EEN TOCHT DOOR DE RADIOSTUDIO'S.
De geluidskamer der hoorspelen.
De heer Paul de Waard liet ons de K. R .O.-
studio zien aan de Emmastraat te Hilversum,
de studio van de grootste drie Katholieke om
roepen van Europa (de andere speciale katho
lieke omroepen zijn: de omroep van het Vati-
caan, alleen gebruikt voor bepaalde kerk-
uitzendiingen en berichten, en de Katholieke
Vlaamsche Radio-omroep te Brussel)
In de muziekstudio van de K.R.O. vielen
bijzonder de zwarte lintjes op den grond op,
die voor iederen musicus de juiste plaats aan
geeft. Eenigen tijd geleden hebben de Engel
sche bladen gemeld dat dit was ingesteld bij de
B.B.C. (den Engelschen omroep). Het is daarom
misschien wel interessant te melden, dat de
K.R.O. dit reeds geruimen tijd toepast!
Wij waren in de gelegenheid de kamer te
bezichtigen, waar hoorspelen worden opge
voerd en tevens de „geluidskamer".
De tooneelspelers nemen plaats om een
tafel, v/aar in het midden een microfoon staat
opgesteld. Wanneer een acteur staat, dan
heeft men dikwijls de moeilijkheid bij uit
zendingen, dat de speler zich van de microfoon
afwendt; in het vuur van zijn voordracht
maakt hij verschillende bewegingen, draait
zich wellicht eens om en.de luisteraars
zouden weinig of niets meer hooren. De dames
en heeren gaan nu om de tafel zitten, waar
mede deze moeilijkheid dus is opgelost.
In de geluidskamer staat een groote bak
met water, met een kraan waarmede geklots
en het stroomen van water, het zachte kabbe
len van het water tegen het schip enz. wordt
nagebootst. Hier bevindt zich ook een straatje
om voetstappen op klinkers te kunnen laten
hooren, alsmede een klein grintpaadje voor
een dergelijk doel. Verder zijn er nog diverse
bellen: telefoonbei, huisschel, winkelbel, wek
ker enz.
Geluidscoulissen als: een schuifdeur, een ge
wone deur, die men flink dicht kan laten
slaan, een loketje, en wat dies meer zij
Allerlei hulpmiddelen staan den spelers ten
dienste, en in de huiskamers door onze luid
sprekers lijken al die hulpmiddelen net écht.
Bij een omroep neemt de gramotheek een be
langrijke plaat-s in. En het ies duidelijk, dat
men veel platen moet bezitten, om steeds weer
wat anders te kunnen laten hooren. Om eenig
idee te krijgen moet men weten dat in de gra
motheek van de K.R.O, ongeveer 6000 platen
zijn geborgen, die een waarde vertegenwoor
digen van ongeveer twintig duizend gulden.
Uitkijken is de boodschap hier. Nu, dat is
mijn vak en het is de moeite waard ook. Je
leeft hier nu eenmaal aan den rand der wil
dernis en die rand is juist altijd het mooiste.
In het bosch zelf is het half duister. Ge-
ruischloos vliegen wat groote vlinders rond,
schuifelen de slangen tusschen den roerloozen
plantengroei. Waar beweging is, moet een dier
zijn weggesprongen, behalve enkele bladeren
van enkele boomen, die altijd heen en weer
zwaaien. Dat doen de geesten van het bosch.
Maar de rand der wildernis is vol leven. Even
als boven in de boomtoppen alles leeft, maar
dat is te ver weg om er veel van te merken.
Maar waar een rivier zijn weg baant door het
woud, of waar de mensch een groote wonde
in het bosch sloeg, daar leeft de wildernis.
Daar tooit zij zich met prachtige bloemen.
