Verheugd Schiphol
ontvangt de Ui ver»
Tienduizenden juichen de bemanning toe
Waardeerende
woorden van
vele zijden.
Een huldiging zooals Nederland nog nimmer
De geestdrift, waarmede de bemanning van
de Uiver tijdens haar thuisreis op verschillen
de landingsplaatsen ontvangen is, bereikte
haar climax toen vanmiddag de groote, sier
lijke Douglas-vogel op het eigen nest neer
streek en de tienduizenden, die naar Schiphol
waren gekomen, de lucht deden trillen van
hun gejuich. Gezagvoerder Parmentier, eerste-
officier Moll, radio-telegrafist Van Bruggen en
boordwerktuigkundige Prins hebben voor hun
prachtige daad, die de bewondering van de
geheele wereld heeft afgedwongen den dank
en de hulde van het vaderland, dat dezen
Woensdag het aanzijn had geschonken van
een nationalen feestdag, in ontvangst geno
men. Dank en hulde, waarin ook de Konink
lijke Luchtvaart Maatschappij, op verdiende
wijze heeft gedeeld.
Legioenen rukken op
„Uiver"-dag op Schiphol! Het dagenlang ge
klop en gehamer aan tribunes en hekken
heeft plaats gemaakt voor het gegons dei-
massa. De Amsterdamsehe luchthaven, dat
immer interessante, intens levende plekje
grondgebied in de eenzaamheid van het pol
derland, moet vandaag verbaasd zijn geweest
over haar eigen beeld. Zij heeft men weet
het! hoogtijdagen gekend, waarop de be
langstelling van autoriteiten en publiek werd
omschreven met het stereotype zinnetje:
„Schiphol bood reeds in de ochtenduren een
levendigen aanblik!"
Dezen Woensdag zijn alle records op dit
gebied met stukken geslagen,
Reeds in den vroegen morgen begint, uit
Amsterdam en uit gansch Nederland, de in
tocht der legioenenDe burgemeester van
Haarlemmermeer, die het in zijn gebied het
zwaarst te verantwoorden heeft, had een po
litiemacht op de been gebracht, die gedach
ten opwekte aan een leger, dat den strijd heeft
aan te binden met een vele honderden malen
sterkeren vijand, die den polder binnen valt
met auto's en autobussen; per fiets, per boot,
en zelfs te voet. Maar de duizenden en nog
eens duizenden, die van heinde en verre op
trokken met Schiphol als einddoel van hun
tocht, waren in overgroote meerderheid ge
wapend met een flinke dosis verkeersorders
en dus volkomen op de hoogte van hetgeen zij
doen en laten mochten. Getallen spreken hun
eigen taal en dies heeft het zin te vermelden
dat de burgemeester, behalve over zijn eigen
gemeentelijke politie, de beschikking had over
honderd rijksveldwachters, honderd man ma
rechaussee en tweehonderd man politietroe-
pen. Dat de medewerking van de Amsterdam
sehe verkéersbrigade zeer gewaardeerd werd,
spreekt wel van zelf. Uiteraard had ook de
hoofdstad, voor de toegangswegen naar Schip
hol, alsmede de gemeenten Amstelveen en
Aalsmeer, een geducht aantal manschappen
op de been geroepen.
SCHIPHOL, 21 Nov. Het weer, wel de be
langrijkste factor voor het welslagen van de
zen dag, kon aanvankelijk niet gunstig wor
den genoemd.
De nevel verdikte zich allengs tot een som
bere natte mist, die urenlang bleef hangen.
Maar gelukkig was er reeds hedenmorgen
vroeg een kentering ingetreden. Een lichte ne
vel over de landerijen en kort daarna het zon
netje, dat al zijn best deed de nevel te ver
drijven.
Hier en daar vertoonde zich al een plekje
blauw, dat veel voorspelde.
Wij voor ons hielden het op den weerberich-
tendienst op de luchthaven die vanmorgen
meldde, dat Parijs opgen lag, Brussel en Ant
werpen dicht lagen en de situatie te Rotter
dam en Schiphol opklarend was.
öioppq uoa m uoAUtnqoni op S-ej qa jpsq rao
zonneglans.
Amsterdam in feestgewaad.
