UIT HET BUITENLAND
Staatsbemoeiing.
THIJS IJS EN DE SCHAT OP Dc MAAN.
ZATERDAG 15 DECEMBER 1934'
Hongarije.
Oostenrijksche ministers te
Boedapest.
Over de gisteren gehouden (besprekingen
tusschen de leden der Oostenrijksche en
Hongaarsche regeeringen wordt officieel
medegedeeld, dat de te Boedapest vertoevende
Oostenrijksche bondskanselier Schuschnigg
en de Oostenrijksche minister van Buiten-
landsche 'Zaken, BergerWalden egg, gedu
rende een uur hebben geconfereerd met den
minister-president Goemboes, en den minister
van Buitenlandsche Zaken, v. Kanya.
De staatslieden der beide landen hebben
beraadslaagd over de kwesties, welke beide
landen gemeenschappelijk interesseeren en
voorts over den internationalen toestand.
In welingelichte kringen verluidt, dat bij het
onderhoud in het bijzonder behandeld is de
verder door de beide landen tegenover de
drie mogendheden der Kleine Entente in te
nemen houding en den na de laatste onder
handelingen van den Volkenbondsraad ont
stallen internationalen toestand.
DuitscMand.
Schuschnigg te Boedapest. Conferentie met Goemboes
over de verhouding tot de Kleine Entente. Het conflict
AbessyniëItalië voor den Volkenbond.
„De grens aan den Rijn".
Geheim Duitsch document uit 1918.
Britsch journalist verwacht een
Duitsch vredesoffensief
In een artikel in de Engelsche News
Chronicle, bespreekt de uit Berlijn terugge
keerde diplomatieke medewerker van het
blad, Vernon Bartlett, het door hem ver
wachte „vredesoffensief" van Duitschland. Hij
schrijft o.a.:
Hitier wenscht den vrede, omdat hij genoeg
van den laatsten oorlog heeft gezien. Dr.
Schacht wenscht vrede, omdat oorlog eiken
financieelen vooruitgang belemmert. De
Rïjksweer wenscht vrede, omdat zij voor den
oorlog niet gereed is.
In verband hiermede zal Duitschland in
het a.s. voorjaar een groot vredesoffensief be
ginnen. Het bewustzijn dat de regeeringsper-
sonen in Frankrijk op het oogenblik oud-sol
daten zijn, heeft in Duitschland een verbazend
goeden invloed uitgeoefend, en naar de mee
ning van Vernon Barlett zal het wel niet lang
meer duren, dat een vooraanstaande nationaal
socialistische vertegenwoordiger Parijs be
zoekt. om besprekingen te voeren met die
openhartigheid, die het verschil tusschen den
soldaat en den politicus kenmerkt,
Vele teekenen wijzen erop, dat Laval zich
niet meer zal tevreden stellen met de nega
tieve politiek van te zeggen, dat Duitschland
zich niet wapenen mag, terwijl het he,m niet
temin bekend is, dat het zich wapent.
Zelfs wanneer de huidige Fransche re.
geering door ijverzuchtige politici of door de
economische crisis ten val gebracht zou wor
den, is het onwaarschijnlijk, dat Frankrijk zal
terugkeeren naar de buitenlandsche politiek
naar het voorbeeld van Poincaré en Barthou.
Er' is geen reden waarom de ontwapenings
besprekingen niet in het voorjaar zouden
kunnen worden hervat. Eén moeilijkheid is er
echter. Duitschland wil een ontwapehings-
accoord alvorens naar den Volkenbond
terug te keer en en Frankrijk wil eerst
den terugkeer en daarna een ontwapenings-
accoord. Het meeningsverschil is ernstiger dan
het schijnt, doch bij eenigen goeden wil van
beide zijden is het te overwinnen, en naar
het schijnt, is deze goede wil thans eindelijk
aanwezig.
Twee vliegtuigtmgelukken in
België.
Militaire toestellen botsen in de
lucht.
Uit Brussel, 14 Dec Hedenmorgen zijn twee
vliegtuigen van het militaire vliegveld te
Schaffen nabij Hallen op een hoogte van 1000
M. met elkaar in botsing gekomen. Een der
beide piloten sprong met zijn valscherm uit
het toestel en kwam behouden op den grond
neer. De tweede piloot, adjudant Kreig, sloeg
met zijn toestel tegen den grond en werd to
taal verpletterd
ANTWERPEN14 Dec, (V. D.) Een tweede
vliegongeluk heeft zich heden voorgedaan bij
de gemeente Andeghem in West-Vlaanderen.
