Nederland-B elgië.
Onze jongens kloppen de Belgen
met negen—drie!
VOETBAL.
De Belgen finaal
overspeeld.
.Wat een goede voorhoede
vermag.
(P.) Negenr— drie!
Om het gemoedelijk te zeggen: Is dat wat
of is dat niks?
Het is zeker wat.
Het is het resultaat van een feestmiddag
voor een dikke dertig duizend oranje voetbal-
klanten en een middag van rouw voor een
paar duizend Belgen die met hun roode dui
vels waren meegekomen.
Negendrie. En dat tegen den erfvijand
op. voetbal gebied, zoo kort na zijn moedge
vende gelijke spel tegen de Ieren te Dublin.
En er was werkelijk voor den meest chau-
vinistischen Belg ditmaal geen speld tus-
schen te krijgen. Het is waar. het lukte den
boven-Moerdijkers op dezen triestig grauwen
Zondagmiddag in het Amsterdamsehe Sta
dion wonderwel, maar het is den Belgen toch
ook geen oogenblik bepaald tegengeloopen.
Deze nieuwe jonge Belgische ploeg waarop
zooveel verwachtingen gebouwd waren, kon
er niet tegen op. Vooral niet tegen de Neder-
landsche voorhoede. Want dit is de gloriedag
van onzen nationale voorhoede geweest, wat
gezegd mag wonden zonder dat het krachtig
steunende werk van de middenlinie iets te
kort wordt gedaan. Dit was nu eens geen
voorhoede, die het louter van opportunisme
moest hebben, maar die zeer doordacht aan
vallen opbouwde en tot een beslissend resul
taat bracht. Met name het eerste doelpunt,
gescoord door Bakhuys, toen deze languit
vooruit vallende een voorzet van Wels in het
net kopte, was het resultaat van een prach
tig opgezetten aanval En wat ook verheu
gend was: er werd teamwerk geleverd in den
besten zin. Elke voorhoedespeler was er op
bedacht, het scoren over te laten aan den
daarvoor het best geplaatsten partner. Het
was een moedgevende partij, die alleen niet
tot overmoed mag leiden. Want in het resul
taat van 93, zit toch ook nog de factor van
de drie doelpunten tegen. De marge van zes
goals is meer dan voldoende voor den meest
eischende, maar de indruk van een verplet
terend overwicht wordt toch teniet gedaan
door die drie tegenpunten. En ook dat is,
zooals het zijn moet. want een verpletterend
overwicht was er niet.
De Belgen kwamen er toch werkelijk nogal
eens door en er is minstens één periode van
een klein kwartier geweest, dat onze Zuider
broeders met hun van ouds bekende geest
drift flink in de meerderheid waren.
Het spel van debutanten is in zulk een wed
strijd natuurlijk van bijzondere interesse en
ditmaal was er voor ons Haarlemmers nog
het bijzonder pikante van de eerste verschij
ning van Smit. Laat mij voor een beoordee
ling van de spelers met hem beginnen. Wan
neer Smit eenige plankenkoorts gevoelde in
dezen wedstrijd heeft hij het niet getoond.
Reeds in de eerste minuten van den strijd
vlak na dat sensationeele openingsdoelpunt
van de Belgen liet hij staaltjes van handig
heid en weldoordacht spel zien. die den oud
sten rotten op de perstribune deed besluiten,
dat de linksbinnen plaats in de nationale
ploeg haar mannetje had gevonden. En de
geheele eerste helft bleef de Haarlemmer op
peil. Toen de rust kwam was hij topscorer
met twee van de vier doelpunten en vooral
zijn tweede (het vierde van oranje) was, al
mag er een beetje geluk bij gekomen zijn, een
perfect staaltje van wat de Engelschen on
vertaalbaar „timing" noemen. Mijnders zette
voor, Smit draaide zich een hal ven slag om
en trapte den bal ineens In het net.
Smit is een vondst van de Technische Com
missie zeiden wij en toen viel de tweede
helft van hem tegen. Laten wij daar niet in
misplaatst locaalpatriottisme, doekjes om
winden. Smit raakte er in de tweede helft uit
en m.i. was dit te wijten aan zijn teveel ach
terblijven. Hij zal wel instructies in dien zin
gehad hebben, maar hij overdreef het een
beetje, liep daardoor teveel van het kastje
naar den muur en trad te weinig op in hei
voorhoede verband. Nadat hij in de eerste
helft zeer op den voorgrond was getreden,
viel dit nu des te meer op. Hetgeen niet weg
neemt, dat Smit op een goed debuut kan te
rugzien en dat hij zijn plaats zeker waard is.