De hoofdstad heeft zich aan het nationale
karakter van dezen dag aangepast. Alle ge
meentelijke scholen zijn gesloten; de winkels
mogen tot tien uur 's avonds open zijn en de
café's hebben vergunning tot twee uur des
nachts muziek te maken.
Van de openbare gebouwen, in de winkel
straten in het centrum en in de buitenwijken
is de driekleur uitgestoken. De Leidsche straat
heeft nog een bijzondere versiering en is ook
dezen dag verdoopt in de K. L. M. Straat.
Ditzelfde geldt voor het Koningsplein, dat
op dezen feestdag Uiverplein heet en het Leid
sche plein, waar het bijkantoor van de K. L. M.
is gevestigd, welk plein evenals de dag na de
aankomst van de Uiver in Melbourne K. L. 'M.
plein heet.
Ook de haven heeft haar feestgewaad aan
getrokken. Extra treinen komen aan, extra
tramdiensten zijn ingelascht.
Dank zij het plan om op de smalle wegen
rond Schiphol éénrichtingsverkeer toe te pas
sen en een onderscheid te maken tusschen
particuliere auto's, autobussen, taxi's en rij
wielen, voltrekt zich de intocht der legioenen
op voorbeeldige wijze, waarbij de vier pontons,
hun onmisbare diensten verleenen.
Ook het verkeer te water is enorm; boot na
boot meert aan de daartoe speciaal ingerichte
landingsplaatsen en ontscheept daar haar
lading.
Schiphol stroomt vol.
Op Schiphol fungeert de Koninklijke Ne
derlandsche Vereeniging voor Luchtvaart als
gastvrouwe en het aantal uitnoodigingen, dat
zij verzonden heeft loopt in de honderden. Die
uitnoodigingen golden regeeringspersonen,
hooge militaire en civiele autoriteiten. Voor
de ontvangst van de officieele genoodigden is
het douane-lokaal ingericht. Het restaurant
met het voor-terras, dat een speciale uitbrei
ding heeft ondergaan, alsmede het dakterras
zijn vrijgehouden voor de genoodigden, en ten
slotte is er nog de uithoek van tribune A.
Aanwezig zijn o.m. (behalve de officieele
sprekers van den middag) de minister-presi
dent, Dr. H. Colijn, die als belangstellende ge
komen is, de minister van Binnenlandsche
Zaken, Mr. J. de Wilde, die met zijn ambtge
noot van Waterstaat officieel aanwezig is.
Voorts oud-minister Van Dijk, het college van
B. en W. van Amsterdam, talrijke militaire
autoriteiten, van den generalen staf, van den
f marinestaf, van het veldleger, van de lucht-
vaartafdeeling Soesterberg, van de Kooy en
nog meer civiele autoriteiten als o.a. commis
sarissen der Koningin en burgemeesters van
verschillende gemeenten.
De tribunes! Zij zijn het die aan deze
omgeving een wonderlijk aspect verleenen.
Twee groote tribunes, loodrecht op het
restaurant en stationsgebouw, in één lijn op
het platform liggend. Vier kleinere, eveneens
in één lijn, evenwijdig aan het gebouw en
daarvan op een afstand van ongeveer 250 M.
verwijderd. Ruim vijfduizend personen vin
den hier een zitplaats. Het lijkt alsof een
voetbalwedstrijd op komst isMaar het
veld is van beton met in het midden een
getimmerte, twee meter hoog en door bloe
men, palmen en tapijten herschapen in een
sierlijk podium, thans nog leeg, straks het
middelpunt van duizenden oogenparen. De
tribunes door het stadion afgestaan zijn
onder de leuze: „Safety first!" met solide hek
werk afgesloten. Geestdrift wordt gewaar
deerd, maar zonder een mogelijke bestorming
van het veld
De zevende tribune beslaat met de duizend
.zitplaatsen een gedeelte van het z.g.n. publiek
terrein binnen de bestaande ijzeren afsluiting.
Daarvóór is het terrein voor de eerste-rangs-
staanplaatsen, dat zich schuin naar voren
voortzet in twee kijkfronten met een lengte
van resp. 200 en 250 M. en een diepte van 50
M., tezamen de tweede- en derde-rangs
staanplaatsen vormend. Ook hier is stevig
hekwerk ter afsluiting. De open vakken tus
schen de tribunes zijn gereserveerd voor het
personeel van de K.L.M., voor de Nationale
Luchtvaartschool en voor de Amsterdamsehe
en Rotterdamsclie Aeroclub. Vóór de mili
taire loodsen aan de Noordzijde vinden de
jeugd-luchtvaartclubs hun kijkfront.
