De vijftiende Volkenbondsvergadering
DE LUCHTROOVERS VAN HOITIKA
Het Roemeensche kabinet gewijzigd.
Duitschland vóór 1933.
Samenwerking der
Goudlanden.
Britsch vliegtuig in
Kanaal gestort.
het
BUITENLAND.
Tatarescoe voorloopig aan buitenlandsche zaken.
Keert Titoelescoe terug? Ook Roemenië heeft thans zijn
propagandamnnisterie! Lerroux Spaansch kabinets
formateur.
HET BELANGRIJKSTE NIEUWS crisisbescherming wordt stop gezet. Voor de
landbouwproductie echter zijn hulpmaat-
ROEMENIë.
De regeeringscrisis is betrekkelijk snel op
gelost. De nieuwe ministerlijst ziet er als volgt
Titoelescoe.
Premier en voorloopig minister van buiten
landsche zaken en bewapeningsminister: Ta
tarescoe.
Onderwijs: dr. Angelescoe.
Binnenlandsche zaken: Incuset,
Handel: Antonescoe.
Landbouw: Sassy; Arbeid Nestor; Propa
ganda: Gamansi. Minister zonder portefeuil
le: Valer Pop.
De nieuwe ministerlij st vertoont niet zoo
veel wijzigingen als oorspronkelijk verwacht
werd.
Titoelescoe heeft telegrafisch uit M'on-
treux, waar hij zich thans bevindt, medege
deeld, dat zoodra zijn gezondheidstoestand
hem zulks zal veroorloven, hij zich naar Boe
karest zal begeven om den politieken toe
stand van Roemenië nauwkeurig te bestudee-
ren. Van de resultaten van zijn bevindingen
zal dan afhangen of Titoelescoe alsnog zit
ting zal nemen in het zoo juist gevormde ka
binet. Intusschen neemt minister-president
Taterescoe de portefeuille van buitenlandsche
zaken ad interim waar. Algemeen is men van
oordeel, dat het land het thans in verband
met de belangrijke internationale gebeurte
nissen bezwaarlijk zal kunnen stellen zonder
de medewerking van Titoelescoe.
De motieven, welke hebben geleid tot het
aftreden van Titoelescoe spruiten o.m. voort
uit een oneenigheid tusschen Titoelescoe en
Tatarescoe, ten aanzien van de vrijheid van
handelen, welke Titoelescoe voor zijn inter
nationale activiteit opeischt.
Iets nieuws van dit kabinet is overigens de
instelling van een portefeuille voor propa
ganda. Verder kan worden gemeld, dar "de
meest actieve leden van de jonge liberalen
belast zijn met onderstaatssecretariaten.
'De nieuwe ministers hebben gisteravond
ojn.,11 uur.te Sinaja in tegenwoordigheid-van
koning Carol iï. den eed op de grondwet af
gelegd.
Bij het verlaten van het koninklijk slot. ver
klaarde minister-president Tatarescoe in
antwoord op de vragen der talrijke journalis
ten of Titoelscoe met de nieuwe regeering zal
samenwerken. „Ik geloof wel, dat Titoelescoe
daartoe in principe bereid is. Na zijn terug
keer te Boekarest zal hij de voorwaarden,
waarop hij zijn medewerking zal kunnen ver-
leenen, bestudeeren".
Vandaag zal een ministerraad worden ge
houden.
SPANJE.
Nadat de staatspresident Dinsdag den
geheelen dag beraadslaagd heeft met de
leiders der verschillende partijen, heeft hij den
leider der radicale partij, Lerroux, belast
met de vorming van een kabinet.
Alessandro Lerroux.
Verder heeft de staatspresident besprekin
gen gevoerd met de radicaal socialisten, be
nevens met talrijke vertegenwoordigers van
de Katholieke Volks actie.
Lerroux heeft verklaard, dat hij, ongeacht
een ontbinding van het parlement den weg
naar herstel der staatsautoriteit zou bewan
delen.
