VOOR DE ¥ROUW
DE VROUW IN DE XXe EEUW.
MODE-TIPS.
KEUKENGEHEIMEN.
LWat dragen we op reis
In de allereèrste plaats practische kleeren,
die niet gauw smoezelig worden in den trein
en tegen een stootje kunnen. Zooals bijv. het
toilet van de jonge dame, die op den koffer
zit. Over een donkeren rok draagt ze een
blouse van geruite zijde, waarop een donkere
das. De blouse wordt gesloten met twee clips.
Over dit alles een licht geïmpregneerde trico-
linejas met raglanmouwen en doorgestikte
revers. Een regenhoedje voltooit het geheel.
Het middelste figuurtje draagt een donker-
gestreepte jumper op een lichteren rok. Een
donkere drie-kwart jas completeert dit toilet.
Van een bekoorlijken eenvoud is het grijze
of beige linnen costuumpje, dat de rechtsche
jonge dame draagt. Het wordt gecompleteerd
door een rood mutsje, roode tasch, kaphand-
schoenen en een rood-wit of rood-blauw ge
nopte shawl.
Vergeet vooral niet op reis een fleschje
eau de cologne bij de hand te houden. Dat
doet wonderen, als ge na een vermoeiende
reis eindelijk uitstapt op de plaats van be
stemming.
OM ZELF TE MAKEN!
BAD-SIERADEN.
Nu in den laatsten tijd badkleeding steeds
„gekleeder" wordt, zij het niet in quantiteit, is
het geen wonder dat ook aan de kleine bijkom
stigheden meer zorg wordt besteed. Het begon
reeds verleden jaar met badcostumes met bij-
behoorende badtasschen, badshawls en san
daaltjes. Thans is weer een der nieuwste snuf
jes eigengemaakte „waterproof" sieraden te
dragen Reeds vroeger zag men wel armban
den en kettingen van been of rubber dragen;
thans heeft het materiaal kurk zijn intrede
gedaan.
Het is betrekkelijk eenvoudig om met be
hulp van een paar kleuren glans- of lakverf
een aardig bij het badpakje behoorend collier
tje te vervaardigen. Met een scherp mes
snijdt men twee of drie kurken, die niet even
dik behoeven te zijn, in ronde schijfjes,
ter dikte van 2 tot 3 millimeter. Met een brei
naald of dikke stopnaald prikt men in het mid
den een gaatje, groot genoeg om er een dun
touwtje of koordje door te rijgen.
De kurk, die goed schoongewasschen, en daar
na goed gedroogd moet zijn, kan nu met een
penseeltje gemakkelijk beschilderd worden. Het
is mogelijk verschillende effen kleuren te kie
zen en die telkens door twee knoopen in het
touwtje op gelijke afstanden vast te zetten.
Voor 'n blauw padpakje kieze men b.v. koren
blauw, oranje en wit aan een wit koord.
Met een beetje handigheid kan men echter
een alleraardigste ketting met bloemenmotief
maken. Hiervoor snijdt men uit de ronde
schijfjes enkele kleine hoekjes weg,
maakt daarna de scherpe insnijdingen weer
eenigszins bijgerond.
Men bepaalt zich nu niet bij één effen kleur,
doch brengt aan den randen met een con-
trasteerende kleuir iets teekening aan. Als
de bloemetjes goed droog zijn, begint men
te rijgen, nadat ook eerst weer in het hart
een gaatje is aangebracht. Voor het hartje
van het bloempje brengen wij een klein
rond kraaltje aan. Heeft men de bloemen
nog al sterk verschillend van kleur ge
maakt, dan is voor alle hartjes zwart aan te
raden. Houdt men zich bij enkele kleuren,
b.v. rood, wit, zwart of blauw, dan maken
;ele kralen een alleraardigst effect. Voor
sluiiting kan men een gewone kettingsslui
ting gebruiken.
Het eerste bioempje steekt men van achter
naar voren in, vervolgens door een kraal, en
daarna weer van voren naar achter. Het
tweede bloempje komt half aan den achter
kant van de eerste te zitten. Weer steekt
men van achter naar voren in, rijgt het
kraaltje aan, en steekt terug.
Het verdient aanbeveling de kralen niet
te groot te kiezen, daar natuurlijk aan een
kant de draad zichtbaar blijft.
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
No. 246: aardig huishoudschort van ge
bloemde cretonne. Benoodigd materiaal
2.25 Meter cretonne van 80 c.M. breedte.
Prijs van dit patroon 38 ets. per stuk.
