1 ZWEMMEN ZEILEN. AUTOMOBILISME. VROOUJKE SNAPPERS SPORT EN SPEL. Haarlem is derde op de beroepsvoetbal-lijsf. Maakt de Rijswijksche wielerbaan plaats voor voetbal prof essionalisme? Gistermorgen hadden wij een onderhoud met den heer K. Hoogeveen, secretaris van den Eersten Ned. Beroepsvoetbalbond. In aansluiting met het verstrekte pers communiqué deelde hij ons mede, dat de be langstelling voor het beroepsvoetbal met den dag groeit. Vooral uit Rotterdam is het aantal aanvra gen zeer groot, al is het reeds genoemde getal van 600 zeer aan den hoogen kant. Het staat echter vast dat deze week nog eenige vereenigingen aldaar zullen worden op gericht. Ook uit Haarlem en omgeving, (deelde de heer Hoogeveen ons mede), waren vele aan vragen om inlichtingen en lidmaatschap bin nengekomen. Zoodra de zaak in Den Haag en Rotterdam nader geregeld is, hoopt men ook in Haarlem en het Oostelijke district tot een nadere uitwerking te komen. Haarlem staat als derde op de lijst. Besprekingen met eerste klas-spelers zijn gaande om reeds dadelijk tot vorming van een zgn. A-groep te kunnen overgaan. Doch behalve dit is het vooral de bedoeling door training talentvolle jonge spelers uit lagere voetbalklassen tot beroepsspelers en beroeds- voetballer te vormen. De bond zal het vraagstuk van de speelvel den en de verdere technische uitrusting ge heel zelf ter hand nemen. De eerste wedstrijd wordt gehouden op de Rijswijksche Wieler baan. Blijkt de belangstelling van het pu bliek voor beroepsvoetbal overeenkomstig de verwachting dan is het niet onmogelijk dat de ielerbaan zal worden weggebroken en het geheele veld voor voetbal zal worden inge richt. Op onze vraag naar de verhouding met den K.N.V. antwoordde de heer Hoogeveen dat de thans opgerichte bond een eigen taak heeft en naast den K.N.V.B. staat. Natuurlijk zullen spelers en ook vereeni gingen die zich bij ons willen aansluiten te kiezen hebben, gezien het standpunt van den K.N.V.B. Eerst in de toekomst is er dan ook aanleiding om de verhouding tot andere li chamen te bezien Voor thans meenen wij dat de tijd rijp is om ook in Nederland daad werkelijk tot beroepsvoetbal te komen. De ondervonden belangstelling nu reeds heeft de idee bij ons nog versterkt, HOE DE HAARLEMMERS OVER BEROEPSVOETBAL DENKEN. „WEINIG KANS VAN SLAGEN", IS DE OPINIE. Gisteren hebben wij enkele mededeelingen gedaan over de oprichting van een beroeps voetbalbond wiens streven het is, professio nalisme in Nederland te stichten dat los staat van het bestaande amateurisme. Wij hebben gisteren hierover de mee rling gevraagd van enkele bestuursleden der' Haarlemsche eerste-klasse vereenigingen. Uiteraard waren de mededeelingen persoon lijke opvattingen, waaraan men geenszins de consequentie mag knoopen dat hier de ver- eeniging haar meening heeft gezegd, want de bestuursleden hebben onderling natuurlijk nog niet van gedachten kunnen wisselen. De heer Tijsseling een der commissarissen van „Haarlem", (de voorzitter was uitstedig) was van meening, dat men eerst maad eens moest af wachten hoe de zaken zich ontwik kelden. Aan beroeps voetbal zit namelijk heel wat vast. Om te beginnen zal het natuurlijk aan alle vereenigingen die bij den K.N.V.B. zijn aangesloten, verboden zijn, medewerking aan het beroepsvoetbal te verleenen en zoo zullen de wedstrijden die men zich voorstelt te spelen, alleen kunnen gesciehden tusschen clubs diegeheel buiten K.N.V.B.