HET NIEUWE AVONDBLAD
iSllÉl
Het Huis te Velsen.
Hervatting.
ri9e JAARGANG No. 253
DONDERDAG 30 AUG-" 1934
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maand
40 cents plus 2*/a cents Incasso, per kwartaal f 1.20
plus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden - Telef. 521
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeens Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIEN: 15 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs,
ALLE AD VERTEN 'I'lëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT,
Alle aborméa van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
aijn ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubliceerd
en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos verzekerd tegen
de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen:
2000bij algeheele invaliditeit; 600.— bij overlijden; 400bij verlies van
©en hand, voet of oog; 250.— bij verlies van een duim; 150.— bij verlies van
een wijsvinger; 100.bij breuk van boven- en/of onderarm; f 100.— bij break
van boven- en/of onderbeen; 50.bij verlies van een anderen vinger. Tenge
volge van spoor-, tram- of autobusongeval; 5000bij overlijden van man en
vrouw beiden; 3000.— bij overlijden van den man alleen; 2000.— bij over
lijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaartuigen
enz. 400.— bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart, tot een
maximum van 2000.indien hetzelfde ongeval den dood van vijf of meer
abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent spoor-,
tram- of autobusongevallen. Polis is niet noodig. Uitkeeringen krachtens
deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe HJLV.-Bank te
Schiedam.
IJMUIDEN
Nuttige filmvertooning in
„Thalia".
Propaganda voor de werkloozencursussen.
Herinneringen aan Floris V
en aan
Geaard
van
Velsen.
Het is een goede gedachte geweest van die
Regelingscommissie voor die ontwikkeling van
iwerkloozen, om door middel van een filmver
tooning een zoo groot mogelijk aantal werk
loozen om zich heen te verzamelen, teneinde
ihet aangename aan het nuttige parende, de
aandacht der werkloozen in onze gemeente
te vestigen op de cursussen, die straks weer
zullen beginnen. Jammer was het, dat de
groote zaal van Thalia niet beter bezet was.
We meenen de geringe opkomst voor een deel
te moeten wijten aan de weinige bekendheid,
die aan dezen middag was gegeven.
De voorzitter der commissie, de heer W. F.
Fournier wees, voordat de filmoperateur zijn
trilbeelden op het witte doek projecteerde, op
het belang voor de werkloozen, de cursussen
te bezoeken. Het is in het belang der cursus
sen en dus ook der werkloozen, zeide de heer
Fournier, dat zich zooveel mogelijk cursisten
opgeven. Voor eiken cursus moeten minstens
12 cursisten zijn, anders mag de cursus niet
doorgaan. De commissie is er op uit, de cur
sussen zoo aangenaam mogelijk 1e maken, o.a.
door daaraan excursies te verbinden.
Het woord was daarna aan den filmopera
teur, die voor de pauze een aardig journaal en
een deel van een spannende réis-film, een
tocht -door het donkere Afrika draaide. Vol
aandacht volgden de aanwezigen d-e span
nende reis der beide avonturiers, een reis die
ons in aanraking bracht met Pygmeeën, ne
gerinnen met de bekende schoteltjes-lippen,
leeuwen, olifanten en andere twee- en vier
voetige bewoners van het oerwoud,
In de pauze kreeg de heer P. Bosman, wet
houder voor Sociale Aangelegenheden gele
genheid, eenige woorden te zeggen. Allereerst
drukte de heer Bosman zijn spijt uit over het
feit, dat er niet meer werkloozen waren geko
men om van de film te genieten. Ook de heer
Bosman wees op, het belang van de cursussen.
