Pan American Airways*
IK ZWERF NAAR ROME.
In 12 uur van Guyaquil
naar Panama.
DE SAN BLAS VAN DE PAN AMERICAN AIR WAYS, EEN SIKORSKY - AMPHIBIE.
Ik herinner mij nog heel goed. dat wij een
jaar of vijf geleden, toen in Europa al menige
passagiersdienst geregeld functionneerde, tel-
kens weer hoorden: Ja, Amerika heeft wel
luchtpostdiensten, zelfs nachtdiensten, maar
Uncle Sam acht zijn onderdanen nog te kost
baar om ze aan passagiersvervoer door de
lucht te wagen. Dat is nu veranderd. Amerika
bezit een stel luchtvaartlijnen, die met groote
zekerheid werken over dikwijls zeer moeilijke
trajecten; een bedrijf, dat zich met reuzen
snelheid ontwikkelt. En zal blijven ontwikke
len evenals onze K. L. M. en K. N. I. L. M.!
Zoo goed als in Onze Oost moest het lucht-
vaartverkeer in Zuid-Amerika een groote rol
gaan spelen. Noord-Amerika heeft evenals
Europa een prachtig spoorwegnet. Daar is
luchtvaart alleen bespoediging, maar een
groot deel van Zuid-Amerika is vrijwel uit
sluitend aangewezen op scheepvaart langs de
kust. Het vliegtuig komt nu als de groote
redder. In 1929 vloog ik in vier uur tijd van
Batavia naar Palembang, anders een reis van
2y. dag per K.P.M. boot. Gisteren vloog ik in
twaalf uur tijd van Guyaquil naar Panama,
anders een bootreis van een kleine week! Dat
is een qnorme tijdsbesparing en de kosten zijn
bovendien niet veel hooger dan eerste klas
boot. Voorloopig blijft echter één bezwaar, de
zeer beperkte bagage hoeveelheid, die het
vliegtuig meeneemt. De „Panamerican Air
ways" exploiteeren thans een lijn langs de
Oostkust van Zuid-Amerika, die dan in Bue
nos Aires Westwaarts gaat over de Anden
naar Santiago om dan weer, heelemaal de kust
langs, de ideale verbinding te vormen voor
post en passagiers van Chili, Peru en Ecuador
met Centraal Amerika en de rest van de we
reld. Het moeilijkste traject is dat over de
Anden van Buenos Aires naar Lima. Drie jaar
geleden was dit een expeditie, waarvan het
Geographical Magazine een nummer wijdde.
Thans vliegen de passagiers- en mailvliegtui
gen geregeld tweemaal in de week in beide
richtingen, even geregeld als de dienst langs
de zonnige kunst van Chili en Peru. En ook
de Pan American is trotseh op een dienstre-
gelmaat van 99.6 pCt.! En toont dit graag
aan geïnteresseerde Hollanders. En zoo ge
schiedde het, dat ik Dinsdagmiddag 25 Juli
om tien voor 4 in het bootje stapte, dat mij
naar de landingsplaats der watervliegtuigen
op de Guayasrivier moest brengen. Om 4 uur
moest het toestel aankomen. Het was laat, 3
minuten over tijd op een traject van bijna
tien uur vliegen. Dokter en douanen zijn mee
in de boot. maar behalve piloot en mecanicien
komt er slechts een postzak uit de groote ma
chine. Ik ben de eenige passagier en als ik één
voor een alle stoelen probeer in de cabine,
moet ik even terugdenken aan de Ford auto
bus van een paar dagen geleden. En aan de
toch eigenlijk noodzakelijke bagage, die ik
achterliet om het toestel niet te veel te be
zwaren! Echter, nooit getreurd, en de aan
dacht werd alweer getrokken door het aan
zetten der beide motoren, die ons spoedig over
het water trekken, zoodat de golven aan
weerskanten opbruisen tegen de drijvers en
vooral tegen de cabine, die evenals bij de
Dornïer Wal het hoofddrijflichaam is. Steeds
sneller, tot plots het water over den onder
vleugel heen vliegt, onder de ramen der ca
bine. een stortvloed over de cabine der piloten
en wij zijn vrij van het water. Zestig mijl
per uur wijst de snelheidsmeter en dat stijgt
al gauw tot honderd. Dat is onze kruissnel
heid. Honderd mijl per uur. Drie kilometer in
de minuut. Guyaquil zwaait langs ons heen,
de flinke gebouwen helder afstekend langs
den waterkant, de pleinen vroolijk groen voor
de groote kerken. Hoog over de masten der
zeeschepen op de rivier suizen wij Westwaarts,
om al gauw de rivier te verlaten en land
waarts in te vliegen. De Quyasrivier buigt
namelijk naar het Zuiden om en ons doel
van vandaag is Salinas, een badplaatsje vlak
bij La Libertad aan de kust. St. Helenabaai
staat er op uw kaart. Een dik uur vliegen. On-
dertusschen heeft de mecano den hoofdtele
foon opgezet en seint, dat wij vertrokken zijn.
