IK ZWERF NIET NAAR ROME..
BURGERLIJKE STAND
Via Genua naar Zwitsersch gebied.
De Zaterdag bracht ik, door de stad zwer
vend en brieven schrijvend:, in Como door. Ik
liep door de nauwe straatjes der stad met
vuile, krij-sch-ende kinderen en greepjes luid
pratende en vooral druk gebarende Italianen.
Ontzaglijk rad praat dit volk. Daar kan Vaz
Dias nog een lesje aan nemen voor z'n koersen.
Opvallend is het uiterlijk van een I ba liaan-
sche stad. Groezelig stofgrijs is de hoofdkleur
Overal de vuilgrijze natuunsteenkleur der hui
zen met de kleine vervelooze ramen, zonder of
met smerige gordijntjes, die alleen woerden af
gesloten door even vervelooze luiken. En dan
de straten. Sterke enkels moeten de mensehen
hebben. Onze kinderhoofdjes zijn er heilig bij
De hoofdstraten zijin wel vlak maar stuiven
ontzettend. Overal eet je stof.
Het eenige wat hier werkelijk keurig is, zijn
de uniformen. Verkeersagenten met tropen,
helmen, 'officieren met bij be hooiende Ba lbo.
baardjes, carabinieri in ministeruniformen,
compleet met steek en al.
Net aLs ik zoo'n heer loop te bewonderen,
bots ik bijna tegen een geverfde fee op, die
aan den aim van een donkeren Italiaan ben.
geit.
Natuurlijk had ik moeten uitkijken, maar
ten eerste gebeurde er niets en ten tweede zei
ik nog „Seusi!" hetgeen zooveel als „Pardon
beteekent.
Waarom dan ook dat kereltje zoo opstoof,
begrijp, ik nog niet. Wel had ik graag den ste
nograaf gezien die hem kon bijsloffen, toen
hij in 't vuur van zijn rede was. Hij liep
paars aan.
Voor mij was het nogal eenvoudig omdat ik
hem toch niet verstond. Wat hij zei liet me
koud, maar z'n fijne Italiaansche kop interes
seerde mij, dus stond ik hem aan te kijken en
De toegestroomde nieuwsgierigen zetten het
verkeer stil en verkondigden ook luidkeels hun
meening. Toen kwam de earabmier en begon
het vlotste tweegesprek dat ik ooit hoorde.
Beiden verkondigden schreeuwend hun mee
ning, herhaaldelijk niet tegen elkaar, maar
tegen het samengestroomde publiek dat er al
spoedig heelemaal „in" was, meeschreeuwende
en zich evenals ik kostelijk amuseerde.
Na tien minuten ben ik weggegaan, want
die lui weten van geen eind en ik geloof dat
het allang niet meer over mij ging. Nadat ik
„francobolli" voor m'n brieven gehaald had
ging ik naai* m'n hotelletje, waar ik schreef
en sliep.
Zondagmorgen vroeg stond ik bij het begin
van de „autostrada" van Como naar Milaan.
Al spoedig kon ik meerijden met een Hollamd-
schen wagen, die mij naar Hotel „Principe e
Savoia" bracht, waar de Heer Staal als bu
reaulist fungeerde. En overal in Milaan Hol-
landsche wagens en dito vlaggen.Heele stoeten
Hollanders drommen door Milaan.
Als ik mijn kaart heb, wandel ik naar het
Stadio di San Siro. Ik verdwaal nog en bekijk
Milaan. Alle winkels zijn open op Zondagmor
gen. Ik zie ook de markten, waar groenten en
fruit druk ge- en verkocht worden.
Dan gaat een begrafenis langs met ontzag
lijk groote kransen van palmtakken en bloe
men aan den lijkwagen. Die kransen hebben
een middellijn van 2 a 3 M. De stoet gaat een
kerkhof op en ik loop mee. En daar heb ik
verstomd gestaan. Zoo vuil als de straten zijn,
zoo hélder, en friscb, is een' kerkhof. De prach
tige witmarmeren grafsteenen met gouden en
zwarte lettershet heldere, sehdóngewasschen
grind daartusschen en bij vrijwel ieder graf
menschen die op dezen Zondag prachtige
bloemen in sierlijke vazen en uitgebeitelde
kommen rangschikken. Het is één groote tuin.
Ik zwerf weer- verder, vind het Stadio en
wacht tot 1 uur. Reeds voor 1 uur, toen de
deuren opengingen voor een wedstrijd, die om
4 uur begon stonden ook reeds vele Italianen
te wachten en werden de kansen besproken.
Toen kwam een groepje Hollanders bij .ons
staan, die in de nabijheid bleken te kampeeren.
