MEEST
C Ao ZWAG!
ST. NICOLAAS CADEAUX
J. SPRUYT
mhi
St.Nicolaas Geschenk
WTUEOJSWIEDBR JMH
IJZERHANDEL N.V.
ST. NICOLAAS CADEAUX
rnn \'ifirn ra
ROOKERS BENOODIGDHEDEN
DE ST. NICOLAAS - VERRASSING
St. Nicolaas
KOFA
GESORTEERD ADRES VOOR:
Mo BUITENHUIS
N.V. BEVERWIJKSCH MEUBELHUIS
W-H- B, BI
DONDERDAG 29 NOV. "1934
Got"
heeft KOFA een nuttig
Voor f 7.5Q aan
Cassabons komt
bij U thuis op be
zoek Uw kinderen
verrasse n met
Pepernoten,
Prenteboeken enz.
VOOR ONZE MANNEN
OVERHEMDEN
SJAALS en HANDSCHOENEN
PULLOVERS en SLIPOVERS
SOKKEN en DASSEN
ZAKDOEKEN.
VOOR ONZE VROUWEN
PULLOVERS
NAPPA en GEBR. HANDSCHOENtN
OLD FINISH FAUTEUILS
PEIGNOIRS
DIVAN- en TAFELKLEEDEN
HANDWEEF LOOPERS en KLEEDJES.
VOOR ONZE KINDEREN
WOLLEN BABY GARNITUURS
POPPENWIEGJES
TRICOT SLOBPAKKEN
WOLLEN SJAALS en MUTSEN.
KOOPT 'T BIJ
Wat U ook zoekt KOFA HEEFT 'T
I
week bonnen voor de 4 v
orooie Gcidpriizcn Katsaalstraat 63-65, IJmuiden.
van Groot IJmuiden.
KOFA geelt Winkel-
i: -=S5==a SINT-NICOLfiASI IBFKS^i
SIGARENWINKELS
ZEESTRAAT BEVERWIJK, TELEFOON 2469, FILIAAL BREESTRAAT 2a
BEVERWIJK BREESTRAAT 88 Telefoon 2025
GROOTE SORTEERING
Gereedschappen voor elk bedrijf,
Houtsnij- en Figuurzaagartikelen,
Tafel- en Dessertmessen, Broodzagen,
Noorsche, Zweedsche, Friesche
Schaatsen, Huishoudelijke artikelen,
Wringers.
SCHITTERENDE NIEUWSTE SORTEERING
THEEMEUBELS
DRESSOIRS
FANT. TAFELS
SCHEMER- en LEESLAMPEN
HAARD-FAUTEUILS
FANTASIE KUSSENS
HANDWEEF EN PLUCHE
DIVAN- EN TAFELKLEEDEN
SICA MUURSPIEGEL
KAPSTOKKLEEDEN
SCHOORSTEEN- en DRESSOIR-
LOOPERS ENZ. ENZ. ENZ.
Zoo is de Sint-Nic'laastijd dan weer gekomen,
De tijd van surprises, van vreugde en pret,
De tijd dat we weer in een grappig gedichtje
Es fijn in het zonnetje worden gezet!
Nü zitten we weer om liet hardste te zwoegen,
Wat rijmt er op marsepijn, steenkool of visch
Nu zijn we weer allen als jolige kind'ren
Omdat het... Sint-Nicolaasavond weer is!
Nu wordt er weer heel geheimzinnig gefluisterd
En zijn er de deuren weer stevig op slot,
Nu wordt er ja, zelfs door de grootste verkwisters,
Al weken en weken tevoren ge-pot...
Nü maken we pakken, die massa's beloven,
En pakjes, bescheiden, eenvoudig en klein,
Waarbij dan de éérste dat hoort nu zoo eenmaal
De meest onbeduidende blijken te zijn!
Nü zijn weer de straten vol kijkende menschen,
Nu zijn weer de winkels tot berstens toe vol,
Nu zijn er de hoofden van grooten en kleinen
Al dagen, a! wéken tevoren op hol
Nu's ook.. de malaise heel even vergeten,
Althans voor een tijdje de deur uitgezet,
Want't gaat niet om kostbare, dure geschenken,
Maat 't gaat toch in hoofdzaak alleen om de prèt!
