracht heeft te laten
zien en aanvoelen. Dat hij daarin geslaagd
was bleek uit het dankbare applaus, dat
volgde, toen de heer J. Teer in zijn slotwoord
den Belgischen schrijver een tot weerziens
toeriep.
HYGIëNE VOOR ALLES.
De politie betrapte J. L., die bezig was
vleesch, bestemd voor de consumptie, te ver
voeren in een wagen, welke nu niet bepaald
op het praedicaat „zindelijk"" aanspraak kon
maken. De bepaling van de Vleeschkeurings-
wet waken ook in dit opzicht voor de belan
gen van den consument en dus ging de ver
voerder op de bon.
JUBILEUM VAN DEN HEER H. W.
HOFMEESTER.
Naar men ons mededeelt is er een commis
sie gevormd, om den heer H. W. Hofmeester
ter gelegenheid van zijn veertigjarig jubi
leum op 15 Jan. als directeur van de Bever-
wijksche Harmoniekapel te huldigen.
De commissie bestaat uit: Mevrouw A. A.
van Hattum-Dekker en de heeren: Mr. A.
Moens, H. A. J. J. van den Bergh, W. de Groot,
M. Lamme, N. van Leeuwen, L. M. Witkamp,
F. H. Wijnveldt, F. R. C. Rij kens.
Zij die eene bijdrage voor dit doel beschik
baar willen stellen worden vriendelijk ver
zocht deze bijdrage voor 14 Januari a.s. in te
zenden bij den heer M. Lamme, adres Twent-
sche Bank of bij den heer H. A. J. J. van den
Bergh adres Spaarnebank.
De bijdragen kunnen ook gegireerd worden
Twentsche Bank gironummer 9253 of Spaar
nebank gironummer 43659.
Wij kunnen hier nog aan toevoegen, dat de
Beverwijksche Harmoniekapel, behoudens
;oedkeuring van de autoriteiten, voornemens
is om den jubileerenden directeur Maandag
avond van den trein te halen en in optocht
naar het repetitielokaal te trekken. In het
gebouw „De Harmonie" zal daarna de huldi
ging van den heer H. W. Hofmeester geschie
den.
WITTE KRUIS-FILM.
Dinsdagavond werd voor de afdeeling
Heemskerk de Witte Kruis-film vertoond in
het Ned. Herv. Vereenigingsgebouw.
De voorzitter, de heer P. de Vries Tzn.,
heette de talrijke aanwezigen hartelijk wel
kom in het bijzonder den heer Bos uit Wor-
merveer, die de film zal toelichten.
Deze film is voor enkele jaren al vertoond,
doch thans is zij belangrijk uitgebreid.
Het Witte Kruis, aldus de heer Bos, is op
gericht in 1875 te Hilversum en heden telt zij
115 af deelingen met 80.000 leden. In Hilver
sum staat een herstellingsoord voor meisjes
en vrouwen en te Blaricum één voor mannen
en jongens, en aan de Vecht een rusthuis voor
verpleegsters.
Het eerste deel van de Witte Kruis-film gaf
een beeld van de ontsmettingsinrichtingen te
Alkmaar en Hilversum. Dan kwam de wijk
verpleging. Het derde deel gaf den Moeder
cursus en" de opleiding voor Baker.
Een overzicht van het Consultatiebureau
kwam verder in dit deel voor. Het laatste ge
deelte bood een overzicht van de herstellings
oorden: Heideheuvel bij Hilversum, Bosch en
Heide te Blaricum en Vechtoever aan de
Vecht.
De voorzitter bracht dank aan den heer Bos,
aan den heer Blokker voor zijn medewerking
en mej. Taams die het initiatief genomen
heeft, de Witte Kruis-film te laten komen.
Met een opwekkend woord om lid te worden,
voor zoover men het nog niet is, sloot de voor
zitter de bijeenkomst.
HOUTVEILING.
Dinsdag had ten overstaan van Notaris Mr.
A. Moens te Beverwijk in Café Jachtlust een
houtveiling plaats in de bosschen van Baron
van Tuijll.
82 koopen hakhout werden verkocht voor de
som van f 872. De boomen werden opge
houden.
