HET NIEUWE AVONDBLAD
•,9e JAARGANG No. 94
DONDERDAG 22 FEBR. 1934
IJMUIDEQ COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2y2 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden - Telef. 521
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIEN: 1—5 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd
en ten kantore van dït blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
2000.— bij algeheele invaliditeit; 600.— bij overlijden; 400.— bij
i hand, voet of oog; 250bij verlies van een duim; 150.—
verlies van
bij verlies van
een wijsvinger; 100.bij breuk van boven- en/of onderarm; 100.bij breuk
van boven- en/of onderbeen; 50.bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000.bij overlijden van man en
vrouw belden; 3000.bij overlijden van den man alleen; 2000.bij over
lijden van de vrouw alleen Opvarenden van visschers-, mai'ine-vaartuigen
enz. 400.bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen krachtens
deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-Bank to
Schiedam.
IJMUIDEN
OPENBARE VERGADERING DER
N. S. B.
SPREKERS DE HEEREN TUSENIUS EN
SWEMMELAAR.
De Kiring IJmuiden der N. S. B. hield
Woensdagavond een openbare vergadering in
Thalia, die druk bezocht was. Nochtans was
de belangstelling aanzienlijk minder dan op
vroegere door de N.S.B. belegde vergaderin
gen. °De eerste spreker was de heer Tusenius
,We hebben het noodig gevonden dezen
avond 'te beleggen om wat te zeggen over het
IJmuidensch fascisme", aldus begon de heer
Tusenius zijn rede. De uitdrukking „IJmui
densch fascisme" -is niet van ons, zeide
spreker, maar dr. van Leusen heeft smalend
.gesproken over „het IJmuidensch fascisme".
Spreker wil dr. van Leusen fatsoenlijker be
handelen dan deze hem behandeld heeft.
Men heeft ons verweten, aldus de heer
T., dat we in de vergadering der V.D. niet
gedebatteerd hebben, maar we zijn wegge
gaan toen het onze beurt was.
Spreker zette het standpunt der N. S. B.
ten opzichte van het debatteeren op ver
gaderingen uiteen. Verder besprak de heer
Tusenius de ingezonden stukken van den
heer Uitzinger. De heer Uitzinger heeft a!
gedreigd met andere maatregelen. Spreker
bracht dit dreigement in verband met het
bericht in de bladen over het smokkelen
van wapenen uit België in vischmanden.
Verder herinnerde de heer Tusenius aan de
mededeellmg van den gemeenteambtenaar
Strijbosch over het voeren van den wapen
handel in sprekers fabriek.
Dit alles was voor den Kring IJmuiden de
reden om een vergadering te beleggen, „op
dat we ook eens van ons af kunnen slaan".
Spreker wees op de nauwe relaties van de
vooraanstaande personen in reederskringen
en in die van den vischhandel met de re
geering, maar toch wordt er niets voor de
visscherij gedaan. Hoe komt dat, vroeg spr.
Dat komt, omdat wij geen verbinding heb-
bij met de R.K. Staatspartij. De N. S. B.
wenscht .ordening, samenwerking hier ter
plaatse, om IJmuiden te helpen. En als be
looning daarvoor worden we verguisd. Vijf
tig kindertjes van 8 jaar hebben spreker
nageroepen,ymassamoordenaar'J Spreker
weerlegde eenige uitlatingen van Mr. Bijle-
veld, die Mussolini bespottelijk heeft ge
maakt, maar Mussolini heeft meer in zijn
pink dan Mr. Bijleveld in zijn lieele lichaam.
Mr. Bijleveld heeft Mussolini in den mond
gelegd, dat de godsdienst vernietigd diende
,fce worden, maar Mussolini heeft voorkomen
dat het Vaticaan een museum voor godde-
loozen is geworden. Spreker critiseert tal
van uitlatingen van Mr. Bijleveld.
De heer Tusenius besprak daarna de laat
ste raadsvergadering, waarin o.a. de heer
van Heijst sprak vóór de N.S.B. maar hij
er tegen stemde. De bepaling omtrent het
verbod van posten werd verworpen met be
hulp van R.K. en Chr.-Historischen.
