flaar Denemarken en Zweden
door de lucht.
De goede Fokker-machines.
Laaland uit de lucht gezien.
's Morgens 9 uur uit Amsterdam, half één
on Zweedschen bodem. De wereld is weer klein
höor Het gaat haast t e snel. Gelukkig doen
veer over Hamburg nog een half uurtje lan-
eer over! En een mooi traject ook. Wij begin
nen met dwars over Amsterdam heen te vlie
gen wat wij gewoonlijk niet doen. Over de
Nieuwe Meer, Rijksmuseum, Munttoren, Cen
traal Station, het Y, altijd aardig toch het
vliegen over een stad, die je goed kent. En
dan zilvert de Zuiderzee reeds onder ons. De
knusse huisjes van Durgerdain staan nog in
lange rij langs den dijk, Pampus ligt op zijn
plaats. Marken ziet heiïg, maar we naderen
ook de 2000 meter alweer. Een beetje buiïge
wind en dan is het boven vaak rustiger; zoo
zien we als door een blauw waas Marken en
ürk. en Schokland, eigenlijk de heele kom
van de Zuiderzee. Wij vliegen over den IJsel-
mond en zien hoe het Zwarte Water inder
daad een groote pluim zwart-water uitstort
In het bruin-grijs-troebele IJselmeer. Wij vlie
gen weer wat lager, het is boven ook niets ge
daan. Een aardig traject langs de Overijsel-
sche Vech';. Overal breede groene weilanden
met mooie, door boomen omgeven dorpen.
Heel in de verte glinstert de Beulakker wijde
aan dén horizont, waar de aalscholvers een
veilig toevluchtsoord vinden, en dan komen
wij langs een der merkwaardigste brokjes Ne
derland. Met recht op zijn smalst hier! Tus
schen Zwolle en Meppel liggen daar Staphorst
en Rouveen, beide in lang lint langs den
grooten straatweg gebouwd. Maar ook hier
vermeerdert de bevolking, dus moest vaak de
langs den weg gelegen strook in tweeën ge
deeld. Elke boerderij moest zijn uitgang naai
den weg hebben, naar achter toe, het veld in,
was ruimte genoeg. En zoo ontstonden daar
telkens weer onderverdeeld op dezelfde wijze,
die merkwaardige bezittingen van zes meter
breed en zes Kilometer lang. Weet daarbij, dat
elk rechtgeaard Staphorstenaar om zijn buur
man te plagen aan de Noordgrens van zijn
terrein een rij hoopopgaande wilgenboomen
onderhoudt, dan begrijpt ge meteen dat Stap
horst en Rouveen uit de lucht gezien een zeer
merkwaardigen indruk maken. Dan volgen de
bruine vlakten van Drente, die ongemerkt in
Duitsehland overgaan. Bij de grens wordt mijn
camera weer geconfiskeerd. De Eems was an
ders wel aardig geweest, maar verder is er niet
veel wat de aandacht trekt, behalve als wij
Hamburg naderen. Dat is een verrassend mooi
gezicht. De breede rivier omgeven door uitge
strekte parken vol aardige huizen; op de ri
vier een echte havenstad-drukte, rechts de
havens zelve, de dokken en de mooie groote
kerktorens, waaraan Hamburg zoo rijk is. Te
kort. glijden we boven dit prachtig panorama,
wel heel laag er over. Even later zie ik vlak
onder meeen leeuw, die op 't punt staat
naar ons op te springen, een steenbok rent
omlaag van een hoog rotspunt en een rij fla
mingo's legt een knoop in hun lange halzen
om ons na te staren. O ja, Hagenbeek woont
vlak bij Hamburg. Goed idee. Even gaan kij
ken. En dat ging best. Van Fühlsbüttel, het
Hamburgervliegveld brengt de tram er je zóó,
maar eerst wachtte een ander puzzle. Logies
voor den nacht. Alsterhof, 650 bedden. Geen
kamer vrij. Bristol hotel 500 bedden alles be
zet en zoo nog een paar. Wat is er hier toch
te doen? Komt de Führer de haven inspectee-
ren of zoo? Mijnheer, weet U dat niet? Boks
wedstrijd tusschen Schmeling en Neusel. En
daarvoor was in heel Hamburg geen bed meer
te vinden! Ik wou dat ik ook zoo beroemd was.