No. 247: eenvoudig zomerjaponnetje van ge
bloemde katoen of cretonne. Benoodigd ma
teriaal: 4.50 Meter van 90 c.M. breedte en 20
v.M. effen katoen voor garneering. Prijs van
dit patroon: 50 ets.
No. 333: aardig jurkje voor kleine meis
jes van 2 tot 6 jaar. Benoodigd 2 Meter
katoen of mousseline van 70 c.M. breedte.
Prijs van het patroon: 38 ets.
No. 334: lief speeljurkje van waschbaar
materiaal. Benoodigd: 2 Meter stof. Prijs van
het patroontje: 38 ets. per stuk.
Alle patronen zijn in iedere gewenschte
maat tegen den aangegeven prijs te verkrij
gen bij de „Afdeeling Knippatroon" van de
Uitgeversmaatschappij: „De Mijlpaal", post
box 175 te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
van het bedrag, dat kan worden voldaan in
postzegels, per postwissel, of wel per post
giro 41632.
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht bij
bestelling niet alleen het nummer van het
gewenschte patroon; maar ook de verlangde
maat d. w. z. boven-, taille-, heup-wijdte
enz. en voor de kinderpatronen den leeftijd
van het meisje voor wie het bestemd is, op
te geven.
TAFELDEKKEN IN DEN TUIN.
Nu het weer zoo mooi is, hebben de gé
lukkigen onder ons, diie in het bezit van een
tuin zijn, het voordeel, dat ze niet aldoor
in benauwde vertrekken behoeven te verblij
ven. De woonkamer wordt verplaatst naar
den tuin. En daar wordt natuurlijk ook gege
ten. s'Morgens lekker in de zon; 'smiddags
in de schaduw van een paar struiken, boomen
of onder een parasol; 's avonds aan de West
zijde.
De ontbijttafel wordt gedekt met een in-
danthren geverfd, vroolijk gestreept laken.
Aan de binnenzijde heeft men in de punten
kleine stukjes lood bevestigd, opdat de wind
ons geen parten kan spelen.
Het servies is van effen aardewerk; te sa
men met de pul bloemen vormt dit een fleu
rig geheel.
De middagtafel is veel feestelijker. Een
groot damasten tafellaken wordt over dé
ronde tafel gelegd. Breed, blauw zijden lint
wordt er kruislings over gespannen. De bloe
men zijn groote witte margrieten, die men op
de linten bevestigt. In het midden vormen ze
een toef. Bij ieder couvert steekt men boven
dien nog een klein tuiltje. Ook hier zijn aan
den binnenkant van het laken kleine stukjes
lood bevestigd.
Tenslotte de tafel voor den avond. Een geel
batist laken dekt de tafel, waarop het bowl-
stel staat. Op een platte drijf schaal liggen
bloeiende, diep roode rozen. Ook aan de vier
hoeken is een rozenknop bevestigd. Hieronder
hecht men tegelijkertijd het looden gewichtje.
De gasten, die we zoo ontvangen, zullen de
dagen, die zij bij ons doorgebracht hebben,
niet gauw vergeten,
Komkommers met kerrysaus (4 personen)
4 komkommers, 2 1/2 deciliter bouillon
(b.v. van 1 bouillonblokje), 15 gram bloem.
25 gram boter, een kleine ui, 1 theelepel
kerrypoeder.
Schil de komkommers, snijd ze overlangs
in vieren, verwijder met een lepel het zaad
en snijd verder de stukken in schuine ree
pen van ongeveer 8 contimeter lengte. Kook
ze gaar in wat water en zout, laat ze goed
uitlekken. Verwarm voor de saus roerende
de boter met de bloem, de kerry en het ge
snipperde uitje; voeg daarbij langzamer
hand de bouillon, Laat de saus roerende even
doorkoken en giet ze dan door een zeef over
de uitgelekte komkommers; stoof de groente
op een zacht vuur nog ongeveer 10 minu
ten.
De driejaarlijksche van den
Intern. Vrouwenraad.
De driejaarlijksche af ge vaardigden vergade
ring van den Int. Vrouwenraad, welke van
212 Juli te Parijs werd gehouden in de groote
zaal van het Int. Instituut van Intellectueele
Samenwerking, 2 rue Montpensier, is, ondanks
de tropische warmte en de gewone moeilijkhe
den van een uitvoerig program, goed geslaagd.
