De Koningin opent de
Staten-Generaal.
Nieuws van het Engelsche wegfront.
Kijkjes op de Amato.
Om de America Cup.
NEDERLAND
Een actief bewindsman.
Br is alleen nieuws van het wegfront in het
Engelsche land. Het is vaak naargeestig,
soms verbijsterend, nu en dan opwekkend. De
laatste eigenschap in het nieuws en in zijn
persoon levert de bewegelijke minister van
Transport met het Spaansche uiterlijk en den
althans Spaansch klinkenden naam. Hora
Belisha schijnt zich de taak te hebben opge
legd, bij afwezigheid van zijn aanbtsgenooten,
genoeg nieuws te verschaffen voor een volle
dig Kabinet. Wat zou de pers doen zonder hem
in deze dagen? Hij beweegt zich met dartele
sprongen over de witte lijnen der straten die
even zooveel boeien zijn géwordén voor het
verkeer. De verslaggevers en de spreekfilm-
machines vergezellen hem. Wanneer de avond
valt en ongewoon geroezemoes, als een drei
gend opstootje, in het hart van de metropool
in uw omgev' .g merkbaar wordt- dan blijkt
het Mr. Hore Belisha te zijn die met zijn
officieel circus en op zijn eigen bijzondere
wijze „op de vlakte" is. Het geeft geen pas een
ijverig en handelend overheidspersoon zoo
lichtzinnig te bespreken. Het kari slechts zijn
aard zijn, die hem zoo doet timmeren aan den
weg. Maar deze zijne afwezigheid van phlegrna
is zoo ongewoon in den gemiddelden lands- of
stadsbestuurdr dat men geneigd is het schoone
doel van 's ministers activiteit te vergeten in
de concentratie op zijn luidruchtige persoon
lijkheid.
De maatregelen, bij ministerieel besluit, vol
gen elkaar met verrassende snelheid op. Lut
tele dagen van ervaring met de Londensche
stiltezone (het nieuwste en het treffendste
voorbeeld van de betrekkelijkheid van alle
stilte) waren voor den Minister voldoende om
zulke zone's af te kondigen voor het gansche
land, voor zoo ver het bebouwd is. En het land
is bebouwd wanneer er wegverlichting is
Nauwelijks was de mare van de nieuwe na
tionale instelling tot aller- hersenen doorge
drongen of daar hadden de ambtenaren van
Transport, bezield door hun onweerstaanbaar
hoofd, reeds een ontwerp-examen voor den
voertuigbestuurder aan de openbaarheid prijs
gegeven. Over de wenschelijkheid van een
vaardigheidsproef voor automobilisten, als
middel om die slachting op het wegfront tegen
te gaan, of over het tegendeel, heeft men een
dozijn jaren gedelibereerd De contra's heb
ben het altijd gewonnen. Bh men wist niet
beter dan dat zij het voorgoed gewonnen had
den. De minister heeft eenvoudig uitgemaakt
dat het examen ver moet komen.en rnet
terugwerkende kracht. De 75.000 menschen
die sedert 1 April van dit jaar automobilist
zijn geworden zullen moet bewijzen dat zij
den titel waardig zijn. En in de toekomst zal
geen persoon gerechtigd zijn 'n motor voer tuig
te besturen tenzij grondige kennis van de weg
ende (een soort handboek van weg-etiquette).
van wezen en beteekenis van hand- en me
chanische signalen, van het automatisch
seinsysteem in de steden, rij- en stuurvaar-
digheid onder meer of minder benarde om
standigheden, dragelijk sterke oogen en on
vatbaarheid voor duizeligheid en nog beden
kelijker vormen van physieke ongesteldheid
bewezen zijn. De voetgangerslanen, als duo-
dimensiale ladders, verblindend wit op het
donkere asfalt over de straten gelegd, van
trottoir tot eiland, van eiland tot trottoir,
blijven zoowel hen die er speciaal mee zijn
verblijd als hen die er speciaal door warden
belemmerd verbijsteren. De Minister weet het.
