Vluchtige indrink
Dwars door Afrika
per Automobiel.
Het uniform als „Nationale "Dracht
Het was alles wat onverwachts en vluchtig.
Een stem door de telefoon: „Of je tijd hebt
om even mee naar Berlijn te rijden". En het
antwoord: „Natuurlijk, wanneer gaan we
weg?" Het bleek dat ik nog op mijn dooie
gemak den trein naar Utrecht kon halen,
vanwaar we dien middag vertrokken in de
richting van de Duitsche grens, die we na
veel pech met de gesloten spoorweg-boomen
bereikten (een bijkomstigheid, die ons in de
juiste stemming bracht voor de vele onbe
waakte spoorwegovergangen aan de andere j
zijde van de grens).
Bij de Duitsche douane ontwikkelt zich een
zwaarlijvige discussie over een blik benzine,
dat we veiligheidshalve voor den nachtelijken
tocht in reserve hebben. De logica van zooiets
moet het afleggen tegen de onverbiddelijke
wet, die douane-ambtenaren opdraagt in
voerrechten op benzine te heffen. Tenslotte
leggen we ons neer bij de bevrijdende oplos
sing, ons voorgelegd door den man die veel
aanstalten maakte om het bedrag van di
invoerrechten op 10 liter benzine uit te re
kenen (een bezigheid welks extra inspanning
hem zeer onaangenaam was)we deponecren
onze dierbare reserve bij de Hollandsche
douane om het daar op den terugtocht weer
op te pikken. In dat halve uur op de eenzame
douane-post maken we voor het eerst ken
nis met de begroetings-ritus in Hitler's Duit
sche Rijk: een kort armgebaar vergezeld van
een „Heil Hitier", gevolgd door een stevigen
handdruk. En er is iets zoo komisch in deze
correcte en hoogst ernstige uitvoering van
het ritueel door vier volwassen menschen in
een klein steenen douane-huisje ver van de
woelige wereld vandaan, dat we onze aan
wezigheid bijna pijnlijk gaan vinden, zóó
alsof je een vader op het toegewijde spelen
met het spoortreintje van zijn zoon had be
trapt.
Dan begint de rit door veel dorpjes en wat
kleine stadjes, en steeds weer vangt het auto
licht patrouilleerende S. A. mannen, over den
weg gespannen doeken met Nationaal Socia-
listischè leuzen, en steeds weer rijden we door
een Adolf Hitlerstrasse", waaruit we opma
ken dat dit eenvormige naambord een be
langrijke industrie op zijn naam moet heb
ben staan. We kunnen slecht overweg
verwend als we zijn door de Hollandsche A.
N. W. B.-borden met de Duitsche zwart op
gele richtingwijzers, die voorzien zijn van
pijlen, waaraan je niet dan met groote moei
te kop en staart kunt onderscheiden. We vra
gen een keer den weg aan een in een blauwe
cape gehulden „Schupo", die met een goe-
digen herdershond aan den ingang van een
klein plaatsje op wacht staat. Tusschen het
luidruchtige S. A. bruin met beenkappen,
tusschen de stoere koppelriemen en de hel-
roode armbanden met diepzwart hakenkruis,
staat hij als een plaatje uit een vriendelijk
verleden, als een curiositeit bijna met al het
ingeslapene van een curiositeit. Onze vraag
doet hem verbijsterd nog een keer ontwaken,
zijn hond jankt zachtjes. Met heel zijn vroe
gere indrukwekkende autoriteit wijst hij ons
de juiste richting. Zijn hond spitst de ooren.
Dan wordt hij weer standbeelden twee
S. A. jongens die ferm den hoek om komen
wandelen, loopen hem bijkans den stoep af..
Maar dat was alles nog maar een voorspel
voor de groote fanfare: Berlijn.
Zondagmorgen om zeven uur worden we
gewekt door trommels en marschmuziek. Uit
het raam kijkend zie ik in de vensterruiten
aan den overkant een ontelbare massa voor-
bijmarcheerende bruine beenen weerspiegeld.
Groote vrachtauto's zwenken den hoek om,
beladen met vlaggenzwaaiende, zingende S.
