GROOTE EN KLEINE
mogendheden.
RUSLAND EN DE VOLKENBOND.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS
Oostenrijk.
Genève.
Door GRAAF SFORZA.
Radio-Procramma
I
BUITENLAND.
Politieke commissie aanvaardt Rusiand's toetreding.
38 stemmen voor, 3 tegen en 7 onthoudingen. Zwitserland,
Portugal en Nederland stemden tegen. Scherpe rede van
bondsraad Motta.
GENèVE.
Maandag is de zitting van de politieke com
missie van de Volkenbondsvergadering door
den voorzitter de Madariaga geopend. Op de
agenda van de commissie stond in de eerste
?ra1fts u 'het toetreden- van Rusland tot den
Volkenbond. Als eerste spreker trad de Por-
tugeesche minister van buitenlandsche zaken
Da Ma-ta op. die het afwijzende standpunt
van Portugal motiveerde. Spr. drukte als zijp
meening uit, dat de bolsjewistische propa
ganda na het toetreden van Rusland nog in
tensiever zou worden gevoerd en wees op het
feit dat Rusland door tal van staten nog niet
de jure erkend is. Vervolgens sprak ds Zwit-
sersche gedelegeerde, bondsraad Motta. Hij
zeide dat Zwitserland zijn besluit eerst geno
men had na uitvoerige raadpleging van het
volk.
DR. MOTTA.
Zwitserland aldus vervolgde Motta is
steeds aanhanger van de idee van den Volken
bond geweest. Hij persoonlijk heeft in vroeger
jaren gehoopt dat Rula-nd eens zou genezen
„van de ziekten van het Bolsjewisme" om te
kunnen samenwerken met den Volkenbond.
Hij heeft bij alle vriendschap het -tegenwoor
dige Russische regime echter nooit kunnen
erkennen.
Zwitserland moet besluiten zooals het doet,
omdat -toestemming gelijk zou staan met het
herstel der betrekkingen. Het Russische com
munisme, zoo zeide Motta, beteekent op het
gebied van religie, -moraal,, zeden, economie
politiek en cultuur -de radicale vernietiging
van alle denkbeelden, waarop leven en stre
ven slechts berusten. Het communisme roeit
het gezinsleven uit. Het is de meening va^
Zwitserland, dat Rusland tracht, zijn wereld
beschouwing aan de geheele wereld op te
dringen. Rusland zal niet aflaten van het po
gen, -de wereldrevolutie te organise eren. Zwit
serland rekent er op, dat a-l-le andere staten
he-t zullen helpen om te verhinderen, dat Ge
neve ,,een haard van vernietigende propa
ganda" wordt.
Nadat de Belgische gedelegeerde Jaspar het
woord gevoerd had, sprak de Nederlandsclie
minister van buitenlandsche zaken, Jhr. de
Graeff, die eveneens zijn bezwaren tegen de
opneming van Rusland uiteenzette.
Ook de Argentijnsche gedelegeerde Canbilo
bracht bedenkingen in.
De Fiian-sohe minister van buitenlandsche
zaken Bar-thou zette daarna het Fransohe
standpunt, uiteen -en herinnerde aan de ver
klaring der Russen, dat zij zich verplichtten
zich te onderwerpen aan de bepalingen van
Ehet Volkenbondsstatuut. De Russische propa
ganda aldus Barthou zou -dan -pas ge-
gevaarlij'k worden, als men Rusl-and zou te-
r-ugstooten. De staat, die zich tegen Rusland-?
toelating verklaart, neemt een zware verant
woordelijkheid op zich. De toelating van Rus
land is in het belang van dien Volkenbond en
den vrede. Frankrijk, Engeland en Italië ne
men te zamen met Polen de -toelating van
Rusland op zich.
