DE NIJENRODE-ZAAK.
STAATSGEHEIMEN.
IJMUIDER COURANT
MAANDAG 26 FEBRUARI 1934
TWEEDE BLAD.
BEVERWIJK
de veilingkas was leeg.
gevolg van de moeilijkheden.
De uitbetaling van de geveilde producten
der tuinders moest Zaterdagmorgen aan de
rK Coöp. Tuindersvereeniging ..Kennemer-
la'nd" gestaakt worden. Te half twaalf werd
het loket gesloten.
Naar wij vernamen vond dit zijn oorzaak
het tekort aan betalingsmiddelen, als
gevolg van de" met de Spaarnebank N.V. ge
rezen moeilijkheden. Zooals men weet wor
den tusschen deze bankinstelling en de
Veilingbesturen van „Kennemerland" en
Vrije Veiling" onderhandelingen gevoerd om
tot overeenstemming te komen, hangende de
faillissementsaanvrage.
iBij den huidigen stand van zaken ver -
leent deze bankinstelling geen verdere ere
mieten, ook geen kasgeld als voorschot op
de vorderingen van koopers.
Intusschen is het staken der betalingen
slechts van tijdelijken aard, want reeds
heden-Maandag zouden de uitbetalingen
reeds kunnen worden hervat van de gelden
welke door de koopers aan de veiling wor
den betaald.
propaganda-vergadering
De plaatselijke afdeeling van den R.K.
Bond van Haven- en Transportarbeiders
houdt op Donderdag 8 Maart in het K.S.A.-
gebouw een propaganda-vergadering. Spre
ker is de heer H. Janzen, lid van het hoofd
bestuur, over het onderwerp: „De R.K. ar
beidersbeweging en de fascistische stroomin
gen".
tentoonstelling van werkstukken.
De Middenstandscentrale organiseerde deze
winter een cursus in lak- en etalageschrift.
Dinsdagmiddag van 35 uur zal in heo
Kennemer Hotel een tentoonstelling van de
werkstukken der deelnemers worden gehou
den.
Deze expositie is voor iedere belangstel
lende kosteloos te bezichtigen.
de jaarbvergadering van e. m. m.
De jaarvergadering van de winkeliers ver
eeniging „Eendracht Maakt Macht" zal Dins
dagavond in het Kennemer Hotel worden ge
houden. De agenda vermeldt o.m. de jaar
slagen van penningmeester en secretaris, als
mede het verslag van de eind 1933 door E. M.
M. en de Hanze gehouden St. Nicolaasweek.
Na de bestuursverkiezing zullen besprekingen
worden gevoerd over het a.s. zilveren jubi
leum der organisatie. Vervolgens wachten den
winkeliers nog belangrijke mededeelingen over
'de omzetbelasting.
In de pauze zullen de leden gelegenheid heb
ben de geëxposeerde werken van de deelne
mers aan den cursus in lakschrift te bezich
tigen.
wat niet weet, wat niet
deert.
Op den hoek van de Koningstraat en de
Hobbesteeg verrees in de plaats van de ruïne
eener afgebrande krotwoning een keurig
dubbel woonhuis. Van die gelegenheid maakte
'de Gemeente gebruik, om de rooilijn vast te
gteilen, evenwijdig aan de straat.
Nu het nieuwe gebouw gereed is, consta
teerde de landmeter, dat een grondruiling
was tot stand gekomen, zij het ook een niet
door een authentieke akte gedekte trans
actie. De bouwer had namelijk twee vierk.
Meter grond van de gemeente in gebruik
genomen, maar de gemeente had op haar
beurt twee vierk. Meter grond van den bou
wer cadeau gekregen.
Alsnog zal deze grondruiling middels een
notarieele akte worden vastgelegd. De bou
wer zal daarvan de kosten moeten dragen.
onderwijs-voorschotten.
B. en W. hebben den Raad voorgesteld
voor 1934 aan de besturen der Bijzondere
Scholen de gebruikelijke voorschotten te
verleenen. De berekening is gebaseerd op de
uit te keeren vergoeding voor 1934, geraamd
op 14.30 per leerling voor gewoon- en op
22.90 per leerling voor uitgebreid lager
onderwijs.
De bedragen zijn:
R.K. Leerschool voor L.O., Romerkerkweg
7 2608: R.K. Jongensschool voor L.O. Hob-
bestraat 3272: R.K. Meisjesschool voor L.