A.-horden. En als dat zoo eenige uren voort
duurt informeer ik bij een agent (die er zelfs
in Berlijn met hun krijgshaftige helmen erg
goedaardig zijn gaan uitzien, en als het ware
alleen nog maar bij overlevering voortbe
staan) waar dit alles naar toe gaat. Hij ant
woordt somber: „Wie? De S. A.? Weisz ich
viel". Op een toon die in gedachten doet in
vullen: Och, die marcheeren immers steeds.
Op den hoek van de straat staan drie zeer
welgevulde heeren in donkerblauwe uniform
met een lange rij veelkleurige medailles over
de oppervlakte hunner borst gespannen, waar
van een Hollandsche bioscoopportier afgunstig
zou watertanden. Ze staan stram in de hou
ding bij het voorbij marcheeren van iedere
nieuwe bruine colonne en brengen den groet
en zeggen Heil Hitler met diepe stem.
„Mensch. siehst du wohlgenahrt aus". zegt
een voorbijkomende vriend en klopt één van
de drie vol lof op den schouder. Die begint
schuddend te lachen en wijst op de voorbij
trekkende troepen: „Ah, jetzt kommt Deutsch-
land heran!" Zijn lachen wordt luidruchti
ger en hij vertelt, dat hij tegenwoordig iede
ren dag zijn haar moet laten knippen, omdat
anders zijn gasmasker niet past.Wat de
algemeene hilariteit van het viertal opwekt.
Overal wordt gecollecteerd. Overal wordt
van de voorbijgangers steun gevraagd. Steun
voor de werkloozen, maar vooral steun voor
den opbouw van het militaire apparaat. Om
geen twijfel te laten collecteert men in bom
men ,kan men op de drukke punten der stad
zijn penningske offeren in groote imitatie-
vliegerbommen. Tot zelfs op de Internationale
Autotentoonstelling dringen zich collectes
van dien aard aan u op. En men ontziet zich
niet, daar waar men uit den aard der zaak
veel vreemdelingen kan verwachten, militai-
ren-met-stormhelm hun verzoek om een bij
drage tot u te laten richten. Natuurlijk niet:
dit land is er trots op, dit land toont met
glorie hoe men zich inspant om de militaire
strijdkracht weer op te voeren. Het is geen
toeval dat op deze tentoonstelling zoo wei
nig aandacht werd gegeven aan carrosserieën
en zooveel werk was gemaakt van motoren
en vrachtwagens. Ge hoefde slechts een blik
te werpen op de S. A .jongens die overal be-
geerig prutsten aan motoren, snuffelden aan
constructies, op wagens klommen, machines
probeerden ge hoefde vooral maar eens
te letten op den teederen trots waarmee vrou
wen met hun man, hun S. A. man, zich in
het publiek vertoonden (er waren erbij wie
het uniform voor 't eerst de „m a n" in hun
man suggereerden), om te weten dat de oude
Duitsche militaire geest zich weer strekt en
weer rekt, en iederen dag meer de harten ver
overt.
Waar ge komt, waar ge loopt worden u
pamfletten in de hand gedrukt, die ieder op
vallend zorgvuldig opvouwt en in zijn zak
steekt. Nationaal-socialistische propaganda,
maar ook hier weer militaire propaganda in
de eerste plaats. Een oproep van Goering om
de Duitsche sportvliegers te steunen, om met
vrijwillige bijdragen de uitbreiding daarvan
te bevorderen, nu het verdrag van Versailles
een militaire luchtvloot verbiedt. „Das Dcut-
j sche Volk muss ein Volk von Fliegern wer
den". Elders reikt men een pamflet uit waar
in de maatregelen voor afweer van luchtaan
vallen worden opgesomd: het zoeken van een
geschikte schuilplaats, het opruimen van
brandbare boel op zolders, voorbereiden van
materiaal om ramen en deuren mee te dich
ten, het vervangen van hout door ijzerwerk,
het aanwezig hebben van water en blusch-
apparaten. enz. enz .Het wordt alles heel
dichtbij gebracht, het wordt alles heel duide
lijk gezegd, het wordt alles heel openlijk ge
prezen. Er zullen er velen zijn, die thans in
Duitschland zwijgen, maar diegenen, die
spreken, spreken duidelijke taal. Die spreken
aan de stamtafel met het hakenkruis
embleem in het midden, over nieuwe model
len gasmaskers, over het Derde Rijk en den
Opbouw van Duitschland die groeten el
kaar met een luidruchtig „Heil Hitler", die
trekken je aan je jasje, en geven je een dui
delijk onderhoud onder vier oogen, als je een
pamfletje ongelezen weer weggooit, zelfs je
verklaring, dat je al een dergelijk pamflet in
je zak had stuit hun woordenvloed niet en al
leen de mededeeling dat je buitenlander bent
doet hen tenslotte knorrend van hun "er-
dere strafpredikatie afzien; die marcheeren
in drommen, die exereeeren, die zingen het
Horst Wessellied en zwaaien vlaggen, die rij
den vol medailles in groote open wagens, die
geven een in burger gekleed Hollander een
beklemd gevoel, waaruit alleen zijn humor
hem redt. Want het is tenslotte niet zonder
humor als een deftige dame in bontmantel
en de hotelknecht elkaar groeten met hetzelf
de slappe handgebaar en een Heil Hitier toe-
wenschen. het is niet zonder humor als een
„wohlgenahrte" Duitseher van omstreeks
vijftig probeert zijn weelderig lichaam in het
sportieve S. A. uniform te persen, met geen
ander dan een uitpuilend resultaat en een
pet-met-stormband laat rusten in de plooien
van zijn nek.
