EEN LIEFDE IN CHINA
De nieuwe spoorbrug bij Zwolle
Westminster Hall te Londen. - De Koning en de Koningin van Engeland tijdens de £32t
L 1 D°irpj dip'omaJique en de vertegenwoordigers van huldiging door het HoUSC OT Lords en het House of Commons gebouwd
het Rijk door den Koning en de Koningin van Engeland
werd ontvangen
FEUILLETON.
Uit het Ëngelsch
door BEN BOLT.
43)
„Mijn voet!", zei zij. „Dien heb ik verstuikt
Ik kan alleen maar hinken''.
..Ik kan u helpen", zei Ah Yeo nog maals.
„En vergeet niet 'n beetje pijn is beter
■dan levenslange slavernij bij een roover-
hoofdman in de bergen".
„Dan
Zij hield op toen de roover zich van haar
gastvrouw naar Ah Yeo wendde.
„Die vriend daar kriigt argwaan als we
langer praten", waarschuwde de secretaris.
„Zorg dat u gereed bent bij mijn terugkeer
en geef uw ooren goed den kost om mij
te hooren komen. Ik moet nu gaan".
Hij keerde zich tot den hoofdman en zei
in het Chineesch:
„In orde! Ik ben klaar om te vertrekken"
De ander gromde iets wat het meisje niet
kon verstaan en de twee mannen verlieten
samen de hut. Kathleen keek hen na en haar
hart klopte wild. Wat zou het verdere ver.
loop der nachtelijke gebeurtenissen haar
brengen, vroeg ze zich in spanning af.
De vrouw had de bezoekers naar de deur
vergezeld en tuurde nu in het donker naar
buiten. Zou ze een vermoeden hebben om
trent. den man met het gebroken been? dacht
Kathleen. Misschien was het inderdaad haar
echtgenoot, zooals Ah Yeo veronderstelde
In elk geval bestond er geen twijfel dat ze
onrustig en van streek was, want zij bleef
geruimen tijd. met iets zenuwachtigs in haar
manier van doen, in de duisternis staren en
toen zij den deur teiOaatstp sloot, was
een zorgelijke uitdrukking op haar dik ge
zicht.
Nog tweemaal daarna ging de vrouw naar
de deur en stond daar in luisterende houding.
Later, toen het meisje zich neergelegd had
op een ruwe rustplaats aan den anderen kant
van het matten beschot, hoorde zij voor de
derde maal de deur openen. Een nieuwe ge
dachte rees in haar geest. Luisterde de
vrouw naar een geluid, dat den dood van
Ah Yeo zou aankondigen? Was zij de bond-
genoote van den roover en op de hoogte
van diens booze plannen?
Ontsteld door deze mogelijkheid, ging
Kathleen overeind zitten, met ingehouden
adem wachtend op wat er verder gebeuren
zou. Daarop hoorde zij heel duidelijk iemand
op de buitendeur kloppen. De vrouw moest
het ook gehoord hebben, want zij liep naar
de deur en een oogenblik later ging deze
open.
Kathleen's ongerustheid steeg. Het was
mogelijk dat de rooverhoofdman zijn ver
raderlijke taak vervuld had en nu terugkeer
de. Het geluid van stemmen bereikte haar
en ze spitste de ooren in de hoop iets te kun
nen opvangen van wat er gezegd werd. Maar
het dialect van de vrouw was onbegrijpe
lijk voor haar en- de andere persoon sprak heel
zacht.
Dat haar gastvrouw verstoord was, was
buiten kijf. Door haar onverstaanbare woor
den heen. klonk een toon van verrassing,
gemengd met toorn, en bezorgdheid, en toen
de deur weer werd gesloten, hoorde zij de
vrouw aan de andere zijde van het scherm
kwaadaardig in zich zelf mompelen.
Toen werd plotseling het lamplicht ge-
doof<a en nogmaals ging de deur open en
dicht. Daarna was alles stil.
Gedurende enkele oogenblikken bleef
Kathleen onbeweeglijk luisteren. Geen geluid
bereikte haar van den anderen kant van
het beschot, echter meende zij eenmaal
voorzichtige voetstappen rondom de hut te
hooren. Tea laatste overjuigtj, d^t. de yrouw
het huis verlaten had en dat zij alleen was,
'ond zij op, hinkte naar de afscheiding en
jek er om heen.