Gloeiend rood met gele randen hangen in
meterlange trossen de bloemen van de wilde
pisang neer. Als onze Kerstkransjes, maar
grooter en feller rood, kleuren bladeren om
insecten naar kleine onooglijke bloemen te
lokken. Oranje trosseringen steken parman
tig hun hoofdjes boven den muur van groen
uit en van palmen en andere boomtoppen
hangen guirlandes van slingerplanten neer
met een overdaad van rose en paarse en gele
bloemen. Handgroote staalblauwe vlinders
dansen er. Ik zit op de veranda van het keu
rige guesthouse en zie over de Matrozenroos-
jes (Hybiscus, Kembang spatoe) over de
bloeiende oleanders, waaromheen de kolibri's
zoemen naar den boschrand, waar de laag
staande zon alles dubbel kleur verleent. Luid-
krijschend komt een paar groote papegaaien
aanvliegen. Rood, groen, blauwgeel, knalkleu-
ren allemaal en net zoo'n schreeuwerige stem.
Druk converseerend strijken ze neer in de
hoogste takken van den v. 'den kapokboom,
vijftig meter achter den boschrand, honderd
vijftig meter van mijn luien stoel. Daar be
weegt een donkere klomp tusschen de blade
ren. Een snauw, een gehuil, een gebrul, de
ara's zijn al in panische schrik gevlucht. Ze
hebben Pa-brulaap in zijn middagslaapje ge
stoord. Nu komt de rest van de familie ook
uit het takkengewoel omhoog! Langzaam,
lui, onder gekef en gejank. Ze nestelen zich
in de hoogste takken, zonaanbidders als ze
zijn, en heffen een avondlied aan, telkens
overstemd door onderlinge kleine ruzies. De
ara's hebben een anderen boom opgezocht,
waar steeds meer soortgenooten aankomen,
die met heftig gekrijsch worden begroet. Dooi
den kijker zie ik de groote snavels open en
dicht gaan, als ik de prachtige kleuren tel
kens weer bewonder. Gelukkig maar, dat de
kijker het lawaai geen zes maal vergroot! Uit
een anderen boom steekt een snavel en als ik
goed kijk zit er een vogel aan. Een toekan of
pepervreter. Heldergroene snavel, blauwe
wang, verder pikzwart met roode buikveeren.
De snavel haast even groot als de rest van
het beestje. Eiken avond zit dat stel rustig
van de avondzon te genieten tusschen de krij-
schende ara's en de brullende apen! Zwalu
wen gieren over, duiven koeren in den bosch
rand. Hagedissen probeeren nog een laatste
vlinder te vangen, en zoo is alles vol leven,
tot de zon verdwijnt en de nachtzwaluw zijn
plaatsje inneemt onder de lantaarn voor het
huis, om alles wat zich in den lichtkring
waagt te vangen. Eén keer vergaapt hij zich
aan een late sprinkhaan van 15 c.M. lang en
25 c.M. vlucht. Beide tuimelen omlaag. Even
later vind ik van den reus alleen de mooie
vleugels en de lange pooten!
Na de lezing een mooie sterrenlucht. Een
eindje toeren! Verbod wegens het Indianen-
gevaar! O ja, ik dacht er niet aan. De ande
ren gewoonlijk ook niet!
Een prachtige morgen. Glashelder rijzen
vrijwel rondom hooge bergketens op aan den
overkant der met oerbosch bedekte vlakke ri
vierdalen, die onzen heuvelrug omgeven en
die thans door een zee van nevels voor ons
oog verborgen zijn. Hier en daar is sneeuw
zichtbaar. Boven de vijfduizend meter natuur
lijk. Mooie dag om te fotografeeren en al
gauw stoppen we bij een prachtige wilde pi
sang. Een tak hindert. Een klap met het kap
mes (machete zeggen ze hier) en mijn bege
leider begint een Indianendans. Een flinke
bijensteek midden op zijn neus en een aan
zijn oor. Beter uitkijken. Een prachtig bijen
nestje hing onder een pisangblad. Dat gaf
foto no. 2. Op een meter afstand hoor! Toen
achter de blauwe vlinders aan, maar dat luk
te niet; zij waren veel te vlug. Wel een paar
kleinere. Probeeren in kamp C. Daar staan
veel verwilderde bloemen. Dat is het verlaten
kamp, een echte vooruitgeschoven post, welk
boven een ravijn, dat blijkbaar een trekweg
der Indianen vormt. Na een paar doodelijke
ongevallen werd het kamp verlaten en thans
groeit het gras al twee meter hoog op de vroe
gere wegen. De bloemen zijn er door verstikt,
maar wij genieten er van een geweldig pa
norama over de vlakte der Tara-rivier naar
de Columbiaansche grens. Met den kijker volg
ik een paar tortelduiven en daar gaat een
dun rookwolkje de lucht in, en nog een en
nog een. Blauwe rook van een houtvuurtje.