O.. Peperstraat f 4544: Chr. School, Meeren-
steinstraat 2804; R.K. Jongensschool voor
u.L.o., Kees Delfsweg 1688; R.K. Meisjes
school voor U.L.O. Arendsweg 514.
faust in het luxor theater.
Het Amsterdamsche Operagezelschap zal
op Donderdag 1 Maart in het Luxor Theater
een opvoering geven van Gounod's Opera
„Faust".
Solisten van naam, een groot koor en een
flink bezet orkest verleenen aan deze opera
voorstelling hun medewerking. De heer Ed.
v. d. Ploeg zingt de Mephisto-partij. Hec
aantal medewerkenden is 75.
Uit de gunstige persbeoordeelingen kan
worden afgeleid, dat het Beverwijksche pu
bliek een genotvollen avond te wachten staat
DE PLAATJES-OOGST.
De inzameling van de afgedankte rijwiel
plaatjes, waarvan de opbrengst bestemd is
voor het mooie menschlievende doei, dat de
vereenlging tot bevordering der belangen
van t.b.c. patiënten in Nederland nastreeft,
heeft ook dit jaar een aardig resultaat op
geleverd. Ongeveer 5500 K.G. oud koper
werd op deze wijze bijeengebracht. Het Be
verwij ksche aandeel in dezen „koperberg"
kan op ongeveer 100 K.G. worden geschat.
Een eenvoudig rekensommet-je wijst uit,
dat de drie millioen plaatjes, welke jaar
lijks in de maand Augustus worden gekocht
en betaald, een gewicht van 12.000 K.G. koper
vertegenwoordigen, Het bestuur is dus lang
niét,waar het wezen wil. Maar afgaande op
de steeds grooter wordende populariteit voor
deze inzameling, kan wel worden aangeno
men, dat de inzameling in 1934 weer dichter
tot het gestelde doel zal voeren.
DE STRIJD TEGEN DE KROTWONINGEN
In de raadsvergadering van Vrijdagavond
zal een voorstel van B. en W. aan de orde
komen, om het perceel Koudenhorn 13 on
bewoonbaar te verklaren
AANVULLING VAN HET WERKLIEDEN
REGLEMENT
Ingevolge de regeeringsvoorschriften heb
ben B en W. den Raad voorgesteld het werk
lieden-reglement aan te vullen en te wij
zigen- Tevens biedt het College een ontwerp-
ambtenarenreglement ter vaststelling aan.
Aan het werkliedenreglement worden ver
scheidene nieuwe artikelen toegevoegd. Zij
bevatten verboden omtrent het dragen in
dienst van insignes of andere onderscheidings
teekenen en van het uitsteken of hijschen van
andere dan nationale of Oranjevlaggen aan
ambts- of dienstwoningen.
Vervolgens wordt bepaald, dat aan den
werkman eervol ontslag wordt verleend op
grond van revolutionnaaire gezindheid. Dit
kan eveneens geschieden bij lidmaatschap
-van de z.g.n. verboden vereenigingen.
Nieuw is ook de bepaling, dat eervol ont
slag wordt verleend aan werkneemsters op
den dag van haar huwelijk. Op deze bepalin
gen zijn eenige uitzonderingen voorbehouden
Tenslotte zijn eenige bepalingen toegevoegd,
die betrekking hebben op het vervullen van
den militairen dienstplicht door de werk
lieden.
SANTPOORT
EEN LICHTHOEVE AVOND
Dat de „Lichthoeve", het bekende kinder
tehuis van de Zusters Kuyck en Verkerk,
waarin vaak een zeventig-tal kinderen, die
geen eigen tehuis hebben, verpleegd worden,
voor groote uitgaven komt te staan, is te be
grijpen.
Gelukkig echter zijn er velen, die de
„Lichthoeve" een warm hart toedragen en
tot diegenen behoorde ook het dames-co
mité met Mevrouw Heumen-Bent uit Bloe-
mendaal als voorzitster, dat Zaterdagavond
in „De Weyman" een specialen „Lichthoeve"-
avond had georganiseerd
Er heersehte een echt prettige stemming,
en ook de wijze, waarop de heer Joh. M.
Schmidt uit Haarlem den avond in elkaar
had gezet, had iets „familiaars" over zich.
