HET NIEUWE AVONDBLAD
Juanita.
VELSEN
19e JAARGANG No. 65
VRIJDAG 19 JANUARI 1934
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal ,f 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden - Telef. 521
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuifgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIEN15 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeeiingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd
en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
2000.bij algeheele invaliditeit; 600.— bij overlijden; 400.— bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.— bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van
een wijsvinger; i00.— bij breuk van boven- en/of onderarm; 100.— bij breuk
van boven- en/of onderbeen; 50.— bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000.— bij overlijden van man en
vrouw beiden; 3000.— bij overlijden van den man alleen; 2000.— bij over
lijden van de vrouw alleen Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen
enz. 400.— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen krachtens
deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-Bank te
Schiedam.
De Groote Film.
Clément Vautel, de in Frankrijk zeer beken
de dageiijksche kroniek-schrijver van „Le
Journal", die sinds jaren schrijft onder den
titel -,Mon Film" is tot de ontdekking geko
men dat het gansche wereldgebeuren zich
tegenwoordig in een filmtempo afspeelt.
Merkwaardigerwijze brengt Vautel dit niet in
verband met zijn eigen titel. Daar schijnt hij
niet aan gedacht te hebben. De snelheid der
gebeurtenissen ontstelt hem; men zou eruit
kunnen lezen dat hij wil zeggen: „Ik zie geen
kans meer om het bij te houden", da, wie van
ons houdt het eigenlijk nog bij? Wij vermel
den het, wij sommen dagelijks op, maar de tijd
om de gebeurtenissen te verwerken, om te
„combineeren, deduceeren en concludeeren"
schiet overal tekort. Het tempo der gebeurte
nissen is te snel geworden. Onze renauto's,
tot die van een Malcolm Campbell toe, onze
Zeppelin-treinen, onze vliegtuigen zélfs, met
de Pelikaan voorop, beginnen het aspect te
krijgen van even zooveel mislukte pogingen
van den mensch, om het tempo van zijn tijd
in te halen.laat staan: bij te houden. „We
leven bij den dag", zegt Vautel, „de naties
zoowel ais de individuen pogen dit helsche
tempo te volgen. Een paar weken geleden
werd Painlevé plechtig naar zijn laatste rust
plaats in het Panthéon gevoerden onmid
dellijk na het laatste woord van de laatste
redevoering is de herinnering aan hem in vol
komen stilte verdwenen. En professor Cal-
mette en dokter Roux? Schaduwen reeds, van
een ver verleden. De lichtstraal van het pro
jectie-apparaat heeft hen onmiddellijk losge
laten. Doumer? Vergeten, evenals de anderen.
De eenige doode van onzen tijd, wiens herin
nering in Frankrijk eenigszins schijnt te blij
ven voortleven, is Rodolphe Valentino.Zijn
roem scheen de vluchtigste van alle, en toch
leeft zij nog voort, dank zij de toewijding van
enkele fanatieke bewaarsters van dit heilige
vuur"de Laatsten.
Het is de eeuw van de snelheid, voor leven
den zoowel als voor dooden, voor gebeurtenis
sen zoowel als voor menschen. Er is geen tijd
meer voor grootsch-opgezette plannen en voor
groote gedachten. Regeeren is niet meer voor
zien, het is zelfs niet voortduren. Het is slechts
het „oplossen" niet het „ontwarren", het
geen heel iets anders is van de problemen
die zich in steeds toenemende snelheid aan
ons voordoen. Het is overweldigendEn elk
op onze beurt worden wij er draaierig van.
Zoo voelt niet alleen Clément Vautel het, in
den maalstroom van de wereldstad Parijs,
maar zoo voelen wij, in het rustige Holland,
het ook. Zoo ondervindt de heele wereld het.
