IJmuider Courant | 1935 | 10 januari 1935 | pagina 7

Nieuwe Uitgaven

DONDERDAG 10 JAN. 1935

IJSHOCKEY.

BEKNOPTE UITEENZETTING VAN DE
SPELREGELS EN DE WIJZE VAN SPELEN.

Nu de hoofdstad de besahikking heeft ge
kregen over een kunstijsbaan en wellicht ook
in andere plaatsen zulke banen zullen wor
den gesticht, krijgt het ijshockey een rede
lijke kans op ontwikkeling in ons land. De
Amsterdammers hebben al eenige ontmoetin
gen van zeer goede teams kunnen bijwonen
en zoodoende althans een global en indruk
van deze sport kunnen krijgen. Maar velen in
Haarlem zullen nog geen getuige geweest zijn
van een ijshockeywedstrijd. zoodat het mij
nuttig voor komt, iets over het spel te ver
tellen, opdat door deze bescheiden voorbe
reiding het volgen van een wedstrijd, wan
neer de gelegenheid zich daartoe in Amster
dam of hier op de echte ijsbaan mocht voor
doen. gemakkelijker wordt.

Het spel wordt gespeeld door twee ploegen,
leder bestaande uit zes spelers, nl. drie voor
spelers. twee achterspelers en één doelverde-
diger. Behalve dit zestal soelers bezit iedere
ploeg nog drie vervangende spelers, die de
eersten naar willekeur kunnen vervangen
met dien verstande, dat zulk een vervanging
alleen kan plaats hebben op een oogenblik.
dat het spel gestopt is, en dat nimmer meer
dan zes spelers per ploeg in het veld zijn.

De spelers, die zich op schaatsen voortbe
wegen, moeten een van gevulcaniseerd rub
ber vervaardigde schijf anet stokken voortbe
wegen in de richting van het doel van de
tegenpartij.

Het speelveld is minstens 18 bij 50 M. en
hoogstens 33 1 '2 bij 76 M. groot. In de mees*°
gevallen wordt het veld uitgezet op 26 b"
56 M. De doelen worden niet op de korte zij
den van het speelveld geplaatst, doch 1 1 '2
tot 4 1/2 M. er voor afhankelijk van de af
metingen van het veld). Voor ieder doel wordt
op 't ijs de z.g. doelzöne afgeteekend, meten
de 2.44 M. (breedte) bij 1.525 M. (diepte). De
doelzöne is dus breeder dan de doelopening
want deze laatste bedraagt slechts 1.83 M. Dp
hoogte van het doel is vastgesteld op 1.22 M

Het speelveld, voor zoover begrepen tuc-
schen de doelen, wordt door lijnen, evenwij
dig aan de korte zijden, in drie gelijke deelen
verdeeld: de verdedigingszöne, de neutrale
zöne en de aanvalszöne. Het spreekt vanzelf
dat deze laatste voor iedere ploeg is: het ter
reingedeelte, waarin zich het doel van de te
genpartij bevindt.

De schijf, waarmede gespeeld wordt, is plat
en rond, heeft een doorsnede van 7.62 c.M. en
een dikte van 2.54 c.M.

De stokken, waarvan de spelers zijn voor
zien. hebben een rechthoekige doorsnede en
eindigen aan hun onderkant in een platte
verbreeding van hoogstens 38 c.M. lengte, dir
imet het bovenstuk van den stok een stomper
hoek maakt. De lengte van den stok tot dr
verbreeding is maximaai 137 c.M.: dat r
dus heel wat langer dan de gewone hockey-
stok. Alleen die van den doelverdediger Is be
langrijk korter.

Alle spelers mogen 2ich voorzien van be
schermende uitrustingstukken, maar deze mo
gen niet van zoodanigen aard zijn, dat zij tij
dens het spel een ongeoorloofde hulp zoude"
geven, of aanleiding geven een speler te
kwetsen. Zoo ziet men de spelers dan ook in
gepakt in gewatteerde patalons. elboog- en
scheenbeschermers, want ijshockey is nu een
maal geen spel voor zwakke of klein zeerijp
jongens. Vallen en botsingen van spelers zijn
niet onder alle omstandigheden uitgesloten.
De doelverdediger draagt extra grooto been
stukken. die te zamen bij naast elkaar ge
plaatste beenen niet breeder mogen zijr
dan 50 c.M.

Wij kunnen dus thans den gang van het
sop] gaan bespreken, maar de lezers - zulle"
wel begriipen. dat het in het kort bestek var
een dagbladartikel niet mogelijk is een vol
ledig beeld te geven van de regels, die bij he'
snel in acht behoor en te worden genomen, va"
de techniek en van de tactiek. De bedoeling ir
ook slechts om de lezers, die belanastellinv
hebben voor ijshockev en. wanneer de gelegen
beid zich voordoet, een wedstrijd of cefeni""-
in deze sport gaan biiwonen, eerigermat/-
voor te bereiden en te zorgen, dat zij niet ge
heel vreemd staan ten opzichte van het nieu
we schouwspel.