Sameai gingen wij naar binnen en wachten
drie uren in het brandende zonnetje. De Ita-
liaen vragen ons wat ze moeten roepen om
Holland aan te moedigen. Als wij zeggen „Hup
Hollandvinden ze dat zoo prachtig, dat ze
twee uren vóór den wedstrijd al beginnen te
oefenen.
Vrijwel alle Italianen waren voor Holland.
„Tactisch bewerkt" heet dat. Het mocht niet
baten.
Bij de rust nog hoopten wij. Optimisten be
weerden dat het jammer was dat alle verdere
goals aan de andere zijde zouden komen, waar
na de thee Sèchehaye zijn heiligdom had.
Helaas, wij verloren, en volkomen verdiend.
Komisch was slechts het verschil der Holland-
sche mentaliteit vóór en direct na den wed
strijd. Hoewel het publiek zeer sportief was
zag men toch na den wedstrijd lang niet meeir
zooveel Hollandsche vlaggetjes. Slechts één
klein groepje bleef luidruchtig en hief een drie
werf hoera voor de Zwitsers aan.
De kampeerders noodigden mij uit bij hen
te komen. Het waren vier Rotterdammers en
één Didammer, die ook op de fiets waren ge
komen, maar een week vóór de Vlaardingers
•zijn vertrokken. Ook hier is de stemming
triest, totdat de pap gaar is. Ik wist nooit dat
een bord pap zooveel kon goedmaken. Hier
blijkt het een voortreffelijk troostmiddel.
Twee van de vijf gaan nog door naar Rome,
de andere drie zullen Dinsdag weer naar huis
gaan.
Oorspronkelijk was mijn plan, in ieder geval
ook door te gaan en ais onze ploeg had ge
wonnen zou dat ook nog wel gebeurd zijn.
Maar nu „ist das Lied aus". Ik ga terug. Want
Rome is van hier nog TOO K.M-, dat is heen en
terug 1400 K.M., die ik zou moeten loopen of
per trein gaan, omdat het in Italië verboden
is, auto's aan te houden. Overal zwermt mili
taire militie langs de wegen evenals ze trou
wens ook in iederen trein zitten.
Ik besluit bericht af te wachten en voorloo-
pig in Milaan te blijven. In de tenten os geen
plaats meer, maar het kamp is opgeslagen in
de boomgaard van een renstal ,waar de Hol
landers verlof hebben bij regen e.d. in één
der boxen met stroo te kruipen Hier kan ik
slapen. Nu, dat is voor 'n vagebond als ik geen
bezwaar.
Twee paardendekens en m'n bedje is ge-
gespreid. In de box naast me staat een blijk
baar nogal nerveus paard, dat me met z'n
gestamp nog even wakker houdt en dan om
hels ik Morpheus, 's Morgens vroeg word ik
wakker en zie een man met een drietand in
de deuropening staan. Inderdaad een nogal
dreigende verschijning. Een oogenblik denk ik
aan „Het verwisselde Kind of de Moord op
het Vlotje", waarin meen ik ook een on
schuldig reiziger aan een-hooivork wordt ge
regen, maar al spoedig blijkt het slechts een
knecht te zijn, die een bos stroo moet heb
ben.
's Maandags hebben we met prachtig weer
heerlijk geluierd in het kamp, Na ampele
beraadslagingen werd besloten puree te eten
met boontjes en eieren. Drie moeten nog de
stad in en wij gaan de ingrediënten halen.
Toen wij de winkel binnenstapten die in
het kamp al aangeduid was als „La bella sig-
norina" bleek daar inderdaad een niet on
knappe joffer tot de inventaris te behooren
Platinablond, veel verf en behoorlijk goud in
haar mond, verpersoonlijkte zij het ideaal
van vele Italian en .La ter ben ik er nog eens ge
weest en beide keeren liep het in dat stalletje
dan ook vrij druk met manvolk.
Alleen veinsde die nimf niet te begrijpen
dat wij zes kilo aardappelen plus twee kilo
boontjes moesten hebben voor zes man. Ze
lachte liefelijk, zei' „Non, non," en heel veel
keer „Si" en vroeg telkens weer wat we
eigenlijk wilden' hebben. Toen hebben we het
zelf maar afgewogen en weggesjouwd.
In den volgenden winkel moest we o.a. eie
ren hebben. Maar ze stonden er nergens en
niemand van ons wist wat ei in 't Italiaanseh
was. Enfin, we bestelden. „Mezzo dózzina tok-
tok-tok-tok-tok-ah!. en de winkelier lachte
twee eieren kapot. Hij vertelde het nl. druk-
gebarend aan een volgenden klant met het
zakje in z'n hand en sloeg zich van plezier
met die hand op z'n knie.
Maar wat hebben we gegeten! Alle pannen-
materiaal was noodig om 't op drie primussen
gaar te stoven. En niets dan leege pannen en
borden bleven over 't Was heerlijk, 's Avonds
een Hollandsch spelletje pandoer en dan weer
In de box.
