Nederland—Duitschland.
VOETBAL]Een mooi doelpuntll
De Duitschers winnen door een dubieus
doelpunt in de laatste minuten.
DE WEDSTRIJD.
Geestdriftig spel van onze ploeg
tweede helft.
de
p Wij hebben Zondag in het Olympisch
Stadion een merkwaardigen wedstrijd gezien.
Een merkwaardiger wedstrijd met een katte
rig slot althans voor het warm kloppen de Ne-
derlandsche hart.
Wij hebben in de eerste plaats kunnen
constateeren, dat ons nationale voetbalelftal,
en dus ons Nederlandsche voetbalspel, zuiver
technisch bekeken nog wel zeer veel te leeren
heeft en dat de balbehandeling van onze spe
lers stuk voor stuk toch maai- matig is. Wij
hebben dit, dat overigens nu niet bepaald
geheel onbekend was, nog eens extra kun
nen waarnemen tegen de Duitsche ploeg, die
gisteren de tegenstandster van onze oranje
spelers was. Maar wij hebben nog meer in
dezen wedstrijd bijzonder goed kunnen waar
nemen, namelijk, dat zulke perfecte techniek,
wanneer er niet de intelligente traditie, zoo-
als de Engelschen die hebben, achter zit, vol
komen in de war gestuurd kan worden door
bruisend enthousiasme. En wanneer dat ge
acheveerde zuivere spel zoo in de war gestuurd
wordt, bij een ploeg, die niet bij machte is,
de bakens te verzetten, als het getij verloopt,
dan ontstaat in die ploeg zulk een verwarring,
dat zij, niettegenstaande haar superioriteit,
toch in gevaar komt. Zoo was voor mij het
gezamenlijk beeld van dezen wedstrijd
Nederland—Duitschland.
Toen de Duitschers in de eerste tien minu
ten reeds twee maal wisten te scoren, zag het
er uit. of het een debacle voor oranje zou
worden. Het rammelde in onze achterhoede,
die aan beide doelpunten schuld had, de
middenlinie plaatste slecht en de voorhoede
kwam in het eerste halfuur eigenlijk geen
enkele maal tot een goed opgezetten aanval.
Duitschland speelde een klasse beter. Het
was voor den voetballiefhebber werkelijk een
lust om te zien, hoe deze gasten elkaar den
bal toespeelden met korte tikjes van voet of
hoofd. Vooral het koppen der onzen kon de
■vergelijking met dat der Duitschers niet door
staan. En hoe wisten deze Duitsche voetbal
lers zich op te stellen. Het was alles af. En
daar tusschen door liepen de onzen af en toe
hopeloos van het kastje naar den muur. Er zat
geen oogenblik eenheid in de Nederlandsche
ploeg'. Het waren waarlijk niet alleen de twee
'kapitale fouten van onze achterhoede, die de
troostelooze stemming op de tribunes tijdens
de eerste helft en in de rust veroorzaakten.
De geheele ploeg kon er eenvoudig niet tegen
op. Van Run werd keer op keer gepasseerd
en ditmaal had Diepenbeek er zeker meer vat
op. Anderiesen kom maar niet op stoot komen,
Paauwe plaatste onbeholpen en Van Heel, de
oude geroutineerde rot, bracht het er verre
weg nog het best af in de middenlinie. De
voorhoede ploeterde maar eii vond de Duitsche
verdediging als een muur voor zich. De rech
tervleugel presteerde vrijwel niets, Van Gelder
kon dank zij het hardnekkige en handige
zwoegen van Sanit veel meer* bereiken, Bak-
huys kwam aan de spel verdeeling nauwelijks
toe, laat staan schieten. Een klasse verschil,
zoowel tusschen de voorhoeden als de achter
hoeden. Het was waarlijk geen wonder dat
Halle in het doel duidelijk toonde, hoe on
zeker hij zich voelde. Een paar maal schutter
de hij erg met uitloopen, een enkele maal had
hij den bal leelijk onvast. Hoe zou hij zich na
de rust rehabiliteeren.
