Geschenke*
ederland
Avonturen
van een
Sinterklaas.
ST. NICOLAAS
N BLIJ GESCHENK
B. van der Berg, Brandstoff enhandel
55
Stoutenbeek'f
ST. NICOLAAS.
CADEAU
„Cadeaux die
uitblinken!"
adverteeren
99
Zeeweg 84
L. GILLISSEN (fa. G. Witkamp)
Mod
emagazi| nen
DONDERDAG 29 NOV. 1934
Door Jan Victor ten Buy],
,Jan", sprak mijn vriend Benjamin, „je
moet ons met Sinterklaas een heel groot ple
zier doen".
Zijn mooie en lieve vrouw, om wie ik hem
ten zeerste benijd, schonk me mijn derde glas
en keek me diep in de oogen. Het moest
dus wel belangrijk zijn.
Als het in m'n vermogen ligt, met ge
noegen, dat weet je".
,Zie je wel, Ben", viel Lien, zijn vrouw, als
op"bevel in, „ik wist wel, dat ie direct ja zou
«eggenJa, Jantje, je moet voor Sinterklaas
spelen".
i Mijn glaasje bracht me hierop tot een
hoestbui.
„Voor Sinteruche.... ucheklaas...
Welachoeüachiche, oche!"
„Je bent een echte jongen, Jantje", zei
tientje vleiend .„Weet je: Achilles en Koertje
vinden het zoo leukEn de melkboer kun
nen we niet meer nemen, want die stottert te
er<* Dat merken de kinderen directDe
portier van beneden heeft al twee andere
menschen, waar hij als Sinterklaas bij moet
optredenen hij is van 't jaar een tand
kwijt geraaktdat fluit zoo bij 't spreken..
Ja, Jan, éééénig! Je gaat morgen met me mee
een baard voor je koopen. We hebben nog
een mantel en een mijterEn voor de vijf
gulden, die we anders aan den portier hadden
gegeven, gaan Jan en ik heerlijk koffie
drinken. Je vindt het toch goed, hè Ben?"
„Natuurlijk, kindje, natuurlijk".
Ik kon niet meer nee zeggen, wat erg te
betreuren viel, want Achilles en Koertje zijn
onstuimige, moeilijk te intimideerden bengels.
Ze gelooven misschien niet eens meer aan Sin
terklaas. Alleen het koffiedrinken met Lientje
stond mij aan.
Den volgenden dag gingen we ons den baard
aanschaffen. Het werd een waar feest Lien
liet alles overhoop halen. Ik moest tot hilari
teit van de winkeljuffies wel twintig baarden
aanpassen. Eindelijk hing ik er één om, waar
in ik bijna stikte, maar die Lientje snoezig vond
en juist geschikt. Om te stelen.
„Je lijkt zoo net Vondel", zei ze bewonde
rend.
Ik trachtte mij tevergeef te herinneren,
dat Vondel een vollen baard zou hebben ge
dragen.
Wij gingen daarop naar verscheidene an
dere afdeelingen van den winkel om cadeau
tjes voor „die jongens" te koopen Dat wil zeg
gen, dat Lien voorging en ik gedwee volgde.
Toen alles was ingeslagen, gaf ze mij op mijn
aarzelend en onwillig verzoek onmiddellijk de
nota en ik betaalde de geschenkjes voor
Achilles en Koert, die ik niet uit kan staan.
Tenslotte wandelden we welgemoed een
lunchroom binnen, waar ik de twintig pa-
ketten die ik torste eenige oogenblikken mocht
neerleggen. En, als heer, voldeed ik de reke
ning.
's Avonds vertelde ze, waar ik bijzat, aan
Benjamin: „Hij was een schat. Hij wilde al
door nog iets voor de jongens er bij koopen.
Erg lichtzinnig. Verder krijg ik nog vijf gul
den van je voor onze lunch, 't Was werkelijk
een echte prettige middag en veel, veel leuker
dan als ik met jou inkoopen doe".
Onder deze lofredenen naderde de 5de
December Ik hing m'n baard om, hulde mij in
mantel en mijter, nam mijn staf en klom in
een taxi Natuurlijk bleef mijn staf haken
en kon slechts met moeite dwars-diagonaal
in de auto worden gewrongen. Voorts zweette
ik onder mijn te nauwen baard.