Dinsdag heb ik nog geen post en de anderen
geen zin om te vertrekken. We blijven. Eten
macaroni en worden geschilderd, d.w.z. de
tenten, door leerlingen van een kunstacade
mie. 's Middags gaan we de stad bekijken met
het prachtige Piaz-za del Duomo en de Galerij
Het is bekend dat de politie-agenten in
Milaan graag een praatje maken en voor
staan op hun talenkennis. Maar toen één
van ons een agent in 't Hollandsch vroeg of
we in Italië waren en hoe dit hier allemaal
heette en dit net zoo lang vroeg tot we mid
den in een groote groep stonden en een Duit-
scher toeschoot om te zeggen dat het Post
kantoor ginder was, viel moeilijk te zeggen wie
't zwaarder had, de agent om te antwoorden
of wij om niet te proesten.
Er lag post. Niet naar Rome. Nu, dan vage
bondeer ik morgen naar Genua om te zien of
er een boot ligt voor Holland en of ik mee
kan. Nu een heerlijk glas cocosmelk en een
trammetje met pneumatisch bewegende deu
ren en treeplanken gaan we den laatsten
nacht bij de paarden slapen.
's Morgens vroeg gaat het op Genua aan.
Twee uur zwerf ik langs de wegen als ik twee
andere „Wandervogel" tref aan den kant van
den weg! Een Oostenrijker en een Tsjech. Met
den Tsjech samen ga ik verder, de ander
gaat naar Milaan toe.
We loopen net als vlak voor ons een onvoor
zichtig wielrijder plotseling naar links gaat en
door een passeerende auto wordt gegrepen.
Een guard e civiel zegt dat ik mee moet met
den wagen als getuige. Terug naar Milaan en
2 uur oponthoud.
Ondanks het verbod ga ik weer vlaggen .Een
klein eindje kunnen we mee en komen bij Fa-
via over de Po. Tegen den avond zien we de
schimmen der Apenijnen. Een paar K.M. vóór
Fortona kunnen we bij een boer slapen. Deze
dag hebben we 41 K.M. geloopen en maar 39
kunnen meerijden. Wat een wonder dat het
boerens.troo voor ons een koningsbed schijnt..
Den volgenden morgen gaan we al vroeg op
pad in een viezige druilerige régen, die me
aan het land van mest en-mist doét denken.
Daar ga je nou voor naar Italië.
Maar tusschen de buien is het droog en
trekken we zingend en vlaggend langs den
weg. Dan stopt eindelijk een vrachtwagen en
kunnen we in eens door naar Genua.
Even voor de stad moeten we uitstappen
omdat, het ook voor de chauffeur strafbaar is.
Wonder dat die menschen dan niet stoppen.
Maar we hebben weer een prachtige tocht
gemaakt. Eerst door de Povlakte, waar mij
hea meest opvielen de korenvelden die werke
lijk rood zagen van de papavers. En dan de
Apenijnen. Weer heel anders dan de bergen in
Duitschland en Zwitserland. Na dit natuur
schoon valt Genua mij tegen. Al geloof ik wel,
dat bij een helder zonnetje de Middellandsche
Zee mooier is dan bij deze vuilgrijze regen
lucht.
Aan het consulaat kom ik te weten dat er
geen kans op is een boot naar Holland te.
krijgen beneden den passageprijs 3e klas.
Nu, dan gooien we 't roer weer om. Ik
wensch den Tsjechvérder goede reis, neem
m'n rugzak en zwerf terug naar Holland.
Maar eerst wil ik Italië uit. Dat verbod daar
voel ik niets voor en .de .weg GenuaMilaan
ken ik al. Ik besluit dé. "spoorwegen te begun
stigen en koop een kaartje naar Chiasso.
Dan de Apenijnen per trein. Tusschen de
tunnels heb je daar een prachtig uitzicht,
maar er zijn veel tunnels. In totaal een stuk
of twintig, waarvan één ruim 8 KM. lang.
Dan weer de Povlakte. Als de trein in Tortona
stopt hoor ik in de naastgelegen coupé Hol
landsch spreken.
Het is een reisgezelschap, dat morgen weer
huistoe gaat uit Milaan en vandaag een uit
stapje naar Genua heeft gemaakt. Het wordt
nog even gezellig tot Milaan waar zij uitstap
pen en ik 2,5. uur óp aansluiting naar
Chiasso moet wachten.
Tijd genoeg om het werkelijk prachtige
station van Milaan te bewonderen van' alle
kanten.
Ik schiet bij een Zwitser in de coupe en bij
een onderhoudende boom vliegen wij de
grens over en sta. ik na de noodige douane
formaliteiten, die hier overigens zeer simpel
zijn, 's avonds om twaalf uur weer op Zwit-
schexsch grondgebied en keer Italië den rug-
toe.
REIN KUIN.