-verband staan. Geen enkel terrein zal ter beschikking van het professionalisme gesteld mogen worden. Tegen elftallen van den K.N.V.B. zal niet mo gen worden gesteld. De heer Tijsseling was sceptisch gestemd tegenover dit streven en meende, indien er ooit sprake zou zijn van eenige beroepsvoet bal, het Zwitsersche systeem meer kans van slagen had. Het Zwitsersche systeem veroorlooft namelijk dat in amateurclubs professionals worden opgenomen. Het is een gedeeltelijk aanvaarden van het professionalisme. Het feit dat zich in Rotterdam reeds 600, personen hebben aangemeld is een twijfel achtig verschijnsel var de kwaliteit van deze nieuwe tak van voetbal. Want als de wedstrij den van slecht gehalte zijn, heeft het publiek er zeker geen belangselling voor, omdat de wedstrijden van de eerste klasse clubs van den K.N.V.B. voorloopig goed genoeg zijn. Dr. Spoelder, de voorzitter van H.F.C., zei dat er nog heel wat moest gebeuren, eer het professionalisme in Nederland gevestigd zou zijn. Bovendien meende de heer Spoelder dat het beroepsvoetbal zich zelf niet zou kunnen bedruipen omdat men z.i. hoogstens vijf of zes elftallen van behoorlijke sterkte zou kun nen oprichten en dat zou spoedig gaan ver velen. Ook hij voelde meer voor het systeem (indien het professionalisme zijn intrede in onze voetbalwereld zou moeten doen) dat in de bestaande elftallen beroepsspelers ge plaatst zouden worden, indien de club bij voorbeeld behoefte gevoelt, een bepaalde plaats in het elftal door een goeden speler te laten bezetten en die in den eigen kring van amateurs niet kan vinden. Bovendien meende de heer Spoelder dat men met elftallen van beroepsspelers de zaak nog niet voor elkaar heeft, wanter moe ten nog toeschouwers komen ook. De heer Scheen de voorzitter van R.C.H. geloofde ook dat van deze poging om het be roepsvoetbal te stichten niet veel terecht zal komen, omdat in ons land letterlijk niets buiten den KN.V.B. kan omgaan en de K. N. V. B. ook alle internationale wedstrijden re gelt, daartoe aangewezen door de interna tionale organisatie, de F.I.F.A. Als er dus ooit sprake zou zijn van een professionalisme en het zou van den K.N.V.B. uitgaan, dan zou er eerder kans zijn, dat het zou slagen. Deze overweging staat echter geheel los van de al of niet wenschelijkheid van beroepsvoetbal in Nederland en van de houding die de clubs daartegenover zouden aannemen. Wellicht is deze poging goed voor zoover zij met zich medebrengt dat er een zuivere schei ding tot stand zou komen tusschen professio nalisme en amateurisme, meende de heer Scheen. Bovendien dacht de voorzitter van R.C.H. dat het kapitaal van f 50.000 niet vol doende zou zijn, daaT alleen reeds de aankoop van terreinen, die toch zeker in de groote steden zullen moéten zijn, éri wélke noodza kelijkheid niet valt te ontkennen, omdat de K.N.V.B.-terreinen voor professionalisme niet beschikbaar zijn, een groot deel van het kapi taal zal eischen. Dat het beheer over de voet balsport, in een hand is en blijft, leek den heer Scheen ook beter en logisch. Nieuw Nederlandsch record 100 M. rugsïag-dames. BREDA, 3 Juni Hedenmiddag vonden in het Sportfondsenbad te Breda nationale wed strijden plaats, waarbij eenige Rotterdamsche zwemsters van de O. D. Z. en de R. D. Z. aan den start verschenen. Rie Mastenbroek slaag de er in het Nederlandsch record 100 Meter rugslag voor dames te verbeteren en het te brengen op 1 min. 19 3/5 sec. Het oude record stond op naam van Puck Oversloot met 1 min. 19 4/5 sec. Wherry wedstrijden op hét Noordzeekanaal. AMSTERDAM, 3 Juni. Tusschen Velsen en de Hembrug zijn vandaag zeilwedstrijden ge houden om den „Zilveren Noordzeekanaai- beker" van het Comité voor Wherry wedstrij- den. Er stond