Het is ze-er noodig, dat men zoo weinig moge
lijk leegloopt. Met hulp van regeering en ge
meente, wordt op de cursussen -gelegenheid-
geboden, kennis te vergaren; wanneer, naar
we ho-pen binnenkort weer vraag naar arbeids
krachten zal komen, zal men die krachten
zoeken uit de best-geschoolden. Men mag be
kwaam genoeg zijn in zijn vak, maar wanneer
men zoo lang leegloopt, is een opfrissching wel
noodig. Dit is niet alleen in het belang van
de gemeenschap, maar in de eerste plaats van
hen, die er gebruik van maken. Het is toch
foeter, te profiteeren van de lessen dan leeg
rond te loopen. Velen hebben om de cursussen
verzocht en dat er reeds honderd diploma's
zijn uitgereikt is een bewijs, dat men e-r van
geprofiteerd heeft. Sommigen van hen heb
ben door hun diploma bij een sollicitatie den
voorrang gekregen. Dit bewijst wel het nut
van de cursussen. In het begin der cursussen
is er steeds veel belangstelling, zoo vervolgde
spreker, maar wanneer ze een-igen tijd aan
-den gang zijn, zakt het weer af, Dat moet niet
men moet den geheelen cursus blijven volgen,
ook omdat de wegloopers hen, die willen blij
ven in gevaar brengen, omdat wanneer het
aantal leerlingen beneden twaalf daalt, de ge
meente verplicht is, den cursus op te he-ffen.
Sprek-er hoopte, dat de commissie, die belan
geloos zooveel werk doet, dezen winter succes
mag hebben en geen enkelen cursus wegens
gebrek aan belangstelling behoe-ft op te
heffen.
Namens het gemeentebestuur dankte de
heer Bosman de commissie en de leeraren als
mede de-n directeur van Thalia voor zijn be
reidwilligheid, de zaal voor een gering bedrag
beschikbaar te stellen.
Daarna voerde nog het lid der commissie,
de he-er L. van Hameien het woord. Hij her
innerde er aan, dat in Februari 1932 met een
filmvertooning begonnen werd, de belangstel
ling der werkloozen voor de cursussen op te
wekken. Het aantal deelnemers was vrij groot,
maar het liep geleidelijk terug. Het eerste jaar
werd aan 50 leerlingen een diploma uitgereikt.
Soms heeft één cursist in de hand, of een cur
sus doorgaat of opgeheven moet worden.
Iedere deelnemer is verplicht, zich hiervan
ernstig rekenschap tfe geven. Spreker wees op
de moeilijkheden voor d-e leeraren in verband
met de uiteenloopend'e ontwikkeling van de
cursisten. Geregeld bezoek is van de grootste
beteekenis. Door te hooi of te gras te komen
raakt men achter, wat ook voor de leeraren
niet prettig is. Men lean den cursus volgen
dien men zelf wil; wanneer er meer dan 12
zijn, is de commissie bereid, in overleg met
B. en W. nieuwe cursussen samen te stellen.
Getracht zal worden, ook cursussen in prac-
•tisch werken, lezingen en weer excursies te
organiseeren.
Spreker hield daarna een betoog over het
noodlot der werkloosheid en wekte de aanwe
zigen op, moedig daartegen te strijden en niet
te versagen. Alleen zij, die moed houden, zullen
ten slotte door de moeilijke tijden heenkomen.
Hierna werd het programma op het witte
doek voortgezet. Ongetwijfeld was dit tweede
deel nog spannender dan het eerste. Vooral
de nadere kennismaking met den Koning der
Dieren en de jacht op hem door de krijgers
was zeer enerveerend.
NAAR DEN SPORTDAG.
A.s. Zondag-morgen vertrekt het eerste elf
tal va-n Van Gelder's Sportvereeniging naar
Zaandam om deel te nemen aan den sportdag
uitgeschreven door Hille's Biscuitfabriek. De
Velsenaren komen uit tegen een elftal van
iftrö» W» Amsterdam.
-:L
haar slaapkamer, waar deze zich aan de
vrouw van zijn geheim-secretaris vergrepen
heeft. Vrouwe Machteld was daarover zeer
bedroefd en heeft al hare versierselen en
kleinodiën afgelegd.