Eden zette in korte woorden het standpunt
der En-gelsche regeering uiteen. Engeland
moet op de bres staan voor de umversaliteh
van den Volkenbond -en het is dan ook van
aneen-ing dat een zoo groot land met een zop
igr-oote bevolking niet buiten den Volkenbond
kan blijven. Aloisi verklaarde, dat zijn land
het standpunt van Engeland en Frankrijk
•dee.lt. Ook de Poolsc-he minister van buiten
landsche zaken verklaarde, dat Polen toe
stemde in de opneming van Rusland. Een
dergelijke verklaring werd ook afgeTe?d dood
den Tsiechischen minister van buitenland
sche zaken Benesj. door den Caoadeeschei-
premier Bennett, door -den Turks-cb-m mins
ter van buitenlandsche zaken Tewfik Roesid:
Bey en door den Spaanschen gedelegeerd
Madariaga.
Daarna stelde Madariaga een motie voor.
waarin tot uitdrukking wordt gebracht, dat de
zesde commissie, na kennis te hebben genomen
van de aan Rusland gedane uitnoodiging door
34 staten en van het Russische antwoord, vol
gens hetwelk Rusland zich bereid verklaart
zich te onderwerpen aan alle verplichtingen,
die zijn toelating tot den bond meebrengen,
de Assemblee voorstelt, Rusland in den Volken
bond op te nemen
Deze motie werd door de politieke commissie
aangenomen met 38 tegen 3 stemmen en 7
onthoudingen.
Tegen stemden Nederland. Zwitserland en
Portugal, terwijl België, Luxemburg, Cuba,
Argentinië, Nicaragua, Peru en Venezuela zich
van stemming onthielden. Bij de stemming
waren niet aanwezig Finland, Panama, Para
guay en Siam.
Massa-arrestatie van socialis
ten en communisten.
Uit Linz wordt gemeld, dat in verband met
een waargenomen oplevende activiteit in Op-
per-Oostenrijk vierhonderd sociaal-democra
ten en communisten zijn gearresteerd en aan
de justitie zijn overgeleverd. Meer dan de helft
der gearresteerden zou reeds in spoedproces-
sen veroordeeld zijn.
Groote demonstraties voor
bisschop Wurm.
Inmenging der Duitsche Rijkskerk verwekt
ontstemming.
Zaterdag en Zondag zijn in Würtemberg
en in Beieren, in verband met de schorsing
van bisschop Wurm van de Würtemburgsche
staatskerk door rijksbisschop Müller en de
interventie van dr. Jager, groote betoogingen
gehouden.
Dr. Wurm is zeer populair en het meeren-
deel der Würtembergsche Protestanten schijnt
de drastische inmenging der Rijkskerk sterk
af te keuren. Er zijn Zaterdag in Würtemberg
protestvergaderingen gehouden, waarin groote
verontwaardiging werd geuit over de poging,
dr. Wurm in een financieel schandaal te be
trekken. Openlijke beschuldigingen van bui
tensporigheid waren namens de centrale kerk-
regeering te Berlijn uitgesproken, plaatselijke
nationaal-socialistische functionarissen tracht
ten zich in de vergaderingen met de zaak te
bemoeien, doch naar gemeld wordt zijn zij
door de verontwaardigde menigte hardhandig
aangepakt.
Intusschen heeft Dr. Wurm zijn schorsing
niet aanvaard. Hij betwist de wettigheid daar
van en beschouwt zich nog steeds als leider
van de Staatskerk, hoewel hij geen toelating
krijgt tot de kerkgebouwen, welke bezet wor
den door een speci-ale commissaris van Dr.
Jager en de nieuwe dienstdoende bisschop.
Nog een bisschop op de nominatie.
De schorsing van den anderen „weerbarstige"
Zuid-Duitschen bisscho-p. dr. Meiser van Beie
ren wordt thans in Berlijn in overweging ge
nomen en men verwacht dat binnen enkele
dagen het schorsingsbesluit zal worden mede
gedeeld.
Het decreet waarbij bepaald wordt dat de
kerkelijke dienaren den eed op Hitler moe-ten
afleggen, zooals deze is voorgeschreven voor
ambtenaren en militairen schijnt nog meer
•onrust te wekken dan de interventie in Wür
temberg hoewel beide kwesties ten nauwste
met elkaar samen hagen.
Zevenduizend geestelijken solidair.
