HET NIEUWE AVONDBLAD
Twintig jaar Ziekenfonds „Velseroord".
VELSEN
20e
IAARGANG NO. 133
DINSDAG 9 APRIL 1935
IJMUIDER COURANT
ABONNEMENTEN: per week 10 ets., per maancl
40 cents plus 2}4 cents incasso, per kwartaal 1.20
lus 5 cents incasso, losse nummers 3 cents.
Kantoor: Kennemerlaan 42 - IJmuiden, Telef. 5301
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
Uitgave Lourens Coster, Maatschappij voor Courantuitgaven en Algemeene Drukkerij N.V.
Directie: P. W. PEEREBOOM en ROBERT PEEREBOOM
ADVERTENTIëN: 1—5 regels f 0.75. Elke regel meer
15 ct. Bij abonnement belangrijke korting. Adverten
ties van Vraag en Aanbod 1-3 regels 25 ct., elke regel
meer 10 ct. Ingezonden mededeelingen dubbele prijs.
ALLE ADVERTENTIëN, OPGEGEVEN VOOR DIT BLAD. WORDEN KOSTELOOS OPGENOMEN IN DE NEVEN-EDITIE HET NIEUWE AVONDBLAD DE KENNEMER COURANT.
•iipabonnés van dit blad zijn, zoodra zij 14 dagen als zoodanig in de registers
rib ingeschreven en verder op voorwaarden, die van tijd tot tijd gepubli-
iprd en ten kantore van dit blad gratis verkrijgbaar zijn, kosteloos ver
eerd tegen de gevolgen van ongevallen voor de navolgende bedragen
?9000- bij algeheele invaliditeit; 600.- bij overlijden; ƒ400.- bij verlies van
een hand, voet of oog; f 250.- bij verlies van een duim; 150.- bij verlies van
een wijsvinger; 30.- bij breuk van boven- en/of onderarm; 30.-bij breuk
van boven- en/of onderbeen; ƒ50.- bij verlies van een anderen vinger. Ten
gevolge van spoor-, tram- of autobusongeval; ƒ5000.- bij overlijden van man
en vrouw beiden; ƒ3000.- bij overlijden van den man'alleen; ƒ2000.- bij
overlijden van de vrouw alleen. Opvarenden van visschers-, marine-vaar-
tuigen enz. ƒ400.- bij verdrinkingsdood door ongeval tijdens de vaart,
tot een maximum van 2000.-, indien hetzelfde ongeval den dood van vijf
of meer abonnés mocht tengevolge hebben.
Alleen de abonné(e) zelf is verzekerd, behoudens het vermelde omtrent
spoor-, tram- of autobusongevallen. Polis is niet no.odig. Uitkeer in gen
krachtens deze verzekering worden gewaarborgd door de Nieuwe H.A.V.-
Bank te Schiedam.
IJMUIDEN
De naam verouderde, maar het instituut
bleef jong.
Meer dan een half millioen gulden aan
contributie ontvangen!
Krachtige positie met 6000
verzekerden.
De heer A. VAN BODEGRAVEN.
De heer A. van Bodegraven, voorzitter van
het Ziekenfonds „Velseroord" schrijft ons:
Aan uw verzoek, om bij het 20-jarig bestaan
van ons Ziekenfonds een herinneringsartikel
te schrijven, voldoe ik gaarne.
Den 12en April a.s. is het-20 jaar geleden,
dat het Ziekenfonds „Velseroord" opgericht
werd. In verband- met de tijdsomstandighe
den achtte het toestuur het niet gewenscht,
deze gebeurtenis openbaar te vieren, daar de
daarvoor benoodigde gelden momenteel voor
betere doeleinden gebruikt kunnen worden.
Nadat dit besluit in het toestuur genomen
was, kwam plotseling de zeer ernstige ziekte
van Dr. A. A. Oosterwijk, wat ten gevolge
zou hebben gehad, dat indien er andere be
sluiten waren genomen, deze toch zouden
zijn herroepen.
Hulde aan Dr. Oosterwijk.
Want het is toch zoo, dat wie over het Zie
kenfonds Velseroord spreekt denkt aan Dr.