Maar ik word toch eigenlijk liever niet zoo
in 't publiek op mijn gezicht geslagen! Ook
alweer waar. En het was rustig in Hagen-
beck's beroemd dierenpark dien middag. En
ik vond wel een bed, al was het dan op het
vliegveld, waar voor gestrande vliegers altijd
6en onderdak te vinden is.
Den volgenden morgen verder. Net één
plaatsje in het vliegtuig want het is een ver
bazend drukke lijn naar het Noorden en als
er straks een behoorlijk vliegveld komt bij
Stockholm zal het nóg wel beter worden. Nu
Moet ge daar nog met den trein van Oslo naar
Stockholm en daar zorgen Finnen en Russen
aan weer voor doorverbinding met Oost-
Europa. En het is ook alweer een heel interes
sant traject dat wij gaan vliegen. De Kieler
uocht, de uitloopers van kleine en groote Belt;
ïalster. Zeeland, wat al niet een bekende
namen om van Kopenhagen en de Sont nog
niet eens te spreken. Het begint ook al goed.
wrst weer mooi Hamburg aan de prachtige
5v}er. dan de grazige vlakten van Sleeswijk-
üoistem, en daarin de Plöper See, waar de
pMMchap der zoetwater diertjes na Leeuwen
uoek haar belangrijkste beoefenaars vond.
uan komt al spoedig de kust in zicht. Olden-
2JJ &hjdt onder ons door, dan het voor de
feleSen Fehmam en daar wenkt de
^weedsche piloot van S.E.A.C.Z. mij reeds naar
h! e en biedt mij de plaats van den 2en
owtuurder aan, waar ik mij graag met Con-
1 en Agfamovex installeer.
.^St voor ons en begint met een
s zeiiig duinrijtje dat zich ver naar het Oos-
iwj? 2,ee verliest. Daar achter ligt rijk
fo™* Vlak- keurig bebouwd, mooie
en hiT een vierkant gebouwde boerderijen
- öS en daar vooral bij de haven plaatse^
wat dennebosch. Een land van boter, melk,
kaas en eieren, net als het onze. Telkens
breede waterstroomen, net als in Zeeland en
éindelijk het keurige vliegveld met flink sta
tionsgebouw in Kopenhagen. Maar voor even:
dan wippen wij in 20 minuten over de Sont en
constateeren, dat Malmö een wereldstad is en
dat ze in het vliegveldrestaurant (twee tafel
tjes onder een dak van wilde wingerd) heer
lijke paddestoelommelet bakken.
En dan gaat het terug over de Sont, weer
over zee en land en land en zee in steeds
schilderachtige wisseling, tot wij zachtkens
worden neergezet in Hamburg.
Daar zou het een paar weken later anders
gaan. Toen hing er lichte mist op het veld.
In de bocht, dus met een snelheid van een
honderdtal kilometers per uur raakte een
vleugel van de S.E.A.C.Z. den grond. De hou
ten vleugel van de driemotorige Fokker ver
splinterde, door den slag brak het landings
gestel en met een groote snelheid schoof het
vliegtpiglichaam. de cabine over het natte
gras. Toen het wrak bleef liggenging de
deur open enstapten de passagiers slechts
licht gewond uit. Het gelascht stalen geraam
te van de cabine had den geweldigen smak
doorstaan en de passagiers voor erger bewaard.
Ja, Fokker weet wat hij doet en ik weet waar
om ik liefst per Fokker reis.
Ik kwam veilig weer in Amsterdam, hoe kan
het ook anders. Alleen twee dagen te laat. Dat-
kon ook niet anders, want de dienst Hamburg
en terug is bijna altijd vol. Dat is 't gevaar
van zoo eens mee mogen rijden, dat je op de
gekste plaatsen blijft hangen. Maar ik ga nóg
eens.
Dr. W. G. N. VAN DER SLEEN.
De tentoonstelling „Flora".
NU HET BLOEMENPALEIS
GESLOTEN IS.
Het tijdelijk gesloten zijn (tot Vrijdag 12
uur) van het Bloemenpaleis op het terrein
der groote bloemententoonstelling Flora te
Heemstede behoeft geen reden te zijn om
geruchten te gelooven, alsof dan ook de ten
toonstelling zelf gesloten is.