Het verwonderlijke van de eerste helft was,
dat het bij 20 bleef. En hier kwam de fout
van het geperfectioneerde korte combinatie
spel eens te meer tot uiting. De fout, die het
Oostenrijksche, Tsjechische, ja het Engelsche
spel ook aankleeft, de combinatie wordt over
dreven. Drie, viermaal zeker hebben de Duit
sche aanvallers mooie schietkansen laten
gaan, door den bal toch weer naar een nog
beter en dichterbij geplaatsten collega door te
geven, waarbij de soms leelijk uit positie ge
speelde Nederlandsche verdedigers nog de
kans kregen zich te herstellen en het gevaar,
meestal met half geraakte of slecht geplaat
ste trappen, af te wenden.
Toen de gladiatoren gingen rusten was er
weinig hoop in de Nederiandsche harten. Nie
mand zal in dezen wedstrijd op dat moment
nog een „beroemde tien minuten" verwacht
hebben. Ei- waren wel perioden geweest, dat de
bal zeker zoo vaak op de Dutsche, als op de
Nederlandsche helft was, maar het Neder
landsche aanvalsspel zag er zoo rommelig uit,
die Duitsche backs speelden met zulk een rus-
Een idem Hoed bij
JOH. ELZER, Trompstraat 22, Tel. 4109
(Adv. Ingez. Med.)
tige zekerheid, dat de grootste optimist geen
heil van dezen wedstrijd meer durfde ver
wachten.
En toen misschien na vele ernstige woor
den in de kleedkamer heeft oranje het
juiste antwoord gevonden en het gegeven met
een wil en een doorzetting, die het alle eer
doet. Dit antwoord was: tempo! Er werd da
delijk begonnen met een vaart, die de Duit
schers volkomen van hun apropos afbracht
en, dank zij twee uitstekenden goals, gedu
rende een half uur van hun apropos afhield.
De zelfde ploeg, die eerst zoo beheerscht zui
ver speelde, dat de onzen er maar geen vat
op konden krijgen en zelf hun aanval niet
konden ontwikkelen, omdat de middenlinie
er geen kans toe zag. de voorhoede behoorlijk
te steunen, die zelfde ploeg liet zich nu door
louter enthousiasme volkomen van streek
brengen en het zonderlinge verschijnsel deed
zich voor, dat het nu de Duitschers waren, die
het rommelige onzuivere spel vertoonden, dat
de onzen voor de rust niet te boven hadden
kunnen komen. In de eerste helft was de ver
maarde Duitsche W-formatie nauwelijks zicht
baar geweest. Zij was niet noodig. Nu trad zij
zeer sterk op den voorgrond, omdat zij erg
noodig was en nu was de Duitsche voorhoede
met lamheid geslagen.
En het eigenaardige was tevens, dat onze
spelers in deze tweede helft, ondanks het
veel hoogere tempo, een veel gaver spel wis
ten te bereiken. Dit kwam, doordat zij het nu
waren, die het tempo aangaven. En toen, na
eenige minuten, Bakhuys een voorzet van Van
Gelder op onnavolgbare wijze ineens in den
hoek had gekogeld, was er een tijdlang voor
de Duitschers geen houden meer aan. Binnen
10 minuten was de stand gelijk dooa- een ka
rakteristiek Smit-doelpunt. En, met een
nieuwe kans op de zege, bleef onze ploeg dit
tempo volhouden, hoezeer het duidelijk was,
dat dit niet de volle drie kwartier kon duren.
Het was nu noodzakelijk, dat er nog meer ge
scoord werd, vóór de Duitschers hun eigen
spel zouden kunnen hervatten door de onver
mijdelijke daling van het tempo. Maar het
derde doelpunt kwam niet en na een half uur
was het groote Nederlandsche vuur verflauwd,
zooals het op den duur wel verflauwen moest.
Toen ging het meer gelijk op, beide partijen
kampten met den moed der wanhoop om dat
eene doelpunt, dat de zege moest brengen. En
het kwam tenslotte helaas aan den verkeerden
kant. Wat deze gebeurtenis, zeven minuten
voor het einde zoo katterig maakte, was de
omstandigheid, diat het zoo uiterst dubieus
leek. Voor ons en voor zeker veie duizenden
anderen leek dit doelpunt hand op het hart,
eerlijk, zonder chauvinisme uit flagrante
buitenspelpositie gescoord. Het was natuurlijk
mogelijk, dat wij allemaal ons vergisten en
dat de scheidsrechter gelijk had met zijn naar
het midden wijzenden vinger, toen een onzer
backs den bal uit het net haalde en klaar
legde, om den vrijen schop voor buitenspel te
nemen, maar ook een volkomen onpartijdig
scheidsrechter als deze is menschelijk. En
wanneer er ook maar eenige twijfel gerecht
vaardigd was, dan was het toch wel extra
hard. dat na zulk een niet meer gehoopt her
stel van onze ploeg, deze wedstrijd gëwonnen
en verloren werd met zulk een doelpunt. Het
zou ons niet verwonderen, als ook de Duit
schers er tenslotte niet geheel tevreden mee
warenden als ook zij meenden, dat eer gelijk
spel het beste resultaat van dezen strijd zou
geweest zijn.