Oosterwijk, en Dr. Oosterwijk zonder zieken
fonds „Velseroord" is niet goed denkbaar.
Negentien van de 20 bestaansjaren van het
fonds, heeft Dr. Oosterwijk als medewer
kend arts zijn allerbeste krachten gegeven
aan de leden. En hoe? Zou er een pen zijn.
die de groote opofferingen, de groote werk
lust en energie welke in al die jaren door Dr.
Oosterwijk aan de zieke leden gegeven is
zou kunnen beschrijven? Met welk een liefde
deze geneesheer zich van zijn taak gekweten
heeft? Wij bestuurders van het fonds, die al
jaren, met hem samen werken, daar waar de
medische en organisatie belangen elkaar
ontmoeten,, wij hebben ons herhaalde malen
afgevraagt: Hoe is het mogelijk dat één
mensch al dien arbeid kan doen steeds met
uezelfde opgewektheid en vreugde, arbeid die
door zijn wetenschappelijke waarde juist zoo
ontzettend veel eischt. En gelukkig, nu wij
dit sohrijven, komt er bericht dat aan enke-
ien toegestaan is,' zijn ziekbed te bezoeken,
nadat een week, met uitzondering van een
paar familieleden die dan ook nog maar even
mochten kijken, alle bezoek verboden was.Dat
dus geen behoefte aan feest is bij het be
stuur der organisatie zal ieder weldenkend
hö kunnen gevoelen. Maa.r laten wij hopen,
dat Dr. Oosterwijk na de zware operatie, en
zijn langzaam toenemende kracht, zijn oude
gezondheid weer mag terug krijgen, opdat
hj] met zijn gewone werklust en groote ken
nis de praktijk kan hervatten.
Deze woorden moesten er eerst uit. Ik weet
?»wel bestuur, als leden het mij zouden
h w!en aanserekend indien ik anders zou
•■eoben gedaan. Want naast de wenschen
>an beterschap gloeit bij velen een innig en
gevoel van dankbaarheid voor al wat
potter Oosterwijk voor hen in al die jaren
geweest.
Een stukje geschiedenis.
En nu een stukje geschiedenis! Nadat Dr.
om zijn praktijk aan Dr. O'Breen had over
slaan, zocht deze geneesheer contact met
®=mge plaatsgenooten onder wie G. van Tel-
s®. van der Corput e.a., om deze eens te
7?:?en' of het niet van belang zou zijn, een
Yj.epfPnds_te stichten in het toenmalige
h&oord, dac nog maar een klein dorp was.
mensc'neri voelden daar veel voor. Zij
hif het van belang, dat een geneesheer
hpiü gevesti°'b bleef, en zij begonnen te ar-
viin Sh°ec>ig was er een kern gevormd
an menschen die meenden, door middel van
"°?enbare vergadering de belangstelling
M vraagstuk te kunnen opwekken, Al-
n Den heer A. de Wit, directeur
lew- en Water vonden zij bereid, een in-
'n" te houden, en na deze inleiding, ont-
«m zich een debat, met vraag en antwoor-
•»spel zooals dat gewoonlijk gaat. Elke
nieuw-geborene wordt niet altijd met vreug
de ontvangen en dat gold hier ook. Ondanks
kritiek ging men door, en het Ziekenfonds
„Velseroord" kwam tot stand en groeide voor
spoedig op. Na een jaar vertrok Dr. O'Breen
en Dr. Oosterwijk nam zijn praktijk over. De
ontwikkeling ging geleidelijk, moeilijkheden
deden zich voor, maar toch niet van ernsti-
gen aard. De gemiddelde groei bedroeg on
geveer 300 verzekerden per jaar, dus men
was tevreden. Dr. Oosterwijk kreeg als me
dicus een zeer goeden naam, zoodat een der
voornaamste factoren, om te slagen vervuld
was. Zoo werd het'kind 10 jaar. Wij hebben
toen gefeest, gesproken enz. en gingen ver-
I der. Na het 10-jarig bestaan, we telden toen
I 2700 verzekerden, kwamen andere vraagstuk
ken de aandacht vragen. Eerst vestigde zich
S Dr. Paërl, tandarts, door een paar dagen per
week hier spreekuur te houden.