Vier militaire vliegtuigen vlogen boven de
gemeenten Wonterghem en Andeghem, toen
plotseling, door nog onbekende oorzaak een
der toestellen naar beneden stortte en te plet
ter sloeg. De kapitein-piloot slaagde er in zich
uit het toestel te bevrijden en met behulo van
zijn valscherm veilig neer te komen. Korten
tijd later was een tweede militair vliegtuig
gedwongen een noodlanding te maken, waar
bij het over den kop sloeg. De inzittenden lie
pen slechts lichte verwondingen op, De beide
toestellen zijn volkomen vermeld.
LONDEN, 14 Dec,. (Reuter). De „Mor
ning Post" publiceert een geheim document
van 1918, waarin admiraal von Scheer aan
Ludendorf uiteenzet, hoe de toestand volko
men anders zou zijn, indien in plaats van Hel
goland, Vlaanderen tot basis gemaakt werd
van de Duitsche marine tegen Engeland.
„Londen en het centrum van Engeland
zouden dan onder ons bereik zijn", aldus
schrijft admiraal von Scheer, en hij vervolgt:
„De bezetting van Vlaanderen moet perma
nent worden, zelfs na den oorlog".
De „Morning Post" levert commentaar op
dit document en zegt: Wij ontdekken de
woorden van Baldwin die onze grens ver
plaatste naar den Rijn.
Onze veiligheid hangt af van de waakzaam
heid en de macht om ons te verdedigen door
de laag gelegen landen te verdedigen.
Moord op Dollfuss een
oncontroleerbare uibarsting.
Von Papen laakt „het individu Habicht".
In een onderhoud met een medewerker van
het Petit Journal, noemde von Papen, de Duit
sche gezant- te Weenen, sprekende over den
moord op Dollfuss, dezen „een van die ge
beurtenissen, die ontsnappen aan de actie der
verantwoordelijke autoriteiten". Het natio-
naal-socialisme kende heftige oncontroleer
bare uitbarstingen. Degene, die tot de Putsch
heeft aangespoord was „dat individu Ha
bicht", wiens optreden Hitier „gelegenheid
had te desavoueeren". Hij is het, die aan de
Oostenrijksch-Duitsche grens de fameuze
legioenen organiseerde.
COCAÏNE-AFFAIRE TE ANTWERPEN.
'M '3
Uit Antwerpen 14 December: De politie is
er heden in geslaagd drie man te arresteeren
en de hand te leggen op 3,700 gram cocaïne,
welke zij voor den prijs van 54.000 francs te
koop aanboden. Het bleken twee Antwerpena
ren te zijn en de Duitsche steward van het
§.s. „Arion".
Accoord tusschen Roosevelt en
de enquêtecommissie.
Vertegenwoordiger van het departement van
oorlog woont de zittingen bij.
De vrede tusschen de Senaatscommissie van
enquête naar de gedragingen der bewape
ningsindustrie en de Amerikaansche regee
ring is hersteld dank zij het initiatief van
president Roosevelt, meldt United Press uit
Washington aan de Tel.
Men zal zich herinneren, dat destijds als
gevolg van de opzienbarende feiten, welke
het onderzoek aan het licht bracht, ernstige
meeningsverschillen rezen tusschen senator
Nye, den voorzitter der commissie, en de fede
rale regeering, die diverse onthullingen als
een gevaar voor de landsverdediigng be
schouwde. Het conflict nam tenslotte zoo
danige afmetingen aan, dat de commissie zich
onder pressie van Washington genoodzaakt
zag, eind September haar onderzoek voorloo-
pig te staken.
Thans is besloten, dat voortaan een ver
tegenwoordiger van het departement van
Oorlog de zittingen der enquête-commissie
zal bijwonen. Hij zal hebben te beoordeelen,
wat als militair geheim moet worden be
schouwd.
Zooals gezegd is'het accoord aan president
Roosevelt te danken. De president heeft na
melijk den voorzitter van de anti-oorlogsliga,
senator Clark, die tevens lid is van de Nye-
commissie, bij zich laten komen en hem het
voorstel gedaan tot samenwerking tusschen
de regeering en de enquête-commissie. Op
grond van dit voorstel werd een conferentie
tusschen senator Nye en den vertegenwoordi
ger van het ministerie van Oorlog, Woodrmg,
en den chef van den generalen staf, generaal
MacArthur, belegd, waarbij het gewenschte
accoord werd verkregen.