Spreker bracht hulde aan het initiatief
van den burgemeester en citeerde een deel
van diens nieuwjaarsspeech.' De burgemees
ter twijfelt aan de echtheid der liefde voor
Oranje der N.S.B. Met eenige woorden van
wijlen di'. Kuyper over het huis van Oranje,
welke de he er Mussert tot de zijne maakte,
wil spr. het tegendeel aantoonen. Spreker
memoreert verder, wat de N,S.B. heeft ge
daan om het laatste Koninginnefeest te doen
slagen. Ondanks dat alles wil men ons
steeds illegaliteit in de schoenen schuiven.
Het feit, dat spreker bij een bezoek aan de
Koningin heeft gemerkt, dat H.M. was om
ringd door communisten en s.d.a.p.'ers en
door dezen beleedigd werd, heeft bij spreker
de kiem gelegd voor het fascisme.
De tweede spreker de heer Swemmelaar
hield een rede van algemeenen aard waarin
hij het ondeskundige parlement stelde tegen
ovelr den deskundigen corpora tie ven raad
en voorts een uitvoerig pleidooi hield voor de
(nationaal-,socialistische beginselen. Spreker
vergeleek den strijd der fascisten van thans
met dien van S.chapei' en Troelstra in de
dagen van de opkomst van het socialisme
Spreker's vlotte rede werd meermalen door
applaus onderbroken.
In de pauze die na de rede van den heer
Swemmelaar gehouden werd, werd viool- en
pianomuziek ten gehoore gebracht.
Na de pauze, voordat de heer Swemmelaar
het woord weer verkreeg, bracht de heer
Tusenius nogmaals ter sprake de behande
ling der voorstellen van B. en W. over de
politieverordening. Hij betreurde het, dat in
de verslagen in de plaatselijke pers niet ge
noemd zijn de namen dergenen, die de be
paling inzake het posten hebben afgestemd.
De N.S.B. moet weten wie dit geweest zijn.
De heer Swemmelaar bracht daarna ver
schillende gebeurtenissen der laatste dagen
'ter sprake, waarin hij o.a. aan de mishande
ling van eenige N.S.B.'ers in Lopik herin
nerde. De s.d.a.p. strijdt niet met de wape
nen der barbaren, zegt ze. „Dan moet je eens
naar Weenen kijken!" roept spreker uit. Fel
hekelt spreker sommige uitlatingen van dr.
Henri Polak en zette uiteen het standpunt
der N.S.B. ten opzichte van het militarisme.
Een voldoende leger en een voldoende vloot
is noodig om onze vitale belangen te be
schermen.
Spreker geeft vervolgens een uiteenzetting
van de samenstelling van den corporatie ven
staat.
De meest deskundigen zullen door het volk
zelf gekozen worden. Terecht kan in het
nationaal-socalisme van een gezuiverde de
mocratie gesproken worden.
De heer Swemmelaar staat nog uitvoerig
stil bij het verbod der N. S. B. voor ambte
naren en releveert voorts de bekende uit
lating van dr. Henri Polak.
Concentratiekampen heeft de N.S.B. niet
noodig, alhoewel het voor sommigen niet
ongezond zou zijn eenigen tij cl in een con
centratiekamp te vertoeven (Gelach).
Aan het einde zijner rede wekte spreker
de aanwezigen o\i te samen te vormen de
Neclerlandsche volksgemeenschap
Sprekers rede werd ook nu weer herhaal
delijk door applaus en bewijzen van instem
ming onderbroken.
Met het zingen van het eerste couplet van
het Wilhelmus ging men uiteen.
VERGADERING S.D.A.P.
REDE VORRINK OVER FASCISME.
In „Het Wapen van Velsen" en „Flora" vond
een tweetal vergaderingen plaats, waar als
sprekers optraden de heeren Koos Vorrink
en F. S. Nooi'dhoff .Deze bijeenkomsten.gingen
uit van de federatie Velsen dei' S. D. A. P. in
samenwerking met den IJ. B. B. en waren
zeer goed bezocht.
In „het Wapen van Velsen" sprak de heer
Koos Vorrink. Alvorens de vergadering' een
aanvang nam werd een poging van het pu
bliek in de zaal om den tijd te korten met
het zingen van socialistische strijdliederen
van politiewege onderdrukt. Dit was n.l. niet
geoorloofd.
De leiding van den avond berustte bij den
voorzitter van den IJ. B. B., den heer J. de
Waal, die in korte trekken het doel van de
bijeenkomst uiteenzette: n.l. het protestee
ren tegen het bloedvergieten der regeering-
Dollfuss.