Van den vroegen morgen af trekt Neder
land de kijkarena binnen. Het is als een rivier
met vele vertakkingen. Maar Schiphol is pa
raat. De menschelijke stroom wordt opge
vangen en afgedamd naar de daarvoor be
stemde plaatsen. De tijd verstrijkt en van
lieverlede verdwijnen de leege plekken op
tribunes. De orde maatregelen zijn afdoende.
Volgens officieele opgave zijn hier 6 hoofd
inspecteur, 17 inspecteurs, 16 brigadiers, 320
agenten, 4 ruiters, 40 man bereden mare
chaussee, 80 rijksveldwachters en 100 man
personeel van de K.L.M.
Waar men den blik wendt, ziet men men-
schen en vlaggen. Menschen van wie velen
door het koopen van den „Uiver"-speld heb
ben bijgedragen aan de versterking der geld
middelen van het Nationaal Luchtvaartfonds.
Het doffe gegons, dat zich altijd hooren doet,
waar een volksmassa bijeen is, wordt nu en
dan overstemd door het zware geronk van
motoren.
Vliegtuigen komen en vliegtuigen gaan;
de strakke regelmaat van het verkeer der in
ternationale lijnen laat zich door niets be-
invloeden, zelfs niet door een beroemdheid
als de Uiver. 't Moet wel een buitengewone
gewaarwording zijn om in deze oogenblikken
Schiphol en omgeving in vogelvluchtte kun
nen zien.
Drie echtgenooten en een verloofde zien
met spanning de landing van de Uiver tege
moet. Vader en moeder Parmentier wachten
op hun zoon.
Duizenden liters snert, die in de consump
tietenten bij de verschillende rangen in groote
veldketels trekken, vinden hun weg naar
duizenden hongerige magen. Ambulance
auto's staan op het terrein en een ambulance
boot ligt voor den steiger. Marschen klinken
langs de tribunes en kijkfronten. De Konink
lijke Militaire Kapel onder leiding van kapi
tein C. L. Walther Boer en van de Post Har
monie onder leiding van den heer Tooren-
spits laten voortdurend van zich hooren. De
radio-omroepers praten steeds maar door
Toeschouwers krijgen les in vliegen.
Om elf uur kondigt de omroeper van het
veld, de heer E. Smits, chef van de propa-
ganda-afdeeling der Fokkerfabriek, den aan
vang van de door de Nationale Luchtvaart-
school te geven demonstraties aan. Dank zij
op tal van plaatsen aangebrachte luidspre
kers dringt zijn stem tot in alle uithoeken van
het veld door.
Even later stormt een Koolhoven F K 46,
bemand met de instructeurs De Mul en
Postmaa, den hemel tegemoet voor het de
in onstreeren van een aantal lessen en kunst-
vluchten. De duizenden op den grond krijgen,
wat het eerste gedeelte betreft, zelfs een
lesje in de kunst van het sportvliegen, want
de stem op den verkeerstoren maakt het pu
bliek attent op de fouten, die door den zoo-
genaamden leerling worden gemaakt. Vooral
het jeugdige element onder de toeschouwers
geniet er hoorbaar van.
Opnieuw doet zich het geronk van motoren
hooren. Thans is het een escadrille C.V.-
vliegtuigen van het marinevliegkamp „De
Kooy", dat onder commando van den of
ficier -vlieger le klasse Th. J. van Midde
luehtoefeningen te zien geeft.
Een interessante afwisseling van het pro
gramma wordt gebracht door den zweefvlie
ger van Nijen.hoff, die zich in Neerland's
grootste zweefvliegtuig, de „Adelaar", door
zijn helper, den instructeur Sluyter van de
N.L.S. met een sleepvliegtuig tot eenige
meters laat optrekken. Kort daarna demon
streert de heer Neijenhoff hoe men zoo'n
motorloos vliegtuig, ook zonder sleepkracht in
lucht kan houden en er zelfs veilig eenige
toeren mee kan maken.
