HET NIEUWE AVONDBLAD
,9e JAARGANG NO. 136
VRIJDAG 13 APRIL 1934
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2$4 cents incasso, per kwartaal 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden - Telef. 521
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIEN1—5 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeeiingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
Alle abonné# van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
zlln ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd
en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
ƒ2000.— bij algeheele invaliditeit; 600.— bij overlijden; 400.— bij verlies van
een hand, voet of oog; 250.— bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van'
een wijsvinger; 100.bij breuk van boven- en/of onderarm; 100.— bij breuk
van boven- en/of onderbeen; 50.bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000.bij overlijden van man en
vrouw beiden; 3000.bij overlijden van den man alleen; 2000.— bij over
lijden van de vrouw alleen Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen
enz. 400.— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.Indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné (e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen krachtens
deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-Bank te
Schiedam.
Inspecteur Bonny
Een van de wonderlijkste figuren in de
/eheimzkmige zaak, die Franfcrijk's eenheid,
moraal, zelfvertrouwen en wat-al-niet-meer
teistert is de inspecteur Bonny, van de Süreté
Génerale. Hij is tegenwoordig zoowat de
meest-besproken man in Frankrijk. Zijn „ge
val» is allerzonderlingst. In den aanvang van
de Stavisky-zaak zette men hem smadelijk
opzij, hem betichtend van plichtsverzuim.
Daarop ontdekte hij plotseling de verdwenen
talons van de cheques die de laakbare heer
Stavisky zoo mild had rondgestrooid, en men
verviel in het andere uiterste, herstelde hem
niet alleen in zijn functie maar gaf hem bo
vendien de hoofdleiding van het 'onderzoek in
handen.
Sindsdien is de inspecteur Bonny het cen
trum van de heele historie geworden. Hij
heeft in de Riviera een soort baron en twee
andere lieden van avontuurlijk allooi inge
rekend, en beschouwt die als de moordenaars
van den rechter Prince. Dat schijnt nog wel
erg onzeker te zijn: de drie beschuldigden
'blinken uit in alibi's. Maar ze zitten nog. Ver
der bereist de inspecteur Bonny tallooze
„sporen", die wellicht naar schuldigen zullen
voeren. 'Hij stormt door Frankrijk heen en
weer, en wordt door de pers van zijn vader
land inmiddels op de meest-uiteenloopende
wijzen bejegend. Sommigen vertrouwen hem.
Anderen, beïnvloed door de opinie van Léon
Daudet, leider der royalisten, die in de Action
Francaise beweert dat Bonny zelf ten snelste
gearresteerd moet worden en dat de heele
Süreté Générale een schurkentroep is, wan
trouwen hem. Zij voelen zich versterkt in
hun meening door dé verontrustende om
standigheid dat het onderzoek, ondanks zijn
vele bioscoop-achtige sensaties, eigenlijk hee-
lemaal niet opschiet.
Weer anderen, en dat zijn voor Bonny wel
licht de gevaarlijksten omdat zij in Parijs
zetelen, mikken de pijlen van hun echt Fran-
schen spot op hen. Napoleon placht zich. zelfs
in den tijd toen hij driekwart van Europa
onderworpen had. steeds en overal de vraag
te stellen: ..Wat denkt Parijs?" En als Parijs
hem bespotte, was hij meer ontzet dan de
ergste nederlaag hem had kunnen ontstellen,
en reisde haastig naar zijn hoofdstad terug
om de critiek te beïnvloeden of eenvoudig te
onderdrukken. Bonny is geen Napoleon, of
schoon hij zijn naam gemeen heeft met de
afkorting, die de Engelschen op ..Bonaparte"
plachten toe te passen. Hij heeft, zooals
Clément Vautel in Le Journal opmerkt, geen
andere napoleontische eigenschap dan de
snelheid waarmee hij zich voortdurend ver
plaatst. En hij kan ongelukkigerwijze, ter
wijl hij zich natuurlijk óók voortdurend af
vraagt -,Wat denkt Parijs?" de ironie van
journalisten als Vautel niet onderdrukken.