Toen Gerard van zijn buitenlan-dsche reis
terugkeerde, bracht hij zijn vorst verslag uit
en snelde dan naar Kronenburg, om daar
zijn vrouw ip groot misbaar en verdriet te
vinden. De heer van Velsen is niet naar zijn
vorst gesneld, maar werd bezield met een
gloeienden haat tegen den roover van zijn
geluk. In zijn haat werd hij gesterkt door
zijn schoonvader en beiden zochten steun- bij
Gijsbrecht van Amstel.
Hoe die wraak volv-oerd werd zal in het
volgend artikel weergegeven worden.
Het huis te Velsen.
Wanneer men van Santpoort niet den
Rijksweg gaat naar Velsen, maar den Hage-
lingerweg, komt men dicht bij Westerveld
aan een flink, -maar stijlloos gebouw, 't Huis
te Velsen genaamd. Dit gebouw was vroeger
een boerderij en tot voor eenige jaren het
clubhuis van de Kennemer Golfclub. Het
pand is eigendom van den heer Herbert Cre-
mer, den'bewoner van Duin- en Kruidberg
er is thans als vergaderlokaal en café in ge
bruik bij den R.-K. Volksbond.
Hier zou vroeger het kasteel van Gerard
van Velsen hebben gestaan. Gerard heeft
den naam Velsen berucht gemaakt in ons
land. Hofdijk zegt in Historische Landschap
pen:
„Die naam Velsen maakt een geheel eigen-
aardigen indruk op uwen geest. Velsen, al
wat schoon, wat boeiend, wat vroolijk, wat
genotrijk is in de natuur: een heldere hemel
en groene boomen en geurige bloemen, en
zingende vogels, en fladderende vlinders
geheel een zonnige dag, een dag van weelde
en lust, die het harte doet trillen van ge
not dat alles verbindt zich aan dien- naam
van heden.
Velsen, al wat donker, verraderlijk, af
schuwelijk is in den mensch: een sombere,
bruinkleurige gestalte, eer mager dan rank,
eer rosch dan blond, het grijzend oog diep
achter de overhangende wenkbrauwen schui
lend; trotsch en toch onvast van gang; de
gele haren en roode lijfrok half van de
plooien eens zwarten mantels omslingerd
dat verbindt zich aan dien naam van den
ouden tijd! Ga ook voorbij, vorstenmoorde
naar! en wijk weg uit ons oog; bevlekt met
h-et bloed van uwen Heer, gebrandmerkt met
den weeroep zijner verontwaardigde onder
danen, staat ge daar aan het hoofd van het
ontadeld, misdadig driemanschap, niet min
der verachtelijk, niet minder misdadig d-an
zij maar met dat afzichtelijk voorrecht
boven hen vooruit, dat ge de meest verwatene
zijt geweest, en de eerste en zoo goed als de
eerste en zoo goed als de eenige onwaardige
Hollander, die zijn eerlooze hand heeft be
zoedeld met het hartebloed zijns vorstens.
Huichelaar als Gijsbrecht van Amstel, ver
rader als Herman van Woerden, zijt ge nog
handdadig moordenaar bovendien, en de
vloek van den. tijdgenoot, neergeslingerd op
uw onbekend en vergeten graf, handhaaft
zich in de verachting der nakomelingschap.
Ga voorbij, vorstenmoordenaar! en wijk weg
uit ons oog! Uw wapenschild is verbroken,
uw banier door het stof gesleept, uwe dor
pers zijn edel boven u! Hooft in zijne een
zijdigheid en een Fransch republikein na
hem mogen u verheffen tot den held hunner
gekunstelde verdichting in Holland blijft
ge een verworpene tot het einde dér eeuwen!"
Wij hebben reden, om het oordeel van
Hofdijk meer eenzijdig te noemen, dan Pi-e-
ter Corneliszoon Hooft. Het treurspel van
Hooft is niet een product van gekunstelde
verdichting, maar wel degelijk gebouwd op
bronnen, waarvan wel een van de voornaam
ste geweest zal zijn de Chronycke van Hol-
lan-t, Zeelant ende van Vrieslandt van 1595.
