MIDDERNACHT
De rloolmoncl van het afvoerkanaal te Scheveningen zal 400 Meter verlengd worden. Vrijdag
zijn de voorbereidende werkzaamheden begonnen
Een bus van de Westiandsche Stoomtrammaatschappij is Vrijdag te Poeldijk met 33 passagiers te water
gereden. Alle inzittenden werden gered
Trude Berliner, de bekende filmactrice, bracht Vrijdag bij haar aankomst te Rotterdam een bezoek
aan den machinist en stoker van den trein, waarmede zij de reis naar de Maasstad had gemaakt
Ruim 1300 schepen liggen te Maastricht en te Luik te wachten op het herstel van de sedert
1 6 April gestremde scheepvaart in het onlangs voltooide vak van het Albertkanaal tusschen Hac-
court en Ternaaien
De vereeniging „Schuttevaer" hield Vrijdag na haar vergadering te Assen een
excursie naar Giethoorn. Het gezelschap tijdens een puntertocht
Twee poppen, voorstellende een toekomstig
echtpaar, dat bij gelegenheid van zijn on
dertrouw geweigerd had aan de jongelui
uit de buurt bier te schenken, waren deze
week volgens aloud gebruik opgehangen in
een hoogen boom te Eerde bij Veghel
Een poppententoonstelling ten bate van de tuberculosebestrijding wordt vanaf 8 Mei a.s. In de
Gotische Zaal te den Haag gehouden. Een kostbare inzending van de Japansche regeering
McCabe en Don. Bradman, twee prominent®
figuren uit den cricketwedstrijd, die Donder
dag te Worcester tusschen de Australische
club en Worcestershire gespeeld werd,
begeven zich naar het terrein van de match
FEUILLETON
Detective Roman uit Donker Amsterdam
door
PIET KLOPPERS.
1)
INLEIDING.
De detective, en hoe hij aan zijn bijnaam kwam
Zijn vader was een Engelsehman, en zijn
moeder een Hollandsche. In Zuid-Afrika had
den ze elkaar leeren kennen, een paar jaar
nadat de mannen van Cronjé en de Wet en
Joubert. hun heldenstrijd gestreden hadden
tegen de overmacht van Bulier en Kitchener.
De liefde vraagt niet naar verschil van natio
naliteit, en Dora Herzog had het fiere karak
ter van Hubert Ray leeren waardeeren. Zij
had hem getrouwd, maar na twee jaar van
bijna volmaakt geluk, was zij gestorven, toen
zij een jongen, Norman, het leven schonk.
Nog geen drie weken later werd Norman's
vader aan den Rand door een kaffer vermoord,
en jeugdige wees werd, na eenigen tijd door
vriendenhanden te zijn verzorgd, door een
broer van zijn overleden moeder gehaald en
naar Amsterdam gebracht.
Een flinke levensverzekering stelde Norman's
oom in staat hem een goede opvoeding te
geven en hem te laten studeeren. Door zijn op
voeding en door het Hollandsche milieu waar
in hij opgroeide, werd hij, ondanks zijn En-
gelschen naam, geheel een Hollander. Wat hij
worden zou, wist hij zelf niet; het geld dat
zijn vader hem had nagelaten was wel niet zoo
heel veel, maar het verschafte hem toch een
bescheiden inkomen, dat hem betrekkelijk on
afhankelijk maakte, en toen hij eens als ama
teur van groote scherpzinnigheid blijk gaf bij
ifeet ontmaskeren van een zwendelaar, koos hij
het beroep van detective. Al deze bijzonder
heden vernam ik toen ik zijn intieme vriend
werd, en hem bij zijn voornaam noemde in-
plaats van bij zijn bijnaam „Middernacht",
zooals hij algemeen bekend was. Die bijnaam
symboliseerde zijn bero'ep en de sfeer waarin
hij leefde, maar dat was toch niet de reden
waarom hij zoo werd genoemd. Zijn gewoonte
om zijn nachtelijke zwerftochten precies om
twaalf uur aan te vangen, had daar meer mee
te maken.