Voor een sluiting zou trouwens geen en
kele reden zijn omdat de 20 H.A. terrein zoo
veel te genieten geven en zooveel bijzondere
bekoorlijke plekjes opleveren, dat aan den
bezoeker ontnomen zou worden de rustige
bezichtiging van alles wat de ruim 300 in
zenders op dit uitgestrekte gebied hebben
tot stand gebracht.
De avondverlichting is op zichzelf een be
zienswaardigheid en een verblijf op het
groote terrein van den tulpenhof met het
verlichte warenhuis dat dezer dagen in vol
len bloei staat, zal het tijdelijk gemis van de
bloemen in het gebouw doen vergeten.
Een zitje in de café's en restaurants geeft
een prachtig uitzicht op den verlichten Tul
penhof.
Het nu toch zeker komende lenteweer zal
van deze dagen van spannende afwachting
van wat Flora Drie gaat brengen een reeks
van genotvolle dagen maken. Dagen die niet
terugkomen
Jhr. Mr. D. J. de Geer laakt
S.D.A.P. en N.S.B.
f,Critiek zonder
verantwoordelijkheid"
Haarlem Maandag.
In zijn rede over Beginseltrouw, die
de oud-minister van financiën voor
de Christelijk Historische Unie in het
gebouw van den Protestantenbond
heeft gehouden, besprak hij de hou
ding van de S. D. A. P. en der N. S. B,
waarna hij in acht punten de regee-
ringstaak samenvatte.
In tijden van nood schijnt het moeilijker
trouw te zijn aan de beginselen dan voor
heen". aldus de oud-minister en leider
der Christelijk Historische Unie. Daarbij
komt dat er groepen zijn die van den nood
der tijden misbruik maken. Dat zijn die
groepen, die zelf geen verantwoording heb.
ben te dragen en makkelijk de houding der
verantwoordelijke partijen kunnen afbreken.
Deze manier van doen vinden we bij de S.
D. A, P. en de N. S, B. Strijdt de eerste
partij nog voor een bepaalde groep der be
volking, de tweede zegt voor alle groepen der
bevolking te kunnen zijn en bij haar vin
den wij bovendien nog een tegenstrijdigheid
in de beloften onderling!
De N.S.B. dan belooft: een betere defensie
(iets waarvoor vele Nederlanders zijn te
vinden ofschoon de minister van defensie
van meening is dat onze verdedigingsmidde
len voldoende zijn). Ten tweede belooft de
N.S.B. meer ouderdomsverzekering, (wat op
zich zelf een zeer lofwaardig streven is, als
het uitgevoerd kan worden) en ten derde wil
zij openbare werken laten uitvoeren ter be
strijding der werkloosheid (hetgeen onze re
geering reeds doet). Dit alles brengt ver
hooging van staatsuitgaven mee, waarmee
men zich, aldus de spreker, eventueel zou
kunnen vereenigen.
Maarde N.S.B. belooft de belastin
gen te zullen verlagen en dan vraagt men
zich af: waar moet dan het geld vandaan
komen? Ook hiervoor is een oplossing te
vinden: leeningen aangaan en de lasten op
den kapitaal dienst brengen. Echter zegt de
N.S.B. dat leeningen uit den booze zijn, om
dat de staat zich dan afhankelijk zou maken
van het groot kapitaal. Sterker nog: de N.
S. B. wil de bestaande leeningen aflossen
bovendien!
Nu rijst werkelijk de vraag: wat is de be
doeling nu van personen die al deze tegen
strijdigheden opdisschen, met beloften komen
die elkander niet dekken?
En andere leuze der N.S.B. is die der na
tionale eenheid. Jhr. De Geer stelde voorop
dat dit kostelijke bezit door den nood waarin
ook ons land is komen te verkeeren. hechter
is dan ooit. Een overtuigend voorbeeld i;
ons nationale kabinet zelf, waarin personen
van verschillende richting zitting hebben,
louter en alleen ter wille van het land. En de
N.S.B. die onze nationale eenheid verstoort,
waarin zij slechts door de communisten even
kan worden overtroffen, scheldt op dit na
tionale kabinet en verwijt den ministers da(
zij met elkander regeeren!