De heer Schmidt had voor een soort caba
ret-programma mogelijk zouden anderen
het een imitatie-non-stop-revue willen noe
men zorg gedragen, ter afwisseling waar
van hij de beschikking had over een uitge
lezen schare dilettant-artisten.
Reeds de wijze, waarop de avond werd in
geleid sloeg in. Zuster Kuyck deelde n.l. met
een hevig ontdaan gezicht mede, dat een
paar Amsterdamsche medewerkers haar
plotseling in den steek hadden gelaten. Een
der in de zaal aanwezigen gaf haar toen den
raad zich telefonisch met den heer Schmidt
in verbinding te stellen. Zij deed dat en in
no time aanschouwden we de huiskamer van
genoemden heer op.... 't tooneel van „De
Weyman".
De heer Schmidt verklaarde zich oogenblik
kelijk bereid en 't was merkwaardig hoeveel
medewerkers (sters) hij „zoo maar" uit de zaal
wist op te diepen; Een politie-agent', die op
zeer bijzondere wijze zijn jubileerende on-
middellijken chef huldigde, een schoolmees
ter, die een interessante les over Lodewijk de
Veertiende en Jacoba van Beieren gaf, een
xylophonist, die op kranige wijze een twee
tal nummers ten beste gaf, een zangeres;
die met een mooi geluid o.a. „Madonna kind
je" zeer gevoelvol zong, een dame en een
heer, die getweeën het klavier met succes
bespeelden en last, but not least een gooche
laar. die deze kunst met buitengewone han-
dingheid en vingervlugheid uitoefende.
Naast dit uitgebrede repertoire werd ten
slotte nog de bekende één-acter „De gebro
ken spiegel" opgevoerd.
Als het succes voor de „Lichthoeve"-kas net
zoo groot is als het succes, dat de heer
Schmidt c.s- dezen avond boekten, dan kan
Zuster Verkerk tevreden zijn.
EEN STUK BOSCHTERREIN IN BRAND
Zondagmiddag trok de brandweer uit, daar
brand gemeld was in „Neethof", ongeveer ter
hoogte van den particulieren weg naar de
Ruine van Brederode. Ter plaatse aangeko
men bleek echter, dat een aantal personen
zelf met succes de handen aan den ploeg had
den geslagen en met zand het snel om zich
heen grijpende vuur waren meester geworden
WIJK AAN ZEE EN DUIN
RAADSVERGADERING
De gemeenteraad vergadert a.s. Woensdag
28 Febr. des avonds te half acht. De agenda
vermeldt onderstaande punten van behan
deling:
1. Mededeelingen. Ingekomen stukken.
2. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot het verleenen van een vergunning
aan A. Castricum. tot het aanleggen van een
straat, evenwijdig aan den Hoflanderweg.
3. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot aanvaarding van een strook grond.
4. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot wijziging en aanvulling van het
Ambtenarenreglement en van de Verorde
ning, regelende de eisohen van benoembaar
heid en de bezoldiging der gemeente-veld
wachters.
5. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot het aangaan van een kasgeldlee-
ning.
6. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot intrekking van het subsidie, ver
leend bij raadsbesluit van den 21 October
1931, ten behoeve van de restauratie der Ne-
derduitsch-Hervormde Kerk te Wijk aan Zee.
7. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot vastelling van het bedrag der voor
schotten, ten behoeve van de bijzondere
scholen, voor het dienstjaar 1934.
8. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders tot vaststelling van de vergoeding over.
eenkomstig artikel 101 der Lager Onderwijs
wet 1920 ten behoeve van de Duinwijkschool
voor het jaar 1930.
9. Voorstel van Burgemeester en Wethou
ders inzake het zeestrand.
10 Benoeming leden van de Commissie tot
wering van schoolverzuim te Wijk aan Zee.
HEEMSKERK
VEERTIGJARIG BESTAAN VAN
„BLOEMBOLLENCULTUUR".
Op 27Februari a.s. zal het veertig jaar ge
leden zijn, dat de afd. Heemskerk van de
Alg. Vereeniging voor Bloembollencultuur
werd opgericht.
Tegelijk zal de heer P. J. van der Ploeg,
een van de oprichters der afdeeling geduren
de 40 jaren het scetariaat der afdeeling heb
ben vervuld. De heer Van der Ploeg staat be
kend als een uitmuntend vakman en geniet
in de vereeniging algemeene achting en
waardeering.
