DE VROUW IN DE XXe EEUW.
tCeukcnae
:!i eTmeit
VOORJAARSCOMPLETS.
Het eeuwige wisselspel, dat mode heet, heeft
ons weer eens een verrassing bezorgd! Waar
we het winterseizoen alles deden om de
schouders te accentueeren, zijn we plotseling
van idee veranderd en accentueeren de heu
pen. Heel weinig weliswaar; maar toch
De hier geteekende ontwerpen geven U
eenig idee van deze nieuwe lijn. Het linksche
japonnetje is van blauwe soepele stof, gegar
neerd met zijden tressen in een donkerder
nuance of zwart. Heel nieuw is het kleine
„Chineezenkraagje". De mouwen zijn gewone
ruime mouwen; het schootje is iets klokkend
geknipt; ook de rokzoom is versierd met tres
sen. De japon er naast is eveneens van soe
pele stof vervaardigd; de accentueering der
heupen geschiedt hier door afstaande zakken.
De andere afbeeldingen toonen jurkjes voor
warmer dagen. Het japonnetje links boven
aan is van kunstzijde met vleugelmouwtjes.
Een zelfgebreid pullovertje in een frissche tint
behoort ook tot onze voorjaarsgarderobe. De
driekwartlange jas is vervaardigd van één
der nieuwe linnen weefsels. Dezen zomer zul
len de linnens trouwens een nog grootere rol
spelen dan vorigen zomer het geval was.
Het rugaanzicht van het laatste jurkje toont
u het laatste snufje: de kraag in den vorm
van een capuchon.
Dit zijn de dingen waarmee we rekening
moeten houden bij het aanschaffen van de
voorjaars- en zomergarderobe. Ieder zal er
zeker iets naar haar smaak bij vinden.
DE WAARDE VAN GEVEN.
Terwijl het kleine meisje in dén tuin speelt,
komt een oude bedelaar het pad af; hij ziet er
meer dan vies en smerig uit, en zijn neus heeft
een kleur, die niet bepaald van geheelonthou
ding getuigt. Hij biedt wat te koop aan, prulle-
boel, eigenlijk bedelt hij, maar het meisje
mag. hem. van moeder een'cent geven, en ze
doet het, niet weinig verheugd met deze op
dracht.
Deze moeder weet intusschen wel, dat de
„koopman" teveel drinkt, ze weet ook wel dat
het niet goed is om hem geld te geven, al is
het nog zoo weinig; maar veel belangrijker
voor haar is, dat haar kleine dochtertje leert
geven aan anderen, dat zij wat afstaat van
haar eigen overvloed. En de opvoedkundige
les aan haar kleine meisje ligt haar nader aan
het hart, dan het wel en wee van den bede
laar.
Daarom is het zoo goed, wanneer kinderen
eraan wennen, dat de ouderen, als hun iets
door de kleintjes aangeboden wordt, dit ook
aannemen, en niet uit een zekere goedigheid
zeggen; je mag het zelf wel houden. Als dat
geregeld zou voorkomen, zou het kind tenslotte
zoo zeker van zijn bezit worden, dat hij raar
zou komen te kijken, wanneer hem op school
anders geleerd wordt. Natuurlijk geldt dit het
meest voor eenige kinderen, maar ook andere
kunnen soms neiging vertoonen teveel te wil
len vasthouden, wat ze eenmaal als hun bezit
beschouwen.
Een goede eigenschap als de vrijgevigheid
kan echter ook een verkeerden kant hebben,
en dat is, dat de kinderen die ontvangen,
steeds inhaliger worden. Want het geven be
paalt zich meestal niet alleen tot het afstaan
van iets dat het kind zelf bezit, of desnoods
een gedeelte daarvan, maar tot het doen van
geschenken, waarbij het kind zelf niets be
hoeft op te offeren, er geld voor krijgt van de
ouders, en er zelfs wanneer het nog klein is,
nauwelijks besef van heeft, dat het iets weg
geeft aan een ander. De ouderen geven dan
dus feitelijk een cadeautje aan een ander
kind, wat heel aardig kan zijn, maar wat
meestal niet de bedoeling is.