Tandarts Paërl, die op gebied van zieken-
fondshulp practische ervaring had. zocht
aanraking met het bestuur, en na enkele be-
sprekingen en na hier en daar eens ge-
informeerd te hebben, besloot het bestuur tot
tandheelkundige verstrekking over te gaan.
Dit ging ook al weer niet zoo maar Protes-
ten kwamen, doch het bestuur zette door. en
menig lid, die toen van oordeel was, dat
tandheelkundige hulp overbodig was, zou nu
misschien protesteeren, indien een voorstel
kwam, dit instituut op te heffen. Hadden wij
voordien haast geen tandheelkundige in de
gemeente, thans werken hier 6 tandartsen,
geheel of gedeeltelijk. Dit is ongetwijfeld de
groote verdienste van tandarts Paërl; door
zijn werken in onze organisatie, en door zijn
lezingen voor oudercommissies. en door de
gehouden tentoonstelling met de film voor
de oudere schooljeugd, heeft deze de tand
heelkunde populair gemaakt. De statistieken
toonen aan. dat onze leden in verhouding
tot andere fondsen, in ons land, het m-*3st
tandheelkundige hulp verlangen.
De stichting van het Antonius Ziekenhuis,
met haar'polikliniek, zoowel de polikliniek te
IJmuiden bracht voor onze leden ook een
belangrijke verbetering in de medische ver
zorging. Het reizen en trekken was door deze
stichting voor de leden opgehouden. De sa
menwerking met de directie van het zieken
huis is altijd 'buitengewoon goed. Ongetwij
feld is het bestuur de tolk van de honderden
leden wanneer zij bij deze gelegenheid na
mens hen, doktoren en verpleegsters, zoowel
hier als elders hun hartelijken dank voor de
genoten verzorging en verpleging overbren
gen.
Toen Dr. Bussemaker zich hier ter plaatse
vestigde, was het aantal leden zoo vermeer
derd. dat wij gaarne de gelegenheid te baat
namen .om dezen geneesheer aan ons fonds
te verbinden. Helaas na 1 1/2 jaar praktijk
vertrok Dr. Bussemaker naar Eindhoven, en
in zijn plaats kwam Dr. van Leusen. Het be
stuur betreurde het spoedige vertrek van Dr.
Bussemaker ten zeerste. In den zeer korten
tijd, dat deze hier praktijk had, was hij bij
velen een geliefd huisdokter geworden. Zijn
plaatsvervanger Dr. van Leusen behoeven
wij niet nader voor te stellen. Deze geniet
hier ter plaatse zeker wel een zoo goeden
naam. dat wij hem niet nader behoeven be
kend te maken.
Later heeft Dr. Boosman te Velsen zich
nog aan ons fonds verbonden, en het laatste
jaar Dr. Hekman, die zich te Santpoort had
gevestigd.
De samenwerking in het bestuur, en met de
doktoren is steeds .uitstekend. Onzerzijds
weten wij de wijze, waarop de doktoren onze
leden behandelen buitengewoon te waardee-
ren, terwijl de heeren doktoren, meermalen
het bewijs hebben gegeven, onzen organisato-
rischen arbeid te respecteeren.
Wat deed het Ziekenfonds?
Onwillekeurig komt de vraag naar voren, is
het werk dat wij in deze 20 jaar hebben ge
daan, goed geweest? Heeft dit werk sociale
beteekenis? Bij het beantwoorden van deze
vragen zullen de cijfers de bevestiging moeten
geven of ons werk al of niet goed is. Opge
richt met een 100-tal verzekerden, bedraagt
het aantal verzekerden nu 6000. De ontvang
sten in contributie waren in deze 20 jaar
546.061.01. Het aantal opgenomen patiënten
in de ziekenhuizen was 1713. Dit kostte in
totaal 127.891.72 aan ziekenhuisverpleging
Deze enkele cijfers bewijzen iets, en dit, dat
het door ons gedane werk goed is. Hoevelen
hebben, doordat zij lid van ons fonds waren
hun gezondheid behouden of teruggekregen.