Als wij een duizend voet hoog zijn en de rich
ting hebben (hier vliegt men steeds op kom
pas) geeft de piloot het stuur aan den mecano
over. De stuurstang, die eerst 45 graden naar
links stond, helt nu rechts. Handig! Bene
den ons liggen de moerassige, met mangrove
bedekte oevers der rivier, met kreken door
sneden, die mijlen ver landwaarts ingaan,
achter ons ligt Guyaquil als een witte vlek
aan het zilveren lint. Daar achter een wol
kenbank en.zie ik goed, jawel hoor, hoog
boven alles uit de sneeuwkop van den Chim-
borazzo. Een laatste groet. En dan als de
plantengroei beneden al schaarscher wordt
omdat wij de droge kustvlakte naderen heb ik
tijd om eens rond te kijken in mijn Sikorsky
amphibie. Acht stoeltjes, stalen frame en lee-
ren kussens. Dat zag er bij Fokker solider uit.
Erg laag is de cabine, maar daarvoor is het
een watervliegtuig. Instapopening van boven,
met smal trappetje. Ik prefereer onze Fok
ker 8, laat staan de 18, maarnaast mij
tegen den vleugel zit een wiel. Deze machine
kan te water en te land landen en daaraan
moet wat opgeofferd worden. En Amerikanen
zijn anders dan Amsterdammers, practisch
en kort, koud en nuchter. En het gaat even
goed.
Wolken noodzaken ons tot 2600 voet te stij
gen, wij bokspringen over wolkenstapeltjes
heen, tot plotseling door een gat in het wol
kendek de kustlijn onder ons zichtbaar wordt.
Even later zakken wij neer in de donzige
wolkenmassa, komen er onder uit, vliegen nog
een eindje langs de kust en strijken zacht op
heo water neer. Ik kijk al uit naar het bootje,
maar neen, het wiel naast mij kantelt weg
en verdwijnt in de golven; langzaam taxiën
wij op het strand aan; er staat heel weinig
deining in de zeer beschutte baai. En
waracbies, wij rijden zoo tegen den strand-
wal op, maken rechtsomkeert en de machine
staat klaar voor den start van morgenochtend.
Aardig is dat; zóó ben ik nog nooit geland!
Eii even leuk rijden wij 's morgens om zes
uur zee in, bijgelicht door landingslampen in
de vleugels en door de lichtgevende uitlaat
gassen. Helder blauw flitsen die over de vleu
gels zoolang de motor niet heet genoeg is en
dus onvolkomen verbrand. Als wij goed en wel
drijven wordt meteen het vaartje er in gezet.
In stikdonkeren nacht. Bij zestig mijl vaart
weer de waterhoos over het toestel heen en
dan vliegen wij. Als het oog aan de duisternis
gewend is, is de horizon juist zichtbaar. De
hoogtewijzer wijst tweehonderd voet, maar al
gauw wordt het grauw licht (bewolkte lucht)
en wij dalen tot wij een meter of tien boven
den waterspiegel vliegen. Recht zee in, op het
kompas tot Kaap San Lorenzo voor ons op
duikt. Dan gaat het dicht langs de kust ver-
ider, de kust van Esmeralda's waar de Maya
voortrekkers landden, 2000 jaar geleden. Ik
kan het mij voorstellen! Het is net de Zuid
kust van Java. Zacht heuvelachtig land met
brecde riviermonden, zandig strand, cocos-
palmen en kleine bamboedorpjes er tusschen.