Op verzoek van den heer de Waal werden,
met enkele momenten eerbiedige stilte de in
Oostenrijk ghvaiTën 'dooden herdacht.
De heer Vorrink, het woord verkrijgend, be
handelde allereerst de groeiende belangstel
ling van een zekere groep middenstof voor
het politieke leven in den huidigen tijd, een
groep wien hij het recht ontzegde om klak
keloos te oordeelen over 'beginselen, die voor
hen een tweetal jaren geleden nog abracada
bra waren. Deze heetgebakerden ried spr. aan
eerst nog een poosje de schoolbanken te be
zoeken en hun cultuurbegrip eerst eens be
hoorlijk te ontwikkelen.
Fel hekelde spr. de feilen van het kapitalis
tische stelsel, een stelsel, dat reeds lang geen
crediet meer heeft. In dit verband wees hij
op het vernietigen der graan- en koffie-
voorraden in den tijd van groote vertwijfe
ling en nood.
In zulk een tijd moet onze jeugd arbeid vin
den. Hoe en waar moet zij ze vinden? Rede-
neerende, dat alles beter is dan dit stelsel,
gaan zij gelooven met een slaafsch wonder
geloof in een z.g. profeet, die sprookjes van
communisme en fascisme,
een alleen-zaligmakende leer. vertellen wil-
Een leer, die eigenlijk in enkele woorden be
doelt te zeggen: Zet U de schellen maar voor
de oogen!
Anderen vatten deze verandering samen
in het begrip: Afbraak der vakverecnigingen
en weten niet hoe zij dit eene moeten toe
juichen, omdat zij den arbeider zijn plaats in
de zon niet gunnen.
Onder ademlooze spanning behandelde de
heer Vorrink de crisis van het gezag en in dit
verband de voornemens van den heer Mussert
om de verkiezingen in -,zijn" Derde Rijk af
te schaffen en de vrije burgers van Nederland
weer twee eeuwen terug te werpen, toen ei-
slechts twee standen waren: zij, die als sla
ven hadden te gehoorzamen en zij, die als
uitverkorenen regeerden. Dezen tijd wenscht
de N. S. B. gaarne terug.
Aanranders der Europeesche cultuur, roept
spr. uit, zijn dergelijke lieden. Alle gezags
dragers die uit hun innerlijke beschaving geen
overwicht op de aan hen toevertrouwde
jongeren hebben, moeten hun gezag op hun
biceps gronden! Daarom wenscht Mussert in
den fascistischen heilstaat den onderwijzer
het tuchtrecht weer te laten uitoefenen.
Hier blijkt ook uit, roept de redenaar, dat
de Nederlandsche Nat. Soc. met evenveel wel
lust de gummiknuppels zullen zwaaien als de
Italiaansche, Oostenrijksche of Duitsche fas
cisten het gedaan hebben. Nationaal-Socia-
lisme zonder concentratiekampen, fascisme
zonder gummiknuppels is absoluut maar dan
ook absoluut ondenkbaar; (instemming).
In het tweede gedeelte van zijn rede ging
de heer Vorrink de geschiedenis na van het
kleine Oostenrijk na 1918. De verantwoorde
lijke personen van het bestuur 1914-1918 wa
ren na het sluiten van den vrede met het
buitgemaakte kapitaal naar de Riviera ver
trokken, vluchtende voor het wraakgeroep
van het volk. Dit volk is hoor de sociaal-demo
cratie een democratische grondwet gegeven,
nadat deze groep op zich genomen had orde
te brengen in de chaos van het na-oorlogsche
Oostenrijk. De oude adel. die zoo lafhartig in
'18 gevlucht was en langzamerhand van uit
het buitenland zich met Oostenrijksche toe
standen begon te bemoeien, trachtte in het
vroegere vaderland weer vasten voet te krij
gen.
Alleen het roode Weenen was voor deze
heeren, die als ratten het zinkende schip had
den verlaten, nu gesloten.
Het verzwakte volk is door de sociaal
democratie opgeheven uit de ellende, waarin
het verkeerde.
Het socialisme heeft toen in 1919 gezegd:
wij zullen bouwen! Het socialisme, roept spr.
met stemverheffing uit, is een levensbeschou
wing, die bouwt! Het fascisme één die af
breekt!