Ik wijs mijn geleider er op. Ja, daar zitten ze
vaak. Blijkbaar een rivierarm, waar de India
nen vaak hun jachtbuit braden. Een dorp is
het niet, daar voor branden de vuren te on
geregeld. Het zal zoowat een twintig kilometer
weg zijn. Een dag of vier werk voor ons om
een pad er heen te kappen, maar wij hebben
er niets noodig. Blijven er beter vandaan
zelfs! De zware Colt-revolver wordt weer ach
ter in den wagen gelegd en wij rijden lang
zaam terug, 's Middags trek ik met een dei-
geologen nog een eind het bosch in. Aan den
veiligsten kant. Een ellendig terrein. Hoe het
zoo komt kunnen onze geologen nog niet ver
klaren, maar het is net of duizenden knaag
dieren konijnen of zoo den grond omgewoeld
hebben en hun holen overal en nog ergens
zijn ingestort. Allemaal putten en gaten,
meest vol water en verder de gewone onge
makken van het oerbosch. Boomwortels, slin
gerplanten. Gaaf lijkende boomstammen, die
dadelijk breken als je er op steunt of trapt.
Echter heel weinig doorns, geen bloedzuigers
en haast geen bijtende mieren, die in onze
Oost zoo lastig kunnen zijn. En toch! Verle
den jaar verzamelde ik in Suriname wat wor
men en had het genoegen, dat een Duitsch
professor de mooiste naar mij noemde.
Dus toog ik hier ook met mijn kapmes aan
het werk om de zeldzame beestjes uit ver
molmd hout enz. uit te kappen. Een verlok
kend stammetje van een meter lang. Een voet
er af. Niks in, nog een voet, weer niets. En
als ik mijn kapmes ophef om den laatsten
voet te kloven, een driekwart meter van mijn
neus af, zie ik daar iets bewegen: de venijnige
driehoekige kop vaii een gifslang, die er op
gerold ligt, achteruit wijkend om toe te stoo-
ten. Ik stoof achteruit en de slang ontwik
kelde een twee meter lang lichaam en gleed
weg. Mijn venijnige houw naar den kop stuit
te op een boomwortel af en het serpent ver- i
dween griezelig glijdend. Ellendige beesten
toch. Dat scheelde niet veel. En ik nad ge
noeg gezien van Encontrados en Colon. Veel
te fotografeeren was er niet en dus ging het
weer door het oerwoud omhoog, weer de ri
vier af en daar zie je altijd wel wat! Stel u
voor, een viseharend met jeuk aan zijn tee-
nen of zweetvoeten? Telkens zeilde hij neer
liet één poot door het water sleuren.
Prachtige ijsvogels zaten toe te zien langs
den kant en de aalscholvers op de zandban
ken wapperden met hun vleugels koelte toe als
hij langs kwam. Het was weer een brandende
zonnedag. Leguanen lagen op den afgeslagen
oever, krokodilletjes op de zandbanken, maar
alles veel te schuw. Dus deed ik den steven
van den D 67 stroomafwaarts wenden om min
der bezochte oorden te zoeken langs den
Zuidrand der Golf. Wij voeren de Zulia af
tusschen de veehacienda's door. Encontrados
voorbij, de Catatumbo af langs Cacao- en
bananenplantages tot in de avondschemering
de monding bereikt werd. Een prachtige
avond. Het oerbosch lag reeds achter ons.