Helaas, er is niets meer aan te doen en we
zullen het tenslotte wel weer overleven.
Nog enkele woorden over de oranjeploeg,
over den geheelen wedstrijd bezien. De eeni-
gen, die eigenlijk voortdurend zoo goed ge
speeld hebben, als van hen verwacht werd,
waren Smit en Van Heel, waarbij wij hen op
zettelijk in deze volgorde plaatsen. Smit was
voor ons de beste speler van het elftal, ook
in den tegenspoed van de eerste helft deed
hij, wat maar mogelijk was. Van Gelder was,
dank zij hem, ook voor de rust in staat tot
vele goede dingen, na de rust speelde hij een
prachtige partij. De rechtervleugel was zwak.
Wels had het tegen deze groote Duitschers
wel erg te kwaad met zijn klein postuur en
Vente. die even voor de rust. wegens een
Knieblessure, werd vervangen door Drok, be
reikte geen oogenblik zijn vorm. Drok, de in
vallerdebutant, deed in de „hausseperiode"
goede dingen, maar hij zou eerst nog in het
kader moeten wennen. Bakhuys deelde voor
de rust in de malaise, daarna was hij, met
hernieuwd zelfvertrouwen, veel beter. Zijn
doelpunt was prachtig.
In de middenlinie was voor de rust alleen
Van Heel op peil, daarna deed zij in haar ge
heel haar werk uitstekend en vooral het her
stel van Anderiesen was opvallend. Het was
misschien wat al te riskant dat de midden-
linie ook in het laatste kwartier te ver opge
drongen bleef.
Diepenbeek was ditmaal de beste back; het
komt ons voor, dat de elftalcommissie nu Van
Run toch eens zal moeten vervangen. Hij is
niet snel en niet bewegelijk genoeg meer en
de geheele achterhoede ondervindt daarvan
een te zware terugslag. Hij maakte vele fou
ten, waarvan Diepenbeek trouwens ook alles
behalve vrij bleef. Neen, onze backs zijn de
zwakke stee in de ploeg.
Tenslotte Halle. Hem kan geen verwijt tref
fen, al was zijn eerste helft niet vlekkeloos.
Zijn rol was in die periode verre van benijdens
waardig. En in de tweede helft heeft deze
groote blonde knaap een aantal saves ver
richt, die weinig doelverdedigers hem zouden
hebben nagedaan Toen v/as hij tenvolle
mede geïnspireerd tot groote daden. In het
laatste kwartier was het Halle, die de ver
moeide Nederlandsche ploeg bijna redde.
Bijna, eilacie.
Scheidsrechter Ohlson, (Zweden) laat tos
sen; Van Heel verliest. De Duitschers mogen
met den sterken wind schuin in den rug, in
de eerste helft spelen
Te zes minuuten over half drie trapt Bak
huys af. De opstellingen zijn als volgt;
Nederland:
L. Halle,
Van Diepenbeek, Van Run,
B. Paauwe, Anderiesen, Van Heel,
Wels, Vente, Bakhuys, Smit, Van Gelder.
Duitschland:
Kobierski, Rohwedder, Conen, Hohmann,
Lehner,
Zielinski Münzenberg, Gramlich
Busch, Stürck,
Buchloh.
Het begin is al zeer verrassend. Even is het
een verkennen aan weerszijden, maar dan zet
Duitschland zijn eersten goeden aanval op.
Duitschland leidt.
Deze eerste aanval levert tegelijk het eer
ste doelpunt op. Met kort spel wordt onze
middenlinie gepasseerd; in het midden geeft
Rohwedder een fraaie pass naar Hohmann.
Even loopt de laatste door en dan schiet de
Duitscher zuiver in. Via den paal belandt de
lage bal keurig in den linkerhoek. Halle is
tevergeefs uitgevallen (01).
Duitschland binnen twee minuten de lei
ding!