En op zoo'n moment dat ook ik er mij draaie
rig van voelde worden, heb ik mij wel eens
trachten voor te stellen hoe weldadig het zou
zijn als we eens een week pauze in de verloo-
ning van de Groote Wereldfilm konden krij
gen. Eén week zonder belangrijke gebeurtenis
sen en „coups de théatre" en ontstellende
maatregelen van regeeringen, die er gewoon
lijk, met min of meer geluk, „met de pet naar
gooien", in de hoop dat de maalstroom ze niet
naar den volkomen ondergang zal meesleuren.
Eén week bezinning! Welk een aanlokke
lijk denkbeeld!
Alle staatslieden, economen, volksleiders en
andere politici, kunstenaars, technici, uitvin
ders, journalisten enz. zouden die week aan
een volledige nieuwsvacantie moeten wijden,
en haar dienen te beginnen met een nacht
flink uit te slapen.
Daarna zouden zij, met pantoffels en huis
jasjes aan, in zeer luie stoelen, een dag moe
ten besteden aan het lezen van een ouder-
wetsche roman, uit een van die rustige tijd
perken die de wereldgeschiedenis veel te zel
den heeft opgeleverd. Of desnoods uit een
tijdperk, dat als bewogen gold in de een of
andere vroegere eeuw. Het zal ons, zooals wij
nu zijn, altijd als een beeld van rust en
traagheid voorkomen. In dit land zouden wij
bijvoorbeeld „De Roos van Dekama" van
Jacob van Lennep, of Potgieters „Blauwbes"
of de Verzamelde Gedichten van P. A. de
Genestet kunnen herlezen. En als we dit
doorstaan hadden, en den tweeden nacht in
vredige droomen hadden doorgebracht, zou
den wij de restende zes dagen moeten wij
den aan een rustige overdenking van het
geen er sinds 1914 geschied is.
Wij zouden er ons -minder van herinneren
dan van onze vorige twintig levensjaren
dit geldt dan voor diegenen, die er al
minstens veertig achter den rug hebben
maar al denkende zouden zich zekere groote
lijnen voor al die duizenden denkers gaan uit
stippelen. De meesten hunner dat bedoelt
Vautel ook, en ik ben het met hem eens
zien thans geen enkele groote lijn meer. Ten
slotte, omstreeks den zesden dag van de
Groote Pauze, zouden wij allen een vrij helde
ren indruk kunnen hebben van den toestand
waarin wij thans verkeeren, en in de helder
ste breinen onder ons zou zich een plan-in -
groot-fonnaat beginnen te ontwikkelen. Een
Gedragslijn, een Politiek in den waren zin des
woordswat durf ik zeggenwellicht een
Wereld-staatkunde.
Eén week bezinning!
Geen kranten, geen radio, geen politieke
vergaderingen, geen regeeringsmaatregelen
van tijdelijken of extra-tijdelijken aard, geen
recordverbeteringen, geen filmjournalen,
geen zesdaagscheii, zelfs.... Alleen maar die
ééne Groote Zevendaagsche: één heele week
rustig nadenken en tot bezinning komen.
Er zou daarna andere taal gesproken wor
den dan thans. Maar dat zou niet het belang-
ijkste zijn. Er zou gehandeld worden instede
an gerend-achter-de-feiten aan. Er zou
-;amengewerkt worden inplaats van geruzied.
Maar hoe krijgen we een week Pauze voor
elkaar?
We zijn in staat tot een Lichtweek, een
Boekenweek, een Radioweek, een Filmweek en
een onbepaald aantal Praatweken.
Maar tot een Week Pauze?
Helaas: neen. R. P.
IJMUIDEN
DE BEMANNING DER
STOOMTRAWLERS.
GESCHOOLD PEKSONEEL AAN DEK.
Eenigen tijd geleden maakten wij er mel
ding van, dat vanwege de Scheepvaart
inspectie een onderzoek was ingesteld naai
de graad van ontwikkeling der opvarenden
aan boord van de motorloggers, speciaal wat
betreft de kennis van de regelen der wet op
het uitwijken. Uit dit onderzoek bleek, dat
nog lang niet werd voldaan aan het Sche
penbesluit van Januari 1933," dat eischt, dat
minstens twee man aan dek moeten zijn, die
de vereischte bekwaamheid bezitten.