een krachtige N.W. wind. Vooral de strijd om de eerste plaats was zeer spannend. De beker werd gewonnen door mej. L. Fran ken van Willem III, die met de „Lizan" het rtaject aflegde in 55 min. 10 sec. Tweede werd mej. Puck Meyer, eveneens van Willem III, met de Puck in 55 min. 30 sec. en derde de heer Fr. ten Sythoff van De Hoop met de Prinses Juliana in 55 min. 50 sec. Von Brauchitsch vestigt een record. BERLIJN, 3 Juni (V.D.) Op den Nürn- burgring zijn Zondag voor ongeveer 300.000 toeschouwers de Internationale Eiffelwedstrij- den voor automobielen gehouden. De race, welke over een afstand van 342,15 K.M. (15 Nürnburgring-ronden) ging, werd gewonnen door den jeugdigen Duitschen coureur Man fred van Brauchitsch met Mercedez-Benz in den schitterenden tijd van 2 uur 47 min. 36.4 sec., zoodat de gemiddelde uursnelheid 122,5 K.M. bedraagt, hetgeen een nieuw Eifelrecord beteekent. Tweede werd de Duitscher Hans Stuck met den P-wagen van de Auto-Union. Doodelijk ongeluk. Kort na den start van de hoofdklasse heeft een ernstig ongeluk plaats gehad.Door tot dus ver onbekende oorzaak, sloeg de wagen van Frankl voor de bocht over den kop. De be stuurder werd bewusteloos naar het zieken huis overgebracht. De wagen werd geheel ver nield. De overige coureurs konden de veronge lukte a-uto slechts met moeite ontwijken. Frankl, is. kort na zijn aankomst in het zie kenhuis aan zijn verwondingen overleden. IR. W. C. G. H. VAN MOURIK BROEKMAN TEN GRAVE GEDRAGEN. ENORME BELANGSTELLING OP DE HEEMSTEEDSCHE BEGRAAFPLAATS. Op de Algemeene Begraafplaats te Heem stede is Zaterdagmiddag onder enorme be langstelling ter aarde besteld het stoffelijk overschot van wijlen Ir. W.' C. G. H. van Mou- rik Broekman, oud-directeur van de Eerste H.B.S. Alleen een broer van den overledene, Prof. Dr. M. C. van Mourik Broekman, heeft aan de groeve gesproken, zulks op wensch van de weduwe en de kinderen, daar den laatsten tijd op andere plaatsen en onder zoo geheel andere omstandigheden meermalen de eerbied en de genegenheid voor de overledene is gebleken, en men slechts in herhalingen zou moeten vervallen. Het is wel treffend hoe Ir. van Mourik Broekman in den kring van zijn vertrouw den en te midden van zijn werk waarvan hij altijd was vervuld is weggerukt. Veel heeft hij voor dit werk gedaan, doch zelf zou hij gezegd hebben dat hij niet ten volle heeft kunnen doen, zooals hij had gewild. Hij had een groot vertrouwen in de leerlingen, groote eerbied voor de levens die aan hem waren toevertrouwd; het was de eerbied die hij voor het geheele, groote leven had en dit was de stuwing in zijn bestaan. De toewijding waar mee hij arbeidde, is het geheim van zijn kracht. De dood mag het leven nu scheiden, aldus Prof. van Mourik Broekman, doch het leven laat onwischbare sporen achter. Herinnerin gen blijven, want het eenige paradijs waaruit men niet verdreven kan worden is het pa radijs der herinneringen. En gezien in de eeuwigheid kan ook niets verloren gaan. Toch blijft het schrijnend als men vraagt: Waarom juist nu, nu de rust hem wachtte? Ook voor zijn gezin en vooral voor zijn vrouw, die hem in alles ter zijde stond, is de slag zwaar, want hoe zeer zijn hart ook uitging naar het groote gezin, naar de school, in de eerste plaats leefde hij voor zijn eigen, klei nen kring. Daar lag het middelpunt van zijn leven. Prof. van Mourik Broekman herdacht den oudsten zoon, die niet aanwezig kon zijn en nam daarna afscheid met de woorden: „Wii nemen nu afscheid, in allen eenvoud want een ostentatief verdriet zou hii niet hebben ewild", waarmede hij