Deze manier van geschenken geven en ont
vangen, die aan den eenen kant het gevende
kind niet raakt, omdat het feitelijk buiten
hem om gaat, en het ontvangende kind hebbe
rig maakt, ontstaat soms maar al te dikwijls
bij kinderpartijtjes: het kleine gastheertje of
gastvrouwtje is jarig, en iedereen neemt wat
mee voor den hoofdpersoon van het feest.
Zulk geven heeft met het opofferen van
eigen bezit niets te maken, het wordt op den
duur een dwang voor de ouders, omdat zij het
gevoel hebben, dat zij er feitelijk toe verplicht
zijn om eraan mee te doen, en den kinderen
laat het volkomen onverschillig.
Aan den anderen kant krijgt het kind, dat
jarig is, ook veel te veel, zoodat het er eerst
hebberig van wordt, iedereen die binnenkomt
al naar de handen kijkt, of er geen pakje in
is, maar tenslotte genoeg krijgt van al het
heerlijks en er nauwelijks meer acht op slaat.
Zoo vierde een aardig klein jongetje op
Dinsdag zijn verjaardag en hij was den heelen
dag in een verrukte stemming met de cadeau
tjes. Maar toen Woensdag de vriendjes op be
zoek mochten komen, de vriendjes die alle-
maal wat meebrachten, kreeg hij er toch ge
noeg van, liet de pakjes onopengemaakt slin
geren, en toen zijn moeder hem aanspoorde
om er toch wat meer belangstelling voor te
hebben, zei hij onverschillig: „nou ja, 't is
toch immers allemaal hetzelfde."
Onaardig, zult u zeggen, maar dat kind was
toch nog niet zoo dom: zulk geven heeft geen
waarde, en in die mate ontvangen evenmin.
En wanneer geven geen waarde meer heeft,
Kan men het net zoo goed laten, dan heeft
het zijn achtergrond verloren.
E. E. J.—P,
EEN ZOMERMUTSJE.
De kleine coquette mutsjes worden nog al
door, en door dames van ieder en leeftijd, met
evenveel plezier gedragen. En het moet ge
zegd worden, ze zijn practisch en flatteus!
Afbeelding 1
Vooral de eigengemaakte mutsjes vallen
zeer in den smaak van jonge meisjes. Een
restje wol en in een paar uurtjes is zoo'n
dingetje gehaakt.
Afbeelding n.
We geven U hier een origineel model voor
een zomermutsje. Hiervoor moeten we vier
ronde stukjes haken, zooals dat op afbeelding
I is aangegeven. Zijn deze vier ronde stukjes
Afbeelding III
Afbeelding IV
klaar, dan nemen we een niet te grooten
ring en haken dien om met vasten. (Zie af
beelding II).
Afbeelding III laat zien, hoe de ring beves
tigd wordt tusschen de vier lapjes.
Tenslotte worden deze stukken onderling
verbonden (afbeelding IV), en eigenlijk is het
mutsje dan al klaar. Blijft nog over het af
hechten der draadjes en het oppersen.
Het is een heerlijk luchtig dingske voor war
me dagen; vervaardigd in een kleur contras-
teerend of harmonieerend met het jurkje zal
het een alleraardigst geheel vormen. En
het is in een oogwenk klaar.
Verwacht niet dat u in dit artikel een of
andere gezichtsbehandeling zal worden aan
geraden. Ook geen crèmes of lotions of poe
ders. Zelfs geen kamergymnastiek of sport.
Daar zijn schoonheidsspecialiteiten, daar zijn
kappers en artsen die u in deze beter kunnen
raden dan ik.
De kranten staan vol met advertenties van
schoonheidsmiddelen. De een belooft nog
meer dan de ander. Een vrouw die ook maar
een kleinigheid aan haar uiterlijk kan beste
den schijnt tegenwoordig niet meer oud te
hoeven worden.
En toch.
Toch zien we om ons heen nog altijd oude
gezichten. En niet alleen van vrouwen die, in
jaren oud zijn. Ook niet alleen van haar
die alle schoonheidsmiddelen versmaden.