Reeds sedert langen tijd heeft het ministe
rie van Oorlog een dergelijke regeling drin
gend, noodzakelijk geacht. Vooral eenige ont
hullingen uit het archief van Dupont de
Nemouds hadden bij het departement onge
rustheid teweeggebracht. Er was namelijk
gebleken, dat Dupont de Nemours in 1933
munitie aan Japan heeft geleverd met mede
weten van het departement van Oorlog.
Verder vonden thans ook met voorkennis van
het departement van Marine in 1932 tusschen
Japan en Dupont de Nemours onderhandelin
gen plaats met het doel oorlogsmaterieel uit
de voorraden van het departement van Oorlog
te leveren.
Het betrokken departement heeft in dit
verband verklaard, dat het beter is. dat Japan
van Amerikaansch oorlogstuig wordt voorzien,
dat men kent, dan met Europeesch materieel,
waarvan men slechts weinig of in het geheel
niets afweet.
Scott en Black terug te Londen
Enthousiaste ontvangst.
De beide piloten Scott en Black, die de Mel-
bourne-race hebben gewonnen, zijn gisteren
met groot enthousiasme te Londen ontvangen,
toen zij voet aan land zetten. Zij werden ook
verwelkomd door vertegenwoordigers van de
Royal Aero Club en van de De Havilland, de
bouwers van hun vliegtuig.
Trein verplettert autobus.
Dertien van de twintig
buspassagiers gedood.
Hitier bevond zich in den trein.
Gistermiddag tegen 5 uur is tusschen Lang-
wedel en Kirchlinteln in de nabijheid van
Verden a. d. Aller een ernstig autobusongeluk
gebeurd, waarbij 13 personen om het leven
zijn gekomen. Een autobus met aanhangwa
gen, waarin een theatergezelschap uit Stade
naar Verden trok, reed tengevolge van den
mist door de gesloten spoorboomen. Op het
zelfde oogenblik werd de autobus door een
snetlrein, die in volle vaart naderde gegrepen,
en volkomen vernield.
Van de twintig inzittenden werden dertien
on slag gedood, vier werden zwaar gewond,
drie bekwamen lichte kwetsuren.
De trein kon tot staan worden gebracht. On
der de passagiers van den trein bevond zich
ook een arts die de eerste hulp verleende. Na
korten tijd kwam verdere hulp uit de omlig
gende plaatsïes. Uit getuigenverklaringen is
volkomen duidelijk gebleken, dat de spoorboo
men inderdaad reeds vijf minuten voor het
oasseeren van den trein volgens voorschrift
gesloten waren.
Naar nader wordt gemeld, betreft het hiel
den trein, waarmede de Fiilirer van Bremer-
liafen naar Berlijn terugkeerde
Alle treinpassagiers bleven ongedeerd, even
als het treinpersoneel. Slechts de locomotief
was licht beschadigd.
Hitler is met zijn gevolg gisteravond om 11
uur 37 op het Lebrtcr Bahnhof te Berlijn aan
gekomen.
Een terugkeer naar de vrijheid
(van onzen Parijschen correspondent,)
Na de angstige dagen van de vorige week,
na de gelukkige interventie van Pierre Laval
in Genève, voelt men ineens in Frankrijk een
opluchting. Er waait een gezonde wind van
optimisme en de Franschman is altijd de eer
ste om te glimlachen en zich gelukkig, tevre
den en zorgeloos te toon en zoodra er ook maar
een klein zonnestraaltje doorbreekt. En dat
heerlijke optimisme manifesteert zich dade
lijk in het gewone dagelijksche leven. Een
eventueel oorlogsgevaar is afgewend, mes en-
fants, er is reden om te juichen en met ver
trouwen den toekomst tegemoet te zien. Zelfs
zij, die altijd gespot hebben met den Volken
bond geven nu toch gulweg toe dat er kracht-
van uit gaat en ze moeten volmondig toege
ven. dat het allang misère zou zijn geweest in
dien Genève niet had bestaan. Er schuilt mis
schien wel een beetje overdrijving ook in dat
optimisme, maar hoeveel sympathieker, en op
den duur, hoeveel nuttiger zal het ook blij
ken te zijn, is dit wederopleven van hoop, dan
't cynisch uitrekenen hoe lang het nog zal
duren voor de „dernière des dernières" los
barst.