Van 1917 tot 1921 was hij lid van
Hoofdbestuur.
Op Dinsdag 27 Februari zal in „Flora"
feestvergadering der afdeeling worden
houden.
bontdieven gesnapt.
GEDULD VAN TWEE AMSTERDAMSCHE
RECHERCHEURS EINDELIJK BELOOND.
Een tweetal rechercheurs van de Centrale
Recherche te Amsterdam heeft twee inbrekers,
die een zeer groote hoeveelheid bont hadden
gestolen, op heeterdaad betrapt. De politic
mannen hadden Zaterdagmiddag tegen 5 uur
een man het gebouw aan het Singel 328 zien
binnengaan, die zich daar blijkbaar heeft
laten insluiten. Des avonds om half elf zagen
zij de buitendeur opengaan en een tweede in
breker naar binnen sluipen. De rechercheurs
bleven op hun post en Zondagmorgen om half
zeven kwam het tweetal naar buiten, elk twee
zware koffers torsend. Zij werden terstond
gearresteerd. In de koffers bleek voor duizen
den gulden aan bont te zitten. Eén der inbre
kers had een met scherp geladen browning bij
zich. Bij een huiszoeking werden nog meer
patronen en een aanbal inbrekerswerktuigen
gevonden.
Sir Eclwarcl Elgar, een van de weinige Engel-
sche componisten, die bekendheid buiten hun
eigen land verkregenis op 75-jarigen leeftijd
te Londen overleden.
het
het telegram betreffende
de salariskorting.
TOELICHTING OP HET PROCES VAN
„DE ZEVEN PROVINCIëN".
Volgens de bladen heeft mr. Brants, ad
vocaat-fiscaal bij het Hoog Militair Gerechts
hof in zijn requisitoir tegen den oud-com
mandant van „De Zeven Provinciën", P.
Eikenboom, ongeveer gezegd:
,Op die vergadering wordt het ongelukkige
telegram van den minister van Defensie be
kend, waarin de salarisverlaging wordt uitge
steld. De schepelingen schreven dit toe aan
hun onbehoorlijk telegram en dat is dan ook
zoo".
De verdediger, mr. Rolandus Hagedoorn,
maakte soortgelijke opmerkingen.
„Toen kwam het ongelukkige telegram van
den minister, zoo gesteld dat ieder moest ge-
looven, dat de salarisverlaging uitgesteld was
dank zij het onbehoorlijk telegram van de
bonden."
Ten einde misverstanden te voorkomen,
wordt van bevoegde zijde medegedeeld;
1. dat het in de redevoeringen der heeren
mr. Brants en mr. Rolandus Hagedoorn be
doelde telegram niet is verzonden door den
minister van Defensie, doch door den minister
van Koloniën, na een op mondeling overleg met
dien bewindsman berustenden brief van den
minister van Defensie, die op 29 December is
uitgegaan, een brief, waarvan het telegram
van den minister van Koloniën het onmiddel
lijk gevolg is geweest;
2. dat dit telegram niet een gevolg geweest
kan zijn van het telegram der bonden, wijl dit
op 29 December 1932 te 19.45 uur ten departe-
mente van Defensie is binnengekomen, dus na
bureautijd en bijgevolg eerst den volgenden
dag in behandeling is kunnen genomen wor
den;
3. dat het telegram van den minister van
Koloniën den volgenden inhoud had:
„Defensieminister bezwaar tegen verhooging
salariskorting Europeesch marinepersoneel tot
17 pet. en acht slechts aanziens bepaalde groe
pen zeemacht-militairen bestaande korting
voor eenige vérhooging vatbaar. Aangezien
overleg met Deckers nog eenigen tijd vordert,
dient bestaande kortingsregeling marineper
soneel nog korten tijd gehandhaafd".
6e dag.