Zijn mede-debutant Mijnders vertoonde zijn
beste spel in de tweede speelhelft. Toen kwam
zijn handigheid het meest tot haar recht. De
Belgische middenspeler van Ingelghem kon
maar geen vat krijgen op de trucjes van den
Dordtenaar. Ook hij zal ongetwijfeld wel ge
handhaafd blijven.
Van Bakhuys was dit geen debuut, maar
een weder optreden na eenige jaren afwezig
heid En hij heeft zich weer voor geruimen
tijd in de oranjeploeg gespeeld. Deze Zwolle
naar is een geboren middenvoor. Zijn spel-
verdeeling, met harde zuivere trappen naar
de vleugelspelers was af, zijn vrijspelen van
den bal voor de binnenspelers leverde ver
scheiden doelpunten op. Toen hij, voor de
rust gescoord had en Smit in de gelegenheid
had gesteld, het tweede doelpunt te fabricee-
ren, werd hem verder de eer van een extra
bewaking gegund, maar hij wist hier vaak
genoeg aan te ontkomen, om gedurende den
geheelen wedstrijd een voor de Belgen zeer
gevaarlijke, voor de onzen zeer constructieve
rol te spelen. Dan de rechtervleugel. Vente
viel voor de rust in vergelijking met Smit in
het niet. maar toen er eenmaal gedraaid was,
kwam hij in zijn element. Toen ging het hem
pas goed lukken en toen werd hij met han
digheid en schotvaardigheid topscorer van
dezen strijd. Vijf doelpunten maakte Vente
en wij moeten meer dan twintig jaar terug
gaan om in onze herinnering terug te roepen,
dat Mannus Francken een*, tegen België in
een 7—0 overwinning dezelfde prestatie heeft
geleverd. Wels was als altijd, uiterst bewege
lijk, zuiver van voorzetten perfect in balbe
handeling. En nog nooit zullen vijf voorhoe
despelers in onze nationale ploeg zoo tevre
den geweest zijn over elkaar onderling. Het
voorhoedeprobleem lijkt inderdaad na jaren
van experimenteeren plotseling weer opgelost,
in hoofdzaak door de blijde terugkomst van
Bakhuys.
Maar waarlijk, de middenlinie verdient ook
een groot deel van de eer der overwinning.
Van Heel is misschien wel eens briljanter
.jeweest, Anderiesen was niet altijd gelukkig
met plaatsen, maar het geheel was uitstekend
van steunen der voorhoede en verdediging
ook op zijn tijd. Pellikaan heb ik nog niet
genoemd, maar alleen om het beste voor het
leste te bewaren. Deze stevige Zuiderling, die
met zijn Ieelijken stijven loopstijl toch een
onbegrijpelijke snelheid ontwikkeld is in zijn
spelvorm wel de constantste van het geheele
elftal. Hij stelt nooit teleur. De middenlinie
had een zeer zwaren wedstrijd en dat was
tegen het einde wel aan het drietal te zien.
Maar aan Pellikaan het minst.
Van Run was als een rots van veiligheid,
maar van Diepenbeek liet nog weieens een
steek vallen, vooral toen regen den bal en
veld glibberig had gemaakt. Hij deed veel
goeds, maar is toch stellig een mindere
kracht dan Weber. Wat hij wel veel beter
doet dan de A.D.O.'er is echter zich opstellen
Hij speelt niet voortdurend naast van
Run, zooals Weber placht te doen, waardoor
veel gevaarlijke situaties geschapen plachten
te worden, maar stelde zich al naar den
nood van het moment zoo op, dat het doel
het best gedekt bleef. Op dezen grond is
hij de eer van het oranje shirt meer waard
dan Weber.
Tenslotte Van Male. Ik heb en ik denk
wel met vele anderen de afwezigheid van
Van der Meulen in dezen strijd betreurd.
Niet om dat ongelukkige eerste doelpunt want
toen werd hem duidelijk het uitzicht be
lemmerd en was hij er blijkbaar niet op ver
dacht. dat van Run den bal aan hem zou
overlaten. Dit was een misverstand. Maar
bij de beide andere doelpunten was het
duidelijk, dat zijn snelheid van reageeren.
zijn anticipatie, niet op een lijn staan met
de mate. waarin wij deze kostelijke eigen
schappen in van der Meulen leerden te waar-
deeren. Zijn bewegingen zelf zijn trouwens
ook minder snel. Waarbij ik hem overigens
de eer niet zou willen onthouden, dat hij
getoond heeft, op het juiste oogenblik le
weten uit te loopen en te kimnen uittrappen
op een wijze, die geen ander doelverdediger
in Nederland, Van der Meulen niet uitge
zonderd. weet te evenaren.