We misten er enkele van de oude bekenden,
maar de jonge vrouwen, die haar plaats had
den ingenomen, deden het werk met meer ef
ficiency en toonden zich voor haar taak be
rekend. terwijl zij den Raad niet minder toe
wijding bewezen dan de oude garde. Als steeds
waren de werkzaamheden gesplitst in verschil
lende etappes. Eerst vergadert het dagelijksche
bestuur, de board of officers, dan de verschil
lende comité's, die ditmaal alleen urgentie-
voorstellen mochten aannemen, omtrent pun
ten, welke nog niet bekend waren, toen het
vorig jaar de bijeenkomst te Stockholm, waar
de agende werd vastgesteld, plaats had, en
daarna moest de Executive, (bestaande uit het
dag. bestuur, de presidenten der aangesloten
Nat. Vrouwenraden en de Conveners der Co
mité's) deze resoluties behandelen, waarna ze,
als ze waren goedbevonden in de afgevaardig-
denvergadering kwamen. Hier mocht elke
Vrouwenraad met 10 afgevaardigden konen,
maar enkele Raden brachten een veel kleiner
aantal mee, terwijl de Ned. delegatie, behalve
uit 10 afgevaardigden, nog bestond uit een
tiental plaatsvervangende afgevaardigden en
een aantal visitors. Naast deze afgevaardigden
vergadering, die alleen communiqués uitgaf,
dus niet openbaar is, zijn er de openbare ver
gaderingen, welke bestemd zijn voor de pro
paganda, en waarvan er ditmaal twee in de
Sorbonne werden gehouden, n.l. de ontvang-
avond en de avond, die gewijd was aan de ver
dediging van Vrouwenarbeid en eindigde met
de aanneming van een resolutie waarin het
recht van de vrouw (gehuwd of ongehuwd) op
arbeid werd vastgesteld. De ontvangavond,
waarop behalve het welkom van de presidente
van den ontvangenden Vrouwenraad tegen
woordig ook de vertegenwoordigers van Vol
kenbond en Int Arbeidsbureau en die van de
zusterbonden hun groet uitbrengen, was van
ouds bestemd voor het voorstellen der presi
denten van de aangesloten Raden door de Pre
sidente van den Int. Raad, die dan in een
korte speech haar groet uitspraken, ieder in
haar eigen vorm.
In Amerika waren sommige zelfs in costuum.
Ditmaal waren alleen de Britsch-Indischen in
natinaal costuum. Het jeugdige, Chineesje,
i dat bij het afscheidsdiner ook het woord voer
de was nog niet aangekomen op den ontvang
avond en evenmin de Turksche observatrice,
die hoopte, dat in eigen land een nieuwe
taal beheerscht. Dat kan men nu niet zeggen
van de Tsjecho Slowaaksche presidente, mevr.
Plaminkova, die ook presidente is van het
Vrouwenkiesrechtcomité, en het Fransch gra-
maticaal wel eens mishandelt, maar vlot
spreekt en ook geestig. Zij had succes toen zij
getuigde van haar sympathieën voor Frank
rijk en ook van haar waardeering van de
Fransche leuze: Liberté. Egalité, Fraternité,
waaraan zij toevoegde, dat zij alleen niet be
greep, dat deze niet voor de vrouwen gold. Nu
op het afscheidsdiner in hotel Claridge, dat
keurig in orde was, hoorden we mede vele
stemmen voor Vrouwenkiesrecht, o.a. ook van
den hier zeer gevierden senateur Louis Martin,
den bekenden pleiter voor Vrouwenkiesrecht,
die overvloeide van welsprekendheid. En de
niet minder bekende Fransche advocate
journaliste, Marie Vérone, die den Zondag van
den aankomst der meeste afgevaardigden juist
werd gehuldigd, op een diner, droeg dagelijks
op haar hoed een geborduurd opschrift:: „La
femme doit voter'*
Lady Aberdeen, de presidente van den Vrou
wenraad, als steeds vriendelijk en waardig,
ontbrak, ondanks haar hoogen leeftijd, bijna
op geen enkele vergadering, en op die in zake
vrouwenarbeid, waar een zevental spreeksters
van verschillend standpunt het onderwerp toe
lichtten, en de Zweedsche o.a. deed uitkomen,
hoe in haar land door voordurend protesteeren
succes was bereikt, zag men alle waardigheid-
bekleedsters van den Raad op het podium.
Jammer genoeg was deze vergadering minder
goed bezocht dan men had mogen hopen. Blijk
baar was er niet voldoende publiciteit aan
gegeven. De vergadering, gewijd aan het In
ternationaal Instituut voor Intellectueele Sa
menwerking, in dat Instituut gehouden, deed
de internationale samenwerking van verschil
lend standpunt bekijken, terwijl die waar ver
schillende vormen van slavernij werden behan
deld eveneens zeer goede sprekers telde, en
werd aangevangen met een aanbeveling van
de presidente Mrs Gordon, aan de Oostelijke
zusteren dit vraagstuk toch vooral goed onder
de oogen te zien, daar juist in het Oosten op
dit gebied nog velerlei misstanden heerschen.