Afgewacht moet nu worden of gevolg zal
worden gegeven aan de linksche bedreiging
met algemeene staking voor het geval Ler
roux kabinetsformateur zou worden.
Lerroux zal Woensdag zijn ministeflijst
samenstellen en uiterlijk Donderdag zijn ka
binet presenteeren.
regelen nog steeds noodig, al behoeven deze
ook niet meer in gelijken omvang te wor
den uitgevoerd als tot dusverre. Het voorne
men bestaat een regeling der schulden, bene
vens een conversie door verlaging van den
rentevoet in te voeren.
Von der Schulenburg Duitsch
gezant te Moskou.
De nieuwe buitengewoon gezant en gevol
machtigd minister van Duitschland, Friedrich
Werner Graaf Von der Schulenburg, is te
Moskou aangekomen als opvolger van Nadolny
Schulenburg is in 1875 geboren; hij is Duitsch
gezant geweest in Teheran en Boekarest.
garïje.
Het aandeel der Joden in politiek,
hoogleeraarschap en pers.
Doodvonnis tegen negen
communisten.
Uit Sofia:
Negen communisten, die een gewapend com
plot hadden voorbereid, zijn ter dood veroor
deeld, verder twee tot levenslange gevange
nisstraf en 33 tot straffen van een tot 12 jaar,
39 werden voorwaardelijk veroordeeld en 42
vrijgesproken. (Reuter.)
Oordeel van de „Times".
(Van onzen Londenschen correspondent).
LONDEN, 2 October 1934.
De Times wijdt een hoofdartikel aan de af
spraak der zoogeheeten goudlanden de gelijk
soortigheid van hun muntpolitiek uit te strek
ken tot economisch en financieel gebied,
waarop samenwerking zal worden gezocht.
Het blad acht deze afspraak van hoog belang,
ook voor landen die er niet rechtstreeks bij
betrokken zijn. De Times betoogt dat ook
thans de tijd nog niet rijp is voor stabilisatie
van muntwaarden en ziet in de samenwerking
der goudlanden een poging ook door Enge
land op zijn wijze ondernomen normalen
handel althans tusschen groepen van landen
te herstellen. „De goudlanden doen slechts
vandaag", schrijft het blad, „wat Engeland
eenigen tijd geleden begon te doen, nl. hand
haven. £1* vermeerderen, door middel ..van spe
ciale handelsovereenkomsten, van handel met
die landen zoowel ih als buiten het Rijk, wier
munt aan het pond sterling is verbonden".
Deze voorstelling van het blad welke aan
het streven der goudlanden een zelfde karak
ter geeft als aan dat van Engeland en zijn
overeenkomsten met de Dominions en zijn
tweezijdige verdragen met andere naties zal
buiten Engeland wel wat verbazing wekken.
De Times bespreekt verdér de verklaring der
goudlanden dat de belangen van derden in
hun vergelijk niet kunnen worden veronacht
zaamd en trekt daar de conclusie uit dat de-
goudlanden hopen dat andere regeeringen in
hun politiek aanleiding zullen vinden zich bij
dit herstelwerk aan te sluiten. Het blad laat
verstaan dat dit wat Engeland betreft onder
de huidige omstandigheden niet kan worden
verwacht omdat „de oude moeilijkheden" blij
ven bestaan. Die „oude moeilijkheden" zijn
voor den Times vooral gelegen in de politiek
van economisch nationalisme, een politiek
welke het blad blijkbaar verfoeit; het verzuimt
echter zijn lezers er aan te herinneren dat het
aandeel van Groot Brittannië in de ontwikke
ling van deze verfoeilijke politiek zeer aan
zienlijk is geweest. Een andere moeilijkheid is
voor het blad de afwezigheid alsnog van een
praktischen waardemeter van internationaal
geld en ook in dit opzicht schrijft het op een
wijze, welke zou doen vermoeden dat Engeland
niets te doen heeft gehad met de vernietiging
van dien waardemeter. Met die typische En-
gelsche gave splinters te zien in de oogen van
anderen maar geen balk te voelen in het eigen
oog besluit de Times aldus: „Om die redenen"
(de aangegeven moeilijkheden) „zou men er
verkeerd aan doen de stappen der goudlanden
welkom te heeten als aankondigingen van de
spoedige verdwijning van de oorzaken van het
verval in den internationalen handel; maar
ze mogen met recht worden beschreven als
waardevol getuigenis dat de wereld langzaam
de noodzakelijkheid van economische samen
werking begint te beseffen".