De spelers, en dus ook het spel, verplaatsen
zich met een zeer groote snelheid en een var
de grootste technische moeilijkheden is da"
ook om uit een stilstaande of vrijwel sti1-
staande houding plotseling een groote sne1
heid te ontwikkelen en ook om in volle vaa"'
te kunnen wenden en draaien, zoowel links a1
rechtsom. Grondslag van dit alles is natuur
lijk een groote mate van vaardigheid en vrij
heid op de schaats.

De lezer zal wel reeds begrepen hebben, dat
ledei'e partij moet trachten zooveel moeeln1'
doelpunten te maken en dat zoo'n doelpunt
bestaat in het brengen van de schiif over dr
doellijn van de tegenpartij. De ploegpn spele"
gedurende drie speeltijden van elk 15 minu
ten. onderbroken door een rust van 10 minu
ten Evenals bh' het waterpolo wordt alle op
onthoud gedurende den wedstrijd aan der
eip'°nbilleen speeltijd toegevoegd.

Wanneer het soel een aanvang neemt ot
hervat wordt, zal de schijf op de volgen^r
wiize in het snel gebracht, worden: Twee spe
lers. van iedere pioeg één. plaatsen zich me'
het gezicht naar elkaar toe op de plaats dio
den scheidsrechter aangewezen, de linkerzi.id'-
geriebt naar het doel van de tegenpartij er
de onderziide van de stokken evenwiidig aa"
elkaar rustend op het iis. viiftig cM. var
elkaar. De scheidsrechter wenot de schüf tuc-
schen de twee stokken en geeft een fluitsig
naal om te waarschuwen, dat het snel verde-
gaat.. De beide spelers, die de schijf in he'
snel brengen, mog<m den si-"1* niet van he'
ijs losmaken, voordat de schijf het iis hec<"
geraakt. Aan het begin van een speeltiid of
wanneer een doelpunt is gemaakt, zal d-
schitf in het middelpunt van het veld in he'
snel worden gebracht. In gevallen, waarbij ee"
fout is gemaakt, ter plaatse waar de fout ir
foegaan.

Het speelveld is afgezet door een omhei
ning van pinken of op hun kant. gestelde hal
ken ter hoogte van 25 c.M Wanneer de sohM'
deze afscheiding raakt, wordt gewoon dom-
gespeeld, zoodat door de spelers veelvuldig
gebruik wordt gemaakt, van de terugkaatsen -
de werking van de balken: op dezelfde wijzr
dus als de biliartspe^r over band sop°lt.

Een speler, die zich bevindt tussc.hen d'
schiif en ziin eigen doel, is ..on side": war
neer hij zich ophoudt tusschen de schiif e"
het doel van de tegenpartij is hii „off side"
Iedere speler mag steeds de schijf toespe1*1'-
aan een partijgenoot on side: hij mag dit ook
doen aan een oartiigenoot. off side op voor
waarde. dat deze zic'h in dezelfde zöne be
vindt. Er wordt dus een fout gemaakt, wan
neer een speler de schijf toespeelt aan eer
partij genoot off side, die zich bevindt in eer
andere zöne.

De schijf ma? alleen worden verplaatst oT
meegenomen m°t of on den stok; wel mag k"
met onverschillig welk lichaamsdeel worde-
gestopt, maar dan moet hii op diezelfde pia«
vallen. Zooals bii de meeste partüspelen h°'
geval is. mag ook bij iishockey de
diger meer doen dan de speler in 'f. rei''
mag hü aan hef snel bliiven doo1rev"'s"
neer hij in zittende geknielde of Uo-a*-
houding is geraakt: in zoom geval moet de
speler in het veld. zich onthouden van ingrij

pen in Ret spel, tot hij weer overeind staat.'
Ook mag de doelverdediger de schijf schoppen
en werpen, dit laatste echter alleen achter
waarts, De verdedigende speler mag een aan
valler met het lichaam hinderen, indien die
aanvaller de schijf heeft. De doelverdediger
mag niet worden aangevallen, zoolang hij zich
in de doelzöne bevindt.

Het spreekt vanzelf, dat er nog tal van han
delingen als fouten te boek staan b.v. haken,
met den stok slaan naar een tegenstander of
hem schoppen met de schaats enz. Afgeschei
den van het stoppen van het spel kan de
scheidsrechter bovendien een speler voor kor
ten of langen tijd van het spel uitsluiten zon
der dat hij door een ander wordt vervangen
tijdens den duur van de bestraffing Voor de
toepassing van dézen maatregel geeft het re
glement geen vasten opzet, doch slechts een
handleiding, waaraan de scheidsrechter niet
definitief gebonden is. Het doet wat komiek
aan. in deze handleiding te lezen, dat met vijf
minuten uitsluiting van het spel wordt ge
straft degene, die den scheidsrechter of an
dere officieele personen beleedigt en met tien
minuten den speler, die expres een tegen
stander verwondt, of die den scheidsrechter
aanvalt. Wij zouden zeggen, zulke „spelers"
mogen nooit meer mee doen.

