DE VROUW IN DE XXe EEUW.
Een Zondag van verveling.
MODE-TIPS
VOOR DE AVOND
KEUKENGEHEIMEN.
VRIJDAG 21 DECEMBER 1934
Je kan anderen moeilijk voorschrijven hoe
ze hun feesten moeten vieren. Zeg tegen den
vrijgezel of tegen het typistetje op kamers,
dat Kerstfeest alleen gevierd kan worden in
den huiselijken kring met blijde kinderge
zichtjes rond den boom. Als je hen dat goed
zou weten te suggereeren, zou het enkel maar
wreed zijn. Van de omstandigheden waaron
der we leven, hangt ook veel van onze Kerst
viering af. Maar toch niet alles. Want als er
één feest niet door uiterlijkheden bepaald kan
worden dan is het wel Kerstfeest; veel meer
een feest van innerlijke gesteldheid dan van
feestvreugde naar buiten.
Ik herinner me als klein meisje eens een
Kerstfeest meegemaakt te hebben waaraan
naar het uiterlijk niets ontbrak. Ik was zeven
jaar, pas op school en dik bevriend met een
meisje waar ik groote bewondering voor had.
Ik vond het een kind uit een boek, een kind
dat nou alles had wat je zelf zoo graag zou
willen hebben. In de eerste plaats een twee
lingbroertje. Het leek me heerlijk een van een
tweeling te zijn, ik denk, omdat ik dan altijd
een speelmakkertje gehad had en misschien
stelde ik me wel voor, dat tweelingen altijd
één van zin zouden zijn. Verder had ze pijpe-
krullen en was ze rijk. Ze woonde in een
groote villa aan den rand van de stad; een
huis met parketvloeren, vol schemerlampen en
divans, met een grasveld en een vijver met
«wanen. Een sprookje. Haar moeder was lijn
en blond en gedroeg zich heelemaal niet als
een echte moeder. Ze liet de kinderen veel aan
zichzelf over, ontving visite of ging uit. Ik
vond dat alles erg mooi.
Toen werd het Kerstfeest en werd ik bij
den Kerstboom gevraagd. Mijn eigen Kerst
boom viel in het niet bij den reus die in de
hal stond opgesteld. Er hing alles aan wat je
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
SPECIALE AANBIEDING.
je maar denken kon, ook vuurwerk, dat in
sterren naar beneden regende. En op het witte
laken onder den boom lagen lekkers en ca-
deaux. Een groot sprookjesboek kreeg ik en
zeker wel vijf verschillende kerstkransen. Er
waren nog meer meisjes van schóól en ook
een heeleboel volwassenen. We zongen eerst
eerst Kerstlied en toen werd er gedanst. Nu
kunt u zeggen dat dansen niet bij Kerstfeest
hoort, maar het is ten slotte toch ook maar
een uiterlijkheid. Het hangt er maar van af
met wie men danst en in welke stemming.
En nu herinner ik me nog steeds de stem
ming die er op dat feest heerschte. Ik merk
te het het eerst aan mijn vriendinnetje, dat
stil werd en angstig keek. Er was iets. Haar
vader en moeder hadden ruzie, zeiden over
en weer stekelige opmerkingen zoo vaak daar
gelegenhend toe was. Een tante bemoeide
zich er meeHet ging allemaal discreet en
op gedempten toon, de moeder trok zich op
het laatst terug, ging mokkend in een hoek
zitten. Ei- waren er onder de gasten die er
zich niets van aantrokken, die het niet eens
schenen te merken. Maar dat waren dan zij,
die niet gevoelig zijn voor stemmingen en ook
geen oogenblik in de rechte Kerststemming
geweest waren.
Maar voor de anderen was het ondanks deze
volmaakte kerst-entourage een benauwenden
middag. Geen sprake van een sfeer van vrede
niet eens van vriendelijkheid en goeden wil.
Als ik aan dit kerstfeest terugdenk, voel ik
opnieuw de beklemming.
Hoe men Kerstfeest moet vieren? Ieder zal
het op zijn eigen wijze doen. De een in het
huisgezin, de ander in de kerk, weer een
ander in het restaurant. Het kan overal
kerstfeest zijn.
Alleen niet daar waar geen harmonie is.
En men moet wel bedenken dat kinderen-
het ontbreken van harmonie dikwijls het
eerst aanvoelen en er onder lijden
BEP OTTEN.