Het is het oude vrijheidsgevoel dat in zulke
oogenblikken weer bij de kinderen van de Re
volutie bovenkomt. Minister Flandin, die zijn
Pappenheimers kent heeft onmiddellijk die
gelegenheid aangegrepen. Nu of nooit is het
een gelegenheid om ook voor het binnenland
een einde te maken aan den dwang, ja zefls
aan de willekeur welke men met een groot
woord „staatsbemoeiing" had genoemd. In de
praetijk immers is die staatsbemoeiing hierop
uitgedraaid, dat alleen voor heel enkelen de
economische crisis in Frankrijk nog wat erger
is geworden. We zouden den toestand niet be
ter kunnen vergelijken dan bij dien van de
crisisperiode in Nederland tijdens de oor
logsjaren. Ook toen, en menigeen zal het zich
nog met schrik herinneren, hebben wij in Ne
derland aan den lijve kunnen voelen en on
dervinden wdar men naar toe gaat wanneer
de Staat zich gaat bemoeien met alles. Ook
hier heeft men nu (na de decreet-wetten
waarin de heer Chéron zoo handig was) ge
zien dat door overheidswege vaststellen van
maximumprijzen, en erger nog: door het fixee-
ren van minimumprijzen, de koopmaar óf ge
heel van de markt verdween, óf onbetaalbaar
duur werd voor den verbruiker, zoodat de fa
brikant, of de verbouwer, wanneer het land
bouwgewassen betrof, met een onverkoopbare
„stock" bleef zitten.
Zoo ontstond de paradoxale toestand, dat de
landbouwer het koren niet voor minder dan
108 francs per centenaar mocht verkoopen.
zoodat hij een deel van zijn oogst kon vernie
tigen, terwijl hij bij verkoop voor 60 a 70 frs
per centenaar alles kwijt kon en dan toch nog
voldoende beloond was. En wat gebeurde er nu
in de praetijk? Er kwamen natuurlijk van alle
kanten speculanten die kalm 60 a 70 francs be
taalden maar die het niet vrij gaven beneden
den officieelen prijs van 108 francs. Gevolg
daarvan is dat een zekere groep millioenen
heeft kunnen verdienen, maar dat het hééle
Fransche volk zijn brood vier stuivers te duur
betaalde.
Dat is, in weinig woorden, de inhoud van de
debatten welke op het oogenblik voor de
KamJ: worden gevoerd. Wel ziet ieder in dat
deze toestand onhoudbaar wordt, maar de
vertegenwoordigers van de groepen die dezen
toestand graag bestendigd zagen, willen de re
geering nog gauw even dwingen om op Staats
kosten en tegen den exorbitanten prijs van
108 frs. alle „stocks" op te koopen. Geheel af
gescheiden van het feit of het ministerie tegen
dezen stroom zal kunnen oproeien: dit of een
ander Kabinetr zal, gedwongen door de alge-
rneene publieke opinie wel een einde moeten
maken aan zoo'n zonderlinge „staatsbemoei
ing".
Want de tot dusver gevoerde anti-vrijheids-
beurt ook met allerlei andere levensmiddelen.
Mijn denke maar eens aan de veelbesproken
quaestie van den wijn voor Frankrijk even
eens eerste levensbehoefte aan de crisis
van het vleesch en dan aan alle artikelen, die
zoo zwaar werden getroffen door een direct
uit „staatsbemoeiing voortvloeiende contin-
gatie-politiek. Slechts het geheel prijsgeven
van de staatsbemoeiïngs-politiek kan leiden
tot een normaal economisch bestaan, uitslui
tend gebaseerd op evenwicht tusschen produc
tie en verbruik.
Want des tot dusver gevoerde anti-vrijheids-
politiek, waaraan we zoetjes aan gewend raak
ten brengt nog andere moeilijkheden met zich
mee. De Staat kan ook maar niet eeuwig alle
tekorten op zijn schouders laden. Nationale
wijn, nationale artikelen, alles zoo duur mo
gelijk gekocht en betaald met het geld van den
belastingbetaler, daar moet een einde aan
komen. Om de eenvoudige reden dat 't een
absolute onmogelijkheid is om de staatsinkom
sten te vermeerderen, door nieuwe belastingen,
terwijl men er momenteel ook geen gat in ziet
om meer te bezuinigen.
