MUZIKANTENLEVEN.
„Monte la-d'sus ef tu verras Montmartre"..;:
Met teekeningen van Wladimir Bielkine.
Middernacht. Place Blanche. De dancing
„Willy's", een langwerpig lokaal op de tweede
verdieping, boven een bekende brasserie. Ik
sta voor een open venster en zie neer op het
reeds zoo vertrouwd schouwspel.
De enorme vuurwLeken van den Moulin
Rouge maaien langzaam langs den blauwen
nacht. Duizend kleurige lichtreclames zetten
den breiden boulevard in gloed. Uit de wijd
open ramen en deuren van hel-verlichte re
staurants, bars en café's klinkt het getinkel
van borden en glazen, vermengd met flarden
dunne vioolmuziek, het bonken van dof slag
werk, harmonica-gezeur, en het béte geloei
van een saxofoon.
Kooplieden schreeuwen in de dichte, rustig
flaneerende menigte:
Cacahouettes2) B'igorneaux3) Deman-
des les fruits
Be violist tracht zijn collega's te epateeren
door een paar trekjes uit het vioolconcert van
Mendelssohn te spelen. En de collega's impo
neert het niet.
Bussen daveren voorbij, taxi's zwenken af
en aan, met regelmatige tusschenpoozen
dreunt het onderaardsche gerommel van de
Métro.
Boven alles uit zingt de monotone roep van
de krantenverkoopsters:
Intran troisièmeParis-Soir! Der-
nières nouvelles sportives!
Het Parijsche nachtleven begint. Concerten
en theatervoorstellingen zijn afgeloopen,
Montmartre is gereed zijn feestgangers te
ontvangen. De nachtrestaurants en dancings,
de z.g. boites de nuit, Fransohe, Russische,
Italiaansche, Angelsaksische, verwachten hun
gasten. Daar wordt gedanst, gefuifd en ge
soupeerd tot ver voorbij het uur waarop de
frissche vloed van den nieuwen ochtend het
kunstmatige reeds verlepte feest van den ver
vlogen nacht heeft weggespoeld.
In de dancing Willy's is nog geen sterveling
te zien behalve de orkestleden en overdreven
correcte kellners die verveeld zitten te wach
ten in het helle licht dat onbarmhartig de
leegte accentueert van de would-be elegante
zaal met zijn glanzenden parketvloer, zijn flu
weelen banken en witgedekte tafeltjes.
De saxofonist probeert zijn vijfde rietje, de
trompettist scharrelt wat aan zijn dempers,
de slagwerker spant de snaren van zijn kleine
trom. De violist doet wat alle strijkjes-violis-
ten altijd doen: hij tracht zijn collega's te
epateeren door zoo langs zijn neusweg een
paar trekjes uit het vioolconcert van Mendels
sohn te spelen. Het klinkt erbarmelijk, valscn
en ongeschoold, het glibbert weg, het glijdt
uit in de wee-zoete limonade van café-chan-
tant virtuositeit. Het spreekt van een verzand
leven, verdorde idealen, podium.succes.
ovaties., beroemdheid.., fortuin., glorie
Het is zielig en grotesk, het maakt me woe
dend 'en verschrikkelijk melancholiek. Ik kan
dat niet uitstaan. En de collega's imponeert
het heelemaal niet, ze schenken er niet de
minste aandacht aan, ze weten niet dat het
van Mendelssohn is, ze weten niet wie Men
delssohn was, ze weten in 't geheel niets.
Intusschen zijn de meisjes gearriveerd, de
entraineuses, domme, gedegenereerde, goed
hartige stakkertjes over 't algemeen, die voor
een hongerloon geëngageerd zijn om met de
klanten te dansen, de consumptie te stimu-
leeren, leven in de brouwerij te brengen.
Dat „loon" waarvan nog geen Chineesche
koelie zou kunnen leven is misschien toerei
kend voor kleine dagelijksche onkosten als
pouder, rouge enz. De rest moeten de dames
maar zien bij te verdienen. ^ïoe? Dat is haar
zaak, daarvan heeft de patroon, de eigenaar
van de dancing, zich niets aan te trekken.