Almetal een heerlijke middag voor de
vaderlandsche voetbaltrots door een volko
men regelmatige, enthousiast bevochten
overwinning.
En het moet een nare dag geweest zijn
voor de Belgen. Er zullen veel meer of minder
wijze voetbalhoofden geschud worden in Ant
werpen en Brussel. Na Ierland leek het lek
der laatste jaren door deze verjongde ploeg
gedicht te zijn.. Maar wat deze roode duivels
vertoonden was niet voldoende. Het was ook
niet duivelsch genoeg en dat is een leelijk
ding. Dat felle vuur waarmede de Belgen
reeds zoo vaak een wedstrijd gewonnen heb
ben, laaide slechts bij korte slagen op en
eindigde telkens weer in de tamheid der
ontmoediging. Werkelijk kranige spelers wa
ren aanvoerder Pappaert en invaller Voor
hoof, maar de vleugelspelers waren bepaald
zwak en, wat nog veel duidelijker was, de
middenlinie schoot tegen deze Nederlandsche
voorhoede telkenmale tekort. Er zal in België
wel weer verder geëxperimenteerd moeten
worden.
Er was nog tien minuten te spelen, toen
•Vente het negende doelpunt langs den ramp
zaligen (dubbel rampzalig omdat hij ook heel
veel goeds deed) v. d. Weyer kopte.
Tien-tien-tien-tien klonk het dreunend uit
het publiek.
Bakhuys schoot van even buiten het straf
schopgebied hard en zuiver, maar v. d. Weyer
stopte.
Tien-tien-tien
Smit kreeg den bal vlak voor doel en het
vonnis leek al vast te staan, maar v. d. Weyer
redde met een tijgersprong.
Tien-tien-tien!
Vente kreeg een goede kans en knalde
rakelings over.
Scheidsrechter Bauwens keek op zijn hor
loge en het was afgeloopen. De dubbele cijfers
waren niet bereikt.
Dat ze nou dat eene goaltje niet kon
den maken merkte een juffrouw op, ter
wijl ze imeeschuifelde in het gedrang naar
den uitgang.
Het is ook nooit voldoende.
En een grappenmaker merkte op:
De Ieren (die op acht April in het Stadion
komen) zullen het nu waarschijnlijk wel
schriftelijk afdoen.
Maar laten we nu niet gaan denken, dat
onze ploeg onverslaanbaar is; op een derge
lijke veronderstelling bouwt men.... neder
lagen.
De Wedstrijd.
Scheidsrechter dr. Bauwens (Duitschland),
geassisteerd door de grensrechters Hofman
(Nederland) en Leroy (België) roept de beide
aanvoerders tot zich. Van Heel en Pappaert,
de Belgische rechtsback, komen naar het mid
den. De Belgische aanvoerder overhandigt Van
Heel een vaantje, welke sympathieke geste
een luid applaus ontvangt.
Van Heel is de gelukkige winnaar van den
toss hij kiest den vrij harden wind die over de
lengte van het veld staat, mee.
De elftallen stellen zich als volgt op:
Nederland:
Van Male,
Van Diepenbeek, Van Run,
Pellikaan, Anderiesen, Van Heel,
Wels, Vente, Bakhuys, Smit, Mijnders.
België
Sayes, Van den Eynde, Voorhoof, Briehaut,
Versyp,
Bourgeois, v. Welkenhuysen, v. Ingelghem.
Smellinckx, Pappaert,
Van de Weyer.
Als de Belgen het leder aan het rollen bren
gen, neemt Smit onmiddellijk den bal over en
geeft door aan Mijnders, die den eersten aan
val op het Belgische doel onderneemt.
Doch Pappaert retourneert het leder en de
eerste Belgische aanval ontstaat, die indirect
een doelpunt oplevert.
België leidt na één minuut.
Als Voorhoof voor het Hollandsch doel
opereert, brengt Van Heel hem ten val.