Dit is niet te becijferen. Het is dan ook logisch
dat onze penningmeester-administrateur Van
Telgen, die van de oprichting af deze taak
op zijn schouders' heeft gehad, bij het door
bladeren van zijn boeken, om enkele cijfers te
rangschikken, met voldoening op dezen ge-
danen arbeid, welke in vrijen tijd gebeurde,
terugziet. Wij kunnen het ons zoo indenken
dat een gevoel van warme trots hem door
gloeit bij het zien van de cijfers, welke voor
hem een levende taal spreken. Maar dit moet
er bij, naast den enormen arbeid door hem
verricht, heeft zijn echtgenoote hem steeds
bijgestaan. Enkel het feit dat jaarlijks meer
dan 1000 maandkaarten, door hen terug be
taald worden, is op zichzelf al een belangrijk
werk, en altijd staan de heer en mevrouw Van
Telgen klaar om te helpen, wanneer dit noo-
dig is. Wij weten ook hier de tolk van be
stuur, doktoren en leden te zijn als wij den 1
heer Van Telgen bedanken voor de door hem I
in de 20 jaren volbrachte taak. De taak, heer
Van Telgen, 20 jaar geleden door U opgevat. I
is steeds in goede handen geweest. Uw eer
lijkheid en ijver is spreekwoordelijk in onze
kringen. Wij hopen dat u nog vele jaren,
deze arbeid mag doen. met dezelfde liefde en
toewijding als in de afgeloopen 20 jaar. Het
vertrouwen bezit u voor 100 pCt.
Het is niet doenlijk om allen, welke in
verband staan of hebben gestaan met het
Ziekenfonds Velseroord te noemen. Doch
een paar namen willen wij toch even memo-
reeren. En dat is Van der Corput. die van de
oprichting af tot zijn vertrek van hier 16 jaar
bestuurder is geweest, waarvan 15 jaar voor
zitter. Ook deze heeft steeds getoond groote
liefde voor het Ziekenfonds Velseroord te be
zitten, en wij weten als hij deze regels leest,
dat er veel in zijn herinnering zal opdoemen
uit de tijden, dat hij als voorzitter in onze
organisatie de leiding had. Naast den heer
Van der Corput, wenschen wij nog te noe
men onzen secretaris, den heer Gutteling.
Hoewel niet de oudste der bestuurders, heeft
deze ook getoond zijn plaats volkomen waar
dig te zijnl
Het fonds in crisistijd.
En nu, ja nu is 't crisis en de vraag rijst onwil
lekeurig: kunnen wij het volhouden? Het werk
voor 20 jaar met goeden wil,doch met
onzekere hand aangevat. Wij vragen slechts.
Wij weten h^t niet! Maar wat wij wel weten
is dit. De crisis duurt reeds vijf jaar. Vijf
jaar vechten wij reeds. De volksverarming
heeft haar nadeeligen invloed doen gelden,
Groei is er momenteel niet. Misschien een
zeer kleine achteruitgang. Maar toch hopen
wij op beter. Onze organisatie heeft zich fi
nancieel weten te handhaven. De lust om
door te zetten is bij het bestuur volop aan
wezig. De moeilijkheden die er zijn schatten
wij niet te licht, doch vreezen doen wij ze
niet. Den moed houden we er in. In de over
tuiging, dat de arbeid dien wij verrichten in
het belang der menschheid is, en dat al wat
in dit belang is, goed is. gaan wij verder,
overtuigd als wij zijn dat er betere dagen
zullen komen, dat eenmaal de zon de duister
nis zal verdringen ,en dat het goede het min
der goede zal doen verdwijnen. Dankbaar
voor het veie goede dat wij ondervonden van
vele gekenden en ongekenden die naast en
achter ons staan, van genoemden en onge-
noemden die met ons werken, begeesterd door
hetzelfde gevoel van menscuenplicht en liefde
als wij, hopen wij door te worstelen.