Hij weet dat duizenden voetgangers nog niet
beseffen hoe zijn lanen moeten worden ge
bruikt en dat bestuurders van motorvoertui
gen nog maar slecht inzien wat zij met dit
kunstig lijnenspel, dat zij allerwege op hun
weg otnmoeten zullen beginnen. Dat is echter
voor den voort varenden Minister geen reden
zich in te toornen. In tegen-1 eel, hij heeft aan
de plaatselijke besturen van Londen opgedra
gen allie beschikbare schildersgezellen aan
het weirk te zetten opdat zij tegen 27 October
de stad over alle lengten en breedten zullen
hebben voorzien van voetgangerslanen ten
getale van minstens 10.000.
Verder is de ministerieele eigengerechtigheid
(ten behoeve van een inderdaad allerdringend
ste zaak) tot heden niet gegaan. Maar er is
alle reden te veronderstellen dat Mr. Hore Be
lisha niet zal rusten voordat de stiltezones het
daglicht hebben gezien en zijn verbod op ge
luidssignalen voor verkeer tot het volle etmaal
zal zijn uitgestrekt, en niet zal rusten voordat
alle straten van alle steden een maximum van
arrangementen in zwart en wit te zien zullen
geven.
De ontsteltenis is wat men aanduidt als auto
ikringen is niet gering. Wat, is de vraag, zal er
terecht komen van het Londensch verkeer,
van het verkeer in zijn geheel? 's Minister's
ingrijpend stelsel van verkeersregeling zal
worden gesteund door ingrijpende wetsvoor
schriften.
De bestuurder, die gisteren oan bijkomen
de omstandigheden nog vrij-uit ging na een
voetganger op een laan met zijn voertuig te
hebben gedood zal morgen alleen omdat zijn
slachtoffer zich op de laan bevond schuldig
worden verklaard en zijn straf moeten onder
gaan. Het besef er van zal hem van den aan
vang af worden bijgebracht en het effect kan
slechts zijn dat de bestuurder een vaart, welke
hem niet die gelegenheid zou geven binnen een
meter te stoppen, niet aan zal durven. Aan
merkelijke vertraging van het verkeer in de
stad moet het gevolg zijn. In deauto-kringen
voornoemd wordt niet zonder recht gerede
neerd diat het doel van rij verkeer meer wordt
gemist naarmate het trager gaat. 'Vlugge re
kenaars' hebben uitgerekend dat Londenaars
reeds nu door de verkeersopstoppingen per
jaar 200.000.000 uren verliezen, hetgeen in geld
uitgedrukt overeen zou komen met een schade
aan de gemeenschap van meer dan
30.000.000 per jaar. Het zijn indrukwekkende
cijfers maar men moet zich afvragen hoe de
berekenaars er aan komen. Het is twijfelach
tig of voor alle Londenaars, die in gemeen
schap de 200.000.000 uren in ledigheid in de
verkeersopstoppingen hebben doorgebracht,
tijd inderdaad geld is. En misschien heeft de
Minister, die zeer zeker het tempo dér wielen
wil vertragen, overdacht dat het voor de
veiligheid beter is het tijdverlies van vastge-
loopen verkeer geleidelijk te verdeelen over
de gansche baan. Een voertuig dat tien mi
nuten over een zekeren afstand doet in wat
men kenschetst als een goed gangetje en aan
het einde van den afstand tien minuten in een
opstopping moet wachten alvorens verder te
kunnen zou even ver zijn opgeschoten indien
het met de helft van de snelheid had gereden.
Blijkbaar is de ministerieele gedachtengang
dat de omzichtigheid van bestuurder en voet
ganger, die jiaren Safet-First-propaganda niet
vermochten in te prenten, moeten worden af
gedwongen door de afschaffing van getoeter
en door die telkens vermanende witte ladder-
patronen in den weg der wielen. Het probleem
van de dichtheid van het verkeer en de ontoe
reikendheid van de straatruimte wordt hache
lijker naarmate meer motorvoertuigen in de
steden verschijnen. Toeneming van verkeer
moet onafwendbaar tot vertraging leiden. Een
einde van het proces, dat van verkeer stilstand
zou maken, behoeft echter niet te worden ge
vreesd. Ontdaan van alle bijkomstigheden is
I (deze* weegt het zwaarst, SfiOO
gesneuvelden per jaar op het wegfront of een
gedeeltelijke miskenning van hst doel van
verkeer? De Minister is klaarblijkelijk van
meening dat het met die miskenning zoo'n
vaart niet zal loopen maai' dat een bewinds
man, die niet al het mogelijke en het bijna
onmogelijke zou doen om de slachting te ver
minderen, het vertrouwen, dat hem door zijn
benoeming is gegeven, ernstig zou beschamen.