Het reglement is internationaal van kracht
en is samengesteld door de „Ligue Interna
tionale de Hockey sur Glacé".

Het aantrekkelijke van ijshockey voor de
toeschouwers is de geweldige actie, die in het
spel is. en het weinige ondeihreken. Wat dit
laatste betreft, gelijkt ijshockey al heel wei
nig op hockey, waarbij men als toeschouwer
kriebelig wordt van de eindelooze onderbre
kingen.

Het ijshockey heeft de belangstelling van
een groot aantal Amsterdammers al opgewekt
en wij twijfelen niet of velen uit de omgeving,
dus ook Haarlemmers, zullen weldra geregel
de bezoekers van de wedstrijden worden.

H. L. WARNIER,

SCHAKEN

xvIJK UIT 4H. S. G. 5

Dinsdagavond had te Velsen de wedstrijd
Kijk Uit 4—H. S. G. 5 plaats.

Het resultaat was als volgt:

Kijk Uit 4—H. S. G. 5

G. BaljetD. Willemsen

0—1

W. DeeldenP. Kleve

1—0

J. ArtsJ. C. Rolf

1—0

P, LemsenA. Feberwee

1—0

E. LasscheE. Hudepool

0—1

I. RietdijkA. W. Face

1—0

A. KreurenJ. Piers

1—0

G. v. 't VeerMej. H. M. Thuis

1—0

A. de RuiterA. Sierveld

1—0

H. BuchiP. W. Bakker

1—0

Totaal

8—2

BOKSEN
Schmeling bokst tegen Hames

Om den wereldtitel zwaargewicht.

HAMBURG. 9 Jan. (V.D.) De groote boks
match om het wereldkampioenschap zwaar
gewicht tusschen Schmeling en Harnas zal
thans definitief op 10 Maart te Hamburg
plaats vinden. De Senaat van Hamburg heeft
in een vergadering met den Rijksstadhouder
besloten de groote Rothenburgsorter Halle te
laten verbouwen tot een reusachtige sporthal,,
welke de grootste ter wereld zal zijn en welke
25.000 personen zal kunnen bevatten.

Uit de Vereenigde Staten komt thans het
bericht, dat de manager van Hamas, Harvey
een aanbod heeft ontvangen voor een match
van Harnas tegen den All-England kampioen
Jack Petersen. Men rekent er in Engeland op,
dat de Amerikaan in deze match zal toestem
men, welke in de eerste week van Februari zou
worden gehouden tegen dezelfde gages als hij
ontvangt voor de ontmoeting tegen Schmeling,
n.l. 25.000 dollar. Het is echter niet onwaar
schijnlijk dat de wedstrijd Hamas-Petersen
eerst na de ontmoeting met Schmeling zal
plaats vinden.

Moderne Dansen door den
heer en mevr. J. A. Bronmeijer.

Uitgegeven is het J. A. B. boek van de Mo
derne Ballroom Dansen voor den amateur
door den heer en mevr. J. A. Bronmeijer.
eenige member-„paar" in Nederland van de
Imperial Society of Teachers of Dancing, zoo-
als het titelblad vermeldt. Men kan hu echter
nog n-iet dansen leeren zonder hulp van een
leeraar, doch het kan dienen als hulp, om
thuis de geleerde passen grondig te repetee-
ren. Zoowel voor heer als dame zijn de ver
schillende passen beschreven,.Behandeld wor
den Quick step, Waltz, Slow Foxtrot, Tango,
Blues en Rumlba.

Ons Lichaam, gezondheid,
ziekten, genez'ng, samenge
steld door K. Pels.

De uitgeverij Candida in Amsterdam geeft
een kloek en lijvig standaardwerk uit over
Ons Lichaam, samengesteld door Dr. K. Pels,
nractiseerend geneesheer te Amsterdam, onder
toezicht van zijn leermeester prof. R. P. van
Calcar. hoogleeraar aan de Rijksuniversiteit
te Leiden. De schrijver deelt in de inleiding
mede, dat het werk volstrekt niet-de bedoe
ling heeft den medicus te vervangen, doch
om een betere samenwerking van medicus en
patiënt te bevorderen. Voorkomen is beter
clan genezen, en zorg voor de instandhouding
van de gezondheid is een eerste vereischte.
Om. dit te kunnen dient men op de hoogte te
zijn van de samenstelling van het mensehe-
'ijk lichaam en ingewijd te worden in de bij
zonderheden der ooi-zaken van het ontstaan
der verschillende ziekten. De bedoeling is om
op eenvoudige en duidelijke wijze den leek
een inzicht te geven in den bouw en de ver
richtingen der organen en daardoor zal hij de
hygiënische adviezen die hiermee in verband
staan, beter waardeeren en opvolgen.