Moge dit overzicht, ieden en lezers u de
overtuiging schenken, dat het Ziekenfonds
„Velseroord" bij het 20-jarig bestaan terug
kan zien op een veld van gedanen arbeid,
welke arbeid is gedaan door doktoren, be
stuurders, oude zoowel als tegenwoordige,
boden, en allen d.ie medewerkten, uitsluitend
uit overwegingen, van menschelijke waarde.
Dan zullen wij, bestuurders hoewel geen feest
vierende, met den meesten ijver en goeden
wil blijven doorwerken, aan den groei en bloei
van het Ziekenfonds „Velseroord".
Opening der Tweede
Kruideniersbeurs.
Gi'oote belangstelling in het
Patronaatsgebouw.
De Tweede Kruideniersbeurs, die in het Pa
tronaatsgebouw wordt gehouden, heeft gis
teravond haar wel wat donkere poorten ge
opend.
Heeft de beurscommissie met opzet ver
zuimd bij den ingang van het gebouw een
flinke verlichting aan te brengen om des te
beter de fraai verlichte zaal uit te doen ko
men?
In de zaal heerschte al voordat de officieel e
opening plaats vond, een gezellige drukte. De
standhouders hadden met een vol verwach
ting kloppend hart hun posten betrokken, vele
jenoodigden gingen eens poolshoogte nemen,
maakten kennis of hernieuwden de kennis
met de aanwezige vertegenwoordigers van
hun leveranciers. Kortom er heerschte een
opgewekte stemming, waarbij de crisis geheel
op den achtergrond geraakte.
Op het podium speelde zich het officieele
gedeelte af, Daar waren aanwezig de heer J.
C. Dunnebier. loco-burgemeester, het hoofd
bestuur van de Enkabé, de heer H. H. Meyer
namens de Kamer van Koophandel, plaatse
lijke afdeelingen van de Enkabé. vertegen
woordigers van de afdeelingen Zaandam, Alk
maar, Krommenie en Ouderkerk a. d. Amstel,
bestuursleden van de Hanze, de Winkeliers-
en Handelsvereeniging „Wijkeroog" de heer
Homburg, voorzitter van de Middenstands-
Centrale enz.
De heer S. Bos, voorzitter van de Beurscom
missie sprak een woord van welkom, in de
eerste plaats tot den loco-burgemeester, den
heer Dunne-bier, wien de heer Bos dankte voor
zijn bereidwilligheid, de Tweede Velser Kruide
niersbeurs te willen openen; verder heette de
heer Bos den heer Meijer als vertegenwoor
diger van de Kamer van Koophandel welkom,
in wiens tegenwoordigheid spreker een bewijs
van belangstelling van genoemd lichaam zag.
als ook de aanwezige vertegenwoordigers van
andere vereenigingen en afdeelingen en de
standhouders.
Spreker bewonderde den moed dezer laat-
sten, aan deze Kruideniersbeurs deel te nemen
Sedert 1931, toen de eerste beurs gehouden
werd, is er veel veranderd, meende de heer
Bos. Ondanks de vele moeilijkheden, waaron
der de middenstand gebukt gaat, toonen ze
met hun deelneming aan deze tweede beurs
over een flinke dosis durf te beschikken. Hij
hoopte, dat zij van de winkeliers den noodi-
gen steun mogen ontvangen en dat zij met
vele orders naar huis mogen gaan. Ook de
pers kreeg van den heer Bos een vriendelijk
woord.
Hierna verzocht de heer Bos den heer Dun
nebier de beurs te willen openen
De heer Dunnebier zeide. toen hem het
verzoek bereikte, de beurs te openen, hij niet
lang geaarzeld had, deze uitnoodiging aan
te nemen. Wel deed hij dit met eenigen
schroom, omdat dit altijd in herinnering
brengt den man die drie jaar aan het hoofd
der gemeente heeft gestaan en die steeds
blijken heeft gegeven, met den middenstand
mee te leven. Maar het leven gaat door. Als
we letten op de tegenwoordige omstandighe
den, zoo vervolgde de heer Dunnebier, mag
een woord van hulde aan de organisatoren
van deze beurs, die bewezen hebben, wat een
drachtige samenwerking vermag, niet ont
houden worden. Het is zoo, dat door het ont
staan van den middenstand Nederland groot
is geworden en nu de tijden moeilijk zijn is
het te hopen dat de middenstand, die steeds
in het hoekje staat waar de slagen vallen, toch
het hoofd boven water houdt. Daarom
wenschte spreker dat de standhouders aan
het eind van de beurs met groote voldoening-
op hun arbeid terug mogen zien.