En als men nu maar even naar de cijfers
wil zien en vergelijken:
Sedert 1932 heeft men 10 1/2 milliard kun
nen bezuinigen op de begrootingsuitgaven.
En toch zijn de uitgaven, geraamd voor 1935
slechts drie milliard lager dan die over 1931-
1932. Dat die uitgaven veel te hoog waren
bleek wel uit het feit, dat de Staat, van het
oogenblik af aan dat hij begonnen is met zijn
algemeene bemoeiingen de eene leening na
de andere heeft moeten sluiten om „de eind
jes aan elkaar te knoopen", Van eind Decem
ber 1931 tot eind 1932 steeg de openbare
schuld van 273 naar 291 milliard. Van 1
Januari 1933 tot 31 Augustus 1934, dus in 32
maanden tijd is de openbare schuld vermeer
derd met zes en veertig milliard. Ziedaar
waartoe het „Etatisme" heeft geleid. En
vandaar dat men met zoo'n buitengewone
belangstelling de huidige Kamerdebatten
volgt, niet zoozeer om het brood een. paar
centen goedkooper te hebben dan wel om het
feit dat het loslaten van deze staatsbe
moeiing hier een precedent zou zijn.
Tenslotte, waar de genoemde anti-vrij-
heids-staatbem leimgpolitiek alleen maar tot
wanhopig slechte resultaten heeft geleid zal
men er wel toe moeten komen En waar we nu
toch in een roes van optimisme en blijheid
leven: laten alle Franschen dan maar de vlag
uitsteken. A. TH. LESTURGEON.
Het conflict in Somaliland.
Behandeling voor den Volkenbond?
Reuter verneemt uit Genève, dat de regee
ring van Abessinië de aandacht van den Vol
kenbond heeft gevestigd op de ernstige situa
tie. welke op het oogenblik bestaat tusschen
Italiaansch Somaliland en Abessinië.
BARONES WAGNER EN PHILIPPSON NOG
IN LEVEN?
Uit Los Angeles: Van kapitein Hancock,
die naar men weet het zich tot taak heeft ge
steld de merkwaardige gebeurtenissen op de
Galapagos-eilanden op te helderen, is thans
wederom bericht ontvangen.
Hij deelde daarin mede, dat hij alle eilan
den van de eilandengroep nauwkeurig afzoekt
om definitief vast te stellen, of de verdwenen
barones Wagner en haar begeleider Philippson
nog in leven zijn. Reeds heeft hij tevergeefs
de groote eilanden afgezocht. Thans is hij
bezig ook een onderzoek in te stellen op de
kleinere eilanden, die grootendeels onbewoond
en voor een deel zelfs volkomen zonder water
of plantengroei zijn.
NOODWEER OP DEN ATLANTISCHEN
OCEAAN EISCHT TWAALF SLACHTOFFERS.
Tijdens den hevigen storm, welke sedert
Zondag boven den Atlantischen Oceaan woedt,
is het Britsche vrachtschip Usworth, stuur
loos geraakt. Draadloos uitgezonden noodsei
nen werden door kuststatiohs opgevangen,
zoomede door de Ascania en de Jean Jabot. De
Ascania is van de Cunard-lijn, terwijl de Jean
Jabot eigendom is van een Fransche reederij.
Vijf leden der bemanning van de Usworth
werden aan boord van de Jean Jabot gebracht.
Toen de reddingsboot opnieuw langszij de
Usworth lag sloeg zij ten gevolge van den hoo-
gen golfslag om. 12 personen, van wie twee van
de Jean Jabot kwamen om het leven, terwijl
18 man door een reddingboot van de Ascania
werden opgepikt.
Deensche bedrieger slaat zijn
slag in Frankrijk.
Affaire van 200 millioen francs.
Het schandaal in Frankrijk, dat om een be
drag van niet minder dan 200 millioen francs
gaat en in verband waarmede een Deensch
bankier, Johan Moeller gearresteerd is heeft
een groote reeks bouwondernemers, banken
etc. ernstig benadeeld. Het zwaarst getroffen
werd echter de Zuid-Fransche stad Grasse,
die den bedrieger kosteloos een stuk bouw
grond van ruim 300 H.A. ter. beschikking had
gesteld, waarop een groot kasteel stond. Dit
terrein zou dienen voor het bouwen van bui
tenwoningen. Moeller bepaalde zich er echter
toe hypotheken ten bedrage van verscheidene
millioenen francs op te nemen. Een Parijsche
verzekeringmaatschappij beleende voor hem
een in aanbouw zijnd huis voor 5 1/2 millioen
fres. Overal richtte de zwendelaar fraudu
leuze bouwmaatschappijen op, die er slechts
toe dienden nieuwe credieten op te nemen.