Twee Koolhoven-lestoestellen, bestuurd
door de instructeurs Somer en De Mul en
de auto-giro, waarin de chef-instructeur der
N.L.S., de heer Schmidt Crans heeft plaats
genomen, vragen de aandacht voor een for
matie-vlucht.
Een serie kunstvluehten met een Tiger
Hoth, wederom door den heer Schmidt Crans
bestuurd de aankomst en een demonstratie
van de beroemde „vijf vingers aan één hand"
(een escadrille jachtvliegtuigen van de Lucht-
vaartafdeeling Soesterberg onder commando
van den kapitein-vlieger Van Weerden Poel
man) en lesdemonstratie met drie school-
vliegtuigen van de Nationale Luchtvaart-
school besluiten dit luchtfestijn.
De Uiver landt!
Intusschen heeft zich van de menigte een
groote spanning meester gemaakt. Uit de door
den omroeper op gezette tijden verstrekte
mededeelingen is gebleken dat de Uiver met
de laatste étappe ParijsAmsterdam uit
nemend weg weet! De spanning wordt groo-
ter, als bekend wordt dat het vliegtuig zich
boven Nederlandsch gebied bevindt en met
groote snelheid naar Schiphol koers zet.
Vader tijd tikt met volmaakte onbewogenheid
de minuten weg. Velen verheffen zich van hun
plaatsen als de sirene begint te loeien, ten
teeken dat de Uiver in zicht is.
En even daarna klinkt de kreet: „Daar
is ie!"
En waarlijk: daar komt de trotsche vogel
aanschieten. Nog enkele seconden, dan da
veren de motoren hun lied van kracht en
durf boven het veld en scheuren zij, mèt het
gejuich van den tienduizenden, de lucht aan
stukken Tweemaal maakt het groote,
glanzende vliegtuig een eere-ronde boven
Schiphol. Daarna verricht de Uiver in prach
tige vlucht een volmaakte landing op het
grastapijt. Weer klinkt, veel zwakker nu, het
geluid van de motoren, als de machine haar
neus naar het platform richt en langzaam
komt aanrijden. Het wordt overstemd door
de daverende kreten dei* massa.
Gezagvoerder Parmentier en de zijnen
weten wat hun te doen staat. De Uiver taxiet
langs het front van het publiek, de verheugde
gezichten van de bemanning en van de passa
giers. van wie de heeren Giiissen en Dominie
de gansche vlucht heen en terug hebben ge
maakt, zijn duidelijk te zien. Men voelt als
't ware wat er omgaat in de harten van vier
vrouwen en in die van de ouders en verwan
tenHet gejuich zwelt tot een orkaan
als de Uiver tot rust komt op korten afstand
van het podium, waarop de officieele spre
kers bijeen gekomen zijn en bemanning en
passagiers het toestel verlaten. Het vierman
schap, vier ridders in'de1 Orde .van Oranje
Nassau, is onder den indruk van de ontvangst
die het bereid wordt. Het Wilhelmus klinkt en
duizenden zingen mede. Dan begeeft
zich het gezelschap, de heeren Gilissen
en Dominie incluis, naar het podium, waar de
ordonnance-officier van de Koningin, de
eerste-luitenant Römer, de bemanning in een
korte toespraak namens de Landsvrouwe ge-
lukwenscht. Inmiddels zijn reeds maatregelen
genomen voor het uitladen van de post.
Minister Kalff spreekt namens de
regeering.
De vertegenwoordiger der regeering, ir. J.
Kalff, minister van Waterstaat, neemt dan
het woord en spreekt het viermanschap als
volgt toe.
„Na de door den vertegenwoordiger van
de Koningin tot u gerichte woorden, wil ik
namens de regeering u hartelijk welkom hee-
ten bij uw terugkeer in het vaderland.
Maar niet alleen uit naam van de regee
ring; ik weet te spreken namens ons volk.
Geheel Nederland heeft u met geestdrift
gevolgt op uw vlucht, een geestdrift, die niet
plotseling oplaaide om even snel, zooals zoo
dikwijls, weer te verdwijnen, maar die onver
flauwd heeft voortgeduurd in de dagen,
waarin wij op uw terugkomst moesten wach
ten en waarin wij anderen hebben benijd, die
reeds eerder u konden bereiken en huldigen.