A. K. VAN R.
In een uitgave van de Anglo-Jewish Asso
ciation te Londen geeft'L. G. Montefiore fei
ten en cijfers over de Joden in Duitschland,
toen Hitier aan het bewind kwam.
De schrijver komt er o.m. tegen op, dat de
Joden sinds 1918 een overheerschende rol in
de Duitsche politiek zouden hebben gespeeld.
Van 1919 tot den 30sten Januari 1933, den dag,
dat Hitier kanselier werd, heeft de Duitsche
republiek twintig kabinetten gehad. Ongeveer
tweehonderd verschillende menschen waren
gedurende deze periode minister en onder hen
waren er niet meer dan zeven van Joodsche
afkomst (Preuss, Rathenau, Landsberg, Schil
fer, Gradnauer, Demberg die een halve
Jood is en Hilferding). De federale staten
hebben nog minder Joodsche ministers ge
kend. Sinds 1920 was noch in Pruisen, de
grootste staat, noch in Beieren, de opvolgende
staat in grootte, één enkele minister van
Joodsche afkomst aan het bewind. De Rijks
dag van 1930 telde slechts één „100 percent"
Jood onder zijn 600 leden twintig van
Joodsche afkomst. De Nazi-propagandisten
beweren, dat alle belangrijke ambtenaars-
posten in handen der Joden waren. In Prui
sen. dat vier vijfde van de geheele Joodsche
bevolking bevatte, bevonden zich onder de
22.242 hooge ambtenaren 371' Joden, d.i. 1,67
percent.
Verder houden de Nazi-propagandisten
staande, dat een enorm aantal der leerkrach
ten aan de universiteiten Joden waren. Het
is waar, dat het percentage der Joodsche
hoogleeraren of hoogleeraren van Jood
sche afkomst grooter was dan het
percentage der Joodsche bevolking,
maar alleen dan, wanneer men er alle
lectoren en particuliere repetitoren bij rekent
Dan nog blijft het aantal beneden de tien
percent. Het is belachelijk om van een doani-
neerend aantal te spreken. In ieder geval neb
ben de Joodsche professoren hun aanstellin
gen uitsluitend aan (hun wetenschappelijke
prestaties te danken. Van de 44 Duitsehers.
aan wie de Nobelprijs is toegekend, zijn er niet
minder dan zeven van zuiver Joodschen bloe
de, n.l. Ehrlich, Frank, Haber, Einstein, Wal
lach, Meyerhof, Wilstaetter. Twee andere
Nobelprijswinnaars Hertz en Warburg waren
kinderen uit gemengde huwelijken.
Over de bewering, dat alle links georiënteer
de bladen Joodsoh waren zegt de schrijver:
Slechts tien van de 85 meest vooraanstaande
Duitsche bladen hadden een Joodschen
hoofdredacteur. Onder de redacteuren van de
Duitsche socialistische pers, in totaal onge
veer 400, waren slechts circa twintig Joden.
Alleen in Berlijn en misschien in Frankfort
bevond zich een grooter aantal Joodsche jour
nalisten. In de steden uit de provincie waren
zeer weinig of in het geheel geen Joodsche
journalisten.
De laatste week. Verrassingen bleven aan de orde van
den dag. Verzoenender einde van het minderheden-
debat, de conferentie van het „Goudblok", een nieuw
debat MottaBarthou, de toetreding van Afghanistan en
Ecuador tot den Volkenbond, Litvinow's vredes-initiatief,
Zuid-Amerikaansch exclusivisme in de nieuwe Chaco-eem-
missie van 22, een gemeenschappelijke verklaring van
Frankrijk, Italië en Engeland over de Oostenrijksehe
onafhankelijkheid.