Daar keert de piloot zich om, sprenkelt een
paar druppels benzine op mijn kalen bol en
overhanuigt mij een oorkonde, die eonsta-
teert, dat ik ben opgenomen in het rijk van
Boreas Reu en voortaan den titel zal mogen
voeren van Condor, ten teeken dat ik den
evenaar vliegende heb gekruist. Condor is
immers de reuze-roofvogel uit den Anden, die
op bijna elk wapenschild in Zuid-Amerika
voorkomt. Dan gaat het langs steilere kusten,
een uur lang geen levensteeken, maar steeds
een slordige rij cocospalmen als er maar even
een zandstrand je is. Dat lijkt toch erg veel op
natuurlijken aangroei!
Zoodra het land vlakker wordt is er meer
bevolking, die wuivend komt aanloopen. Wij
vliegen vlak over een grooten kokodil heen,
die zich in panischen schrik te water stort.
Even verder rennen varkens weg, maar de
koeien blijven rustig staan kijken en een ezel
staart ons aan met zijn achterdeel. Honden
komen blaffend aanrennen; pelikanen maken
zich uit de voeten, maar de fregatvogels zeilen
kalm verder. Een overrijden wij haast, een
sprongetje omhoog en hij zeilt juist onder
den vleugel door. Hij had er eens doorheen
kunnen vliegen!
Wij stijgen even, wippen over een landtong
en een groot dorp. In de veilige baai daar
achter pagaat een kano, voorop een Indiaan
met lange lans, klaar om te werpen en in het
glasheldere water zien wij een groote visch,
nog net even buiten bereik. Zrrrrt zegt de
motor, een groote zwaai en wij cirkelen boven
het jachttooneel. Maar de haai kijkt ons even
over den schouder aan en zwiept het water
dat het schuim opspat. Wij zien het slacht
offer in de diepte verdwijnen, de Indiaan
tuurt nog lang na. Negen uur Tumaco, post
afgeven en benzine laden. Elf uur Buenaven
tura en daar krabbelt onze amphibie weer te
gen den steilen oever op en gaan wij wat eten.
11.40 verder, meest langs de kust, om een
nieuwe radio-peilinricliting te beproeveji tot
wij weei op kompas zee invliegen recht op
Panama aan. Maar eerst passeeren wij nog
de Paarl-eilanden en daar had ik heusch bij
na den piloot op den schouder getikt en ge
zegd: och zet mij hier maar even af. De zon
begon door te komen, de prachtige smaragd
groene eilandjes, met hun sierlijke palmgroe
pen staken af tegen een zilveren zee, die on
der ons bleek-blauw was en telkens weer de
verscheidenheid van kleuren der koraalriffen
liet doorschemeren! Als ik het jacht van Van
der Bilt te leen krijg, trek ik dadelijk hier
heen, maar ik ben dien zwerver nog nooit te
gengekomen!
Als de Paarleilanden achter mijn starende
oogen verdwijnen zijn wij al haast boven Pa
nama. Tropische vegetatie, heuvelachtig land,
villa-park met roode daken, stad, forten,
schepen, ingang van het kanaal, je weet niet
waar je kijken moet. Wij stijgen, er is veel
beweging in de lucht hier, remou is de vlieg-
term. Wij bonzen een wolkje in en er weer
uit. De landengte is in een waas gehuld. Wol
ken, een gietbui. Wij stijgen hooger en hoo
ger, duizend, vijftien honderd, twee duizend
voet. Steeds aanvliegende wolken, we kijken
eens rechts, probeeren iets naar links, weer
naar rechts, vijfentwintig honderd, drie dui
zend voet. Daar is het eind van de bui, een
eind Zuidelijk van het Kanaal en daar schijnt
de zon en daar ligt de Atlantische Oceaan. Ik
ga straks gau ween leeg asperine-buisje met
een brief in den Golfstroom gooien! Een
prachtig gezicht, Kanaal, Gatumeren, sluizen,
de rivier, maar wij dalen al en bonken al
gauw over France Field» Hulde aan de Pan
american Airways. Ik ga nóg eens mee.
