Wilderom's
Rijwiellantaarn
f2.50
de Pijper
li I kdm
S/ntertfaas
M. DEWEiJER
KENNEMER
THEATER
Schept vreugde
in 't leven.
Firma P. v. ESSEN
GEEN NUTTIGER
ST. NICOLAAS
GESCHENK
IS GOED EN
GOEDKOOP
mat
GEBR. v. RIJN
St Mkaiaas sut^tise
KONINGSTRAAT 85
«Vouebollen
STKicolaaS
DONDERDAG 29 NOV. 1934
om* U eerst eens
leuke SORTEERING
IJ KEN NAAR onze
fjUdtisée
Electro en Radio Techn. Bureau
Beverwijk, Breestraat 81, Tel. 2398
Theelichtjes,
Parfumverdamper
St rijk bouten!
ZEESTRAAT
BEVERWIJK
Van VRIJDAG 30 NOV.
t.m. MAANDAG 3 DEC.
Daar moet U bij zijn.
Een film opgedragen
aan alle werkende
jonge vrouwen. Het
verhaal is van den
bekenden schrijver en
Nobelprijswinnaar
SINCLAIR LEWIS.
Amerika's grootste ka
rakterspelers IRENE
DUNNE en WALTER
HUSTON vertolken de
hoofdrollen. Als 2de
hoofdnummer:
Als speciale at
tractie: „De hul
diging' en de aan
komst van de
Uiver-bemanning
op Schiphol*.
ZONDAG 2.30 uur:
„SCHEPT VREUGDE
IN 'T LEVEN". Toe
gang alle leeftijden.
ZONDAG 5 uur: „ANN
VICKERS". Toegang
18 jaar.
KINDEREN geeft Uw ouders.... A
OUDERS geeft Uw kinderen....
een NUTTIG en PRACTISCH
ST. NICOLAAS CADEAU
Dat is ongetwijfeld een fraai en modern BRILMONTUUR
voor iedere beurs ƒ1.50, ƒ2.50, ƒ3.00, ƒ4.00, maar.laat
een vakman hem maken! Dan is er één oplossing! Even
naar:
MAGAZIJN 'T BRILLENHUIS,
KANAALSTRAAT 83, IJMUIDEN, Telefoon 5460.
WAT EEN KEUZE! BAROMETERS, THERMOMETERS,
VERREKIJKERS, LEESGLAZEN, LUXE ETUI's etc.
WIJ LEVEREN AAN LEDEN VAN ALLE FONDSEN!
WU GEVEN BONNEN
BROOD-, KOEK- en BANKETBAKKERIJ,
ORANJESTRAAT 31 Telefoon 5450
VOOR DE ST. NICOLAAS:
BOTERLETTERS 0.90 per pond
HARTEN vanaf ƒ0.25
HAMMEN tot 3.00
ZALMSTAARTEN per stuk.
MARSEPAIN groote verscheidenheid.
SPECULAAS POP 25 en 30 ct. per stuk
TAAI POPPEN 13 en 25 ct. per stuk
BORSTPLAAT, iets aparts.
Verder LUXE DOOZEN en CHOCOLADELETTERS van
DROSTE. Vroegtijdig bestellen zeer gewenscht.
Aanbevelend,
3b. WILDEROM ZONEN.
U WILT
ook le klas reparatie voor. den LAAGSTEN PRIJS? Dat levert
U de
KENNEMER SCHOENMAKERIJ, LEDER- EN FOURNITUREN-
HANDEL,
TROMPSTRAAT 83,
hoek Frans Naereboutstraat.
Aanbevelend,
A. LAMPERS.
ADRESWIJZIGING
Opticien SMIT.
NU:
KENNEMERLAAN 70.
Leverancier „ZIEKENFONDS IJMUIDEN".
I
voor Vader, Moeder, Zuster, Broeder,
Zoon, ol Dochter, Neet ot Nicht.
Dan een ELECTRISCHE
«TOHja Met schitterend licht.
Geheel Compleet voor slechts
en lOOI andere artikelen tegen
SPOTPRIJZEN. Alleen:
Zeeweg «84, Oost
Ziet onze VERLICHTE ETALAGE!!
37 Kennemerlaan 37
IJMUIDEN
1 Mooie
MOOIE L Nutt'Se
j Degelijke
CADEAUX Geschenken
bij aankoop van fl.—f 2.5©s f5.— enz.
PIET BELLE,
OP ZIJN
.GAZELLE'
Rijdt dagelijks de gemeente rond,
Om aan ieder te vertellen, dat de goede Sint straks komt.
Daar ontmoet Piet, Pieterman-knecht al,
Zwaar belast met een zware zak,
En vraagt met een paar groote oogen,
Waar St. Nicolaas wezen zal.
Die is nu naar
VELSERDUINWEG 248 I3MUIDEN-OOST.
Om een paar „GAZELLE" te koopen.