VIJFTIEN CHINEESCHE COMMUNISTEN
TERECHTGESTELD.
PEKING, 2 Oct. (V.D.) In de stad Toen
Tsjoe zijn vijftien communisten wegens hoog
verraad terecht gesteld.'
De zes inzittenden omgekomen.
LONDEN, 2 October. (V. D.) Het
stoomschip „Biarritz", dat Het Ka
naal binnen geloopen is, heeft heden
op ongeveer vijf mijl van Folkestone
de overblijfselen gevonden van een
vliegtuig en zes lijken uit Het Kanaal
opgevischt.
Voor het stoomschip zijn reis vervolgde
heeft het de lijken naar Folkestone gebracht.
Ondanks de hOoge zee en het nevelige, regen
achtige weer heeft zich een reddingsboot
naar de plaats van het ongeluk begeven.
Het vliegveld Croydon had noodseinen op
gevangen van een vliegtuig doch klaarblijke
lijk had het toestel geen tijd meer zijn stand
en nationaliteit op te geven. Het onderzoek
bracht tenslotte echter aan het licht dat het
hier gaat om een toestel van de Hiilmans
Airways Ltd., dat onderweg was van Heston
naar Le Bourget.
Naar nader omtrent het vliegtuigongeluk
bekend wordt, heeft het Duitsche vrachtschip
„Leander" het ongeluk zien gebeuren. De ka
pitein van het schip zocht draadloos contact
met een Engelsch stoomschip, terwijl onmid
dellijk eenige booten werden uitgezet, waar
mede men er in slaagde twee lijken te bergen.
Kort daarop arriveerde het Engelsche stoom
schip. Verder heeft een later aankomend En
gelsch stoomschip nog aan het bergingswerk
deelgenomen. Het vliegtuig was geheel ver
nield.
De N.R.Ct. meldt, dat er 3 Engelschen aan
boord waren: de bestuurder, de mecanicien
en een jonge vrouw; verder 3 Fransehen, o.w.
een vrouw en één Amerikaan, De gevonden
lijken waren onherkenbaar verminkt. Het
toestel was geheel vernield.
De bestuurder, Bannistere was een oorlogs
vlieger van groote ervaring. Het was het eer
ste ongeluk, dat bij de Hillman Airways is
voorgekomen
(Van onzen Geneefschen correspondent).
GENèVE, 29 September 1934.
De Vijftiende Volkenbondsvergadering is
weder ten einde. Zij is van het begin tot het
einde heel wat levendiger geweest dan die van
het vorige jaar, toen alle delegaties zich ver
plicht schenen te achten de eerbiedige stilte
te bewaren, die men in een sterfhuis pleegt
aan te treffen. Er was ditmaal weder veeleer
een stemming van strijd vast te stellen, een
vastbeslotenheid, om aan de organisatie van
den wereldvrede voort te* arbeiden, ondanks
het heengaan van twee machtige mogend
heden, Duitschland en Japan. Dat een derge
lijke stemming, die het gevaar van een ver
scherping der bestaande antithese in zich
draagt, haar licht-, doch ook haar schaduw
zijden heeft, is duidelijk.
De laatste .week heeft echter iederen dag
zooveel nieuwe verrassingen gebracht, dat dit
maal in mijn wekelijksche Volkenbondskroniek
geen plaats voor langere nabeschouwingen van
algemeene aard is. Men luistere naar mijn ver
haal van de onverwachte gebeurtenissen van
iederen dag. Men zal daaruit zien, dat het
aan belangstelling tot den laatsten dag toe
niet ontbroken heeft. Men zal daaruit echter
ook zien, dat de laatste week der Vijftiende
Volkenbondsvergadering en van de daarmede
gepaard gaande 82ste zitting van den Volken
bondsraad en vertrouwelijke ministerbespre
kingen niet slechts reden tot tevredenheid,
doch in zekeren zin tevens grond tot vermeer
derde bezorgdheid gegeven heeft.