Naar wij vernemen, wordt thans een der
gelijk onderzoek ingesteld op de stoom
trawlers en ook hier blijkt, dat ondanks dat
er voldoende geschoolde krachten beschik
baar zijn, er nog vele opvarenden zijn. die
niet in het bezit zijn van het bewijs, dat zij
over de vereischte nautische kennis beschik
ken. Binnenkort zou een bespreking tusschen
reeders en de Scheepvaartinspectie plaats
vinden.
VLIEGMACHINE
VERONGELUKT.
ALLE INZITTENDEN OMGEKOMEN?
Een Duitsche vliegmachine gaf Donder
dagmorgen half twaalf radiotelegrafische
noodsignalen, welke op het radiostation van
het Engelsche vliegkamp Croydon ontvangen
werden.
Het ylietuig, gemerkt D 1310. kon niet
meer tegen den storm in en stortte 4 Kilo
meter ten noorden van Gravelines, tusschen
Calais en Duinkerken, in zee.
Aan boord bevonden zich 3 passagiers, 2
piloten en de marconist.
Van de S O S-signalen werd plotseling
niets meer gehoord, zoodat het ergste wordt
gevreesd. Schepen, welke zich in de nabij
heid bevinden, zijn met den meesten spoed
naar de aangegeven positie ontboden, ten
einde zoo mogelijk nog hulp te kunnen
bieden.
VEREENIGING „WEES EEN ZEGEN".
De vereeniging „Wees een Zegen" zal Zon
dagavond ook in IJmuiden haar arbeid be
ginnen. In het gebouw Prins Hendrikstraat
wordt een opwekkings-samenkomst gegeven.
De leider der vereeniging, de heer Dijkstra
zal dezen avond spreken. De heer F. Juninga
zal aanwezig zijn met een zangkoortje.
„LOOFT DEN HEER".
De Gemengde Zangvereeniging „Looft den
Heer", directeur de heer S. Jansen zal 16
Maart a.s. een uitvoering geven in de Ge
reformeerde kerk, Wilhelminakade.
Het koor zal deelnemen aan het nationaal
zangconcours dat op den Tweeden Pinkster
dag zal worden gehouden in het Kurhaus te
Scheveningen.
Het koor komt uit in de superieure af-
deeling.
In Zuid-C alifornië is men er toe overgegaan
de scholen in tenten onder te brengen, eener-
zijds uit een oogpunt van bezuiniging, ander
zijds als maatregel tegen het aardbevings
gevaar.
(Een Spaansche stier env echtst er
Juanita geheeten, voert een ver
geef schen strijd om erkenning van
de vrouw in deze functie, tegen de
Spaansche regeering).
Er zijn vele rare dingen,
Op dit vreemde ondermaansch,
Maar een vrouw als stierenvechter,
Is voor Spanje zelfs te Spaansch
Juanita stoot effectvol
Met haar blinkende rapier,
In de zand en bloed-arena
Naar den dolgeworden stier.
In die andere arena,
Van den politieken strijd,
Raakt men zelfs door roode lappen,
Echter niet zijn kalmte kwijt.
Daar is men gewend aan steken,
Want men kruist de degens vaak
En de sluwste schijnbeweging
Is een doodgewone zaak.
't Was niet kwaad, als Juanita,
Eens het oude boekwerk kocht,
Waarin staat, hoe Don Quichote.
Eertijds windmolens bevocht.
Nou vind ik het stierenvechten,
Als u wilt dat 'k ronduit schrijf,
Op zichzelf, dus ook voor mannen,
Al een beestachtig bedrijf,
Maar wat leidt, vraag 'k de regeering.
In haar strenge houding hier,
Is 't bescherming van de vrouwen,
De moraal of vanden stier?