DR. VAN PROOYEN OVER DEN
BEROEPSVOETBALBOND.
„RESULTAAT UITGESLOTEN".
In het onderhoud dat wij hedenmorgen met
Dr. Van Prooyen hebben gehad', den voorzitter
van den Koninklijken Nederlandschen Voet
bal Bond, constateerde deze dat een poging
om te komen tot een Nederlandschen Bond
voor Beroepsvoetbal als nu ondernomen, z.i.
niet het minste resultaat zal hebben. De be
trokken organisatoren hebben blijkbaar niet
■het minste begrip van de moeilijkheden die
aan zulk een organisatie zijn verbonden. „Ik
acht dit dan ook een lichtvaardige poging, die
enkel op teleurstelling kan uitloopen" zei Dr.
Van Prooyen. en legde er nog den nadruk
op dat, omdat de K. N- V. B. in relatie staat
met dé buitenlalndsebe organisaties doqr den
nieuwen bond geen contact met het buiten
land is te verkrijgen, waardoor voor hem, die
als beroepsvoetballer hier zou willen optreden, krijgsraad onjuist en de straf te zwaar. Hij be-
éltk perspectief is uitgesloten, roept zich op het ontkoppelen van de stuur-
HET PROCES VAN DE ZEVEN
PROVINCIëN.
DE OFFICIEREN VOOR HET HOOG
MILITAIR GERECHTSHOF.
BATAVIA. 4 Juni (Aneta). De berechting
van de officieren van de „De Zeven Provin
ciën" door het Hoog Militair Gerechtshof le
verde behalve de waarschuwing- van den Pre
sident aan de pers nog de volgende bijzon
derheden op:
De luitenant ter zee der eerste klasse Fels,
die als eerste beklaagde werd gehoord, be
toogt dat de eerste melding omtrent het weg
varen van de „De Zeven Provinciën" zoodanig
werd overgebracht, dat misverstand mogelijk
bleef.- Hij geeft toe dat de mogelijkheid be
staat dat de luitenant ter zee der tweede
klasse Hornsveld hem waarschuwde om als
officier van dienst niet van boord te gaan,
doch beroept zich op zijn abnormale geestes
gesteldheid. Beklaagde merkt met nadruk op
in de lijn van de autoriteiten te hebben ge
handeld door alles met een zoet lijntje in or
de te maken. Hij stond persoonlijk tegenover
moeilijkheden met het personeel altijd mach
teloos.
Verschillende leden van het Hoog Militair
Gerechtshof assisteeren den President bij het
stellen van detailvragen waarop tenslotte de
heer Fels mededeelt dat hij zich niet reali
seerde dat er muiterij plaats vond.
Hierop verklaart de luitenant ter zee der
tweede klasse Hornsveld als tweede beklaag
de, zich noch met de overwegingen van den
Zeekrijgsraad, noch met de strafmaat te kun
nen vereenigen, speciaal waar hem gebrek
aan kordaatheid wordt verweten. Hij beroept
zich op de moeilijkheden bij het openen van
de patronenblikjes en zegt van plan t-e zijn
geweest om krachtdadig op te treden. Hij
vergat van de radio gebruik te maken. Hier
na verzoekt de verdediger, de officier van ad
ministratie der tweede klasse de heer Van
Hof, eenige getuigen nader te hooren.
Hierover zal het Hof nader beslissen.
Beklaagde de luitenant ter zee der tweede
klasse, de Kroon, heeft drie redenen voor hoo-
ger beroep. In de eerste plaats meent hij ge
handeld te hebben in den geest van wat hem
altijd is voorgehouden, ten tweede wenscht
hij niet te berusten in het ontslag wegens
ongeschikheid en ten derde wil hij de smet
uitgewischt hebben als zou zijn optreden hem
door zucht naar lijfsbehoud zijn ingegeven.
De President vraagt waarom hij niet iets
deed toen de leiding van luitenant ter zee Van
Boven niet krachtig bleek.
Beklaagde antwoordt dat zulks een con
flict zou hebben veroorzaakt met zijn chef,
hetwelk hij belangrijker achtte dan de mui
terij.
De President vraagt: „Wat hebt gij nu eigen
lijk de geheele muiterij gedaan?"
Beklaagde antwoordt: „Dat hij de waterdich
te deuren bewaakte".
De president concludeert dat beklaagde na
het uitbreken van. de muiterij drie uur lang
stil zat.
Beklaagde antwoordt: „Dat hij op post
stond" en beroept zich oo het feit, dat artikel
143 hem nimmer is bekend gemaakt.
De President acht het 100 procent zeker dat
geweld succes zou hebben gehad, hetwelk be
klaagde ontkent, waarop de president repli
ceert dat dit tenslotte niet terzake doet aan
gezien ook zonder zekerheid van slagen ge
weld dient te worden aangewend. „U zat nogal
rustig achter die deuren", zegt de President.