Crème en poeder en schmink zijn tenslotte
maar lapmiddeltjes; ze kunnen wel even den
indruk wekken van jeugd bij nadere beschou
wing zien we er door heen. Ze kunnen een
vrouw misschien mooier en in sommige oogen
interessanter maken een surrogaat voor
werkelijke jeugd is nog niet gevonden. Al
zijn de rimpels uit het gezicht getrokken, al is
de teint melk-blank en zijn de lippen kers
rood dan nog kan het gezicht oud zijn,
misschien is het juist dan eerder oud omdat
het verstard is, het leven er uit geweken
schijnt.
En laten we dit toch bedenken jeugd
beteekent leven. Wij houden zoo van jeugd,
omdat ze leven is, we zijn zoo bang voor
ouderdom omdat hij aan den dood herinnert.
We zijn bang voor ouderdom- en daarom
grijpen we naar allerlei middelen om hem
achter te verbergen. Alle schoonhendsinstitu-
ten van dezen tijd wijzen op een wanhopigen
strijd, de strijd tegen den dood, de strijd
om leven.
Maar leven en jeugd is een kwestie van
ons innerlijk bestaan en niet van uiterlijkhe
den. We kunnen ons uiterlijk zooveel moge
lijk verzorgen en daarvoor zijn de crèmes en
poeders bestemd, maar zoolang er in een hoe
jeugdig gekleurd gezicht ook een paar doffe,
leege oogen staan zal niemand ons voor jong
houden. Als een vrouw zich oud en leeg gaat
voelen loopt zij naar een schoonheidsinsti
tuut om nog te redden wat te redden valt.
Dat is de tragedie. Want het wegmasseeren
van een rimpel kan een vrouw met een jong
hart nog jonger maken, maar als het hart
niet jong meer is, is elke massage nutteloos.
Daarom is er iets schrils in al die adverten
ties van schoonheidsmiddelen, in al die op
gemaakte gezichten om je heen. Het is het
krampachtig willen vasthouden aan de jeugd
en leven die innerlijk verre zijn.
Er zijn vrouwen, die jong blijven ondanks
het klimmen der jaren. Men spreekt bij haar
van eeuwige jeugd. Toch zie je haar wel
aan dat ze geen twintig en zelfs geen dertig
zijn. Ondanks dat zijn ze, jeugdig, omdat
het leven in hen tintelt. Ze hebben interesse
voor wat er om haar heen gebeurt, ze leven
mee met familieleden en vrienden. Ze kun
nen enthousiast zijn, ze kunnen vroolijk zijn,
plezier hebben in kleine genoegens; ze gaan
ook moeite, zorgen en verdriet niet uit den
weg. Kortom ze durven het leven aan.
En het leven is toch zeker de moeite waard
Ongeacht onze jaren is het leven het groote
avontuur, een geestelijk avontuur dat we
zoo goed mogelijk tot een oplossing moeten
brengen. Het leven is nooit „voorbij", het
brengt andere emoties voor een vrouw van
vijftig dan voor een van twintig. Andere,
maar allicht geen minder belangrijke. Er is
zooveel belangrijks in het leven, zooveel
vreeslijks, maar ook zooveel goeds. En wij
alleen hebben daar ons deel aan, jong èn
oud.
En wie midden in het leven blijft staan,
wie zelf leeftdie zal zich niet onnoodig
ongerust maken over een opkomenden rim
pel, niet onnoodig vragen: hoe blijf ik jong.
Want die is vanzelf jong.
BEP OTTEN.
NIEUWE HANDTASSCHEN.
De nieuwe tasschen zijn niet meer glad en
glanzend; maar mat en fluweelachtig. Tasch,
schoenen en handschoenen zullen dit seizoen
veelal passend bij elkaar gedragen worden.
Zeer nieuw is, deze drie dingen in nuances
van één kleur te dragen; bijvoorbeeld: schoen
donkerbruin, tasch iets lichter bruin en
handschoenen beige-bruin. Leersoorten, die
bijzonder in de gunst staan, zijn varkens
leer, het zoogenaamde pigskin en rendier
huid.