Frans van Kessel trok de straatdeur,
met een smak achter zich dicht. Hij was
kwaad, zeer kwaad zelfs. En hij had alle
reden om kwaad te zijn! Zij, die altijd
beweerden, dat Frans van Kessel eeni
ideale vrouw had getrouwd, moesten maar
eens achter de schermen komen kijken,
ze zouden dan wel anders praten! Nu ja,|
kwaad was Elly niet, maar die ellendige
eigenschap van haar, hielp hem nog eens
geheel in den put, als hij niet oppasteJ
Altijd en eeuwig moest ze nieuwe kleeren!
hebben. Ja, 't was waar, ze had smaak
om zich te kleeden enhij moest heb
toegeven, hij zag haar ook gaarne goed
gekleed. Maar was het nu wel noodig, dat
alles nieuws moest zijn en dat een japon
of wat het dan ook zij, na een. minimum
van tijd tot oud en ondraagbaar werd
gedegradeerd? Sjouwde hij nu niet al
ruim twee jaar met dat zelfde colbert
jasje. Hij kon toch zeker geen ijzer met
handen breken? Neen, aan die verkwis
tende kleedmanieren kon en zou hij niet
meer toegeven! Maar ach, wat hielpen
zijn goede voornemens, wat hielpen al
zijn preken? Geen zier! Hij had ook!
beter uit zijn oogen moeten kijken enl
nooit met een zoo'n luxe-aanbiddende
vrouw moeten trouwen. Maar ja, als je;
als jongeling zwaar verliefd bent, danj
vraag je daar. niet naar. Dolblij was tiij/
geweest, toen ze in een huwelijk met hem'
Ihad toegestemd. De bezwaren van zijn
ouders had hij weggepraat, onzin, Elly was
Iheuseh niet zoo luxieus als zij dachten
i't Viel best mee en bovendien in het
huwelijk veranderen dergelijke dingen
(bovendien meestal nog. Maar acht, het
jwas niet veranderd, eerder was het erger
'geworden. En nu mocht hij een vrij goeie
zaak hebben, met het geld smijten had
hij nooit gekund en zou hij ook wel nim
mer kunnen doen ook. En vooral nü, met
die beroerde tijden, moest er nog inge-j
bonden worden ook. Hij kon er niet bij,1
dat Elly dat nu maar niet kon inzienj
Ze had niet de minste belangstelling voorj
zijn zaak en voor zijn werk. Lam was dat!
Ze scheen maar niet te begrijpen, dat zijn
stil-zijn den laatsten tijd met zijn werk
samenhing. Ze noemde hem waarachtig
saai! Nu vanmorgen weer aan het ont
bijt. Plotseling kwam ze met de mede-
deeling voor den dag, dat ze noodig een
nieuwen wintermantel moest hebben, ze
kon er onmogelijk langer buiten! Stel ie
voor, ze had er nog minstens drie in de
kast hangen! Hij had gezegd, dat het nu
onmogelijk ging, het zou hem minstens'
weer een goede honderd pop kosten als
hij toegaf. Ze was kribbig geworden door.
zijn weigeren en had hem verwijten ge
daan, welke hij niet verdiende. Ook hij.
bad zich opgewonden en haar voor de
voeten gegooid, dat ze alleen maar voor,
mooie kleeren leefde en verder nergensi
voor. Ja, ze hield van mooie kleeren, hadi
ze beaamd, trouwens, dat had hij toch'
geweten toen hij haar trouwde! Kwaad
was hij weggeloopen, wetend, dat ze gelijk
had, ja, hij had het geweten.
Aan de zaak was hij verstrooid en kon
zijn gedachten niet bij zijn werk houden,
Hij nam een courant en probeerde
te lezen. Opruiming, opruiming en nog
eens opruiming! Van zooveel voor zooveel!
Mo'st je maar gelooven! Neen Elly ging
nooit naar een opruiming, stel je voor!
Neen, zij kocht alleen en uitsluitend bij
Heckel, chique! Waarom moest toch bij
haar alles zoo duur zijn? Zouden een
beetje goedkooperé kleeren haar ook niet
staan? Als ze eens wat goédkooper kocht,
kon het nog wel eens lijden, maar
honderd en zooveel gulden, dat ging niet.
Hij zou er straks een langs loopen en
kijken hoeveel die mantels kostten.
Uit de zaak komend, voerde hij zijn
voornemen uit en bleef even staan. Kijk,
sen prachtmantel voor f45.Zou ze het
daar nu niet eens mee kunnen doen?