De verdediger de luitenant ter zee eer se klas-
e, Hoffmann voert aan, dat beklaagde een
der- eerste officieren Is geweest, die na-dat -de
bom- op het schip terecht gekomen was, voor-
uitstormde.
De President meent dat het niet dapper was
om vooruit te stormen toen -de Inlanders de
wapenen reeds weggegooid hadden.
Beklaagde merkt op dat hij dat niet wist.
Beklaagde de luitenant ter zee der tweede
klasse, Dekker verklaart in hooger beroep te
zijn gegaan omdat de overwegingen van het
vonnis onjuist zijn en de strafmaat te zwaar
is. Hij hoorde tijdens het bridge dat munitie
was ontvreemd, doch 'bleef door bridgen.
De President: „U was zeker juist aan een
mooie sans bezig?"
Beklaagde: „Neen, ik had juist een minder
gunstige kaart. Later werd alarm geslagen.'"
De President: „Ging U toen door met
bridgen?"
Beklaagde: „Neen."
De (President: „Was de robber niet uit?"
Beklaagde herinnert zich dit niet meea*.
De President merkt op, dat beklaagde meen
de niet te' kunnen schieten, omdat hij met de
menschen zoo goed om ging.
Beklaagde ontkent dit niet.
De President acht zulks menschelijlk mooi,
doch militair sterk afkeurenswaardig.
Beklaagde: „Op critieke momenten kan dan
ook blijken dat iemand ongeschikt is voor mi
litair".
De President: „Het zou landverraad zijn ge
weest als dit tegenover den vijand ware ge
beurd."
Na ver-der verhoor verklaart de President de
houding van dezen beklaagde onsympathiek te
vinden.
Beklaagde luitenant terzee der tweedis
klasse Dekker verklaarde zijn eerewoord aan
de muiters te hebben gegeven.
Geen eerewoord aan muiters,
(President: „Men geeft zijn eerewoord niet
aan muiters. Maar dit is weer een kwestie van
■mentaliteit en karakter."
De luitenant ter zee der derde -klasse baron
De Vos van Steenwijk zegt in hooger beroep
te zijn gekomen, omdat hij zich onschuldig
acht en ook omdat hij het niet eens is met die
opinie van den Zeekrijgsraad, dat hij zich ten
irocess-e te Soerabaja onsympathiek gedroeg.
Beklaagde zegt nimmer geweld aangericht te
hebben, omdat hij als luitenant ter zee dei-
derde klasse dit niet zelfstandig meende te
mogen doen. Hij had met den officier van den
Marinestoomvaartdienst der derde -klasse Beets
de machinekamer willen bereiken.
De president wijst er -beklaagde op, dat het
initiatief hiertoe van Beets uitging en boven
dien, dat de poging om de brug te bereiken
van een ander uitging,
De president vraagt waarom beklaagde niet
schoot, toen korporaal Boshart hem de radio
hut -deed verlaten.
De beklaagde antwoordt, dit te hebben na
gelaten als gevolg van de afspraak met den
'luitenant' ter zee der tweede klasse Dekker,
dat niet zou worden geschoten.
Beklaagde ontkent uit de hut te zijn ge
jaagd. Hij zegt: „Ik was toch van plan deze te
verlaten".
Het lid van het hof jhr. De Ranitz toont
vervolgens aan, datbeklaagde wel degelijk
onder bedreiging van korporaal Boshart die
radiohut verliet. Langdurige, heftige discus
sies ontstaan nu, waarna jhr. De Ranitz ver
klaart, dat de officieren op bewonderenswaar
dige wijze hun -drift achterbaks hielden.
De volgende beklaagde, de officier van den
Marinestoomvaartdienst der tweede klasse De
Wilde, acht de overwegingen van den Zee-
inrichting. Van eên- bezetting (der machine
kamer viel niet veel te verwachten.
Vrees voor vergiftiging.
De president informeert hierna waarom be
klaagde bij de muiters naar het eten infor
meerde en of het om lekker eten ging. Be
klaagde deelt mede, dat hij bevreesd was voor
vergiftiging.
President: „U vond het compromis -met de
muiters wel goed?"
Beklaagde* „Ja, wij wisten waaraan wij toe
waren."
President: „Ja, er zou niet op u geschoten
worden, u zoudt lekker eten krijgen, dat niet
vergiftigd was, dat alles was O. K."
Beklaagde: „Nou, zoo is het niet heelemaal."
Hij vertelt verder aan het bridgen tijdens de
muiterij -niet meegedaan te hebben, daar hij
de omstandigheden te ernstig vond, doch hij
waarschuwde d>e jongere officieren om hun
revolvers niet zichtbaar te dragen."