Hierna verklaarde de heer Dunnebier de
beurs voor geopend.
Na een woord van dank van den heer Bos
was het woord aan den heer H. H. Meijer, die
zeide in opdracht van de Kamer van Koop
handel hier aanwezig te zijn. De Kamer van
Koophandel, aldus spreker, stelt het op groo-
ten prijs, dat hier een kruideniersbeurs ge
houden wordt. In verband met een opmer
king van den heer Bos wees de heer Meijer
er op, dat de Kamer van Koophandel den
middenstand een goed hart toedraagt. Maai
de Kamer van Koophandel is niets meer dan
een adviseerend lichaam. Als de teekenen niet
bedriegen zal dit spoedig anders worden en
zullen de Kamers van Koophandel iets meer
te zeggen krijgen door de wet op de uitver-
koopen Namens de Kamer van Koophandel
sprak de heer Meijer den wensch uit, dat de
beurs mag slagen.
De heer J. P. Loendersloot bracht de
beste wenschen over van de Winkeliersver-
eeniging IJmuiden-Oost. Spreker was er er
kentelijk voor, dat ook nu de beurs weer in
ïJmuiden-Oost wordt gehouden. Het spe?t
hem dat de leden niet aan de winkelweek mee
konden doen maar hij hoopte een volgende
keer op hun medewerking te kunnen rekenen.
De heer Van der Linden, voorzitter van
de Enkabé hield daarna een uitvoerige rede,
waarin hij wees op de gevaren welke den mid
denstand van de zijde ran het grootbedrijf en
de coöperaties bedreigen,
Tenslotte werd nog het woord gevoerd na
mens de Velser Middenstands-Centrale dooi
den heer H. Homburg. die zeide uitdrukking
te willen geven aan wat. leeft in de Midden
stands-Centrale, waarin vele leden georgani
seerd zijn. Ook de heer Homburg schetste de
moeilijke tijden, waaronder de middenstand
gebukt gaat en hoopte, dat de deelnemers met
tevredenheid mogen terugzien op hun werk.
De heer Bos deelde nog mede. dat van de
Winkeliers-Vereeniging Groot IJmuiden een
telegram was ontvangen, waarin de beste wen
schen voor het slagen der beurs werden aan
geboden.
Er is bij de opening niet overdreven toen
gezegd werd, dat de standhouders zich vele
moeite hebben gegeven. De stands munten
alle uit door een goede verzorging en een
smaakvollen opbouw.
Tal van bekende grossiers en fabrikanten
zijn op de beurs vertegenwoordigd en allen
hebben hun beste beentje voorgezet Een be
zoek aan de beurs kunnen we dan ook een
ieder, aanbevelen.
Uit het jaarverslag der
IJmuider Vischhandel-
vereeniging.
Het vischvervoer per spoor.
Het vervoer van visch per spoor naar het
binnenland nam in het verslagjaar, vergele
ken bij het voorafgaande jaar, niet onbelang
rijk toe, aldus lezen we in het jaarverslag der
IJ. V. V.
Het valt te betreuren, dat het niet mogelijk
is, gegevens te verzamelen omtrent het vea--
voer per visch- en vrachtauto, waardoor een
zuivere basis tot vaststelling van de afneming
van visch door het binnenland ontbreekt.
Nochtans zijn wij van oordeel, dat het
vischverbruik in ons land zich in gunstigen
zin blijft ontwikkelen. Dit vindt mede zijn
oorzaak in de omstandigheid dat verschillen
de handelaren zich door de invoerbelemme
ringen in het buitenland genoodzaakt hebben
gezien hun arbeidsterrein geheel of ten deele
naar ons land te verplaatsen.