De zon schijnt als we Berlijn weer uitrij
den, terzijde van de Avus-baan exereeeren
ijverige jongemannen, ons voorbij rijden drie
vroolijk wippende Hanomagjes, door de
Duitschers zoo treffend „freundliche On
kels genoemd, omdat ze als het ware vrien
delijk knikken met hun korten snuit. De zon
en het feit dat we weer de natuur inrijden,
brengt ons in zoo'n goede stemming, dat we,
zelfs niet meer onder de meewarige blikken
lijden, van allen die ons zwaarbewimpeld voor
bijrijden en ons, zoo zonder een enkel ha
kenkruis-vlaggetje, bepaald sjofeltjes vin
den
HANDEL IN ERKENNINGSKAARTEN
Op de groentenmerkt alhier schijnt een
levendige handel te worden gedreven
aardappel-erkenningskaarten. Van bevoegde
zijde verzoekt men ons er de aandacht van
de koopers dezer kaarten op te vestigen, dat
zij zich op de hoogte dienen te stellen of
deze kaarten wel op hun naam kunnen wor
den overgeschreven. Verwacht wordt, dat het
koopen deze erkenningskaarten zeker tot te
leurstellingen zal leiden.
SPOOR- EN TRAMWEGPERSONEEL
De plaatselijke afdeeling van den RjK.
Bond van Spoor- en Tramwegpersoneel „St.
Raphaël" houdt Donderdagavond te ha'ff
acht in het gebouw der K. S. A. een alge
meene ledenvergadering.
D. O. K. OP DE KAMPIOENSWEDSTRIJDEN
Vr.
Benzinestations en Hotels midden in de Woestijn
Sinds 's menschen heugenis heeft de ka
meel het monopolie gehad van goederen- en
menschentransport door de Sahara. Trouw
heeft hij de .menschen gediend, zoo trouw,
dat hem de eerenaam van „het schip der
woestijn" werd toegekend. Thans schijnt zijn
Rijk voorbij te zijn, schijnt het, dat de men
schen zijn diensten niet meer noodig zullen
hebben, schijnt het, dat de kameel tenslotte
uitsluitend als decoratie voor de locale sfeer
zal worden benut. De automobiel, het ver
voermiddel dat in de meer moderne streken
het paard den weg naar de zoölogische tuinen
heeft doen inslaan, heeft thans de Sahara
toegankelijk gemaakt voor den modernen
toerist.
E enmoeilijke tocht? Geen sprake van. De
reis van de Middellandsche zee naar Tim-
boektoe kan den toets met tochten naar ver
schillende plaatsen in Europa met glans
doorstaan, aldus schrijft de K. N. A. C. naar
aanleiding van een artikel in het Engelsche
blad „The Motor".
Aan de route zijn hotels gelegen op regel
matige afstanden en midden in de Sahara
vinden we op een plaats, welke 650 K.M. van
de dichtst bij gelegene verwijderd is, een
compleet benzinestation met pomp. Langs
den weg zijn verder tal van benzinestations
gelegén. welke benzine uit bussen leveren.