Men heeft beschavingsmonumenten ge
sticht, welke zich bezig houden met de leven
de dingen. Overal is het het Socialisme ge
weest, dat gebouwd heeft; in Weenen, Amster
dam, Stockholm zijn onze besehaviiigsmoiiu-
meuten te vinden, constateert spr. met na
druk.
En nu is dit edele werk van meer dan tien
jaar socialistischen opbouw verwoest. Op deze
monumenten hebben de houwitsers van Doll-
fuss en de zijnen, die zich als monopolisten
der vaderlandsliefde beschouwen, thans ge
schoten. Geschoten op menschen, wier be-
groetingskreet was: Freundsehaft!
Te Weenen heeft gisteren een rouwplechtigheid plaats gehad voor vijftig slachtoffersdie
tijdens den burgeroorlog in Oostenrijk zijn gevallen. Op de bovenste foto minister
Schuschnigg (1), de bondscommissaris voor Weenen Schmitz (2)de kanselier dr. Doll fuss
(3), bondspresident Miklas (4) en kardinaal Innitzer (5) voor het raadhuis. Daaronder de
kisten met de lijken der gesneuvelde soldaten, politieagenten en Heimwehrleden.
Heel Europa wist, dat de Schutzbund in i
Oostenrijk gewapend was. Maar ook dat de
Heimwehr van vorst Starhemberg gewapend
was. Maar 7 jaar lang heeft de S. D. A. P.
ontwapening voorgestaan op voorwaarde:
dan van beide zijden. Wel heeft Dollfus;.; zich
mgr. SeipeFs woord herinnerd: Nur kein
Milde: géén zachthedi
Nu vertelt een leugenachtige burgerlijke
pers sprookjes over een huilenden rijkskan
selier, een pers die van de geheele situatie in
Oostenrijk niets afweet of er ook maar iets
van begrijpt.
Spr. doet dan eenige mededeelingen uit
eigen aanschouwing over dit zwaarbeproefde
land en zijn staatsordening en zeide, dat de
S. D. A. P. er voor heeft te zorgen, dat de
nienschheid de schande van het Duitsch en
van het Oostenrijksch fascisme niet zal ver
geten.
Wanneer de heeren N. S. B.-ers vandaag aan
den dag de kans zouden krijgen, doen ze pre
cies hetzelfde. Deze heeren liggen nu nog ge=
knield voor hun afgodsbeelden Mus.solini,
Hitier en Mussert. Maar zij branden van ver
langen om los te springen op den socialistisch
denkenden arbeider.
Spreker zette daarna de beginselen der N
S. B, uiteen, waarbij hij eenige punten voor
las uit het programma der N. S. B.
Met een gloedvolle peroratie besloot de heer
Vorrink zijn rede, waarop een krachtig ap'
plaus volgde.
Met algemeene stemmen werd daarna de
volgende motie aangenomen:
„De arbeiders van de Gemeente Velsen,
in twee openbare vergaderingen door den
Plaatselijken Raad (fed. Velsen der S. D. A. P.
en IJ. B. B.) op 21 Februari 1934 opgeroepen,
getuigen van hun bewonderenden eerbied voor
den moed en de zelfverloochening, waarmede
de Oostenrijksche kameraden Grondwet en
Democratie hebben verdedigd;
gedenken in diepen rouw de slachtoffers
van de fascistische terreur;
en spreken het vertrouwen uit, dat de Ne
derlandsche arbeidersklasse met dezelfde over
gave voor haar rechten en vrijheden pal zal
staan".
Onder het zingen der Internationale ging
men daarop uiteen.
HET VISSCHERUBEDRIJF IN
FRANKRIJK.
Malaise ondanks alle
beschermingsmaatregelen.
VERANDERD VERKOOPSYSTEEM NOODIG
GEOORDEELD.
Dat het met de visscherij in Frankrijk, om
danks de door de regeering genomen be
schermingsmaatregelen slecht gaat, blijkt
duidelijk uit het resultaat van een enquête,
ingesteld door de Voix du Marin, het orgaan
van de Fransche Federatie van de vakver-
eenigingen van beroeps visschers, welke en
quête zich uitstrekte over een 22-tal visschers
plaatsen van Gravelines tot La Roebelle.
Volgens dit onderzoek bedroegen de gemid
delde verdiensten over 1933 van de tonijn-
visschers 3200 fr. en van de opvarenden der
trawlers 11.000 fr.