Deze vlotte chroniqueur behandelt den veel
besproken Bonny in den volgenden trant:
„De inspecteur reist snel, maar reist hij naar
zijn Austerlitz of naar zijn Waterloo? Zeker
is dat wij hem moeten beschouwen als de
groote ster in het filmdrama waarvan de (iet
wat eentonige) bedrijven elkaar opvolgen op
het witte doek der actualiteit. Binnenkort, dat
is zeker, zal er een revue uit groeien, waarmee
ik alleen maar wil zeggen dat de revueschrij
vers Bonny's glorie definitief zullen vaststel
len. Montmartre heeft natuurlijk al gedacht
aan de woordspeling: „Que voulez-vous que
Bonny fasse?"
Wanneer deze „détective fameux" (maar is
hij een fameuse detective?) te Havre, Dijon,
Nice of Pontoise aankomt wordt hij opgewacht
door honderd journalisten en tweehonderd
fotografen. En gij, lezers, hebt het nog maar
altijd over de geheime politie!
Men deelt ons mede dat de inspecteur Bonny
uitgeput raakt, dat hij het niet meer kan vol
houden, dat hij met toenemende nervositeit
steeds maar herhaalt: „Dit is geen leven
meerAh! slapen, slapen!"
Het is een feit dat de arme man zijn nach
ten in sneltreinen en zijn dagen in velerlei
soort voertuigen doorbrengt, zonder één oogen-
blik op te houden met nadenken, veronderstel
len, afleiden, fantaseeren, combineeren, dedu-
ceeren, concludeeren. Niemand zou dat kun
nen uithouden; het is verschrikkelijk, ver
schrikkelijk!
Ook vraag ik mij af of deze ontstellende
overbelasting van één brein bevorderlijk is
voor serieusen arbeid. Hoe kan men de moei
lijkste aller raadselen oplossen, de diepste
aller geheimenissen peilen, wanneer men zich
nauwelijks staande kan houden, en het schier
besterft van slaap? Sherlock Holmes wond
zich niet zoo op: voor hem was een politio
neel werkstuk vóór alles intellectueele arbeid,
die niet volbracht kon worden in herrie en
haast. Hij hield zijn overpeinzingen thuis,
terwijl hij bedaard zijn pijp rookte, en gunde
af en toe zijn brein een heilzame afwisseling
door in de Albert Hall naar Beethoven's of
Wagner's muziek te gaan luisteren. Welk een
verschil met de methode van den Franschen
inspecteur, die door de verschrikkelijke over
spanning van zijn arbeid wordt voorbestemd
voor een zenuwcrisis!
En waarom juist hij, altijd hij, alleen hij?
Waarom is deze in ongenade gevallene, la
ter teruggeroepene, den volgenden dag ver
heven tot „as des as", speurhond der speur
honden, tot den modernen Vidocq op wien
alles zich baseert, die alles moet weten, alles
moet raden, alles moet doen? Bonny tegen
allen, Bonny alleen! En die reclame, al dat
lawaaigeldt dit een drama der werke
lijkheid of een politiefilm. Men begint zich
af te vragen of het gansche spektakel ten
slotte niet eindigen zal met het vertrek van
onze nieuwe groote nationale film-ster naar
Hollywood.
En intussehen wachten we nog maar steeds
oplicht.
Het verschijnsel-Bonny is niet uitsluitend
Fransch. Ook in andere landen vindt men in
deze zonderlinge tijden, juist op het gebied
der criminaliteit, vertooningen die meer op
eindelooze sensatiefilms dan op een ernstige
bestrijding van de misdaad lijken. Zijn we
misschien nog bezig met de Europeesche
mode-nawerking van het Amerikaansche
banditisme uit den hoogconjunctuur-tijd van
de z.g. drooglegging? Na het Rijksdagbrand
proces, ook een mooie vertooning, nu deze
Fransche voorstelling. En er zouden nog meer
voorbeelden te noemen zijn.