In het werk komen ruim 100 afbeeldingen
voor, en statistieken, samengesteld door drs
T. v. d. Brink te Amsterdam.

De Verbruikscoöperatie in
de crisis door mr. dr. E. P.
Goldschmidt,

De schrijver heeft bij Tjeenk Willink en
Zoon te Haarlem uitgegeven een werk over de
verbruikscoöperatie in de Crisis.

Na een inleiding over den oorsprong van de
de onderscheidene landen, volgen hoofdstuk
ken over het begrip coöperatieve vereenigingen
over het kapitaal daarvan in tegenstelling met
dat der N.V., oVer de rechtsvorming der
coöperaties, over de beteekenis der groothan-
delsvereeniging, de gevolgen van het instand
houden der verbruikscoöperaties, omvang der
unzet. de beteekenis voor het streven naar
economische ordening en planmatigheid, en
over de internationale coöperatieve handels
betrekkingen,

Friesche Sagen
door J. P. Wicrsma.'

In de bekende serie Mythen en Legenden,
die wordt uitgegeven door W. J. Thieme en Cie.
te Zutphen, is thans verschenen het werk:
Friesche Sagen, door J. P. Wiersma.

De voornaamste sagen uit het heele Friesche
gebied ook uit de gewesten in Noord-West-
Duitschland zijn bijeengebracht. Men treft ex
de alleroudste verhalen in aan van de her
komst der Friezen. Uit den Frieschen konings
tijd zijn sagen aanwezig: van Hengist en Hor-
sa, van Redbad, van Magnus. En er zijn twee
sagen, die de schrijver ontleende aan het
Oera Linda Boek. Het werk bevat 33 sagen,
met tal van Friesche fragmenten en oud-
Friesche teksten. Achter in het boek zijn ver
klarende aanteekeningen opgenomen. Nic. J.
B. Bulder leverde houtsneden.

Het woord voeren door dr.

P. H. Ritter Jr.

Dr. Ritter en de leiders van de schriftelijke
Succes-cursus „Spreken in het Openbaar"
hebben hier samengewerkt.

De lezer krijgt- een serie wenken en raad
gevingen, die hem als spreker goede diensten
zullen bewijzen. Wat in dit werkje verteld
wordt, is gebaseerd op practische ervaring.

Het boekje verscheen in de Praktijk-Biblio
theek van de N.V. Maandblad Succes in den
Haag.

Een jaar natuurleven op Groen
land. Uitg. D. van Sijn en Zonen,
Rotterdam.

Ver weg, hoog in het noorden ligt het,
Eskimoland. Het land van sneeuw en ijs, van
zwart en wit, dat tot voor kort nog geheel, en
thans zelfs nog voor een deel, terra incognito
was. Tallooze boeken zijn er reeds geschreven
over het leven in de, den blanke zoo vijandige
poolstreken. Boeken van titanischen strijd,
waarbij steeds de blanken de hoofdrol
speelden.

Het boek van Dr. Tinbergen, dat ik voor U
wil bespreken, geeft iets geheel andei's. Ook
hij brengt ons naar het land van sneeuw en
ijs, van zwart en wit. Maar niet het vijandige
ervan laat hij ons zien, doch juist het vrien
delijke. Hij vertelt ons boeiend van de eski
mo's, van hun leven, hun taal, hun kunst.

Het is verwonderlijk hoe diep hij in een jaar
tijds dr. Tinbergen vertoefde op Groenland
tijdens de waarnemingen voor het internatio
nale Pooljaar in het psyche van dit volk
wist door te dringen. En we betreuren het
slechts dat Tinbergen Tinbergen, en niet een
Don Doolaard is. Doch een bioloog blijft nu een
maal een bioloog, zelfs al heeft hij een boeien
de schrijftrant als Tinbergen; en een roman
cier, zelfs al is hij een onverbeterlijk zwerver
en hartstochtelijk natuurminnaar als Den
Doolaard.

Tinbergen vertelt ons op prettige en onder
houdende wijze van het onbedorven natuur-
volkje aan de Angmagssalik-fjord, en het
liefst laat ik hem dat zelf doen.