De Maandag bracht ons de verrassing
van een plotseling verzoenender stemming in
de debatten der zesde, de politieke, commissie
over de minderhedenbescherming. De scherpe
toon, die de week tevoren tusschen de gedele
geerden van Hongarije eenerzijds en die van
de Kleine Entente anderzijds geheerscht had,
maakte onverwachts voor een heel wat vrien
delijker plaats. De Hongaarsche gedelegeerde
von Eckhardt begon met dit nieuwe geluid en
Benesj greep onmiddellijk de gelegenheid aan,
om poeslief tegenover den Hongaar te worden,
waarna de gedelegeerden van Roemenië en
Zuid-slavië maar de wijste partij kozen en hun
leidenden staatsman van de Kleine Entente
zoetjes, zij het ook in mineur, volgden. Was
hier een misverstand omtrent de ware be
doelingen der Hongaarsche frontverandering
ten aanzien van den toon van Eckhardt's
redevoeringen in het spel? Of heeft Benesj
inderdaad goed aangevoeld, dat de Hongaren,
evenals de Duitsehers ten aanzien van den
Poolschen Corridor gedaan hebben, hun wen-
schen tot herziening van de bepalingen der
vredesverdragen met betrekicing tot hun
grondgebied voor de naarste toekomst willen
begraven? Zouden de Hongaren werkelijk be
reid zijn tot een vriendschappelijke verstand
houding met hun naburen van de Kleine En
tente, mits de Hongaarsche minderheden in
die landen inderdaad behoorlijk zullen behan
deld worden, zooals de minderhedenverdragen
dit-eischen? In ieder geval, Benesj liet niet
na den Hongaren onmiddellijk aan het ver
stand te brengen, dat, als dit werkelijk de be
doeling van den meer welwillenden toon van
Eckhardt was, een overeenstemming met de
Kleine Entente stellig bereikbaar zal zijn!
26 Japansche arbeiders
gedood.
Bij ontploffing.
Naar het Japansche blad Niopon Depo
meldt, is in een mijn in de provincie Koes-
jima een ontploffing ontstaan. 26 .arbeiders
werden daarbij gedood.
Het
spoorwegongeluk in
Polen.
10 dooden, 30 gewonden.
KRAKAU, 3 Oct. (V.D.) Nader wordt over
het spoorwegongeluk medegedeeld, dat daarbij
10 person;.n het leven hebben gelaten en 30
andere zwaar gewond zijn.
Toen sneltrein 17 van Gdingen arriveerde,
bleek voor het station Krzeszowice het signaal,
dat binnenrijden veroorloven moest, gesloten
te staan. Om 8 uur 12 reed op den wachtenden
trein met volle vaart de Weensche sneltrein
107 in een dikken mist in. De beide laatste
wagens van sneltrein 7 werden vernield. Uit de
overblijfselen werden na aankomst van de
eérste hulp de gewonden geborgen en met een
reddingstrein naar de ziekenhuizen van Kra-
kau gebracht. Het aantal slachtoffers is op het
oogenblik nog niet nauwkeurig bekend.
Het spoorwegverkeer kon na een onderbre
king van verscheidene uren over één spoor
hervat worden.
ONZE DAGELIJKSCHE
KINDER VER TELLING.
DiuitscMamd.
Optimistische woorden van
premier Stauning.
In aanwezigheid van verscheidene vertegen
woordigers van het corps diplomatique en
hooggeplaatste staatsambtenaren is gister
middag de rijksdag plechtig geopend.
Minister-president Stauning hield de ope
ningsrede, waarin hij o.m. uiteenzette, dat de
economische toestand des lands sinds het
eind van het vorige jaar beter was geworden.
Deze verbetering maakt het mogelijk, dat
®por eenige essentieels takken jan, bedrijf de
En niet midden in een mand met stuisvogel-eieren.