15 jaar geleden is men begonnen zonder te
weten dat het rendiervel nog eens een nieuwe
mode-gril zou zijn, de rendierteelt in Alaska
te bevorderen. Dat was terwille van het
vleesch. De eskimo's bewerkten haren, horens
en vel voor hun eigen gebruik. Hun leeren
laarzen en proviandtasschen leken alle zeer
weinig op de elegante schoentjes en tasschen
in allerlei vormen, die tegenwoordig van ren
dierhuid worden vervaardigd.
Voor huiden van wilde zwijnen worden zeer
hooge prijzen gevraagd en betaald.
De tasschen zijn dezen winter gegroeid,
Vierkante tasschen, langwerpige met afge
ronde hoeken zijn modern. Ze hebben vaak
lange riemen, die met metalen ringen er aan
et zijn. Als garneering spelen initialen een
groote rol. En dan het liefst drie letters door
elkaar geslingerd. De letters zijn van ver
chroom metaal, van zilver of van goud.
Op zwart, donkerbruin of marineleer staan
letters van doorzichtig glas bijzonder goed.
Bij het naturelkleurige varkensleer passen
bruine sloten en letters het best.
Nederlandsche Vrouwenbond tot verhooging van het Zedelijk Bewustzijn
GOUDEN FEEST.
De strijd om arbeid en de strijd tegen de
dubbele moraal, zij hebben de basis gelegd
voor de vrijmaking der vrouw, zooals ieder
kan leeren, die nog eens het gedenkboek
herleest, dat uitkwam bij het 25-jarig be
staan van den Nederlandschen Vrouwenbond
tot verhooging van het Zedelijk Bewustzijn
en op elke bladzijde getuigenis aflegt van een
innig verlangen van de toenmalige vrouwen,
te werken in het belang van de echtgenooten
vaders en zonen. Nu de „Vrouwenbond", zoo
als hij gewoonlijk wordt genoemd, weldra
zijn 50-jarig bestaan zal herdenken, scheen
het goed nog eens zijn geschiedenis na te
gaan, om ons af te vragen, of de vrouwen,
die destijds den strijd aanbonden tegen de
conventioneele moraal, welke oogluikend
toeliet, wat niet openlijk aanstoot gaf, na
vijftig jaar tevreden zouden zijn met het be
reikte resultaat, of reden zouden hebben te
berouwen.
Het "gedenkboek eindigde in 1909, toen de
wet van 1911, waarmede de reglementeering
werd opgeheven, nog niet was verkregen,
slechts verbeteringen waren gekomen in de
gemeentelijke verordeningen op dit gebied.
De vrouw had nog niet het kiesrecht, maar
de vrouwen die voor een hooger zedelijk be
wustzijn kampten schreven reeds: „Zal de
vrouw de plaats innemen, die haar toekomt,
haar eigen plaats in de samenleving, dan
moet er nog veel veranderen, op economisch,
maatschappelijk, staatkundig en kerkelijk
gebied. De verdere ontwikkeling van het
volksleven zal noodwendig tot nog toe
ongekende problemen naar voren schuiven,
die kloek en eerlijk ook door de leden van
onzen Bond onder de oogen moeten gezien
worden. Wij denken aan de verantwoordelijk
heid der vrouw en moeder op maatschappe
lijk en wetgevend gebied, door mej. Naber
op onze jongste jaarvergadering zoo krachtig
uiteengezet. Verder aan de nog dezen zomer
met ernst besproken vraag, in hoever, én °P
welke wijze, de jeugd met de geheimen van
het sexueele leven bekend moet worden ge
maakt
Hadden alle Nederlandsche vrouwen die
verantwoordelijkheid, welke de moedige voor
gangsters, die haar werk op Christelijke
basis grondvestten, zoo goed begrepen, be
seft, het vrouwenkiesrecht zou op beter re
sultaten hebben kunnen wijzen dan thans
het geval is. Niettemin is het opmerkelijk,
hoe deze edele pioniersters, die zoo geest
driftig de vooroordeelen overwonnen, welke
haar arbeid in den weg stonden, hebben in
gezien, dat de vrouw om volkomen de hulp
van den man te kunnen zijn, het kiesrecht
moest bezitten en, hoe arbeid alleen de vrouw
kon opvoeden tot haar verantwoordelijkheid
ten opzichte van de maatschappij. Misschien
gevoelen de vrouwen in dezen tijd die ver
antwoordelijkheid het sterkst op het gebied
van de vredesbeweging, waarin zij met meer
vuur dan de man, nieuwe wegen zoeken, zij
danken het aan de vrouwen van den Vrou
wenbond, dat die andere strijd heeft geleid
tot afschaffing van de reglementeering en
tot veel mooi preventief werk, waardoor de
prostitutie wel is waar niet is geëindigd,
maar de jeugd beter dan tevoren wordt be
schermd tegen dit gevaar.