Zeven duizend van de 16,000 geestelijken
zijn het met deze kerkelijke beweging eens en
het verluidt dat zij vastbesloten zijn zich te
gen het decreet in zijn huidgen vorm te ver
zetten in het bijzonder omdat thans meer be
kend wordt van de eventueele stichting van de
Duitsche nationale kerk. Vrijdag loopt den tijd
waarbinnen den eed moet worden afgelegd,
ten einde. Tot nu toe hebben, voor zoover be
kend, nog geen leden der kerkelijke beweging
den eed afgelegd.
Spontane huldiging van dr. Meiser.
Over de te München gehouden betooging
meldt V. D.:
De beslissing van de Beiersche Evangelische
geestelijken zich te verzetten tegen den d wang
zich bij de staatskerk aan te sluiten heeft
aanleiding gegeven tot een spontane de
monstratie te München.
De St. Mattheuskerk, te München, de be
langrijkste Protestantsche kerk aldaar was
Zondagochtend geheel bezet toen Dr. Meiser
de Evangelische staatsbisschop van Beieren
een predikatie hield naar aanleiding van Ko-
rinthe XIII, 8; Wij kunnen niets tegen de
waarheid doen doch slechts om de waarheid.
Dr. Meiser verklaarde, dat de huidige strijd
in de Duitsche Evangelische kerk. een strijd
was om de zuiverheid van het ware geloof.
Er werd een resolutie voorgelezen van de
Evangelische geestelijken van München,
waarin Dr. Meiser en Dr. Wurm, de onlangs
afgezette bisschop van Würtemberg krachtig
werden verdedigd tegen de beschuldigingen
van hun tegenstanders.
Toen de resolutie was voorgelezen zong de
gemeente de beide laatste verzen van „Ein
feste Burg".
Zij verlieten de kerk, nog steeds zingende,
en trokken door destraten in een optocht van
ongeveer 2000 personen. Voor het paleis van
den bisschop hielden zij halt. Dr. Meiser kwam
als antwoord op toejuichingen en het gezang
van Protestantssche liederen op het balcon en
sprak de menigte toe.
Hij zegde dank voor de demonstratie van
trouw en legde den nadruk op zijn eigen trouw
aan den Führer en het Derde Rijk en ver
klaarde dat hij ook iederen dag voor Hitier
bidt. Hun strijd was niet van politieke doch
van kerkelijken aard en spruit voort uit het
geestelijke leiderschap van de kerk.
De menigte onderstreepte den eisch van
den bisschop dat de strijd niet van politie-
ken aard is door het zingen van Deutschland
über alles en het Horst Wessel-lied totdat
twee politie-auto's aankwamen, bemand met
S.A. en leden van de gewone politie. De me
nigte ging toen uiteen. Een groep vereenigde
zich later voor het Bruine Huis, waar opnieuw
werd gezongen „Ein feste Burg".
In welingelichte kringen is men van meening
dat de gebeurtenissen van Zondag de voorbo
den zijn van belangrijke maatregelen welke
genomen zullen worden tegen de kerkelijke
oppositie in Beieren en de benoeming door
den Rijksbisschop van een commissaris voor
de Beiersche kerk.
Ook demonstraties te Neurenberg.
Gemeld wordt, dat dergelijke betoogingen
eveneens hebben plaats gehad in Neurenberg,
een belangrijk Protestantsch centrum in
Beieren.
Verklaring van dr. Marahrens.
Dr. Marahrens, de bisschop van Hannover
heeft zich tot de onder hem staande geeste
lijken gewend met een rondschrijven, waarin
hij verklaart, dat gebruikmaking van geweld,
zonder rekening te houden met het geweten,
slechts een breuk in de kerk tengevolge zou
kunnen hebben en de eenheid van de natie
niet ten goede zou komen.