Scheidsrechter Bauwens kent aan België een
vrijen schop toe, dien Voorhoof neemt. Deze
lost een hard laag schot. Briehaut, die zich
voor doel heeft opgesteld, laat tactisch den
harden bal loopen en onze keeper is totaal
verrast door het onverwachte schot in den
hoek. Voordat hij weet wat er gebeurt, ligt de
bal reeds achter hem (01).
In de eerste minuut heeft België dus bij ver
rassing de leiding.
Doch het is later gebleken voor de Belgen
het beginvan het einde te zijn geweest.
Totaal niet ontmoedigd door dezen goal
gaan de Hollanders tot den aanval over. Aan
den anderen kant krijgt België den eersten
hoekschop te nemen, doch deze kan worden
weggewerkt.
Mijnders krijgt de eerste kans voor de
Oranjehemden. Hij schiet na een fraaien rush
hoog in den linkerbovenhoek, maar Van de
Weyer ziet het gevaar en opspringend stompt
hij het leder tot hoekschop. Deze. wordt, goed
genomen, het veld ingewerkt en dan is het
initiatief weer aan de Belgen, die het tot een
tweeden hoekschop brengen. Versyp plaatst
voor, doch Van Run zet het hoofd er onder en
onze aanval gaat weer aan den gang.
Door het verrassende eerste doelpunt der
Belgen zit de spanning er meteen in.
Holland zet er dadelijk alles op om gelijk te
maken. De Oranjehemden zijn sterker in het
veld; vooral onze linkervleugel is aanvanke
lijk zeer actief. Smit plaatst fraai naar Mijn
ders, doch deze loopt te ver door. waardoor
zijn als voorzet bedoeld schot in het zijnet be
landt. Bakhuys valt dan direct op door zijn
goede spelverdeelen; hij is snel. ziet onmiddel
lijk waar de bal het best heen moet en zoo ont
staat er een druk op het Belgische doel, die
steeds sterker wordt.
Vele schoten worden gelost; Van de Weyer
wordt op een zware proef gesteld, waarbij
blijkt, dat hij een keeper van klasse is.
Onze middenlinie steunt geweldig en de
Belgische achterhoede moet alle zeilen bij
zetten om den gelijkmaker te voorkomen.
Bij een aanval der onzen raakt Van Welcken-
huize den bal met de hand aan. maar de
vrije trap gaat naast. Direct zit Holland er
weer op, Bakhuys is er weer bij; zijn schot
is meesterlijk in den hoek geplaatst, maar
Van de Weyer werkt tot hoekschop, maar
wordt door Mijnders minder goed genomen
en de bal gaat het veld weer in.
Bakhuys en zijn mannen zijn steeds gevaar
lijk. herhaaldelijk moeten Pappaert en Smel
linckx ingrijpen en in laatste instantie staat
Van de Weyer op goede wijze zijn doel te
verdedigen. Nu krijgt onze rechtervleugel
wat meer werk, Wels wordt er bij betrokken
enhet succes is er.
Holland heeft de leiding (2Ik
Er is dan ongeveer een kwartier gespeeld.
De Belgen komen nu even opzetten, doch
hun aanvallen zijn te onoordeelkundig op»
gezet om gevaarlijk te zijn. Als Diepenbeek
bij een Belgischen aanval Versyp stevig af
houdt, neemt de Belg een dreigende houding
aan, waarvoor hij een waarschuwing van den
scheidsrechter ontvangt.
Met het groote overwicht van het eerste
kwartier is het nu voorloopig gedaan. Het
eerste moment, dat de Belgen gevaarlijk wor
den, komt, 'als Van Male zich moedig op een
ver naar voren gespeelden bal werpt en dezen
voor de voeten van twee aanstormende Bel
gen weggraait.
Toch zit er bij de Belgen te weinig vuur
in het spel waardoor men in de meening
zou kunnen komen, dat België tot nu toe
even sterk speelt als Holland.
Integendeel, Holland speelt beter, meer
effectiever en vooral de voorhoede zit er goed
op. Zoo komt Holland weer in de meerdei-
heid; eerst wordt het een veldmeerderheid;
hetgeen weer doelpunten tot gevolg heeft.
Bij een aanval van Mijnders brengt Smit den
bal voor doel. Bakhuys staat ^mèt zijn rug
naar het Belgische doel, draait'zich trappend
naar den bal om, waardoor het leder bij
Vente terecht komt, die door de Belgische
verdediging rent en onhoudbaar inschiet.
Scheidsrechter Bauwens heeft echter ge
constateerd, dat Vente den bal met de hand
heeft aangeraakt, waarom het doelpunt ge
annuleerd wordt; er wordt een .vrije schop
tegen Holland gegeven.