Ook zij kunnen „carrière" maken en bij hem
krijgen ze daartoe een kans. Van de straat
naar de dancing via een zakelijk aange
legde kellner en als de jongedame er ten
minste aardig uitziet.
....de meisjes arriveer en, domme, gedegene
reerde goedhartige stakkertjes, geëngageerd
om te dansen, de consumptie te stimuleerep.^.
De man, die den toe
gang bewaakt.
r Van de dancing naar de „boite chic", jacht
terrein van de upper ten; vandaar, als ze héél
handig is, naar de Hispano Suiza en het ap
partement waar „chéri" haar luxueus instal
leert. Chéri is „un homme trés bien", in za
ken, getrouwd, kaal en met een buikje. En
met geld vooral. Dat is dan de kans. Maar
niet alle geroepenen zijn uitverkoren en
meestal verloopt de carrière een beetje an
ders. Van de dancing naar andere dancings,
iets beter of iets minder, van die mindere naar
het Bal Musette, vandaar op den duur weer
naar het trottoir. De volgende etappe gaat
snel en makkelijk. Ten slotte is over de heele
wereld de afstand van het trottoir tot de goot
immers maar een kwestie van centimeters niet
waar?
En dan komt ook voor haar de auto. Een
lange, groote, die geruischloos loopt, met een
chauffeur in uniform voorop en een palfre
nier; een pracht van een dichte wagen, waar
je in liggen kunt; met gordijntj-ts voor de ra
men en een mooi rood kruis erop.
Buiten broeit de warme nacht, enerveerend
De lichtreclames seinen S. O. S. door een tril
lende halo van damp en stof. Wit., rood.,
groen., puntjes streepen.een pijl.,
oranje hard, sissend paars., een diamanten
cascade., weg.
Wit., rood groen..
Beweging bij een zijstraat. Snel ijlende
schimmen, als watertorren, van alle kanten.
Een oploop.
Temidden van het deinende menschenklu-
wen een groote. wild gebarende neger. Plot
seling stuift alles uiteen. Een gestalte Kcrf
slap op het asfalt.
Agenten schieten toe, dragen haar een
apotheek binnen. De neger is nergens te be
kennen.
Het begint te regenen, dikke zware droppels
die als inktvlekken op het asfalt spatten. De
kappen van de taxi's glijden zwart glimme
rend onder me langs.
Opeens rinkelt be
neden een elect-ri-
sche bel. De Kell
ners vliegen over
eind. Klanten! De
gérant kijlkt kwaad
naar binnen:
Musique! nom
de nom!
Tik-tik-tik-tik
monte Monte la-
d'sus, monte la-
d'sus monte la-
d'sus et tu verras
Montmaaaartre.
Met plotselinge
dwaze lawaai van
den jazz-band slaat
de rust in de zaal
aan stukken. Druk
te bij de entrée, de
kellners maken
buigend plaats voor
één enkel me
neertje in een re
genjas.
Even kijkt hij
rond in de leegte,
knipoogt tegen het
licht, draait zich
om en verdwijnt.
Monte laStop. De moeite niet, Barst!
zegt er een. Stilte. Wachten. Sigaretten. Dan
begint tusschen de anderen het dagelijksche
debat over Maurice Chevalier, politiek, bok
sers, Billy Arnold 4), de nieuwe revue in het
Casino de Paris, lekker eten en aanbevelens
waardige adressen voor lakschoenen, over
hemden, vrouwen en tweedehandsch motor
fietsen.
Met mij praten ze niet veel. Ze weten niet
wat ze aan mij hebben. Ofschoon ik zoo ge
woon mogelijk met hen omga en me zelfs, om
niet uit den toon te vallen, hun sleepend Eau
bourg-accent heb eigen gemaakt, blijf ik de
vreemde eend in de bijt. Niet zoozeer omdat
ik geen Franschman ben; het werken met
buitenlanders zijn ze gewend en bovendien, ik
draag een Fransch snorretje en spreek hun
Fransch.