Ineens flitste er iets door Frans zijn
brein en meteen stapte hij zonder aarzelen
den winkel binnen.
„Kan ik den chef even spreken, juf
frouw?"
De chef kwam.
„Is die mantel van f 45.in de étalage
van goede kwaliteit?"
„Schitterend, mijnheer en bovendien
een belachelijk koopje!"
„Uitstekend, ik wil hem van U koopen
OH0SF eëh VöörwaaTö© eir wefraavuTiend
in de uitstalkast laat staan, maar denj
verkoopprijs op f 145.stelt."
De chef was een en al verbazing, maan
de zaak werd nem duidelijk toen Frans
hem een en ander had uitgelegd.
daar hij een goede klant aan. mevrouw
van Kessel had, stemde hij toe. 'n Kmp-i
oogje deed hem de situatie begrijpen.
Opgelucht verliet Frans den winkel
Het geheim was veilig!
Toen Frans dien middag fluitend thuis
kwam, wist Elly niet hoe zij het had. Oois
aan tafel was hij in tegenstelling mef
landers buitengewoon opgewekt. Elly bs-
'greep er niets van, maar het werd haat
eenigszins duidelijk, toen Frans ineend
zei: „Elly, ik heb nog eens over dien
mantel nagedacht en besloten, dat je er
alsnog een mag koopen. 't Is morgen net:
SI. Nicolaas en nu moet je dien mantel
maar als St. Nicolaas-geschenk beschou-j
wen."
Elly hing al om zijn hals. „M'n lievej
jongen, je bent een schat enzullen
we dat nu van vanmorgen maar weer
vergeten?" I
„Asjeblieft!"
„Ik ga morgenmiddag direct naari
Heckel."
„Ja, doe dat en.... eh.wat ik Je|
nog zeggen wilde, ik ben vanmiddag eij
even langs geloopen en zag een pracht
mantel voor f 145 en nog wel net in jouw
lievelingskleur! Diè mag je hebben."
„Maar Frans!"
„Zeg nu maar niets meer en koop jij
maar dien mooien mantel."
Nieuwsgierig ging Frans den volgenden
middag naar huis. In de gang kwam Elly
hem al tegemoet, een nieuwen mantel
had ze aan, maar niet dén mantel!
Frans gezicht versomberde.
„Heb je dien grijzen niet genomen)
Elly?" vroeg hij onmiddellijk.
„Neen, schat, sinds vanmorgen heb !kl
me voorgenomen een beetje zuiniger te!
worden en nu wilde ik, omdat het vandaag)
'St Nicolaas is, je daar echt eens mee
verrasen."
„Luister maar! Ik héb niét dien mantel
van f 145 gekocht, maar een van f 120j
dus f25 goedkooper. Eerlijk gezegd, vond
ik dien ook wel een beetje mooier. Maar
het voornaamste is, dat ik voor die f25j
meteen een aardig hoedje heb gekocht,'
zoodat ik die voorloopig niet noodig
heb.... Nu Frans, zeg eens wat! Vind je
het geen verrassing?"
Frans had zich omgedraaid, om maar
niet te laten zien wélk 'n verrasing het
was.
Kon Ned Ver. Var) Jfoter\!\
M
«JJSI.51-331-
to/enscht cén van de Heeren ket woord
SCHOORSTEEN EN SCHOEN
Heiliger Sanct Nicolaus
Wir stell'n dir unsere Shuh' hinaus
Leg uns doch was schönes ein,
Wir woll'n recht fromm und
[fleissig sein.
[zoo zong eertijds de jeugd te Ween en, en
lin dien geest zingt nog heden onze Ne-
Iderlandsche spes patriae. Onder den
schoorsteen wordt de schoen gezet
„een schoen bij iemand zetten" is syno
niem van „iemand iets afbedelen",
j De schoen van Sinterklaas staat nie'
(alleen in het Germaansche folklore. Ook
jüe Wilde Jager, deze getransformeerde
[Wodan, vult schoenen en laarzen met
goud. Op zijn bevel trekt de boer in het
Grimm'sche verhaal zijn laarzen uit, en
I-vult die met het bloed van een pas ge-
1 schoten hert. Thuis gekomen blijkt het
bloed in goud te zijn veranderd. Ook in
een Hessisch sprookje komt het vullen
van laarzen met goud voor.