Het gevoel van geestdrift over uw overwin
ning was zoo overheerschend, dat dit aan
andere gevoelens geen plaats liet. Gevoelens,
die, nu gij weer voor ons staat, zich naar vo
ren dringen, allereerst dat van dankbaarheid
voor uw behouden thuiskomst.
Ik behoef er slechts aan te herinneren, dat
ook deze Mel bourne vlucht menschenlcvens
heeft geëischt, om met des te meer nadruk u
en de uwen hartelijk geluk te wenschen met
den goeden afloop van uw tocht.
Ik houd mij overtuigd, dat ook in uw hart
dankbaarheid' leeft voor de gaven, die u ge
schonken zijn en die u in staat hebben ge
steld tot stand te brengen datgene wat thans
aller bewondering wekt.
Ik weet dat menschenverdienste nooit ver
der reikt dan het met zijn geheele persoon
zich inzetten om alle mogelijkheden, die in
hem zijn gelegd, in dienst te stellen van zijn
taak.
Maar dat is door u ten volle gedaan. Dat
heeft het u mogelijk gemaakt in 52 uur en 21
min. Batavia te bereiken, een versnelling te
genover het vroeger bereikte van overwegende
beteekenis, omdat daardoor het Rijk in Europa
en dat in Indië elkaar zijn genaderd als nooit
te voren en daarmede tevens is aangetoond
de groote reserve aanwezig in den tegenwoor-
digen en in den ontworpen dienst naar Indië,
een reserve, die in critieke omstandigheden
kan wórden verbruikt.
Onvermoeid zijt gij daarna van Batavia
verder gegaan en na 90 uur en 17 min. in
Melbourne geland, thans einddoel van een
wedvlucht, in de toekomst naar wij vertrou
wen, eindpunt van een geregelden dienst.
En tusschen uw vertrek van Batavia en uw
aankomst te Melbourne heeft gelegen de
nacht boven Albury, de stikdonkere nacht,
die van u gevorderd heeft al uw bekwaam
heid, inspanning, doorzicht, rustige zeker
heid. zelfvertrouwen, trouw aan het devies
„veiligheid alles" en dientengevolge al
lermeest gf heeft: zelfbeheersching.
Beloond zijt gij met een veilige, geslaagde
landing en met de hulpvaardigheid van velen.
aan wie ik hier dank en lof breng, en die u in
staat heeft gesteld uw plicht zoo spoedig mo
gelijk voort te zetten.
Ik breng u hier mijn oprechte hulde voor
alles wat door u is verricht.
Er zijn er in ons land duizenden, die in de
zen zwaren tijd ook hun stikdonkere nachten
hebben, waarin 't is alsof alle elementen zich
tegen hen keeren en veilig landen uitgesloten
lijkt. Mogen zij zich sterken aan uw voorbeeld
van uithoudingsvermogen, en moge ook hun
de hulpvaardigheid neit worden' onthouden.
Mijne Heeren uw vlucht is de bevestiging
van de juistheid der keuze door uwe maat
schappij gedaan voor de oplossing van het
vraagstuk der bediening van een veilig, snel,
economisch verkeer tusschen Indië en Neder
land. Dat een gewoon verkeerstoestel, met
passagiers en post beladen, vliegend langs een
1700 K.M. langere route, onmiddellijk volgde
op het racetoestel, dat het eerst te Melbourne
aankwam, is de groote beteekenis van uw
tocht.
Het gaat niet om wedstrijden, het gaat om
verkeersbediening. Zoo ook zag het buitenland
het, in al zijn uitingen, vol waardeering voor
uw werk, onomwonden uitsprekend en erken
nende dat de eerste plaats als luchtverkeers-
maatschappij toekomt aan de K. L. M.
Begrijpelijk is 't, dat in 't buitenland ook
klanken zijn vernomen, dat men niet blijvend
achter wil staan. Moge dat leiden, niet tot
wedstrijden, evenmin tot belemmering van
verkeer, maar tot internationale samenwer
king op de eenig juiste basis: de vrijheid
van de lucht.
Bij uw aankomst te Melbourne is aan u het
bewijs gegeven van de 'waardeering van H. M.
de Koningin en haar regeering over de wijze,
waarop gij den naam van Nederland in de
luchtvaart hebt hooggehouden en bevestigd.
Duizenden staan gereed u daaiwoor te huldi
gen en te danken.