Na dit doelpunt onderneemt de Oranjevoor
hoede pas haar eersten aanval. De bal komt
bij Wels. maar zijn voorzet komt juist op het
net. Duitschland combineert uitstekend, het
is het korte, technisch zuiver spel dat men
uitvoert en waartegen onze verdediging lang
niet safe speelt. Door een fout van Van Run
komt Lehner vrij te staan, in plaats van zelf
te schieten, plaatst hij naar voren, waar Bas
Paauwe den bal kan wegwerken.
Bakhuys wordt scherp bewaakt door Mün
zenberg, die zijn functie van derde back reeds
direct in toepassing brengt. Als de Zwollenaar
toch nog kans ziet den bal naar den vrij-
staanden Smit te plaatsen, ziet Buchloh in
doel het gevaar. Resoluut loopt de lange Duit
scher uit en het schot van Smit belandt te
gen den Duitschen keeper.
Nog is het gevaar niet geweken, maar als
het leder voor de tweede maal wordt inge
schoten, is Buchloh al weer op zijn post en
vangt den bal op.
Duitschland vergroot den
voorsprong.
Anderiesen kopt den bal in het midden
veld weg. De bal belandt bij Smit, deze geeft
door naar Van Gelder, De Hagenaar lost een
keihard schot, maar Buchloh werkt tot corner
Van Gelder neemt dezen eersten Nederland-
schen hoekschop, maar een overtreding van
Vente doet de kans keeren.
Een zeer gevaarlijke aanval van Duitschland
volgt dan. Zuiver en zeer snel combineerend
wordt het leder opgebracht. Conen krijgt den
bal, geeft door naar Kobierski, Paauwe kan
den buitenman, niet houden, Halle ziet het
gevaar, maar loopt op het verkeerde moment
uit en de Duitsche linksbuiten heeft geen
moeite, langs Halle in het verlaten doel te
plaatsen. (02)
De wedstrijd is nog geen tien minuten oud.
Holland doet eenige aanvallen, maar het
spel is te onsamenhangend om tegen de
sterke Duitsche verdediging succes te hebben.
Het gaat bij de Duitschers steeds met kleine
tikjes van man tot man; flinke hooge voor
zetten van Kobierski en Lehner zijn te tellen,
zoo zeldzaam komen ze voor
Overigens wordt de bewaking van onze bui
tenspelers overgelaten aan de backs, terwijl de
halfs van Duitschland het binnentrio bewa
ken. Münzenberg doet als bewaker van Bak
huys in den vorm van derden back zcó goed
zijn plicht, dat hij meermalen nog achter zijn
eigen backs komt te staan. De Oranjehem-
Het derde doelpunt van de Duitschers, dat even vóór het einde tot groote
teleurstelling van de tienduizenden Hollanders (in en buiten het Stadion)
werd gescoord.
Vóór den wedstrijd
stelden de elftallen
zich samen voor de tri
bune op. Het Neder
landsche elftal v. 1. n. r.
Smit. Bakhuys, Ande
riesen, Halle, Van
Gelder, Diepenbeek,
Paauwe, Vente, Wels,
Van Run en Van
Heel.
den weten tegenover de Duitsche tactiek geen1
eigen tactiek te plaatsen; het juiste tegen
spel kunnen zij niet vinden en zoo gebeurt
het, dat Duitschland practise!) gedurende de
eerste helft den toon aangeeft.
Duitschland speelt na den veiligen voor
sprong rustig verder. Het vertrouwt op de ver
dediging en op het maken van doelpunten
tegen de lang niet sterke Hollandsche verde
diging. Bijna heeft Conen weer gescoord, als
hij handig een pass van Kobierski intrapt,
maar het leder vliegt juist naast. De laat
ste neemt even later een vrijen trap. De hooge
bal wordt door den zichtbaar nerveuzen
Halle half gestopt en de bal gaat toz hoek
schop. De hoekschop wordt door Halle opge
vangen en weggewerkt.
Een vleugje enthousiasme in het Holland
sche spel brengt eenige gevaarlijke momen
ten voor het Duitsche doel, maar de verde
diging bezweert betrekkelijk gemakkelijk het
gevaar.
Zielinski valt uit.
Bij een botsing met Bakhuys raakt Zielinski
geblesseerd; even later verlaat hij voor goed
het veld. Hij wordt vervangen door Janes
(Fortuna Dusseldorf). De laatste gaat rechts
half spelen, terwijl Gramlich op links komt te
staan.
