MIDDERNACHT Internationale tennis wedstrijden te Parijs. Verkeersverbetering te Amsterdam. Het laatste gedeelte van de Vijzelgracht wordt thans gedempt; voor de kinderen een welkome tijdelijke nieuwe speelplaats Een moeilijke helling tijdens de behendig- heidsproeven voor auto's en motorrijwielen, welke in de Duitsche Mark werden gehouden Een prachtige sprong van een der deelnemers aan het concours hippique, dat ver bonden was aan de groote landbouwtentoonstelling, welke te Salisbury gehouden is De spoorwegaanslagen in Oostenrijk. Een hevige ontploffing heeft de spoorbrug bij Vöckla- markt verwoest, waardoor het treinverkeer ernstige stagnatie ondervond De jaarlijksche heuvelrit van de automobilistenclub te Midland trok ook nu weer duizenden kijkers. Een der deelnemers in dé bocht Gardier, de winnaar van de „Ronde van België", wordt door zijn echtgenoote met zijn overwinning gelukgewenscht Actie in den internationalen tenniswedstrijd Frankrijk— Duitschland in de tweede ronde om de Davis Cup in het stadion Roland Garros te Parijs De kersenpluk in de Betuwe is begonnen. Een aardig snapshot tijdens de pluk, waaraan jong en oud meehelpt, ieder op zijn manier FEUILLETON Detective K-oman uit Donker Amsterdam door PIET KLOPPERS. 31) u „Heeren", ging Norman Ray verder, „ik ben u een verklaring schuldig en een bekentenis. De affaire-Heeringa was, alles welbeschouwd, hoogst merkwaardig, omdat zij z-oo eenvoudig scheen. Iedereen die zijn aandacht concen treerde on éoa. der verdachten, kon bijna on- omstooteiijk bewijzen, dat diè verdachte schul dig was Maar de schuldige.zit daar. Ban kier Heeringa is een veelzijdig man; hij leidde een dubbel leven en bewoog zich zoowel in de onderwereld als in goede kringen. Het mes sneed bij hem van twee kanten, hij had zijn handlangers overal, en hoewel ik betwijfel of hij dit spelletje ten eeuwigen dage had kunnen volhouden, geloof ik toch dat hij vooreerst niet zou zijn ontmaskerd als zijn grootste harts tocht. zijn goklust, zijn zucht om te speculee- ren. hem niet ten val had gebracht. Ik had reeds lang mijn vermoedens, maar ik had geen bewijzen. Ik wist dat hij zware verliezen ge leden had aan de beurs en dat hij herhaalde lijk groote bedragen had moeten suppleeren. En in dat dievenhol stond ik tegenover hem, man tegen r °n. en ik moet zeggen dat ik meer eerbied" heb roor zijn athletische kwaliteiten dan voor zijn karakter. De heeren zullen het wel weten, Jan Heeringa Sr., heeft uitgeblon ken in alle sporten, voornamelijk roeien, bok sen en schermen. En al is hij een veertiger, hij is nog een phenomeen van kracht. Maar hij is een roofdier, hij bekommert zich om wet noch moraal. Mijn vermoedens werden zekerheid toen ik het lidteeken achter het linkeroor ont waarde van mijn tegenstander in het huis van Charlie Het is slechts even zichtbaar, onder zijn haar uit, maar dat was genoeg. Het paarlencollier droeg hij gisterenavond bij zich, en dat heeft hij nu waarschijnlijk nog. Hij achtte het blijkbaar alleen veilig op zijn per soon, een zienswijze, die veel misdadigers met hem deelen." Norman Ray trad op den bankier toe, die nu als wezenloos, ver weg met zijn gedachten, voor zich uit zat te staren. Hij verzette zich niet toen de detective zijn hand in zijn binnenzakken stak en er het col lier uithaalde, dit alles scheen buiten hem om te gaan, hem geen belang meer in te boezemen, hem niet te deer en. „Van Dorsten," zei Middernacht bedaard, „ik heb je als de eenigeals de eenige van de familie die in aanmerking kon komen om deze h'mdeze plechtigheid bij te wonen, verzocht hier aanwezig te zijn. Hier is het col lier, ik vertrouw het je toe." „Maar, maar," hakkelde de advocaat, „wat moet ik er mee doen? Waarom haalde hij, als alles zóó in zijn werk is'gegaan, jou erbij, en waarom, en wannéér, nam hij het collier dat voor zijn dochter bestemd was, maar dat hem nog toebehoorde toen het verdween, zelf uit zijn eigen brandkast?" „Wannéér hij precies het collier uit de brandkast haalde," antwoordde de detective, „is moeilijk met juistheid op te geven. Den nacht van den moord moet de bankier zijn auto uit de garage hebben gehaald, en naar Amsterdam zijn gereden. Hij zal wel hoogst ver baasd zijn geweest toen hij de sporen van den