BRAND OP DE GROOTE MARKT.
ZOLDER EN TWEEDE VERDIEPING
UITGEBRAND.
CONDOR SLEEN!
De brand op de Groote Markt. De brandweer
aan het werk.
Zondagmiddag te 5 uur is brand uitgebro
ken in de bovenverdieping van het café „Zum
Klausner" op de Groote Markt.
Onmiddellijk na het uitbreken van den
brand was de brandweer ter plaatse, want zij
kwam juist terug van een brandje in de Adr.
Loosjesstraat. De wagens waren juist de ga
rage ingereden toen zij er weer uit moesten
voor de brand op de Gr. Markt. Dadelijk werd
het vuur bestreden met 6 stralen, want de toe
stand liet zich ernstig aanzien, op een zeker
oogenblik zelfs zeer ernstig; de brandweer
vreesde toen dat het vuur naar de naast-bij
gelegen perceelen zou overslaan. Maar door
onmiddellijk en voortdurend met kracht te
blijven optreden, mocht het gelukken, den
brand tot de tweede etage en den zolder te
beperken. Maar deze brandden dan ook ge
heel uit.
De buren kwamen er vrij wel zonder scha
de af.
Het benedengedeelte van het perceel, waar
in „Zum Klausner" is gevestigd, kreeg veel
waterschade.
De oorzaak van den brand is onbekend.
Te 6 uur konden de vrijwilligers inrukken.
De nablussching duurde nog tot 7.15 uur.
Het perceel was verzekerd.
Wethouder W. van Liemt was op het terrein
van den brand aanwezig.
De spuitgasten waren door dezen brand
niet in de gelegenheid aan de radio te luiste
ren naar het verslag van den wedstrijd Ne
derlandZwitserland.
Zooals onze lezers weten, is in den gevel van
het perceel, waarin „Zum Klausner" is geves
tigd, de gedenksteen voor Laurens Janszoon
Coster ingemetseld.
Van de politie vernemen wij nog, dat bij
dezen brand die door den bedrijfsleider werd
ontdekt, drie kamers en de zolder totaal zijn
uitgebrand. De-brand is om 5.02 uitgebroken.
Een der inwonende musici was om drie uur
nog boven geweest; hij kon zich echter niet
herinneren, of hij gerookt had. De juiste
oorzaak is nog niet vastgesteld.
Het einddoel bereiktï
Hebt U wel eens een zwerver gezien een
zwoegende zwerver? Ja? Ik kan het u sterker
vertellen. Ik zag een zwijgend zweetende,
zwoegenden zwervenden reiziger. En die klom
van Göscheuen naar Audermatt. Als hij een
auto tegenkwam, at hij zwijgend, zweetend,
zwoegend zwervend mondenvol stof.
En dan had U hem moeten zien als hem
een auto achterop kwam. Dan stond hij als
maar te wuiven met een lapje en als zij, al
lachend of nijdig kijkend, naar dat zij gege
ten hadden vermoedelijk, voorbij gered en wa
ren stond hij ze mismoedig na te staren en
hun stof te pruimen.
En toch heb ik genoten. Met volle teugen,
als ik geen stof in m'n mond had.
Want het was een prachtige natuur, waar
ik doorheen zwierf. Machtig verheffen zich
de Alpen rondom, hun besneeuwde toppen
omhuld door een wolkenfloers, terwijl de
bergstroompjes zich klaterend door de nauwe
spleten omlaag werken om allen samen te ko
men in de Reuss, die hier als een kalme stroom
voortglijdt, om zich even verder met donde
rend geweld tusschen enorme rotsblokken
door te werken
Majestueus is dit schouwspel bij de ,.Teu-°
felsbrücke", waar de .Reuss bij een scherpe
kromming ettelijke meters omlaagstort
Andcrmatt blijkt een aardig dorp te zijn, ge
legen in een groot vlak dal op 1450 M. hoogte.
Aan de andere zijde, van het dal ligt Hos-
penthal, waar ik vervolgens heenkuier. En
hier, temidden der Alpentoppen, vindt men
ook nog weer restanten van een Romeinsche
bezetting.