Het geheele optreden der N, S. B. heeft
haar in tegenstelling tot eigen beweringen
tot een politieke partij gestempeld, zooal®
er reeds zooveel zijn. Doch deze nieuwe partij
voert de onverdraagzaamheid en gebrek aan
waardeering van anderen ten top. De juiste
opvatting van het partijwezen (uitwisseling
der goede gedachten en de bestrijding van
elkanders verkeerde opvattingen) komen bij
haar nimmer tot uiting.
Dat de N.S.B. een zuiver politiek karakter
heeft, bewijst het feit dat zij geen enkel
middel zal ontzien, noch verdachtmakingen
noch concrete zaken, als bewezen is door de
schending van het briefgeheim. Het blad
van de N.S.B. praat deze schending en de
-publicatie goed -door te zeggen dat het al
gemeen belang zulks vorderde en dat dit
uitgaat boven dat van een paar perso.
nen.
Jhr. de Geer noemde dit een tyoisch voor
beeld van de gevaarlijke nationaal-socialis-
tische mentaliteit. Immers is elke partij de
vaste overtuiging toegedaan het algemeen
belang te dienen. Komt men echter eens
zoover dat men derhalve begrippen als fat
soen, eer, rechtvaardigheid en andere over
boord gooit, en zoo het algemeen belang tot
partijbelang degradeert, dan moet men on
middellijk denken aan 't spreekwoord: ,,Het
doel heiligt de middelen". De geschiedenis
kent van deze verderfelijke geestesgani
voorbeelden te over, alleenmen moet
enkele eeuwen teruggaan. De guillotine tij
dens de Fransche revolutie was ook „alge-
meen belang". Komt men in het land dat de
bakermat is van het nationaal-socialisme
(Duitsehland) dan ontmoet men praktijken
als sluipmoord in het algemeen belang"
(30 Juni 1934) en gevallen-Jacob!
De S.D.A.P. verweet de oud-minister de
afbrekende critiek op de regeering, terwijl
de partij zelf geen verantwoordelijkheid
draagt. De S.D.A.P. zegt dat de koopkracht
van het volk vermindert, doordat de
geering personeel laat afvloeien en de loonen
verlaagt. Dit is juist, aldus de spreker, doch
in de particuliere bedrijven is het zelfde 't
geval. Het is de fout van de S.D.A.P. het
onvermijdelijke aan de regeering te verwijten
die tenslotte door haar daden niets anders
doet dan de verminderde koopkracht van
De nieuwste film van Greta Garbo „The Painted Veil" schijnt weer een
wereldsucces te zijn. Garbo speelt daarin de rol van verpleegster, die een
Chineesch kind moet verzorgen. Haar tegenspeler is Herbert Marshall
als dokter.
het geheele volk. die ontstaan is door ver
schillende (internationale) oorzaken, in haar
organen tot werkelijkheid te brengen, gelijk
de particuliere bedrijven doen. Jhr. De Geer
was ervan overtuigd dat de S.D.A.P. zelf niet
anders zou kunnen doen waarbij hij voor
beelden noemde van gelijke socialistische
maatregelen in verschillende kantons van
Zwitserland.
Het is in dezen tijd noodig zich niet in
den afgrond te storten, het evenwicht en de
bezinning te bewaren, zelfdiscipline te heb.
-ben evenals verantwoordelijkheidsbesef en
te waardeer en wat ons nog is overgebleven
vooral op geestelijk gebied. Wij moeten de
regeering steunen, ook door goede critiek,
en ons onthouden de goede motieven die
onze regeering bewegen, in twijfel te trek
ken.
De acht punten die in hoofdzaak de
taak der regeering uitmaken, formuleerde
Jhr. De Geer als volgt:
1. De ruilhandel, die door autarkie in hel
buitenland is ontwricht, in goede banen te
leiden, hetgeen een nieuw terrein van re-
geeringszorg is geworden.
2. De binnenlan&sche afzet te bevorde
ren.
3. Rechtstreeksche steun te verleenen aan
bedrijven, vooral aan de landbouw, daar
langen tijd braak liggen van den grond een
vérstrekkend en funesten invloed zou heb
ben.
4. De gevolgen der werkloosheid te ver
zachten door werkverruiming (die naar de
meening van den spreker nog te langzaam
gaat), eenerzijds, en steunmaatregelen an
derzijds.