S. A. MAN MISDRAAGT ZICH TEGENOVER
ZWEEDSCHE ATHLETEN
Kort voordat de trein, die de groep Zweed-
sche athleten uit Turijn naar Zweden terug
zou brengen, uit Berlijn zou vertrekken, wan
delden twee hunner rond en bekeken de win
keluitstallingen. Een troep nazi's marcheerde
met het vaandel voorop voorhij. De Zweden
keerden zich om teneinde er naar te kijken
toen een man uit het gelid snelde en den bei
den Zweden een oorveeg gaf met de woorden
„Gruss' die Fahne". Het geval wekte beroering
onder het wandelende publiek en verscheiden
Duitschers rieden den athleten aan aangifte
te doen bij de politie. De trein zou evenwel bin
nen enkele minuten vertrekken en om niet te
laat te komen gingen de Zweden naar het
station.
In den trein bevond zich een Duitsch ambte
naar die vernam wat er gebeurd was. Hij
zond dadelijk een telegrafisch rapport er over
naar Berlijn.
Te Stralsund kwam een politie-ambtenaar
den leider van de groep de verontschuldigin
gen van het hoofd van den staat aanbieden.
(Alg. Handelsblad)
OTTO VAN HABSBURG IN BELGIë TERUG
Aartshertog Otto van Habsburg is Zondag-
met het Noorsche stoomschip „Brabant" uit
Oslo te Antwerpen gearriveerd. Hij was verge
zeld van zijn vleugeladjudanten markies Pal-
laviccini en graaf Degenfeldt.
Ex-keizerin Zita verwelkomde haar zoon.
met wien zij onmiddellijk per auto vertrok
naar Steenockerzeel.
BERGSPORT EISCHT OPNIEUW ZEVEN
SLACHTOFFERS.
Een gezelschap van zeven Duitsche alpinis
ten is Zondag in de Beiersche Alpen dood ge
vonden. Allen waren doodgevroren en aan
gezien het geroutineerde Alpinisten betreft,
gelooft men dat zij door een ongeluk zijn
troffen.
Geen zetel voor China in den
V olkenbondsraad.
GENèVE, 17 September (Reuter). He
den werd vernomen dat China niet herkies
baar is voor een zetel in den Volkenbonds-
raad.
Winst voor links bij de
Zweedsche verkiezingen.
Verlies bij de conservatieven.
STOCKHOLM, 17 September. (Reuter). Zon
dag hadden in Zweden verkiezingen voor het
Lands-ting plaats. De voorloopige resultaten
luiden
Conservatieven: 275 (tot dusver 329) zetels.
Economische partij 217 (187) zetels.
Volkspartij 117 (138) zetels.
Soc. Dem. Partij 503 (469) zetels.
Socialistische partij 13 (3) zetels.
Communisten 9 (6) zetels.
Er blijkt dus een belangrijke verschuiving
naar links te hebben plaats gevonden.
Kan men zich reeds onttrekken aan de po-1
litieke beteekenis van de alarmkreten, die de
zenuwen van Europa gedurende de laatste
weken zoo geschokt hebben?
In het Westen was het de plotselinge span
ning tusschen twee dictatoriale regeeringen,
nog wel kort nadat beider leiders elkaar ge
troffen hadden op een ontmoeting, die ons
als een bevordering van de samenwerking was
beschreven. In het Oosten was het de groeien
de spanning tusschen het feodale Japan en
Sovjet-Rusland, dat gelooft, dat Wladiwostok
meer en meer aan de genade is overgeleverd
van een régime, hetwelk zich gereed voor den
aanval houdt. Langs den Rijn accentueert de
tegenstelling zich tusschen Fransche en Ger-
maansche mentaliteit.