„De langere slee- en skitochten onder de
stralende Groenlandsche hemel over de diep-
besneeuwde fjorden en bergen behooren tot
onze mooiste Groenlandherinneringen. De ont
vangst bij dergelijke bezoeken was zooals
steeds verbazend gastvrij. Daar we meestal
honger als een paard hadden, lieten we ons
niet tweemaal nooden, en gaven gehoor aan
alle uitnoodigingen om op bezoek te komen,
wat beteekende, om zeehond- of berenvleesch
te komen eten. In Sermiliga spande de ont
vangst wat dat betreft de kroon. Viermaal in
den loop van een klein uur werden we achter
een schotel dampend vleesch gezet, en on
danks onze beste bedoelingen waren we al
gauw aan het eind van ons kunnen. Toen
kwam echter nog het feest van den dag, van
onder de sneeuw werd een drie meter lange
baardrob te voorschijn gehaald, die daar in het
najaar, vier maanden geleden, begraven was.
Het ware een beleediging aan het adres van
den gastheer geweest, van deze feestdisch niet
mee te eten, maar dit was één van de weinige
keeren, dat we vies waren waren van de
Eskimo's, en ik kon niet nalaten op de vraag
of het lekker was te antwoorden: „een beetje".

Zoo zijn er talrijke stukken, die ons een
duidelijken kijk geven, op het leven van de
Eskimo's. Doch zooals gezegd, bioloog is blo-
loog, en als men voor biologische studiën naar
een land trekt, spreekt het vanzelf, dat wan
neer men een boek over zijn ervaringen in dat
land schrijft, planten en dieren een voorname
rol spelen. Ja zeker lezer, planten en dieren.
Ook Groenland kent een zomer met bloemen
en broedvogels. Vele bekenden uit den trek-
tijd, paai'se strandloopers en bontbekplevieren,
sneeuwgorzen e.a. hebben hier hun broedge
bied en het is vooral aan hen, dat Tinbergen
en zijn vrouw hun waarnemingen deden. Dai
maakt dit boek ook voor ons zoo buitengewoon
interessant.

Het boek van Tinbergen zal in dezen tijd,
waarin we de belangstelling voor goede reis
verhalen weer zien herleven, al of niet ge
romantiseerd zijn weg wel vinden. En dit
boek verdient het ten volle. De uitgevers, D.
van Sijn en Zonen zorgden voor een frissche,
moderne typografie, terwijl de vele foto's van
de hand van den auteur''en zijn vrouw, mevr.
TinbergenRutten, het boek op fraaie wijze
illustreeren.

Jongens bouwt zelf vliegende
proef vliegtuigen.

door J. H. W. van der Muelen.

Bij A. J. C. Strengholt's Uitgeversmij. kwam
uit het boekje Jongens bouwt zelf vliegende
proefvliegtuigen geschreven door J. H. W. van
der Muelen, assistent bedrijfsleider der K L M.

In dit werkje wordt een elementaire be
schrijving gegeven van het principe van het
vliegen, terwijl de bouw van een vliegend
proefvliegtuig uitgelegd en met platen duide
lijk gemaakt wordt.

Friesland door de eeuwen heen,
door dr. H. G. W. v. d. Wielen,

Bij de firma G. W. den Boer, uitgeverij te
Middelburg, verschijnt in afleveringen een
groot werk over Friesland door de eeuwen
heen, van de hand van dr. H. G. W. van der
Wielen. Het wordt een lijvig werk met kaar
ten en platen en behandelt het ontstaan, de
uitbreiding en groei van Friesland. De derde
aflevering bevat o.a. de botsingen tusschen
heidendom en Christendom in de dagen van
koning Redbad en den rechtsstaat.

Tafeltennis, door
G. H. H. Kappelhoff.

Bij Kosmos te Amsterdam is verschenen een
boekje van de hand van den crack Kappellioff
over Tafeltennis (de oude naam ping-pong is
vervangen door tafeltennis). Het boekje is
hoofdzakelijk bedoeld voor beginnende .spelers
en de schrijver hoopt, dat de uitgave van dit
werkje bij zal dragen tot verdere verspreiding
van het spel en tevens tot verhooging van de
kennis van hetgeen elke tafeltennisspeler be
hoort te weten. Negen foto's en teekeningen
zijn opgenomen. Jammer Ls, dat zoo weinig
punten aan het eind van de zinnen in de ove
rigens verzorgde uitgave goed zijn afgedrukt.

Waarom aan Het verkeer öp
den hoofdweg geen voorrang?

Wijziging van artikel 5 Motor- en
Rijwielreglement niet slechts wen-
schelijk, doch urgent.

De K N. A. C. schrijft ons o.a.:

Ons verhaal wordt eentcvig!

Eentonig inderdaad, omdat steeds weer op
nieuw dezelfde snaar moet worden aange
roerd. steeds dezelfde melodie gezongen.

Deze snaar echter, lezer, is een gevoelige, en
de melodie klinkt klaar en helder op in de
machtige verkeers-symhonie: „Waarborgt den
weggebruiker, bestuurder van een vervoer
middel zekerheid, veiligheid!"