Die hebben wel een dikkere schaal dan kippeneieren,
maar Piet was geen veertje en duskraakten er een
paar en de inhoud spatte hem om de ooren. Dat was
erg naar, maar nog veel naarder was, dat er opeens een
oude vrouw te voorschijn kwam. Waar die zoo opeens
vandaan kwam begreep Piet niet, toch zeker niet uit
zoo'n struisvogel-ei! Maar ze was er! Dat zag en
hoorde hij,
Wat ging dat mensch te keer! Ze was zwart als een
neger, maar Europeesch gekleed, met een grooten zonne
hoed op en zonder schoenen. Bijna had hij nog gevoeld
ook, dat ze er was, want haar hand maakte de beweging
van slaan, maar Piet sprong op den rand van de mand,
zoodat die heelemaal omviel en ging er vlug van door.
De Dinsdag bezorgde ons eerst de aan
gename verrassing, dat de landen van het
Goudblok (België, Frankrijk, Italië, Luxem
burg, Nederland en Zwitserland) blijkbaar be
sloten hebben ernst te maken met hun pogin
gen, om op hun samenwerking op financieel
gebied tot handhaving van den gouden stan
daard een economische samenwerking te doen
volgen. Reeds in de tweede helft van October
zal te Brussel een belangrijke conferentie van
alle ministers van economische aangelegen
heden dezer landen gehouden worden, met de
bedoeling dat de tot het Goudblok behooren-
de staten elkander op het stuk der contingen-
teeringen tegemoetkomender dan tot dusverre
zullen behandelen.
Indien deze conferentie inderdaad in haar
doel slagen zal, waardoor de producten dezer
zes landen op een omvangrijk gedeelte der
Europeesche markt gemakkelijker zullen kun
nen ingevoerd worden, zou een eerste belang
rijke stap tot verlevendiging van den inter
nationalen handel gedaan zijn!
De namiddag bracht ons helaas een minder
aangename verrassing. Een nieuw debat in den
Volkenbondsraad tusschen twee staatslieden,
die in den strijd om de toelating van Sovjet-
Rusland elkander in de vorige week met zoo
groot wederzij dsch talent bestreden hadden,
Barthou en Motta, hield ons, thans in de ver
gaderzaal van den Volkenbondsraad, opnieuw
een paar uur in gespannen aandacht. Helaas
bleek ons uit de woorden van Barthou, die door
Eden en Aloisi ondersteund werden, dat de
groote mogendheden vastbesloten zij in den
kleineren staten alle mogelijke moeilijkheden
in den weg te leggen, wanneer een kleine mo
gendheid het waagt een groote voor den Vol
kenbondsraad te dagen, om zich daar te ver
antwoorden voor een tusschen beide landen
bestaand geschil. De groote mogendheden toch
ontkenden het recht van Zwitserland, om het
geschil over de schadevergoeding van door
Zwitsers tijdens den wereldoorlog in de oorlog
voerende landen geleden oorlogsschaden voor
den Volkenbondsraad te brengen. Hier bestaat
immers geen geschil, dat tot een „breuk" zou
kunnen leiden!
Twee dagen later herhaalden Eden en
Barthou dit betoog tegen den Finschen gede
legeerde Holsti, die voor een soortgelijke
kwestie bij den Raad erop aandrong althans
het advies van het Haagsche Internationale
Gerechtshof in te winnen. En toen Holsti het
waagde de opmerking te maken, dat Enge
land het vorige jaar toch niet had nagelaten
het zeker niet belangrijker petroleum-geschil
met Perzie wél voor den Raad aanhangig te
maken, antwoordde Eden barsch, dat dit ge
schil wel degelijk tot een breuk had kunnen
leiden. Natuurlijk, een groote mogendheid be
rust niet erin, wanneer zij meent, dat een
kleine haar een onrecht aandoet. Een groote
dreigt dan met een breuk, en dan is de Vol
kenbond bevoegd. Doch een kleine staat, die
niet met een breuk dreigen kan, kan zijn be
langen niet eens voor den Volkenbondsraad
verdedigen! Dat de groote mogendheden
tweemaal in één week zoo duidelijk dit voor
hen zoo aangename standpunt hebben inge
nomen, was een der onaangenaamste verras
singen dezer week!