Uitgestrekte moerassen aan weerskanten.
Hier en daar het silhouet van een reiger, af
stekend tegen het gras en weerkaatsend in
het spiegelgladde water. Zomeravond in An
keveen zou je zeggen. Beter nog aan den
Eemsmond want al wijder opent zich de rivier
tot het meer voor ons ligt. Een zeilschuitje
komt aan, vlak langs de 3 petroleumlampjes
die de vaargeul markeeren. Donkere wolken
brengen teekening in den avondhemel. Aan
den horizont liggen zware donderwolken op
de bergruggen. Boven de Anden woedt een
wolkenonweer. Steeds feller licht het op in
den donker wordenden nacht. Groote vlakken
van blauw licht, af en toe een felle horizon
tale straal. De wolken groeten elkaar, zei
mijn kleine jongen als het onweerde. Boven
de Columbiaansche grens hangt een duistere
bank. Daar bovenuit een stapelwolk, precies
een menschenkop, afstekend tegen de oranje
avondlucht. Forsche neus, scherpe kin, lang
krullend haar. De Indiaan. En daar slaan de
bliksemschichten loodrecht, schel, recht om
laag, kort, fel en doodelijk. Als de pijl van
den Indiaan. Tot een paar maal achtereen
drie, vier bliksemschichten tegelijk, den duis
teren kop doorboren, die in kleinere wolken
uiteenvalt, terwijl de lucht bloedrood kleurt.
Wij slapen in een stille bocht op het meer.
VAN DER SLEEN.
DE NU OUDSTE MAN TER WERELD ZARA
AGA, LIGT OP STERVEN.
De Turksche Methusalem Zara Aga, die 160
jaar meent te zijn, wat echter geenszins vast
staat, ligt op sterven.
BURGERLIJKE STAND
HAARLEM, 27 Juni.
Getrouwd: 26 Juni: J. A. de Jong en C. J. de
Jong.
Bevallen: 24 Juni A. v. d. Heiden—Klooster,
z., C. J. v. d. MeerScholten, d., 22 Juni G. E.
Scholierde Graaff, d., 25 Juni D. E. de Boode
Lagerweij, z., M. H. Meijer—Snoeks, d., 26
Juni J. M. Schaffers-la Plein, z., 24 Juni W. A.
JansenTijssen, z., 25 Juni A. J. DekkerGras,
d., 26 Juni W. E. Kolv. d. Eem, z., 25 Juni
A. H. Treur—v. d. Snoek, z.
Overleden: 24 Juni A. Nieuwland, 69 j., Burg.
Sandbergstraat. J. Aris, 81 j., M. v. Heemskerk-
straat. 25 Juni J. J. v. d. Bergv. Gastelen,
74 j., Leidsehevaart. 26 Juni J. J. Water, 40 j.,
Kamperlaan.
THaLMANN ZAL SPOEDIG
TERECHT MOETEN STAAN.
ALS VERDACHT VAN „VOORBEREIDING
AAN HOOGVERRAAD".
BERLIJN 27/6 Reuter. Buitenlandsche com
munisten, aldus meldt het Deutsche Nach-
richten Bureau, trachten de aandacht van de
methoden der communistische partij, zooals
die in het proces tegen de moordenaars van
de politiebeambten Anlauf en Lenck zijn ge
bleken, af te leiden door Ernst Thaelman als
onschuldig voor te stellen.
Om den waren stand van zaken bekend te
maken, heeft de procureur-generaal een on
derhoud toegestaan aan de Berliner Boersen-
zcitung waarin hij mededeelt, dat er sedert
jaren veel materiaal tegen Thaelman voor
handen is, waaruit blijkt, dat de verdenking
bestaat, dat hij zich aan voorbereiding van
hoogverraad schuldig maakte.