A. K. v. R.
Alles nauwkeurig te beschrijven wat er op
de Amato te zien is, zou, in een artikel van
normale lengte, ondoenlijk zijn. Daarom zullen
we hier en daar een greep moeten doen uit het
vele belangrijke, dat er te zien is. De bezoeker
wordt allereerst verwelkomd door. een paar
bijenvolkjes, die dicht bij den ingang een aan
tal korven en kastjes bewonen. In het eerste
bijgebouw, het Pluimveehuis, zijn allerlei kip
pen ondergebracht en ineens begroet ons dan
het gezellige gesnater van een paar koppels
eenden. Donkere krielkippen met witte kuif
komen den leek voor als verkleede comedian-
ten, maar buitengewoon aardig is te zien het
verloop van grootte en aantal der eieren ge
durende een jaar, dat in September klein be
gint. Boven is een belangrijke stand van de
Ned. Zjjdeteeltvereeniging. Groote massa's
cocons liggen hier uitgestald en doozen met
echte en wilde zijderupsen zijn hier te zien.
De echte Zijderups (Bombyx Mari) heeft
het voordeel dat zij haar cocon spint uit een
lange idraad, die gemakkelijk „afgehaspeld"
kan worden. Zoo'n draad is wel 3000 m, lang,
maar men kan er slechts de middelste drie
tot zeshonderd, hoogstens negenhonderd meter
van gebruiken.
De rupsen leven van de bladen der Moerbei-
boomen worden, als ze zich ingesponnen en
verpopt hebben, gedood door verwarming. De
wilde zijderupsen spinnen niet een lange draad
en hebben dikwijls takjes aan de cocons vast
gehecht. Toch schijnt het nog wel de moeite
te loonen deze dieren in cultuur te nemen,
waardoor het dan de z.g. „halfwilde soorten"
worden. Het spinsel van de rupsen komt voort
uit een dubbele klier, die uitmondt aan de on
derlip en de draad bestaat uit vezelstof en
zijdelijm. De witte Moerbei (Marus alba)
schijnt speciaal voor de zijderups gekweekt te
worden. Langs allerlei landbouwmachines en
neustrekkende konijnen komen we dan aan
het hoofdgebouw, waarop met groote letters
Amato staat. De eerste indruk die we hier
krijgen is die via onzen neus, want een heer
lijke bloemengeur komt ons tegen. In de in
gebouwde ruimten langs de kanten zijn veelal
de producten van allerlei bedrijven tentoon
gesteld maar het middenterrein is één groot
bloemperk. De planten komen hier allemaal
zoo prachtig uit doordat de tusschenruimten
met frisch groen gras belegd zijn. Dahlia's in
allerlei kleuren, waaronder mooi donkerpaars,
overheerschen wel, maar er is ook een heel
mooi veld roode en witte cyclamen te bewon
deren, rose begonia's temidden van varens
(Chevelures) en een groote massa chrysan
then.
Het middengedeelte is iets opgehoogd en
hier staan uitheemsche soorten, zooals cac
tussen, wat palmen, een mooie boomvaren en
insectenetende bekerplanteh (Nepenthes). De
bekers bevatten een vocht waarin insecten,
althans gedeeltelijk, verteerd worden. Buiten-'
gewoon mooi is de uitstalling van groente en
fruit, dat den indruk maakt van een kleuren-
mozalek. De schuinoploopende tentoonstel
lingsruimte is hier verdeeld iin vierkante vak
ken of langwerpige strooken, die zijn gevuld
met roode tomaten naast blauwe druiven en
groene komkommers. De bovenrand is afge
werkt door een massieve rij van roode- en
savoyekool.
Vlak bij den ingang is een prachtige stand
met Tritomas op zwarten achtergrond. Deze
Tritomas zijn de bekende „vuurpijlen' die men
op het oogen,blik in bijna alle bloemenwinkels
ziet.
Op duidelijke wijze wordt gedemonstreerd
het verschil tusschen onze Hollandsohe en de
Z-weedsche granen. De eerste worden in Maart,
de laatste in Juni gezaaid, maar voor beiden
is Augustus de oogsttijd.