De volgende beklaagde, de officier van den
Mar ines to om vaar t-diemt der tweede klas
Smits, acht het vonnis niet juist. Hij had zich
ernstig voorgenomen zijn leven te geven, wan
neer er maar eenige kans was op onderdruk
king van de muiterij. Hij voert aan, dat hij
niet de leiding had en bij zulk een geringe
kans de vei*antwoording niet op zich dorst te
nemen. Deze beklaagde zegt verder het over
tuigend bewijs te hebben, dat beklaagde de
luitenant ter zee der derde klasse baron De
Vos van Steenwijk onwaarheid spreekt bij zijn
bewering in zake de verovering van de ma
chinekamer. Beklaagde: „Hij poogt zich te-n
koste van and-eren op den voorgrond te
schuiven". Ik maakte een plan tot herovering,
hetwelk door den luitenant ter zee Van Boven
wend afgekeurd.
Hierna werd de zitting verdaagd.
DUITSCHLAND KOOPT VLIEG
TUIGMOTOREN IN AMERIKA.
122 STUKS IN DRIE MAANDEN TIJDS.
WASHINGTON, 5 Juni (Reuter). Volgens
de Herald Tribune heeft Amerika in den af-
gel-o-open maanden talrijke vliegtuig-motoren
naar Duitschland verscheept.
In de eerste drie maanden zijn 1-22 Amsri-
kaan-sche motoren door Duitschland aange
kocht.
NATIONALE DEMONSTRATIE
„NEDERLAND VOORUIT".
GAAT NIET DOOR,
ANRHEM, 5 Juni'. De initiatiefnemers voor
de nationale 'demonstratie. „Nederland Voor
uit" in 1935 op het landgoed Zijpen-daal te
Arnhem, mi*. S. J. R. de Monchy, burgemeester
van Arnhem, en mi*. J. Pluges deelen 'ons me
de, dat, aangezien de pogingen' om een twee
de garantiefonds bij het. Nederlandsche be
drijfsleven te plaatsen, ofschoon in vele rich
tingen beproefd, geen succes hebben gehad
en tijd voor verder onderzoek ontbreekt, door
hen is besloten van nadere pogingen af te
zien. De regeering, zoowel als burgemeester
en wethouders van Arnhem zijn hiermede in
kennis gesteld.
STAATSLOTERIJ.
(Vervolg van gisteren.)
Nieten
17
38
50
128
156
160
290
303
309
366
367
370
416
442
451
482
516
569
609
613
624
684
742
763
767
'852
1019"
1020
1040
1048
1057
1155
1164
1228
'1246
1258
1260
1298
1348
1387
1424
1460
1506
1529
1573
1629
1631
1641
1651
1682
1690
1703
1744
1745
1786
1788
1789
1807
1812
1832
1839
1867
1870
1900
1905
1968
2025
2030
2037
2057
2118
2120
2185
2232
2250
2270
2304
2332
2374
2403
2508
2522
2529
2627
2664
2693
2697
2809
2830
2848
2867
2943
2945
2994
3019
3046
3063
3068
3100
3104
3116
3126
3148
3250
3283
3319
3323
3335
3345
3346
3348
3352
3356
3364
3380
3415
3424
3483
3507
3521
3563
3675
3680
3707
3708
3712
3769
3774
3842
3849
3889
3897
3964
4069
4077
4139
4218
4260
4283
4298
4331
4358
4365
4390
4394
4409
4422
4456
4465
4477
4482
4507
4614
4631
4665
4672
4677
4762
4775
4776
4881
4912
4936
5034
5052
5079
5086
5102
5128
5161
5259
5261
5283
5403
5530
5542
5566
5596
5617
5676
5679
5723
5740
5767
5838
6076
5857
6141
5884
6219
5951
6254
5969
6324
5971
6358
6025
6362
6054
6406
6514
6520
6531
6604
6666
6711
6718
6719
6726
6728
6763
6801
6937
6942
6945
6953
6994
6997
6999
7035
7048
7068
7109
7110
7138
7162
7189
7234
7310
7332
7376
7452
7539
7540
7662
7675
7707
7732
7735
7786
7809
7813
7834
7840
7871
7903
7913
7916
7933
7939
7949
7955
7992
8013
8134
8139
8177
8254
8261
8270
8342
8356
8373
8378
8418
8432
8441
8488
8500
8551
8574
8612
8715
8724
8756
8764
8812
8818
8833
8849
8996
9037
9039
9068
9070
9093
9113
9152
9164
9196
9201
9232
9276
9306
9361
9413
9463
9493
9514
9520
9531
9558
9617
9621
9629
9675
9703
9714
9715
9717
9741
9748
9749
9763
9787
9839
9902
9909
9940
9945
9960
9994
10003
10057
10106
10126
10130
10178
10180
10208
10210
10211
10280
10294
10369
10377
10382
10416
10500
10507
10523
10534
10559
10661
10685
10747
10789
10790
10793
10984
11004
11015
11016
11024
11091
11094
11105
11112
11147
11186
11187
11213
11282
11345
113.72
11378
11384
11393
11397
11410
11412
11443
11451
11458
11462
11541
11550
11576 11579 11635