Is het niet een bewijs van de zeldzaam
ruim£ opvatting van deze voorgangsters, dat
zij reeds de quaestie van de sexueele voor-
Sleeparpesges met saus (5 personen): 2
bossen asperges, 1 ons boter, 3 eierdooiers,
zout, nootmuskaat.
Breek van de asperges de harde onderein
den af, schrap de koppen en schil het overige
gedeelte. Kook de groente gaar in kokend
water met weinig zout (ongeveer 3/4 uur,
dunne 1/2 uur). Neem ze op een schuim
spaan uit het nat (bewaar dit nat en desver-
kiezende ook de harde ondereinden om ze den
volgenden dag te laten aftrekken voor soep) en
leg ze op de schotel met de koppen naar één
kant. Presenteer er een botersaus bij, die op
de volgende manier bereid is: roer de boter
tot room, roer er een voor een de eidooiers
door, een maak de saus op smaak af met zout
en nootmuskaat. Deze gewelde boter wordt
als koude, saus gepresenteerd en smelt door
de aanraking met warme asperges.
Kerryschotel van visch (4 personen)res
ten van gekookte visch, ongeveer 4 ons, 3
deciliter vischwater, 2 deciliter melk, 1/2 ons
boter, 2 theelepels kerrypoeder, 1/2 ons bloem
1 uitje, zout.
Neem de overgebleven visch liefst van de
graatals ze nog warm is, verdeel ze in kleine
stukjes. Fruit het fijngesnipperde uitje met
de kerry in de boter lichtbruin, voeg de
bloem toe en langzamerhand het vischwater
en de melk; blijf voortdurend roeren en laat
het sausje even doorkoken, voeg wat zout
naar smaak toe. Roer de stukjes visch voor
zichtig door de saus, laat dit tezamen even
aan de kook komen en breng de vischragout
dan over op een verwarmde schotel. Presen
teer bij dit gerecht droge rijst of aardappel
puree.
Havermoutkoekjes (4 personen)125 gram
havermout, iets zout, 1 theelepel kaneel, 2
eetlepels suiker, vet of boter om in te bakken.
Zet de havermout met iets zout eenige uren
te weeken, met zooveel koud water, dat dit
gelijk staat met de havermout. Roer er
daarna de kaneel en de suiker door en bak
van deze massa, langzaam in boter of in vet.
ae ronde koekjes aan weerskanten goudbruin
en gaar. Presenteer de havermoutkoekjes als
nagerechten en geef er basterdsuiker of brui
ne suiker bij.
lichting aandurfden, welke ook nu nog niet
is opgelost, door gebrek aan eenheid in de
meening der opvoeders?
Ook op het gebied van vrouwenarbeid zagen
zij verder dan vele van haar 'zustërën in on
zen tijd. Het is bewonderenswaardig welk
een actie zij hebben gevoerd, in de dagen,
dat de vrouw nog gewend was stil. weg te
kruipen achter den man, en welk een bezie
ling er nog uitgaat van het werk, dat door
twee dezer voorgangsters Mevrouw de Dre
Beelaerts van BloklandKneppelhout en
jonkvrouwe A. van Hogendorp, is bewerkt.
Als hoogtepunt en in de actie van die eerste
25 jaren noemen deze: het adres van 15000
vrouwen tegen den handel iri meisjes in
1385; het nationaal petitionnemexit om een
rijkswet tegen de huizen van ontucht en de
reglementeering in 1890; de drie-daagsche
samenkomst op de Tentoonstelling van
Vrouwenarbeid van 1898 en dê circulaire van
den Minister van Binnenlandsche Zaken
voor bescherming van vrouwen en meisjes
met name door het stationswerk, in 1904.