Het spreekwoord zegt: „veel honden zijn
des 'hazen dood", maar dat gaat ook niet al
tijd op, want als die hondjes oud zijn, half
blind, kreupel of tandeloos, dan wel schom
melen van dikte, trekt het haas zich van de
meute niets aan. En wanneer het wild geen
haas is maar een hertehok, die zich in
postuur zet, door de neusgaten blaast en drei
gend den nek kromt, dan maakt- het heele
stelletje rechtsomkeert. Het komt 'm op de
kwaliteit aan en al was de meute groot, die
nu op het wild in de rechtzaal zou worden
losgelaten, dan wil dat nog volstrekt niet
zeggen, dat voor den achtervolgde de toe
stand hopeloos is. Trouwens, de veelheid van
getuigen duidt op zwakte. Als er twee be
trouwbare getuigen waren, die zouden zeggen
een gesprek te hebben afgeluisterd tusschen
den kasteelheer en zijn vriend, waarin het
plan werd uitgewerkt om goederen'te laten
weghalen op de wijze als gebeurd is als
er twee zulke getuigen waren, konden de
zestig of zeventig, die op de lijst staan, thuis
blijven. Dat die 60 of 70 er zijn. is een bewijs,
dat de twee er niet zijn.
Van afluisteren gesproken. Er werd even
van gerept, dat de politiedeskundige van
Ledden Hulsebosch met een rechercheur op
gevouwen onder een miatjehadden gelegen
in een auto om te kunnen hooren wat Lange
Willem en een chauffeur t-e vertellen hadden.
We weten, dat de heer Hulsebosch veel
heeft gepresteerd, maar deze fakirachtige
acrobatiek vereisc'ht toch nadere toelichting.
„Es ist zu schön um wahr zu sein" 't komt
later wel, want de meute kreeg weer vrij af.
omdat ze nog altijd niet- klaar zijn met het
duel tusschen den kasteelheer en zijn eeni
gen serieuzen belager.
In een vorig artikel maakte de zetter, die
waarschijnlijk muzikaal is aangelegd, van
duel: duet en wij moeten tegen die verande
ring protesteeren. Een duet toch veronder
steld een zekere harmonie en daarvan was
hier geen sprake. Integendeel, we zouden
kunnen zeggen: als de kok met de keuken
meid kijft, weet je waar de boter blijft. De
heeren lichtten eikaars doopsceel; zoo ver
telde de kasteelheer, dat het levenspad van
den ander door branden was verlicht, terwijl
de vriend herinnerde aan een handeltje van
den kasteelheer in den oorlogstijd. Deze zou
een schip met cacao hebben gekocht en voor
een paar irriillioen verzekerd, in de hoop, dat
een of ander ongeval zou gebeuren. Je hadt
toen zoo van die kleinigheden: duikbooten,
drijvende mijnen en dergelijke. De boot werd
door de Engelschen ingepikt.
De kasteelheer beweerde, dat er niets
schunnigs aan die zaak was; er was een pro
ces over gevoerd en alle stukken lagen ter
inzage.
De ander wilde de branden rechtvaardigen.
Volgens den kasteelheer was er brand ge
weest in Indië, in Utrecht (twee keer) en ook
in een stal met renpaarden.
Getuige zei, dat de redacteur van een Soe
rabaya'sche courant over een brand had ge
schreven en dat had hem 6 maanden gevan
genisstraf gekost voor laster. O zoo! De brand
m Indië was recht igezet. Wat die renpaar-
denstal betreft, daar waren maar 8 van de
49 paarden verbrand, waarbij één, dat veel
.prijzen had gewonnen en men laat zijn kost
winners toch niet in de vlammen omkomen.
Over de Utrechtsche branden werd verder
niet gerept, maar wel bleek, dat- de brandver-
zekeraars er niets voor voelen om den getuige
nog te verzekeren, waarbij deze echter op
merkte: Verzekeren premie ontvangen
willen ze altijd, maar betalen? Dat is 'n an
dere zaak. En we kregen den indruk, dat ge
tuige zich niet meer iiet verzekeren, omdat
hij wanhoopte aan uitbetaling van schade.
Dat getuige schoon gewasschen uit de de
batten kwam, zouden we niet- graag willen
beweren.
Er kwa-m nog een vreemdsoortig verhaal,
waaruit weer blijkt, dat boven- en onder
wereld niet zoo ver van elkaar af staan als
men zou denken. De verzekeraars en we
hebben ze gezien: respectabele burgers
zouden zich bij het onderzoek bediend heb
ben van een linken jongen, .Lange Willem"
bijgenaamd, schoon hij yolstrekt niet zoo
buitengewoon lang is èen knaap, die de
kleinigheid van 17 jaar gevangenisstraf op
geknapt zou hebben, wat naar we meenen,
eenigszins ruim berekend is. Als we dan ver
der nog nagaan, dat dïe meneer van de vele
branden ook een groot man is 'geweest, die
met millioenen heeft gewerkt, en dat hij ook
den weg vond naar Heintje de Kraker, dan
zijn onder- en bovenwereld toch niet zoo ver
gescheiden.