Neen het is wat anders, het wortelt dieper.
Hoewel ik er nooit over gesproken heb voelen
ze, ruiken ze dat ik tok een ander soort be
hoor, uit een ander milieu kom, anders ben
anders leef en iets anders wil.
Instinctief wantrouwen ze die vreemde sfeer
in hun midden. Omdat ik hun tango's
fox-trots goed speel wordt ik geduld meer
niet. Zij zijn strijkjesmuzikant in wezen; ik
lijk het maar ben het niet. Dat is het verschil.
Overigens behandelen ze me correct, zoo ver
als dat dan onder collega's musici kan gaan.
Erg ver is dat niet.
Vooruit muziek! Jullie zitten hier niet
voor je plezier!
Inderdaad.
Weer schokt een fox-trot door de holle
ruimte. Van buiten moet het klinken alsof
hier de fuif in vollen gang is. Blijkbaar helpt
het, vier jongelui komen boven en blijven. Een
half uur later zit de tent vol.
De kellners maken goede zaken. Wij ook.
Van tijd tot tijd gaat de violist r-ond met een
bordje waarop een kunstig geplooid servet.
Uit dat servet steken een paar biljetten van
20 francs; lokvogels, een gentle hint aan het
publiek dat zich aan de hand van die biljetten
een beeld moet kunnen vormen van de ver
wachting die wij koesteren ten opzichte van
zijn edelmoedigheid.
Het servet komt prettig-dik terug en de in
houd verdwijnt ritselend en rinkelend achter
de pianoklep.
Een van de meisjes, een beetje aangeschoten
al, komt naar het orkest en begint een chan
son te zingen. Langzaam, sleepend, met een
diepe rauwe altstem, vervuld van primitieven,
canai-lleuzen weemoed.
Het is mooi eigenlijk. Te mooi voor hier en
te droevig. Is dit voordracht of werkelijkheid?
Aan de tafeltjes wordt het opvallend stil, het
publiék voelt zich beklemd, gegeneerd.
Als het uit is begint ze te snikken en wordt
daarom ondejf hoongelach onmiddellijk de
zaal uitgeezt om -in de vestiaire wat af te koe
len, Kellners en musici ginnegappen en zeggen
grofheden.
Dan valt de band weer in. Het publiek joelit,
dans en drinkt. Dat gaat zoo door tot een uur
•of 5. Na afloop, als we gegeten hebben en
iedereen al weg is, vind ik het meisje nog in
de vestiaire op een stoel zitten, bleek, stil en
triest, wachtend op niets. Ofschoon ik alle
sentimentaliteit al lang stevig opgeborgen heb
treft me dit.
JVat bezielt je eigenlijk, huilebalk?, I
Och, nikshongerEn Suzy heeft
mijn hoed gegapt.
Ik kan er niet direct achter komen welke
van die twee rampen haar het zwaarste treft.
Na afloop vind ik het meisje nog in de vestiaire
op een stoel zitten, wachtend op niets
Zoo. Nou, ga maar mee wat eten. Zonder
hoed. In het kleine rustige naehtresJtaurant
aan de Boulevard Clichy komt het heele na
vrante verhaal los. Geen geld meer om de
hotelkamer te betalen. In den steek gelaten
door haar „vieux". Geen dagen iets gegeten
en dan kan je zoo slecht tegen alcohol. Van
daar die stomme huilpartij. Nu kan ze in
Willy's ook niet meer komen.
En ze is ziek. Nou is het heelemaal uit.
En Suzy heeft 'r hoed gegapt.
Altijd weer dezelfde zielige misère, Het
thema varieert nooit. Het wordt vervelend.
Den volgenden avond krijg ik een welge
meende levensles van den slagwerker.