5. Bezuiniging op staatsbedrijven. (Het be-
zuinigingsontwerp is binnen eenigp dagen te
wachten. Bezuiniging is vooral tegenwoordig
zeer moeilijk, daar dit vaak direct weer
werkloosheid schept).
6. Gezagshandhaving, de eerste taak van
elke regeering. (Sommigen zouden een nog
krachtiger bestrijding willen zien van het
communisme: de regeering heeft bij de aan
staande grondwetswijziging, die op komst is.
overweging van dit punt toegezegd. Krach
tiger optreden tegen oproerige buitenlanders
is eveneens zeer gewenscht. In dit verband
noemde de heer De Geer weer het geval
Jacobs)
7. Het handhaven van het vertrouwen in
de munt. (Dit is wat anders dan de over
weging van het al of niet aanvaarden van
devaluatie, waarvan Jhr. De Geer geen voor
stander is. Devaluatie immers beteekent een
met verstand ingevoerde verlaging van de
muntwaarde. Het andere kweekt een paniek
stemming).
8. Bevorderen van de internationale toena
dering. zoowel politiek als economisch. (Het
werk van den Volkenbond schijnt den laat-
sten tijd, in tegenstelling tot vroeger min
der effect te hebben. Toch kunnen vooral
de kleine staten naar de meening van den
spreker veel invloed hebben en hij prees onzen
tegenwoordigen minister van buitenlandsche
zaken, Jhr. Mr. A. C. D. de Graeff, die z.i.
alles zal doen. wat hem mogelijk is).
Over de Koninklijke macht en het vor
stenhuis zei de spreker tenslotte nog dat w>i
ervoor hebben te waken dat wij niet den zelf
den weg opgaan als Italië en Duitsehland
Na zijn rede beantwoordde de spreker
eenige vragen, waarvan er eenige waren van
de zijde der N.S.B. De belangrijkste waren d'
betreffende het ambtenarenverbod, uit,ge
vaardigd door het nationale kabinet en een
betreffende de schending van 't briefgeheim
waarin de vragensteller vroeg of naar de
meening van den oud-minister'deze brief niet
4e corruptie van het. politieke stelsel duide
lijk tot uiting bracht en of Jhr. De Geer
zooveel sympathie had voor de liberalen dat
hij het noodig vond hen te verdedigen en
waarom hii dacht dat de N.S.B den inhoud
had gepubliceerd alleen om er winst uit te
slaan.
Over het ambtenarenverbod zei de heer
De Geer, dat hij het in principe niet geheel
met dit verbod eens is, ofschoon bij de N.
S. B. zich de bijzondere kwestie voordoet
van een weerbaarheid bij een politieke partij
Ook dat herinnert aan eeuwenoude toestan
den. toen de burgers in den staat eigenmach
tig zich gingen bewapenen en waarvan kort
geleden Oostenrijk en Duitsehland nog de
droevige gevolgen hebben getoond. Vaak
heeft hij zich afgevraagd: „Zouden het nu
geen fratsen zijn om zich een air te geven?"
Zoo neen, dan.zie bovenstaand. Zoo ja.
waarom dan niet direct afgeschaft! (Ap
plaus)
Over den brief zei de spreker tenslotte
nog dat uit het blad der N.S.B. blijkt dat
het om politieke winst was te doen, onder
de dekmantel van algemeen belang en over-
de beide andere vragen zei hii met stemver
heffing dat hier nu duidelijk het verschil in
mentaliteit tusschen den N.SB.'er en hem
tot uiting kwam: de eerste voelt als N.S.B.'er
en Jhr. De Geer voelde als Nederlander wien
het ten harte gaat, als in Nederland het
publieke leven zoo bedorven wordt als dooi
de schending met den brief is geschied, af
gezien of het liberalen of anderen betreft!
(Applaus).
DINSDAG 9 APRIL 1935
Non-stopvlucht om de wereld.
Plan van Clyde Pangborn.
NEW YORK. 8 April (V.D.) De Amerikaan-
sche aviateur Clyde Pangborn, de eerste vlie
ger die een non-stopvlucht maakte tusschen
Japan en de Ver, Staten, heeft gisteren mede
gedeeld, dat hij voornemens is van San Diego
in Californië uit een non-stopvlucht rondom
de wereld te maken in 4 12 dag. waarbij hij
in de lucht benzine en olie wil bijvullen. Hij
zal worden vergezeld door den vlieger Ben
nett Griffin en zij hoopen den tochi om de
wereld te kunnen maken zonder tusschen-
landingen.
aan het woord....