Zoowel in de eerste openbare vergadering
als in het Congres is op treffende wijze hulde
gebracht aan de nagedachtenis van Mme
Curie, wier doodsbericht allen ontroerde, van
wie o.m. werd getuigd, dat zij de zaak der
vrouw warm was toegedaan. Velerlei rappor
ten en resoluties zijn aangenomen, te veel om
op te sommen. Want naast de rapporten van
presidente, secretaresse, administratie secre
taresse, penningmeesteresse, redactrice van
het Bulletin en van de conveners der verschil-
Vrouwenraad zal worden gesticht, en die trou- I lende comité's zijn er ook van de vertegen-
wens de Europeesche kleeding droeg. Mr. Frida I woordigsters in de zoogenaamde liaison co-
Katz sprak voor de Nederlandschê delegatie, mité's, die de betrekkingen onderhouden met
natuurlijk een keurige rede van eene, die haar Volkenbond, Instituut voor Intellectueele Sa
menwerking, en andere vrouwenbonden. Onze
landgenoote, mejuffrouw van Eeghen, die dit
jaar een extra zware taak heeft gehad is daar
voor extra dank gebracht. Tegen het finan-
cieele rapport waren uit den aard nogal be
zwaren van de zijde der minder goed gesitu
eerde landen, maar men is het eens geworden
in een geest van welwillende samenwerking.
Ook de benoemingen gaven wel aanleiding tot
enkele opmerkingen, maar ook hier geen
eigenlijke tegenstellingen. In zake de resolu
ties betreffende Vrouwenarbeid zij nog mel
ding gemaakt van eene, die feitelijk als een
compromis moest worden opgevat, waarin on
bevredigdheid wordt uitgesproken met de ge
vonden oplossing in zake de afschaffing van
den nachtarbeid van vrouwen. De meesten za
gen n.l. achteruitgang in het bereikte, waar
door alles vager is ook voor de vrouwen in goe
de posities en een spoedige wijziging onmoge
lijk is geworden. Voorts werd o.a. aangedron
gen op het benoemen van meer vrouwelijke
inspecteurs van arbeid in de verschillende
landen.
Opvoeding tot den vrede werd ook in een ge-
solutie wenschelijk geacht en eveneens mo-
reele ontwapening. Intusschen is niet in be
handeling gekomen de resolutie, welke het
perscomité als onuitvoerbaar beschouwde, en
welke in het perscongres te Madrid was aan
genomen, n.l. dat betrokkenen bij den wa
penhandel of haar annexen, niet eigenaar van
een dagblad mogen zijn en dit ook niet mogen
steunen. In de practijk achtte het perscomité
het moeilijk na te gaan wie aandeelen heeft
in een dagblad, daar deze soms op een ande
ren naam staan, terwijl ook velerlei industrieën
indirect bij den oorlog betrokken kunnen zijn,
waarvan men niet kan zeggen, dat het oorlogs
industrieën zijn. Wat de prostitutie betreft
schijnt het mooi, dat men in de toekomst naast
den strijd tegen de reglementeering ook meer
werk zal trachten te maken van de reclassee-
ring der prostituées. Verder is er een geheel
code van rechten voor de moeder aangeno
men, een verstrekkende resolutie in zake de
nationaliteit der gehuwde vrouw en nog veel
meer. Het is in een kort bestek echter niet
mogelijk alle resoluties ook maar in beknopten
vorm weer te geven. Elke Vrouwenraad moet
nu maar zien, wat hij er in eigen land van kan
uitvoeren. Hierbij zij erop gewezen, dat onze
Nat. Vrouwenraad niet kon meegaan met ver
schillende resoluties, waarvoor bij ons niet de
gewenschte 2/3 der stemmen (welke voor in
ternationale besluiten noodlg is, in verband
met de statuten van den Int. Vrouwenraad)
waren uitgebracht. Tenslotte zij nog aangestipt
dat een internationale bazar werd gehouden,
(echter niet in het gebouw van de vergade
ring), ten bate van den Int. Vrouwenraad. Elk
land had ingezonden en hier zag men verkoop
sters in haar nationaal costuum. Onze land
genoote, mevrouw van Rijn van Alkemade was
er in Zeeuwsch costuum, Nederland had,.er
naast zilver en handwerken ook allerlei ver
snaperingen. Het succes scheen minder groot,
dan indertijd op den bazar in den Dierentuin
in Den Haag. Over de ontvangsten en feeste:
lijkheden zij enkel opgemerkt, dat daarvoor
gezorgd was evenals voor excursies, maar dat
er versobering was over de geheele linie.