Maar daartegen in ruischt steeds opnieuw
weer een andere zang; die nog krachtig is
van klank en luide verkondigt: „rechts gaat
voor! Onder alle omstandigheden gaat rechts
voor".

Een verlokkende zang, voorwaar!

Maar moeten wij ons dan handen en voeten
aan een mast doen binden en de ooren met
was toestoppen, om niet te geraken onder de
pernitieuze bekoring van dit verleidelijk lied?

Het is zoo gemakkelijk het gebod „gij zult
voor het van rechtskomend verkeer den door
gang vrij laten", geboren in een tijd toen het
snelverkeer eenige, doch nog slechts geringe
beteekenis begon te krijgen, onder de huidige
en volkomen veranderde omstandigheden,
blindelings en met doove ooren te willen
handhaven.

Deze veranderde omstandigheden: de bijkans
ontstellende groei van het automobielverkeer,
de alom toenemende intensiteit der verkeers-
orde, de wijzigingen van verkeers-tech-
nischen aard, de bouw tenslotte van wegen,
hoofdzakelijk bestemd voor snel zich voort
bewegende vervoermiddelen, grijpen op een
niet te vermijden oogenblik zoodanig be
slissend in, dat de verloochening van een
alouden regel, van een gebod dat in zijn
meest simpelen vorm ongetwijfeld juist is,
noodzakelijk moet worden geacht.

Het brein van onzen modernen verkeers-
heerscher is machtig volgeladen met wetten
en verordeningen van allerlei aard, met be
slissingen, tegenstrijdig dikwijls, van rech
terlijke colleges en binnen afzienbaren tijd zal
daaruit moeten worden geboren een andere
lichtende gestalte: de wet, die het verkeer
in vollen omvr/ng regelt: de verkeerswet!

Onverwijlde spoed is geboden; er behoort
in allerijl een wijziging van de bestaande
materie onder de aandacht va.n de wetge
vende macht te worden gebracht.

Het zij ons tot troost dat daarin worde op
genomen een wijziging van urgenten aard,
die in artikel 5 Motor- en Rijwielreglement
welke wellicht in haar overgangsperiode eeni
ge moeilijkheden zal teweegbrengen, doch na
het ovei-winnen daarvan onloochenbaar een
heilzamen invloed moet uitoefenen op. den
goeden gang van zaken in het verkeersagglo-
meraat.

De regel: „Voor het van rechtskomend ver
keer moet doorgang worden vrijgelaten",
schept in het moderne verkeer geen zekerheid
meer. Daar de rechter nog niet langen tijd
geleden als zijn oordeel uitsprak, dat het
voorschrift van artikel 5 zoodanig gebiedend
moet worden opgevat, dat de van rechtsko-
mende zich zelfs de vrijheid kon veroorloven
verkeersfouten te maken, bijvoorbeeld links
van den weg te rijden, zonder dat aan zijn
wettelijken voorrang kon worden getornd,
heeft gedurende de laatste jaren een ruimere
opvatting zich baan gebroken, welke echter
niettemin geperst is in het keurslijf der wets-
redactie. te weten deze:

„De in artikel 5 Motor- en Rijwielreglement
aan anderen opgelegde verplichting ontheft
den van rechtskomenden bestuurder niet van
den plicht om zijnerzijds rekening te houden
met mogelijk van linkskomend verkeer".

Inderdaad, door deze interpretatie wordt
aan den van rechts komende de vrijbrief,
dien hij zichzelf in den loop der tijden uitge
schreven had, afgenomen. Niettemin echter
vvordt hierdoor allerminst den gebruiker van
een snelverkeersweg eenige prioriteit gege
ven, evenmin als eenige verschil wordt ge
maakt tusschen hoofd- en zijweg.

De bestaande regel schept geen zekerheid,
geen veiligheid meer. De hoofdweggebruiker
komt dikwijls voor verrassingen te staan, die
onvermijdelijke en noodlottige gevolgen heb
ben, omdat het rijden op een hoofdweg uitter-
aard een snelheid rechtvaardigt die belangrijk
grooter is dan ten tijde toen artikel 5 werd
geredigeerd en men van een belangrijk on
derscheid tusschen hoofd en zijweg niet het
minste begrip bad.

Thans behooren zekerheid en meer veilig
heid te worden gegeven door het maken van
een belangrijk onderscheid tusschen hoofd
en zijweg, waaraan verbonden het verleener.
van prioriteit van den eerstgenoemden. Men
versta ons hierbij goed: het ligt niet in de
bedoeling de rollen om te keeren en een on
voorwaardelijke prioriteit te verleenen. De
bestuurder, die den hoofdweg berijdt, zal zon
der twijfel verplicht zijn om zijnerzijds reke
ning té houden met mogelijk van rechtsko
mend verkeer.