Voor den Inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken geplaatst of niet
geplaatst wordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Eere wien eere toekomt.
Geachte redactie.
Mij werd Uw blad van Vrijdagavond 5 April
toegezonden, waarin het verslag vermeld stond
van de jaarvergadering van de leden van het
Ned. Roode Kruis, aid. IJmuiden-Velsen.
In die vergadering werden besproken de re
sultaten van den Bloedtransfusiedienst ei
werden tevens de Landsterner medailles uit
gereikt aan de dames en heeren welke geheel
belangeloos hun bloed beschikbaar stelden
om anderen het leven te redden.
Het eeresaluut dat de voorzitter hun bracht
is dan ook wel op zijn plaats. Verder vermeldde
dit verslag dat het ledenaantal iets terug liep,
doch dank zij de medewerking van eenige da
mes is het gelukt 'n aantal nieuwe leden te
verkrijgen zoo dat het verlies in leden eenigs-
zins werd gecompenseerd. Wat steekt dit toch
af bij de afd. Beverwijk. Daar tappen eenige
bestuursleden het bloed van -het Roode Kruis
Ziekenhuis af.
Er is 'n tekort van p.l.m. f 1300.
Melden zich nieuwe leden aan dan wordt er
een politie-onderzoek gedaan en zij hooren er
niets meer van, dus worden niet aangenomen.
Hoe zit dit toch?
JAC. TOLH SR.
Bestuurslid van het Comité tot
behartiging van de belangen van
het Roode Kruis Ziekenhuis te
Beverwijk.
PIET SOER f
Persoonlijke herinneringen.
't Was nog vrijwel donker op het vlieg
veld van Medan, toen piloot Moll (die toen
nog niet kon droomen van zijn latere Mel-
bourne-triomphen) zijn machine, de P. K.
A. F. C. in beweging zette en mij, als eenige
passagier, zou overtaxiën naar het vliegveld,
van Alorstar, op het schiereiland Malakka,
teneinde daar over te stappen in den
„grooten" vogel naar huis toe. De „kist"
deed het voortreffelijk. En weinige uren later
zaten we bij elkander op de geïmproviseerde
luie stoelen, temidden van de rijstvelden en
aangegaapt door de bewoners uit de on
middellijke omgeving, op Alorstar's vliegveld.
Wij probeerden de koffie-van-het-lan-d te
nuttigen. Dat mislukte volkomen. Wij damp
ten ons sigaretje en tuurden ins Blaue
hinein. Daar komt-ie? Daar komt-ie? Moll's
geoefende oog had 'm al gezien. Tien mi
nuten later stond de Havik op den grond.
De laatste die uitsteeg was Piet Soer.
„Hallo, U bent onze tweede passagier, naar
Holland?"
Daar stond hij, de goedgevulde, guitige
Drentenaar. De witte uniform-pet met het
K.fi.M.-distinctief boven de vriendelijke oogen.
de mouwen van het witte hemd omhoogge
slagen, daaronder de flanellen broek, alles
even onberispelijk. De glundere lach om den
breeden mond. de ietwat zwaren gang, het
stereotype sigaretje, de duim van den rech
terhand omhoog; is alles. O.K.? Zoo zie ik
Soer voor me, zoo zal ik hem voor mij blij
ven zien. Daar stond hij naast den tweeden
piloot Kooper. naast v. Beukering en Stolk.
In de tropische zon leverde de benzinepomp
aan de Havik de noodige brandstof. Binnen
twintig minuten lag Malakka achter ons. Wij
waren op weg naar Bangkok, op weg naar
huis.
