Artikel 289 strafrecht
Kostbare prijswinnaars op da internationale hondententoonstelling
welke Donderdag in Crystal Palace te Londen is geopend
De normalisatie der Panheelderbeek in Midden-Limburg, waarvoor de minister Flandin, de nieuwe Fransche minister-president, omringd door journalisten en foto-
van Sociale Zaken onlangs de eerste spade zette, is begonnen 8ra',n' bem d°°r da" PreSid0pgeddagè°rm'na ,a" h°' k'bi"'
De minister van Economische Zaken heeft bepaald dat met ingang van 11 November geen haringschepen meer mogen uitvaren. Dat de
visschert dan hun arbeid aan den wal zullen moeten verrichten, bewijst wel dit plaatje van de kade te Scheveningen waar eenige duizenden
tonnen haring gereedliggen, bestemd voor Polen, die eerstdaags verscheept zullen worden
De kunstijsbaan nabij het sportfondsenbad te Amsterdam nadert
haar voltooiing en zal binnenkort officieel worden geopend
De Australische aviateur Ulm is voornemens
in een speciaal daarvoor gebouwd vliegtuig
een tocht van 8000 mijl van Canada naar
Australië te maken
Na al de successen
van de jeugdige
wereldkampioene
Willy den Ouden,
heeft zij thans een
groot aantal gouden
en zilveren bekers
en medailles in haar
bezit. De leden van
RDZ, hebben aan
haar kampioene een
fraaie medaillekast
ten geschenke ge
geven
FEUILLETON
Oorspronkelijke Recherche Roman,
door
J. CHR. TETENBURG.
Inspecteur van politie te Utrecht.
34)
Met deze sleutels opent hij de brandkast,
haalt het testament er uit en vervalscht het
ten name van Jan Willem van Ostens, bij
voorbeeld op de wijze, zooals dit op de straf
zitting tegen van Ostens is aangevoerd. De
sleutels legt hij weer onder het kussen van
den doode..
Ten vierde:
Hij vervaardigd cyaankalihóudende pillen,
doet deze in een Rijnhavenclrosje en verzendt
ze via het postkantoortje, vlak bij de apo
theek, waar van Ostens werkzaam is. Zelfs
werpt hij nog een stukje lak door een geopend
ventilatieraampje aan de tuinzijde naar bin-
X speculeert nu verder, in tegenstelling met
alle andere misdadigers op de scherpzinnig
heid, in plaats van op de kortzichtigheid van
de Politie en rekent uit, dat zoowel de moord
als de testamentsvervalsching met gasver-
stikking ontdekt zullen worden.
Het gebruik der ultra-violettestralen was
hem ongetwijfeld bekend X begrijpt, dat de
politie onmiddellijk onder dit licht zal zien,
dat het testament aanvankelijk ten name
van Johannes Anthonius Verzeumen luidde.
Hij wacht nu rustig af tot dat de erfenis
l^enjt^n. cLfcl valt.
Besluit:
De waarschijnlijkheid dat X Verzeumen,
wordt nu zeer groot. De mogelijkheid blijft
echter bestaan, dat dit niet het geval is en
er nog een tweede belanghebbende bes.taat.
Dan komt de beslissing: Lucie Marskant her
kent het portret van Verzeumen als dat van
X.
De keten der misdaden is aldus op logische
wijze gesloten!
Langzaam staat inspecteur Lietsen op en
mompelt: )tNu nog het bewijs. Maar ook
dat komt wel voor elkaar. De schurk zal zijn
verdiende loon niet ontgaan.
Dan opent hij mot een energieke ruk de
deur en loopt de gang in.
HOOFDSTUK XXVII.
EEN SENSATIONEEL EENDE.
Nog dienzelfden middag reisde Lietsen, 11a
overleg met commissaris Frankenhof en den
officier van Justitie, in gezelschap van twee
Elkendamsche rechercheurs naar Selburg.
Hier begaven zij zich allereerst naar de plaat
selijke recherche, welke een auto met chauf
feur beschikbaar stelde.
In het pension waar Verzeumen zijn ka
mers had, kwamen de politiemannen te we
ten, dat hij naar de Universiteit was om
college te loopen.
Na aankomst in dit gebouw werd den pedel
opgedragen, den student te verzoeken, ter
stond in de wachtkamer te komen, in ver
band met de erfeniskwestie.
Eenige minuten later verscheen deze op den
drempel.
„Wat is er van uv» dienst heeren?" vroeg
hij vriendelijk.
„We zijn van de politie. In verband met de
strafzaak tegen uw neef van Ostens zien
we ons tot onzen spijt genoodzaakt u te ver
zoeken terstond met ons mede te gaan naar
Elkendam teneinde nadere getuigenissen van
u te vernemen," sprak Lietsen kalm.
„Maar ik heb mijn verklaringen al afgelegd
bij den rechter-commissaris en voor de Recht
bank!"
„Jawel. Maar we wilden graag nog meer
mededeelingen van u hebben."
„Ik begrijp er niets van! Ik vindt het bui
tengewoon onaangenaam hier in mijn studie
gestoord te worden. Ik kan toch wel eerst
even naar mijn pension gaan om met de juf
frouw af te spreken?"
„Tot mijn spijt mag Ik u dat niet toestaan.
U zult eerst even met ons in den auto naar
het Selburgsche bureau moeten en daarna
zullen we met u naar Elkendam rijden".
„Het lijkt wel, of u mij als een verdachte
behandelt. Ik zal een klacht over u bij de
justitie indienen!"