ongetwijfeld volkomen in den geest van den overledene heeft ge handeld. Een zoon dankte voor de groote belangstel ling. Onder de aanwezigen waren het gemeente bestuur van Haarlem, de hoofden der mid delbare scholen in Haarlem en Omstreken, de leden van de Rotarvchib, leeraren en leer lingen van de Eerste HB.S. vertegenwoordi gers van de commissie van toezicht op hef middelbaar onderwijs, inspecteurs van het middelbaar onderwijs, hoofdingenieurs van den Rijks- en Provincialen Waterstaat, ge meenteraadsleden van Haarlem, leden van de Kamer van Koophandel en Fabrieken en talrijke oud-leerlingen. VAN DE FILM NAAR DE POLITIEK? Het verluidt, dat de eens zoo gevierde filmactrice Mary Pickford zich bij de Amerikaansche verkiezingen candidaat voor de Republikein- sche partij zal laten stellen. BURGERLIJKE STAND Bevallen: 31 Mei: J. Möhringer-v. d. Aart, d. 1 Juni T. de Vries-Dijk, d. J. Kootstra- Riethoff, d. Overleden: 1 Juni: J. W. T. v. Oyen, 67 j., Linnaeuslaan. 31 Mei G., 13 mnd., zoon van W. Kuipers, Soerabajastraat. 1 Juni, C, d. Linden, 74 j., Feithstraat. SPREEUWEN. Den geheelen winter hebben we een dozijn spreeuwen gehad, die eenige keeren per dag bij ons een maaltje kwamen ophalen. Kregel goedje, in den overvloed dien we gaven, toch nog als haantjes tegen elkaar om vermeend recht op een zelfde stukje te verdedigen. Zingende spreeuw: „En nu een vuurpijltje.fuuiet!" Nu zitten ze 's morgens na terugkeer van weide en akker, waar ze slakjes hebben ge zocht, op ons bergschuurtje, in buurmans pereboom en op de daken aan de Julianalaan helaas, de boornen zijn er niet meer! te babbelen en te kweelen, zoodra ze hun veeren hebben geordend en gepoetst. Dan oefenen ze zich met opgezette gorgel, de sterke veertjes aan hals en nek overeind, met wijdgeopenden snavel en trillende wiekjes in praten, fluiten en klappen met de tong. En als de zon helder door de nog nevelige lucht breekt, begroeten de zangers haar met vreugde. Tot belooning straalt deze voor de donkere pakjes haar goudgeel licht, dat de veeren in de mooiste kleurensmelting van purper, paars, groen en staalblauw doet fonkelen. Spreeuwen zingen niet alleen, maar hou den ons ook voor 't lapje. Je wandelt in de Elswoudslaan en hoort in de toppen der beu ken zonderlinge geluiden, 't Heeft wat van eendengekwaak en eendengeslobber maar toch is het wat anders. En daarbij hoor je zacht maar duidelijk het „koak—-koak" van doedelende kikkers. Natuurlijk kijk je naar boven. Daar merk je eenige spreeuwen. Spreeuwen in 't knophout. ,,'t Is hier fijn rusten!" Of je zit op een bank in het Kenaupark. Bo ven je hoofd tjilpen de musschen, slaat de boekvink zijn bruiloftslied en babbelen de spreeuwen. Eensklaps hoor je over al die aan gename geluiden het „wafwaf" van een hondje, geseconderd door het mauwen van een poes. En er zijn geen hond en geen poes in velden of wegen te zien. Die kunnen het dus niet gedaan hebben. Je let nu beter op en komt tot de wetenschap, dat het de spreeu wen boven je hoofd zijn, die zoo grappig kun nen nabootsen. Vroeger toen wij in het Graafschap Zut- phen woonden, hoorde ik vaak hoog in onze linde het belletje van den winkel tegenover ons en het „tingting"van het locaaltreintje door de velden. 