Wel wordt het interessant hoe het met den
inspecteur Bonny zal afloopen. En nog be
langwekkender is de vraag, wat het lot der
Fransche regeering zal zijn als Bonny binnen
korten tijd geen werkelijke resultaten weet te
bereiken en „de Maffia" niet wordt ontmas
kerd. Belangwekkend vooral voor Nederland,
dat aan deze regeering voor een jaar tijds 100
millioen gulden, is gelijk een milliard francs,
heeft geleend
R. P.
VELSEN
AVONTUURLIJKE JACHT OP
AUTODIEVEN.
Burgemeester Rambonnet koos
de goede richting.
EN DAARDOOR KON DE POLITIE EEN
GOEDEN SLAG SLAAN.
Het is lang geen aangename gewaarwording
voor Dr. Van L. toen hij, zooals wij gisteren in
het kort reeds meldden, na op den Stations
weg bij de familie M. op bezoek te zijn geweest,
tot de ontdekking kwam, dat zijn auto ver
dwenen was. Het was nog lang geen af-
tandsch karretje en bovendien lag er een
tasch in met instrumenten, zonder welke een
dokter zijn praktijk nu eenmaal niet naar be-
hooren kan uitoefenen. Maar de auto was
weg, weggereden door twee jongemannen, zoo
als men den dokter wist te vertellen.
Goede raad was duur. Gelukkig was er een
fiets bij de hand en dit rijwiel was het instru
ment, dat met nog een ander voertuig leidde
tot de opsporing van de vermiste auto, als
mede tot de arrestatie der dieven.
En zoo fietste de van zijn auto berooide
dokter naarja natuurlijk naar het huis
van den burgemeester, die thuis was. De poli
tie was inmiddels gewaarschuwd en zoo kon
het gebeuren dat spoedig nadat de diefstal
ontdekt was, krijgsraad kon worden gehouden
tusschen den burgemeester, den bestolene en
een politieman. Deze krijgsraad diende uit den
aard der zaak kort te zijn, want men wist, dat
onderwijl de autodieven wellicht met een 80
K.M. vaartje de vlucht hadden genomen.
Waarheen?
Zouden ze verstrikt raken in het net, dat
men inmiddels door telefonische waarschuwin
gen, gericht tot de politie der omliggende ge
meenten, om hen gespannen had? Misschien
wel, misschien ook niet.
Snel handelen
Snel handelen was dan ook geboden. En er
werd snel gehandeld, hetgeen mogelijk was
doordat burgemeester Ramonnet, die zelf kor
ten tijd geleden had ondervonden, welk een
vervelende geschiedenis het is als je in je auto
wilt stappen, tot de ontdekking komt, dat deze
op eenheel andere plaats staat dan waar hij
geparkeerd was, zijn auto beschikbaar stelde
om de autodieven te achterhalen.
Dus was eenige minuten later de auto des
burgemeesters uit de garage in Velserbeek ge
reden en stonden de drie heeren, te weten de
burgemeester, de bestolen dokter en de politie
man gereed, in te stappen om de achtervolging
te beginnen.
Vele wegen leiden naar Rome, naar Velsen
leiden er niet zoo veel, maar aangezien een
mensch geen politiehond is, was het niet zoo
gemakkelijk, den goeden weg te vinden. Den
Rijksstraatweg op naar Haarlem? Over de
pont? Driehuizerkerkweg? Nieuwe weg naar
Amsterdam? Burgemeester Rambonnet hakte
de knoop door. Laten we maar eens naar de
richting Amsterdam rijden, meende hij. Je
kunt beter in een groote stad een gesloten
auto van de hand doen dan in een van ge
ringer kaliber.