Beter was weder de Woensdag, toen de-
Volkenbond plotseling 12 millioen burgers rij
ker werd! Afghanistan had nog juist bijtijds,
aangelokt door het voorbeeld van zijn groo
ten nabuur Sovjet Rusland, een toelatingsver-
zoek ingediend. De toelating geschiedde dit
maal zonder eenigen strijd, Onder algemee-
nen bijval werd de 59ste staat in den Volken
bond opgenomen!
Op den Donderdag volgde de boven
reeds besproken onaangename polemiek tus
schen de groote mogendheden en Finland
over de rechten der kleine mogendheden in
den Volkenbond. Twee andere verrassin gén.
bleven ons echter dien dag niet bespaard. Lit-
vinow, die totdusverre de traditie gevolgd
had, dat nieuw toegelaten delegaties zich in
het eerste jaar hunner medewerking tot een
zwijgende aanwezigheid beperken, deed plot
seling op den laatsten dag der vijftiende Vol
kenbon dsvergadering het voorstel, dat de Vol
kenbondsvergadering niet langer in den blijk
baar al te zwaren slaap der Ontwapenings
conferentie zou berusten en dat zij via den
Volkenbondsraad President Henderson eens
ter verantwoording zou roepen, wat hij nu
eigenlijk over de toekomst der Ontwapenings
conferentie dacht. Litvinow's vraag was ze
ker niet misplaatst, doch op het psycholo-
gisch-verkeerde oogenblik gedaan. Wanneer
de koffers voor het vertrek reeds gepakt zijn,
heeft niemand lust plotseling nog een ontwa
peningsdebat te beginnen. Dit zag ook Litvi-
now in. Hij besloot den raad des Voorzitters
Sandler op te volgen en zijn plan, dat de
Ontwapeningsconferentie, waarvan hij hoege
naamd geen heil meer verwacht, vervangen
zal worden door een permanente Vredescon
ferentie voor de handhaving van den wereld
vrede, in November den Volkenbondsraad voor
te leggen.
Dienzelfden Donderdagavond kwam het ver
rassende nieuws, dat Engeland, Frankrijk en
Italië het toch nog „eens" geworden waren
over een gemeenschappelijke verklaring ten
gunste van de Oostenrijksehe onafhankelijk
heid. Daar deze nieuwe verklaring echter
slechts een herhaling is van de vorige van 17
Februari 1934, is het moeilijk ze als iets an
ders te beschouwen dan als een erkenning,
dat alle pogingen om in dezen iets méér te
bereiken, jammerlijk mislukt zijn!
De verrassingen dezer week waren hierme
de geëindigd. De voornaamste staatslieden
vertrokken Donderdagavond reeds weder
naar hun land. De V r ij d a g, waarop de Vol
kenbondsraad nog een korte laatste vergade
ring zou houden, kon dus niet veel belang
rijks meer opleveren. Toch bleef ook de Vrij
dag de traditie dezer week getrouw, dat iede
re dag een nieuwe verrassing bracht. De Vol
kenbondsraad kon namelijk het 60ste lid van
den Volkenbond verwelkomen, Ecuador, dat
reeds in 1919 tot toetreding was uitgenoodigd
en dus niet meer door de Volkenbondsverga
dering behoefde te worden toegelaten om Vol
kenbondslid te worden. En den avond van
dienzelfden dag bereikte ons nog een laatste
onverwacht nieuwtje: de Zuid-Amerikaansche
staten hadden in de door de Volkenbondsver-
gadering benoemde verzoeningscommissie
van 22 voor het Chaco-geschil geëischt, dat
deze verzierhngspoging uitsluitend aan Zuid-
Amerikanen, met uitsluiting van alle Euro
peanen. zou worden toevertrouwd! Met moei
te hadden de Europeanen nog weten te be
werken, dat althans de Voorzitter der Com
missie van 22, de Tsjech Osusky, aan deze ver
zoeningspoging zou mogen mededoen!
B. m JONG W_m. BEEK EN DONS