Legt in Mecklenburg de bruid vóór de
huwelijksplechtigheid in eiken schoen een
stuk geld, dan heeft ze later nooit geld
gebrek; een slangen-oog in eiken schoen
'elegd, maakt onkwetsbaar; wie 's nachts
ruggelings drie stroohalmen uit het dax
itrekt en in zijn schoen legt, wordt niet
door den hond aangeblaft.
Op Kerst- en Silvesteravond werpen
!zich in Oostenrijk en Mecklenburg
jongens en meisjes een schoen of pan
toffel over het hoofd, om te zien, of hun
[geluk of ongeluk is weggelegd. Ook op
fct. Thomasavond komt het gebruik van
schoenwerpen vaak voor.
Maar er is meer: de schoen van St. Ni
colaas dient op de eerste plaats om hek
voer te bevatten „voor Sinter
klaas zijn paard". In heel Limburi
en op verschillende plaatsen van onze
Noordelijke "provincies wordt haver en
hooi voor het beestje gereed gezet. Zoo
ook in de Rijnprovincie, Tirol en Vorarl-
berg. Vergelijkt men nu hiermee het op
vele plaatsen van Duitschland en Skan-
dinavië heerschende oogstgebruik, eenige
halmen op den akker te laten staan, zoo
als het uitdrukkelijk heet, „voor Wo
dan en zijn paard", dan dunkt me,
dat de oorsprong- van bedoeld Sinterklaas
gebruik naar het land verlegd moet
worden. Er zijn dan meer aanknoopings-
punten te vinden tusschen den met hooi of
haver gevulden schoen en het oogstoffer,
dan tusschen dienzelfden schoen en de
legende der drie maagden, te meer, daar
wij weten, dat het Joeltijdperk het tijd
perk der vruchtbaarheid is. In dit hooi
toch zou ik een schamele, overigens on
schuldige, rest willen zien van een voor
malig offer aan den God, of liever aan
het paard van den God der Vruchtbaar
heid, en wel een offer van hooi, dat
immers reeds in de Edda „Sleipnis verdr'
genoemd wordt. Dit hooi legt men soms
op een bord, bij voorkeur echter in den
schoen, wegens diens betrekking tot de
tooverwereld.
Maar laten we eenige feiten aangeven.
In Schonen en Blekingen bleef het
lang gebruik, dat de maaiers op den
akker een gave „für odem pferde" achter
lieten; in Beieren, in den omtrek van
Beilngries, is de korenschoof voor den
Wandlgaul bestemd; daarenboven
zet men bier, melk en brood op den
akker voor de Wandlhunde. die den
derden nacht komen en de gaven
simden.
HET BOSJE HOOI r
Vinden wij hier te lande St. Nicolaas
vereerd als schutspatroon der zeevaarders]
dan mogen wij hieruit besluiten, dat da
vereering van Wodan (de bestuurder der
winden en stormen), op den kerkheilige
is overgegaan.
De verschijning van Wodan gevolgd
door zijn trouwen Eckart, overal zegen
verspreidend, en vooral in de December--
maand rondtrekkend, doet ons wederom
denken aan Sint Nicolaas, die op zijn
witten schimmel, door zijn knecht
Zwarte Piet begeleid, over de daken rijdt'
om overal met milde hand aan de kinder-j
wereld zijn weldaden uit te strooien.
Op vele plaatsen bestaat nog de ge-^
woonte in den schoen een bosje hooi vooii
het paard van Sint Nicolaas te leggen, en!
hetzelfde gebruik vindt men ook bij denj
Neder-Saksischen boer, die een schoof
koren op het veld laat staan, voor Wodan'sj
paard.
DE MANTEL VAN ST. NICOLAAS
Wodan was in het bezit van een won-}
derdoenden mantel, waarmee hij door dej
lucht kon rijden. Welnu, keert diezelfde
trek niet weer in ons kinderrijmpje;
Sint Niklaas, goedheilig man,
Trek je besten tabbaard an,
Rijd er mee naar Amsterdam,
Van Amsterdam naar Spanje.
Dat de mantel van Sint Nicolaas altijd
rood is, zal wel een herinnering aan dien
van Donar zijn, die als god van donder]
ver-1 en bliksem steeds met ros haar en baardj
I en een vurigen mantel wordt voorgesteld]