Het zijn enkele punten welke. uit.het werk
worden gelicht, waarvan zeker niet minder
belangrijk was wat in Indië geschiedde, zoo
wel in het belang der inlandsche vrouw, en
daardoor voor een betere verhouding tusschen
inlander en Europeaan, als ook voor alle
vrouwen, die daar werkten éh door de tehui
zen welke hier tot stand kwamen. In de
oorlogsjaren, toen de bandëh met het moe
derland verbroken warer^ of althans door
het belemmerde verkeer zeer. Ips, werd de
afdeeling Batavia de vertegenwoordigster
van het H. B. in Indië en kreeg rechtsper
soonlijkheid, en sedert bleef het werk van
Indië van groot belang, terwijl dat in Su
riname helaas moest worden opgeheven.
De tegenwoordige presidente van den Vrou
wenbond, mevr. Heemskerkck van Beest van
Reede tot ter Aa, zal in haar openingsrede
in de bijeenkomst, welke 24 Mei a.s. ter eere
van het gouden jubileum te Amsterdam in
het Paviljoen Vondelpark zal plaatshebben,
zeker in breede trekken de geschiedenis van
den Bond schetsen, we moeten hier onvol
ledig zijn, konden slechts een indruk geven
van wat deze is geweest in het verleden,
onder de eerste vrouwenvereenigingen, die
nieuwe wegen baanden, nadat Josephine
Butler hier had gepleit voor het werk, dat
haar levenswerk werd. Het was te danken
aan de eerste presidente d.é Dre -de Klerck
van Hogendorp, dat het werk zulk.een vlucht
nam, maar ook aan allen die met haar
streden, aan de eenvoudigen en de.voornamen
aan de zeer zelfstandige afdeelingen, welke
elk op eigen wijze het werk aanpakten en de
correspondenten, die eveneens naar krachten
meewerkten aan het werk van redden en
voorkomen en opvoeden. Thans zijn er 19
afdeelingen en 64 correspondentschappen,
wat erop wijst, dat de Bond nog wakker is,
zooals het orgaan wel bewijst waarin mej de
Bruyn Kops, die reeds 36 jaar in den Bond
werkte nog altijd ijverig de ledn op de hoogte
houdt van wat zij moeten weten op dit ge
bied. Een feestnummer zal verschijnen ter
eere van het jubileum en men kreeg daar
voor de medewerking van de meest bekende
geestverwanten, de beste waardeering, welke
men kon verlanggen. Moge in de toekomst
het aantal geestverwanten opnieuw groeien
Dit schijnt de beste wensch bij deze herden
king.
EMMY J. B.
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
Twee alleraardigste jurken voor meisjes van
10 tot 15 jaar.
No. 315: jurk van een soepele stof of zijde
met een opgeknoopten kraag van georgette.
Benoodigd materiaal: 2.40 Meter stof van
130 c.M. breedte en voor de garneering 50 c.M.
van 90 c.M. breedte.
No. 335: zomerjurkje van katoenen ruit.
Grappig is het mouwtje, dat met een tuit aan
gezet is. Een wit kraagje voltooit het geheel.
Benoodigd. 4.50 Meiter van 100 c.M. breed.
Het kraagje kan klaar gekocht worden.
Beide patronen zijn voor den leeftijd van 10
tot 15 jaar tegen den prijs van 38 ets. per stuk
te verkrijgen bij do „Afdeeling Knippatronen"
van de Uitgeversmaatschappij „De Mijlpaal",
postbox 175 'te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
van het bedrag, dat kan worden overgemaakt
per postwissel, in postzegels of wel per post
giro 41632.
De lezeressen wordt vriendelijk verzocht bij
bestelling niet alleen het gewen schite nummer,
maar tevens de verlangde maat, d.w.z. boven-,
heup-, taillewijdte, enz., benevens den leeftijd
van het meisje voor wie het patroontje be
stemd is, op te geven.
Gelieve verder naam en adres duidelijk te
vermelden. Men voorkomt daardoor onnoodige
vertraging ia de opsturing, -