Tot Mei is het de beste tijd voor een tocht
van Tanger, Oran of Algiers (de drie Afri-
kaansche havenplaatsen aan de Middelland
sche Zee) naar Timboektoe. Maar Timboek-
toe behoeft het eindpunt niet te zijn van de
autoreis. Men kan verder gaan en frika ook
van West naar Oost tot Mombas (aan den
Indischen Oceaan) doorkruisen
Indien men van Algiers vertrekt (deze
plaat is gemakkelijk van Genua of Marseille
uit te bereiken) rijdt men door bergterrein
(Kleine Atlas) naar de woestijn Laghout.
Van hier tot Ghardaia komt men door een
streek, welke alleen in het droge seizoen
t-oegaankelijk is, maar heeft men eenmaal
Ghardaia berekt, dan is men uit zijn isole
ment bevrijd. Op regelmatige afstanden vindt
men langs den weg grootendeels goed ge
outilleerde pleisterplaatsen, waar olie en ben
zine kan worden ingenomen. Na ongeveer
320 K.M. te hebben afgelegd, bereikt men
El Golea, waar hotels een aangename rust
plaats kunnen bieden.
Van El Golea rijdt men over Fort Mac
Mahon (220 KM.) Tlmmimoon (240 K-M. en
Adrar (200 K.M.) naar Reggan (160 K.Men
hier begint men aan den eigenlijken „Trans
Sahara tocht". In deze plaats, gelegen aan
den Noordrand van de Sahara, is alles er op
ingesteld om den aanstaanden woestijntocht
voor te bereiden. Het Hotel der Cie. Trans-
saharienne zorgt er voor, dat men in goede
conditie den tocht kan aanvaarden, want het
is geen kleinigheid, welke den automobilist
te wachten staat, een tocht van 1300 K.M.
door de woestijn.
Eenmaal onderweg zal men verstomd staan
over de geweldige service, welke de Cie Trans-
saharienne tot in het hartje van de Sahara
weet te geven.
Het vertrek uit Reggan wordt dadelijk na
vertrek draadloos bekend gemaakt aan het
volgend station, in dit geval Bidon 5. Indien
de wagen niet binnen een redelijken tijd al
daar aankomt, wordt den toerist van hieruit
een wagen tegemoet gezonden, teneinde even-
tueele hulp te kunnen verleenen. Ook kan men
van Reggan uit tegen een matig bedrag een
b.egeleidende auto mede krijgen. De route
gaat over harden grond, is uitstekend aange
geven, zoodat indien men vroeg op pad gaat,
de 520 K.M.tot Bidon 5 gemakkelijk in één
kan worden afgelegd. Hier vindt men een
soort kampeerplaats, welke is ingericht op
nachtverblijf en tevens servicestation voor de
automobiel is. De volgende plaats ligt weer 350
K.M. verder en heet Tabankort Camp. Ook
hierheen wijst de weg zich vanzelf.
De trip gaat voor den volgenden dag gaat
tot Gao (430 K.M.) en loopt over groote af
standen -niet over harden grond. Na ongeveer
210 K.M. te hebben afgelegd, kan men rechts
afslaan naar Timboektoe. Doet men dit niet,
maar rijdt men rechtdoor, dan bereikt men
Gao, gelegen aan de rivier de Niger. Ook hier
zorgt de Cie. Transsaharienne voor het com
fort van den automobilist.
Voor zoover er nu nog van een weg sprake
is, is het een slechte; men moet niet opzien
tegen eenig pionierswerk, wil men tenslotte
Niame dat eveneens aan de Niger gelegen is
bereiken. Hier verlaat men de rivier om den
zeer goeden weg te volgen, die Niame met
Dogandoutche verbindt. De weg is verder goed
tot Birni-n'-Konni. Een tamelijk goede weg is
in aanleg tusschen Madaoua en Madari. Tus
schen Madari en Katsina passeert men de
grens van Nigeria. Van de grens tot Kano
(160 K.M.) loopt een goede weg. Het volgend
gedeelte van den tocht is niet gemakkelijk.
Het loopt van Kano naar Maidagari; ver
scheidene overtochten met veerbooten zijn
hier noodzakelijk. Voorts zal er talrijke ge-l
deelten, waar men genoodzaakt is door het
mulle zand te rijden. In Maidugari vindt men
alles in orde gemaakt, teneinde den toerist
weer op zijn verhaal te doen komen en hem
in staat te stellen, de noodige voorbereidin
gen te treffen voor de volgende étappe.