In Zweden heeft men dan nl. het voordeel
van de Middernachtzon, Het Zweedsche ge
was is kleiner dan het onze, maar de korrel-
waarde is gelijk.
De plantenziektekundige dienst te Wage-
ningen heeft ons ook veel belangrijks te laten
zien. De ziekten zijn hier aan versch of ge
conserveerd materiaal gedemonstreerd en hun
bestrijdingsmiddelen en tijd van toepassing'
zijn er aangegeven. Natuurlijk neemt de Iep-
ziekte hier een groote plaats in. Tegen deze
schimmelziekte, die de vaten verstopt en
daardoor voeds el transport belemmert en die
verspreid wordt door schorskevers, is nog geen
afdoende remedie gevonden. Maar er zijn reeds
soorten afgebeeld die minder gevoelig zijn dan
onze Holiandsche Iep.
De plantenziektekundige dienst te Baam
verricht eveneens belangrijk werk op dit ge
bied.
Houtdoorsneden met bruine verkleuringen
demonstreeren het inwendige ziektebeeld. Ook
gaat deze dienst uitvoerig na het voordeel en
de schadelijkheid van vogels als Spreeuwen,
Uilen en Meezen t.o.v. land- en tuinbouw.
Opvallend door vorm en' kleur zijn tenslotte
nog de Suriname-producten zooals groene en
gele. bananen (bacoven), Klappers (Oocosno-
ten), Citroen, Grapefruit, Mandarijnen en
Pompelmoes met zijn rood vruchtvleesch.
Ananas, Watermeloen en Advocaatvruchten
completeeren hier het schilderachtig geheel.
Deze advocaatvruchten zijn bruin en peer
vormig, het vruchtvleesch is vettig en de za
den leveren een roode verfstof. De boom be
hoort tot de Laurierachtiigen.
De platen „wilde rubber" of Balata zijn af
komstig van de bullet-tree. Aan de stam van
dezen boom worden insnijdingen gemaakt,
waaruit een melksap te voorschijn komt. Dit
sap wordt vervolgens ingedampt in de zon en
het ontstane vlies gedroogd.
Nog veel meer dan het hier beschrevene is
er op de tentoonstelling te zien en als we ein
delijk weggaan, nadat het al donker is ge
worden, kunnen we nog de verlichting bewon
deren, die langs de gevellijnen van al de ge
bouwen der Amato is aangebracht.
C. H. A.
Verdachte „Oranjeklanten".
Politie houdt autobus aan.
AMSTERDAM, 18 Sept. (V.D.) Van het
Mercatorplein zijn hedenmorgen een groot
aantal touringcars .vertrokken met leden der
vereeniging Princenvlag, ter bijwoning van de
opening der Staten-Generaal.
Een der wagens is door de politie aange
houden. Alle passagiers waren voorzien van
oranjestrikjes, maar hun Oranjegezindheid
bepaalde zich alleen'tot hun strikjes. In hun
hart waren zij communisten. Pe politie vond
het beter dat zij niet naar Den Haag gingen
De groote
zeilwedstrijd.
(Van onzen Londenschen correspondent.)
LONDEN, 17 September,
De eerste wedstrijd van de zeven (het jacht
dat vier van de zeven wedstrijden wint is
winner) tusschen de Amerikaansche Rainbow
en de Engelsche Endeavour is tenslotte bij be
slissing van het comité geen wedstrijd ge
weest. Een van de bepalingen is dat de 30
mijlen van de wedstrijdbaan moeten worden
afgelegd binnen 51/2 uur. Aangezien dit bij
de heerschende windkalmte niet mogelijk
bleek kreeg men, in de termen van dit
evenement, „no contest". De jachten hebben
dus de gansche serie nog voor de boegen. De
serie bestaat zooals gezegd uit zeven kampen,
maar ze wordt uiteraard niet voortgezet wan
neer een der jachten er vier heeft gewonnen.