Ik zal jou es wat vertellen. Jij leert hei
nooit, jij weet niet hoe je h-et aan moet pak
ken om vooruit te komen in de wereld. We
hebben je zien zitten gisteren, met die meid.
Wie geeft er zoo'n stuk ongeluk nou te eten!
Laat zij het jou doen. daar zijn ze voor. Zie je
dit goud-en horloge? Mooi hè? Van een vrouw
gekregen. En die portefeuille ook, en mijn
zijden overhemd ook. En mijn auto'tje ook.
Of dacht je soms dat ik met die ongelukkige
paar francs die ik met mijn slagwerk verdien,
een wagentje kon houden? Stommeling! Snap
je het nou?
Doe als ik of je komt er niet. Zoo'n idiooit!
Enfin, hij leert het toch nooit.
Een paar dagen later lees ik toevallig een
berichtje in de krant: „Bij de Pont de l'Alma
heeft een schipper hedenmorgen het lijk van
een ongeveer twintigjarige vrouw opgehaald,
Het lichaam, dat geen sporen van geweld ver
toonde, was gekleed in avondtoilet. Slechts de
hoed ontbrak. De identiteit van de ongeluk
kige kon nog niet vastgesteld worden.
Naar de Morgue."
Mijn slagwerker krijgt gelijk. Ik leer het
nooit,
MUSICUS.
1) „Klim er op, dan zie je Montmartre". Be
kende straatdeun.
2) Pinda's.
3) Alikruiken, kleine schelpdieren.
4) Een bekende bandleider uiit die dagen.
VERGADERING VAN DE LIGA
GING NIET DOOR.
POLITIE VERBALISEERT 50 PERSONEN.
De Amsterdamsche politie is opgetreden
tegen een vergadering van de Int. Socialisti
sche Anti-Oorlogsliga, welke dezer dagen ge
houden is. De heer Edo Fimmen zou een rede
voering houden, doch nauwelijks was hij be
gonnen, of de politie drong de zaal binnen en
verbaliseerde een 50-tal personen, die een
blauwe blouse met roode -das en insigne droe
gen wegens overtreding van het uniformver
bod. Daarna achtte de voorzitter het raad
zaam de bijeenkomst maar te sluiten. De ver
gadering was als huishoudelijk aangekondigd
doch bleek later een openbaar karakter te
dragen.
68 JAAR ECHTELIJKE TROUW.
Zondag is het echtpaar J. Kieven-Lucassen
te Frederiksoord 68 jaar getrouwd. De man is
94 en de vrouw 90 jaar.
ANTON AVERKAMP ERNSTIG ZIEK.
De musicus Anton Averkamp is reeds gerui-
men tijd ongesteld. De laatste dagen verer
gerde zijn toestand dermate, dat hem de H.H.
Sacramenten moesten worden toegediend.
WEVERSJONGENS IN STAKING.
Vrijdagmorgen zijn 50 weversjongens, werk
zaam bij de fabriek Noorderhagen te Enschede
in staking gegaan. De arbeiders hadden een
verzoek tot loonsverhooging gedaan, welk ver
zoek niet was ingewilligd.
SCHADE DOOR ZWARE REGENS.
Uit Malang: Tengevolge van zware regens is
een gedeelte van den weg Soemberpoetjoeng-
Kalipare een halven Meter verzakt. De weg
blijft echter voorzichtig begaanbaar. Een brug
tusschen Ngantang en Wlingi is weggeslagen;
het verkeer is onmogelijk.
NIJPEND VOEDSELGEBREK IN MADOEREE-
SCHE DESA'S.
De „Indische Courant" meldt, dat in de
desa's Tatango, Badoeng. Tjamp-or op Ma-
doera een nijpend voedselgebrek is geconsta
teerd. Per zes huisgezinnen is niet meer aan
wezig dan tien klapperdoppen djagoeng, drie
klapperdoppen rijst. Op de tegallans staat
wat, nog niet vruchtdragende, cassave en dja
goeng, terwijl de loemboengs (rijstschuren)
zijn.