Graaf Floris V, der keerlen God, die zoo
gezien was bij het volk, is lang geen heilige
geweest. Gelijk bijna alle Hollandsohe gra
ven stak hij zich in allerlei twisten, vooral
met Vlaanderen. Dapper was hij, want hij
onderwierp de West-Friezen, die altijd zoo
prat op hun onafhankelijkheid gingen. Maar
ook minzaam, want hij wist de West-Friezen
sterk aan zich te binden. Echter zocht hij
invloed uit te breiden ten koste van de
edelen, waarbij er waren, die hem trouw
dienden. Dit alles was een gevolg van de
groote eerzucht van Floris V. Hij zocht in
aanzien te komen aan 't Engelscfoe hof en
wist gedaan te krij-gen, dat de zoon van ko
ning Edward zich verloofde met zijn dochter.
Maar de Engelsche koning was Floris V niet
gunstig gezind en toen Floris in oorlog ge
raakte met -den graaf van Vlaanderen, maak
te Edward misbruik van de positie, door den
wol-handel aan Dordrecht te ontnemen en
naar Brugge en Mechelen te verplaatsen. De
Zeeuwsche edelen waren ontevreden over het
bondgenootschap met den En-gelschen ko
ning en vielen daarom Floris V ook af, zoo
dat zij den graaf van Vlaanderen steun bo
den. Toen zocht Floris V 'h-ulp bij den Fran-
schen koning en deze, Filips IV, de Schoone.
de erfvijand van Edward, hielp hem al te
gaarne, want deze had ook het oog op
Vlaanderen geslagen en wist dit la-ter aan
zich te onderwerpen.
Floris V hielp ook den bisschop van Utrecht,
die last bad van Gijsbrecht van Amstel en
Herman van Woerden, maar de bisschop z-al
daar zelf wel de oorzaak van geweest zijn,
omdat deze geestelijken altijd doende wa
ren hun wereldlijken invloed uit te breiden.
De bisschop en Floris V sloten een verbond,
zeer tot nadeel van den eerste, want Floris
V wist zijn invloed ook in 't Sticht sterk uit
te breiden.
De eerzucht, waarbij Floris V zijn eigen,
hem getrouwe edelen niet ontzag, is hem ten
val geworden. Want daardoor h-eeft hij vele
edelen tegen zich in genomen. Zoo ook Her
man van Woerden, die zijn neef, Gijsbrecht
van Amstel, had bijgestaan in zijn strijd te
gen den bisschop van Utrecht. Floris V wil
de wraak nemen op Heriman, maar de heer
van Woerden wilde niet strijden tegen zijn
vorst en vluchtte buitenslands. Toen heeft
Floris V groote verwoestingen aangericht op
de bezittingen van Gijsbrecht van Amstel en
Herman va-n Woerden en deze zeer tegen zich
verbitterd. Toen hij ook Gerard van Velsen
tegen zich innam, was het lot van Floris V
beslist.
Gerard van Velsen was eerst een getrouw
dienaar van den Graaf van Holland en Zee
land. Hij was zijn raad en geheimsecretaris.
De oude Chronycke van 1595 vertelt dat dit
wel een gevolg was van een groot onrecht
dat Gerard van Velsen was aangeadan. Floris
V had den broeder van Gerard doen ont
hoofden en Velsen zelf bijna een geheel jaar
gevangen gehouden. Echter bleek de be
schuldiging valsch en toen heeft Floris V
hem boven de andere edelen verheven om
zijn vriendschap weer te krijgen.
De graaf wilde Velsen blijkbaar beloonen
en bood hem een vriendin- van hem, een zeer
schoone jonkvrouw, als vrouw aan. Heer
Gerard weigerde en toen Floris V bleef aan
dringen, zeide Velsen, dat hij, wanneer hij
trouwde, in geen geval -de vriendin van zijn
heer tot vrouw zou nemen. Dit pleit zeker
voor het karakter van Velsen en toen Floris
V hem toch bleef lastig vallen nam hij de
dochter van Herman van Woerden tot
vrouw.