Met een flink vaartje den nieuwen
weg af.
En zoo geschiedde het, dat kort nadat de
doktersauto verdwenen was, men den burge
meestersauto met een flink vaartje den
nieuwen weg, die Velsen met de hoofdstad des
land verbindt, kon zien afrijden. Het land
schap met de omploegde akkers en de weiden,
waarop de kenteekenen van het nieuwe ge
waad reeds zichtbaar waren, gleed voorbij en
dra was men aan den nieuwen pontsteiger te
Buitenhuizen.
Daar stonden twee auto's te wachten op de
in aantocht zijnde pont
„Daar staat 'ie!" riep de dokter.
En jawel; de voorste der twee auto's was de
gezochte auto. Dus waren de beide jongeman
nen, die er in zaten de gezochte autodieven.
Met een ruk stopte de burgemeester. En
nauwelijk stond de auto stil of Dr. Van L. en
de politieman (we mogen wel verklappen dat
het de agent Bosman was) sprongen er uit.
Een seconde later zagen de inzittenden van
den gestolen auto een hand door het portier
naar binnen komen, een hand die een voor
werp omklemde, dat voldoende kracht bijzette
aan het hevel, niet te vluchten, om de mo
derne roofridders te overtuigen, dat het maar
het verstandigste was geen pogingen te wagen
te ontsnappen.
Dat was een sensatie daar aan het pontveer
van Buitenhuizen. Want de ooggetuigen snap
ten natuurlijk niet waarom die politieman
den bestuurder van den bewusten auto een
revolver onder z'n neus duwde. Toen de be
stuurder van de tweede auto, die voor het
pontveer stond te wachten had gehoord, wat
er aan de hand was, vertelde hij, dat de ge
stolen auto eenige seconden te laat was, an
ders was hij al aan den overkant geweest. En
dan zou het zoeken veel moeilijker zijn ge
weest.
De auto hadden de jongelui zooals van zelf
spreekt niet gestolen. Ze probeerden nog met
eenige uitvluchten hun onschuld te betuigen.
Zonder succes natuurlijk. Er was geen ont
komen aan. Mee naar het bureau in IJmuiden.
En zoo kon de bestolen dokter, spoediger
dan hij had kunnen verwachten en had dur
ven hopen achter het stuur van zijn eigen auto
plaats te nemen. Achter hem zaten de politie
man en twee jongemannen, M. genaamd, wo
nende te IJmuiden en V. wonende in IJmuiden
Oost; achter de doktersauto reed de bur ge'
meester. Aan ontvluchten behoefden de ar
restanten dus niet te denken.
Zij werden aan de politie te IJmuiden over'
geleverd.
„Dokter, u laat wat vallen".
Ze hadden de auto dus niet gestolen. Maar
wat gebeurde er in de hall van het politie
bureau? Er viel iets
„Dokter, u laat iets vallen", zei de jongste
van het tweetal.
Maar hij had zich vergist; niet de dokter,
maar z'n collega had iets laten valen. En dat
„iets", wat was dat? Het plaatje met het be
kende aesculaap-teeken, waarvan elke dokters
auto is voorzien. Dat haclden ze verwijderd.
Een van hen had het in zijn zak gestoken. En
deze dacht: als ze dat bij mij vinden ben ik
„zuur". Daarom trachtte hij het stiekem te
doen verdwijnen, hetgeen zeker was geschied,
als zijn medeplichtige hem niet verraden had.
Een ongeluk zit in een klein hoekje.
De auto was terug en de dieven waren ge
snapt. Dank zij een geleende fiets en voor
namelijk dank zij de auto van den burgemees
ter.
Het bleek, dat men een goede vangst had
gedaan, want de jongens waren goede be
kenden. Nog kort geleden hadden ze een ge
stolen auto in Amsterdam verkocht.
HOOGOVEN-TOONEEL.