IR. WELLENSTEIN KOMT NAAR
ONS LAND.
NU DR. COLIJN NIET NAAR INDIë GAAT.
Aneta meldt uit Batavia: Mede door de
canceling van de komst van minister Colijn zal
ir. E. P. Wellenstein. directeur van het Depar
tement van Economische Zaken, op 23 Mei a.s.
voor een bespreking; van de economische situa
tie en de landspolitiek naar Nederland vliegen.
De heer Wellenstein zal na vijf weken terug-
keeren.
Het tinvraagstuk heeft de speciale aandacht,
in verband waarmede de heer J. H. van Ket-
wich, hoofd van het Verkoopkantoor voor
's Lands Mijnbouwproducten te Batavia, deze
reis zal meemaken.
Gedurende de eerste weken zal dus de heer
Wellenstein niet kunnen deelnemen aan de
onderhandelingen met de Japansehe handels
delegatie te Batavia.
INTERNATIONAAL CHRISTE
LIJK VREDESCONGRES?
STAPPEN VAN KERK EN VREDE.
Door het bestuur van Kerk en Vrede is be
sloten stappen te/1 doen ten einde een interna
tionaal christelijk vredescongres te houden,
dat bij de dreigende mislukking der ontwape
ningsconferentie een beroep zal doen op de
kerken en de openbare meening.
LOONSVERLAGING BIJ DE ARBEIDERS
PERS?
Naar de Rotterdammer verneemt, is aan
het administratief en redactie-personeel van
de Arbeiderspers een loonsverlaging aange
zegd tegen 1 Juni a.s. Is het blad wel inge
licht, dan zal om te beginnen 10 pCt. van de
salarissen worden gekort en bovendien de
helft van den vacantietoeslag worden inge
houden. De andere helft daarvan zal het
volgende jaar vervallen. Alles bij elkaar
brengt deze maatregel een loonsverlaging
van 14 a 15 pCt, w
NEDERLANDSCHE STUDENTEN BEZOEKEN
PRAAG.
Te Praag vertoeven thans onder leiding van
prof. Grondijs eenige Nederlandsche studenten
in de mijnbouwkunde. Behalve aan weten
schappelijke instellingen, hebben zij een be
zoek gebracht aan de Nederlandsche legatie,
waar zij door gezant Ridder Huyssen van
Katten-dijke werden ontvangen.
DIESEL BESLIST 15 MEI IN
DIENST.
De Msb. had vernomen, dat bij proef
nemingen met de Diesel-electrische trein
stellen technische onvolmaaktheden aan het
licht waren gekomen. Het blad heeft zich
hierover gewend tot Ir. W. Hupkes, die ver
klaarde, dat van technische storingen geen
sprake was. Op 15 Mei verzekerde de
heer Hupkes, zal de Diesel met minstens 15
treinstellen in dienst worden genomen.
INBRAAK IN EEN FABRIEK
TE BOEKELO.
ƒ4400.— ONTVREEMD.
BOEKELO, 4 Mei. Vanmorgen om 6 uur
werd door den directeur van de Coöp. Stoom-
zuivelfabriek te Boekelo, gemeente Enschedé,
ontdekt dat er was ingebroken. Het bleek dat
men zich door middel van een valschen sleu
tel toegang tot de fabriek had verschaft. In
het 'kantoor bevond zich een oud model brand
kast, welke vermoedelijk eveneens met een
valschen sleutel is geopend. Een bedrag van
ongeveer f 4400, deels behoorende aan de fa
briek en deels aan den directeur, is ontvreemd.
De fabriek was tegen inbraak verzekerd, de
directeur niet.
ARCHITECT BIJ AUTO-ONGELUK
GEDOOD.
De 47-jarige architect J. F. van Deventer
uit Sneek is, toen hij in Hommerts uit zijn
auto wilde stappen, door een andere auto
gegrepen.
De heer Van Deventer, die doof is, was
bijna op slag dood.
CONSERVEERING BUS
GROENTEN.