's Morgens tusschen zeven en acht, na 't slakkenfestijn in de wei, heb je de mooiste gelegenheid om de tong en keelgeluiden van 't jolige goedje te beluisteren. De p, de t, de de k en de f worden met grooten ijver be oefend en aan velerlei klinkers gesmeed. Bovendien is hierbij op te merken het eigen aardig tonggeklap, dat met geen onzer mee- deklinkers is weer te geven en wel iets heeft van 't geluid waarmee voerlieden een paard aanzetten. We hooren dan een waarschuwend ,sst!" het snibbige „kjib!"of „spet!" het vragende „fieoew?" het zacht gerekte ,sprie..!" het heldere „sbaar!" het knorrige ,krrr!" en het liefelijk fluitende vuurpijltje ,fuu. .iet!" Meteen merken we op, dat de spreeuw hier bij tweemaal zijn eigen naam heeft geroepen eenmaal in 't Duitsch en eenmaal in onze taal. KERST ZWART. LETTEREN EN KUNST MUZIEK. EERSTE STADIONCONCERT. Terwijl internationale naijver op de spits gedreven schijnt; terwijl de zooveelste ontwa peningsconferentie weer een aanfluiting voor het aangezicht aller weidenkenden en wel- willenden dreigt te worden; terwijl handel en industrie, kunst en wetenschap kwijnen of moeten worstelen om zich onder den druk der bewapeningslasten staande te houden; terwijl de ridders der Schwerindustrie onder het zingen van hun wapenleuze Seid umschlungen. Milliarden: Ein Obus die ganze Welt! een infernalen dans uitvoeren rondom de brandkasten, waarin zich de aan de volkeren uitgezogen levensbestanddeelen ophoopen: terwijl dat alles gebeurt heeft in het Stadion te Amsterdam Schiller's vredesboodschap „Alle Menschen werden Briïder" in Beetho ven's machtige toonzetting geklonken voor de ooren der duizenden, der tienduizenden die daar saamgestroomd waren om getuigen te zijn van de grootste muzikale gebeurtenis van ons land. Ik durf het aantal aanwezigen wel op een vijfentwintigduizend schatten. Uit alle steden van ons land waren zij gekomen en zij vorm den een massa die het oog imponeerde: de bevolking eener middelmatige stad! Toch nog niet eens een twintigste deel van Amsterdam's populatie; toch nog slechts een driehonderd ste deel van het aantal dat in de wereldrazer- nij van 1914 tot '18 vermoord is! Maar die 25000 kunnen de vredesboodschap verder dra gen en zoo meehelpen in de pogingen om ten minste nog wat van de beschaving te redden. De symboliek was het mooiste, het beste deel van het Stadionconcert. Zij was ook zichtbaar in de broederlijke samenwerking van onze twee grootste orkesten. Destijds heeft de oprichting van het Residentie-orkest een ver van vriendschappelijke reactie bij de toenmalige machthebbers van het Concert gebouw verwekt; de strijdbijl schijnt nu be graven en we zagen de leden van beide kunst instellingen vredig vereenigd in gemeensehap- pelijken arbeid, beurtelings onder beide diri genten. „Zagen" is eigenlijk wat te boud gesproken. Wie zich met een verrekijker gewapend had kon het zien: de overigen konden het gissen. Een wit stipje moest het hoofd van Louis Zimmermann, een zwart dat van Sam Swaap zijn. Achter hem was weer een wit te bespeu ren: dat was dan wel Herbschleb. Zoo konden we de conclusie trekken dat de leden van beide orkesten dooreengemengd zaten: één lessenaar Amsterdam, één Den Haag enz. Ik heb reeds gezegd dat de symboliek het beste van het concert was. De realiteit was een poover beetje, want behalve dat men zon der kijker de personen van 't op de Marathon tribune opgestelde orkest en koor nauwelijks onderscheiden kon, kreeg men ook maar wei nig te hooren. Ik had me er tevoren niet veel van voorgesteld; de uitkomst bevestigde mijn verwachtingen. De muzikale overkomst naar de eeretribune kan ik het best vergelijken met de ontvangst van een zwakke radiouitzending met veel „fading". Soms, als b.v. in het begin en in het Adagio van Beethoven's Negende, hoorde men heelemaal niets; dan weer kwa men alleen secundaire elementen over, ter wijl de hoofdzaak verloren ging. De violen