In de allereerste plaats moet hij er voor
zorgen te telegrafeeren naar Fort Lahmi, op
dat daar alles in gereedheid kan worden
gebracht om auto en personen over de
Sjaririvier te helpen. Fort Lahmi is Zuidelijk
van het Tsaadmeer gelegen. Hier heeft men
het gebied van Franseh Equatoriaal Afrika
betreden. Hoewel de prijs der benzine
deze plaats nu niet bepaald laag is gesteld,
men toch genoodzaakt hier te tanken, daar
het volgende laadstation (fort Archem
boult) eerst na 400 K.M. wordt bereikt. De
hierna te volgen weg loopt over Kapo. Fort
Crampel, Fort Sibout naar Bambari en is in
goede conditie. Over Fouroumbla bereikt men
Bangassou aa nde grens van den Belgischen
Congo. Men is nu tot op 4 graden den evenaar
genaderd, maar passeert dezen voorloopig
nog niet.
Een mooie weg loopt naar Buta, tusschen
welke plaats en Stanley ville (1 graad N.B.)
talrijke rivieren moeten worden overgesto
ken. De afstand van Stanley ville naar Mara-
bassa bedraagt ongeveer 525 K.M. Weer moet
men ettelijke rivieren oversteken, maar he+
loont de moeite, want een schitterende tocht
staat nog te wachten.
Na Mambassa komt men in een berg
achtig terrein met scherpe bochten en sterke
dalingen en stijgingen, tot men het plateau
van Iruma bereikt. Hier Is een goed hotel.
Nog 100 K.M. en men heeft het Albertmeer
bereikt. Een stoomboot, welke iederen twee
den Zaterdag van de maand vaart, brengt
den toerist in 15 uur naar den overkant. Hier
bereiken we Butiaba in het protectoraat
Oeganda. Een prachtige weg voert den auto
mobilist naar Kampala aan het Victoriameer,
met een goed hotel en garages. Langs den
Noordkant van het meer bereikt men Jinga,
vanwaar het nog 160 K.M. is naar Tororo.
Intusschen is men in de Kenia Kolonie
aangekomen, waarvan de Oostelijke grens
gedeeltelijk door den Indischen Oceaan
wordt gevormd. Goede wegen voeren in deze
kolonie naar Nairobo, ten Zuiden van den
aequator gelegen. Langs gemakkelijken
wegen bereikt men tenslotte Mombas, aan
den Indischen Oceaan gelegen.
De K.N.A.C. maakt reizigers, die dezen tocht
gaarne eens zouden willen ondernemen, er op
attent, dat de noodzakelijk is, goede voor
bereidingen te treffen. Gaarne zal bovenge
noemde vereeniging alle gewenschte inlich
tingen verstrekken. Als algemeene inlichting
kan dienen, dat deze toer slechts gedurende
eenige maanden van het jaar uitvoerbaar
is te achten. Het rijden door de Sahara is
tusschen Mei en October verboden. De étappe
MaiduguriKano is niet af te leggen tus
schen de maanden Mei en October. Reeds
hebben een aantal kleine wagens deze trip
gemaakt De reis van de Middellandsche Zee
naar Mambas bedraagt in totaal ongeveer
9200 K.M.
De p. p. c. van D. O. K- schrijft ons:
Zondag 15 April hebben drie led-en van D.
O. K. deelgenomen aan de kampioenschap
pen van Nederland gewichtheffen. In licht
gewicht had C. G Tabak aLs ernstige concur
rent Kerkhoff uit Breda. Dit was wel de
mooiste kamp tusschen deze twee oude be
kenden, doch evenals in 1932 en '33 wist
Kerkhof! weer beslag te leggen op den titel
voor 1934. De uitslagen zijn: 1. Kerkhoff:
drukken 771/2. trekken 95, stooten 125, to
taal 297 1-2 K.G. 2. Tabak: drukken 75. trek
ken 92 1/2. stooten 120. totaal 257 1 2 K.G.
Keikhoff bracht het record stooten, dat
op zijn eigen naam stond met 122.7 K.G., op
125 KG.
Eenige record pogingen van Tabak faalden.