Nederland het bij deze leening 20U laten.
De heer van Citters wees op het voorbeeld
van Zwitserland, dat geweigerd had in ver
band met anderen een leening te sluiten. Hij
vond die zelfstandige houding maar heel
goed. De minister antwoordde, dat die zelf
standigheid niets te maken had met de posi
tie van Oostenrijk, wijl Zwitserland nooit be
reid is, in samenwerking met andere lan
den, een accoord aan te gaan.
Het ontwerp werd zonder hoofdelijke stem
ming aanvaard.
De Eerste Kamer schijnt spoedig met haar
algemeene beschouwingen over de Rijksbe-
grooting te zullen aanvangen. Immers giste
ren deed de voorzitter het voorstel om daarbij
den spreektijd te rantsoeneeren. Dat was een
gloednieuw voorstel voor den Senaat. Maar hij
legde zich er bij neer. De R.K. en S. D. fracties
krijgen 1 3/4 uur, de andere fracties 1 1/2
uur, bij de replieken worden deze cijfers 3/4
uur en 1/2 uur.
VERDRONKEN.
Op de Heerengracht bij het Thorbeckeplein
te Amsterdam is gisteravond een ongeveer
65-jarige man te water geloopen. Toen men
hem uit de gracht haalde bleek hij reeds te
zijn overleden.
OOSTENRIJKSCHE LEENING
GOEDGEKEURD.
Twee hamerstukken.
SPREEKTIJD BIJ DE BEGROOTING
GERANTSOENEERD.
T.A.V.E.N.U.
De Tooneelvereeniging T.A.V.E.N.U. alhier
heeft in studie genomen „Eén dag Dame",
klucht in drie bedrijven door C van Kerck-
hoven jr.
De Eerste Kamer heeft gisteravond een kor
te vergadering gehouden.Doorgehamerd wer
den het ontwerp betreffende de toetreding tot
het ontwerp verdrag t.a.v. minimumloonen
en het ontwerp tot naturalisatie van dr. B. L.
v. d. Waerden.
Over de leenïng aan Oostenrijk van ver
schillende mogendheden, waarin ons land
voor ongeveger f 1.000.000 deelneemt, heeft
alleen de heer v. Citters (A.R.), gesproken. De
heer v. Citters stond sceptisch tegenover de
mogelijkheid van saneering van Oostenrijk en
wilde weten hoe het met de garantie betref
fende de verpanding van het tabaksmonopo
lie was gesteld. Minister de Graeff antwoord
de hierop, dat het monopolie onder streng
toezicht zal staan van een vertegenwoordiger
van den Volkenbond. Bovendien loopt de vol-
kenbondsleenimg over 1923 nog altijd. En nu
heeft in de eerste plaats Oostenrijk stipt aan. de
verplichtingen, uit die leening voortvloeiende,
voldaan. En bovendien is er een andere om
standigheid. Wanneer inderdaad Oostenrijk
financieel ineen zou storten, dan zou ons land
zonder de leening, waarover het gisteren ging,
op grond van de Volkenbondsleening van '23
tot het betalen van een groot gedeelte van
het bedrag dat thans geleend zal worden, ver
plicht zijn, terwijl met de aanvaarding van
het ontwerp, dat gisteren voorlag, ons land
van alles zou afzijn.
De minister gaf, op de instantelijke vraag
van mr. van Citters (A.R.) het antwoord, dat
RUIT VAN HET KONINKLIJK HUIS
VERNIELD.
Voor het Hof te Amsterdam stond gisteren
een loswerkman terecht, die door den politie
rechter tot veertien dagen gevangenisstraf
was veroordeeld, omdat hij een ruit van het
Koninklijk Paleis met een steen had ingewor
pen. De man was in hooger beroep gekomen
omdat hij de straf te hoog vond.
Op de vraag van den president vertelde hij.
dat hij de ruit had ingeworpen omdat hij
naar zijn meening niet voldoenden steun
kreeg.
President: „Hebt u misschien iets tegen de
Koningin?"
Verd.: „Nee, dat niet".
President: „U bent anders zoo slecht niet
behandeld door de steunregeling. U kreeg
f 20.maar u bent een ontevreden mensch
en u wilde zelfs vechten met den bezoeker".