Vind je dat niet fijn? Natuurlijk, zegt Piet, en hij was
getroost.
Neem als
een proef met
VAN ESSEN'S Worstsoorten
BEVERWIJK TEL. 2092
BUUCrrVBZEENlcJlHG Sl
DIE GEEN I P HADVCOR
'r-4 Wtg>T zVl-I t-e= BEHELPEl-1 o
Toen de kinderen naar bed waren,
begon ma opnieuw:
„Zou je 't nu heusch niet doen? Ze zijn
toch maar ééns jong! Andere jaren heeft
je broer Adriaan het altijd gedaan, maar
die zit nu in Indië, dat gaat dus niet
meer."
„Nee", gromde meneer Druyff, „en we
kunnen hem moeilijk verzoeken even
over te vliegen, om Sinterklaas te speleg
voor de kinderen!"
„Zou je 't nu heusch niet doen?
„Lieve kind, ik heb er zoo 't land aan
me in een maskeradepakkie te steken,
met 'n tochtlat aan m'n kin. Dat is niets
voor mij. Dat weet je toch?"
En mevrouw Druyff wist dit inderdaad:
de groote massieve meneer Druyfl
geneerde zich een beetje voor zichzelf, en
kwam niet graag uit zijn plaatijzeren
gemoedsrust.
Tot de heer Druyff ten slotte, kwaad
op zichzelf, had toegestemd.
In hun kleine slaapkamer lagen de
jongste Druyff-jes nog klaar wakker. Ze
vonden het leven zoo kwaad nog niet,
maar konden zich niet begrijpen waarom
men die afschuwelijke gewoonte van naar-
bed-gaan had ingesteld. Pimmetje be
weerde, dat 't een wreedheid van de
groote menschen was, om van het „grut"
af te zijn, en Pommetje vond het een
ouderwetsche opvoedings-methode.
„Zeg, Pim", begon hij tenslotte, „mor
gen is het Sinterklaas!"
„Nou? En" antwoordde Pim droog.
„D'r is immers dit keer geen Sinter
klaas?"
Pim ging repht overeind zitten en keek
ziin broertje aan, met een soort mee
warige blik.
„Wat flap je er nou uit? Morgen is
Sinterklaas, maar er is geen Sinterklaas?
Pom, ik geloof tóch dat je slaap hebt!"
„Maar oom Adriaan is er toch niet
meer? legde Pommetje uit. „Wie
moet er nu voor Sinterklaas spelen?"
„Pim dacht ernstig na, en wreef zijn
tien-jarig hoofdje.
„Dat is een probleem," zei hij ten slotte.
Dat is ingewikkeld als een onregelmatig
werkwoord."
„Ik voor mij vind het niks erg," ging
Pommetje voort, „maar ik vind het zoo
zielig voor de oudelui. Die maken er elk
jaar zoo'n pretje van, en dat gun ik ze zoo
van harte in deze tijden."
„Ja," overwoog Pimmetje," de stum-
perds hebben het moeilijk genoeg."
„Als wij 'tnu eens deden?"
Pim keek verrast op.
„Als wij nu eens 'n smoesje verzonnen
om weg te komen, en we verkleedden ons
stiekum op zolder.... dan hebben zij toch
nog Sinterklaas!"
„Een kleintje,' zei Pim, maar Pommetje
merkte wijsgeerig op, dat ook kleine
Sinterklazen groeienDoch dat duurt
een poosje.
Eén huis verder woonde de oudste
broer van mevrouw Druyff, een hardneK-
kig vrijgezel, vol Indisch en andere
pensioenen. De heer Stelenburgh want
mevrouw Druyff was een geboren Stelen
burgh leed reeds jaren aan slapeloos
heid, doch ook dit was een gewoonte ge-;
v/orden. En op dien vierden December
cf eigenlijk was 't al ruim de vijfde!
lag de heer Stelenburgh naar gewoonte
te waken, met een enorme havanna in
zijn mond. Hij telde van één tot vijf
duizend, noemde de rivieren van China
op, de leden van de Tweede Kamer, maar
hij sliep niet. En zoo schoot het hem
plotseling in de gedachte, zoo raar en
onverwachts als gedachten dat kunnen
doen, dat Adriaan Druyff nu in Indië
zat, en er bij de Druyffen een vacature
voor Sinterklaas vacant was. En mèt De-
sloot hij deze open plaats in te nemen. Hij
zou het huisknechtje van de hospita
vragen, om Zwarte Piet te zijn; het
kerltje had daar weinig meer voor te
doen, dan schoenen te poetsen, want dan
zag hij er uit als een Moriaan....
Toen de heer Druyff 's middags thuis
kwam, was zijn humeur verre van uit
bundig, maar mevrouw deed of ze niets
merkte, een praatte aan één stuk door
over het pak. Na tafel verdween de heer
en mevrouw Druyff naar hun kamer, en
werd de heer des huizes in tafelkleeden en
nachthemden gehuld, waarbij hij niet
voortdurend nette dingen zei. Toen hij
eindelijk een blik in den spiegel kon
werpen, werd hij razend.