Den volgenden morgen al vroeg ga ik weer
verder. En dan trek ik. als wijlen de Heeren
Hannibal en Napoleon over de Alpen. Ik laat
menige zweetdruppel, vóór ik Hospitz te pak
ken heb. Doch de moeite wordt beloond door
de prachtige vergezichten, behalve wanneer
ik boven herhaaldelijk tusschen 2 hooge
sneeuwwallen door wandel. In 2.5 uur loopen
ben ik nog ruim 650 M. gestegen en dan sta ik
od het hoogste punt van de 'Gotthardpas
(2114 M.)
Warm is het in dit gebied van eeuwige
sneeuw. Na het eenzame hotelletje en een ge-
denkteeken te hebben bekeken wandel "ik het
Zuiden in, Italië tegemoet. En ziedaar, bin
nen twee minuten reeds haalt mij een auto
in met een Fransch nummer, eigendom van
een Duitscli bankier uit Zuid-Amerika die
hier in Italiaansch-Zwitserland een Holland-
sche zwerveling opneemt.
De afrit, tot Airoio toe is een en al bocht.
Ongelooflijk scherpe bochten. Gelukkig dat
m'n gastheer in het Columbiaansche berg
land wel wat gewend is.
Zoo, kronkelend en draaiend, bereiken we
Airoio, en waren totnogtoe alle opschriften
Duitsch, hier begint het Ttaliaansch. Dat wordt
lastig, want als ik denk bij het dorp „Rollen-
fare" te komen, blijkt er op dat bord enkel
maar te staan „Langzaam".
In Tessino moeten wij afscheid nemen.
Het is hier warm en ik loop al bijna een uur
te zoeken naar een schaduwplekje om wat te
eten als me een Hollandsche wagen achterop
rijdt. Ik kan meerijden en weldra suizen we
op Lugano aan. Hier eten we, met uitzicht op
het Lago di Lugano, het meer waaraan Lugano
met z'n prachtige villa's zoo schilderachtig is
gelegen.
Weer andere Hollanders ontmoeten we hier
die ons vertellen van nog weer anderen, die
zij gezien hebben.
En dan gaat het op Como aan. Over de dam
door het Lago di Lugano, langs de straat
wegen rennen we naar Chiasso de laatste
plaats in Zwitserland.
Even door Chiasso de douane. Konden Ne
derland, Duitschland en Zwitserland het met
2 man af, Italië heeft er niet minder dan 12
man staan, n.l. 8 Alpenjagers als assistenten van
2x2 douanen. Desondanks is de controle niet
scherp. Heel spoedig zijn we in Como. Op het
Piazza Cavour, de rendez-vous plaats van
Como, neem ik afscheid.
Zoo, nu sta ik alleen in een Italiaansche stad
en nu wil ik eens probeeren een hotelletje te
vinden.
Ik loop langs het Lago di Como en daar zie
ik op één der vele banken een jonge Italiaan
met een prettig gezicht. Ik schiet hem aan,
zoo goed en zoo kwaad als het gaat, haal m'n
lilliput woordenboekje te voorschijn en zoek
„hotel" op.
Enfin, ik sla nog veel meer woorden op en na
een klein uur „converseeren" gaan we op weg
om te vinden wat ik zoek.
We gaan langs het „Piazza Volta" waar een
standbeeld staat voor den grooten natuurkundi
ge, naar wien wij nog altijd onze eenheden van
spanningsverschil in de electrotechniek noe
men. Uw huisleiding is immers ook 220 Volt?
Door de Via Allessandro Volta, waar zijn
geboortehuis nog staat, brengt de Italiaan me
in de Via Lambertenghi in het Ristorante
Sorriso waar ik een nette kamer vind en een
frisch bed. Wel is alles verveloos en ongezellig,
iets waar de Italianen heel sterk in zijn, maar
smerig is het er niet.
Na een beetje verfrischt te zijn ga ik de stad
in en informeer waar de Hollandsche ploeg zit.