Verdachte ontkende dit, maar volgens hem
deed de ambtenaar alle mogelijke moeite om
den steun ingetrokken te krijgen.
Pres.: „Ja daar heeft hij nogal belang bij.
U denkt zeker dat hij dien steun dan zeif
in zijn zak steekt".
De Procureur-Generaal eischte bevestiging
van het vonnis (veertien dagen gevangenis
straf), wat aan verdachte de vraag ontlokte
of het niet voorwaardelijk kon.
ONDER EEN VRACHTAUTO.
ONGEVAL MET DOODELIJKEN AFLOOP.
Gistermiddag zijn de heer J. Wilbrink en
zijn verloofde, beiden uit Eindhoven, bij het
passeeren van den Woenselschen overweg al
daar, doordat hun fietsen tegen elkaar botsten,
komen te vallen en onder de achterwielen van
een naast hen rijdende, met steenen beladen,
vrachtauto geraakt. Het meisje kreeg de
wielen over het lichaam, terwijl de jonge man
een ernstige beenbreuk bekwam. Het meisje is
enkele minuten na het ongeluk overleden. Zij
was twintig jaar oud. De heer V. werd, na
verbonden te zijn, per auto naar hêt zieken
huis vervoerd. Den chauffeur van de vracht
auto treft geen schuld.
AVONTUUR VAN BELGISCH
JOURNALIST.
VEILING VAN VAN EEDEN'S BIBLIOTHEEK.
De belangstelling voor de veiling van de
bibliotheek van wijlen Dr. Frederik van Eeden,
welke gisteravond in het Parkhotel te Am
sterdam aanving, was vooral van de zijde
van bibliophielen tamelijk groot. De kostbare
boekenschat werd naar alle windstreken ver
spreid, maar kwam voor een groot deel weer
in handen van ware boekenliefhebbers, die
hun pas verworven schatten eerste drukken
en boeken, waarin opdrachten van de schrij
vers stonden aan hun vereerden meester
naar waarde wisten te schatten. De prijzen
waren zeer variabel. De zeldzame en antiqua
rische deelen waren tamelijk op prijs. Een
eerste druk van de „Max Havelaar" bracht
f 9.50 op, terwijl de „Minnebrieven", waarin
kantteekeningen van Multatulh zelf voor
komen, f 25 deden, voor een zeldzaam exem
plaar als dit niet te veel.
Het bekende werk van Ampzing „Beschrij-
vinge ende Lof der Stadt Haarlem" ging voor
f 34 in andere handen over, terwijl het zeld
zame „Pictoresque Tour through Holland, Bra
bant and Part of France" van Ireland weg
ging voor f 31.
KLEINE WERELD BOVEN
ONS LAND.
DOODELIJK ONGEVAL TE ROTTERDAM.
Een vreemde geschiedenis
DOOR DUITSCHERS GETRACHT HEM VAN
HEERLEN NAAR AKEN TE LOKKEN?
In dezen winter heeft men reeds heel wat
dagen met zware nevelvorming kunnen aan-
teekenen, waarvan het scheepvaart- en lucht
verkeer groote hinder ondervonden. Zoo heeft
Dinsdag b.v. geen enkel schip den Waterweg
meer kunnen binnenloopen of verlaten, ter
wijl ook op de vliegvelden volslagen rust
heerschte. De treinenloop ondervond door den
mist eenige vertraging, terwijl ook voor het
verkeer op den weg uiterste voorzichtigheid
was geboden. Aan den mist en de ijsvorming
op het wegdek is een ernstig ongeluk te wijten,
dat aan de Waalhaven O.Z. te Rotterdam is
gebeurd.
Daar liep een petroleumventer met zijn kar.
Op een gegeven oogenblik werd hij achterop
gereden door een tractor met een grooten aan
hangwagen. Toen de bestuurder hiervan den
petroleumventer wilde passeeren. naderde van
den anderen kant een auto, zoodat hij plotse
ling naar rechts moest uithalen, waarbij hij
tevens krachtig remde. Tengevolge van de
gladheid van den weg en het feit, dat op den
achtertruck van den aanhangwagen geen
remmen werken, schoof de aanhangwagen
door en botste tegen den venter, die beklemd
geraakte tegen den boom van zijn handwagen.