„Als egn aap! Als een aap!" ging hij te
keer.
„Je baard, man!" antwoordde mevrouw
en haakte hem met een elastiekje een ge
weldige bos haar om zijn kin. „Nu
kah_h.eti"
Qoor-Zducrd. Vetermar
„Nee", zei de heer Druyff grimmig, „het
kan heelemaal niet, maar 't zal wei
moeten! Waar zijn de pakjes?!"
„Beneden", antwoordde mevrouw ge
lsten. Ze gingen de trap af. Maar toan
mevrouw voorzichtig de huiskamer open.
deed en om het hoekje keek, klonk er een.
onbedaarlijk gelach van de andere kin
deren, terwijl mevrouw versteend bleef
staan.
..Nou, wat is er nou?" mopperde de heer
Druyff op de trap. „Moet ik hier blijven,
logeeren in de kou?" En toen mevrouw
geen antwoord gaf, kwam hij kordaat zélf-
naar beneden, en stapte de kamer in.
En daar stonden een miniatuur-Sinter
klaas met een miniatuur Zwarte Piet,
doodernstig, terwijl de oudere jongens en
meisjes in de fauteuils lagen te huilen
van het lachen. Ze hadden al 'de pakjes
opengemaakt, en consumeerden chocolade
en taai-taai. De oudere Sinterklaas ge
droeg zich echter zeer onwaardig Hij1
stelde vast, dat hij voor idioot stond en
dat hij dit nooit meer zou doen.
i „We dachten u een plezier te doen," zei
Pimmetje.
„We zijn expres thuis gebleven vasè
school, om alles klaar te maken!"
„Plezier? Van school thuis gebleven?'*
iDe heer Druyff werd onredelijk. En hefc
had er veel van, of de ouder Sinterklaas
de jongste Sinterklaas eenige muilperen,
wilde verkoopen, toen er hard en lang
gebeld werd. Mevrouw vloog naar de
ivoordeur, en gaf een gil....
Met gejuich danste een gróóte Zwarte
Piet binnen, gevolgd door een massieve
iSinterklaas in een échte fluweelen man-
tel. En een seconde later stonden de drie
•Sinterklazen tegenover elkander, de een!
razend, de tweede huilend, de derde
jperplext.
„Wat.... wat gebeurt er hier?" sta
melde de laatst aangekomene tenslotte.
„Om Stelenburgh!" juichten de kinde
ren, toen ze deze stem hoorden.
„Wij vieren Nieuwjaar!" beet de heep
Druyff grimmig en wilde wegloopen.
Maar op dat moment barstte een bom
bardement van pepernoten los. De heer
Druyff werd kwaad en greep de kleine
iSinterklaas bij z'n haren. Doch die zaten
los en hij viel. Diep beleedigd krabbelle)
hij overeind en vluchtte naar zijn'
kamer.
„Ik vrees, dat dit de laatste Sinterklaas
is, die wij hier vieren!" merkte een der
oudere jongens wijsgeerig op. Mevrouw,
liep haar man na, een beetje verlegen met
den toestand en schoof voorzichtig ae
kamer binnen. En daar, in een hoekje,
zat hij, te schudden van het lachen.
„Kind, kind", riep hij haar toe, „ik heb
in geen jaren zoo'n plezier gehad!"
St. Nicolaas ontmoette op straat eens
drie jongens.
„Zwarte Piet", zei hij, „breng jij di^
jongens eens 17 oliebollen."
„Komt in orde, Sint Nicolaas", zei Piet
„maar hoe moet ik die onder die drie
jongens verdeelen?"
„Geef de jongste de helft", zei Sint
Nicolaas, „de tweede krijgt een derde ge-^
deelte en de oudste een negende deel. Eg
als je daarmee klaar bent," besloot dè
goedgeefsche man, „dan mag jij ook een
oliebol hebben." N
Zware Piet holde weg en haalde de
oliebollen. Maar toen hij ze bij de jongens
bracht, wist hij geen raad. Hoe konder?1
die 17 oliebollen nu verdeeld worden,
zooals Sint Nicolaas dat verlangde.
Maar Wim, de oudste van de drie
jongens wist al raad. Hij nam den oliebol
van Zwarte Piet erbij, zoodat er nu
achttien oliebollen waren. En nu kreeg
ieder zijn deel, 9 6 2 17 oliebollen!
Nu gaf Wim den oliebol van Zwarte Pieg
weer aan hem terug.
Alles klopte als een bus!
Zwarte Piet, die niet verder nadacht*
vond Wim een vreeselijk geleerde jongen!
en probeerde niet zijn geheim te door-i
gronden. Maar voor dengeen, die goed!
kunnen rekenen, zooals dat bij Wim)
het geval was, was 't zoo ondoorgronde^