Twee agenten heb ik tot wanhooü gebracht en
nog weet ik het niet. Dan schiet een Duitscher
te hulp en ik ga op lijn 3 staan wachten, tot
m'n oog valt op een Hollandschen wagen. Ik
herken hem als die van den heer Kappelhof
en besluit even te wachten. Dan komen fietsers
den hoek om en daar heb je zoowaar onze
Vlaardingers.
Even later komt het gezelschap terug en met
z'n allen gaan we even zitten op een terras.
Een Hollandsche wagen schuift voor en ons ge
zelschap vermeerdert. Een stel Hollanders
komt aangewandeld en ret zich bij ons in den
kring.
Dit gaat zoo nog even door tot het heele1
terras Hollandsch gebied is, waar vergeten in
een hoekje welgeteld één Italiaan zit.
Een Hollander springt op: „Ja, jongens, we
gingen met z'n tweeën weg. Zijn we d'r nou wel
allemaal? Even tellen!" Hij komt tot vieren
twintig. Het is uitermate gezellig.
Hier spreek ik ook een paar journalisten, die
mij vertellen van het isolement der Holland
sche ploeg op de derde verdieping van Hotel
Regina Olga.
Den volgenden morgen ga ik, gewapend met
een briefje aan den heer Lotsy, van wien ik
weet dat hij naar Rome is, naar Cernobbio. De
portier vertelt me dat het elftal een rijtoer
maakt en hoe laat ze terugkomen.
Tot zoolang zwerf ik wat door de schitteren
de omgeving. Als ik terugkom betoogt de portier
dat de heer Lotsy er niet is en dat hij de an
dere heeren nu niet kan storen.
O, dat is niets, ik wacht wel even.
Als eersten komen na een tijdje onze doel-
verdediger en z'n vrouw uit de eetzaal. Gejus
dirigeert haar zorgzaam naar een stoel in m'n
nabijheid en voegt zich bij de anderen, die in
middels in de salon de nieuwste Hollandsche
kranten, brieven en foto's inzien.
Ik interview intusschen mevr. v. d. Meulen
lichtelijk over den wedstrijd van Zondag en
over het meespelen van Gejus. Als zij hoort
dat ik Haarlemmer ben is zij allervriendelijkst
en antwoordt graag.
Dan ga ik met haar binnen en zit mid
den tusschen de Hollandsche ploeg. Smit, die
ik den dag voor ik wegging, in Haarlem nog
gesproken heb, kijkt eerst wat vreemd en be
groet mij dan hartelijk. Hij stelt me aan eenige
andere spelers voor. Ik informeerde naar het
programma voor vandaag en hoor dat ze straks
gaan trainen in het Stadio Guiseppo Sinigalia
in Como.
Ik vraag hoe ik alsnog aan een kaart kom
voor Milaan.
De tacticus Wels raadt mij aan, vanavond
de heer Boeljon te vragen als hij terug is
uit Milaan.
Dan moet ik weer verdwijnen om op tijd in
het Stadion te zijn. Slechts twee maal word
ik verkeerd gestuurd, en ik kom nog op tijd
Eenige wielrenners draaien moeizaam rondjes
als ik, als goed zwerver een bordje „Verbo
den Toegang" negeerend, door een tunnel op
het veld kom.
Al spoedig komen de Hollanders en voor zij
verkleed zijn, kan ik nog even meetrappen met
Vente en twee Italianen.
Dan verdeelt Glendenning zijn mannetjes
over het veld en laat v. d. Meulen zijn krach
ten beproeven op schoten van Bakhuys en
Smit, terwijl Wels en Mulders voorzetten.
Ik wil wat foto's maken en dat lukt ook vrij
aardig, behoudens een schot van Bakhuys in
m'n maag, dat me wat zwaar ligt en een dito
van Smit, die m'n kuit op knik beproeft, word
ik met rust gelaten.
Na een uurtje blaast Glendenning verzame
len en onze ploeg gaat huistoe.
's Avonds werd ik door den heer Herberts
hoffelijk afgepoeierd, die echter wel zoo vrien
delijk is, mij een briefje voor den heer Staal te
geven, opdat ik Zondagmorgen in Milaan nog
een kaart kan krijgen.