De man bleef bewusteloos liggen. Tijdens het
vervoer naar het ziekenhuis aan den Cool-
singel is hij aan de gevolgen van zware inwen
dige kneuzingen en een schedelbreuk, die hij
had opgeloopen, overleden.
De mist heeft in Zeeland tal van kleine on
gelukken ten gevolge gehad. Op vele plaatsen
zijn telefoondraden afgeknapt tengevolge van
de zwaarte van den bevroren mist. Het post
verkeer ondervond eenige uren vertraging,
doordat de verbinding over de Schelde ver
broken was.
Op Schiphol heeft de heele dienst stilgele
gen met uitzondering van den dienst op
Malmö.
De Parijsche trein had een uur vertraging
en vele electrische treinen een half uur.
ZOUTZUUR GEDRONKEN.
EEN FLESCH WELKE IN EEN LEEG
STAANDE WONING WAS ACHTERGEBLEVEN
DE AFFAIRE STAVISKY. Arbeiders brengen in het huis van den zwendelaar te Parijs het
noodige materiaal binnen om de brandkasten te kunnen verbreken. Links het portret van
Sta visky.
Begin December meldde zich aan het Duit
sche consulaat te Heerlen een man van Bel
gische nationaliteit, die zich ter beschikking
stelde tot het geven van inlichtingen betref
fende Belgische militaire zaken.
Op het consulaat werd den man geant
woord, dat men order had, personen, die der
gelijke inlichtingen kwamen verstrekken, te
verwijzen naar het hoofdbureau van politie
te Aken.
Daar de man echter beslist weigerde naar
Duitschland te gaan, vonden enkele onder
houden te Heerlen plaats. Vóór dat dit ge
schiedde had de Belg in het Fransch een
schriftelijke verklaring afgelegd, dat hij be
reid was alle inlichtingen te geven, welke in
zijn bezit waren over militaire zaken.
Het eerste onderhoud vond plaats in een
hotel te Heerlen. Behalve de Belg waren bij
dit onderhoud aanwezig twee heeren en een
dame uit Aken. Er werd bij den Belg op aan
gedrongen, dat hij de mededeelingen, welke
hij te doen had, te Aken zou afleggen. De
Belg. bleef er echter bij, dat hij niet naar
Aken wilde gaan.
Twee dagen later had opnieuw een onder
houd plaats en het bleek den Belg toen, dat
het, ondanks zijn afwijzende houding, in de
bedoeling van de Duitschers lag, hem heime
lijk naar Aken ovér te brengen. Hij was ech
ter op zijn hoede. Besloten werd nl. dat een
derde bespreking, waarbij de Belg tenslotte
zijn mededeelingen zou doen aan een autori
teit van de Duitsche Rijksweer, te Kerkrade
zou plaats hebben. De tocht naar Kerkrade
zou per auto geschieden. Gedurende den
tocht bemerkte de Belg, dat men niet naar
Kerkrade reed, zooals de opdracht was. doch
dat men naar Aken ging. Vlak voor de grens
zag hij kans uit den auto te springen.
Omtrent deze zaak vernemen wij, dat de
Belg, dien de Duitschers naar Aken wilden
brengen, een redacteur is van een Belgisch
dagblad, die zijn aanbieding op het Duitsche
consulaat had gedaan om persoonlijk te on
derzoeken. in hoeverre een door een Poolsch
blad gepubliceerd bericht, volgens hetwelk in
Duitschland was opgericht een Patriottische
Liga, welke ten doel heeft, buitenlanders
naar Duitschland te lokken voor het doen opemng verschillende papieren
van mededeelingen omtrent militaire üaken, doosjes bleek te bevatten, welke
juist was.