waren redelijk hoorbaar; van de blaasinstru menten had natuurlijk het koper verreweg de meeste draagkracht; de fagotten waren b.v. in de Piet Heinrhapsodie geheel onhoorbaar. De harpen waren vergulde figuranten. „Jam mer, dat ze geen clavecimbel in het orkest hebben!" merkte mijn buurman ironisch op. Mengelberg's „Feestelijk Preludium" ver woei grootendeels; de P. H.rhapsodie was ten deele verstaanbaar. Beter ging het met het Meistersinger-voorspel, dat grootendeels ver staanbaar overkwam. Van het instrumentale deel der Negende boette het Scherzo het minste in. Het eenige wat den strijd met de ontzaglijke dimensies schitterend uithield was de koor klank. Het „Wilhelmus", later het koor der Negende waren indrukwekkende momenten, die culmineerden in de regels „Und der Cherub steht vor Gott!" en „Diesen Kuss der ganzen Welt!". De bas- en tenorsolo waren hoorbaar, maar ook niet meer dan dat; het drievoudige vocaalkwartet daarentegen klonk heel goed. Afgezien van de bevredigende of imponee- rende momenten hebben de aanwezigen dus in ruime mate den wil voor de daad moeten nemen. Uit een muzikaal-artistiek oogpunt was voor hen het concert eigenlijk een mis lukking. En het had dat niet behoeven te zijn. Voor de radiouitzending waren bij orkest en koor microfonen opgehangen: wat had nu meer voor de hand gelegen dan dat men vóór het podium of in het midden van het veld eenige naar verschillende kanten gerichte reuzenluidsprekers opgesteld en die aan de radio-ontvangst verbonden had? De klank zou mogelijkerwijze iets gewijzigd zijn, maar beter een gewijzigde klank dan heelemaal niets. Zooals 't nu was hebben de thuisgeble- venen die de radio-uitzending beluisterden, verreweg het beste deel gehad, want de ont vangst schijnt zeer goed geweest te zijn Zij hadden ook geen last van een „extra-hoorn" in het Adagio, veroorzaakt door den clazon van een buiten rijdende auto, of van het ac compagnement van het Haarlemmermeer treintje. Wat de thuisgeblevenen gemist hebben dat zijn de koude voeten en ruggen die de meeste bezoekers hebben gekregen. Onze Prinses, die het concert door hare tegenwoordigheid ver eerde, was zoo voorzichtig geweest om een mantel met bontkraag 'om te doen, maar velen waren door het mooie weer van 's middags tot de dunne kleeding verlokt. En toen die kou, die op het meest ongelegen tijdstip, bij het begin van het concert inzette! Ik herin ner me niet ooit een zóó koud concert te heb ben bijgewoond! Een volgenden keer zal men wel doen door plaids en warmwaterstoven mee te nemen. En wil een tweede stadionconcert ook ar tistiek succes opleveren, dan zal het acousti- sche deel in den boven aangegeven zin ver zorgd moeten worden. Men doet dit toch ook in concertzalen wel. De bezoekers zullen dan althans niet minder te hooren krijgen dan de thuisblijvers en hebben dan nog het voordeel van het visueele genot, tenminste als zij een kijker meebrengen. Want wat is de enkele mensch, zelfs een grootofficier, op stadion afstand gezien, klein! Lichamelijk klein al thans, want wat is de macht van den men- schelijken geest, die tienduizenden weet te electriseeren, weer ontzaglijk groot! Beetho ven, verklankt door Mengelberg's welk een macht! Artistiek-muzikaal moge het Stadionconcert een tegenvaller geweest zijn voor hen die er de kou voor trotseerden. Zij hebben ondanks dit de leidei-s en medewerkenden, die alle be langeloos zich in dienst der goede zaak: de instandhouding der beide orkesten, hadden ge steld, warm toegejuicht. Mengelberg en Van Anrooy werden door kransen gehuldigd. En we zagen op de wallen