Bij het huis van Benjamin gearriveerd,
struikelde ik over mijn lang gewaad en werd
door den portier van beneden met de flui
tende tand voor ernstige verwondingen
behoed. Hij greep me n.l. voor ik geheel was
omgevallen bij mijn baard; krak! zei dit ge
vloekte ding en ik stond met hartkloppingen
den portier sprakeloos en baardeloos aan te
staren. De man mompelde iets van „Dat heb
ben ze d'r van, als ze vijf gulden willen uit
sparen". Maar hij was overigens behulpzaam
en hielp me den baard te plakken.
Kokend van woede, gebood ik den jonge
man, die als Zwarte Piet zou meedoen, den
zak met cadeaux op z'n schouder te nemen,
en met onbeschaafd groote passen begaf ik
me naar de gangdeur, die toegang verleent
tot Benjamins home. Voor die deur koelde ik
mijn eerste woede door in samenwerking
met mijn „knecht", die er plezier in had
er op te slaan, alsof we in een cel zaten en
op het punt waren waanzinnig te worden.
Het huis dreunde en enkele buren openden
hun wigwams om te zien of het niet veiliger
zou zijn met achterlating van have en goed
het veege lijf te redden.
Ten laatste deed Lientje open en zei:
„Foeieindelijk", maar toen ik haar
snuivend voorbij stormde, slikte ze de rest van
haar sermoen maar in.
Daar stond ik opeens in de kamer voor
Achilles en Koert, die door Benjamin op mijn
verschijnen waren voorbereid. Zelfs zij waren
door ons geraas eenigszins verschrikt en zagen
bleek. Dit deed een duivelsche genoegdoe-
mng in mij opstijgen.
„Achilles", zei Lientje, „Sinterklaas zal je
eens op zijn arm nemen. Wees maar niet
bang, schat. Je bent toch altijd heel lief ge
weest".
„Hé, hé. zoo. zoo", kraakte ik smalend en
keek Achilles dreigend aan. Tevens dwong ik
hem door mij op den arm te worden genomen.
Het lieve ventje rukte in doodsangst aan mijn
baard. Ik gilde van pijn en benauwdheid,
voelde hoe de baard meegaf en worsteldé mij
instinctmatig in de richting van de deur. Van
daar uit wierp ik Aöhilles op zijn vaders
schoot, hield met een hand den baard die los
hing, stevig vast, opende met de andere de
deur, struikelde over mijn staf, en viel naar
buiten. Terecht vermoedde ik, dat mijn ge
zicht bloedde.
Achter mij hoorde ik Koert lachen en
Achilles zei: „Ik heb z'n beenen gezien. Hij
heeft
Maar de rest verstond ik niet. Ik rukte
mijter af en mantel uit en spoedde mij naar
huis, waar ik mij verkleedde om me dan met
lood in de schoenen weer naar mijn vriend
Benjamin te begeven.
Aldaar aangekomen werd ik door iedereen
buitengewoon lief ontvangen. Lientje schonk
mij mijn lievelingsdrank in, en Koert, blij
met zijn cadeaux, vertelde stralend:
„Daar had u bij moeten zijn, oom Jan:
zoo'n rare Sinterklaas is nog nooit eerder bij
ons geweest. Op 't laatst is ie over z'n lange
jas gestruikeld en hij had een donkere pan
talon aan onder zijn mantel en van die reuze
gekke kromme beenen
Hoog vliegt St. Nicolaas door de lucht.
Hij zit op 't paard, dat kreunt en zucht
Zijn knechtje Piet hangt aan den staart
Van 't wit- en zwartgevlekte paard.
Als 't maantje schijnt en hen verlicht,
Komt er plezier op hun gezicht,
Dan grijpt Piet in z'n diepen zak
En klautert op den nok van 't dak.
Vóór dat iemand 't heeft bemerkt,
Is hij den schoorsteen in gewerkt
Aan rook of roet stoort hij zich niet,
Maar daarvoor is 't ook Zwarte Piet!
K men de kleintjes 's morgens op,
Dan vinden ze een tol, een pop,
Een spoortrein met een lange baan,
Dat heeft die goeie Sint gedaan.
fë'Allé menschen vonden Freddie een
leuk en aardig ventje, maar..., zijn
moeder, vader en verdere huisgenootjes
dachten er anders over, want Freddie was
een heel gierig jongetje. Wanneer hij
iets lekkers kreeg, b.v. een doos chocolade,
ofwel een paar appels, nooit en nooit
deelde hij met zijn zusjes of broertjes.