De Kribbebijter.
Het Hoogoventooneel voerde voor een volle
Bloemoordzaal het bekende werk van Rei-
man en Schwarz „De Kribbebijter" op. Deze
lustige familiegeschiedenis spelende te Brus
sel en op het landgoed van Koenraad van
Hegershuizen, heeft de aanwezige natuur
lijk rijkelijk geamusee.rd. De regie berustte
hij den heer S. de Koning uit Beverwijk. Gis
teren hebben we weer eens met de resultaten
van het werken van H. O. T. kennis gemaakt
en mochten wij constate eren, dat er ditmaal
niet zoo gespeeld werd, als we wel gaarne
hadden willen zien. H. O. T. was, zooals de
inleider van den avond zeide, met regisseur
en hoof drolspeler gehandicapt en dit wreekte
zich door het uiterst slappe tempo van het
stuk, een werk dat elke vereeniging reeds van
te voren zeker doet zijn van haar zaak. Ook
H.O.T. heeft er bijval mede behaald. H.O.T.
heeft zeer zeker krachten, waaremede de lei
ding' iets kan hereiken. Wij noemen b.v. de
zeer goede Clararol (mej. A. Wormhbeeker)
de rake kribbebijter en de vlotte baron Nico
(de heeren G. Bekker en S. de Koning), die
van de hun toebedeelde partijen iets heel
goeds maken. Wanneer dit trio aan het
woord was, werd er spel geleverd. De figuren
van Willy, Truda en Renée hadden weinig
teekenimg. Zij zegden hun rollen wel, doc'h
speelden ze niet.
Na het zwakke eerste bedrijf haalde het
spel in 2 veel op. Toen hadden nl. de hoofd
rolspeler en baron Nico gelegenheid hun ta
lenten te toonen.
Van de overige minder cup den voorgrond
tredende personen willen we nog de bescheiden
aardig getypeerde figuur van den huisknecht
Frans noemen.
De tooneelaankleeddng' viel, gezien de mid
delen waarmede men werken moest, te loven.
Regiefoutjes in de kleeding der dames (met
schort voor op reis, etc.) zien we thans gaar
ne door de vingers. Maar I-I. O. T. neme spoe
dig revanche!
De pauzes werden door de muziek der „Hol-
landia Band" op aangename wijze gevuld.
W.
VEREEN. VOOR FAC. LIJK
VERBRANDING.
AFD. VELSEN BESTAAT 10 JAAR.
Men schrijft ons:
Op 19 April a.s. zal de afdeeling Velsen-
IJmulden der Vereeniging voor Facultatieve
Lijkverbranding haar 10-jarig bestaan her
denken. Het rechtsgevoel en het besef, dat
ieder mensch de volle vrijheid behoort te heb
ben om naar eigen opvatting en inzicht over
zijn stoffelijk overschot en de vernietiging er
van te beschikken, inspireerde .de initiatief
nemers tot het dienen dezer beweging, ver-
eenigd in een plaatselijke afdeeling.
De eerste vergadering (1924) in de lunch
room Eynthoven gehouden leverde als begin-
resultaat 30 leden met een voorloopig dage
lij ksch bestuur, bestaande uit de heeren Y.
J. Reitsma, voorzitter, W. van Ommen secre
taris en L. A. G. Stormmesand, penningmees
ter.
Reeds ver voor de stichting van het crema
torium op Westerveld (1914) heeft te IJmui
den een afdeeling van de groote landelijke
vereeniging bestaan. Deze afdeeling werd
oorspronkelijk bestuurd door de heeren Kiap
(schoolhoofd), Janzen (administrateur) en
Olie (reeder), namen die oud-IJmuidenaren
welbekend in de ooren zullen klinken. Na het
vertrek van den actie ven secretaris, den heer
Olie, werd zij echter spoedig opgeheven.