de vlaggen wapperen van alle volkeren, en van onder die vlaggen klonk de geweldige vredesboodschap op: dat is de groote muzikale, de groote menschheids- gebeurtenis van dit concert. Moge zij alom weerklank vinden.' K. DE JONG Receptie en souper in het Carlton Hotel. Het late uur ten spijt het was biji.. kwart voor één toen prof. Mengelberg met zijn echtgenoote in het Carlton Hotel aan kwam waren zeer velen, o. w. minister Marchant, gebleven om in het blauwe zaaltje de ontvangst van den meester en van dr. Peter van Anrooy mede te maken. Er waren daar kransen opgesteld van het U. S. A. en het I. C. A.-be,stuur; van laatstgenoemde voor het lid van dit bestuur, ir. A. J. Jose- phus Jitta, als de urheber v-an de manifesta tie. De voorzitter van het Initiatief Comité Am sterdam, dr. M. de Hartogh, heeft als eerste spreker dr. van Anrooy, zijn orkest, de koren en solisten dank gezegd voor hun preste,ties en vervolgens dr. Mengelberg, wien hij de lie veling van het Nederlandsche publiek noem de, gelukgewenscht met het in het Stadion bereikte succes. Spr. bracht tenslotte den heer Josephus Jitta, alsook dr. Mengelberg en dr. Van Anrooy, de bijzondere waardeering over van Prinses Juliana. De heer G. H. de Marez Oyens heeft vervol gens namens hetConcertgebouwbestuur het I. C. A., de medewerkenden aan de uitvoering en degenen die de manifestatie hebben voor bereid, hartelijk dank gezegd voor hun zwa- ren arbeid. Aan den heer Josephus Jitto bood spr. de bronzen medaille van het Concertge bouw aan, hem prijzend voor het bewonde renswaardig optimisme, dat hij steeds aan den dag heeft gelegd. Spr. wees daarbij op de prachtige resultaten van het concert: bijna 27.000 bezoekers, tegen 6.000 op het eerste in dertijd te New York gehouden openluchtcon cert. Vervolgens hebben nog o.m. dr. Mengelberg en dr. P. van Anrooy het woord gevoerd. Minister Marchant spreekt. Minister mr. H. P. Marchant, die vervolgens het woord voerde, ving aan met een ruiter lijke bekentenis van het feit, dat ook hij tot de velen behoord heeft, die geloofd hebben, dat van het Stadionconcert niets terecht zou komen en dat ook hij gezegd heeft, dat Mengelberg het nooit zou willen dirigeeren! (gelach). Toen spr. echter ervaren had, dat het initiatief van den heer Josephus Jitta be gon te pakken, heeft hij zijn steun gegeven. Spr. heeft getracht, onze voetballers erop te wijzen, dat zij zich moreel en intellectueel tot een hooger niveau zouden kunnen opwer ken, indien zij hun plicht zouden zien om een ander deel van spr.'s staatstaak te begunsti gen. Zij hebben dat niet gedaan; zij hebben zich blijkbaar op het lagere niveau behagelijk gevoeld. Dat zij er op blijven! Vervolgens heeft o.a. nog ir. J. A. Josephus Jitta gesproken BRAND EN HET VEEN. Zoowel nabij Emmen als bij Appelscha heeft het veen gebrand. Te Emmen-Erfsc-heiden- veen is ongeveer 200 stobbe-bagger een prooi der vlammen geworden en tusschen Appel scha en Veen huizen onge veer 40.000 stuks turf. STAATSLOTERIJ. (Vervolg van gisteren.). Nieten 18 83 202 313 326 345 351 374 437 448 478 528 554 391 616 629 634 665 666 673 693 718 731 735 802 913 ,14 958 994 1033 1133 1167 1217 1232 1256 1272 1279 1326 1346 1357 1416 1418 1474 1482 1495 1503 1627 1668 1720 1721 17 "4 1738 1762 1768 1780 1783 1796 1878 1917 1928 1936 1946 2021 2023 2040 2093 2126 2133 2139 2160 2187 2295 2331 2421 2422 2496 2555 2572 2623 2636 2753 2757 277C 2795 2859 2874 2889 3391 2905 2915 2925 2936 2957 2965 2967 2968 2990 3016 3036 3038 3044 3117 3124 3130 3142 3246 3255 3265 3331 3351 3353 3375 3377 3431 3462 3503 3517 3552 3591 3604 3628 3697 3702 3'. 