Weer is Holland in den aanval, nu dreigt
weer van den linkervleugel gevaar; Smel
linckx kan slechts redden ten koste van een
hoekschop.
Er is dan 25 minuten gespeeld en prac-
tisch heeft Holland nog steeds de meerder
heid, zonder dat België dar iets bijzonders
tegenover heeft gezet.
Van der Weyer trouwens heeft veel en ont
zaglijk zwaar werk, do'ch hij doet het naar
behooren. Wel een bewijs dat wij schutters
in den aanval hebben.
31 voor Holland.
Vente, die hard werkt en bijzonder gevaar
lijke schoten lost, krijgt dan zijn kans. Mid
den in het veld krijgt hij den bal toegespeeld;
even drijft hij naar voren, passeert een Belg
en lost van 25 Meter afstand een formidabel
hard schot in den rechterbovenhoek. Van de
Weyer springt als een tijger naar den bal.
doch onder oorverdoovend gejuich verdwijnt
het leder voor de derde maal in het Belgi
sche doel (31).
Er is dan ruim een half uur gespeeld. Hol
land blijft sterker, het is of onze voorhoede
met de Belgen speelt. En weinige minuten
later is de
voorsprong tot 41 vergroot.
Bakhuys geeft weer een van zijn passes
naar Smit. die onmiddellijk doorgeeft naar
Mijnders, die naar binnen is gekomen. Deze
aarzelt, lost een schuin schot op het Bel
gische doel, dat meer als voorzet is bedoeld.
Smit is er bij en over de verraste Belgische
backs plaatst Smit onhoudbaar in (41)
Met dezen fraaien voorsprong doet Holland
het nu wat rustiger aan. Het tempo, dat tot
nu toe zeer scherp is, zakt en de Belgen
krijgen gelegenheid tot aanvallen. Slechts
een maal ontstaat echter een gevaarlijk mo
ment voor het Hollandsche doel, als Sayes
mooi voor doel geeft en Voorhoof vrij staan
de den bal slechts voor het inkoppen heeft.
Tweede helft.
Drie minuten over half 4 wordt weer be
gonnen: Bakhuys leidt den eersten Holland
sehen aanval. België heeft nu den wind mee
en is de eerste minuten na de rust het meest
in den aanval. Een goede aanval van den
Belgischen rechtervleugel, waar Versyp het
initiatief heeft, kan Van Run slechts stui
ten door den bal tot hoekschop te trappen.
Sayes lost even later een scherp verraderlijk
schot, dab Van Male naar behooren ver
werkt.
België is even sterker, doch spoedig gaat
Holland weer tot den aanval over; het ken
merkende is, dat elke Hollandsche aanval
gevaarlijk is voor de Belgen, hetgeen nu niet
bepaald van België kan worden gezegd. Voor
al Mijnders is in die periode actief en als
hij een maal zich door de Belgische verdedi
ging heen slingert en vlak voor doel aan
Smit overgeeft, staat de laatste echter in
een dermate gehinderde positie, dat diens
schot naast moet gaan.
Een pracht-aanval van rechts, bij België,
wordt besloten met een goed geplaatst schot
van Briehaut, dat echter juist over de lat
gaat.
Een hoekschop wordt door Versyp goed
genomen en fraai door Briehaut ingekopt.
De achterstand van België
is verkleind tot 42.
Holland ziet, dat het zoo niet moet gaan
en dan is er van een overwicht van België
geen sprake. Mijnders breekt mooi door en
hoog en mooi voor doel plaatst hij zijn voor
zet over het veld. waar Wels maar voor het
inschieten heeft. Doch de kleine rechtsbuiten
trapt half in den grond, half tegen den bal
en rustig gaat de bal uit.
Holland komt- terug, prachtig breekt onze
voorhoede door de Belgische verdediging
heen en als Wels tactisch naar den vrij
staande Vente plaatst, lost deze een zoo on
gelooflijk hard schot, dat iedereen reeds een
doelpunt telt. Van de Weyer stompt echter
met uiterste krachten, vallend, het leder de
lucht in tot hoekschop. Deze heeft geen re
sultaat en dan is het spel al weer aan den
anderen kant, waar een hoekschop voor
België eveneens geen resultaat heeft.
Het spel gaat nu snel op en neer, met
België iets meer in den aanval, maar steeds
blijven de aanvallen der onzen gevaarlijk.