Moeller zal reeds in de eerstvolgende dagen
naar Parijs worden overgebracht, daar het
zwaartepunt van het onderzoek in de Fran
sche hoofdstad zal liggen.
ONZE DACEL1JKSCHE KINDERVERTELUNG.
Het resultaat van Falsius' tooverspreuk was voor Thijs en Simmie
lang niet leuk; want plotseling konden zij zich gansch niet meer ver
roeren, Falsius bleef hen bewaken.
„Over een paar uur," sprak hij, „kan je je weer bewegen maar
ik laat je zoo gauw niet vrij; daar weet ik wel wat op."
Hij draaide zich om en riep: „Abayoe-faschekim" en daar ver
scheen een monsterachtig groote spin op slechts een viertal pooten.
„O, maanspiin, ik betoover U Akasji luister. Gij spint dit tweetal
knapen in en waakt dat zij hier hun leven lang in jouw web blijven
zitten."
Sim en Thijsje waren vreeselijk bang toen zij het wilde dier zijn
draden hoorden spinnen.
Opvoeding in de moeilijke
jaren die komen.
Leert uw kinderen wat plicht is
Wie in onzen tijd met z'n heftigen pols
slag ziet, hoe menigeen uit zijn evenwicht
raakt, hoe het bruisende leven, dat in menig
land in vele volkskringen is ontwaakt, alles
bijna op losse schroeven schijnt te zetten;
hoe gansche volksmassa's zich aan den eenen
kant verheugen over het gloren van een.
nieuwen dageraad in hun bestaan; terwijl
anderen daarentegen donkere wolken en scha
duwen hun levenspad zien kruisen, die vraagt
zich wel eens angstig af: „Hoe moet ik mijn
kinderen veilig door deze storm jaren voeren
naar den tijd, die toch eens weer komen zal,
den tijd van kalmer beweging, van verade
ming?"
Moeilijk is het probleem, dat men zich met
deze vraag stelt. Want buitengewoon onzeker
is de toekomst. We weten en voelen alleen,
dat die heel anders zal zijn dan het heden.
De snelle stroom van nu zal zijn loop ver
volgen en als eenmaal veel in zijn wateren
zal zijn bezonken, wat nu troebel maakt, dan
zullen we klaarden kunnen onderscheiden
wat innerlijk goed en gaaf is en wat van nut
kan zijn voor individu en maatschappij. Na
afbraak en ontkenning volgt eens weer op
bouw en bevestiging. Hij die zijn oog ge
richt houdt op dezen tijd van opbouw, zal,
beter dan hij die alleen den druk en den
angst van het heden kent, weten en voelen
wat eens gevraagd zal worden, kracht en wil
en durf: karakter. En hij zal zich bij de op
voeding zijner kinderen niet voortdurend
angstig afvragen, of deze of gene maatregel
wel goed is. Hij ziet de lijn, waarlangs hij
zal moeten gaan, minder onvast, zijn doel
daarentegen scherper. Hij houdt ook vast aan
het geloof dat, wat door de eeuwen goed was,
ook voor de komende tijden zijn waarde blijft
behouden.
Een van de dingen, die tot dat ontwijfelbaar
goede behooren, is stellig: „trouw aan zijn
plicht". En het komende geslacht zal bovenal
die trouw moeten kennen: de opvoeding zal
dus ook steeds daarop gericht moeten zijn.
Zien we niet rondom ons een voortdurend
roepen om rechten? Wie zal ontkennen,
dat tot heden voordurend vele rechten werden
miskend! Wie is niet overtuigd, dat veel el
lende is geleden waar die bij beter inziebt had
kunnen voorkomen, had moeten worden
voorkomen Doch gaat ook niet bij velen onder
dat roepen om rechten het klaar besef van
hun plichten min of meer, soms geheel, ver
loren? Van plichten tegenover de maatschap
pij, het kantoor, de fabriek, de school enz.,
zoogoed als tegenover zichzelf en zijn gezin?