P. GASUS.
HET PROCES-VAN DER LUBBE.
Vergadering in twee zalen
van Thalia.
EEN KLEIN INCIDENT.
Het Bureau voor Actie en Propaganda tegen
Fascisme en Communisme belegde gisteravond
een openbare vergadering in Thalia die zeer
druk bezocht was. De belangstelling was zoo
groot, dat de groote zaal te klein was om allen
te bevatten. Om deze reden besloot het be
stuur ook de kleine zaal te huren, die eveneens
voor een groot deel bezet werd.
Onder de aanwezigen merkten wij o.a. op
Mr. L. G. van Dam, voorzitter van het hoofd
bestuur van den Vrijzinnig Democratischen
Bond te Haarlem.
De heer H. Hennisch heette de aanwezigen
namens het Bureau welkom. Hij deelde mede.
dat de sprekers bij toerbeurt in een der zalen
het woord zullen voeren. Dat deze zaal zoo vol
is, is een getuigenis van de golf van veront
waardiging die jegens Nazi-Duitschland door
de wereld gaat. Er zijn groepen, die geen deel
hebben aan deze golf van verontwaardiging.
De nationaal-socialisten hebben bij monde van
Mussert verklaard, dat zij het vonnis juist
achten. Wel heeft ds. van Duyl deze uitspraak
verzacht, maar spreker, oordeelende naar den
persoon van den heer Tusenius, wiens woord
niet gedekt wordt door een daarmee overeen
komstige geestesgesteldheid, stelt niet veel
vertrouwen in dergelijke verklaringen.
Mr. B. W. Stomps zeide, gaarne te hebben
voldaan aan het verzoek van het bureau, een
uiteenzetting te geven van wat spreker noemt
de juridische elementen in het proces van der
Lubbe. Hij voldoet hieraan gaarne, omdat hij
meer dan wie ook. het proces van nabij heeft
meegemaakt. Het was voor spreker een groote
teleurstelling dat het vonnis toch voltrokken
was. „Er zijn nog rechters in Berlijn" is een
oud spreekwoord. Hij had gehoopt, hierop een
variant te kunnen maken: „Er zijn nog rech
ters in Leipzig", maar dit mocht niet zoo zijn.
Spreker zeide, zich op verzoek van de familie
bereid te hebben verklaard, de verdediging op
zich te nemen. De president van het gerecht
had echter verklaard, dat van der Lubbe geen
verdediger wenschte en daarom mocht spreker
niet bij hem worden toegelaten. Spreker gaf
een uiteenzetting van zijn pogingen, met van
der Lubbe in contact te komen en van het
geen door de familie te dien opzichte was ge
daan. Eerst nadat Von Hindenburg zijn toe
stemming had gegeven, kon Mr. Stomps bij
van der Lubbe worden toegelaten. Er was bij
sprekers bezoek aan van der Lubbe een tolk
aanwezig. Dit was echter overeenkomstig de
wettelijke bepalingen. Slechts een verdediger
kan een verdachte alleen spreken en van der
Lubbe's verdediger was Mr. Stomps niet.
Dat de verdachten door het Reichsgericht
werden berecht en niet eerst door een lagere
instantie komt, omdat zij waren beschuldigd
van hoogverraad. De heer Stomps bespreekt
vervolgens de onzichtbare getuige het Bruin-
boek, dat spreker onjuist noemt. De wereld
heeft zich verheugd over de vrijspraak der vier
verdachten. Dit heeft als 't ware West-Europa
in slaap gesust; men dacht dat de doodstraf
tegen van der Lubbe nooit ten uitvoer zou
worden gebracht. Ook spreker was deze mee
ning toegedaan. In de vrijspraak der vier an
dere verdachten was te zien, dat het Reichs
gericht zijn fout had ingezien. Men dacht dat
men om die reden het vonnis tegen van der
Lubbe niet ten uitvoer zou leggen. Maar de
Duitsche regeering heeft er niet voor terugge
deinsd, van der Lubbe te onthoofden. Uitvoe
rig releveerde spreker den gang van het proces.