A. Burger en C- Vessies kwamen uit in de
afd. Zwaar gewicht. Deze heeren -bleken goed
getraind te zijn, en waren dan ook eenige
punten vooruitgegaan.
Burger kon het tegen den sterken Ver-
heijen nog niet bolwerken. Vessies daaren
tegen wist den kampioen van Z.-Holland en
den kampioen van Nederland uit M. B.. die
iets te zv/aar was, achter zich te houden.
De uitslagen in dit gewicht waren: 1. H.
Verhefjen: drukken 102 12, trekken 105, stoo
ten 130, totaal 337 1/2 K.G. 2. A. Burger: druk
ken 971/2, trekken 92 1/2, stooten 120, totaal
310 K.G. 3. C. Vessies, drukken 80, trekken 90
stooten 115, totaal 285 K.G.
Wie den stijlprijs had gewonnen kon nog
niet medegedeeld worden, doch wel maken
de leden van D. O. K. hierop nog een mooie
kans.
A.s. Zondag hoopt D. O. K. weer eenige suc
cessen te oogsten met de worstelaars.
een met een gedeeltelijke lading gasaarde
voor de papierfabriek en 2 voor IJmuiden n.l,
één met ijs en één ledig.
Er vertrokken 8 schepen n.l. 7 van de
Hoogovens, waarvan 5 ledig en 2 met ijzer
en l met restant-lading van de papierfabriek.
SANTPOORT
TOONEEL.
HEEMSKERK
MARIA-CONGREGATIE.
De dames van de Mariacongregatie hebben-
mooie dagen meegemaakt. Het biduur werd
door pastoor Paulussen geleid. Zondagmor
gen had de algemeene H. Communie plaats,
waarna gemeenschappelijk ontbijt.
's Middags werd een plechtig lof gehouden,
waarin de aspirant leden hun opdracht de
den. 's Avonds om half acht werd in het
R.K. Vereenigingsgebouw een avond voor
de ouders gegeven. Vele ouders waren aan
wezig. Door de tooneel vereeniging werd opge
voerd „Een reuze-idee van mevr. Spijker".
TOONEELCLUB „DE VRIENDENKRING".
Bovengenoemde club gaf Zondagavond
een uitvoering in de concertzaal van Gebr.
Dam.
De zaal was flink bezet en een accordeon
band zorgde bij den aanvang en tusschen de
pauze voor afwisseling.
Opgevoerd werd „De universeele erfge
naam". blijspel in 3 bedrijven.
Alle bedrijven werden uitstekend gespeeld en
de aanwezigen hebben dan ook danig ge
lachen. De hoofdrollen waren in goede han
den.
Met een gezellig bal werd deze goedge
slaagde avond gesloten.
VOETBAL.
Gisteravond gaf de tooneelvereenigin?
V.O.O.T.A.G. in „Zomerlust" een tweede op!
voering van „Gebroeders Kalkoen". Ook thans
was de zaal uitstekend bezet.
Dit bekende blijspel van Gérard Nielen, dat
reeds zoovele malen voor het voetlicht is ge
bracht, „deed" het ook thans weer bijzonder
goed. Ook nu is er weerhartelijk gelachen om
de-twee schijnbaar zoo verstokte vrijgezellen
die echter plotseling tot over de ooren ver!
liefd raken op de nieuwe winkeljuffrouw en
zulks duidelijk laten merken ook. Alleen juf.
frouw Fientje schijnt er maar niets van te
begrijpen, wat tot allerlei dolle voorvallen aan
leiding geeft.
Gérard Nielen is er in geslaagd in dit blij
spel een flinke dosis humor te verwerken,
waarvan het voordeel is, dat ze niet zoo ge-'
zoch en dientengevolge niet zoo onwaarschijn
lijk is.
Voeg daarbij dat V.O.O.T.A.G. voor een vlot
te en levendige vertolking zorgde, en het is te
begrijpen, dat de tweede opvoering een succes
geworden is.
Veel van dit succes mag op rekening van de
„gebroeders", de heeren Langeveld en Ouden
dijk, geschreven worden. Kapper en regisseur
hadden van beide jonge mannen een paar
echte, conservatieve oude manen gemaakt en
zij zelf zorgden er voor, dat ze het in hun
doen en laten eveneens waren. Kostelijk van
uitbeelding waren de „tweegevechten met den
mond tusschen beide broeders. En hoe glom
vooral de heer Langeveld van zaligheid, toen
hij zeker meende te weten, dat juffrouw Fien
tje verliefd op hem was! Een woord van hulde
aan het adres van deze heeren is zeker op zijn
plaats.