„Nee", zei hij altoos, wanneer iemand
hem iets vroeg, „zorg maar, dat je zelf
wat krijgt", en heel stilletjes at hij dan
in een hoekje zijn snoeperij alleen op.
Vaak had Freddie's moeder al gezegd:
„Pas maar op met je gierigheid, het is
gauw Sint Nicolaas."
„Wat kan mij die Sinterklaas nou
schelen", was het onaardige antwoord
can en moeder liet hem dus ook maar
verder begaaan en zei er geen woord meer
over. De zusjes en broertjes wilden ook
langzamerhand niets meer van hem
weten.
Het was op den morgen van den vijfden
December en alle kinderen waren om zes
uur reeds uit hun bedje gekropen, om te
kijken, wat Sint wel in hun schoen ge
stopt zou hebben. ,Ga jij niet eens kijken,
Freddie?" vroeg zijn moeder. „O, ik heb
den tijd", mompelde Freddie slaperig,
„mijn schoen loopt heusch niet weg."
Moes begreep niet veel van die booze
bui en dan nog wel op Sinterklaas
ochtend, maar.Freddie was een beetje
bang, om in zijn schoen te kijken.
„Misschien zit er wel heelemaal niets
in", dacht hij, „en dan kom ik nog vroeg
genoeg bij een leegen schoen."
Ondertusschen was het beneden in de
huiskamer reusachtig rumoerig geworden.
„Hoera, ik heb een mondharmonica
gekregen", riep er eentje, „en i k een
onbreekbaar poppetje", schreeuwde weer
opgewonden een tweede.
Nu kon Freddie het boven t<" h niet
langer uithouden en ging langzaam
drentelend naar beneden. Al dadelijk!
zag hij, dat bij zijn schoentje een
paar pakjes lagen en meteen klaarde zijn
gezichtje op. Hij draaide de pakjes om en
om en zag uit een ervan een papiertje
steken, waarop stond: „EERST DIT
OPENMAKEN."
Nieuwsgierig maakte Freddie de touw
tjes los en nu kwam er een heerlijk doosje
borstplaatjes voor den dag. Een rijmpje
lag bovenop.
„Lees eens voor?" vroeg zijn jongste
zus, en Freddie las:
„Weet, dat deez' borstplaatjes heerlijk
[en fijn
„Geheel alleen voor onzen Freddie zijn."
Freddie kreeg een kleur als vuur, want
hij begreep best, waar Sint Nicolaas on
gedoeld had, naturlijk op zijn gierigheid:
Al de anderen waren intusschen reeds
aan het smullen van de verschillende
lekkernijen, die ze gekregen hadden euj
met elkaar deelden.
„Eet jij niks, Freddie?" vroeg plotse
ling een van zijn broertjes. „Ze zien er
zalig uit, fijn, zeg, dat je ze heel alleen
mag opeten, hè?"
Freddie zei niet veel en -stopte een
mooi groen borstplaat je in zijn mond,
Maar, o, hemeltje, wat was dat? Wat trok
die jongen een leelijk gezicht.
,Wat heb je, Freddie?" vroegen ze
allemaal tegelijk, „smaakt het niet
iekker?"
„O, wat flauw van dien Sinterklaas",
snikte het ventje, de borstplaat is gal
bitter; er zitten allemaal bittere aman
deltjes in. Daarom waren ze zeker vooi
mij alleen bestemd. Dat is vast voor mijn
straf!" j
Ondertusschen was moeder binnenge
komen en vroeg, wat er aan het handje
was. Freddie vertelde het haar onder
srikken en tranen.
Moes had erg met hem te doen, natuur
lijk en zei: „Nu, wie weet, zit er in die
andere pakjes wel iets heel moois. Zullen
we ze samen eens openmaken, vent?"
Freddie knikte van ja en toen kwam
er uit het tweede pakje precies zoo een
doosje borstplaatjes als uit het eerste,
maar hierop stond:
„Sint heeft je maar wat willen foppen,
„Nu moet je deze eens in je mondje
[stoppen".
„Zie je wel", riep moeder, Sinterklaas
meent het nog zoo kwaad niet met je.
Zal ik er nu eerst een van proeven?"