Als U dit leest, kent u den uitslag al. Wij
wachten af, maar persoonlijk heb ik goede
hoop, omdat ik in hotel „Regina Olga" op de
leestafel een krant zag met het berichtje dat de
Züricher sportpers onze jongens niet veel
kans gaf en dat berichtje hebben zij ook ge
zien.
REIN KUIN.
„HISTORISCH OOGENBLIK" IN
FRANKISCH DISTRICT.
De laatste Jood verdreven.
ZONDER TERREUR OF DWANG.
LONDEN, 28 Mei (V. D.) De „Times" meldt
uit München, dat Julius Streicher in de
„Frankische Tagezeitung" onder het op
schrift „Een historisch oogenblik" mededeelt,
dat thans de laatste Jood is vertrokken uit de
streek van Hersbruck nabij Neurenberg, dat
daarmede het eerste Frankische district is
geworden, waaruit de Joden zijn verdreven.
De streek omvat 36 dorpen met in totaal
22.000 inwoners en maakt deel uit van het
rijke hop-kweekende gebied in Midden-Fran
kenland, waar de hophandel voor het over-
groote gedeelte in handen van Joodsche koop
lieden was, voordat de nationaal-socialisten
een aanvang maakten met hun economi-
schen druk. waarmede zij de hookweekers be
letten met deze kooplieden relaties te onder
houden.
Streicher schrijft, dat dit resultaat is be
reikt zonder terreur of dwang. (De schande
lijke hetze van „Der Stürmer" valt blijkbaar
niet onder terreur- of dwangmaatregelen,
Red.). De gebeurtenis werd gevierd met het
hijschen van de hakenkruisvlag .op het huis
van den laatst vertrokken Jood.
OVERSTROOMINGEN IN PERZIë.
DUIZENDEN HUIZEN WEGGESPOELD.
TEHERAN, 23 Mei (V.D.) Tengevolge van
het buiengewone wassen van de rivier Kum
in het" Noorden van Perzië zijn verscheidene
duizenden huizen in de stad Kum door het
water weggespoeld. De dorpen en gehuchten,
welke laiigs den stroom waren gelegen, zijn
doqr het water vernield. Volgens tot dusver
alhier ontvangen berichten zijn echter geen
slachtoffers gevallen, daar de bevolking nog
tijd had om de wijk te nemen naar de nabu
rige hoogvlakten. Men vreest, dat het water
nog meer zal stijgen en dat de geheele stad
Kuin overstroomd zal worden.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 28 Mei.
Bevallen 25 Mei: B. J. C. StringerSchmehl
z.; C. de Boei—Coppens, d.; M. Feenstra—
Brandon, z.; D. Dalhuisenv. Proosdij, z.;
26 Mei: H. H. MolenaarSiegers, d M. v.
BekkumCalandt, z.; J. S. M. Hollman—
Grossier, z.
Overleden 25 Mei: H. v. d. Pol, 77 j., Raam-
steeg.
STAATSLOTERIJ.
(Vervolg van gisteren.)
4
72
166
204
229
232
237
238
264
281
349
407
445
464
468
473
553
571
739
748
757
819
896
920
964
986
1005
1062
1089
1092
1116
1128
1144
1158
1169
1175
1200
1239
1252
1284
1352
1417
1429
1465
1533
1557
1593
1604
1624
1636
1663
1667
1688
1694
1825
1845
1920
1937
1951
1954
1970
1989
1991
1999
2017
2065
2103
2171
2192
2217
2222
2239
2262
2302
2316
2319
2338
2384
2389
2443
2475
2481
2511
2514
2533
2545
2553
2559
2567
2638
2641
2647
2700
2714
2742
2796
2812
2868
2899
2904
2909
2920
2927
2971
2974
2983
3049
3071
3115
3134
3137
3156
3224
3242
3268
3321
3359
3381
3384
3391
3407
3425
3488
3491
3496
3557
3558
3576
3600
3627
3663
3681
3692
3704
3713
3717
3732
3813
3816
3859
3886
3915
3943
3952
3956
3992
4036
4041
4058
4066
4095
4179
4200
4219
4220
4239
4276
4291
4388
4468
4478
4494
4496
4520
4540
4580
4613
4655
4754
4831
4832