Moge ik tenslotte een woord van vreugde
uitspreken over iets, dat uitgaat boven de
waardeering voor uw vliegtocht, n.l. daarover
dat uw daad in staat geweest is ons volk, diep
gebukt onder de nooden van dezen tijd, een
oogenblik te bevrijden van dien druk, ge
staald te worden door uw voorbeeld van wils
kracht en zich over te geven aan de geestdrif
tige blijheid over het Nederlandsche succes.
Zoo krijgt deze vlucht nationale beteekenis,
Niet alleen om de bezieling, die van haar uit
gaat en onze weerstand verhoogt, maar meer
nog omdat zij heeft geopenbaard hoe in ons
volk, misschien meer dan het zich bewust is,
leeft het nationale besef, dat ons allen samen
bindt en de zekerheid vormt voor het behoud
en de eenheid van ons Vaderland."
Dr. W. de Vlugt reikt zilveren
medailles uit.
De derde spreker is de burgemeester van
Amsterdam dr. W. de Vlugt, die o.m. zeide:
Uit het groote aantal belangstellenden, dat
op de Amsterdamsehe luchthaven Schiphol
vereenigd is, blijkt, hoezeer Nederland met de
prestaties van de bemanning heeft medege
leefd.
Men stelde zich reeds lang voor 't begin van
de tocht de vraag: hoe zal Nederland zich
houden?
Een kleine misrekening, een kleine tegen
slag kan pok een tot in de kleinste kleinig
heden zorgvuldig uitgewerkt plan doen mis
lukken. Heeft Fokker er niet onlangs nog
aan herinnerd, dat in een race als de Mei
boume-tocht( de marge tusschen succes en
mislukking slechts gering is?
Met spanning werd den 20sten October te
gemoet gezien en de spanning steeg toen de
deelnemers zich op Mildenhall verzamelden
om den langen tocht naar het vijfde wereld
deel aan te vangen In Nederland volgde
men van uur tot uur de verrichtingen van het
Nederlandsche toestel. Met de regelmaat van
een uurwerk vervolgt de Uiver zijn tocht.
Maar dan komt er plotseling een tegenslag.
Op den druiligen herfstdag van 22 October
bereikt Nederland de tijding, dat de Uiver
tengevolge van slecht weer uit de koers is
geraakt. Zal de bemanning in het gezicht van
de haven nog falen? In spanning gingen de
uren voorbij, tot het bericht komt dat het
vliegtuig veilig op een renbaan in Albury is
geland.
Het zij mij vergund op deze plaats hulde te
brengen aan mijn ambtgenoot in Albury.
Hoog laait het enthousiasme op. Men zegt
wel, dat Nederlanders niet gaarne hun ge
voelens laten blijken, maar nu laat ook de
meest- gereserveerde Hollander zich gaan.
Daar was reden voor. Immers zooals in de
zestiende- en zeventiende eeuw onze zeevaar
ders de wereld door hun tochten over den
Oceaan verbaasden, zoo hebben nu onze lucht
vaarders de bewondering der wereld afge
dwongen. Deze tocht beteekent meer dan een
goed volbrachte luchtreis; deze tocht is voor
Nederland een voorbeeld van kloeke vasthou
dendheid, van durf en energie.
Voor geheel Nederland is de behouden te
rugkomst van de Uiver een feest, maar voor
Amsterdam is zij dat wel in het bijzonder.
Want de Amsterdamsehe luchtvaarthaven is
als het ware de moederhaven van dit vlie:
tuig. Daar is het opgestegen, om zich naar
Mildenhall te begeven; daar is het heden
middag weer gedaald.
Het gemeentebestuur heeft bewondering
voor de grootsche prestatie, welke is ge
leverd.
Mijnheer PlesmanIn u ziet het gemeente
bestuur de stuwende kracht, die het moge
lijk maakte, dat de K.L.M. kon mededingen,
Mannen van de „Uiver"! Uw vasthoudend
heid, uw energie, uw kundig navigeeren
maakten het mogelijk, dat met Gods hulp de
tocht tot een goed einde werd gebracht. Met
Hollandsche bedachtzaamheid zijt ge verder
gegaan, gedachtig aan het devies, dat veilis
heid voor alles gaat.
