WINTERBLOUSES.
KEUKENGEHEIMEN.
REGENDAGEN.
HOE DRAAG IK MIJN SHAWL?
Vele jaren lang was de blouse het stiefkind
der mode; maar sinds de taille weer op nor
male hoogte is, zijn rok en blouse in de plaats
van de deux-pièces getreden. Ieder nieuw sei
zoen brengt ons weer eenige aardige vondsten
op het gebied der blouses en jumpers. Nu
iedereen schermt met bezuiniging en derge
lijke dingen, zien we zelfs de blouse op on-
officieele feesten en in theaters, waar ze ge
dragen op een zwart satijnen rok, een heel
mooi avondtoilet kan vormen. Het materiaal
voor den avond is meestal kant of crêpe geor
gette. Maar ook de tafzij wordt veel aange
wend, zoowel in effen als in geruite uitvoe
ring.
Onze afbeeldingen toonen achtereenvol
gens:
een klassieke overhemdsblouse, die vooral
geschikt is voor jonge, sportieve figuurtjes.
Aan iedere zijde loopen eenige plooien, die tot
in de taille doorgestikt zijn. Een klein lak-
strikje geeft het geheel iets pikants. Het ma
teriaal is effen toile.
In het midden toonen we een nieuwe mid
dagblouse uit marine-kleurig crêpe marocain.
De opgestikte volants aan de blouse herhalen
zich op gelijke hoogte aan de mouwen. Het
schootje en de kraag bestaan eveneens uit
volants.
De derde blouse, die vervaardigd is van
groene jersey, gelijkt in materiaal en in snit
veel op een-pullover. Het opstaande kraagje,
de knoopen en de ceintuur zijn in een con-
trasteerende kleur gekozen.
Voor het jonge meisje is de blouse van kant
zeer geliefd. De pofmouwen van het hier af
gebeelde model zijn in raglanmodel ingezet,
De halsopening is afgewerkt met een strik.
De vijfde blouse is van groot geruite taf-
zijde. De mouwen hebben de grootste ruimte
om de ellebogen. De plooitjes in de taille ma
ken een ceintuur overbodig.
De blouse van gestreepte tricot Is zeer prac-
tisch. De breede pas is schuin verwerkt, daar
door ontstaat een zekere levendigheid. De
knoopjes zijn in een afstekende tint gekozen.
In plaats van ceintuur is een koord om de
taille gebonden. Het witte piquékraagje is los
opgezet en kan dus telkens door een schoon
vervangen worden.
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
No. 290: mantelpakje dat, gemaakt van
dikke wollen stof, uiterst geschikt is, om den
winter door, gedragen te worden, Een leuke
shawl er onder geknoopt, geeft het geheel iets
fleurigs en jongs. De sluiting bestaat uit, twee
overslaande slipjes met een gesp. De rok heeft
een diepe voorplooi. Benoodigd materiaal:
3,50 meter Voor 130 c.M. breedte. Prijs van
het patroon: 0.70 ets, per stuk.
No. 384: elegante damesmantel van angora-
stof. De eenvoudige bontkraag kan, desge-
wenscht. los op den mantel gedragen worden.
Benoodigd materiaal: 3.50 meter van J.30
c.M. breedte. Prijs van het patroon: 0.55 ct.
per stuk.
ontvangst van het bedrag, dat kan worden
voldaan per postwissel, in postzegels of per
postgiro 41632.
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht
bij bestelling niet alleen het nummer van
het verlangde patroon, maar tevens de ge-
wenschte maat, d.w.z. boven-, taille-, heup
wijdte, enz. te vermelden.
Gelieve verder naam en adres duidelijk op
te geven; men voorkomt daardoor onnoodige
vertraging in de opsturing.
No. 287: bijzonder mooie middagmantel van
fijne wollen stof. De garneering bestaat uit
een randje bont langs hals en mouwen. Prijs
van het patroon: 0.55 ct. per stuk. Benoodigd
materiaal: 3.50 meter van 130 c.M. breedte.
No. 292: sportief mantelcostuumpje van
tweed met een vischgraatwerkje., De door
gestikte rand van het manteltje zet zich voort
in de rok Dè rok heeft ook van achteren een
plooi. Benoodigde stof: 3.50 Meter van 130
c.M. breedte. Prijs van het patroon: 0.70 ct,
per stuk.