Iets over den zalm. Dat de zalm uit zee
de rivier opzwemt om in het brongebied der
rivieren-kuit te schieten is misschen alge
meen bekend maar minder bekend zal zijn dat
de zalm op dien tocht geen voedsel tot zich
neemt, zoodat de verteringsorganen te niet
gaan en de zalm dan ook na het kuitschieten
gedoemd is te sterven. Eerst 2 maanden na
den dood der oude zalmen worden de jonge
zalmen geboren en blijven in hun geboorte -
water rondzwemmen tot ze een lengte van 4
a 5 c.M. bereikt hebben, dan trekken ze in
grooten getale naar de zee om daar te blijven
tot ook zij groot genoeg zijn om kuit te schie-
Eigenaardig is dan nog dat zij steeds de ri
vieren opzwemmen, waarin zijn geboren zijn.
Zij keeren dus evenals de trekvogels weer naar
hun geboorteplaats terug
Een reuzevat. Dat is het wijnvat dat sinds
1 September staat op een marktplein in het
stadje Kürkheim in de Paltz. Het doet dienst
als herberg en het biedt op drie verdiepingen
plaats' aan 400 gasten.
Een electrische lamp. Op de groote ten
toonstelling die te Chicago zal gehouden wor
den, zal men een electrische lamp kunnen be
wonderen, die 1 m. 50 groot is en waarvan al
leen het glas van de peer 40 kilogram weegt.
Een lange rit. Dat was de tocht van den
Argentijn F. A. Tshissely die te paard den af
stand van Buenos-Aires naar Washington af
legde. Hij deed er twee en een half jaar over.
Geen nieuws onder de zon. Reeds in de
dagen van Julius Caesar was het in Rome zoo
druk dat voor sommige straten het eenrich
tingsverkeer werd ingevoerd.
Overeenkomst met Wieringen. Evenals
het eiland Wieringen is ook het Duitsche
Noordzee eiland Syll door een dam met het
vaste land verbonden.
De mierenspraak. Wanneer mieren el
kaar wat vertellen willen, dan kruisen zij met
elkaar de sprieten.
Deze jager heeft zijnvergeten. (Verbind
de cijfertjes en je hebt het antwoord.)
Bij sommige menschen is de verveling een
wekelijks weerkeerend verschijnsel, en wel op
den eersten dag van de week, den Zondag.
Dat is voor hen de dag. die eindeloos lang
duurt, en die hen tot somberheid en zwartgal
ligheid stemt.
Dat hebben zij natuurlijk speciaal in den
winter, als de dagen kort zijn, het weer een
somber gezicht toont, en er voor allerlei ge
noegens die in den zomer zoo aanlokkelijk zijn,
geen gelegenheid meer is.
Om te beginnen staan zij dan al te laat op;
op de weekdagen lijkt dat uitslapen op Zon
dag zoo aanlokkelijk, er is geen ratelende en
hatelijke wekker die ze uit bed jaagt wanneer
het nog donker is, of ten minste schemerig,
geen druilerige regen die ze al drijfnat maakt
voordat de dagtaak goed en wel begonnen is,
geen dwang van allerlei menschen, die zelf in
het gareel moeten loopen en daardoor ook an
deren erin houden. Dus blijven zij fijn-lang
liggen, maar zij zijn meestal door hun gere
gelde vroegopstaan, bijtijds geheel uitgesla
pen, en blijven dan toch nog maar liggen om
dat zij zich dit nu eenmaal de heele week als
een genoegen van den Zondag hadden voor
gesteld.
Wanneer zij dus eindelijk opstaan is de
morgen al zoowat verstreken, waardoor zij
ertoe komen, ontbijt en koffiemaal in eens te
gelijk te gebruiken.
Dit geeft al zoo'n landziekig gevoel, dat
slechts weinigen daaraan kunnen ontkomen,
en het draagt den bedorven dag al geheel in
zich.
Met dat onbehagelijke gevoel beginnen zij
den middag, die om twee uur. of als het soms
eens zonnig weer is. zeker om drie uur al in
den avond begint over te gaan; al is het dan
ook nog licht buiten, in huis is het goed merk
baar, dat de schemering in aantocht is. Nau
welijks is dus voor hen de dag begonnen of
hij eindigt ook alweer, en wat zullen zij nu
nog gaan ondernemen? Voor uitgaan is het
te laat, in huis vinden zij het saai. en dus lokt
geen enkel wêrkje hen aan: daardoor wordt
het zoo'n beetje rondhangen tot het eten.
dat hen dan tenslotte niet smaakt omdat zij
nog niet eens even in de buitenlucht zijn ge
weest.