ZEKERE MATE VAN CONTRÖLE.
Naar het „Nederl. Weekblad van Kruide
nierswaren" verneemt is namens de regeering
ter kennis der conservenfabrikanten gebracht
dat voortaan alle bussen voor groentencon-
serven moeten zijn voorzien van een den fa
brikant toegewezen slagletter, terwijl alle
etiketten den naam van den fabrikant moe
ten dragen. Tevens zijn uniforme benamin
gen voor den inhoud vastgesteld met
normen, waaraan de inhoud moet voldoen. De
conserveering moet zich bepalen tot de reeds
in 1933 verwerkte producten, terwijl alleen
een normale uitbreiding der productie is toe
gestaan.
DURE ECHTSCHEIDINGS
PROCEDURE.
MISLUKTE OPIUM-SMOKKEL.
CHINEESCH STOKER DE DUPE.
In de havenstad Konstanza had de Chinee
sche stoker van een Nederlandsch vrachtschip,
Kio King in een matrozenkroeg kennis ge
maakt met twee mannen die hem tegen beta
ling van een aanzienlijke som aanboden nar
cotica te leveren. Hij ontving acht pakketjes
waarvoor hij 12000 Lei neertelde. In plaats van
Haschisch bevatten de pakjes evenwel een
waardelooze massa marmelade en chichorei.
Deze ontdekking bracht de zoon van het He-
melsche Rijk ter kennis van de politie, die
erin slaagde de „leveranciers" van de narco
tica te arresteeren. Zij zullen zich wegens be
drog hebben te verantwoorden. Niettemin is
de Chinees bedrogen uitgekomen.
COMMISSIE VAN ARBITRAGE
NEDERLAND—ZWITSERLAND.
DE ZWEED LOEFGREN PRESIDENT.
In de permanente commissie van arbitrage
tusschen Zwitserland en Nederland is wijlen
de vroegere Italiaansche minister Scialoa ver
vangen door Graaf Piola Caselli, senator en
president van het Italiaansche hof te Rome.
Tot president der commissie is benoemd de
vroegere minister van Buitenlandsche Zaken
yan Zweden, Loefgren,
ZAAKWAARNEMER, DIE 62 MILLE IN DE
WACHT WIST TE SLEEPEN.
Een 44-jarige zaakwaarnemer J. C. O. weid
Vrijdag door de Amsterdamsche rechtbank
wegens oplichting veroordeeld tot een gevan
genisstraf van twee jaar met aftrek van twee
maanden voorarrest. Het O.M. had anderhalf
jaar gerequireerd.
De man had kans gezien den Amsterdammer
B. op te lichten voor een bedrag van f 12.600.
De heer B. had hem opgedragen zijn belangen
te behartigen in een procedure tot scheiding
van tafel en bed. De zaakwaarnemer had
allerlei verhalen gedaan over betalingen en
uitkeeringen en B., die hem vertrouwde, zou
in totaal ongeveer f 62.000 hebben betaald. De
Officier had echter slechts f 12.600 ten laste
gelegd. De zaakwaarnemer had ook stukken
vervalscht en ten onrechte onderteekend met
den naam van een deurwaarder.
DE AMSTERDAMSCHE
BONTDIEVEN VEROORDEELD.
ZWARE STRAFFEN OPGELEGD.
Op 24 Febr. j.l. arresteerden twee Amster
damsche rechercheurs, Wierda en Bilkes, twee
inbrekers, die met vier koffers bontwerken het
perceel Singel 326 te Amsterdam verlieten.
Den avond tevoren had rechercheur Wierda
gezien, dat een ongunstig bekend staand per
soon, v. E., het magazijn binnen ging en het
niet meer verliet. Met zijn collega bewaakte
hij het perceel en te ongeveer 11 uur in den
avond liet de insluiper een tweeden persoon
binnen. In den vroegen ochtend werd het
tweetal, bij het verlaten van het huis, geknipt.