„Het blijft me volmaakt onverschillig wat u
van plan bent te doen. In uw eigen belang
raad ik u aan rustig met ons mede te gaan."
„Ik zal me er wel bij moeten neerleggen.Drie
tegen een is geen partij. Maar zoodra ik weer
vrij ben, zijn de heeren nog niet van me af!"
„Eén vraag nog. Heeft u nog wapens of
werktuigen bij u?"
„Nou wordt het nog mooier Dacht u soms,
dat ik mijn zakken vol had met dolken, revol
vers en inbrekersgerei? U kunt mijn zakken
gerust navoelen!"
Lietsen liet zich dat geen tweemaal zeggen
en fouilleerde Verzeumen grondig Hij vond
echter geen contrabande.
„In orde', zei hij.
Per auto wordt Verzeumen dan naar het
het Selburgsche Politiebureau gebracht, waar
hij onder bewaking in een wachtlokaal moet.
wachten.
Inmiddels hebben Lietsen en de recher
cheurs zich naar het pension begeven.
Aanvankelijk maakte de hospita er bezwaar
tegen de heeren op de kamers van Verzeumen
toe te laten, doch toen deze zich behoorlijk
gelegitimeerd hadden, bond zij in en wees den
recherche mannen den weg.
Een serieuze huiszoeking in de kamers van
den student volgde. Letterlijk niets bleef op
zijn plaats. Alles werd, desnoods met een wei
nig geweld, geopend, doch er was, tot diepe
teleurstelling der zoekende mannen, niets ter
zake te vinden.
De hospita werd gehoord omtrent de vraag
of Verzeumen, behalve deze drie kamers, mis
schien nog meer vertrekken ter beschikking
had. Ze vertelde toen dat op den zolder nog
een kamertje l/as, dat de student had in
gericht als donkere kamer, omdat hij veel aan
fotografeeren deed. v
„Onze laatste kans, mannen" zeide de
inspecteur en terstond togen ze de trappen op
naar den zolder.
Aanvankelijk was in dat kamertje het re
sultaat eveneens nihil, maar plotseling voelde
Lietsen dat een vloerplank in een der kastjes
onder de werkbank, bij aanraking bewoog.
Onder het bijlichten door de rechercheurs
werkte hij de plank los en zag hij zijn hard
nekkige pogingen beloond.Uit het gat
er onder, kwamen achtereenvolgens te voor
schijn: een paar oude nandschoenen, een
bos loopers, een zaklantaarn, een „lummel",
een browning met een patroon in den loop
en twee in den houder, een fleschje met een
kleurlooze vloeistof en een kleine hoeveel
heid losse pillen.
„Vermoedelijk de origineel© Rijnhavens
maagpillen, die uit het doosje verwijderd
zijn" meende hij. „Als we nu nog cyaankali
kunnen vinden, zijn we h< Memaal onder de
pannen Na eenig zoeken bracht hij inderdaad
oog een klein fleschje van donker gekleurd
glas te voorschijn. Het was echter leeg. Wel
steeg er bij opening nog een zwakke amandel-
geur uit op. Het droeg het etiket van het
Chemisch Laboratorium der Universiteit.
Heel zorgvuldig werden de diverse voor
werpen door de rechercheurs verpakt in ver
band met de mogelijkheid van vingerafdruk-
en.
„Een prachtige buit", merkte een hunner
op.„Wat beteekent de redding van dien armen
i. pothekersassistent
„Ja, dat zeer zeker?." bevestigde Lietsen.
„Maar hopelijk ook de veroordeeling van den
meest geraffineerden misdadiger, dien ik tot
op heden in mijn praktijk ontmoet heb Hij is
student in de rechten, maar hij schijnt op de
Hoogeschool der misdaad volleerd te zijn. Op
Lucie Marskant had hij echter niet gerekend.
Bovendien moet het bewaren der stille getui
gen hem als een kapitale fout worden aan
gerekend, al meende hij ze ook goed verbor
gen te hebben.
Maar dat hoort er nu eenmaal bij. De mis
daad zonder fouten moet nog uitgevonden
worden..Alleen worden die fouten maar al te
vaak door ons politiemensehen niet ontdekt!
Rooken de heeren?"
De rechercheurs steken uit den voorgehou
den koker een sigaar op en even later verlaat
het drietal tevreden dampende, het pen
sion, teneinde den arrestant op te halen en
mee te nemen naar Elkendam.
Het is reeds geheel donker als de auto van
de politie met den arrestant voor het bureau
van commissaris Frankenhof te Elkendam
stilhoudt.
Opzettelijk was voor Verzeumen verzwegen
dat zijn geheime bergplaats was ontdekt en
geledigd Hij voelde zich klaarblijkelijk nog
veilig bij gebrek aan bewijs.
De stille getuigen werden dadelijk naar
het. laboratorium van den Herkenningsdienst
gebracht en daar allereerst op vingerafdruk
ken onderzocht.
De Politiedeskundige Borgheze vond op de
browning, een oud legertype, een gedeelte
van een vingerafdruk en op het vergift fleschje
een volledigen. Na bestuiving met alluminium-
poeder, maakte hij er afdrukken van. Bij
vergelijking met de inmiddels genomen vin
gerafdrukken van Verzeumen, waren 18 pun
ten van overeenkomst aan te toonen, slzoo
voldoende bewijs voor de rechtbank, dat het
hier afdrukken van dezelfde vingers betrof,
(Wordt vervolgd.).