Evenveelkoek
2e eieren 1 ons), 1 ons bloem, 1 ons sui
ker, 1 ons boter, een snuifje zout, wat vanille-
merg of geraspte citroenschil.
Roer de boter met de suiker, het zout en
het vanillemerg of citroenrasp schuimig, voeg
een voor een de eieren toe en daarna, bij
kleine hoeveelheden tegelijk, de gezeefde
bloem. Blijf roeren, tot het beslag mooi luchtig
is geworden. Besmeer een langwerpige of ron
de blikken vorm (of bij gebrek hieraan, een
blank trommeltje) met boter, vul hem met
het beslag en bak de koek gedurende drie
kwartier in een warme oven. Neem de koek
uit den vorm en laat haar bij voorkeur eenige
uren liggen alvorens haar te snijden en te ge
bruiken. Bestuif haar eventueel met gezeefde
poedersuiker of bestrijk haar aan alle zijden
met een laagje abrikozenjam en bedek dit
laagje met wat dun glazuur ,dat verkregen
wordt door gezeefde poedersuiker aan te men
gen met eenige druppels kokend water.
Deze patronen zijn tegen de aangegeven
prijzen in alle maten te verkrijgen bij de
„Afdeeling Knippatronen" van de Uitgevers
maatschappij „De Mijlpaal", postbox 175 te
Amsterdam. Toezending zal geschieden na
Macaronïsoufflé (4 personen);
150 gr. macaroni, 25 gr. boter, 20 gr. bloem
2 1/2 d.L. melk, wat zout, 3 eieren, 1 ons ge
raspte oude kaas.
Kook de in stukjes gebroken macaroni
ruim kokend water met zout gaar (ongeveer
1/2 uur). Bereid intusschen de saus door de
boter met de bloem roerende te verwarmen
langzamerhand, onder voortdurend roeren,
de melk toe te voegen, op smaak af te maken
met wat zout, en de saus enkele minuten te
laten doorkoken. Giet het water van de maca
roni af, roer er de saus door, de eidooiers, de
geraspte kaas en op het -laatst de zeer stijf
geslagen eiwitten. Besmeer een vuurvasten
schotel met boter, vul hem met de macaroni
en laat hem in een heete oven gedurende 20
minuten souffleeren. Dien het gerecht on
middellijk voor, om het inzaken te voorkomen,
Kalfsoesters met roomsaus (4 personen)
1 pond kalfsoesters, zout, 1 ei, paneermeel,
1 ons boter, 1 d.L. room.
Wasch en zout de kalfsoesters, dompel ze
geklopt ei en wikkel ze daarna in paneermeel,
bak ze gedurende 10 minuten in de heete
boter gaar en lichtbruin. Breng de oesters
over op een verwarmden schotel. Meng de
room aan met een deel van de heete boter,
voeg ze dan langzaam bij de overige boter
blijf roeren, zoodat schiften van de room
wordt vermeden. Laat de jus zachtjes door
koken totdat ze gebonden en gelijkmatig van
kleur is, en giet ze dan op den schotel over
de 'kalfsoesters.
A-&
In de eerste dagen van September zeiden
wijWe hebben geen mooie zomer gehad, eind
Juli en geheel Augustus waren wel droog,
maar koud, en we willen toch wel wat warmte
hebben.
Maar nu is het half October, en dat besliste
„geen mooie zomer" is onder de voet geloo-
pen door een prachtstuk van een nazomer
zooals vrijwel ongekend was.
Natuurlijk hadden de meesten van ons toen
geen vacantie meer, maar met zulk verrukke
lijk weer aan het werk zijn, is plezierig ge
noeg, en er is daardoor dan ook heel wat
langer van den zomer genoten dan de meeste
jaren het geval is.
Maar in de laatste week zijn we nu toch
wel definitief in de herfst beland: storm,
regen, wilde en felle onweersbuien met hagel,
een gure temperatuur, dit alles laat geen
twijfel meer over of we gaan met een flink
vaartje op den winter af.