De hooge crisisheffingen op boter en bak
olie werken echter zeer belemmerend voor het
vischverbruik.
Uiteraard heeft de export naar het buiten
land in onze markt steeds een sterk overheer-
schende positie ingenomen, doch door de ge
wijzigde economische omstandigheden zal het
streven er meer en meer naar gericht moeten
zijn, het vischverbruik in eigen land op te
voeren. Dit wil niet zeggen, dat de handel dit
terrein tot dusver min of meer zou hebben
veronachtzaamd, integendeel, waar mogelijk
heeft deze tak van handel steeds een groote
activiteit ontwikkeld. Opgemerkt moet echter
worden, dat slechts dan een grooter vischver
bruik in ons land kan worden verkregen, in
dien maatregelen worden getroffen, die lei
den tot een meer regelmatigen aanvoer door
trawlers en trawlloggers. Ook zal onze vloot
zich meer dan tot dusver moeten toeleggen op
aanvoer van de door het binnenland gevraag
de vischsoorten, terwijl al het mogelijke zal
moeten worden gedaan om, evenals voorheen,
van IJmuiden een kwaliteitsmarkt te maken.
De vrijv eenvoudige wijze waarop o.a. een
winkelier en venter tot den afslag worden toe
gelaten is naar onze meening niet in het be
lang van het visscher ij bedrijf in het algemeen,
noch bevorderlijk voor een toeneming van het
vischverbruik in het bijzonder.
In aanmerking genomen, dat het vischver
bruik in ons land per hoofd per jaar op circa1
3 K.G. is te stellen,, tegenover Duitschland
9 K.G. en Engeland zelfs 20 K.G. per jaax*,
meenen wij niet onbescheiden te zijn wanneer
wij opmerken, dat er t.a.v. den vischafzet in
ons land nog wel het een en ander te doen is.
Reeds bij een verbruik van 7 1/2 K.G. per
hoofd per jaar in ons land zou het Ncderland-
sche visscherij- en v is chh a n del be d r ij f volko
men uit de moeilijkheden zijn. Aan de vraag
naar het verbruik in Duitschland van 9 K.G.
zou onze geheele vloot zelfs niet meer kunnen
voldoen.
Wij hopen en vertrouwen derhalve, dat de
kwestie van den afzet van visch in ons land
de bijzondere aandacht, mag hebben van de
Nederlandsche Visscherijcentrale.
Ten slotte zou het warme aanbeveling ver
dienen, indien de uit het reederij-, haring- en
vischhandelbedrijf in 1933 ontstane Com
missie tot bevordering van het vischgebruik
in Nederland financiëel en moreel op krach
tige wijze door onze Regeering werd gesteund.
Verkiezingsactie S. D. A. P.
Druk bezochte vergadering in
„Het Wapen van Velsen".
Gisteravond heeft de heer M. A. Reinalda,
van Haarlem, in een druk bezochte vergade
ring in „Het Wapen van Velsen" gesproken
over het onderwerp: „Naar het socialisme". De
vergadering werd geopend door den heer Hen
nink. Na een woord van welkom sprak de
heer Hennink zijn blijdschap uit over het feit,
dat trots er meer politieke vergaderingen wor
den gehouden, er toch zulk een enorme be
langstelling voor deze vergadering is.
Alvorens de heer Reinalda het woord kreeg,
declameerde Jan Lemaire fragmenten uit „Het
Leven van soldaat Zweik".
Rede van den heer Reinalda.
De heer Reinalda begon zijn rede met er
op te wijzen, dat ver boven den verkiezing-
strijd zooals de S.D.A.P. die zal voeren, veel
hooger ligt de strijd voor het socialisme. De
verkiezing van 17 April is hierbij slechts een
graadmeter. Velen zien nu reeds uit naar 17
April, om dan te kunnen zien, hoe het met
dien_ graadmeter staat. Er zijn er velen die
als doktoren den graadmeter zullen bezien,
maar ook vele kwakzalvers zijn er. die zich
voordoen alsof zij de kwalen van de samen
leving kunnen genezen. Er rust een groote
verantwoordelijkheid op het volk als het
straks zijn stem gaat uitbrengen. Men moet.
zeide spreker, zich bewust zijn dat men 17
April krijgt die regeering die men zich. even
als twee jaar geleden is gebleken, kiest. Daar
om dient men er rekening mee te houden, die
menschen te kiezen die er op uit zijn, om het
volk uit de ellende van de crisis te helpen.