Op 31 Maart 1924 werd door de nieuwe
groep de eerste excursie naar het cremato
rium gehouden en weldra groeide het aantal
leden tot boven het honderdtal. Het bestuur
ging toen over tot het verrichten van het
voorbereidend werk om tot oprichting van
een afzonderlijke afdeeling Beverwijk en om
streken te komen, welk streven in 1925 met
welslagen bekroond werd.
Dankbaar gedenkt het bestuur nog steeds
den in Augustus 1932 aan de afdeeling ont
vallen voorzitter, den heer Sigling, die met
jeugdig vuur en grooten trouw de belangen
der vereeniging jarenlang diende.
Het 30-tal leden van 1924 is thans tot bijna
400 uitgegroeid, dank zij het huidige krach
tige bestuur, dat gevormd wordt door de hee
ren: P. J. Klok, praeses; Y. J. Reitsma, secre
taris, P.' Klerk, penningmeester; C. N. Wey,
J. C. Stek Sr. en de dames Pott-Zindel en
Schaar. De financieele positie rust op hechte
basis.
Een belangrijke datum in het leven der
nog jonge afdeeling was de 28e September
1929, toen zij als gastvrouwe optrad voor het
54ste algemeen congres en afgevaardigden
uit alle deelen des lands door haar in de
Theeschenkerij van ons gemeentelijk lust
oord „Velserbeek" ontvangen werden.
De herdenking van 'het tweede lustrum zal
op waardige wijze gevierd worden. Zij zal zich
geheel aan het karakter der vereeniging moe
ten aanpassen. Naast de viering van het 10-
jarig bestaan hoopt men ook, dat er van zulk
een herdenkingsavond propagandistische
waarde zal uitgaan.
Evenals bij een feit, gelijk deze viering,
moet bij het voeren van propaganda voor
het doel, dat de vereeniging nastreeft een
groote kieschheid in acht genomen worden.
Daarbij komt nog, dat ondanks het groote en
nog immer groeiend aantal crematies op Wes
terveld (636 in 1933) de wet formeel de cre
matie nog niet toestaat, hoewel reeds gedu
rende ruim 62 jaar in onze volksvertegen
woordiging op een wettelijke regeling aange
drongen wordt.
De voorstanders der crematiegedachte pro-
pageeren deze om het recht van zelfbeschik
king te verkrijgen en om redenen van hy-
giënischen aesthetischen en economischen
aard. Zij trachten het doel te bereiken door
bij de wetgevende macht aan te dringen op
de desbetreffende wijziging der begrafenis
wet en door juiste begrippen te helpen ver
spreiden omtrent begraven en cremeeren.
Dit doel heeft het bestuur der afdeeling
voor oogen gestaan en zij heeft na lang over
wegen gemeend te ïnoeten overgaan tot het
organiseeren van een avond, waarvan naast
herdenking' ook propaganda uitgaan zal; deze
wordt op 19 April in Het Wapen van Velsen
gehouden.
Tot medewerking zijn uitgenoodigd de da
mes mevr. de Boer-van der Wiel (altzangeres
te Schiedam), mevr. Pott-Zindel (begeleiding)
en de welbekende declamatrice mejuffr. N.
Menagé Challa. De praeses, de heer P. J. Klok
zal een korte inleiding houden over het wer
ken en streven der afdeeling en de crematie
idee in het algemeen, terwijl door het hoofd
bestuur de vereenigingsfilm beschikbaar ge
steld is.
IJMUIDEN
Van het wereldberoemde altaarstuk van Hubert en Jan van Eyck, is uit de
Kathedraal te Gent een der luiken (links onderaan), voorstellende de
„Rechtvaardige Rechters", gestolen.
VRIJZ.-DEMOCRATISCHE JONGEREN.