Nu is het waar, dat de koude en regen
niet zoo hinderlijk zijn, omdat de duisternis
zoo vroeg invalt: de gordijnen dicht en het
licht op en we sluiten het gure, onstuimige
weer buiten. Daardoor hebben de avonden in
den winter hun eigen bekoring, en hoewel
wij ons in September altijd voorstellen, dat
de vroeg invallende duisternis ons allerminst
aangenaam zal zijn, wanneer het eenmaal zoo
ver is en het weer is regenachtig en guur.
dan zijn de donkere middagen nog zoo kwaad
niet en zij verhoogen de gezelligheid van ons
huis.
Op één ding moeten wij ons echter wel
degelijk opnieuw instellen, en dat is op den
regen-Zondag. Wat kunnen wij met zoo'n
zomerschen Zondag al niet voor heerlijks be
denken: alle mogelijke sporten, wandelen,
fietsen, autorijden, een picnic organiseeren
en allerlei andere prettige plannetjes maken.
Maar nu is dat voor een goed deel afgeloopen,
en hoewel er aan andere sporten wordt ge
daan, die beter bij den winter passen, een
regen-Zondag kan ook die in de war sturen.
Fietsen is bij regen en harde wind ook
geen aangenaam tijdverdrijf meer, en zelfs
wandelen raakt op den achtergrond, tenzij
men er een pakje op aantrekt en er niet
tegenop ziet, zoo nu en dan drijfnat te wor
den.
Dus moeten wij ons instellen op de winter-
sche Zondagen in huis, en hoewel dat door
velen heelemaal geen onaangenaam denk
beeld is, toch zijn er nog altijd menschen
genoeg, die dat als een schrikbeeld zien aan
komen. Zij kennen maar één manier om den
Zondag door te brengen, n.l. met uitgaan, en
wanneer dat niet kan, voelen zij zich aller-
onbehagelijkst. Zij beginnen maar met lang
in bed te blijven, dan is de ochtend tenminste
gedeeltelijk om, wanneer zij beneden komen,
zij zijn te landerig om veel werk van hun
toilet te maken, loopen den heelen dag op
pantoffels, doen na de koffie een middag
dutje uit verveling, hangen verder rond in
een stoel met een krant of een boek, eten
bijna- niets van louter lusteloosheid, gaan
weer vroeg; naar bed om den dag maar om te
krijgen, en beklagen zich Maandagsmorgens,
dat zij zoo slecht geslapen hebben, wat na
tuurlijk alleen komt doordat zij geheel en
grondig waren uitgeslapen.
Zoo'n verveel-Zondag is echter niet alleen
iets van volwassenen, sommige kinderen heb
ben daartoe ook neiging wanneer zij hun ge
dane spelletjes en sports in de buitenlucht
door den regen zien belemmerd.
Nu is het de moeilijkheid om in een derge
lijk gezin, in een atmosfeer van grauwe ver
veling weer de noodige spanning te brengen,
Soms ziet vader er kans toe om moeder en
kinderen uit hun lamentabele stemming te
halen, soms is het moeder die man en kroost
nieuw leven weet in te blazen met het be
denken van leuke en gezellige dingen om in
huis te doen; erger wordt het wanneer het
heele gezin landziekig en verveeld rondhangt
en niemand voldoende energie heeft of wil
hebben om de stemming weer op peil te bren
gen.
Het is dan de taak van een der ouders, om
zichzelf uit dat neerdrukkende gevoel naar
boven te werken en de onder nul gezakte
stemming weer omhoog te brengen. Gemak
kelijk is dat meestal niet want een mensch of
kind in een landerige stemming is niet
neigd, om ook maar het geringste te onder
nemen. Degene die daarin verandering wil
brengen, moet zoo enthousiast zijn, dat hij of
zij zelf met een van de geopperde planne
tjes begint, in de meeste gevallsa zal het niet
lang duren of de belangstelling bij de anderen
is gewekt en daarmee tegelijkertijd de ver
veling verdreven.
Maakt echter niet de fout, dat het gezin
per sé op een regendag gezamenlijk wat
moet op touw zetten om de verveling te ver
drijven: wanneer die er nog niet is. worden
de huisgenooten wellicht uit iets zelf gehaald
waaraan ze juist zelf zoo fijn bezig waren,
en dan is de stemming zeker bedorven, zij
het dan op een andere manier!