Na hen noemen we direct Mej. Tini Ouden
dijk als juffrouw Fientje. Ze was, die ze wezen
moest: een pittig „winkeljuffie" met koop-
mansbloed in de aderen, opvallend door ge
decideerd optreden.
Dit drietal heeft het stuk gedragen. Wat de
bijrollen betreft, nog het volgende: Den heer
Rings, als Leo Nieuwland, den neef van de ge
broeders, vonden we zoolang hij tegenover zijn
ooms stond goed, doch zijn sober optreden en
zijn eentonig' spreken had in die oogenblikken,
waarin hij met zijn verloofde alleen was, moe
ten wijken voor wat meer warmte.
Mej. Heeremans speelde de op leeftijd zijnde
zuster van de gebroeders heel goed, maar mej.
Gr. Oudendijk was geen oude huishoudster.
Ze was in haar optreden veel te jeugdig. We
hebben in „Als de oogen open gaange
zien, dat ze een goede kracht is, maar deze
rol „laag" haar niet. Tenslotte noemen we
nog den heer Alders ale den gezellig dikken
rentenier, en Theo de Ruyter, die van het
kleine rolletje van Wim de Nijs, den eenigs-
zins eigenwijzen jongsten bediende, werkelijk
iets goeds maakte.
V.O.O.T.A.G. heeft met de „Gebroeders Kal
koen" werkelijk een goeden indruk gemaakt.
De regisseur, de heer Seller, kan werkelijk te-
rveden zijn.
DAMMEN.
BEVERWIJK
MARKTBERICHTEN.
Spinazie per kist 1630 cent.
Postelein per kist f 1.25.
Andijve per kist 70 cent.
Raapstelen 100 bos f 2.
Radijs 100 bos f 5.
Koolrapen per zak 50—80 cent.
Wortelen per K.G. 6 cent.
Bieten per K.G. 5 cent.
Aardappelen, klei, per K.G. 58 cent.
Id. zand, per K.G. 8 ceent.
Roode kool per 100 f 4f 8.
Savoije kool per 100 f 10f 12.
Bloemkool per 100 f 8f 26.
Uien per kilo 3 cent.
Prei per bos 12 cent.
Sla per 100 krop f 4f 7.
Rabarber per 100 bos f 4—f 6.
Pieterselie per bos 10 cent.
Selderie per bos 1—2 cent.
Apppelen per kilo 2028 cent.
Peren per kilo 24 cent.
Brusselsch lof per kilo 410 cent.
NED. METAALBEWERKERSBOND
De plaatselijke afdeeling van den Alg. Ned.
Metaal;bewerkersbo[nd zal Donder dagavc#nd
haar jaarvergadering houden in het gebouw
van den Beverwij kschen Bestuurdersbond in
de Wilhelminastraat.
In deze bijeenkomst zullen de secretaris en
de penningmeester de jaarverslagen uit
brengen. Tevens vindt een bestuursverkie
zing plaats.
A.D.O. I—D.O.S.S. I 7—1.
Hoewel de strijd in een zomersche tempe
ratuur gespeeld werd, was het spel in de eer
ste helft zeer snel.
A.D.O. trapt af. Beide doelen komen al spoe
dig in gevaar, doch de kansen gaan door bui
tenspel verloren, tot dat v. d. Kolk uit een
mooien voorzet van rechts in eens keurig
doelpunt.
Als de A.D.O.-doelman een tijdje later eens
ver vooruit schiet, vangt v. d. Kolk den bal
op en deze verdwijnt voor de 2e maal in het
blauw-witte doel.
Direct daarna is het weer v. d. Kolk, die
voor de 3e maal het Amsterdamsche doel
doorboort.
Na de rust neemt A.D.O. weer het spel in
handen. Koedijk maakt 40, waarna Doss
stevig komt opzetten en het is Kemenade die
fraai tegenscoort.
A.D.O. werkt zich echter los en uit een
schermutseling voor doel maakt de jongste
Beentjes er 51 van.