In de Lunchroom Eynthoven vond gister
avond een propaganda-avond plaats van den
Vrijz. Jongeren Bond, waarin als spreker op
trad de heer D, J. A. Geluk, voorzitter van
het hoofdbestuur te Haarlem met het onder
werp: „Politieke tegenstellingen en hun be
lang voor de jongeren.
Nadat de voorzitter de vergadering geopend
had, gaf de heer Geluk een overzicht van
de politieke groepeeringen, zooals die in ons
land bestaan, alsmede van doel en streven
dezer partijen. De heer Geluk besprak ver
volgens de tegenstellingen der verschillende
partijen en de ontsporingen, die zich op poli
tiek terrein hebben voorgedaan. De spreker
zette daarna doel en streven der Vrije Demo
cratische jongeren uiteen, om de zaak der
organisatie wat beter aan te pakken.
Na de pauze werd een gedachtenwisseling
over liet gesprokene gehouden.
GEEN TRAWLERS MET WERKLOOZEN
NAAR ZEE.
Zooals wij eergisteren reeds hebben gemeld,
werden er pogingen in het werk gesteld om
een of meer trawlers met werkloozen naar
zee te zenden. Het was de bedoeling een
tweetal trawlers, die wegens de slechte resul
taten der visscherij waren opgelegd aan een
aantal werklooze zeevisschers te verhuren
tegen een vastgestelde huursom die niet
hooger zou zijn dan de exploitatiekosten.
Voor dit plan was echter de hulp van het
gemeentebestuur noodig omdat de zeevis
schers niet anders dan wanneer hun een
loon gelijk aan hun steun, was gegarandeerd
de overeenkomst wilden aangaan.
Het gemeentebestuur heeft echter deze
hulp om verschillende redenen niet verleend.
En waar ook het bestuur der organisaties van
werknemers zich met hand en tand tegen,
deze wijze van exploitatie heeft verzet, zal
er vermoedelijk van deze plannen voorloopig
wel niets komen,
STATIONSCHEF MET PENSIOEN.
Naar wij vernemen zal de chef van het
station IJmuiden, de heer M. Buijtenhuijs,
1 Mei a.s. den dienst met pensioen verlaten
De heer Buijtenhuijs die de functie van
stationschef sedert een drietal jaren bekleedt
en een zeer gezien ambtenaar was, wordt
opgevolgd door den heer C. J. Kries, thans
stationschef te Velsen—IJmuiden-Oost. Tot
chef van laatstgenoemd station is benoemd
de heer J. M. ten Napel, thans stationschef
te Zuidbroek, voorheen commies aan het
Havenstation alhier.
Naar wij vernemen gaat de heer Buijten
huijs 'zich in den Haag vestigen,
DIEFSTAL VAN LEVENSMIDDELEN.
Een inwoner van IJmuiden heeft aangifte
gedaan van diefstal van levensmiddelen o.a.
bestaande uit 2 pond boter, 5 halve ponden
koffie en 4 pakjes thee van een stoom
trawler, liggende aan de Trawlerkade,
Onze handelsvloot.
In de afgelooptn maand zijn aan onze han
delsvloot toegevoegd de motorschepen Alm-
kerk (6810 br. reg. ton); Helena (182 ton):
Lies (325 ton); Senang (313 ton): Wilbo (181
ton) en de zeelichters Thames II (606 ton):
Thames IV (608 ton).
Afgevoerd werden wegens verkoop naar het
buitenland de stoomschepen Gelderland,
Peursum, Sassenheim, Wassenaar. Uit de
vrachtvaart genomen is het stoomschip Juliana
en gesloopt werd het stoomschip Oldekerk.
De motorschepen Fivel en Neeltje verander
den van eigenaar en heeten nu resp. Senang
en Wilbo (zie hierboven).
Op een voorloopigen zeebrief werd inge
schreven het stoomschip Flevomeer.
Sleepreis.
De met twee bakken van hier naar Azrew
bestemde sleepboot Lauwerzee is behouden
in de bestemmingshaven aangekomen.