De verdediging heeft gedaan wat zij kon.
Dr. Sack heeft persoonlijken moed getoond.
Maar wat spreker betreurde is. dat dr. Sack
had gezegd, dat als het Reichsgericht de
nieuwe wetsbepalingen wilde toepassen, hij
zich daartegen niet zou verzetten. Er is in
Duitschland gezegd, dat de rechtsregel, dat
geen straf mag worden opgelegd wanneer geen
strafbepaling bestaat, niet Arisch is, maar de
man, die deze rechtsregel heeft ingevoerd was
een Ariër, Anselm von Feuerbach.
Er zijn meer fouten begaan. Een kleine groep
van Nederlanders heeft zich er over beklaagd,
dat de Nederlandsche regeering een verzoek
om gratie tot de Duitsche regeering heeft ge
richt. Maar de Nederlandsche regeering han
delde hiermede volkomen juist. Diezelfde
kleine groep heeft gezegd, dat zij dankbaar
was. dat de Duitsche regeering het verzoek om
gratie had afgewezen. De ergste indrukken van
het vonnis zijn voorbij en spreker kan zich er
thans over verheugen, dat de leider van deze
kleine groep dezen flater heeft begaan. Op het
gratie-verzoek door spreker namens de familie
ingediend is tot nu toe nog geen antwoord ge
komen. Op grond van hetgeen spreker over
het leven van Marinus van der Lubbe heeft
gehoord, is hij er van overtuigd, dat deze niet
het werktuig der Nazi's is geweest.
Onder ademlooze stilte hekelde spreker de
houding van de Duitsche regeering jegens de
onschuldigen. die nog steeds niet op vrije voe
ten gesteld zijn en waarvan juist dezer dagen
gezegd is, dat zij voorloopig nog niet vrij zul
len komen.
Dat is alleen mogelijk in een land, waar de
rechtszekerheid geheel verdwenen is. Laten
wij er voor zorgen, zeide spreker, dat een der
gelijk regiem in ons land nimmer de meerder
heid krijgt. (Daverend applaus).
Onderwijl sprak in de kleine zaal de heer M.
Sluyser. Nadat Mr. Stomps zijn rede had ge
ëindigd kortte men in de groote zaal den tijd
met het zingen van socialistische liederen.
Na deze pauze kwam de heer Sluyser in de
groote zaal. Na een korte inleiding wees deze
spreker op de groote belangstelling voor het
proces van der Lubbe. Iedereen was met diepe
deernis vervuld jegens dezen stakkerigen half-
blinden jongen, die stond te midden van de
belangstelling der geheele wereld. Spreker
schetste den indruk dien het bericht van de
voltrekking van het vonnis maakte in een ver
gadering van ruwe menschen. Mannen van
overtuiging hebben vervloekt de menschen, die
dat den jongen hebben aangedaan. Wij zullen
ook na het proces niet zwijgen. Wat daar is
gebeurd is een groote misdaad. De misdaad is
niet alleen de moord op van der Lubbe. -De
Rijksdagbrand moest de rechtvaardiging zijn
van de terreur, door Hitier uitgeoefend. En nog
weten we niet, wie het Rijksdaggebouw in
brand hebben gestoken. Ook de heer Sluyser
besprak verschillende feiten uit het proces. De
jongen die bij zijn arrestatie heeft verklaard,
voor het gerecht een vlammende rede te zullen
houden, komt voor den rechter als een wrak.
Aan de familie werd niet toegestaan, het
lichaam mee naar Holland te voeren.
Vreesde men, dat het stomme lichaam zou
verraden, wat het levende niet wilde zeggen?
Spreker wees op verschillende onjuistheden in
de procesvorming.