Voor de Endeavour was het gelukkig dat de
eerste race niet telde, zooals het ongelukkig
was voor de Rainbow, die toen het onherroepe
lijk uur aanbrak zoowat anderhalven kilometer
vóór was. Het Amerikaansche jacht was toen
nog een kleinen kilometer van het eindpunt
af. Toen zijn bemanning merkte dat het ge
vaar voor „no contest" zeer ernstig werd zette
zij alle zeilen bij tevergeefs.*) Van Endea
vour is verklaard, dat ze bij kalmte haar beste
eigenschappen toonde, hoezeer ze in forschen
wind al het zeilvermogen kon ontwikkelen dat
Engelsche jacht-constructie en Engelsche zeil
vaardigheid een jacht kunnen verschaffen. In
de Atlantische wateren ter hoogte van New
port heerschte zeker in de tweede helft van
den wedstrijd die kalmte, die Endeavour's kans
heette te zijn. De troost, welke de Engelschen
hebben gekregen, is dat Endeavour in elk ge
val een veel betere uitdaagster is dan alle
Shamrocks van Lipton, den sportsman-krui
denier, ooit zijn geweest. Rainbow was 2 mi
nuten en 40 seconden vóór aan het einde van
de heenreis tegen den wind. Tegen dien tijd
was er van wind zoo goed als niets meer over
gebleven. De thuisreis was een zaak van Mee-
resstille en om de omstandigheden zonder
haar complement ..Glueckliche Fahrt". Zeil
werd bijgezet om vooruit te komen en ieder
vleugje wind te vangen. Hoewel wordt gezegd
dat de amateur-bemanning van Endeavour
perfect was in de behandeling van de zeilen
wordt deze voorstelling tegengesproken in de
gedetailleerde beschrijvingen van hijschen en
spannen. Bij de Rainbow scheen dit niets, bij
Endeavour veel te wensehen over te laten. In
dit feit herkent men het eenige permanente
nadeel waarmede een Engelsch jacht, dat de
America'. Cup terug wil winnen, in dezen tijd
nog te kè mpen heeft. De bemanning van het
Engelsche jacht moet geoefend worden in de
voorwedstiijden thuis en in den korten tijd in
Amerika, die voor den aanvang van den wed
strijd beschikbaar is. De tijd er tusschen moet
worden besteed aan het oversteken van den
oceaan. De Amerikaansche bemanning kan
intusschen met trainen voortgaan. In het ge
val van de Endeavour is het nadeel geaccen
tueerd, omdat de beroepsbemanning er den
brui aan heeft gegeven (algemeen als een bui
tengewoon onsportieve daad gekenschetst) en
een amateur-bemanning in de laatste stadia
voor den overtocht moest worden, verzameld.
De overtocht zelf wordt niet langer als een
handicap beschouwd, nu dit sleependerwijze
mag geschieden en nu de jachten zoo stevig
van bouw zijn, dat ruwe oceaangolven er geen
kwaad meer aan kunnen doen.
De jongste bepalingen voor den wedstrijd
verlangen dat de jachten practisch van de
zelfde grootte, lengte en tonnage moeten zijn
en ook van den zelfden stevigen bouw, Lloyd's
100 A. Masthoogten en zeiloppervlak moeten
ook gelijk zijn; en de gelijk- en gelijkvormig
heid binnen zekere nauwe grenzen moet zijn
voortgezet in de verblijven van den eigenaar,
zijn gasten en de bemanning, en hun uitrus
ting. Wanneer men dat verneemt vindt men
het wat raadselachtig dat het Amerikaansche
jacht 80.000 en het Engelsche daarbij verge
leken „slechts" 30.000 heeft gekost.
Zooals steeds bij deze wedstrijden is er ook
ditmaal weer extra nadruk gelegd op den
sportieven geest, welke de tegenstanders en
volgelingen ver en nabij bezielt. Maar zooals
eveneens steeds het geval is, zijn in het uit
dagende kamp verwijtende stemmen gehoord.
De Rainbow wordt volgens eenige Engelsche
beoordeelaars weer te veel een zeil-,.machine"
geacht. En zij hebben gemeend te mogen zeg
gen dat de inwendige inrichting van Rainbow
niet in overeenstemming is met de voor den
wedstrijd vastgestelde bepalingen. Zij kunnen
het niet hebben gezegd zonder eenige recht
vaardiging. En men zal dus mogen aannemen
dat de bepalingen wat rekbaar zijn in uitleg
ging en dat de Amerikanen die rekbaarheid
hebben aangewend om aan hun boot die ma
chinale eigenschappen te geven in den vorm
van hulpmiddelen voor behandeling der zeilen
waartegen eenige Britsche deskundigen als
stuurlui aan den wal vruchteloos verzet aan-
teekenen.