Mijne heeren Plesman, Parmentier, Moll,
Prins en Van Bruggen! Het gemeentebestuur
heeft het niet alleen bij woorden willen laten;
het heeft u ook een stoffelijk blijk van zijn
bewondering willen geven en heeft daarom
besloten, u allen de zilveren medaille der ge
meente te verleenen.
jGerieraa! Süü&ërs Kerttëhkl
vroegere pogingen.
Generaal b. d. C. J. Snijders, sprak als
volgt: Ik stem van ganscher harte in met de
vele welgemeende woorden van warme hulde
en oprechten dank, welke u op uwen triomf
tocht, alom en tot hier in zijn eindpunt, wer
den toegesproken. Ik zal ze niet herhalem
Ik wil u liever zeggen hoe ik de „Uiver"-
vlueht zie in het kader van ons nationaal
leven. En ik wil het uitspreken, dat ik uwe
terecht zoo hoog geroemde daad beschouw als
de schitterende bekroning van een grootsch
opbouwend werk, door het Nederlandsche volk
onder leiding en medewerking zijner beste
zonen verricht.
Dan denk ik aan de Nederlandsche pioniers,
die vooraan hebben gestaan in de rijen der
eerste vliegers en van wie menigeen aan het
edele doel van den vooruitgang, den tol van
zijn leven heeft betaald. Ook denk ik aan Van
der Hoop en zijn dappere tochtgenooten, die
voor het eerst den langen, moeilijken en ge
vaarlijken luchtweg naar Tropisch Nederland
hebben afgelegd. Ik herinner mij de vele an
deren die hen zijn gevolgd, met klimmend
succes en steeds toenemende practische uit
komsten. Ik zie voor mijn geest onze nationale
Luchtvaart maatschappij die nog slechts
vijftien jaren geleden moedig en onder
nemend haar destijds nog gewaagde taak op
nam, met vooruitzienden blik beseffende en
met onvermoeibare energie nastrevende, wat
de toekomst voor het luchtverkeer in haar
schoot droeg, en die zich thans, alle moei
lijkheden en bezwaren ten spijt, heeft ont
wikkeld tot een belangrijke en krachtige orga
nisatie, welker luchtnet de halve aarde om
spant en die de hoogste waardeering in bin
nen- en buitenland geniet. Ook aan onze In
dische Luchtvaartmaatschappij, die op waar
dige wijze de Nederlandsche Luchtvaart in
Oost-Azië vertegenwordigt, denk ik met waar
deering.
Op den achtergrond van dit alles zie ik het
Nederlandsche Volk. dat altijd bereid om
moed en energie, durf en ondernemingsgeest
te waardeeren, van den aanvang af de Neder
landsche luchtvaart met belangstelling en
sympathie is tegemoet getreden, welke ge
voelens gaandeweg zijn gegroeid tot een in
nig medeleven en krachtigen zedelijken en
daadwerkelijken steun. Met voldoening geeft
de nat-ie zich rekenschap van de toenemende
beteekenis, welke de Nederlandsche lucht
vaart in de maatschappelijke outillage der
menschheid heeft verworven; met trots aan
vaardt zij de eer, welke van dezen veelbelo-
venden vooruitgang afstraalt op den Neder
landsehen naam. Maar vooral wil ik ook ge
denken, wat de regeeringen in Nederland en
in Nederlandsch-Indië, met haar organen, tot
deze voorspoedige ontplooiing en zakelijke
ontwikkeling hebben bijgedragen, door haar,
zelfs onder de moeilijkste tijdsomstandighe
den, nimmer falende krachtigen steun, door
haar open oog voor de verkeersbehoeften van
den modernen tijd. haar vertrouwen in de
practische beteekenis en groote economische
waarde van het toekomstig snelverkeer, door
haar openlijke erkenning, aanmoediging en
onderscheiding van verdienstelijke daden, die
de Nederlandsche luchtvaart hebben vooruit-
gebracht en groot, gemaakt.
Zoo zie ik de Nederlandsche luchtvaart, op
gebouwd door de eenheid en samenwerking
der natie verrijzen ten aanschouwe van de
gansche wereld als een indrukwekkend ge-
denkteeken van Nederlandsche volkskracht.