Als spreker een ontmoeting aanhaalt van
van der Lubbe met Roehm, waaruit men een
verdachtmaking zou kunnen concludeeren
vliegt de heer Harteveld uit Leiden overeind
en wil den spreker te lijf. Er ontstaat eenig
rumoer, dat echter spoedig wordt gesust als
de spreker met nadruk verklaart, dat het niet
zijn bedoeling is geweest iets te zeggen ten na-
deele van van der Lubbe.
Spreker herinnerde aan den moord op
Mateotti en wees op het gebeurde in Bourtan-
ge, waar een partijgenoot van spreker door
fascisten was mishandeld.
Moeten we ook hier een dergelijk bewind
vraagt spreker? Moet het zoover komen, dat
beestachtigheden als in Duitschland zijn ge
schied ook in ons land zullen plaats vinden?
Als ook hier de fascisten de baas worden gaat
het ook hier zoo. En wat over onze grenzen
geschiedt, we kunnen het haast niet gelooven,
dat de menschen zoo barbaarsch kunnen zijn.
Men heeft vandaag weer een paar jonge men
schen met de handbijl onthoofd.
Wie zijn het, die in Duitschland aan de re
geering zijn? Wie is Horst Wessel, de nationale
held van Duitschland?
In de Duitsche kerken woedt de strijd tegen
Hitier onverwoed voort. Met verschillende
voorbeelden wil spreker vervolgens aantoonen,
dat de beschaving in Duitschland tot de
middeleeuwen is teruggekeerd.
Tusenius moet gezegd hebben, aldus spre
ker, dat wanneer hij het voor het zeggen had,
van der Lubbe niet onthoofd zou zijn, maar
Mussert, de baas van Tusenius heeft gezegd,
dat het vonnis juist is. En Mussert is een
vriend van Hitier. Hij zou er wat aan gedaan
kunnen hebben. Spreker waarschuwt ouders
tegen de beweging van Mussert. Hst is hem
bekend, dat Mussert jongens van 16 jaar als
geheim lid aanneemt. Mussert heeft aan
Marxisten de schuld van den brand in de tele
fooncentrale gegeven, maar alleen Mussert
had belang bij den brand.
De ongunstige economische omstandigheden
besprekende zeide de heer Sluyser, dat deze
het gevolg zijn van het feit, dat het bedrijfs
leven staat onder dictatuur van het kapitalis
me. Spreker wekte de aanwezigen op, aaneen
gesloten den strijd te aanvaarden tegen het
fascisme.
Wij vormen in Nederland een macht, die
sterk genoeg is om deze bende terug te drin
gen naar de holen vanwaar ze gekomen zijn,
aldus spreker. (Daverend applaus).
Aan het eind der vergadering, die met een
kort woord door den heer Hennink werd ge
sloten werd de volgende motie aangenomen:
Motie.
De vergadering in „Thalia" op 18 Januari
1934, bezocht door ca. 900 belangstellenden
spreekt zich in naam der beschaving uit tegen
de doodstraf, zijnde een ondoelmatig over
blijfsel uit een barbaarsch tijdperk:
protesteert er in het bijzonder tegen, dat het
nationaal-socialistisch Duitschland deze ach-
térlijke straf voltrok aan een verdachte, die in
ieder cultureel land in een speciale inrichting
verpleegd zou worden;.
constateert met verontwaardiging, dat in
strijd met een geheiligde rechtstraditie iemand
wordt veroordeeld aan de hand van strafbepa
lingen. die tijdens het plegen van het délict
nog niet van toepassing waren;
roept het Nederlandsche volk op, om een
parig den daadwerkelijken strijd te voeren
tegen den dictatorialen regeeringsvorm, die tot
dergelijke menschonteerende daden leidt en
wekt de arbeidersklasse op om zich trouwer
dan ooit tevoren te scharen achter de vaan
dels der moderne vakbeweging en sociaal
democratie.
AANGEHOUDEN.