E. E. J.—P.
Nog altijd, nog veel meer dan we ons soms
zoo oppervlakkig denken, wordt er gesproken
over menschen met wie je wel en met wie je
niet om kan gaan. En nu heb ik nog niet eens
het „standenverschil" op het oog, dat bij vele
menschen nog zoo'n groote rol speelt. Nee, ook
bij menschen die tot vrijwel denzelfden stand
behoor en komt dat elkaar mijden en negeeren
eiken dag voor. En wel van fatsoensoogpunt
uit.
Vooral vrouwen zijn gauw klaar om te zeg
gen: nee, nu ze zóó doet, nu ze zich zoo raar
gedraagt wil ik niet meer met haar omgaan.
Je bent dan al gauw geneigd te vragen: waar
om niet, ben je bang dat ze invloed op je heb
ben zal, sta je zelf zoo weinig stevig in je
schoenen? Of doe je het om de menschenn
Maar dat is dan toch al heel klein. Maar eens
gaf een vrouw me hierop ten antwoord: ik
doe 't om de kinderen. Als ze hier komt, komt
ook in aanraking met de kinderen en ik wil
mijn kinderen niet met ideeën als die van
haar groot brengen.
Dat is tenminste een argument.
Als kinderen opgroeiend in de rustige, vrien
delijke sfeer van een goed huwelijk, een goed
gezin dan willen we wel heel graag dat ze dit
goede huwelijk en dit goede gezin als het nor
male zien en blijven zien, dat ze zich geen an
dere toekomst kunnen denken dan zelf ook
Zeep. Over heel de wereld wordt jaarlijks
ongeveer 4.700.000.000 K.G. zeep gefabriceerd:
hiervan levert Europa alleen 2.500.000.000 K.
van de Europeesche landen is ons land de
grootste zeepverbruiker en wel met 11,1 K.
per hoofd en per jaar. Het minst wordt
bruikt in Bulgarije, dat maar 2 K.G. per
hoofd per jaar gebruikt. De Amerikanen zijn
even groote zeepverbruikers als wij, Neder
landers.
Een duur telefoongesprek. Een Engelsche
dame, die sinds korten tijd in Canada ver
toefde, kreeg heimwee naar haar familie
Londen. Ze wilde graag hun stem eens weer
hooren en vroeg een telefoongesprek met hen
aan. Het gesprek duurde maar 5 minuten,
maar het had de dame aardig opgewekt. Deze
opgewektheid zal echter wel aardig verminderd
zijn, toen haar de rekening gepresenteerd
werd, want dit gesprek kostte maar eventjes
f 240.—.
Rare feestkleedijIn Parijs is onlangs een
feest gegeven waar de genoodigde versche
nen in costuums van blik, papier, rubber, glos
en porselein.
Een kostbaar maal. Een der Indische
vorsten kwam laatst tot de vreeselijke ont
dekking dat witte mieren doorgedrongen wa
ren in zijn schatkamer en daar voor meer dan
1 millioen gulden aan bankpapier hadden op
gegeten,
zoo'n gezin te hebben. Alles wat ze te hooren
krijgen over scheidingen, liefde Duiten een
huwelijk, en zoo meer, moet het abnormale
blijven, dat wat buiten hun kring ligt, wat voor
hen niet in aanmerking zal komen,
Ik kan me voorstellen dat ouders zoo den
ken. Het kind moet in het rechte spoor blijven
dat volgens hen naar geluk zal voeren. Een
sterke scheiding tusschen goed en kwaad moet
het kennen, een hechte moraal. En daarom
zetten ze hun huis niet open voor hen die
tegen die moraal zondigden. Ze zijn bang hun
kinderen met de zonde vertrouwd te maken.
Er is dan zeker een goede kans dat de kin
deren werkelijk in het spoor van de ouders
treden, dat de eens geleerde moraal hen
staande houdt zelfs al trekt hun aanleg
andere richtingen uit. Maar het is ook niet
meer dan een kans. Want als het kind grooter
wordt komen tóch de andere invloeden.