Duitschland is beslist sterker in het veld
Halle krijgt achtereenvolgens enkele hooge
ballen te verwerken, hetgeen hij nu beter doet.
Zoo verloopt het eerste halfuur.
Vente is middenvoor gaan spelen, Bakhuys
rechtsbinnen, waarschijnlijk om de Duitsche
verdediging in de war te brengen,
Fel zitten de Oranjehemden, aangemoedigd
door de tienduizenden, er nu. op; bij een van
de nu veel gevaarlijker Hollandsche aanvallen
raakt Smit geblesseerd. Spoedig is hij weer
opgeknapt.
Ook Vente er uit.
Het blijkt, dat Vente weer last van zijn bles
sure heeft gekregen. Hij verlaat het veld
voor hem komt Drok (R. F. C.) in de plaats
Bakhuys gaat weer op zijn oude plaats staan
en Drok rechtsbinnen.
Intusschen zijn de Duitschers weer ten
aanval getogen; weer krijgt men aan die
zijde eenige fraaie scoringskansen, doch het
beslissende schot ontbreekt. Het blijkt, dat
enkele Hollandsche spelers niet in dat hooge
tempo spelen van hun tegenstanders, zoodat
zij steeds even te laat bij den bal komen. Het
afgeven geschiedt bij de Oranjehemden ook
veel trager dan bij de Duitschers.
De tweede helft.
In de rust heerscht overal een pessimisti
sche stemming. Holland speelt slecht, is het
algemeene standpunt, en Duitschland aardig,
zonder dat hun spel een openbaring is. Overi
gens hebben zij hun voorsprong wel verdiend.
Te zes minuten over half 4 wordt aan
getreden voor de laatste drie kwartier.
Holland maakt twee
punten in tien minuten.
Holland is het eerst in den aanval. De bal
komt bij Wels, maar onze kleine rechtsbui
ten heeft zijn dag niet en in plaats dat we
een van zijn afgemeten voorzetten krijgen,
gaat het leder met een slecht geraakten trap
uit. De Oranjehemden komen terug. Het vlot
nu beter, vooral op links, waarvan verreweg
't meeste gevaar dreigt.
Smit plaatst fraai naar
Van Gelder, die met
een kort trapje Stührck
passeert. De Hagenaar
zet dicht bij doel laag
voor, Bakhuys heeft
zich goed opgesteld
en met een onhoudbaar
schot van korten af
stand is doelman Buch
loh gepasseerd.Een vlot
keurig doelpunt, dat
overal veel enthousiasme
ontlokte (12). Er zijn
dan vijf minuten van de
tweede helft
Aangemoedigd door de
landgenooten, blijft
Oranje veel sterker. De
Duitsche verdediging wordt uit haar spel ge
haald, is niet meer zoo zeker als voor de rust.
Een hoekschop door van Gelder genomen
wordt voor den doelmond door Drok met de
hand bewerkt. Holland is ver opgedrongen
Een doelpunt, de gelijkmaker, wordt alge
meen verwacht. Van Heel is overal; prachtig
geeft onze aanvoer
der het voorbeeld.
De bal gaat naar
links, van Gelder
krijgt het leder toe
gespeeld. De Ha
genaar geeft een
korten pass naar
binnen, Smit be
machtigt stevig
doorzettend het le
der, hij werkt zich
door de Duitsche
verdediging heen en
passeert van dicht
bij met een laag
schot den Duitschen
keeper (22). Deze
gelijkmaker verwekt
een storm van geest
drift op de tribunes.
De stand is gelijk
na nauwelijks 10 minuten spelen in de tweede
helft. Dat brengt de spanning terug, de vraag,
wie zal winnen, ligt tenslotte weer geheel
open.
Nederland blijft sterker, maar de Duitsche
aanvallen, die nu met drie spelers in de voor
hoede worden opgezet, zijn door hun open ka
rakter niet van gevaar ontbloot. Het korte
spel heeft men laten varen; het is typisch,
maar dit snelle open spel is veel en veel ge
vaarlijker, dan het overheerschend korte
spel van voor de pauze. En al zijn de Duitsche
aanvallen lang zoo talrijk niet, ze zijn zeker
veel gevaarlijker. De Duitsche linksbuiten Ko
bierski krijgt kort achter elkaar twee prach
tige kansen om te scoren, maar hij is niet ge
lukkig met zijn schoten.