Wat moest die Lange Willem eigenlijk?
Willem was, hoe dan ook misschien wordt
dit later verduidelijkt als hij zelf voor komt
in relatie gekomen met de verzekeraars
en hij had gehoord, beweerde hij, dat de
kasteelheer had laten inbreken Begrijpen we
't goed, dan had Willem dit. als vakman, ge
fantaseerd. Goed, hij zou dan door de ver
zekeraars bij den heer Van Neijenrode ge-
introduceerd worden als een Rotterdamsche
rechercheur en hij zou in die kwaliteit het
kasteel eens goed in oogenschouw nemen.
Wat Willem daar nu mee wilde bereiken,
hangt nog in nevelen. Willem'Is er ook ge
weest en de heer Hulsebosch was er toen ook
geroepen of ongeroepen, dat weten we niet
en deze zou volgens den kasteelheer Wil
lem ook au sérieus genomen, hebben, wat
eigenlijk geen compliment, VQor zijn speur
derstalent zou zijn.
De kasteelheer begreep er niets van: de
heer Hulsebosch deed ook al zoo vreemd; 't
leek wel of hij tooveren wou dan die Wil
lem en tenslotte de map. van de vele bran
den, die ook al komt vertellen, dat hij de
kasteelheer zelf verdacht wordt.
Wat 'n narigheid allemaal! Als men gaat
kletsen, dan zijn er altijd, die 't gelooven en
wat heeft hij er aan, dat hij over de tong
gaat. Dan kan hij nog beter op het voorstel
van den „vriend" ingaan, die van vriend
chanteur was geworden, en trachten den boel
voor een achtduizend gulden terug te koo-
pen. Deed de verzekering het, dan kreeg hij
het goed allicht beschadigd terug en geen
vergoeding.
We draaien dus weer in hetzelfde krin
getje; de kasteelheer zegt, dat hij niet beter
wist, of er was ingebroken en de getuige
kwam er later een chantage-zaakje van ma
ken, terwijl deze volhoudt, 'dat het afgespro
ken werk is geweest en hij debiteert weer
datzelfde wonderlijke verhaal over de ont
moeting in 't Vondelpark en het overreiken
van het geld onder tafel door, in een café,
alsof er geen honderd, veel eenvoudiger, ma
nieren zijn.
Een kleinigheid kan soms van groot be
lang zijn. De getuige heeft steeds beweerd,
dat hij met den kasteelheer had afgesproken,
dat de miniaturen uit de lijstjes genomen
zouden worden, zoo goed als de schilderijen.
En wat blijkt nu? Dat de miniaturen eigen
lijk geen lijst hebben; ze zijn op een metalen
rand vastgesoldeerd voor zoover ze dan een
rand hebben. Dat wist de kasteelheer en 't
Is dus zeer aannemelijk, dat hij nooit gespro
ken kan hebben over het uit de lijst nemen
van miniaturen.
Die kleinigheid verzwakt het betoog vaiu
den getuige nog al wat. Trouwens de getuige
,is niet altijd even zeker in zijn antwoorden
wat de president eenigszins vergoelijkt, door
te zeggen, dat getuige nia zooveel tijd en zoo
veel verhooren zich wel eens iets niet precies
meer kan 'herinneren
Precies, mijnheer de president, zegt ver
dachte, maar dit geldt é'venzeer voor mij.
„Dat geldt voor u niet", meent -de presi
dent, want u heeft alle stukken kunnen be-
studeeren en u heeft allêS in afschrift vóór u.
We hoorden weer hetzelfde wat de laatste
keer ter sprake is gebracht over de leeningen,
de 6 maandswissels en de schilderijen-exper
tise, de gecamoufleerde correspondentie,
maar nieuwe gegevens kwamen er niet.
Men kan zien, dat de justitie noode van
dezen getuige afstapt, die ook vrijwel de eeni
ge getuige van beteekenis is, maar wiens
persoonlijkheid nu niet bepaald eiken twijfel
aan zijn rechtschapenheid opheft, want als
hij eerlijk de waarheid2egt, hééft hij toch
oplichting gepleegd.