Deze eerste wedstrijd wordt niet zoo ge
wichtig geacht als de race over de driehoeks-
baan van 10 mijl per zijde, die eerst goed laat
zien wat de jachten waard zijn. Wij vernamen
uit bevrienden kring de bladen hebben er,
voorzoover wij hebben kunnen nagaan, geen
gewag van gemaakt dat een der leden van
de amateur-bemanning van de Êndeavour een
Nederlander is. Het Amerikaansche jacht is,
zooals de meeste Amerikaansche pleizierj ach
ten, grootendeels met Skandinaviërs bemand.
A. K. VAN R.
Een gouden koets trekt
zonovergoten voorbij.
Duizenden bij een van het
Noordeinde tot het Binnenhof.
(Van een specialen verslaggever)
Treinen rollen naar Den Haag, treinen vol!
Honderden loopen de stad in van het Hol
iandsche en het Staatsspoor Station ter bij
woning van het feit, dat Den Haag heden
weer in het middelpunt der Nederlandsche
belangstelling plaatst. Groepen in autobussen
komen van heinde en ver om getuige te zijn
van de jaarlijksche gebeurtenis, die voor
velen het hoogtepunt vindt in het voorbij
trekken van den koninklijken stoet met de
schitterende gouden koets.
In de treinen maakt men voorspellingen
omtrent het weer van heden Als altijd is het
vandaag ook weer voor velen van groote be
teekenis of de zitting der Staten Generaal
zal geschieden onder een strakblauwen he
mel of een donkergrijze lucht. De verademing
is zichtbaar als de stroomen menschen bij de
intrede in de Residentie begroet worden door
een zomersche zon, die dezen dag grooten
luister bijzet.
Een overweldigende drukte kenmerkt de
straten en de pleinen van de voornaamste
punten van binnenkomst tot de wegen aan de
route, die de gouden koets zal nemen.
Tientallen trachten zooals gebruikelijk is,
op dezen dag, iets extra's te verdienen en de
verkoopers van Oranje, chocolade en dergelij
ke zijn legio.
Als men op het Lange Voorhout komt, een
centrum van belangstelling, wordt de me
nigte nog compacter dan zij reeds was.
Politieagenten per motor, te paard en te
voet trachten de rijen zooveel mogelijk te
formeeren, terwijl in het midden van den
weg de voertuigen, die een speciale permis
sie hebben, er zich doordringen.
De restaurants op het Lange Voorhout en
de huizen er aan zijn tot aan het dak gevuld
met kijkers, die zich verdringen voor de ra
men om ieder voor zich een zoo goed moge
lijke plaats te veroveren.
Op de straten ruischt het gerommel van de
trommels van de Vereeniging „De Princevlag",
Van een andere zijde nadert een troep pad
vinders en van een derden kant vieren joe
lende schoolkinderen de opening van de Sta
ten Generaal op hun manier.
Tusschen het gewriemel van de menschen
door trachten sommigen politieke geschriften
te loozen, doch op dezen dag interesseert nie
mand zich voor wat anders dan voor zon,
drukte en de gouden koets.
De spanning onder de massa stijgt met het
nader brengen tot het oogenblik waarop wij
wachten en waarvoor sommigen zich uren rei-
zens hebben getroost.
Met het verloop van den tijd wordt het ru
moeriger en rumoeriger, soms plotseling afge
wisseld door een stilte, die doet vermoeden
dat het oogenblik van glans, schittering en
koninklijke pracht reeds is aangebroken.
Groote hilariteit ontstond plotseling, toen
statig door het afgezette gedeelte een zand-
wagen voorbijtrok, die langs de route het
fijne gele stof strooide, dat moest voorkomen,
dat de paarden zouden uitglijden. Daar waar
tramrails lagen, werden de geultjes volge-
strooid en alles had het aanzien dat het groote
oogenblik tot in de puntjes werd voorbereid.
Autoriteiten per au/to kregen vrij baan door
de afzettingen en op weg naar het Binnenhof
was het zOó druk, dat reeds ruim anderhalf
uur van te voren elke halve meter was bezet.
Op het Binnenhof.
Hoe anders was de sfeer van het Binnen
hof. In tegenstelling tot de drukke rumoerig
heid van daarbuiten, heerscht hier een sta
tige stilte, ondanks het feit, dat ook hier hon
derden bijeengroepen.