In de Groenstraat te Tilburg vonden gister
nacht voorbijgangers een 15-jarigen knaap op
den grond liggen, kreunende van pijn. Aan
vankelijk vermoedde men, dat hij slachtoffer
van een aanrijding was geworden, doch toen
de jongen naar een woning van een geneesheer
in de buurt was overgebracht, kwam al spoe
dig uit, dat hij uit een fleschje met zoutzuur
had gedronken, dat hij in een leeg staande
woning had gevonden. De knaap werd naar
het ziekenhuis overgebracht. Zijn toestand
was gisteren naar omstandigheden redelijk
wel.
BUIT VAN EEN ROOFMOORD.
VONDST IN EEN GRACHT TE GINNEKEN.
Bij het schoonmaken van de grachten om
het kasteel Bouvigne te Ginniken, is een ge
sloten ijzeren geldkistje gevonden, dat "bij
De politie te Heerlen heelt
vreemde zaak in onderzoek.
thans deze
FEUILLETON
Naar het Engelsch van
22)
CURTIS YORKE.
(Nadruk Verboden).
De kaars begon te spatten, vlamde weer op
en ging toen uit.
„Steek haar niet meer aan", mompelde hij
met slaperige oogen. „Ik houd van de sterren:
ze zijn erg helder vannacht, is 't niet?"
„Ja. 't is een heerlijke nacht, maar erg
koud".
Een oogenblik was het stil, het hout knet
terde zacht in den haard en de vlammen
maakten eigenaardige op en neer gaande
schaduwen op de ruwe wanden. Op dit mo
ment bewoog Christian zich haast onmerk
baar.
„Neem je hand niet weg", sprak hij vlug. „Ik
heb een gevoel alsof er een sneeuwvlok op mijn
voorhoofd is gevallen; tenzij 't je vermoeit."
„Neen, 't maakt me heelemaal niet moe.
Maar ik geloof, dat ik nu moet weggaan, dan
kan Milly u voor den nacht klaarmaken".
„Nog niet: ik heb heusch nog geen slaap: ik
pou, toch maar wakker liggen, naar de klok
luisteren en naar de sterren kijken. Wat zijn
ze gyoot en helder vannacht!"
„Ja, nietwaar? Ik lig ook zoo vaak naar ze
te kijken".
Er viel een plotselinge stilte, die op 't laatst
verbroken werd doordat de deur zachtjes ge
opend werd en Milly binnen kwam, een bran
dende kaars dragend en een blad met een
kopje en een lepel.
„Ik geloof, dat u nu weg moet, juffrouw
Christian", maande ze, „meneer Warwick had
al lang moeten slapen en droomen om dezen
tijd".
Haar stem had een licht bestraf f enden toon
en Christian stond op en zei Warwick goeden
nacht.
„Goeden nacht", zei hij, „en dank je wel",
en voor ze 't begreep, had hij haar hand naar
zijn lippen gebracht en gekust, welke hande
ling voor Milly verloren ging, daar deze haar
aandacht aan het vuur wijdde.
Warwick had 'ëéh onrustigen nacht en de
dokter, die 's morgens kwam, vond hem min
der goed.
Maar toen de dagen verliepen, werd hij ster
ker; hij kon aangekleed worden en gedurende
't grootste deel van den dag in een bamboe
schommelstoel zitten.
Op een avond kwam Mike juist voor 't eten
en ondanks zijn pogingen om zijn gewone
kalmte te toonen, slaagde hij er niet in, zijn
opwinding" te verbergen.
„Ik heb een paar dingen voor u gevonden,
baas", kondigde hij aan. „Ik dacht, dat u ze i
graag zoudt willen hebben" en al sprekende>
legde hij een gouden horloge en een gouden
zegelring op de tafel.
„O", zei Warwick lusteloos, „waar heb je die
gevonden? Ik ben blij, dat ik ze weer heb
Mike glimlachte, een vreemd, stil lachje,
„Ik heb ze op den weg gevonden, niet ver van
de Curlew mijn", antwoordde hij. „Ze waren
moeilijk te krijgen", voegde hij er met 'n half
onderdrukten lach aan toe, „maar op 't laatst
lukte het". En hij dacht aan de stijve, starre
gedaante, die^ tusschen de puinhoopen bij de
oever van de Kootenay lag.