In mijn ..28.000 K.M. door de lucht" heb ik
mijn terugtocht per Havik uit onze Oost uit
voerig beschreven. Alle herinneringen zijn
vandaag weer door mijn hoofd gevlogen. Al
leen stond onze gezagvoerder Soer nog meer
in het middelpunt dan in die dagen. In
Bangkok ver-draaide hij meerdere honderden
meter film. Het kleine stuk. hetwelk ten
slotte lukte, hebben hij en ik in onze eigen
Indië-film opgenomen en meer dan honderd
en-tien maal heb ik bij mijn lezingen on
geveer gezegd: „daar loopen wij zelf. bij de
bekende pagodes van ..Bangkok" Zoo trok
ken we van Siam naar het huis van cap
tain Allen, in Calcutta. Ook daar was Soer
weer ons aller leidsman. Daar konden wij
Ir. Egeter, mijn medepassagier en ik
genieten van een schilderijtje: Soer achter
het muggengaas in bed. Diepe bewondering
hadden wij voor de kleurschakeeringen op
zijn pyjama. En dat onder die omstandig
heden een vreedzame aanval op dat geheel
niet achterwege kon blijven, spreekt van zelf.
Maar het plotselinge ontwaken maakte Soer
niet boos. Hij glimlachte. Het waren slechts
zijn beide passagiers, die hem geplaagd had
den! En -van Calcutta naar Jodpoer. in de
rieten fauteuils voor het hotel, met een
Smirnoff-cocktail en kolonies boomratten.
Of moeten wij nog eens even herdenken al
die malle strapatsen, die men met ons op
het vliegveld van Karachi uithaalde. Het
controleeren onzer polsen, het bekloppen van
ons hart. Dj ask doemt voor mij op. De Per
zische Golf, Soer in zwembroek op het strand
of Soer met de jeugdige kanariepietjes van
de Penfolds. De Syrische woestijn, het fort
Rutbah Wells, waar we tezamen logeerden,
waar een beeld in mijn film nog doet zien,
hoe Soer staat temidden der bedelende kin
dertjes van de nomadenvolken. En tusschen
Dinsdagmorgen vroeg en Woensdagavond
half negen vlogen we Van Rutbah Wells naar
huis, 5200 K.M. B-oven Amstelveen wuifde
zijn dochtertje hem toe. Vader kwam thuis.
Enkele weken na mijn reis heb ik Soer's
vrou een bescheiden herinnering gebracht
aan de dagen van Medan naar Schiphol,
Er ontstond een vriendschap van huls tot
huis. Herhaaldelijk mochten wij in Haarlem
de Soer's ontvangen. In Amstelveen bewon
derden wij zijn tropheeën. Oudejaarsavond
spraken wij nog over zijn Pelikaantocht. Met
voldoening kon hij de aanteekeningen nog
eens doorlezen van deze glorieuze dagen ge
maakt. Zondag a.s. zouden wij met hem en
zijn vrouw de Flora bezoeken, Zaterdag 6
April trof hem het noodlot. De weersom
standigheden zijn hem en de zijnen over
vallen. Velen zijn weder in rouw gedompeld.
De K.L.M. verloor een harer meest bekwame
gezagvoerders. Op al die tusschenstations der
wereldberoemde Indië-route zal men hem
missen.
De slag is hevig. Het leven gaat verder. Het
luchtverkeer vraagt geen oponthoud. Persoon
lijk hebben wij een goeden, besten, jongeren
vriend verloren. Een man die, nauwelijks dertig
jaar oud. een onbegrensde liefde had voor
zijn vak. Een gezagvoerder, die niet alleen
ais mensch, maar ook als navigator hoog
stond aangeschreven. Niet minder dan zeven
tien maal had hij de reis Schiohol-Bandoen*
volbracht. Zijn Pelikaan-vlucht was het
gloriepunt uit zijn vliegersloopbaan. Vaak
heeft hij het mij uiteengezet: de wijze waarop
Smirnoff en hij op dien gedenkwaardigen
30sten December de Pelikaan, hun kist, op
Schiphol hebben neergezet. Vurig hoopte hij,
dat zijn Directeur, in wien hij een onbegrensd
vertrouwen stelde, hem ook voor de West-
Indiëvlucht zou aanwijzen. Reeds vroegtijdig
had hij zijn plannen gereed gemaakt. Hij
werd niet aangewezen. Hij betreurde dat,
doch mokte niet. „Ook anderen moesten een
beurt hebben."
Alles is voorbij. In de eerste plaats zullen
zijn vrouw en dochtertje hem missen. Daar
ginds in Amstelveen is een ledige plaats. De
K. L. M. verloor een harer ijverigste propa
gandisten. Bij ons zal een beste vriend, die
heenging, niet vergeten worden.
MOLLERUS.