De rechtbank veroordeelde Vrijdag dan
hoofddader, den recidivist van E., tot.drie jaar
gevangenisstraf, zijn „compagnon" hoorde zich
tot anderhalf jaar veroordeelen. Het O.M. had
resp. vier jaar en twee en een half jaar gere
quireerd.
Naar V.D. verneemt heeft de hoofddader
zich in het Huis van Bewaring van de balus
trade gestort en is ernstig gewond.
NOG BLOEIENDE APPEL.
BOOMEN.
LAATSTE RESTEN VAN BLOESEM-
SCHOONHEID.
De AN.W3. Toeristenbond voor Nederland
meldt:
De berichten uit de centra van vruchten
cultuur spreken nu enkel nog maar over den
bloei van de appelboomen, die Zondag a.s.
wel op z'n mooist zal zijn.
Een bezoek aan de Betuwe is dan zeker
nog aan te raden evenals een tocht door de
Midden Beemster, waar vele appelboom
gaarden zijn.
Voor wie 't zuidelijker zoeken, zijn in
Zuid-Limburg nog aanbevelenswaardige
tochten te maken, want ook daar is de
appelblo ei thans in volle fleur.
Een mooie tocht is van Sittard over Beek,
Meerssen, Maastricht, Valkenburg (Geuldal)
Berg, Vilt, Margraten, Banholt, Noorbeek,
Epen, Mechelen, Gulpen, Heerlen-, Hoens-
broek, Sittard.
Op Zuid-Beveland is ook nog veel moois
te zien.
In West-Friesland is de bollen- en! bloe-
semtijd vrijwel afgeloopen. Appelboomgaar
den komen daar weinig voor.
AUTOBUS IN DE VAART
GEGLEDEN.
DERTIG PERSONEN TE WATER.
Vrijdagavond is nabij Poeldijk een
ernstig auto-ongeval gebeurd, dat wonderwel
goed is afgeloopen. Een autobus van de
Westlandsche Tramweg Maatschappij is
namelijk tengevolge van de slapte van den
berm en het feit, dat de bus in verband met
de bestrating moest uitwijken, van den weg
afgegleden en in de vaart terecht gekomen.
In de bus waren niet minder dan 30 per
sonen gezeten. Door het openschuiven van
het luik in het dak en het stukslaan van de
ruiten konden alle inzittenden zich redden
of gered worden. Vrijwel allen kwamen er
met een nat pak en den schrik af. Enkele
bekwamen lichte verwondingen door glas
scherven.
De chauffeur kon zich eveneens in veilig
heid brengen.
KNOEIERIJEN BIJ VARKENS-
LEVERING.
Belangrijke steunbedragen
aan mesters onthouden.
KOOPMAN UIT GRONINGEN IN ARREST.
Reeds eenigen tijd geleden, zoo meldt V.D.
klaagden de varkensmest-ers in de gemeente
ten Boer (Gr.) over moeilijkheden, die wer
den ondervonden bij de aflevering van var
kens aan de regeeringscentrale. Enkele per
sonen leverden geregeld, doch velen konden
zoo goed als nooit varkens kwijt. Er rees
verdenking en een uitgebreid onderzoek werd
door de gemeentepolitie ingesteld.
De aangelegenheid was zoo ingewikkeld,
dat de politie niet zonder persoonlijke raad
pleging van den administrateur der centrale
in den Haag verder kon gaan. Tijdens en na
dit onderzoek bleek, dat inderdaad knoeie
rijen op groote schaal hadden plaats gehad,
waardoor belangrijke bedragen aan regee-
ringssteun aan de varkensmesters werden
onthouden. Het onderzoek was Vrijdag zoo
ver gevorderd, dat de 45-jarige koopman S.
van H. uit Groningen kon worden gear
resteerd. als verdacht van oplichting en
valschheid in geschrifte. Van H. is ter be
schikking van den Officier van Justitie te
Groningen gesteld.
Het onderzoek in deze zeer ingewikkelds
zaak duurt yoort. a_T