11642
11670
11679
11702
11710
11712
11721
11737
11766 11769
11784
11796
11805
11884
11886
11892
11937
11951
11957
11959
11983
12004
12063
12070
12096
12133
12151
12162
12169
12200
12262
12288
12352
12370
12398
12404
12406
12420
12429
12437
12441
12478
12488
12541
12593
12599
12611
12625
12670
12672
12739
12747
12818
12838
12840
12842
12857
12865
12899
12906
12932
12934
12941
12964
12973
13034
13057
13064
13140
13157
13308
13404
13434
13438
13443
13474
13486
13495
13515
13540
13542
13547
13595
13627
13650
13703
13778
13795
13803
13804
13821
13839
13903
13917
13928
13945
14015
14071
14102
14123
14173
14202
14228
14327
14369
14373
14384
14483
14497
14557
14573
14601
14645
14673
14675
14686
14693
14716
14717
14754
14776
14800
14875
14890
14907
14916
14919
14939
14945
14963
14982
14994
15008
15052
15090
15134
15163
15169
15172
15179
15212
15216
15371
15411
15425
15437
15470
15489
15493
15588
15620
15688
15727
15799
15817
15827
15841
15848
15864
15868
15898
15909
15943
15990
16055
16078
16089
16125
16150
16162
16193
16241
16262
16268
16309
16317
16362
16382
16404
16507
16518
16539
16591
16600
16620
16814
16829
16840
16891
16899
16963
16965
16999
17042
17045
17065
17066
17091
17102
17127
17139
17149
17188
17198
17206
17215
17292
17318
17324
17407
17424
17430
17447
17456
17464 17471
17478
17497
17536
17593
17610
17634
17644
17787
17795
17804
17828
17908
17921
17933
17965
17972
18005
18037
18042
18100
18106
18145
18166
18173
18193
18232
18235
18269
18319
18345
18378
18380
18396
18408
18448
18457
18467
18494
18503
18520
18648
18760
18763
18817
18862
18874
18895
18913
18994
19050
19069-
19086
19092
19099
19101
19117
19122
19264
19308
19323
19352
19399
19417
19438
19444
19448
19464
19435
19597
19605
19608
19623
19624
19661
19706
19718
19729
19799
19817
19820
19831
19834
19897
19908
19951
19974
19977
20048
20088
20129
20142
20163'
20194
20207
20250
20253
20330
20339
20398
20427
20428
20457
20536
20577
20583
20611
20658
20677
20678
20689
20710 20731
20769
20905 20928
20934
Vóór uw huis, op Kef trottoir...;
Het behoort tot de dingen, die den heer
van-standing niet veroorloofd zijn. Niettemin
veroorloof ik mij ditzelve. In groot-mensche-
lijke onverschilligheid voor het misprijzend
oor-deel der menschen. In Albardaiaansche
dappere ongehoorzaamheid.
Ik bedoel: Voor mijn huis gaan staan op
het trottoir, blootshoofds en met de handen
in de zakken.
Het is een kleine onoirbaarheid. Doch juist
de germgëre overtredingen van het fatsoen
pleegt men na te laten. Het is gemakkelijk
ze niet te begaan.
De misdrijven van het fatsoen zijn moeiijk
niet te plegen. Dies pleegt men ze, zij het in
het geheim. De overtredingen kunt ge niet in
het geheim plegen.
Met Ki/tty naar de bioscoop gaan, bijvoor
beeld.
Of bruine schoenen bij een zwart pak dra
gen. Of bij een ijscowagentje een koud wa
feltje verschalken.
Of voor uw huis op het trottoir gaan staan
met uw handen in de zakken en blootshoofds.
Het Is een goed en aardig genoegen. Ge
kunt nu zien, dat uw buurvrouw margarine
nuttigt en dat de gordijnen van uw buur
vrouw te anderer zijde vuil zijn.
Ge bemerkt dan, dat aan den overkant de
vensters van de dame, die u nimmer de ge
legenheid -geeft met haar kennis te -maken,
spons en zee-men lap behoeven.
Ge weet er door, dat het onderwijzeresje
van om -den hoek om 10 uur iederen avond
haar pekinees.je gaat uitlaten en dait klokke
half vier reeds de gepensi-onneerde overste
der marechaussee ter s-ocieteit gaat om pre
cies te zes ure terug te keeren voor de ver-
mi cellis oep.
Enverder ziet ge, hoeveel lieden in auto's
door d-e wereld razen.
Ge staat op het trottoir en achter u staat
de huisdeur open. Voorbijgaande dames
fregatten in den dag taxeeren uw welge
steldheid aan de hoedanigheid van uw gang-
looper.