Het verrassend karakter ligt in het Holland
sche spel.
Als Mijnders tactisch de Belgische backs
passeert, lost hij een keihard schot, maar
al weer is die moedige Van de Weyer er
bij..
Het wordt 5—2.
Als na een vrijen trap tegen Smellinckx
het leder voor doel komt, belandt de bal
bij Vente. De Neptunusman lost een kogel in
den linkerbovenhoek en onhoudbaar voor Van
de Weyer vliegt de bal in de touwen (5—2).
Er is dan ruim een kwartier gespeeld. De
Belgen krijgen een noodlottige inzinking en
binnen enkele minuten heeft Holland dan
den wedstrijd gewonnen.
Energiek gooit onze voorhoede zich door de
Belgische verdediging heen; de bal gaat naar
rechts, waar Wels tenslotte een mooie kans
krijgt om een doelpunt te maken. Doch de
onzelfzuchtige Gorcummer ziet dat Vente er
nog beter voorstaat en zijn korte pass wordt
door Vente van een meter afstand in het
Belgische doel geschoten (62).
Het zevende doelpunt volgt. Vente schiet
alleen door de verdediging heen, doch ook
hij speelt volkomen onbaatzuchtig en ziende
dat Bakhuys er beter voorstaat, geeft hij
vlak voor doel over, waarop de Zwollenaar
onder dol gejuich en geschreeuw van de
tienduizenden No. 7 scoort.
En nog is het niet genoeg. De Belgen spelen
niet meer; er wordt met hen gespeeld. De
verdediging heeft gaten en de Hollanders
profiteeren er van. Op een ver naar voren
gespeelden bal loopt Vente in en met een
Belgischen back op de hielen lost de Nep-
tunus-man een scherp schot in den lnek
(8—2)
Van de rest van den wedstrijd is eigenlik
weinig meer te vertellen. Ruim een kwartid
is er nog te spelen. Het is een débacle voo
de Belgen.
Uit een kopbal kopt Van den Eynde fraa.
in (8—3).
Mijnders doet het aan den anderen kant
niet minder. Diens voorzet belandt bij Vente,
een zwenking van het hoofd en No. 9 is
geboren.
Nog veel kansen ontstaan er voor de Hol
landers, iedereen wil het tiende Hollandsche
doelpunt, maar bij 9—3 blijft het en als
scheidsrechter Bauwens het einde aankon
digt, hebben de Hollanders de Belgen met
93 verpletterd.
Via den luidspreker.
Negen - drie.
Vaak heb ik „interlandwedstrijden via den
luidspreker'bijgewoond en vaak heb ik me
gelukkig geprezen niet in het Stadion aan
wezig geweest te zijn, doch rustig bij den
haard de zaak aangehoord te hebben, als de
regen tegen de ruiten kletterde of de wind
om het huis gierde, of het spel der Nederlan-
Twee elftallen van werkloozen, respectievelijk Haarlem en Kennemerland ver
tegenwoordigende, leverden elkaar sportieven strijd op het H. F. C.-terrein
aan de Spanjaardbaan.
De oranjeploeg voor de tribune opgesteld. Op den achtergrond het
Amsterdamsehe politiemuziekcorps.
De gelijkmaker.
Als onze rechtervleugel er van doorgaat na
goed steunend werk van Anderiesen en Pel
likaan, geeft Vente tactisch door naar den
vrijstaan den Wels; de kleine Gorcummer zet
onberispelijk voor, Bakhuys vangt met het
hoofd op en vallend kopt de Zwollenaar on
houdbaar voor de Belgischen keeper in. Een
bijzonder fraai doelpunt, zooals men er
slechts zelden ziet maken (11).
Het geheele Stadion juicht voor dit prach
tige staaltje voetbal.
Holland blijft aanvallend; een corner na
een schot van Vente is het resultaat, maar
de Belgische doelman stompt weg. Holland
komt terug. Even zweeft de bal in het mid
denveld, maar dan krijgt Bakhuys het leder
te pakken. Hij plaatst naar Simit, die vlug
Pappaert passeert. In zeer ongunstige positie
knalt de Haarlemmer een schot op doel, hoog
in den hoek. Van de Weyer springt op, doch
het schot schijnt te hard en te scherp ge
plaatst en via de handen van den Belgischen
doelman belandt het leder in het Belgische
d.oel.
Hoe Smti op onnavolgbaar handige wijze zijn tweede en Nederland's
vierde doelpunt maakte.