W-ie de choone jonkvrouw, Floris' vrien
din, geweest is, is n-iet bekend, maar gelijk
zoovele andere van zulke vrouwen in de ge
schiedenis, is zij de booze genius geweest vol
gens de oude kroniek, die den Graaf aan
zette tot wraak.
Floris V zond Velsen met een zending bui
tenslands en reed met eenige edelen naar
het slot Kronenburg, waar Heer Gerard
woonde. Vrouwe Machteld ontving hen zeer
vriendelijk en bewees hem de eer, welke hem
als vorst verschuldigd was. Het verhaal luidt
dan, dat Floris V dringend verzocht heeft
om een onderhoud onder vier oogen met
vrouwe Machteld, wijl hij zeer bijzondere za
ken met haar te bepreken had. En vrouwe
Machteld gaf toe en ontving den Graaf in
Velsen.
G. VOET.
N. S. B. EN R. S. P.
Door het bestuur van de plaatselijke afdee-
ling van de Rev. Socialistische Partij was aan
het bestuur van den Kring IJmuiden der
N. S. B. verzocht medewerking te verleenen
voor het organiseeren van een debatavond.
Het -bestuur der R. S. P. heeft thans van
den heer P. Kok, Kring-leider der N. S. B. he'
volgend antwoord ontvangen:
„In antwoord op uw schrijven dd. 11 Juni
1934 deelen wij u mede, dat wij uw brief door
verandering in de Kringleiding niet eerder
konden beantwoorden. Wat betreft het orga
niseeren van een debatavond met uw R.S.P.
verwijzen wij u naar onze N.S.B.-vergadering
te IJmui-den op 12 September 1934 in Thalia
met als spreker C. Frenay, waar debat is toe
gestaan en van welke gelegenheid u ge
bruik kunt maken".
NEDERLANDSCHE ROODE KRUIS
Het afdeelingsbestuur verzoekt ons plaat
sing van het volgende:
De leden der transportcolonne en helpsters
en adspiranthelpsters worden uitgenoodigd
op Donderdag 30 Augustus des avonds 8 uur
aanwezig te zijn in het Gymnastieklokaal van
School H aan den Wijk-aan-Zeeërweg.
Voor de j aarlijksche collecte, welke zal wor
den gehouden op Zaterdag 1 September a.s.
in onze gemeente, wordt een groot aantal da
mes en meisjes gevraagd, die bereid zijn haar
medewerking te verleenen. Gezien het vele
goede werk, dat onze Eerste Hulp bij Onge
lukken in de gemeente verricht, twijfelen wij
er niet aan of deze collecte zal een succes
worden.
De dames worden verzocht zich aan te mel
den bij Ploegcommandant Bakker, Cronjé-
straat, hoek Koningin Wilhelminakade.
DE NATIONALE KAMPIOENSCHAPPEN
DER LANDELIJKE RUITERS.
Het is gewoonte geworden, sinds het eerste
lustrum in 1931, om telkenja-re nationale
kampioenschappen voor landelijke rijvereeni-
gingen te houden, zoo mogelijk voorafgegaan
door gewestelijke kampioenswedstrijden.
Zoo heeft men -sindsdien nationale kam
pioenschappen gehad in Stadskanaal en Gro
ningen en -dit jaar zal Zoelen de eer hebben
honderden landelijke ruiters uit alle deelen
van het land in dit hartje van de Betuwe te
mogen ontvangen.
Op 6 en 7 September zullen daar bij Tiel de
beste patrouilles z-ich meten om den kam
pioenstitel.
Niet alleen echter zal men de beste spring
en rijpaarden der Nederlandsche landelijke
ruitersport zien; ook tal van extra-goede tuig
paarden en fokmerriën zullen worden voorge
hracht.
De organisatie is in handen der plaatselijke
rijvereeniging.