Eindelijk in den avond leven zij weer een
beetje op, maar als het dan tenslotte weer
tijd is om te gaan slapen, kunnen zij geen
rust vinden, zij zijn immers veel te veel uitge
slapen om nog behoefte te hebben aan meer
rust.
Het gevolg is, dat op die Zondag-ziekte ook
nog een Maandagziekte volgt, en dat deze
menschen eigenlijk Dinsdags pas weer in
hun gewone doen zijn.
Overdreven, denkt u?
Kijk maar eens om u heen in uw kennis
sen- of familiekring, vrij zeker zult u wel een
paar van deze Zondag-zieken kunnen aan
wijzen.
De eerste en de beste remedie er tegen is:
bijtijds opstaan en den Zondagmorgen gebrui
ken om iets te ondernemen, hetzij op gees
telijk of lichamelijk gebied, al naar onze ge
aardheid en overtuiging. Daarom kan men
toch heel goed een uurtje uitslapen, dat geeft
dan evengoed het genoegelijke gevoel, niet
vroeg te moeten opstaan, als een geheel ver
slapen Zondagmorgen.
Wanneer nu de ochtend voorbij is. ziet de
middag er heel anders uit; een mooi boek. een
prettig handwerk, het Zaterdagavondblad
waar zooveel aan te lezen en te doen valt, ma
ken den middag tot een paar heerlijke rusti
ge uren; een wandeling met de kinderen, ge
nieten van de natuur in zijn opmerkelijke win-
terkleed, dit alles doet den middag omvliegen
en het maakt dat de avond als een gezellige
hekkesluiter van het Zondag-festijn wordt
beschouwd.
Het spreekt vanzelf, dat er voor het door
brengen van den Zondag geen algemeen gel
dend recept is te geven, ieder regelt dat weer
naar zijn eigen idee.
Maar wie last heeft van, of neiging voelt tot
Zondagsche verveling moet dezen dag, even
als de andere, niet te laat beginnen en dan
een indeeling maken die aan zijn aard be
antwoordt. En dan wordt de Zondag, wat hij
behoort te zijn; de mooiste en prettigste dag
van de week.
E. E. J—P.
Wat vermag de vrouw voorde vrede
Kerstmishet feest van den vrede. In
vele woningen siert de vrouw den Kerstboom,
licht en blijdschap in het hart, na de dagen
van duisternis welke voorafgingen, feestelijk
gestemd, maar niet altijd volkomen door
drongen van de diepere beteekenis van het
Vrede op Aarde, niet genoeg zich bewust
van haar verantwoordelijkheid ten opzichte
van den Vrede, niet in woord en daad het
voorbeeld van de hoedster van den Vrede!
Dezer dagen bereikte ons een manifest van
den Int. Vrouwenbond voor Vrede en Vrij
heid, dat getuigde van den vredeszin van dui
zenden vrouwen maarhet moeten er mil-
lioenen over de geheele wereld zijn, willen de
moeders, die de jeugd moeten opvoeden, in
den geest van vrede en afschuw van den oor
log, de overwinning behalen en het komende
geslacht doorgloeien van evenveel geestdrift
voor den strijd tegen den oorlog, als de
jeugd thans aan den dag- legt voor voetbal
wedstrijden 'of records of jazzmuziek. „Wat
geeft het? Ik heb mijn jongen altijd verre
gehouden van soldatenspelletjes. Ik heb hem
geen krijgshaftig speelgoed gegeven en hem
al de afgrijselijkheid van den ooi-log voor
oogen gehouden en toch geeft hij thans af
op pacifisme, dat hij slap en laf noemt", zeide
ons een moeder, die na deze ervaring tot de
conclusie was gekomen, dat de kinderen even
als de menschheid haar wilden-stadium met
uniformen en krijgsmuziek moet doorleven,
om dan later, als zij rijp ervoor is, haar weg
te vinden. De conclusie schijnt te lijden aan
hetzelfde euvel als de opvoeding, dat n.l. te
zeer theorie werd opgedrongen, zonder dat
met het karakter en met den leeftijd reke
ning werd gehouden. Men kan een kind van
zes jaar niet met theorieën plagen, maar men
kan wel in zijn spel met vriendjes in concre
te gevallen hem laten zien, dat bij gevecht de
groote of sterke jongen het van den kleinen
of zwakken wint. als deze niet slim is, en dat
daardoor de kleine, die gelijk had, toch in
het ongelijk wordt gesteld. Maar als hij zelf
de groote is, die zegeviert en zijn rechtsgevoel
is niet sterk ontwikkeld, is het de vraag, of
zelfs bij dit concrete geval het succes is ver
zekerd. Iedere moeder moet haar oogenblik
kiezen. Het zal voor het eene kind op een an
deren leeftijd komen dan voor het andere,
maar het oogenblik komt, dat de knaap of
het meisje diep beleedigd huilt of de vuisten
balt, omdat hij of zij heeft moeten buigen
voor domme kracht, voor ruw geweld, terwijl
z ij n of haar zaak toch rechtvaardig was.