Het is duidelijk, dat het de groote mogend
heden zijn, waartusschen het oorlogsgevaar
bestaat. Zij overdrijven te sterk, wanneer zij
zooals sinds 1919 de gewoonte is ver
zuchtingen blijven slaken als: „Helaas, men
heeft Europa gebalkaniseerd Een phrase,
die dubbel onjuist is, want zelfs in de dagen
van de Balkanoorlogen vormden de ma
noeuvres en de intriges van het Weenen der
Habsburgers en het Sint-Petersburg van de
grootvorsten de oorsprong van alle dwalingen
en fouten van de jongste vijandelijkheden in
het Oosten,
Zelfs thans zou men, wanneer de geestes
gesteldheid der kleine Europeesche volken
zuiver in studie zou worden genomen, een
aantal teekenen kunnen opmerken, die in de
richting gaan van een eerlijke, internationale
verstandhouding, terwijl de groote volken
meer en meer door de ziekte der intellectueele
en economische isoleering schijnen aangetast
te worden. Zien wij in onze dagen niet het
oude diplomatieke dogma van den eeuwigen
haat tusschen Bulgaren en Serven verdwijnen,
het dogma, waarop de egoïstische en blinde
politiek van Oostenrijk was gebaseerd en
waarvan de kortzichtigheid vreemd en ver
nederend genoeg werd overgenomen door
het groote land, dat zeshonderdduizend van
zijn kinderen had geofferd om het oude
Oostenrijk uit de Europeesche gemeenschap
te stooten?
Ik zie heel goed het sceptische glimlachen
van de „real-politiker": de kleine naties zijn
bevreesd voor beslissingen door middel van
geweld, omdat zij zwak zijn. Ma-ar dat ant
woord is niet veel meer waard, dan een reeds
lang vergeten gezegde van Nietzsche: ..Ds
eerste mensch, die niet de kracht had een klao
terug te geven verklaarde: I'k ben Christen".
Als dit wordt toegegeven door een Europa, dat
er zich op beroemt Christelijk te zijp, is er
reden om de naieve vernieuwers van het
Walhalla in Duitschland te verkiezen boven
hen, die revolutie en reorganisatie reeds ach
ter den rug hebben.
De waarheid zelfs teruggebracht tot haar
meest bescheiden afmetingen is, dat de
kleine volken oneindig bekwamer zijn in het
begrijpen. va.n en het aanpassen aan hun
buurstaten. Intelligenter, wijzer misschien? Ik
wil het niet bevestigen; maar ongetwijfeld
meer vertrouwd met de internationale ge
dachte, die zooveel minder rijp is bii de groote
Europeesche volkeren. Vele Engelschen, Fran-
schen en Italianen gelooven, dat zij aan hun
eigen cultuur genoeg hebben. Vele Duitschers
Amerikanen denken er precies zoo over en
meenen zelfs hun land -met een Chineeschen
muur te kunnen omgeven.
De Franschen en de Duitschers begrijpen
elkaar nooit; de Franschen en de Italianen
begrijpen elkaar dikwijls niet. Maar de Neder
landers, de Scandinaviërs en de Tsjechoslo-
venen -begrijpen de Fransche en Duitsche
geestesgesteldheid; de Zwitsers en een groot
aantal Joeg-oslaven begrijpen de Duitschers,
Italianen en Franschen opperbest; de Bulga
ren begrijpen de Russen en de Turken
De kunst zijn buren te begrijpen is meer dan
een behoefte voor de kleine naties van
Europa; zij is een essentieele voorwaarde
voor hun nationaal gevoel. Als een Jadot, een
Francqui en andere minder bekende Belgen
in Chinia zooveel beter geslaagd zijn dan de
vertegenwoordigers der groote staten, is de
oorzaak dezelfde; zij waren slechts Belgen,
daarom begrepen zij beter. Maar wat onge
lukkigerwijze nog niet geheel en al in tal van
kleine landen begrepen wordt is, dat men
zelfs uit een oogpunt van patriottisch
egoïsme moet breken met het oude, kwet
sende dogma van de nationale souvereiniteit,
dat banden en verdichtingen buitensluit in
lijnrechte tegenstelling met datgene, wat
Thomas van Aquino reeds het Societas Natio-
num noemde. Maar welke is de groote mo
gendheid, die door haai' daden het recht heeft
verwijten aan de kleine volken te richten? Ik
ken er slechts één, groot inderdaad door haar
verleden en haar glorie: Spanje, het eenige
land totnogtoe, dat zijn internationale ver-
ONZE DAGELIJKSCHE
KINDER VER TELLING.
Span je, Chili en Turkije in den
V olkenbondsraad.