In zijn artikel over den toestand van het
Fransche visscherij bedrijf in La Pêche Ma
ritime stelt de directeur van dit blad René
Moreux de vraag, hoe het komt, dat het
visscherij be drijf in een land met een kust
van 2700 K.M. er zoo slecht voor staat. Er
is geen overproductie van visch, maar onder-
consumptie, aldus de schrijver. Men eet in
Frankrijk gemiddeld per jaar en per inwo
ner slechts 5 K.G- visch, een bespottelijk
klein kwantum.
De schrijver weet wel, dat niet verwacht
kan worden, dat men het verbruik van En
geland bereiken kan. Groot-Brittannië, dat
geen wereld-landbouwbedrijf bezit, heeft
slechts zijn zeevisscherij als fundeering tot
proviandeering van zijn volk. Al is ook het
visscherijbe drijf in Engeland ondergebracht
bij het ministerie van Landbouw.
Als men er in zou kunnen slagen, het ge
bruik van visch in Frankrijk te verdubbelen
en dus te brengen op 400.000 -ton, zou men
hard moeten visschen of moeten importee
ren. De kwestie der contingenteering zou
geen kwestie meer zijn. Er zou slechts een
tarievenstelsel noodig zijn om de verkoop
prijzen behoorlijk o.p peil te kunnen houden,
waardoor de producent zou kunnen leveren
zonder dat de consument geranstoeneerd
wordt. Het tarievenstelsel zou worden terug
gedrongen tot zijn werkelijke functie: de be
scherming van den nationalen producent, zon
der den consument te benadeelen, wat de
contingenteering wel doet.
De tweede vraag, die de schrijver beant
woordt is: „Waarom eet de Franschman zoo
weinig visch?"
In de eerste plaats, omdat de Franschman
leeft in een land. waar, in tegenstelling met'
Engeland, de visch beconcurreerd wordt door
een menigte uitstekende landbouwproducten
als ossenvleesch, kalfsvleesch, varkens-
vleesch, eieren en verschillende kaassoorten.
De visch, die later in liet voedingswezen
van Frankrijk is getreden, moet dus oude
gewoonten overwinnen- De visch moet dui
zenden tradities overwinnen. De smulpartijen
die de schrijvers ons sedert Rabelais beschrij
ven, zijn gebaseerd op vleesch en op produc
ten van den varkensslager. Wij leven nog in
het land van de worst. De visch, een concur
rent der laatste jaren van de ou'de voort
brengselen van den landbouw moet dienten
gevolge den verbruiker voordeelen van kwa
liteit en prijs opleveren.
De markt wordt maar al te dikwijls door
gebrek aan organisatie overvoerd met visch
van twijfelachtige kwaliteit.
Laten wij den moed hebben het te zeggen,
aldus de schrijver: als de visch die den con
sument in het binnenland wordt aangeboden
van dezelfde kwaliteit was als die, welke
men in de visschershavens eet, zou het ge
bruik snel toenemen. Het is hartverscheurend
te zien, welke kwaliteit visch men soms te
koop aanbiedt op de kermis-markten, d.w,z.
aan de overgroote meerderheid van het
Fransche publiek. Ik weet wel, het is nog
eetbare visch, maar het is visch die tegen
het bederven aan is, visch die niet alleen
aan boord der schepen slecht behandeld is,
maar die een, twee, driemaal overgeladen en
herhaalde malen uitgepakt is. Deze visch
lijkt evenveel op versche visch als een ver
welkt gelegenheidscostuum, dat langen tij,d
in de etalage gelegen heeft, op een pas ver
vaardigd maatcostuum.
En zoo komen we aan de eerste conclusie
voor de practijk: kijk of de visch versch is
en eisch dat de verkochte visch beslist versch
is. Dit is een kwestie van organisatie en goed
beheer. Het probleem is minder gecompliceerd
dan bij het vleesch, waar de knoeierij beperkt'
is tot het verkoopen van tweede of derde
kwaliteit voor eerste.
Ten slotte houdt de schrijver een pleidooi
voor een nauwere samenwerking tusschen
den producent en den verkooper in het bin
nenland. Op dit terrein is heel wat te verbe
teren meent de heer Moreux.
Wat gebeurt er thans? Als de visscherij
overvloedig is blijven de reeders met veel
visch zitten, want de vischkooper aan de kust
koopt niet meer dan hij noodig heeft, omdat
hij terecht niet van zins is ook nog het risico
van den reeder op zijn schouders te nemen.