En dan is er de eerste gelegenheid om de op
gedane ervaring te gebruiken in dienst van
den vrede. Tact. intuïtie moeten hier als altijd
de moeder helpen, maar een dergelijk beleid
belooft meer resultaat dan op het verkeerde
oogenblik aan te dragen met theorie, waar
voor de pupil nog niet vatbaar is. Natuurlijk
moet daarnaast of liever bovenal de algemee
ne opvoeding ridderlijkheid, naastenliefde en
eerbied voor recht aankweeken, maar wat
zelf doorvoeld is, heeft bij kind en mensch
meer invloed dan stelselmatige opvoeding. In
elk geval moet de vrouw eerst zelf een over
tuigd pacifiste zijn. Het is treurig, dat bij ve
len de indrukken van den wereldoorlog reeds
schijnen uitgewischt, dat tal van vrouwen in
de dagbladen de buitenlandsche politiek niet
volgen, elke inspanning schuwend, welke noo-
dig mocht zijn, om zich daarvan op de hoogte
te stellen, terwijl zij dadelijk jammeren en
zuchten, als zij denken, dat haar eigen war
me haard wordt bedreigd. Er zou zooveel meer
kunnen gebeuren, als allen haar verantwoor
delijkheid beseften!
Dat vrouwen in de eerste plaats geroepen
zijn mee te werken aan de moreele ontwape
ning zou men niet gelooven, als men nagaat,
hoe weinig vrouwen nog doen, om in eigen
kring den vrede te bevorderen, hoeveel kleine
afgunst en vijandigheid er nog voorkomt on
der haar, hoe weinig door vele vrouwen
wordt gestreeft naar begrijpen en onderlinge
waardeering. En toch om internationale sa
menwerking mogelijk te maken, moet men
eerst leeren in eigen land zich een te voelen
met vrouwen van verschillende mentaliteit en
verschillenden inzicht, het standpunt van de
andere partij objectief te beschouwen, te ge
looven in de goede trouw van eene. die anders
denkt en voelt. Alleen als we dit kunnen, kun
nen we onbevangen staan tegenover de propa-
;anda van andere volken en zoo de bemid
delaarster worden tusschen vriendinnen uit
verschillende landen, die ver van eikaars siand
punt staan.
Vrouwen zijn geneigd snel en naar den schijn
te oordeelen slechts een deel van de feiten
kennend, daardoor zullen zij soms spoediger
dan de man vlam vatten tegen vermeende
vijanden, al zouden zij eerder spontaan hand
gemeen worden dan wetenschanpelijk den
oorlog voor te bereiden. En deze soort vrou
wen zal niet in vuur geraken voor de gedachte
van beslechting van geschillen door recht
spraak of bimiddeling, alsvoor de eenige ma
nier, waarop beschaafde volken hun geschil
len mogen oplossen. Allen onder haar, die
hiervan wel doordrongen zijn, kunnen niet
genoeg in eigen omgeving den nadruk leggen
op deze zijde van het vraagstuk.
Voor het overige moet ieder naar eigen
krachten meewerken aan de propaganda voor
den vrede. Niet ieders omstandigheden zijn
even geschikt om krachtig mee te helpen,
niet ieders aanleg leent zich voor actief op
treden. Maar allen kunnen werken door haar
voorbeeld, allen kunnen, waar zich de gele
genheid voordoet, opkomen voor den vrede en
altijd weer hameren op dit aambeeld: „Er
mag geen oorlog komen. Wij vrouwen wil
len geen oorlog". Dit werkt suggestief!
EMMY J. B.
Het mag niet als een pretje, nee het moet
als een noodzakelijkheid beschouwd worden,
dat de huisvrouw in deze, vooral voor haar
zware tijden, eens een avond naar schouw
burg of theater gaat. Ook zij heeft wel eens
iets anders noodig dan de dagelijksche sleur
van het huishouden. Ook zij heeft wel eens
behoefte aan iets anders, dan de zorgen van
het huishoudboek.