In Mike's geboorteplaats, een paar duizend
mijlen ver, was een menschenleven niet veel
waard. Hij sliep niet minder goed, at niet min
der smakelijk dan vroeger en volgens zijn een
voudig primitief geloof had hij zich gewroken
voor de beleedigingen, zijn baas. dien hij aan
bad, aangedaan. Maar dat hield hij voor zich
zelf, want hij wist, dat de baas er andere op
vattingen op nahield als hij.
Misschien dat Christian 't vermoedde, want
ze kende de bewoners van die streek beter
dan Warwick.
Op 'n avond, vroeg in het jaar waren Chris
tian en Warwick in de kleine zitkamer op Ca-
rolay alleen.
Gaddy was met tegenzin naar bed gegaan en
Milly hield zich bezig met huishoudelijke aan
gelegenheden in de bijgebouwen.
„Dat is mijn laatste nacht in den schoot der
weelde", zei Warwick verstoord.
„Is dit, wat men noemt, de schoot der weel-
de?" vroeg zij lachend, terwijl zij 't eenvoudige
vertrek rondkeek.
I bij een in het jaar 1929 te Breda gepleegden
moord waren ontvreemd. De politie stelt" een
nader onderzoek in.
„Alles naar verhouding", antwoordde hij.
,,'t Is luxe voor mij, op meer dan een manier."
„Maar u kunt altijd komen, wanneer u zich
eenzaam voelt',.
„Dank u, graag", was 't afwezige antwoord.
„Verlangt u niet naar uw werk terug"
vroeg zij.
„Neen, dat kan ik niet zeggen. Ik speel op
de een of andere manier een verloren spel".
„Ik ben bang, dat ik zal moeten komen, om
uw avonden op te vroolijken", zei ze met een
glimlach.
„Ik wou, dat u 't deed", antwoordde hij snel.
„Onzin, ik maakte maar een grapje", en ze
bloosde licht. „Ik ben veel te moe, om op 't
eind van den dag nog bezoeken af te
leggen".
Ze was opgestaan en keek in den helderen,
kouden, door de maan verlichten nacht, "t Be
gint te sneeuwen", hernam ze. „U kunt mor
gen onmogelijk naar Barnethan terug".
„Maar ik zal wel moeten gaan, sneeuw of
geen sneeuw", antwoordde hij kalm; „ik ben
hier al veel te lang geweest".
Zij zweeg even, waarna ze zonder eenige
emotie zei: „Zooals u wilt natuurlijk".
„Ik wil wedden, dat u blij zult Zijn, dat u
van mij af bent," hernam hij, opstaand en i
naar. het venster komend.
Heb ik dien indruk op u gemaakt?" vroeg
ze, zonder hem aan te zien. „Dat spijt me erg".
„Neen, dien heb je vrij goed verborgen,
maar toch weet ik, dat het zoo is"
Plotseling draaide ze zich om en keek hem
aan.
„U moet dat niet van me denken, meneer
Warwick en 't is niet aardig van u, dit te zeg
gen. Ik zal u erg missen en en
„Ja Christian, en wat?"
De deur werd zachtjes opengeduwd. „Kan ik
u een oogenblik spreken?" zei Fraser aarze
lend. „Ik lieb tweemaal geklopt, maar u hoorde
't niet".
„Ja zeker, Fraser", stemde Christian toe en
verdween oogenblikkelijk.
„Wel verdraaid!" mompelde Warwick bin-,
nensmonds.
XVII.
Den volgenden morgen woedde een verblin
dende sneeuwstorm en Milly, die haar invloed
als Warwick's verpleegster voelde afnemen,
verbood hem om 't huis te verlaten. Christian,
die een zware kou had gevat, ging alleen maar
even de mijn inspecteeren en bleef verder den
heelen middag thuis, om verschillend achter
stallig naaiwerk te doen. Gaddy wroette lustig
in de sneeuw en -met de hulp van een meisje
van zijn leeftijd, Lisette genaamd, had hij
tegen den avond een reuzen sneeuwpop ge
maakt.
„O Gaddy, die is prachtig", riep Lisette, ver
rukt op en neer dansend. „Wat ben jij vreésé-
lijk knap!"
„Natuurlijk kan ik 't beter dan jij, omdat jij
maar een meisje bent", was 't vernietigende