inbraak ontdekte, maar ze waren hem wel kom. Had hij ze niet aangetroffen, dan had hij ze zelf wel gemaakt, wees daar zeker van. En mij droeg hij het onderzoek op, omdat hij de wereld een rad voor de oogen wilde draaien, en omdat hij meende gemakkelijk tegen mij op te kunnen. En hij stal zijn eigen collier omdat het zwaar verzekerd was tegen diefstal! Hij inde de assurantie-penningen, en was van plan het collier, als de tijd ervoor gekomen was, en de kust wat veiliger, te verkoopen. Een winst van 40 a 50.000 gulden schat ik. Ik denk dat je het collier aan de verzekeringsmaatschappij zult moeten afstaan, van Dorsten." Deze knikte'; hij zat met het kostbare sieraad in zijn handen als iemand die zich nog niet goed rekenschap kan geven van wat er om hem heen gebeurt. „Ik meen dat we onzen arrestant nu maar moesten overbrengen," zei inspecteur Emonts, in het volle besef van zijn waardigheid. „Het wordt een zaakje, waarvan heel Nederland zal opkijken De detective schudde het hoofd. „Neen, Emonts, het spijt me voor je, maar ddt wordt het niet," zei hij, en wees naar den bankier. Deze scheen zich half te willen oprichten, zijn lichaam maakte een paar krampachtige bewegingen en viel op het tapijt. „Vervloekt!" schreeuwde de inspecteur, „hij heeft vergif ingenomen „Precies," zei Middernacht bedaard, „en dat was nog het beste wat hij kon doen!" Besluit. Door den zelfmoord van den bankier was het mogelijk verschillende aangelegenheden achter de schermen af te wikkelen, en zijn duister verleden voor zijn kinderen, Annie en Jan, ver borgen te houden. Hun werd verteld, dat een hartverlamming een einde gemaakt had aan zijn leven, en de politie was volkomen bereid de zaak zelf in den doofpot te stoppen nu de schuldige zichzelf gevonnist had. Met de verzekeringsmaatschappij werd de zaak in het reine gebracht; tegenover haar zoowel als tegenover de kinderen van den ban kier, werd voorgegeven dat het collier bij een heler was achterhaald: dat althans, was de officieele lezing. Binnenskamers moest men de directie van de maatschappij op de hoogte stel len, zonder daarbij echter meer te vermelden dan strikt noodzakelijk was. Maar daar de maatschappij geen schade leed, was zij on middellijk bereid er ook harerzijds verder het zwijgen toe te doen. Bij de boedelscheiding bleek dat er na reali seering van al het bezit juist genoeg was om de schulden te betalen, maar mr. van Dorsten's practijk werd steeds grooter, en hij kon Annie Heeringa, met wie hij na eenige maanden trouwde, een onbezorgde toekomst bieden. Jan Heeringa maakte zich geheel los van zijn oude omgeving; hij trad in het huwelijk met Zus Ter Willigen, en Norman Ray werd in hun woning een graag geziene gast. Ida Bosman of Ida Basquette, zooals zij zich noemde, bleef wat zij was, een vrouw die het leven niet ernstig kon nemen, en een tooneel- speelster die wel de routine, maar niet de roe ping van haar vak kende. Twee jaar na de hierboven beschreven gebeurtenissen, vierde zij haar 20-jarig tooneeljubileum, waarbij de huldigingscommissie ook Norman Ray een cir culaire toezond met het verzoek om een bij drage. De detective zond een tientje, en op den avond van de feestvoorstelling een telegram, waarmee de jubilaresse zeer vereerd was. Dolle Bult, de inbreker, kwam er met vier jaar gevangenisstraf betrekkelijk goed af, in aanmerking genomen, dat hij recidivist was, en het grootste gedeelte van zijn leven in de gevangenis had doorgebracht. Jetje Karspels en Willem Snoeck werden op vrije voeten gesteld; de officier was terecht van meening, dat er tegen hen geen voldoende bewijsmateriaal was om rechtsingang te ver- leenen. Beiden gingen voort op het pad der misdaad en zonken steeds dieper. Drie jaar later waren zij betrokken bij een brutalen roofmoord, wel niet als de voornaamste daders, maar toch als medeplichtigen. Norman Ray bracht deze ge heimzinnige zaak tot klaarheid, en smaakt® bij die gelegenheid het genoegen, behalve één der gevaarlijkste misdadigers van Europa, ook Jeetje Karspels en Willem Snoeck voor lang® jaren achter de tralies te helpen. Ook dit avon tuur van den detective verdient in breederen kring bekend te worden gemaakt. EINDE.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1934 | | pagina 6