En wat zou de vervulling van alle rechten
nog baten, indien niet werd gevoeld, dat
trouw aan den plicht een eerste voorwaarde
is om liefde voor zijn werk te voelen en
daardoor een stuk levensgeluk deelachtig te
worden? Zal het geluk, dat men zoekt, alleen
gevonden worden door de vervulling der
rechten?
Leer dus de jeugd, die uiterst gevoelig zal
blijken te zijn voor wat de komende jaren 'te
aanschouwen zullen geven en te hooren, wat
plicht en wat trouw aan de plicht betee-
kent. Verg reeds van jonge kinderen dat ze
prompt volbrengen dat, wat. van hen wordt
vraagd. Wees, echter daarbij ook vooral pveiv
tuigd, dat ge niets Van hen vraagt of bet
moet in overeenstemming zijn met hun jonge
krachten. Maar schud ook alle angstvalligheid
af bij 't bepalen dier krachten: men schatte
niet gauw te laag.
Dat brengen tot het doen wat plicht is,
beteekent geen dwang, wel tucht. Geen dwang
en tuchteloosheid is volstrekt niet het zelfde.
Een kind doet over het algemeen gaarne
wat het moet doen, mits het in overeenstem
ming met z'n krachten is; vaak zelfs willen
vele kinderen wel eens doen wat boven hun
krachten gaat; Maar dwang zal noodig zijn,
wanneer men te veel vergt, en zoo'n dwang
wekt weerspannigheid, waaruit op den duur
tuchteloosheid voortvloeit. Laat dus het kind
behalve een prettige en noodige taak de
gelegenheid zijn krachten zooveel mogelijk
in vrijheid te ontwikkelen. En meen niet, dat
ge een bepaald opvoedingssysteem kunt vol
gen, dat u en uw kind behoedt voor het
maken van fouten. Uw kind mag fouten ma
ken; daarvoor heeft het den hoogsten trap
van ontwikkeling nog niet bereikt. En die
(buten behandele men niet immer, alsof er
wie weet wat ergs gebeurd is. Wie meent,
den heelen dag aan zijn kind iets te moeten
schaven, het telkens wat meent te moeten
herinneren of bevelen, hetgeen zei«standig-
heid durft te laten, die zal niet veel bereiken.
Bestuur de kinderen in hun vrijheid vooral,
dan zult ge zien wat ze zijn, wat er in zit.
Tucht dus in vrijheid en door vrijheid,
maar ook door het stellen van een taak, een
plicht, waarbij men volstrekt niet sentimen
teel behoeft te zijn. Menig kind werd door
sentimentaliteit in zijn opvoeding (noem het
desnoods liefde, maar dan is het er een erger
lijke overdrijving van) bedorven. Gezondheid
ook hier.
J. BASTIAANS
Gezochte Chinees gevonden.
Moordaanslag te Rotterdam
opgehelderd.
Bloedwr&ak het motief.
De moordaanslag op den Chinees, die Don
derdagavond op Katendrecht is gepleegd, is
Vrijdag door de politie opgelost.
Men heeft thans in arrest als verdachte,
de 22-jarige Chinees Wen Chin die in de
Delistraat 38 heeft gewoond.
Vrijdagmorgen is de politie met de vrouw
gaan zoeken naar een Chinees, dien de vrouw
van den aanslag verdacht. Men vond in een
bcardinghouse Wen Chin in wien zij den man
herkende die haar en haar man bespied had.
Men ging tot arrestatie van hem over en bij
fouilleering bleek hij een revolver bij zich te
hebben, waarop nog 6 patronen zaten, terwijl
hij in den zak nog zes andere had.
Wen Chin werd door het slachtoffer her
kend als de man die den aanslag op hem ge
pleegd had.
De politie heeft nog eenige vragen aan het
slachtoffer kunnen stellen en hierbij bleek,
dat het slachtoffer familie was van den moor
denaar van den Chineeschen shipping-master
die dezen zomer in de Edinsonstraat is dood
geschoten.
Men is er dan ook van overtuigd dat Wen
Chin is omgekocht om dezen moordaanslag te
plegen uit bloedwraak.
Verdachte ontkende den moordaanslag ge
pleegd te hebben doch hij werd ook nog door
andere personen herkend, zoodat er geen twij
fel meer bestaat.