Hij wilde het rijk rijp maken voor een ge
welddadige revolutie en de stichting van een
communistischen staat volgens Russisch voor
beeld.
Een proces was vroeger onmogelijk, omdat
Thaelman als lid van den Rijksdag immuun
was.
De instructie geschiedt te Berlijn en Thael-
mann zal vervolgd worden wegens voorberei
ding van hoogverraad en aansporing daartoe,
zoodra de instructie is gesloten, hetgeen spoe
dig wordt verwacht.
Thaelmann kan hoogstens tot tien jaar ge
vangenisstraf veroordeeld worden.
Het proces zal gevoerd worden voor het
binnenkort op te richten volksgerechtshof te
Berlijn en wel in openbare zittingen, voor zoo
ver de orde en de veiligheid van den Staat
daardoor niet worden bedreigd.
De keuze van den verdediger moet door den
president worden goedgekeurd, doch de advo
caat is volkomen vrij en onafhankelijk.
Den datum van het proces kon de pro cu
re us-genera al nog niet mededeelen.
EXAMENS.
Haarlem, 26 Juni. Rijkskweekschool voor
onderwijzers (essen) te Haarlem.
Examen nuttige handwerken. Geslaagd de
dames: G. Jansma, te Bloemen daal, S. Jou-
ritsma te Heemstede, L. van der Putten.
Haarlem, A. Rij kens, te Haarlem; M. van der
Veen, Heemstede, G. P. Heitlager, te Haarlem.
Examen handenarbeid: J. Bakker, Haarlem,
P. Kleve, idem, P. Joh. Pennings, idem, H.
Verschoor, idem, Joh. H. Marwitz, idem, J.
Scheffer, idem, C. J. Bakema, Amsterdam, A.
Joh. Poestkoke. Haarlem, J. Stolk, Hoofddorp
(Haarlemmermeer), A. M. Cohen, Haarlem,
J. Veenega, idem.
MR. J. B. ROMANS EN DE
DONALD-CYCLUS.
POLITIEKE ONTHULLINGEN?
Mr. J. J .van Bolhuis te 's-Gravenhage heeft
eenige weken geleden in het orgaan van den
Vrijheidsbond een open brief geschreven aan
Mi-. J. B. Bomans te Heemstede, lid van het
college van Gedeputeerde Staten van Noord-
Holland, hem uitnoodigend te bevestigen of
te ontkennen dat hij de schrijver is die onder
den schuilnaam J. B. van Rode, bij de „We
reldbibliotheek" den Donald-cyclus het licht
laat zien. Mr. van Bolhuis meent, dat de schrij
ver zich in dezen roman-cyclus oneerbiedig
over het Nederlandsche koningshuis heeft uit
gelaten, terwijl hij bovendien het fascisme
verheerlijkt.
Mr. Bomans heeft verklaard, dat hij zich
over deze aangelegenheid niet wil uitlaten-
In de mededeelingen van de Wereldbiblio
theek wordt het volgende opgemerkt over het
eerstvolgend deel van dezen cyclus.
„Het merkwaardige van deel VI van den
Donald-Cyclus (Mr. Rodius) is: dat de schrij
ver zich ditmaal niet verliest in toekomst
visioenen, maar bij wijze van tusschenspel
uitweidt over een figuur die reeds in de
vorige deelen van den Cyclus nu en dan werd
genoemd: Mr. Rodius. Dit zesde deel speelt
dan ook voornamelijk in het heden. Het is
overduidelijk, dat de schrijver met dezen Mr.
Rodius zichzelf bedoelt en het dus eigenlijk
de auteur is, die zijn leven in 't algemeen en
zijn politieke leven in het bijzonder, wil recht
vaardigen. Hij geeft zeer afbrekende critiek
op het politieke leven in Nederland; en zijn
eigen rol daarin wordt herhaaldelijk met een
bengaalsch vuurtje belicht. De politieke per
soonlijkheden worden niet, zooals bij z.g.