De politie van Wassenaar houdt van elk on
geval. dat in haar gemeente, waartoe den
een ieder bekende vierbanige Leidscheweg
behoort, voorvalt, zeer overzichtelijke gege
vens bij Nadat ons op welwillende wijze daar
van inzage werd verleend, hebben wii kun
nen constateeren. dat gedurende de laatste
twee jaren op genoemden Leidscheweg twin
tig meer of minder ernstige ongevallen heb
ben plaats gehad, die uitsluitend het gevolg
zijn geweest van artikel 5 en welke achterwe
ge zouden zijn gebleven indien de van rechts-
komer.de weggebruiker volgens de wet ver-
DÜcht ware geweest voor het verWr op den
hoofdweg den doorgang vrij te laten,

Het is dan ook verheugend te lezen dat do
noodzakelijkheid van wijziging begint door
te dringen tot onze wetgevende colleges.

Is het niet een weinig beschamend, te moe
ten constateeren, dat men in Nedevlandscb
Oost-Indië het vaderland ver vooruit is, In de
eerste plaats omdat daar een wegverkeers-
ordonnantie bestaat, het ideaal dat hier te
'ande tot dusverre tevergeefs wordt nage-

ireefd omdat immers spoed geboden is.
Maar in de tweede plaats voor zoover hier var
belang omdat het verkeer op de hoofdwegen
daar voorrang is gegeven, boven dat op de
zijwegen.

En is het nog niet meer beschamend dai
men in de toelichting op de verkeerswet, uit
gegeven door de Kon. Nederl. Indische Motor
Club. moet lezen: nieuwe Europeesche ver
keersregelingen? Had daar niet moeten staar,
dat deze zijn ontstaan naar het voorbeen van
de verkeersregeling in het vaderland?

Wijnkalender 1935.

De Vereeniging van Ned, Wijnhandelaar*
zond ons een weekkalender met memo-andrm
en bepaalde uitspraken over wijn en wijnge
bruik.

Kleine Vrouw door Taï Aagen Moro.

Verschenen is bij van HoJkema en Waren-
dorf de tweede druk van den roman Kleine
Vrouw, door Taï Aagen Moro, over een variété
danseres, die voornamelijk in Parijs leeft.

Zeg het met bloemen!

Met een harden slag liet Jan van Oudekerk
de voordeur achter zich in het slot vallen,
trok met een ruk den kraag van zijn regenjas

omhoogAlweer zoo'n dreinende motregen

uit een loodgrijzen hemel, juist goed om z'n
stemming heelemaal beneden peil te
brengen.

Maar waarom was hij nu eigenlijk zoo uit
zijn humeur? bedacht hij dan. Alleen omdat
hij even naar den bloemist moest? Omdat hij
daar een bestelling moest doen? Was dat nu
zoo erg?

Ja, tóch wel, hij moest er minstens drie mi
nuten voor omloopen en bovendien, was dat
nu werk voor een man!

Vanmorgen had hij zich opeens herinnerd,
dat Juffrouw Brennen, zijn secretaresse, van
daag jarig was. Hetty, z'n vrouw, die het
meisje graag mocht lijden ze kwam wel
eens bij hen aan huis had hem verweten,
dat hij dat niet eerder gezegd had, dan had
zij voor bloemen kunnen zorgen. Nu moest
Jan het zelf maar doen, vond ze, zij had het
te druk om vanmorgen de deur uit te gaan
en telefonisch wilde ze zooiets liever niet af
handelen; Jan kwam immers toch in de buurt
van Dekker, den bloemist, de bloemen kondpn
dan in het middaguur bij juffrouw Brennen
worden bezorgd.

Daar was hij nu boos om! Boos op zichzelf
en op Hetty. Maar hoe meer hij den winkel
naderde, hoe meer zijn stemming begon op
te klaren. Het was toch eigenlijk belachelijk,
zooveel drukte te maken om zoo'n kleinigheid.

Was hij zoo maar weggeloopenzonder

morgenzoen, ja, zelfs zonder behoorlijk goe
dendag te zeggen! En de deur had hij nog
hard achter zich dichtgeslagen!

Hij begon zich te schamen, dat hij zich over
een dergelijke futiliteit zoo had opgewonden.
Hij zou het goed moeten maken. Maar hoe?

Bij Dekker zocht hij een groote. slanke vaas
met prachtige zalmkleurige anjers voor juf
frouw Brennen uit.

„Ja, uiterlijk half één bezorgen en dit
kaartje erbij doen".

Hij diepte het op uit zijn zak„De Heer

en Mevrouw Mr. J. D. Van Oudckerk-Twist"
en daaronder door Hetty geschreven: „wen-
schen U van harte geluk met Uw verjaar
dag".

In de étalage stond een enorme, zwarte pul
met donkerroode rozen. Daarvan een bos aan
Hetty sturen, fitste door Jan's hoofd, en met
een bestelde hij.

„Kaartje erbij, meneer?"