Verwachtte men iets nieuws, iets door
slaands? 't Kwam niet, maar ons was nog
wel een verrassing bereid, want Mr. Leven-
bach, die den getuige bijstaat In diens kwa
liteit van verdachte, richtte een verzoek tot
de rechtbank om zijn cliënt uit de voorloo-
pige hechtenis te ontslaan.
De Officier refereerde zich aan het oordeel
van de rechtbank en deze willigde het ver
zoek in, ofschoon er voorwaarden aan de in
vrijheidstelling werden verbonden.
De verdedigers van den kasteelheer meen
den, dat hun cliënt evenzeer de vrijheid zou
moeten herkrijgen en deden het verzoek daar
toe, maar de rechtbank ging- er niet op in.
Moet men hierin een aanwijzing zien om
trent den afloop van het proces of is het een
j vasthouden aan het principe om geen ver
dachte in vrijheid te stellen, zoolang de zaak
niet is afgehandeld?
FEUILLETON
Naar liet Amerikaansch bewerkt
door
THEA BLOEMERS
(Nadruk verboden)
29
Met een pathetisch, smeekend gebaar spreid
de ze de handen uit. „Het was een luguber in
cident, dat ik uit mijn herinnering geschrapt
had, een korte, ellendige droom, anders niet.
Ik kon niet inzien dat het eenig doel had, dat-
ellendige voorval ook maar de geringste rol
in ons leven te laten spelen. Toen hij in
Washington kwam opdagen hij was hier al
een heelen tijd voor ik idee had van zijn
aanwezigheid nam ik me voor het je te
vertellen, als ik voor mezelf zeker was dat
je me zoudt begrijpen".
De Senator luisterde onbeweeglijk, met
gebogen hoofd; de oogen beschuldigend en
vol toorn.
„Maar wat was het dan?" Zijn toon was
koud en hard. als van een onbarmhartig
rechter die een doodvonnis uitspreekt. Mary
richtte zich op in haar stoel; het was alsof
haar angst en deemoed plotseling van haar
afvielen. Haar gevoel van eigenwaarde maak
te haar sterk; ze bad nu niet meer om ge
nade, door woord noch gebaar.
„Ik ben mij nu bewust, dat ik het je daarom
niet vertelde, omdat ik voortdurend het in
nerlijk besef had dat je me niet begrijpen zou,
niet begrijpen kon. En nu weet ik dat mijn
intuïtie juist was, afschuwelijk juist. Een man
als jij. wiens leven altijd langs gebaande pa
den is gegaan, wien het nooit aan luxe of
gemak, laat staan aan het eerst noodige ont
broken heeft, kan geen begrip bezitten van
de moeilijkheden van mijn jeugd. Ik zweey,
omdat ik diep in mijn hart wist, dat ik zoo
veel liefdevol begrip niet mocht verwachten
en dat je het evenmin zoudt weten te waar-
deeren, dat ik getracht had dit buiten ons
leven te houden. Teen het gebeurde was ik
diep ongelukkig, nameloos ongelukkig. Ik
was nog niet veel meer dan een kind, even
zeventien, en mijn vader"
De herinnering 'werd haar te machtig en
haar stem brak in een drogen snik.
Tom Malloy zag dat het haar zwaar vit*
de biecht ten einde te brengen.
„Zal ik het verder vertellen?" bood hij
vriendelijk aan.
„Alsjeblieft", kwam het in schor gefluister
over haar «lippen.
„Haar vader was een bruut, een onmensch",
zette hij het verhaal voort. ..Hij behandelde
haar onbeschrijfelijk ruw, ontzag zich niet
haar met een rijzweep te slaan. Hij was
iemand van goede familie, maar verregaande
drankzucht had hem geheel en al aan lager
wal gebracht. Na den dood van Mary's moe
der Mary was 'n jaar of twaalf toen die
stierf verviel hij van kwaad tot erger en
de paar dollars die hij te hooi en te gras
wist te verdienen, werden graotendeels in al
cohol omgezet. Mary kreeg amper eten, ze
had geen behoorlijk stuk kleeding aan het
lichaam kunt u zich voorstellen wat voor
een jeugd ze had altijd nijpend gebrek, al
tijd blootgesteld aan het gevloek en getier aan
de mishandelingen van een man. die den
naam „vader" niet waardig was?"