De weg van het Lange Voorhout tot het
Binnenhof werd afgezet door militairen, die
telkenmale het geweer presenteerden, als een
auto van een gezant, commissaris der konin
gin in een of andere provincie of een andere
autoriteit passeerde.
Op het Binnenhof, waar de gouden stoet
straks zou stilhouden, stonden militairen in
verschillende uniformen en telkens kwamen
tientallen geweren, als was het één slag, op
den grond.
Persfotografen hollen heen en weer en ma
ken momentoipneminjgen, de heer Hans, die
per radio een beeld geeft van die gebeurtenis
sen op het Binnenhof, staat met zijn micro
foon midden tusschen het publiek en kijkt
verstoord als weer een zandwagen luidt ram
melend op een decimeter langs de microfoon
heenrijdt.
Uit verschillende boeken van het grillige
Binnenhof klinken vaderlandsehe liederen, die
opschall'en tegen de vele muren voor welker
ramen louter belangstellende gezichten te zien
zijn. Bevelen aan de militairen klinken luid
over alles heen en ook hier wacht men in een
yersfrrakea minuten, minsten tóe easls&k&re spannmg.hefc teaditïoneele oog^blik al,
De Koningin en de Prinses
arriveeren.
De stilte voor het groote oogenblik wordt
plotseling' verbroken door hoefgetrappel in de
verte. Tientallen militairen te paard komen
stapvoets door het Binnenhof. Daarachter ko
men enkele koetsen met versierde paarden.
Hooge autoriteiten met veelkleurige unifor
men en gouden tressen steppen uit en bestij
gen de trap, die voert naar de gezamenlijke
zitting van Eerste- en Tweede Kamer. Dan
een stil hoerageroep, dat met de seconde aan
zwelt tot een krachtig enthousiaste instem
ming van dit groote oogenblik. Wij weten de
gouden koets in onze onmiddellijke nabijheid,
Politiebrigadiers zorgen nu met agenten
voor strakke afzetting en enkele oogenblikken
later rolt de koets met enkele spannen paar
den er voor tot aan den ingang. Luid speelt
de muziek het Wilhelmus en helder klinken de
stemmen van de menigte door de klare zomer
lucht.
De koetsier kijkt strak voor zich uit, houdt
de teugels gespannen, alles is onbeweeglijk
totdat het portier van de gouden koets wordt
geopend en de Prinses, die- in een lange witte
japon is gekleed het eerst naar buiten treedt.
Daarna stapt de Koningin uit en begroet met
een hoofdknik de militairen en de menigte,
waarna zij de trap bestijgt gevolgd door de
Prinses.
De spanning is gebroken. Het oogenblik.
waarvoor velen zich uren wachten hebben ge
troost, is voorbij. Het ceremonieel, de jaarlijk-
sehe traditie, is weer ten einde.
De troonrede, de vastlegging van wat spoe
dig zal geschieden wordt op het oogenblik
uitgesproken.
Onze Haagsóhe oorrespondent telefoneert:
Nauwelijks had de Koningin de troonrede
uitgesproken, of een „Leve de Koningin" werd
aangeheven, doch tegelijkertijd probeerden de
communisten, van wie Roestam Effendi, L. de
Visser en Schalker aanwezig waren de
meerderheid der Soc.-Dem. fractie was dit
keer ook verschenen eenig protest te de
monstreeren. Wij zagen Roestam Effendi op
springen en den vuist ballen, konden niet
verstaan, wat hij riep, doch vermoedelijk had
hij ook geen tijd. om een mond op te zetten,
wamt terstond werd hij door twee bodes bij de
kraag gepakt en verwijderd in de richting van
den uitgang der zaal. Ook zijn partijgenooten
Schalker en L. de Visser zagen wij aangepakt
door rechercheurs en als wij het wel hebben,
trachtte heélemaal aan 'het eind van de zaal
de Visser tegen te spartelen, zoodat er toen
zicht- en hoorbaar een paar klappen vielen.
Heel deze scène behoorde in luttele minuten
tot het verleden.
Onze correspondent seint ons nog uit den
Haag:
D* drie communisten Schalker, de Visser
en Roestam Effendi zijn om 2 uur per cel
wagen naar het politiebureau overgebracht.