„Schooiers en dieven, roofmoordenaars, in
brekers en ander nachtgespuis, kruipen altijd
omstreeks middernacht uit hun holen, en als
je beruchte types wilt nagaan in de Am-
sterdamsche lokalen waarvan geen enkel fat
soenlijk burger het bestaan vermoedt, behoef
je nergens aan te komen vóór de klok twaalf
heeft geslagen", placht hij uit te leggen. „En
als je mijn plakboeken met knipsels en aan-
teekeningen nakijkt" het waren er zeker
twintig, stuk voor stuk van formidabelen om
vang „zul je zien, dat alle geruchtmakende
misdaden gepleegd zijn na middernacht en
nooit ervoor. Het middernachtelijk uur, meneer
de krantenschrijver, werkt op de fantasie, ook
op die van de misdadigers. Hun moed is dan
het grootst, hun ondernemingsgeest het wak
kerst. Na vier uur, als het morgenlicht begint
te grauwen, is het met de energie van de
meeste beroepsmisdadigers gedaan. Wil je ze
op heeterdaad betrappen, ga dan om midder
nacht je huis uit en je hebt vier uur voor den
boeg om ze te vangen. Als de politie daar altijd
rekening mee hield, zou ze het zichzelf een
heeleboel gemakkelijker maken. Een etmaal
heeft vier en twintig uur, behalve als je in de
gevangenis zit, dan lijken het er acht en veer
tig. In de wereld van de misdaad tellen de vier
uur tusschen middernacht en zonsopgang
dubbel. Want beroepsmisdadigers zijn als uilen,
zij kunnen het daglicht niet verdragen en
velen van hen gelooven ook in him goed ge
luk als zij om middernacht op 't pad gaan. Al
leen al door daarmee rekening te houden, kan
door hun vijanden, politie en detectives, veel
tijd worden uitgespaard, en ook veel moeite,
kosten, en veel ergernis.
Breng je taak binnen de engst mogelijke
grenzen, schakel veel overbodigs en veel bij
komstigs uit, en je bent al dadelijk een stuk
dichter bij het doel dan de ander".
Maar Norman, hoewel vóór alles een man
van de daad en een berekende detective, was
ondanks al zijn praetische eigenschappen toch
op z'n tijd ook een droomer en een fantast.
Het klinkt ongeloofelijk voor een man die
bloed en tranen, verbittering en wanhoop van
zoo nabij kende, maar hij maakte zoo nu en
dan cabaretliedjes, tamelijk slechte, die hij
voor zijn vrienden wel eens zong met zijn aan
gename, welluidende stem. Het beste wat ik
ooit van hem heb gehoord, was een liedje dat
„Middernacht" heette. Het was nogal senti
menteel, en er werd in gewaagd van den
ouden klepperman, die vroeger door de stad
zwierf en de burgerij deed weten dat de klok
twaalf had geslagen, en verder van zonda
ressen die om middernacht in het maanlicht
liepen, een beetje hongerig en inwendig treu
rend over haar verloren idealen. Een onmoge
lijk liedje, maar nog fraai vergeleken bij andere
kunstproducten van zijn hand. Ik prees zijn
liedjes echter altijd met een stalen gezicht,
want daar was hij op gesteld. Vreemd, dat een
man die iets beteekent, toch een bepaald zwak
kan hebben, en dat zoo iemand onder een
hoedje te vangen is wanneer men hem in dit
zwak weet te tasten. Ik heb eens meegemaakt
dat Middernacht een internationalen trein-
dief op het spoor kwam, een individu wiens
identiteit men jaren lang niet had kunnen
vaststellen. Middernacht kwam er achter dat
de man cabaretartist was, en lang geen on
verdienstelijke. Op zijn aanhouding was een
ruime belooning gesteld, en Middernacht liet
die belooning, en daarmee den treindief, glip
pen, alleen omdat dit sinjeur met een vleiende
melodieuse stem een oude ballade zong:
Le grand vent d'automne
Grave et monotone
Dans la nuit chantonne.
Un air triste et doux",
waarvan Middernacht onder den- indruk
kwam. -
Hij was trouwens over het algemeen uiterst
verdraagzaam tegenover hen die zich aan de
maatschappij vergrepen, en hij hield er in dit
verband theorieën op na die mij nogal ver ge
zocht voorkwamen.