„Neen, hoeft nietja tóch", aarzelde hij,
„wacht even

Hij zocht in z'n portefeuille naar z'n kaartje
en plotseling, in een impuls, schroefde hij den
dop van zijn vulpen en krabbelde onder zijn

naam: „Met heel veel kusjeswees niet

boos

Toen vroeg hij den bediende een enveloppe,
sloot het kaartje erin. gaf zijn adres op en
stapte tevreden den winkel uit.

„Je hebt een goeden smaak", begroette Hetty
haar man, toen deze in het middaguur thuis
kwam en tersluiks naar z'n rozen speurde, „en
aardig van je, de bloemen nog even door mij
te laten keuren".

„Te laten keuren?" herhaalde Jan, niet-be-
grijpend, „hoe bedoel je, kindje?"

„Nu, de jongen van Dekker kwam hier met
de anjers en beweerde bij hoog en bij laag,
dat die hiér bezorgd moesten worden. Ik be
greep natuurlij^ direct, dat jij gezegd had, dat
hij hier even moest aanrijden, zoodat ik de
bloemen nog kon zien, en heb hem meteen
doorgestuurd naar juffrouw Brennen. Ze wa
ren beeldig, ik ben benieuwd wat ze er van
middag van zegt".

Ja, daar was Jan ook benieuwd naar! Op
eens doorzag hij de situatie. Maar dat was
vreeselijk! De snuggere bediende had de be
stellingen natuurlijk verwisseld en de rozen
waren nu bij juffrouw Brennen! Zou hij Hetty
de vergissing vertellen? Even dacht hij eraan
het te doen, maar hij bedacht zich. Ze hoefde
nu niet meer te weten, dat hij haar rozen
had gestuurd. Ze scheen zijn onhartelijkheid
van vanmorgen heelemaal vergeten te zijn,
waarom zou hij haar er dan weer aan herin
neren?

Onderweg naar kantoor peinsde hij erover,
hoe juffrouw Brennen het zou opvatten. Tus
schen hen bestond die kameraadschappelij
ke verhouding, die ontstaan kan tusschen
menschen die dagelijks samenwerken en in
zekeren zin eikaars materieele belangen dee
len. Vanmorgen had hij haar heel gewoon ge-
lukgewenscht en nu was ze vanmiddag thuis
gekomen en had daar, behalve de bloemen
van hem en Hetty samen, een bos roode rozen

gevonden van hém alléén,met heel veel

kusjeswees niet boos"!

O, hij moest er niet aan denken! Ze zou
woedend ziin en niet begrijpen, dat hier een
vergissing in 't spel was. Misschien stuurde
ze wel een briefje, dat ze niet meer terug
kwam, omdat ze in één woord razend was, dat
hii haar bloemen stuurde op zóó'n manier"..
Wat moest hij doen, wat moest hij zeggen?
Ook wenschte hij nu maar. dat hij Hetty
van het geval op de hoogte had gebracht. Wat
kon hier allemaal niet uit voortvloeien!

Met een bezwaard hart stapte hij zijn kan
toor binnen. Gelukkig, ze was er nog niet. Hij
ging aan z'n bureau zitten en trachtte een
onverschillige houding aan te nemen, maar
het lukte hem niet. Onrustig verlegde hij eeni
ge paperassen, bladerde wat in een dossier,

speelde nerveus met een presse-papier

Daar was ze! Zou hij eerst wat zeggen, of
zou hij maar afwachten....

Hij besloot tot het laatste.

Ze kwam achter hem de kamer inals
ze nu maar meteen begon!

Toen werden twee armen om z'n hals ge-
slagen.zijn „vele kusjes" ontving hij dub-
belvoudig terug, en zonder te letton op de ver
bijsterde uitdrukking op z'n gezicht, fhvster-
de ze aan z'n oor:

„Dat had Ik nooit kunnen vermoeden, lieve
Jongen, dat je óók een beetje van m ij hield.

E. T.

MARKTNIEUWS

GROENTENMARKT HAARLEM.

Lof f 0,08—f 0,12 per K.G.

Knakpeen f 0,06f 0,08 per K.G.
Veldsla f 0,08—f 0,20 per K.G.
Tperekool f 0,12f 0,30 per kist.
Groenekool f 0,25f 0,50 per kist.
Gelekool f 0,30—f 0,60 per kist.
Andijvie f 0,27—f 0,60 per kist.
Spinazie f 0,50—f 0,70 per kist.
Bloemkool f 0,07f 0,15 per stuk.
Roodekool f 0,03f 0,08 per stuk.
Knolselderle f 0,03f 0,05 per stuk.
Spruiten fl.75—f 1,25 per zak.

Prei f 0,04 f 0,12 per bos
Selderie f 0,02f 0,10 per bos.
x^terseüe f 0 03—10,10 per bos,