HET PROGRAMMA VAN THALIA
Het feestprogramma, dat deze week in Tlia
lia wordt vertoond, bevat een buitengewone
attractie. Op het tooneel zullen optreden The
Bonnes Artists, oogenschijnlijk een kwaadaar
dige troep, maar die zich ontpoppen als ge
moedelijke moderne muzikanten. De wijze,
waarop deze band zich vertoont en optreedt
is hoogst origineel. Een moorddadig uitziend
mortier brengt vroolijkheid in de zaal, als
het ten slotte muziek in plaats van verderf
„uitstrooit".
Als hoofdfilm wordt vertoond het indruk
wekkende filmwerk „Opgejaagde menschen"
De korte inhoud van deze film is als volgt:
Vincent Olivier, een meubelmaker in een
klein dorpje nabij Marseille, staat op het punt
in het huwelijk te treden met de dochter van
den burgemeester. Uit zijn eerste huwelijk
heeft hij een achtjarig zoontje, Boubou. Op
zijn huwelijksdag, als de geheele familie met
de notabelen rond den feestdisch geschaard
zit. ontdekt de politie, dat Olivier in werke
lijkheid de vroegere tuchthuisboef Bernier
is, die tien jaar geleden is ontsnapt. Hem was
ten laste gelegd, dat hij een roofmoord had
begaan en in weerwil van zijn ontkentenis
was hij tot levenslange gevangenisstraf ver
oordeeld. Volgens de Fransche wet verjaren
alle misdrijven na twintig jaar; nog twaalf
uur en deze termijn is voorbij. Vincent, die
bemerkt, dat zijn gevangenneming op komst
is, laat het bruilofts-gezelschap in den steek
en vlucht met den kleinen Boubou, om zich
de v/einige uren, waarna het feit verjaard zal
zijn, schuil te houden. Hij verbergt zich met
den jongen in een doodkist, die door zijn
knecht naar de plaats van bestemming wordt
gebracht. Doch spoedig wordt de vlucht ont
dekt en nu begint er een avontuurlijke jacht.
De kleine Boubou maakt de geheele wilde
jacht mee, in de gedachte, dat het niet de
politie, maar ,.de zwarte man" is, voor wien
zijn vader zich tracht te verbergen. Hun
schreden voeren hen naar de kermis, waar
de vluchtelingen in de menschenmenigte ho
pen te verdwijnen, maar men is hen op het
spoor. Er breekt een paniek uit, als een paar
te ijverige achtervolgers eenige schoten lossen
en een paard op hol slaat» Steeds weer; gelukt
het Olivier en zijn zoon op het laatste oogen-
blik te ontsnappen, totdat de „dame zonder
onderlijf", het sensatienummer van een ker
mistent, hen in haar woonwagen verbergt.
Maar ook hier wordt Olivier ontdekt en
gearresteerd.
Alleen met het kind bekent de vrouw haar
schuld aan den moord, waarvoor Vincent ja
ren geleden onschuldig werd veroordeeld en
onder den indruk van het arme, verlaten kind
herhaalt zij haar bekentenis voor den rechter.
Nu zitten zij weer in de banken
En luisteren met het eene oor,
Want van daarbuiten dringen klanken,
Met zachte lokstem, tot hen door.
't Was eenig op den eersten morgen.
Je zag de oude vriendjes weer,
Maar nu, nu dalen zware zorgen
Weer op de kleine hoofden neer.
De ramen van de klas staan open.
De zon schijnt op de lessenaar,
Je hoort een ijscoventer loopen.
Zijn gongslag roert een teere snaar.
Je kunt zoo moeilijk zitten blijven,
Je bent er niet meer aan gewend,
En dan nog lange zinnen schrijven,
Of sommen die je niet goed kent,
Wanneer j' in de vacantiedagen,
Ook dikwijls schooltje hebt gespeeld,
Dan is het anders, meer bij vlagen,
Dan hou je op als 't je verveelt.