Spreker wil gaarne erkennen dat ook tal van
kapitalisten verlies hebben geleden tengevol
ge van de crisis, maar het zwaarst drukt de
crisis op den arbeider. Daarom dient men zich
wel bewust te zijn, op wien men bij de a.s. ver
kiezingen zijn stem uitbrengt en geen acht te
geven op wat den arbeiders dikwijls door som
mige politieke kwakzalvers wordt verkondigd.
Spreker stond stil bij de economische crisis,
waarbij maar steeds weer naar voren wordt
gebracht „aanpassen" en den naar beneden.
De arbeiders, aldus spreker, zijn zich be
wust, dat het socialisme alleen hen kan redden
uit de moeilijkheden waarin zij voortleven.
Daarom ligt hooger dan de verkiezing van de
staten het werk van het socialisme.
Vervolgens behandelde spreker de houding
der politieke doktoren en kwakzalvers. Spre
kende over de Nat. Soc. Beweging zeide de
heer Reinalda, niet te gelooven, dat een volk
dat vier eeuwen voor zijn vrijheid heeft ge
streden, op een lijn gebracht kan worden met
een volk, dat misschien 100 jaar ten achter
is bij de Hollanders. Tegen een volk, dat als
het onze zoo voor zijn vrijheid heeft gestre
den dat cultureel zoo hoog staat, loopt een
kwakzalver als de N.S.B. zich kapot. Vervol
gens besprak de heer Reinalda de Commu
nisten als een politieke kwakzalverij. Het mag
in een land als Rusland, dat eeuwen onder
het Czarendom heeft moeten bukken, zich als
een macht doen gelden, ook deze macht die
zich ook als een geweldige dictatuur doet ken
nen, wijzen wij af. Terug komende op de ver
kiezingen der staten waarbij de N.SB, en de
Cummunisten straks zullen verschijnen, be
sprak de heer Reinalda het werk van dit
lichaam, waarbij hij naar voren bracht, dat
het werk van de Staten geheel anders is dan
dit in vroegere jaren het geval was. In de
Staten van N.-Holland zijn 26 zetels van de 77
doof de S.D.A.P. bezet en het is d<> tauic der
kiezers, deze niet te doen dalen, maar te hei
pen dat meer zetels door de S.D.A P. ingeno
men kunnen worden. De heer Reinalda memo
reerde, wat in 28 jaren, sinds de eerste
S.D.A.P.'er. de heer Wibaut, als Statenlid
zitting nam. de S.D.A.P. gedaan heeft. Nu zal
het aan u zijn, aldus spreker, om op 17 April
te zorgen dat de S.D.A.P., die altijd vooraan
staat in den strijd voor do gemeenschapsbelan
gen, bij de Statenverkiezing goed naar voren
komt. Dit is de taak der arbeiders, waarbij de
vrouwen vooral niet mogen achterblijven. Met
een opwekkend woord, zich vast aaneen te
sluiten, eindigde de heer Reinalda zijn met
aandacht gevolgd betoog.
Van de gelegenheid tot het stellen van vra
gen werd door den heer J. van Woensel ge
bruik gemaakt. Deze beklaagde zich er over
dat er geen gelegenheid tot debat was, zoodat
hij zich tevreden moest stellen met het rich
ten van een paar vragen tot den spreker. Deze
vragen hielden verband met hetgeen door
spreker was gezegd omtrent Rusland. De heer
van Woensel evenals eenige aanwezigen werd
door den heer Reinalda uitvoerig beantwoord.
Nadat de heer Lemaire nog eenmaal was
opgetreden, werd de vergadering door den heer
Hennink gesloten.