Maar, als er dan overeengekomen is, dat
de vrouw des huizes een avond eens echt uit
zal gaan. dan komen er weer andere zorgen
en wel die van het toilet. Moeder is al zoo
lang niet uitgeweest, dat de avondjurk, die
netjes ingepakt in de kast hangt, zoo hope
loos uit de mode is, dat ze, door daar in te
verschijnen, alleen maar belacheijlk kan zijn
Er zal dus een nieuw avondjurkje moeten
komen. Schrik niet, mevrouw. De stoffen zijn
goedkoop, dat u daarvoor niet bang behoeft
te zijn. Een eenvoudig tafje, of een crêpe de
chine'tje, gebloemde zijde of witte satijn is
voor de meest bescheiden beurzen te verkrij
gen. De patronen zijn eenvoudig zoodat met
een beetje handigheid voor moeder een jurkje
gemaakt wordt, waarin zij zich volkomen op
haar gemak zal voelen.
Bij de avondjaponnen van dit seizoen valt
het zwaartepunt op den rug; dat wil zeggen,
dat de meeste garneering op den rug is. Een
blik op de bovenstaande teekening overtuigt
u hiervan.
De eerste japon is van tafzijde, die een
ietsje genuanceerd is Bijzonder mooi is de
hals afgewerkt.
De tweede japon is van zwarte doffe crêpe
met een garneering van glanzend wit satijn.
Interessant is de rug.
Het derde figuurtje draagt een japon van
gebloemde zijde met volantgarneering.
De laatste afbeelding toont tenslotte een
kazak van wit satijn, gedragen op een dof
zwart satijnen rokje. De coupe der kazak is
zeer eenvoudig. Bijzonder aardig is het splitje
op den rug. Een breede ceintuur van laklint
voltooit dit eenvoudige, maar snoezige toiletje.
Kerstham: 1 lichtgerookte ham (ongeveer 4
K.G.), 24 pimentkorrels. 1 '2 eetlepel mosterd,
1/2 eetlepel suiker, 1 ei, 2 eetlepels paneelmeel.
Leg de goed afgeborstelde en gewasschen
ham in een pan met kokend water, schuim
de kokende vloeistof af. voeg er de piment
korrels bij en laat daarmee de ham 4 a 5 uur
zeer zacht koken. Neem de gaargekookte ham
uit den pan; trek er het zwoord af, Breng de
ham over op een braadslede, bestrijk den
bovenkant met een mengsel van geklopt ei,
suiker en mosterd, strooi er het paneermeel
over. Zet de ham in een heeten oven, tot ze
mooi bruin is (ongeveer 1 uur) en breng ze
dan over op een verwarmden schotel. Presen
teer hierbij gebakken aardappeltjes (b.v. pom-
mes frites), doperwtjes en versche kropsla.
Engelsche Kerstcake: 1/2 pond zelfrijzend
bakmeel, 175 gr. boter, 175 gr. donkerbruine
suiker, 4 ons rozijnen, 1 ons krenten, 1 ons
sucade, 1/2 theelepel kaneel, 3 eieren, 1 d.L.
melk.
Roer de boter met de suiker schuimig, voeg
de eieren één voor één toe, daarna langzamer
hand het zelfrijzende bakmeel. Roer de kaneel,
de gewasschen rozijnen en krenten en de ge
snipperde sucade erdoor en op het laatst de
melk. Vul met deze massa een met boter be
smeerden springvorm of cakevorm en bak de
cake 11/2 a 2 uur in een matig warmen oven.
Honingkoeken (Duitsch Kerstgebak): 1/2
pond bloem, 175 gr. honing. 1 ons amandelen,
30 gr. snippers, 30 gr. sucade, 2 theelepels ka
neel, 1/2 theelepel kruidnagelgruis, 2 theelepels
bakpoeder, 1 ei.
Broei en pel de amandelen: snijd eenige
amandelen, overlangs middendoor en snipper
de rest. Meng de bloem, het bakpoeder, de
kaneel, het kruidnagelgruis, de gesnipperde
amandelen, de stukgesneden snippers en su
cade door elkaar, en roer dit mengsel lang
zamerhand door de honing, tot alles met el
kaar een gelijk, soepel deeg vormt, geschikt
om te worden uitgerold. Rol het deeg op een
met bloem bestoven deegplank of aanrecht tot
een lap van 1 c.M. dikte; steek er met een rond
steekvormpje of een glas cirkels van, bestrijk
elk koekje met geklopt ei, druk in het midden
een halve amandel en leg de koekjes op een
met boter besmeerd bakblik. Bak ze in een
flink heeten oven mooi bruin en gaar.