„Och", zei hij schouderophalend, „je hebt
onder misdadigers ook fatsoenlijke mensehen,
precies even fatsoenlijk als wij. Ook in de on
derwereld is men een gentleman, of men is
het niet; ook daar heeft men zijn codes, zijn
begrippen van eer, zijn beginsels. Er is alleen
dit verschil, onder fatsoenlijke burgers ver
grijpt men zich aan het eigendom van anderen
onder een voorwendsel, en men geeft den buit
andere namen, winst, provisie, dividend, wat
je maar wilt
„Jawel, Norman, maar onder fatsoenlijke
burgers wordt er voor wat jij noemt buit
onder-een-anderen-naam, gewerkt, gestreden
en gedacht, en men aanvaardt risico's waarbij
eigen bezit op het spel staat. Men onderneemt,
men plukt de vrucht van overleg en vlijt."
„Dacht je dat onfatsoenlijke burgers niét
werken? Weet je dat er geen werk, dat van
tooneelspeler misschien uitgezonderd, bestaat,
dat zóóveel van de zenuwen eischt als het vak
van den misdadiger? En wat praat je van
overleg en vlijt? Met hoeveel overleg worden
vele zwendelarijen niet op touw gezet; met
hoeveel geduld wacht de misdadiger zijn kans
niet af. En risico van eigen bezit? Man, zij die
vechten tegen de maatschappij, riskeeren hun
mooiste bezit: hun vrijheid".
„H'm, Normanje slaat wel aardig door,
maar je bent toch maar de hardnekkige en
gevreesde vijand van al wat van misdaad
leeft!"
„Natuurlijk, omdat ik toevallig tot de ver
dedigers van wet en orde behoor. Je moet kie
zen of deelen, nietwaar: of in het eene kamp,
of m het andere. En als je heel veel aanleg
hebt een groot misdadiger te worden, gebeurt
het wel eens dat je juist aan den anderen kant
terecht komt. Dan ben je detective.
Deze en dergelijke gesprekken voerden wij
op zijn gezellige kamer in het huis waar hij
een gemeubileerde suite bewoonde, Singel.
453a. dicht M 4e Munt. Ik herhaal die ge.--:
sprekken niet omdat ze zoo bijzonder inte
ressant waren zijn avonturen waren ge
woonlijk belangwekkender dan zijn conversa
tie, want véél zeggen deed hij meestal niet
maar om u den man, over wiens afwisselend
leven ik ga schrijven, wat nader te leeren
kennen.
Hij was een jaar of dertig toen ik hem bij
een avontuur in mijn journalistieke loopbaan,
dat ik misschnën later nog wel eens zal vertel
len, leerde kennen, en vriendschap met hem
sloot. Bij die gelegenheid redde hij mij het
leven, en waagde het zijne, wat hij als iets
heel gewoons, iets dat van zelf sprak, be
schouwde. Hoewel hij dus nog jong was, grijsde
zijn haar toen reeds langs zijn slapen, mis
schien wel het gevolg van de vele tragedies
die hij om zich heen had zien afspelen. Boven
zijn vierkante kin, die van wilskracht getuig
de, had hij op ieder uur van den dag een ciga-
ret tusschen zijn lippen. Het aantal cigaret-
ten, dat hij in een etmaal rookte, was onge
loofelijk, maar het scheen zijn gezondheid niet
te schaden. Zijn twee koele grijze oogen sche
nen in de ziel van een ander te kunnen lezen,
maar ze konden ook droomerig staren als hij
zijn primitieve liedjes zat te neuriën en erbij
op zijn guitaar speelde. Verder was Norman
Ray met een spierkracht begaafd die aan het
ongeloofelijke grensde, hij was een prachtig
athleet, en dong onder een pseudoniem her
haaldelijk mede in wedstrijden der Kon.
Nederl. Athletiek Unie, maar dat was vóór zijn
beroepsbezigheden hem geheel in beslag
namen.
(Wordt vervolgd.).'