En er is ook een groot gevaar. Het gevaar
dat deze kinderen kleine menschen zullen
worden. Menschen die elke afdwaling van
wat zij als het pad der deugd beschouwen
„slecht" noemen, geen begrip en geen liefde
hebben voor menschen die een beetje anders
zijn dan zij. Het gevaar van de bekrompen
heid loert om den hoek. Waren de ouders be
krompen? „Nee", zegt de moeder, „zelf ver
oordeel ik niet, als ik alleen was zou ik mijn
gezelschap niet zoo zorgvuldig kiezen. Maar
om de kinderen
Ja, het is zeker niet makkelijk kinderen
groot te brengen in het goede en naar het
goede wat wij voor hen wenschen. Maar als
we hen tot menschen op willen voeden moe
ten ze toch in de eerste plaats „menschelijk"
zijn. En we moeten er niet voor terug schrik
ken ze ook met het minder mooie van het men-
schen-leven kennis te doen maken. Want de
kans is toch wel heel groot dat het on-maat
schappelijke zich op de een of andere wijze in
hun later leven zal dringen. Hoe vreemd zullen
ze daar dan tegenover staan. Hoe zullen ze
misschien eens schrikken van eigen on-maat-
schappelijke gevoelens. Alle begrip van goed
en kwaad dat niet uit het hart opwelt is meer
een handicap dan een steun in het leven.
Dat werkelijke diep-menschelijke begrip van
goed en kwaad om daar de kinderen in op
te voeden is een moeilijke maar schoone taak.
En gaat m.i. niet samen met het liefdeloos
weren van on-maatschappelijken uit uw huis.
BEP OTTEN.
Shawl en ceintuur, geknipt uit een oude zo
merjurk, verleenen het zointerjurkje een
nieuw aspect.
Sinds de shawl voor het eerst verscheen,
heeft ze telkens meer en meer aanhangsters
gekregen. Was liet eerst een eenvoudige be
schutting tggen de koude, die om den hals
"aan in den mantel verdween, al spoedis
twam men tot de ontdekking welk een deco
ratief element hij in de kleeding was en men
wilde er niet meer van buiten. Hij werd
steeds bonter en verschillen der; verscheen in
alle mogelijke stofsoorten enwat voor de
huisvrouw van het grootste belang is, voor
weinig geld kan men tegenwoordig reeds al
leraardigste shawls krijgen.
mantel- of japonkraag zoo niet verdrongen,
toch wel voor een groot deel vervangen heb
ben. Het voordeel is, dat men hem telkens
weer anders kan drapeeren langs de hals
opening. Met een weinig fantasie kan men
zelfs het meest eenvoudige kleedje een per
soonlijk cachet geven. De schetsjes geven u
eenige ideeën, wat de nieuwste manieren zijn
om een shawl te dragen.
De shawl wordt onder den mantel door-
gehaald.
Wie er slank genoeg voor is, kan de shawl
breed om de schouders drapeeren en hem van
voren door een ring halen. Een lange smalle
shawl wordt als een wijde lus om den hals
gelegd en de strik wordt op zij met een broche
of een nieuwerwetsche clip aan de japon vast-
gestoken.
De vierkante shawl ivordt losjes om de schou
ders gedrapeerd en van voren met een ring
vastgehouden.
Als een groote lus ligt de shawl om den hals
en wordt op zij met een clip bevestigd.
Heel vlot is de shawl, waarvan het eene
einde met een knoop achter het bovenste
knoopsgat van de japon vastgehouden wordt
en de rest over den anderen schouder naar
beneden hangt. Vanzelfsprekend kan de shawl
zoo gebonden zijn, dat het accent op den rug
valt hetzij de knoop, hetzij de driehoek.
De shawl ivordt achter een knoopsgat vast
gehouden, terwijl het andere eind losjes over
de schouders hangt.
1 Het behoeft dan ook volstrekt geen verwon-
dering $8 wekken, dat de shawls
Het eenvoudige driehoekje op den rug is
altijd gedistingeerd.
Knoopt men bovendien nog een q?.int"ur
van hetzelfde materiaal om, dan heeft -men
een garnituurtje, dat niet alleen bijzonder aar
dig staat, maar ook zeer practisch is, omdat
het de aandacht van het desnoods onmoderne
japonnetje afleidt.
Nog een tip: voor dit garnituurtje behoeft
u zich niet expres nieuwe stof aan te schaffen.
Uit een zomerjaponnetje, dat we om een of
andere reden niet meer kunnen dragen, wor
den de beste stukken geknipt en verwerkt, tot
het boven omschreven garnituur, om er een
niet al te mooi winter jurk je mee op te knap
pen. En u zult verblijd een „lieve vriendin"
hooren vragen: „Wat, alweer een nieuwe ja*
pon?/' J