„sleutelromans" onder gefingeerde namen ten
tooneele gebracht, maar voluit met naam en
toenaam! Zeer pikant is daarbij, dat de
schrijver zijn eigen partijgenooten en partij
leiding zeer bruusk de waarheid zegt, of wat
hij voor de waarheid houdt. Het boek zal dan
ook ongetwijfeld groot opzien baren in de
kringen der R.-K. Staatspartij en heftige aan
vallen ontketenen.
Mr. Rodius eindigt met zich af te wenden
van de politiek; een soort kluizenaarsleven
komt hem veel aardiger voor. Dat kluizenaars
leven kenmerkt zich evenwel door een ruste
loos reizen en trekken alles te voet! tot
op zijn ouden dag toe. Aan het slot van deel
vn (waar wij de werkelijkheid weer verlaten
en met volle zeilen de oude Donald-romantiek
weer ingaan) zien wij hoe de oude, nobele
zwerver in de armen van de koningin van
Italië, lid van het heldengeslacht Mac Donald,
den geest geeft.
Ook dit deel van den Donald-cyclus is weer
rijk aan avonturen en verwikkelingen van
allerlei aard".
ENGELAND GAAT NOG MEER
BEWAPENEN.
EN ALS DE VLOOTCONFERENTIE
MISLUKT DAN
LONDEN, 27 Juni. (Reuter). Volgens
de „Morning Post" heeft de Engelsche regee
ring thans definitief besloten een politiek van
bewapening te voeren, waarover binnenkort
een belangrijke mededeeling is te verwach
ten.
De politieke medewerker van het blad ver
klaart, dat het ministerie voor luchtvaart een
plan voorbereidt, hetwelk de Britsehe lucht
vloot op een lijn zal stellen met de sterkste
vloot ter wereld.
Het is reeds bekend, dat de Engelsche ver
tegenwoordigers bij de besprekingen met Ame
rika ter voorbereiding van de vloot conferen
tie van 1935, aan de Amerikaansche afgevaar
digden hebben medegedeeld, dat Engeland bij
het bijeenkomen van deze vlootconferentie
een aanzienlijke versterking van de Britsehe
vloot zal voorstellen.
Een verhooging van het aantal kruisers
van 50 op 70 zou o.a. ook worden geëischt.
In welingelichte kringen komt men intus-
schen steeds meer tot de overtuiging, dat het,
als gevolg van de ernstige meeningsverschil-
len tusschen de mogendheden, wel onmoge
lijk zal blijken, de vloot-conferentie in de
eerstvolgende jaren te houden.
Als de vlootconferentie inderdaad zou wor
den afgelast of voor onbepaalden tijd uit
gesteld, zal de Engelsche regeering een nog
grooter uitbreiding van haar vloot verlangen
dan zij op het oogenblik overweegt.
STUDENTENBETOOGING TE
BOEDAPEST.
TEGEN BARTHOU.
De nationalistische studenten van de Boe-
dapester universiteit hebben Maandag een
groote demonstratie gehouden tegen Barthou.
ï)e politie had een sterke afzetting gelegd
om de legatie van Frankrijk en van de sta
ten der Kleine Entente. Duizenden studenten
en toeschouwers verzamelden zich op een
plein, zongen patriottische liederen, schreeuw
den „Weg met Barthou!" en juichten „Leve
Mussolini!" Ten slotte werd een stroopop ver
brand die Barthou moest voorstellen.
De studenten trachtten daarna de Fran-
sche legatie te bestormen. De politie trok de
sabel en wist de aanvallers af te slaan. Vier
studenten werden gewond. Om half elf
's avonds was de rust hersteld.
OMVANGRIJKE
VERVALSCHINGSZAAK.
STUKKEN DER OOSTENRIJKSCHS: BONDS-
LEENING 1930 NAGEMAAKT.