C. F.
Het Vlaamsche Kerst
boek 1934.
Bij de N.V. Uitgeverij De Torentrans te
Zeist verscheen bovengenoemd boek, een ver
zameling van Kerstverhalen, Kerstliedjes, be
schouwingen en vele afbeeldingen, foto's zoo
wel als teekeningen en platen in kleurendruk.
Het boek. dat er aantrekkelijk verzorgd uit
ziet, biedt afwisseling in overvloed, en daar
door is het aantrekkelijk genoeg voor hen, die
in deze dagen de Kerstlectuur graag opnemen.
Het naïve van de Vlaamsche taal draagt er
bovendien nog toe bij om de sfeer van het
boek te verhoogen. de atmosfeer van innig
heid en onschuld die zoo nauw met het Kerst
feest verbonden is.
Afwisseling in dc maal
tijden.
Evenals verleden jaar geeft de N.V. Uitge
verij De Torentrans te Zeist de Eta-dagka-
lender 1935 uit. waarop voor iederen dag re
cepten en menu's voor koffietafel en middag
maal voorkomen, benevens nuttige wenken en
memoranda.
De kalender ziet er smaakvol uit, en kan
voor haar die moeilijkheden hebben met het
bedenken der dagelij ksche menu's een uitste
kende handleiding zijn, in dit probleem. Daar
bij komt nog dat de menu's de gewone bur
gerpot behandelen, zoodat het zelfs in theorie
mogelijk zou zijn, om zich het heele jaar door
aan de opgegeven recepten te houden: bijzon
dere gelegenheid als verjaardagen en anders
zins zouden dit in de praktijk niet goed uit
voerbaar maken.
Iets dergelijks, maar dan in boekvorm is de
uitgave van de N.V. Uitg. Mij. Kosmos te Am
sterdam „Wat zullen we vandaag eten', door
M. J. Krabbe, leerares aan de Amsterd. Huis
houdschool.
Dit boekje bevat voor iederen dag van het
jaar een eenvoudig menu, een uitgebreid menu
en een vegetarisch menu. zoodat hier voor
iedereen wat goeds te vinden is; bovendien
vermeldt elke maand van het jaar nog drie
feestdiner-menu's in verband met het jaar
getijde, die lang niet mis zijn.
Het boekje is van handig formaat, kan voor
alle mogelijke gelegenheden dienst doen, mits
het goed voor de hand wordt gelegd: is dit
niet het geval, dan is de eerstgenoemde ka
lender practischer. omdat door het afscheu
ren der blaadjesde menu's dagelijks onder de
oogen der huisvrouwen komen.
De onderstaande patronen zijn tegen den
prijs van 38 ets. per stuk in één maat te ver
krijgen. Dit is de volgende zoogenaamde stand
aardmaat:
Bovenwijdte 102 cM.
Taillewijdte: 82 cM.
Heupwijdte: 107 c.M.
Het gebruiken van deze patronen is niet
moeilijk; want door het al of niet aanknip
pen van naden kan men het patroon passend
maken voor het eisen figuur.
No. 509: aardig jurkje van willen tweed,
gegarneerd met plissées. Het modelletje is
zeer slank kleedend. Benoodigd materiaal:
3.50 Meter tweed van 130 cM. breedte en 75
cM. wit piqué. De ceintuur is van wild-leer.
No. 510: mooi jurkje van donkerblauwe' of
zwarte zijde of stof. De garneering is van wit
satijn. Benoodigd materiaal: 4 Meter van 90
c.M. breedte en voor de garneering 75 cM. Een
diepe voor- en achterplooi zorgt voor de noo-
dige bewegingsvrijheid'
Deze patronen zijn dus in de aangegeven
maten tegen bovengenoemden prijs te verkrij
gen bij de .Afdeeling Knippatronen" van de
Uitgeversmaatschappij „De Mijlpaal", post
box 175 te Amsterdam.
Toezending zal geschieden na ontvangst
van het bedrag, dat kan worden overgemaakt
per postwissel, in postzegels of wel per post
giro 41632.
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht
duidelijk het nummer van het verlangde pa
troon te vermelden en tevens naam en adres.
Men voorkomt daardoor onnoodige vertraging
in de opsturing.