De reeders consigneeren dan het surplus naai
de hallen te Parijs of naar een commissionair
in het binnenland. Een halldeling die onder
de huidige omstandigheden meestal uitloopt
op verlies, omdat er geen band is tusschen
den afzender en den ontvanger. Dezelfde
markt, dezelfde commissionair zal tegelijker
tijd visch van verschillende havens' ontvan
gen, met het gevolg dat de zendingen slechts
met verlies geliquideerd kunnen worden. Er
dient dus tusschen de kust en de handelaars
in het binnenland een organisatie te komen,
die er voor zorgt, dat de visch maar niet op
goed geluk het land wordt ingezonden.
Allen, zeevisschers, reeders, handelaars
zoowel aan de kust als in het binnenland
hebben er een groot belang bij, dat het
vischverbruik grooter wordt en dat er slechts
visch van prima kwaliteit verkocht wordt.
Is het in ons land niet precies hetzelfde?
SPEELTUINVEREENIGING
„IN VEILIGE HAVEN"
Woensdagavond heeft in de Lunchroom
Eynthoven de vierde jaarvergadering plaats
gehad van de Speeltuinver. „In veilige Ha
ven". De vergadering, die zich kenmerkte
door een gezellige sfeer stond onder leiding
vam den voorzitter, den heer S- Kluft, Deze
opende de vergadering met een woord van
welkom tot de aanwezigen. Tevens herinner
de hij aan het bedanken van den oud-secre
taris den heer C. Weij, wien hij eenige woor
den van dank bracht voor het vele en goede
dat deze voor de vereeniging heeft gedaan.
Verder dankte spreker de secretaresse mevr.
A, v. d. Berg voor haar werk in het belang
der vereeniging verricht. Voorts memoreerde
de voorzitter de uitbreiding der speeltuin-ar
tikelen, alsmede de oprichting van een korf
balclub. Wat betreft de figuurzaagclub was
de voorzitter zeer tevreden, evenzoo over de
handwerkclub. Het werk hier verricht is zeer
goed. De mondorgelclub moest worden opge
heven wegens gebrek aan een goede locali-
teit. Voorts memoreerde de heer Kluft de
goed geslaagde tuinfeesten. De filmmiddagen
voor de Jeugd, ofschoon over de opkomst
hiervan niet viel te klagen, moesten helaas
om flnancieele redenen worden stopgezet.
Het periodiek der vereeniging, dat nog
maar een jaar oud is, mag zich in de belang
stelling der leden verheugen.
Hierna las de secretaresse de notulen der
vorige jaarvergadering. Voorts werd medege
deeld, dat 't gemeentebestuur kwijtschelding
heeft verleend van de voor den speeltuin ver
schuldigde huur.
De voorzitter richtte eenige woorden van
dank tot het gemeentebestuur voor de be
reidwilligheid, een terrein af te staan tot
het inrichten van een sportveld. Voor het in
orde brengen van de afrastering van dit ter
rein wekt de voorzitter de aanwezigen op om
de handen in een te slaan opdat dit terrein
in zoo kort mogelijken tijd in orde mag
komen
De boeken der penningmeesteresse, mevr.
Reek-Kluft werden in orde bevonden. Haar
werd dank gebracht voor haar goed beheer
der financiën.
Dè bestuursverkiezing had tot resultaat,
dat mevrouw van der Berg werd gekozen tot
secretaresse, welke functie zij al tijdelijk had
waargenomen. De heer Reek werd als be
stuurslid herkozen. Verder werden in het be
stuur gekozen mevr. A. Broekman en de hee
ren H. Kwast en P. Alders, die beiden de be
noeming aanvaardden.
Na een korte rondvraag sloot de voorzit
ter de vergadering.
AANVOER VAN ZEEVISCH IN
NEDERLAND.
Gedurende het jaar 1933 bedroeg de netto-
aanvoer van zeevisch in Nederlandsche ha
vens door Nederlandsche en buitenlandsche
schepen 94.556 ton (v.j. 95.733 ton) ter waarde
van f 11,503.000 (v. j. f 15.173.000). Van dit
kwantum bestond 64.480 tori (v. j, 58.935 ton)
ter waarde van f 6.291.000 (v, j. f 7.064.000) uit
haring en 26.076 ton (v. j. 36.798 ton) ter
waarde van f 5.212.000 (v. j. f 8.109.000) uit
andere vischsoorten.