De Weensche recherche is een grootscheep-
sche vervalschingsaffaire op het spoor geko
men. Door een toeval waren de autoriteiten te
weten gekomen, dat in de laatste dagen ver-
valschte stukken der internationale Oosten-
rijksche bondsleening van 1930 (niet te ver
warren met de Volkenbondsleening) in omloop
waren gebracht. Deze stukken worden aan alle
internationale beurzen verhandeld.
Tot dusver is nog slechts één persoon ge
arresteerd, doch de vervalschingen schijnen
uit te gaan van een wijdvertakte internatio
nale bende, die haar zetel in het buitenland
heeft. De Weensche politie heeft dan ook den
autoriteiten van alle nabuurlanden verzocht,
nasporingen te verrichten.
KOPERDRAAD EN KAUWGOM
MAKEN EEN PANIEK.
KORTSLUITING BIJ DE NEW-YORKSCHE
METRO. 10 GEWONDEN.
NE YORK, 27 Juni (Reuter) Gisteren
heeft een New Yorksehe straatjongen een
ontzettende paniek veroorzaakt in den on-
dergrondschen spoorweg, waardoor 10 per
sonen ernstig werden gewond.
Sedert zeven jaren hengelt de New York
sehe straatjeugd met lange stukken koper
draad, waaraan een stuk kauwgom is beves
tigd, door de ventilatoren van den onder-
grondschen spoorweg naar verloren voor
werpen..
Gisteren nu, raakte een dergelijk stuk ko
perdraad verward in de wielen van een ex
press-trein, waardoor kortsluiting ontstond.
De trein bleef met een ruk stilstaan en de
zeshonderd passagiers werden in een dichte
duisternis gehuld, onderbroken door blauwe
steekvlammen, terwijl zich een geel-zwarte
rook ontwikkelde.
De menschen konden den trein niet verla
ten en moesten wachten, tot de stroom was
uitgeschakeld en de deuren van buiten ge
opend werden.
Radeloos liepen de menschen door den
trein, sloegen de ruiten in en trachtten de
depren te forceer en.
Vele vrouwen en kinderen werden onder den
voet geloopen. Nadat de orde was hersteld,
bleek, dat 10 personen ernstig waren ge
kwetst.
BOM IN JAPANSCH VLIEGTUIG
ONTPLOFT.
Twee onderofficieren gedood.
HSINKING, 27 Juni (V.D.) In een vlieg
tuig, waarin twee Japansche onderofficieren
een vlucht maakten is een bom ontploft. Het
vliegtuig behoorde tot het luchtstrijdcorps van
Hsinking. De beide onderofficieren zijn gedood.
NOG EEN AANSLAG OP GANDHI
ER WERDEN WEER ZEVEN VAN ZIJN
AANHANGERS ERNSTIG GEWOND.
SIMLA, 27 Juni. (V. D.) In de nabij Bombay
gelegen stad Abmedabad, is de auto van
Gandhi wederom door orthodoxe Hindoes, de
zoogenaamde Sanatanisten, aangevallen. De
aanvallers trokken met knuppels tegen
Gandhi en zijn gevolg op. Zeven aanhangers
van den Mahadma werden zwaar gewond.
PROF. GALLAS BENOEMD TOT
DOCTOR HONORIS CAUSA.
Prof. K. R. Gallas, hoogleeraar in de Fran-
sche taal- en letterkunde aan de Universiteit
van Amsterdam, die in de Vereenigde Staten
lezingen heeft gehouden en colleges heeft ge
geven. is tot doctor honoris causa in de let
teren bevorderd aan het Tufts College te
Medford.
Prof. Gallas is 17 April 1868 te Amsterdam
geboren, waar hij de H.B.S. bezocht, en de
kweekschool voor onderwijzers. Later werd hij
leeraar Fransch aan het Gymnasium te Kam
pen, leeraar aan de Cadettenschool te Alk
maar, leeraar M.O. te Amsterdam. (Hij ver
ving hoogleeraar G. Cohen.gedurende de oor
logsjaren). Achtereenvolgens sedert 1918:
Privaat-docent, lector en buitengewoon hoog
leeraar aan de Universiteit te Amsterdam in
Fransch. Bovendien is hij secretaris van de
Vereeniging „Neophilologos" en bestuurslid
der Société Jean Jacques Rousseau.