Maar als het hier je gaat vervelen,
Zoodat je graag wat anders wil,
Dan kan je maar niet zoo gaan spelen,
Dan moet je stil zijn, al mar stil,
Hè, hoor nou toch die vogels fluiten,
Wat duurde die vacantie kort,
(Zeg Jantje, kijk daar niet naar buiten,
Zit stil en oogen naar het bord)
Het kan nu toch niet lang meer duren,
Hoera de bel, wat is dat fijn,
Nu zal het voor een tweetal uren,
Weer eventjes vacantie zijn.
P. GASUS.
VELSEN
Het nieuwe programma van
„De Pont".
„Geheime zending".
De -Bioscoop „De Pont" heeft op haar nieuw
programma de Fox Film „Geheime Zending"
waarvan wij hieronder den verkorten inhoud
weergeven.
In de nabijheid van de mijnen te Redwood
in het Sierra-gebergte, woont Madison Clay
met zijn altijd vroolijke dochtertje Salomy.
In weerwil van alle kwajongensstreken, -die
Salomy uithaalt, is zij absoluut de lieveling
van de geheele omgeving. Tot haar hartstoch
telij kste bewonderaars behoort de postkoet
sier Bill, die echter zoowel van Jack, een ha
zardspeler, als van Ruf-e, een rijke zakenman,
zware concurrentie te duchten heeft.
Salomy bemoeit zich echter nog niet met
-de mannen, maar brengt haa-r -dagen zoele met
kinderlijk spel in bosschen en -bergen.
De eenige schaduw in het geluk va-n d-e fa
milie Clay is een ou-de veete met Larabie,
-die gedreigd heeft, Clay neer te schieten, zoo
dra hij er kans toe krijgt.
Op zekeren dag verschijnt er een vreemde
ling voor Clay's huis, die vraagt -naar Bald
win, een vooraanstaande persoonlijkheid uit
d-e omgeving, die eandidaat is gesteld voor de
burgemeestersverkiezing. Als d-e vreemdeling
verneemt, dat Baldwin naar de stad is ver
trokken, maakt hij rechtsomkeert, zonder een
woord over het doel van zijin komst te hebben
gesproken.
Salomy, die met eenige buurkinderen is
gaa-n zwemmen, ontmoet den vreemdeling, die
zij met haar uiterlijk zóó betoovert, dat hij,
heelemaal in de war van deze ontmoeting,
wegrijdt.
Hu-n samenzijn wordt echter gadegeslagen
door Baldwin, die zich in d-e buurt verstopt
heeft. Ais hij eenige bel-eedigende uitlatingen
doet, w-ordt Salomy zóó woedend, dat ze hem
een f linken draai om de ooren geeft. Zij loopt
naar huis en treft daar Rufe, den rijken za
kenman, die juist aan haar vader om haar
hand vraagt. Zij is nog woedend -over de be-
leediging, welke Baldwin haar aangedaan
•heeft en belooft, met Rufe te zullen trouwen,
zoodxa hij Baldwin gedood heeft. Rufe ver
laat het huis, ontzet over -deze voorwaarde.
In het kamp heerscht groote opwinding;
de postkoets is overvallen en beroofd. Salomy
ontdekt, eigenlijk zonder het te willen, dat
„Roode Peter" de dader is. De sheriff zit hem
reeds -op de hielen, want „Roode Peter" heeft
ook weer gestroopt. Korte metten worden er
gemaakt: Hij zal hangen!
Intusschen heeft- de vreemdeling Baldwin
gevonden, op wien hij -wraak wil nemen, daar
deze gedurende den oorlog zijn zuster den
dood heeft ingedreven. Baldwin wordt in een
duel neergeschoten en de vreemdeling ont
komt. Rufe probeert, hem met zijn. speurhond
te achterhalen, ontdekt hem en hij wordt ter
dood veroordeeld. De wet staat echter toe,
dat een ter-dood-ver oordeelde begenadigd
kan word-en, door de liefde van een meisje.
Het is Salomy, die -den vreemdeling van d-en
galg kustHaar eerste kus.... De vreem
deling is nu vogelvrij.
Na ital van spannende momenten komt het
slot, op een wijze, waarnaar men niet behoefde
(te raden-.