Bij de verkiezingen voor den Volkenbonds
raad, kregen Spanje, Chili en Turkije zetels
toegewezen. Zij behaalden resp. 51, 51 en 48
van de 52 geldige stemmen,
Ghina werd niet herkozen. „Niet China,
maar de Volkenbond verliest hierbij", verklaar
de Kwo Tai-tsji, de gedelegeerde van dit land,
na de stemming. „Het resultaat bewijst, dat
de Volkenbond een steeds meer uitgesproken.
[Buropeesch karakter krijgt".
Dat had hij nu liever niet moeten doen, want aan die
teekens van zijn voorname plaats als opperhoofd van het
dorp, mocht niemand raken. Hij pakte Piet beet, maar
die liet de ringen niet los en hoe harder hij schudde, des
te harder trok Piet aan de ringen.
„Laat toch los," schreeuwde de vlieger, die heel goed
wist, dat dergelijke majesteitschennis bij dit volkje niet
weinig gestraft werd. Het opperhoofd kneep Piet zoo
hard, dat hij van pijn wel losliet en op een wenk_ werd
bij dpor een toegesnelden onderdaan weggevoerd.
vroeger Italiaansch minister van
buitenlandsche zaken.
plichtingen in zijn republikeinsche grondwet
heett vastgelegd.
Ten opzichte van de staten, die dank zij de
verdragen van 1919 ontstonden of het leven
terug kregen verzuimden de groote mogend
heden hen te betrekken bij de economische
samenwerking. Aan het einde van 1918 had de
„Big Four", de vier groote staten, het slechts
voor het zeggen: maar zij vergaten deze na
ties een nieuw bewijs, dat in het verdrag
van Versailles de lacunen grooter zijn, dan
de feitelijke dwalingen.
Al of niet bewust hebben de groote mogend
heden voor oplossingen door middel van ge
weld min of meer verborgen sympathieën;
men heeft het nog kort geleden in Europa
kunnen zien, zooals men het een jaar gele
den in Mandsjoerije kon opmerken. En wan
neer het weeklagen van de Duitschers na 1919
nooit eenige werkelijke weerklank heeft ge
vonden, zelfs niet toen het gerechtvaardigd
was, is de ware reden daarvan de volgende:
zij beklaagden zich over het verdrag van Ver
sailles, dat zij als gewelddadig bestempelden
en zij vergaten zooals zij ook nu nog ver
geten dat de vredes, die zij wisten op te
dringen aan hun verbijsterde tegenstanders,
die van Brest Litowsk en Boekarest, duizend
maal wreeder en roofzuoh-ter waren.
En toch bevinden wij ons op het oogenblik
op den drempel van een nieuwe wereld en het
groote vraagstuk is nu het overschrijden zon
der geweld -te doen geschieden. Een jaar ge
leden stelde Benesj een ontstellende vraag:
„De kleine volken wenschem te weten, of de
Volkenbond bestaat of niet".
Op het antwoord wacht men nog steeds.
Een ding kan de internationale gedachte
nog redden va.n het bankroet, dat haar be
dreigt: de eensgezindheid der kleine naties
om in Europa een nieuwe -kracht op te roe
pen iten dienste van den vrede en de vrijheid.
Zijn het niet menschen als Hijmans vroe
ger en Jaspar thans, menschen als Benesj en
Unde-n geweest, die beter dan de leiders der
groote staten de urgente behoeften van
Europa tot uitdrukking hebben gebracht? De
kleine volken bezitten thans reeds het meest
geschikte materiaal tot -den opbouw en bin
nenkort dat voor een georganiseerd Europa,
den eenigen vorm, die levensvatbaarheid zal
hebben. He-t is aan dat Europa, waaraan- ik
dacht, bijna evenveel als aan de dringende
belangen van Italië toen ik als leider van
de buitenlandsche politiek van mijn land o.a.
de anti-Habsburgsche conventie toepaste en
de groeiende Kleine Entente ondersteunde.
Indien de kleine volken de ideale hervor
ming willen bespoedigen, welke alleen hun de
ware veilighei-d kan verschaffen, behoeven zij
slechts hun -moreeel en politieke kracht te be
seffen, precies zooals zij zich de cloodelijke ge
varen realisee-r-en, welke hen omringen,
(Nadruk verboden).