36 3771 3844 3855 3944 3959 3984 996 4043 4072 4097 4098 4142 4159 4184 1262 4274 4289 4315 4325 4341 4348 4395 4472 4524 4543 4544 4558 4574 4599 4603 4609 4615 4639 4662 4704 4728 4758 4778 4779 4836 4857 4960 4968 4969 4970 5021 •024 5035 5038 5049 5100 5123 5195 5222 5229 5234 5275 5277 5333 5350 5367 5463 5515 5519 5546 5561 5620 5631 5669 5695 o80ü 5820 585C 5894 5939 59-54 5963 6019 3065 6092 6095 6104 6157 6164 6192 6196 6262 6269 6333 6340 6342 6365 6376 6397 641 x 6451 6471 6530 6533 6571 6615 6635 6645 6671 6673 6691 6746 6868 6903 6983 7006 7007 7015 7027 7038 7078 7098 7150 T179 7198 7254 7276 7299 7366 7384 7412 .±'.50 7448 7458 7461 7464 7497 7516 7571 7624 7642 7674 7730 7736 7770 7807 7831 7833 7887 7981 8014 8055 8069 8092 8135 8156 Ji.57 8207 8210 8228 8252 8255 8274 8318 8396 8421 8424 8546 8567 8573 8580 8591 8602 862:' 8648 8670 8676 8705 8778 8780 3787 8794 8823 8838 8840 8852 8923 8938 8937 8939 8967 8977 9001 9028 9038 9051 9067 9155 9187 9259 9287 9316 9328 9337 »582 9398 9404 9423 9453 9489 9529 9549 963S 9690 9778 9826 9834 9971 10025 10073 10076 10081 10089 10157 10169 10185 10247 10336 10423 10449 10451 10473 10565 10531 10682 10686 10732 10774 10792 10834 10864 10958 11005 11070 11170 1x192 11252 11299 11313 11320 11321 11337 11344 11374 21445 11491 11504 11508 11509 11519 11544 11553 115/8 11589 11617 11659 11697 11731 11735 11789 11915 11945 12015 12069 12083 12107 12119 12121 12155 12158 12183 12234 12242 12264 12307 12332 12340 12343 12364 12395 12399 12503 12505 12538 12559 12564 12618 12627 12647 12655 12661 12708 12716 12734 12777 12827 12855 12883 12912 12923 12933 12943 12960 12980 13008 13027 13059 13077 13106 13135 13183 13237 13241 13273 13287 13316 13326 13328 13329 13363 13402 13477 13498 13505 13545 13556 13567 13592 13600 13623 13642 13651 13659 13678 13747 13791 13809 13923 13925 13926 13967 13986 13990 13994 14052 14056 14063 14068 14080 14092 14127 14263 14271 14293 14359 14364 14412 14438 14535 14623 14633 14656 14658 14681 14683 14720 14740 14755 14767 14769 14770 14777 14797 14813 14846 14871 14904 14996 15001 15047 15048 15049 15056 15060 15062 15246 15260 15300 15311 15316 15357 15418 15429 15434 15468 15480 15531 15537 15549 15560 15665 15684 15692 15703 15736 15767 15815 15819 15847 15874 15883 15978 16062 16071 16137 16143 16181 16202 16217 16221 16222 16284 16341 16347 16424 16425 16438 16471 16535 16543 16550 16551 16722 16755 16779 16792 16802 16843 16912 16927 16944 16970 17013 17017 17025 17027 17067 17104 x7106 17128 17172 17174 17251 17336 17343 17348 17362 17411 17493 17514 17515 17563 17595 17612 17666 17669 17676 17694 17702 17732 17737 17770 17870 17883 17923 17931 17935 17959 18011 18012 18018 18068 18097 18110 1812C 18177 18214 18242 18261 18267 18272 18296 18298 18328 18410 18451 18454 18492 18497 18500 18613 18636 18637 18640 18655 18688 18690 18710 18900 18915 18925 18939 18950 19018 19084 19085 19087 19098 19107 19139 19191 19223 19252 19261 19284 19290 19331 19369 19380 19387 19502 19511 19527 19536 19595 19712 19737 19793 19802 19807 19810 19841 19854 19861 1G899 19932 19942 20003 20056 20061 20101 20109 20137 20144 20158 20160 20164 20168 20174 20190 20200 20216 20276 20301 20318 20401 20415 20432 20434 20529 20545 20546 20553 20558 20609 20615 20618 20621 20656 20669 20715 20739 20762 20764 20768 20786 20795 20856 20895 20936 20949 20987 20988 Verbetering 5e kl. 12e lijst: 12356 m. z. 12356 met f 70.—.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1934 | | pagina 8