Omtrent het incident verneem ik nog van
mensehen, die vlak bij de communisten ston
den, dat één hunner geroepen zou hebben:
„Weg met het hongerregime Colijn".
Zelf zag ik, dat Roestam Effendi zijn gebal
de aeasè^stak-w de mümg j>an M Oom*
Inmiddels is de eerste race overgezeild
en door het Engelsche jacht Endeavour met
een halven mijl voorsprong gewonnen Red.
vergeleken met Amerika.
Een bouquetje statistiek.
Vreemdelingenverkeer" licht
de Amerikaansche school-
kinderen in.
De Alg. Ned. Vereeniging voor Vreemdelin
genverkeer heeft in samenwerking met de
Nederlandsche Spoorwegen een aardige ge-
illustreerde „folder" te New-York uitgegeven
en gratis ter beschikking gesteld. Hef ge
schriftje is .bedoeld als tegemoetkoming aan
tallooze aanvragen van Amerikaansche scho
lieren: wanneer nl op Amerikaansche schoienJ
in de aardrijkskundelessen Nederland ter
sprake komt, ontvangt hef bureau der A.N.V.V.
in Den Haag telkens brieven van leerlingen
waarin om toezending van fotos, briefkaar
ten en gegevens van anderen aard gevraagd
wordt.
Een goed idéé dus, deze folder uit te geven.
En wij laten er hier een gedeeltelijke verta
ling van volgen omdat er vooral in de sta
tistische vergelijkingen van Nederland met de
Vereenigde Staten veel in voorkomt dat ook
vele Hollanders niet zullen weten.
Elike bladzijde van de filder begint met „Do
you know" (Weet uen dan volgen
deze mededeelingen:
dat 40 pet. van Nederland beneden het peil
van zee en. rivieren ligt.
dat het oppervlak van Nederland (13.000
vierkante Eng. mijl) minder dan 1/1000
deel van dat van Amerika beslaat, maar
dat de Nederlandsche koloniën in Oost- en
West-Indië 60 maal zoo groot zijn als het moe
derland.
dat de gezamenlijke bevolking van Neder
land (8 millioen zielen) en dé koloniën (60 mil
Hoen) meer is dan de helft van de bevolking
van Amerika.
dat het grondgebied van Nederland nog
geen twintigste is van dat van Texas, maar
dat de bevolking van het eerste bijna twee
maal zoo groot is als die van het laatste.
dat de oppervlakte van Nederland met 7
pet. vergroot zal worden en het landboiuwge-
bied met 10 pet. door de drooglegging van de
Zuiderzee en door
dat 300.000 menschep een goed bestaan zul
len. vinden op den gewonnen grond.
dat Nederland ongeveer 15 maar zoo dicht
bevolkt is als de Vereenigde Staen, waar ge
middeld maar 40 menschen op een vierkante
mijl wonen, terwijl in Nederland niet minder
dan 614 menschen op een vierkante mijl
wonen.
dat de Vereenigde Staten 1800 millioen in
woners zouden hebben in plaats van 125 mil
lioen, als ze dezelfde bevolkingsdichtheid
hadden als Nederland.
dat de bevolking van bij de 8 millioen'in
woners 2 1/2 millioen fietsen heeft. Nederland
is daarom een wielrijdend, geen autorijdend
land.
dat Nederland het land is, dat op twee na de
meeste schepen bouwt, na Engeland en
Duitschland respectievelijk als eerste en
tweede.
dat Nederland zich kan beroemen op de groot
ste sluizen ter wereld (in IJmuiden), waarbij
die van Panama en Kiel niet zijn uitgesloten.
dat 2.900.000 stuks vee het uitstekende Hol
iandsche vleesoh en de heerlijke Hollandschë
kaas leveren.
dat Nederland per jaar gemiddeld 76.200.00tt
kilo eieren uitvoert.
dat de Nederlanders de eerste kolonisten in
Amerika waren, die de Hudson rivier ontdek
ten, toen Hendrik Hudson deze rivier opvoer
in het Nederlandsch schip de Halve Maen in
1607 en
dat zij het eiland Manhattan kochten van
de Indianen van 2.00 dollar.
dat het golfspel uit Nederland stamt, waar
feêS sMBgpijöêJaii „ïnotó" genoemd mcSi „al