4871
4876
5006
5129
5189
5219
5239
5290
5305
5314
5343
5348
5398
5431
5459
5493
5611
5704
5737
5747
5770
5 «73
5778
5790
5817
5882
5962
5974
5996
6053
6059
6133
6190
6263
6265
6305
6350
6759
6393
6512
6528
6548
6624
6781
6812
6817
6825
6833
6855
6907
6914
6946
6960
6971
6973
7053
7073
7085
7106
7131
7190
7253
7289
7331
7340
7341
7346
7347
7351
7362
7382
7425
7463
7474
7502
7503
7513
7532
7557
7566
7611
7617
7726
7774
7861
7874
7883
7889
7896
7898
7899
7944
8004
8037
8097
8101
8111
8147
8242
8319
8334
3343
8351
8365
8369
8391
8400
8418
8454
8495
8498
8515
8583
8634
8649
8660
8685
8695
8737
8765
8767
8834
8841
8964
8982
8990
9005
9014
9018
9057
9082
9105
9118
9139
9147
9176
9222
9235
9299
9339
9343
9363
9376
9429
9468
9471
9566
9753
9788
9790
9792
9848
9855
9872
9886
9897
9962
10015
10048
10069
10085
10096
10100
10134
10135
10137
10182 10188 10194 10199 10206 10231 10232 10237
10238 10306 10350 10367 10424 10518 10532 10598
10628 10649 10769 10777 10817 10822 10824 1084G
10850 10858 10870 10891 10959 10992 11062 11120
11148 11199 11219 11221 11228 11245 11270 11310
11354 11364 11388 11411 11434 11486 11512 11520
11530 11534 11549 11563 11584 11645 11728 11747
11771 11787 11837 11843 11847 11870 11924 11938
11955 11973 12011 12021 12022 12030 12054 12059
12081 12191 12253 12258 12261 12266 12333 12351
12392 12400 12403 12438 12453 12458 12464 12470
12471 12511 12554 12575 12692 12749 12849 12892
12919 12986 13039 13076 13094 13111 13144 13168
13195 13203 13238 13242 13313 13318 13367 13334
13398 13400 13430 13458 13460 13471 13484 13497
13514 13546 13554 13562 13611 13631 13637 13657
13693 13702 13785 13845 13866 13875 13876 13892
13904 13935 13950 13978 14005 14009 14049 14087
14114 14154 14156 14178 14243 14246 14250 14275
14289 14309 14317 14335 14343 14352 14362 14398
14421 14442 14444 14476 14541 14561 14565 14566
14593 14665 14699 14706 14714 14778 14789 14812
14833 14878 14886 14967 14973 14993 15005 15007
15032 15066 15067 15072 15113 15121 15173 15221
15358 15362 15450 15469 15501 15510
15529 15576 15580 15630 15635 15706 15712 15745
15775 15842 15953 15998 16004 16005 16026 16045
16060 16186 16188 16191 16245 16257 16313 16346
16364 16371 16430 16462 16484 16495 16521 16548
16580 16604 16613 16619 16626 16712 16810 16868
16874 16893 16930-17037 17074 17092 17099 17147
17212 17214 17226 17229 17255 17299 17328 17360
17373 17436 17442 17469 17491 17529 17548 17549
17586 17602 17618 17624 17626 17627 17638 17643
17661 17671 17691 17744 17841 17903 17927 17954
17956 17988 17998 18010 18041 18054 18059 18066
18067 18096 18104 18109 18118 18151 18194 18213
18271 18305 18336 18338 18358 18411 18415 18459
18471 18502 18567 18593 18619 18659 18704 18730
18743 18745 18746 18761 18770 18797 18803 18813
18850 18855 18935 18974 18998 19024 19071 19088
19096 19168 19209 19277 19319 19322 19418 19487
19529 19537 19546 19594 19611 19629 19653 19699
19717 19719 19731 19745 19829 19895 19943 19952
19998 20013 20049 20089 20118 20122 20150 20263
20300 20336 20399 20409 20441 20478 20485 20493
20519 20537 20620 20624 20664 20673 20687 20706
20756 20810 20843 20888 20901 20924
Verbetering 5e kl. 8e lijst: 18124 m. z. 18164;
210 en 11610 ontbreken. -