WOENSDAG 19 SEPTEMBER.
HILVERSUM 1875 M.
VARA. 8.— Gramofoonmuziek, 9.— On
ze keuken, door P. J. Kers Jr.
V.P.R.O. 10.Morgenwijding.
VARA. 10.15 Uitzending voor de Arbei
ders in de continubedrijven. 12.— Gramo
foonmuziek. 12,15 Klein Vara-ensem'ble o.l.v.
Frits Bakels. 1.— Gramofoonmuziek. 1,15
Klein Vara-ensemble o.l.v. Frits Bakels. 1.45
Voor de vrouwen. Mevr. Hilda VerweijJon
ker. „Orde". 2.— Zenderverzorging. 3.— Voor
de kinderen, m.m.v. het VARA-tooneel o.l.v.
Willem van Cappellen. 5.30 De Notenkra
kers o.l.v. Daaf Wins. 6.De Flierefluiters,
o.l.v. Jan van der Horst. 7.Sportuitzending
7.20 Vara-kinderkoor „De Roodborstjes".
7.40 Strijders van voorheen. 8.Herha
ling S.O.S.-berichten. 8.03 Orgelspel door Cor
Steijn. 8.15 Men vraagt en wij draaien. 8.30
De zaak Beresford-Seabright. Een hoorspelle
tje van El. Ellingworth. vertaald door Nel
Bakker. Opvoering door het Vara-tooneel, on
der leiding van Willem van Cappellen. 9.
Vara-orkest o.l.v. Hugo de Groot. 9.45 Vaz
Dias en Varia. 10.— De Flierefluiters o.l.v.
Jan van der Horst. 10.15 Beroemde zangers
op de plaat. 10.30 VARA-orkest o.l.v. Hu-go de
Groot. 11,15 Gramofoonmuziek. 12.Sluiting
HUIZEN, 301,5 M.
N. C. R. V. 8.Schriftlezing en meditatie,
8.15. Morgenconcert. 10.30 Morgendienst door
Ds. H. v. d. Elskamp. 11.— Gramofoonmu
ziek. 11.30 Radio-verbinding met het Hos-
pitaalkerkschip „De Hoop" kruisende op de
Noordzee. 12.Politieberichten. 12,15 Walter
Sieseking, piano speelt met het Londensch
Phil. Orkest, ol.v. Sir Henry Wood. 12,30 En
semble van der Horst. 2.— Populaire bespeling
van het studio-orgel door Ronald Parker. 3.
Lezen van Chr. Lectuur. „Op Hoop van Ze
gen" van A. Wapenaar. 3.30 Gramofoon
muziek. 3.45 Zenderverzorging. 4.Liederen-
recital door Louis Bogtman. bariton. 5.Kin
deruurtje door mej. A. Verhaar. 6.Land-
bouwhalfuurtje. 6.30 Onderwijsfonds voor de
Scheepvaart. 6.58 Zender overschakeling. 7.
Politieberichten en Ned. Chr. Persbureau. 7,15
Gramofoonmuziek of een greep uit het da-
gelijksch Gebeuren. 7.30 Technische lezingen.
M. M. Schipper „Het graf als eerste bouw
werk". 8.Concert door de Arnhemsche Or
kestvereniging onder leiding van Jaap
Spaanderman. 10.30 Sluiting.
LUXEMBURG 1304 M.
6.30 Luxemburgsche avond. Gevarieerd
concei't. 7.40 Concert door een kinderkoor.
8.20 Luxemburgsche concert door het om
roeporkest o.l.v. Henri Pensis. 8.35 Vervolg
Luxemburgsch concert. 9.10 Accordeonspel
door René Schmitt. 9,30 Pianorecital door
Réné Delporte. 9.45 Gevarieerd concert door
het omroeporkest o.l.v. Henri Pensis. 10.30
Dansmuziek (gr.pl.)
PARIJS. POSTE PARISIEN, 313 M.
8.09 Gramofoonmuziek. 8.05 Gramofoqn*
nwiziek, i