EEN DER DRIE DUÏTSCHE
UITBREKERS DOODGESCHOTEN
EEN ANDERE GEARRESTEERD.
PLAUEN, 27 Juni (V.D.) De Maandag
avond uit de gevangenis van Oelsnitz ont
snapte communist Ostmar die daarbij een in
specteur van de gevangenis geworgd had en
vervolgens twee medegevangenen bevrijd had,
is gisteren in de nabijheid van Markneukirchen
op een graanakker gevonden en gearresteerd.
Bij hem bevond zich de met hem gevluchte
Gebhardt. Deze ontkwam, terwijl men bezig
was Ottmar te boeien. Geboeid werd Ottmar
naar Plauen overgebracht. Na hun ontsnap
ping uit de gevangenis waren de drie gevan
genen spoedig uiteen gegaan. Schroeter was
in de richting Boesenbrun gevlucht. Den ge-
heelen nacht werd gepatrouilleerd. Woensdag
morgen tegen 4 uur werd Gebhardt bij Erlbach
opgespoord. Een herbergier daar zag hem en
riep hem aan toen hij merkte, dat hij geen
schoenen en geen hoofdbedekking had. Toen
Gebhardt niet bleef staan, loste de herbergier
twee schoten op hem. Het tweede schot trof
den vluchteling in de linkerdij. Gebhardt is
tengevolge van bloedverlies overleden Zijn lijk
is naar Erlbach overgebracht. De derde vluch
teling is nog niet gepakt.
GASKRATERS IN ZEVENBURGEN.
Naar Reuter uit Boekarest meldt, brandt in
de buurt van Kopsa-Mica (Zevenburgen),
welke streek rijk is aan aardgassen, sinds
ruim een jaar een gaskrater. De vlammen,
die soms een hoogte van eenige honderden
meters bereiken, zijn tot op 300 K.M. af
stand zichtbaar. Sedert eenige dagen ver
keert de bevolking van deze streek in onge
rustheid over het feit, dat zich twee nieuwe
kraters hebben gevormd, waaruit enorme
hoeveelheden gas stroomen, volgens deskun
digen zelfs ruim twee millioen kub. meter per
dag. De geheele streek is met deze gassen be
zwangerd.
Een onachtzaam weggeworpen lucifer kan
niet te overziene gevolgen hebben. Ten einde
een brand te voorkomen, hebben de autori
teiten alle noodige maatregelen getroffen.
Zoo mag de bevolking van deze streek b.v.
geen vuur maken. Niettemin blijft het ge
vaar bestaan, want met de uitstroomende
gassen komen met groote kracht brokken
steen omhoog, welke elk oogenblik brand
kunnen veroorzaken.
Ten gevolge van deze gasontploffingen en
de hitte, die uit den krater opstijgt, waren de
boeren uit den omtrek genoodzaakt hun wo
ningen te verlaten en moesten zij zelfs tal
rijke akkers onbebouwd laten. Mocht er een
brand ontstaan, dan zou dit de stagnatie
van het spoorwegverkeer beteekenen op een
der voornaamste trajecten van Zevenburgen.
Volgens mededeelingen der geologen zou
zulk een brand, indien het niet gelukt hem te
blusschen, eeuwen lang kunnen duren, al
vorens de enorme hoeveelheden aardgas in de
streek van Kopsa-Mica zijn opgeteerd. Alle
pogingen zijn er derhalve op gerioht zulk
een brand te voorkomen,
Bergtoppen rondom, de wereld heel ver, stilte en rust, vreugde over de op den
bergreus behaalde overwinning, momenten, welke een bergbeklimmer nooit zal
vergeten.-