De Blauw-witten weten uit een penalty en
uit een voorzet van rechts nog tweemaal te
scoren.
Eindstand 71.
A.D.O. 3—V.O.Z. 3 4—1.
CLUBKAMPIOENSCHAPPEN HAARL.
DAMCLUB.
Maandagavond werden de wedstrijden om
de clubkampioenschappen 1933-1934 der
Haarlemsche Damclub voortgezet,
De uitslagen luiden als volgt:
Hoofdklasse: P. J. Bijrij wint van J. Wie-
lenga; H. G. Teunisse wint van J. van Looij;
P. van Eijk remise met J. B. Sluiter Jr.
Tweede klasse: F. W. de Pater wint van J.
A. Minderhoud.
Derde klasse: I. Ravensbergen wint van
J. Kuntze; K. Olij wint van J. Klaverstijn;
I. Risseeuw wint van J. Merts; J. Zurel wint
van w. J. A. Matla; J. J. Groenewoud wint
van J. Stammis; M. van Leeuwen wint van
Jac. Fr. van Garderen.
IJMUIDEN
NEUTRALE ZIEKENHUISVEREENIGING
De jaarvergadering der Neutrale Zieken-
huisvereeniging wordt gehouden op Donder
dag 3 Mei in de Polikliniek aan het Konings
plein. De agenda bevat behalve de jaarver
slagen bestuursverkiezing, wegens aftreding
van de heeren Ds. L. W. Erdman, H. Medik en
B. Slikkerveer.
Verleden jaar besloot de algemeene verga
dering den naam der vereeniging te verande
ren in Protestantsche Ziekenhuisvereeniging
De agenda bevat thans de volgende mede
deeling: „In verband met wettelijke eischen
kon het bestuur de naamsverandering, waar
toe het gemachtigd was, op de wijze, als het
goed zou vinden, niet uitvoeren en stelt het
voor dit besluit daarom in te trekken.
WIELRIJDEN.
DE DUITSCHE RENNER RAUSCH GEWOND.
HALLE, 16 April (V. D.) Bij de openings
wedstrijden op de wielerbaan alhier, heeft
een ernstige valpartij plaats, gehad. In de
eerste manche over 20 K.M. kwam de stayer
Franz Dederichs uit Keulen in een der boch
ten te vallen en werd aangereden door den
motor van den achter hem rijdenden gang
maker Rausch. die eveneens viel. Beiden wer
den zwaar gewond naar het ziekenhuis over
gebracht
ACENDA
VOOR VELSEN EN IJMUIDEN
DINSDAG 17 APRIL
Thalia Bioscoop: De Jantjes, 7 en 9 uur.
Bioscoop de Pont: „Duivelskunstenaars''
en „Morgen begint het leven." 8 uur.
WOENSDAG 18 APRIL
Thalia Bioscoop: „De Jantjes" 7 en 9 uur.
Bioscoop de Pont: „Duivelskunstenaars"
en „Morgen begint het leven." 8 uur.
AGENDA TE HAARLEM.
Heden:
DINSDAG 17 APRIL
Stadsschouwburg: Kunst aan het Voflk.
Viool-avond Henry Merckel. Aan den vleugel
Felix de Nobel. 8.15 uur.
VELSEN
DE SCHEEPVAART.
In de afgeloopen week kwamen voor de
havens in onze gemeente binnen 7 zeeschepen
waarvan 4 voor de Hoogovens, ni. 2 met erts
en 2 om ijzer te laden voor Zweden en Italië,
Luxor Sound
8 15 uur.
Theater: „My Weakness".
Rembrandt Theater: „De Prins harer
droomen." Op het tooneel: Georg Wong
Comp. 7 en 9.15 uur.
Palace: „Hartsgeheimen". Op het tooneel:
Prof. Frijdberg. de groote violist. 7 en 9.15 u.
Frans Halsmuseum. Tentoonstelling werk
van leden van „Kunst zij ons Doel". 10-4 uur.
WOENSDAG 18 APRIL
Gem. Concertzaal: Concert van het Man
nenkoor „Die Spaerne-Sanghei's" met mede
werking van Haarlem's Vrouwenkoor. 8 uur.
Stadsschouwburg, WilsonspleinTweede
voordrachtavond van leerlingen der Muziek
school van Toonkunst. 7.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen des middags en des
avonds.