Door de politie is aangehouden zekere de
G. wonende te IJmuiden, die bij vonnis van
het Kantongerecht te Haarlem was veroor
deeld tot 3 dagen hechtenis en drie maanden
opzending naar een Rijkswerkinrichting. Hij
is heden onder geleide van de Rijks veld wacht
overgebracht naar Haarlem.
BERGING VAN SPAANSCHE GALJOENEN.
Sedert eenigen tijd is men bezig met het
bergen van geldswaarden uit de Spaansche
galjoenen, die dn vroegere tijden in de baal
van Vigo zijn gezonken. Er is al voor een
waarde van 327.000 geborgen en men ver
wacht nog verder een aanzienlijk bedrag te
kunnen redden.
HET NIEUWE PROGRAMMA IN
„DE PONT"
Clara Bow viert haar terugkomst in „De
ontembare Vrouw" op het witte doek in de
Bioscoop „De Pont" (Call her savage). Nasa
Springer, (Clara Bow) de dochter van den
rijksten man uit Texas brengt haar ouders
tot wanhoop door haar opbruisend karakter
en onbeheerscht temperament. Bovendien
heeft zij een voorliefde voor Indianen, het
geen in Amerika voor een blanke vrouw
schande beteekent.
Voor iedereen is zij een raadsel. Slechts
haar moeder weet dan ook, dat er Indiaansch
bloed daar haar aderen vloeit. Wanneer
Nasa op een rit door het bosch schrikt van
een ratelslang wordt zij zoo woedend, dat zij
den halfbloed Moonglow, die op de ranch
bij hen woont, een afstraffing geeft met haar
zweep. Moonglow laat zich deze onverdiende
kastijding welgevallen, maar Nasa's vader
heeft na deze uitbarsting zóó genoeg van
zijn dochters humeur, dat hij besluit, haar
naar een zeer strenge meisjeskostschool in
Chicago te sturen.
Dit is het begin van de min of meer
avontuurlijke loopbaan van de ontembare
vrouw uit Texas. Via eenige andere echtge-
nooten komt „the happy end" met den man
dien zij als jong meisje met de zweep
kastijdde.
Als tweede hoofdfilm wordt vertoond „De
bruid van den Sheik".
VOOR VELSEN EN IJMUIDEN
VRIJDAG 19 JANUARI.
Thalia Bioscoop: Het Testament van Dr.
Mabuse. 8.15 uur.
Bioscoop „De Pont": De ontembare vrouw.
8 uur.
ZATERDAG 20 JANUARI.
Thalia Bioscoop: Het Testament van Dr.
Mabuse. 8.15 uur.
Bioscoop „De Pont": De ontembare vrouw.
8 uur.
VOOR BEVERWIJK.
VRIJDAG 19 JANUARI.
Luxor Theater: „De Luciferskoning" en
„Ein Lied geht um die Welt", 8 uur.
Kennemer Theater: „Ontwakende Jeugd"
en „Standvastige Liefde", 8 uur.
ZATERDAG 20 JANUARI.
Luxor Theater: „De Luciferskoning" en
„Ein Lied geht um die Welt", 8 uur.
Kennemer Theater: „Ontwakende Jeugd"
en „Standvastige Liefde", 8 uur.
AGENDA TE HAARLEM.
Heden:
VRIJDAG 19 JANUARI.
Luxor Sound Theater: „Gladde jongens".
8.15 uur.
Palace: „Claudette Colbert, nachtclub
Madonna". Op het tooneel: Conchita en
Rocco, het elegante danspaar. 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: „Der Zarewitsch". Op
het tooneel: Kremo en Carlino, Ikarische
spelen. 7 en 9.15 uur.
ZATERDAG 20 JANUARI.
Stadsschouwburg. Wilsonsplein: Vredes-
sprookje „Zoo mooi als zonneschijn". 8 uur.
Schouwburg Jansweg: „De 4 Mullers". 8.15
uur.
Bioscoopvoorstellingen.