„Graag, moes", was het antwoord, „ik
durf het niet goed meer."
„Fijn smaakt het", lachte moes en
stopte er meteen Freddie een in zijn
mondje. Nu moest hij vanzelf weer
lachen en kreeg daar opeens nog een
derde pakje in de gaten, dat hij bij alle
narigheid over het hoofd had gezien.
Vlug rolde hij de papieren er af en daar,
kwam de zoo lang gewenschte meccano-'
doos te voorschijn. Nu vloog Freddie van
blijdschap zijn moeder om den hals en
riep:
„O, moes, dat is toch wel heel lief van
Sinterklaas, om mij zóó iets moois te
geven, wat ik zoo dolgraag heb willen
hebben. Ik zal vast nooit meer gierig
zijn en dadelijk een grooten bedank
brief schrijven."
En.... Freddie heeft woord gehouden!)
Half pond HAKLEDER
bij besteed bedrag van
II.- aan leder of rubber
leder, en rubberhandel
„DE ECONOOM"
MLVERSTRAAT 14 - 1JM.(0.)
Bovendien ZELFBINDERS
CADEAÜ!
'OH. ELZER, Heerenmodes,
trompstraat 22 - Telef. 410»
HEEFT SUCCES
Geen order fe klein
Geen order te groot!!!
Levering UITSLUITEND
Ie KWALITEIT
Nu ik zoo rustig bij mijn haard zit en van een heerlijke
warmte geniet, denk ik aan mijn werklooze familieleden.
Het St. Nicolaasfeest is in aantocht, dan zal ik hen ook
gedenken, om wat vreugde in huis te brengen. Mijn
Brandstoffenhandelaar is gaarne bereid elke leverantie,
hoe gering ook, franco aan huis te brengen. Dus ik bel
even op 4-3-1-6.
Dit is een oud vertrouwd en toch weer nieuw adres voor
alle soorten prima BRANDSTOFFEN.
Woonhuis: B. v. d. BERG, Willem Beukelszstraat 35.
Opslagplaats: Breesaapstr. 5. Gesloten zijnde: P. KOSTER,
Breesaapstraat 9. Bestelhuis: D. EBBELING, Albert Cuyp-
straat 40.
Bezorging door de geheele gemeente VELSEN, BEVER
WIJK en Omstreken, zonder prijsverhooging.
grote „sortering" en
LAGE PRIJZEN in
dames-, kinder- en
herenkleding
moef u gaan naar
IJmuiden-O., Tel. 5332
Ook voor meubelen dressoirs, tafels, stoelen, fauteuils
divans,spiegels enz, slaagt u bij ons GOED en 1
Bovendien reeds bij aankoop
vanaf 15 ci. een Cadeau.
Prettige bewijzen van
goede gedachten zijn
GESCHENKEN
In 't bijzonder bij
MANUFACTUREN
MODEMAGAZIJN
Wij hebben hiervoor een zeer uitgebreide collectie, zooals
Handschoenen
Parapluies
Zakdoeken
Shawls in wol en zijde
Overhemden
Dassen enz, enz. enz.
BREESTRAAT 17 TELEFOON 2073 BEVERWIJK
Ste-gcte. JURK
aft St. Hitdaas-auaud
Schenk dan uw vrouw of dochter een
Onverwoestbaar - elegant - niet hoog in
prijs. Wij hebben ook een buiten
gewoon fraaie collectie HANDSCHOE
NEN - ZAKDOEKEN in luxe verpakking.
ZEEP - PARFUM en niet te vergeten
FRAAIE HUISHOUD- en FANTASIE-
SCHORTEN. U slaagt voor St. Nicolaas
zeker bij
BEVERWIJK BREESTRAAT <5—é7—6».
Een nuttig St. Nicolaas geschenk
een paar heerlijke warme
PANTOFFELS van KOPPEN.
Een prima Kameelharen Pan
toffel, lederen zool,
36/42 85 ets., 43/47 98 ets.
Een fijne leder Pantoffel metl
bontrand, diverse kleuren I
1.95.
Bijzonder groote sorteering
voor de kinderen
IJMUIDEN: KOPPEN'S HELDER:
KANAALSTRAAT 7» SCHOENBEDRI3F. Spoorstraat.
Groote sorteering WELFSCHOENEN en WELFPANTOFFELS,