En auto's rennen voorbijHeeft deze
heer zulk een haast om bij zijn ga-de te ko
men en een verschaalden zoen te proeven?
Moet dat mevrouwtie zóó ijlen om op haar
divan te gaan niets-doen?
En waarom is het zóó dringend dat de man
met zes koffers achterin zijn voertuig daar
uit kunstzijden kleedjes, bloemvazen en zelf-
binders verkoopen gaat?
Ge staat voor uw huis met de handen in
de zakken. En peinst over dit botte leven en
deze vlijmscherpe haast.
Auto's rennen langs u.
En in ieder daarvan zit een mensch en
raast naar de verte en denkt: van hier tot
•mijn divan is nog achttien kilometer; en: als
ik zóó door-raas heb ik over zes-en-twintig
minuten twee kunstzijden kleedjes verkocht;
-of: op een uur en elf minuten afstand is een
kus voor mijn ongeschoren linkerwang ge
reed.
Wanneer deze divan nu eens twintig kilo
meter verder in een kleine vill-a stond? Wan
neer over vijftig minuten een kleedje van de
eene in de andere hand overging? En de heer
met het moede gezicht heelemaal geen kus
kreeg?
Zou er tusschen hemel en aarde eenig ver
driet méér om zijn?
Zou -de eeuwigheid er minder raadselachtig
om glimlachen?
Het is een .goed en aardig genoegen v-oor
uw huis op het trottoir te staan, blootshoofds
en met uw handen in de zakken.
En auto's voorbij te zien ijlen.
Te denken: nog één minuut, dan komt het
onderwijzeresje met haar pekinees-
En te -glimlachen. V
Mr. E. ELTAS.
STRAATGEVECHTEN TE
ROUBAIX.
HONDERD PERSONEN GEWOND.
PARIJS, 5 Juni (V.D.) Tijdens een verga
dering in Roubaix, waar de rechtsche afge
vaardigde Henriot het woord zou* voeren over
den binnenlandschen politieken toestand, is
het gisteravond tot ernstige botsingen ge
komen.
In de omliggende straten waren geruimen
tijd voor voor het openen van de vergadering
anti-fascisten tezamen gekomen, welke tracht
ten de bezoekers tegen te houden met het ge
volg, dat tenslotte botsingen ontstonden. De
politie moest worden versterkt. Er ontstonden
hevige straatgevechten. Op verschillende
plaatsen in de stad werden barricades opge
richt, welke door de mobiele garde werden be
stormd.
Eerst tegen acht uur was de rust eenigszins
hersteld, zoodat Henriot toen voor ongeveer
2000 toehoorders zijn rede kon uitspreken. Na
het einde van de vergadering werd het weer
onrustig, zoodat de politie nogmaals moest op
treden. Bij de botsingen zijn ruim honderd
personen gewond. Te middernacht was alles
weer rustig.
RECONSTRUCTIE VAN HET
BRITSCHE KABINET?
MACDONALD ZOD AANBLIJVEN.
LONDEN, 5 Juni (V.D.) De „Daily Telegraph'
meldt, dat de premier zal over gaan tot re
constructie der regeering tijdens het reces van
het parlement. In parlementaire kringen, al
dus het blad, bestaat er geen twijfel over de
noodzakelijkheid van eén dergelijke reorga
nisatie en de gewenschtheid van het brengen
van nieuw bloed in de huidige regeering. De
reorganisatie zal voltooid zijn voor de bijeen
komst van het parlement in den herfst. Vol
gens het blad staat echter vast, dat MlacDonald
niet voornemens is af te treden.
HAARLEM.
Bevallen: 2 Juni C. M. Bak-Raamsveld, d.
3 M. C. v. Dorsten-Acda, d. 4 C. B. Lig-
tenberg-v. Duffelen, d. 2 H. M. Sinnige-de
Geus, d. 2 C. M. Stevenhagen-Spleet, d. r—
1 F. A. Köhler-Albers, d. 2 E. Haan-Prinsze,
d. M. J. Koelevel-d-Zwarter, z. 2 B. de
Haan-van Niekerken, d. 3 M. Molenaar-
Scheltus, d. 3 Juni C. Holzhaus-Schekker-
man, z. 3 C. v. Putten-v. d. Werff, z. 31
Mei M. W v Delden-Bos, z.
Overleden: 2 Juni: J. M. Blazer-v. Vlijmen,
75 j., Groote Houtstraat. 1 W. F. v. Wendel
de Joode-Klinkert. 75 j„ H. J. Koenenstraat.
2 J. S. Bakker-Bosch, 55 jKennemerplein
2 C. A. J. v. Soest, 17 j„ Bisschop Ottosfcraat
2 A. Biesheuvel 79 j. Gasfchuisvesfc.