Bakhuys.
Smit.
Nog steeds stijgt het spel niet tot groote
hoogte, maar het is zeer snel, het tempo is
hoog opgevoerd en afwisselend verkeeren
beide doelen in g*evaar.
Van Gelder lost een keurig schot uit moei
lijke positie, Buchloh stompt het veld in en
Drok schiet wederom in, maar juist naast.
Zoo is het eerste half uur van de tweede helft
voorbijgegaan. Men voelt, dat wie thans een
doelpunt maakt, den wedstrijd gewonnen
heeft.
De aanvallen van Duitschland blijven een
uiterst gevaarlijk karakter dragen. Nu is het
Lehner weer, die enorm snel naar voren komt
naar binnen loopt en een prachtig schot lost,
dat Halle vallende tot hoekschop verwerkt.
Een faaire save van den Deventenaar.
Hoe Duitschland wint.
Halle is prachtig op dreef; twee magnifieke
schoten van Lehner houdt hij er fraai uit.
Twee hoekschoppen op het Nederiandsche
doel leveren ook al geen succes op, al ont
staan er enkele gevaarlijke momenten voor
Halle s doel.
Er zijn nog ruim vijf minuten te spelen. Een
Hollandsche aanval wordt onderbroken. Co
nen krijgt het leder en plaatst naar den zui
ver in buitenspelpositie staanden Lehner.
Scheidsrechter Ohlson maakt een beweging
of hij wil fluiten; ook de Hollandsche verde
diging blijft staan.
De Duitschers spelen door en voordat men
het weet heeft Lehner den bal achter Halle
gewerkt.. Nog meent ieder, dat scheidsrechter
Ohlson voor buitenspel heeft gefloten voor
niemand is het geluid van een fluitje in den
storm van enthousiasme en aanmoedigingen
te hooienmaar dan wijst de Zweed naar
het midden en geeft doelpunt (2—3).
Wij meenen, dat de scheidsrechter hier zelf
even aarzelde, hetgeen ons overigens ook op
viel uit zijn houding. Want met de eene hand
wees hij naar de plek, waar het offsidegeval
was geweest en even later met de andere hand
naar het midden voor doelpunt.
Enkele minuten voor het einde heeft Duitsch
land dus zijn derde doelpunt gemaakt en
hierna zakt het spel van de geheele Neder
landsche ploeg volkomen ineen.
Van Run raakt geblesseerd en hinkt verder
nog maar een beetje mee. Drok is al lang niet
meer fit en kan nauwelijks vooruitkomen.
De laatste momenten zijn duidelijk voor de
Duitschers, maar dank zij het kranig keepen
van Halle en het slechte schieten der Duit
schers blijft de stand verder ongewijzigd. En
als Ohlson het einde aankondigt, heeft Duitsch
land met 3—2 gewonnen.
Wat de Duitsche pers
er van zegt.
Enkele West-Duitsche bladen spreken in
hun critiek op dezen 14en landenwedstrijd van
twee geheel verschillende speelhelften. De
Duitsche ploeg begon in fraaien stijl, maar
toen de stand eenmaal 02 was geworden,
scheen men reeds te vroeg de overwinning in
den zak te hebben. Nederland was tot aan de
rust nergens. Er was geen samenhang in het
Hollandsche spel; de buitenspelers hadden
niet veel te doen. Dit werd echter in de tweede
helft heel anders. Door beter steunen van de
middenlinie ontwikkelde de aanval van Ne
derland een veel beter spel, dat voldoende
was om twee doelpunten te scoren. De Duit
sche overwinning is in de eerste plaats te
danken aan het prachtige spel van Buchloh
in doel, die geen fouten maakte.
Stürck was goed evenals Busch, maar de eer
ste was in de tweede helft veeï minder dan
daarvoor. Gramlich was zwak Zielinski was
uitstekend en zijn vervanger Janes sloeg zich
er goed doorheen, Münzenberg heeft zich goed
gekweten van zijn taak, maar meer ook niet.
Kobierski was voor de pauze uitstekend,
daarna minder, bij Lehner was het juist an
dersom. Conen was de beste van het vijftal,
waarbij Hohmann, doordat hij niet op zijn
gewone plaats stond, tegenviel. Rohwedder
had goede en minder goede momenten.
Bij de Nederlanders vond men het best doel
man Halle, alsmede Van Run, Anderiesen en
het binnentrio.