BRUTALITEIT.
Sommige menschen stellen er een eer iiï
brutaal te zijn. „Lef hebben" noemen ze dat
met een populairen term. Ze voeren overal
het hoogste woord, beroepen zich op hun
heldendaden en sprekeh met groote minach
ting over de stumperigheden van anderen. Zij
zijn flink, zij zijn brutaal* zij hebben volgens
de spreekwijze de halve wereld en ze eigenen
zich de andere helft tqq.
Ze ontmoeten dikwijls bewondering. En
hun vurigste bewonderaars zijn jeugdige per
sonen, kinderen vooral. Kinderen trekt al
wat groot en zelfstandig is aan en die bru
talen lijken al erg groot en zelfstandig.
Een vorm van bewondering is imitatie. Kin
deren iïhiteeren graag grooten, de grooten
naar wie hun bewondering uitgaat. Zoo zie je
onder kinderen veel imitatie-brutalen.
Als Robbie van school komt smijt hij zijn
tasch in een hoek, doet een greep in de koek-
jesschaal, begroet de huisgenooten met een
„zoo, menschen" en kijkt branie-achtig in het
rond.
„Wat ben je laat, Robbie".
„Och, nog wat keet geschopt. De jongens
van de derde even afgemaakt".
„Alweer gevochten?"
„Nou, die jongens mogen wel eens wat heb
ben, zulke papjongetjes, ze zijn nog bang
ook". Zoo gaat Robbie's conversatie voort, bij
voorkeur met gebruik van zooveel mogelijk
leelijke woorden. Hijschreeuwt zijn vriendjes
op een zeer onbeschaafde manier toe en sliert
baldadig langs de straat.
Ligt het aan Robbie's opvoeding. Ja, ten
deele natuurlijk wel. Robbie is verwend en ze
kunnen hem geen baas meer. Maar het is
een feit dat Robbie een troep vriendjes heeft
die zich net zoo gedragen als hij. Zijn die
ook allemaal verwend?
Waarschijnlijk niet in die mate als Robbie.
Er zullen wel onder hen zijn die het thuis
minder plezierig hebben door hun brutaal op
treden. Maar ik kan me toch niet voorstellen
dat in een rustig, goed gezin een dergelijke
toon kan heerschen, al wordt die toon dan
ook maar door één aangeslagen. Zijn niet
sommige vaders en moeders toch inwendig
trotsch op hun flinke kinderen die zoo zelf
standig en kordaat optreden? En wordt er
niet heel dikwijls beweerd, dat je zonder
brutaliteit niets bereikt in deze wereld?
In de eerste plaats mogen we dan wel be
denken dat al die flinkheid maar gespeeld,
maar schijn is. Hoe dezelfde Robbie, die alles
zoo aandurft, bang in een hoekje kruipt als
er werkelijk gevaar dreigt, zelfs ook als het
gevaar maar in zijn verbeelding bestaat, zelfs
bij vuurwerk en onteer bijvoorbeeld. Met
echte, geestelijke flinkheid heeft deze branie
niet te maken. Het is werkelijk alleen maar
branie. En dat je daar iets mee zou berei
ken in het leven, och, misschien tijdelijk iets,
uiterlijk iets. Maar als de echte groote moei
lijkheden komen dan heb je aan al dat „lef"
niets, dan sta je met je leeg innerlijk waar
uit niets je zegt hoe verder te gaan.
Men kan daarom niet vroeg genoeg be
ginnen de kinderen te doordringen van het
waardelooze van dit groot-doen. Je bent geen
held door een brutaal gezicht te zetten en
anderen uit te schelden; je bent geen flinke
jongen als je leelijke woorden durft zeggen.
Misschien bereiken we in dit geval het meest
door spot. voor spot is het kind erg gevoelig
en je moet er voorzichtig mee zijn. Maar
het kan hier geen kwaad.
Dat brutale optreden zonder eenigen zin
is? iets wat we niet mogen dulden. Brutaal
klinkt niet zoo erg, maar we vergeten maar
al te dikwijls dat het verwant is aan „bruut".
BEP OTTEN. i
Menigeen bezorgt u door zijn vijandschap
meer achting, dan hij anderen door zijn
vriendschap bewijst.
Om zijn innerlijk leven voor nieuwsgie
rige blikken te verbergen, is menigeen hefc
EMMY J. B. slechtste masker goed genoeg.