Er volgde een korte pauze. De gezichten van
moeder en zoon waren strakke maskers;
geen spoor van aandoening of medelijden
viel erop te herkennen.
Mary scheen zich weer sterk genoeg te voe
len om het verhaal over te nemen en ze
maakte van Tom's zwijgen gebruik om verder
te gaan.
„Het was een tijdelijke nederzetting van
mijnwerkers en belanghebbenden bij de mijn
industrie waar we woonden, eenzaam en ver
weg in de bergen van de provincie Madison in
Noord Carolina, Revis, die zoo'n beetje de
geldschieter van de onderneming scheen, ves
tigde zich in het kamp en nam zijn intrek in
onze hut; het was een gelegenheid voor mijn
vader en mij om tenminste eenige regelmati
ge inkomsten te hebben en ik kreeg in dien
tijd tenminste genoeg eten!" Er speelde een
triest glimlachje op haar gezicht toen ze dit
zei: „Al spoedig begon hij mij allerlei atten
ties te bewijzen en vroeg mij zelfs zijn vrouw
te worden. Maar ofschoon ik alles had willen
aangrijpen om uit de hel van het leven bij
mijn vader weg te komen, dat offer was te
groot. Zoo jong als ik was, voelde ik bij in
tuïtie, dat hij een slecht mensch was, hoe
wel", voegde ze er op nadenkenden toon bij,
„ik moet zeggen, dat hij aardig en opgewekt
kon zijn, een vriendelijke en gezellige pra
ten, een heer; heelemaal nog niet het beest,
dat hij zich hier kort voor zijn dood toon
de. De verleiding om „ja" te zeggen was dan
ook groot, maar ik was sterk genoeg om die
te weerstaan. Ik volhardde in mijn weigering,
ook toen hij bleef aanhouden en ondanks het
geraas en getier van mijn vader, die het hu
welijk met Revis ook als een financieele uit
komst voor zichzelf beschouwde. De toestand
werd ontdragelijk en ik gaf te kennen dat ik
weg wilde, weg uit deze vreeselijke omgeving.
Maar waar moest ik het geld vandaan halen?
Toen spande hij mij een duivelsche valstrik.
Mijn onwil om met hem te trouwen had meer
zijn eigenliefde gekwetst, dan hem werkelijk
verdriet gedaan en zooiets liet een man als
Revis niet ongewroken! Zooals ik zei, hij
wist dat ik weg wilde, hij wist ook dat ik
geen kans had om aan geld voor de reis en
behoorlijke kleeren te komen en hij kende
mij goed genoeg om te begrijpen, dat mijn
trots mij verbood het te vragen".
Onwillekeurig hield ze even op; een pauze
die het hoogtepunt van haar verhaal moest
inleiden.
„Toen hij inzag dat mijn weigering onher
roepelijk was, begon hij systematisch zijn
chèqueboek er was een bankfiliaal in de
nederzetting te laten rondslingeren.
Hij had een doortrapt middel voor zijn
wraak gekozen! Laat ik kort zijn", het was
duidelijk dat Mary al haar geestkracht noo-
dig had om voort te gaan „uit zijn ge
sprekken met mijn vader had ik gehoord, dat
hij een flink bedrag op zijn rekening had
ik maakte zijn handteekening na onder een
chèque van honderd dollar het was ge
noeg om een nieuw leven te beginnen en ik
had mij zelf een duren eed gezworen, het
terug te betalen zoodra ik kon. Maar het was
mijn eenige kans en dit was geen bestaan
voor een jong meisje, dat nog een greintje
zelfrespect had het doel heiligde de mid
delen in dit geval.
Dat was de redeneering geweest, waarmee
ik de stem van mijn geweten in slaan ?uste
voor ik, na lange aarzeling en !nwen ~cn
strijd, een chèque invulde en onderteekende.
De rest is natuurlijk gemakkelijk te raden.
Het schrift en de handteekening waren zoo
onbeholpen nagebootst, dat de kassier van de
bank het direct opmerkte, ik liep in de va\
die Revis voor mij had opgezet. Revis dreigde
met de politie als ik zijn aanzoek niet aan
nam, mijn vader vloekte nog harder dan