En gij, hebt door uw roemvolle daacl uw
namen onuitwischbaar gegrift in de zuilen
van dat grootsche monument, opdat zij daar
tot in lengte van dagen zullen getuigen van
de schoonste eigenschappen van Holland's zo
nen: moed en volharding, bekwaamheid en
degelijkheid, trouw aan eer en plicht.
Ir. J. F. de Vogel spreekt
over de vredestaak der
luchtvaart
Vervolgens is het de voorzitter van de Ko
ninklijke Nederlandsche Vereeniging voor de
Luchtvaart, ir. J. F. de Vogel, die de beman
ning toespreekt:
„Het is niet denkbaar, dat aan de Kon. Ned.
Ver. voor Luchtvaart in wier naam ik hier
spreek, evenals in die van het Comité Vlieg
tocht NederlandIndië en van de acht groote
organisaties op Luchtvaartgebied hier te lan
de, een grooter voorrecht te beurt valt, dan
uiting te geven aan haar bewondering, en
thousiasme, dankbaarheid aan de vier man
uien. die in ons midden zijn teruggekeerd.
Hun verrichting, steunende op de organi
satie. waartoe zij behooren, gaat verre uit bo
ven de wereld van ijzer en staal, van alle raa-
terieele hulpmiddelen, waarvan zij hebben ge
bruik gemaakt en waarheen op zich zelf de
zelfde gevoelens, die ik zoo juist als mij thans
bezielende heb aangeduid, in vollen omvang
uitgaan.
Het heeft aan mededeelingen en beschrij
vingen omtrent die hulpmiddelen allerminst
ontbroken en daaraan kan ook niet genoeg
aandacht worden gewijd, maar zeker is, dat
zij hulpmiddelen bleven en dat de bron van
de kracht die deze mannen gesterkt heeft en
gestaald, is een hoog ideaal, dat ideaal dat na
velen voor hem reeds den grooten verfijnden
kunstenaar Leonardo da Vinei voor oogen
stond, toen hij met zware en onhandige werk
tuigen zocht naar dat gene wat toen boven-
menschelijk voorkwam, het vliegen.
Het is het voorrecht van dezen modernen
tijd dit zoo lang onbereikbare te hebben zien
verwezenlijken. Hoe kort is het- nog geleden,
dat na lang zoeken, na vele bittere teleurstel
lingen een schok door de geheele menschheid
voer, toen het eindelijk den gebroeders Wright
gelukte zich gedurende korten tijd, over ge
ringen afstand en op luttele hoogte van de
aarde los te maken? Hoe hebben wij allen ge
trild toen Blériot met een toenmaals noodige
groote stoutmoedigheid van den vasten Euro-
oeeschen wal het Britsche eilandenrijk door
de lucht bereikte!
En nog zoo heel kort is het geleden, dat
deze experimenten uitgroeiden tot practische
organisaties, die dat onmogelijke waarvan de
dichters zongen, in dienst van de menschheid
kwamen stellen, De oprichting van de Kon.
Luchtvaart Mil. was zulk een daad.
Zoo kort geleden, zoo snel gegroeid, zoo
sterk in het bereikte!
Ons buigende voor de onmiskenbare hulp
en zegen die uit geen mensehenbrein ont
sproot en door geen menschenhanden tot
stand kwamen, willen wij hier dank en hulde
brengen aan hen op wier-werk die zegen heeft
mogen rusten.
Het Nederlandsche volk is hier in al zijne
geledingen eendrachtig aanwezig voor het
zelfde doel. Hulde brengen aan de Ulver-be-
manning.
Zou dit mogelijk zijn. zoo men hier niet be
wust of onbewust voelde het onzichtbare, het
ideale dat achter hun daad staat en dat, ik
ben er zeker van, ieder van deze vier man
nen gedragen heeft en hen ook thans doet
berusten in deze steeds zich herhalende hul-
debetoogingen, die zij nu reeds op hun tocht
over den halven grooten cirkel der aarde alom
in ontvangst moesten nemen.
Wij mogen verwachten, dat wij het nog
zullen aanschouwen, dat in den glans van de
stralen van de zon tusschen haar opgang en
haar ondergang de verschillende deelen van
Groot Nederland onderling bereikbaar zijn.
Wat baat dit alles, zegt de wankelmoedige,
zoo dé menschheid vijandelijk en verdeeld
blijft, zoo overal scheidsmuren bestaan en
worden opgeworpen, zoo het niet verstaan en