De doffe gloed van het minderend hout
vuur midden in de kamer, leek deze met
schaduwen te vullen, maar het verschafte
haar voldoende licht om iemand, die zich in
het vertrek mocht bevinden, te onderschei
den; maar er was niemand. De situatie was
angstaanjagend genoeg, maar zij wist zich te
beheerschen.
„De sinistere minuten sloten zich aan;
Kathleen was maar door één gedachte bezield
dat Ah Yeo spoedig komen mocht. Maar de
secretaris verscheen niet. Ze begon te ge-
looven dat hij den dood gevonden had en
dat. tenzij zij zich zelf kon helpen, de toe
stand hopeloos was. Bliksemsnel overwoog
ze of het haar niet mogelijk zou zijn te vluch
ten. Met haar kreupelen voet zou ze niet
ver komen. Maar ze zou zich in de heuvels
schuil kunnen houden en in korte étappes
zich een weg banen naar het klooster waar
de vriendelijke oude abt
De stroom van haai' gedachten werd afge
damd door 't geluid van behoedzame vingers
die langs de deur naar de klink voelden, en
met heftig kloppend hart trok zij zich achter
de matten terug.
Een seconde later had de tastende hand de
deurknop gevonden en werd de deur lang
zaam geopend. De indringer bleef op den
drempel stilstaan en haar adem inhoudend,
zag zij, als een vaag visioen in de rossen
schemer, het sluwe, gele gezicht van den se
cretaris.
„Deugdzame dame
Een namelooze opluchting deed Kathleen's
zenuwen ontspannen.
„Ah Yeo", kwam het als een zucht van
blijdschap over haar lippen en ze deed een
pas naar voren. Maar voordat zij een twee
den kon doen, werd ze opnieuw door angst
overweldigd, want van buiten kwamen weer
.voetstappen, zwaar en lomp thans, -de yoek_.
stappen van iemand, die geen voorzorgen in
acht behoeft te nemen.
Ook Ah Yeo had ze natuurlijk opgemerkt.
Hij liet vlug een waarschuwend „ssst" hooren
en haastte zich, geluidloos als een schim,
buiten het schijnsel van het vuur.
De zware voetstappen hielden voor den
ingang van de hut op en nogmaals greep
een hand naar de klink en werd de deur ge
opend. De late bezoeker glipte naar binnen
de deur weer achter zich sluitend. Evenals
Ah Yeo bleef hij een moment stilstaan luiste
ren. Misschien voelde hij de tegenwoordig
heid van een vijand, want hij ging op het
vuur toe, pookte dat op om meer licht te
hebben. Kathleen kon het geluid duidelijk
hooren, zag de plotselinge helderheid die
volgde en een kort gebrom van verrassing
bereikte haar oor.
Dat gegrom maakte alles duidelijk. Ah
Yeo was luttele oogenblikken te laat gekomen
en de rooverhoofdman had hem overvallen
bij zijn bevrijdingspoging. Ook wat nu volgde
ving het meisje op: hoe Ah Yeo een lichten
kreet slaakte en zich met een vaart op den
stoeren inboorling wierp.
Nu waren er de geluiden van een worste
ling het stampen en schuifelen van voe
ten op den leemen vloer, het hijgen en
grauwen van mannen in een gevecht op
leven en dood. Ondanks haar vrees, schoot zij
naar voren, met de bedoeling den man te
helpen, dien zij in deze omstandigheden als
haar redder beschouwde. Maar in dezelfde
seconde drong een wreede, triomfantelijke
lach tot haar door en tegelijk de waar
schuwende roep van den Chinees: „Deugd
zame dame, vlucht naar...,."
De woorden werden gesmoord in een gil en
voordat zij zich kon verroeren, klonk het
neerploffen van een zwaar lichaam op den
grond. Zij behoefde niet te vragen wat er
gebeurd was: de man die trouw aan zijn
meester, haar zou hebben bevrijd was dood,
slachtoffer van de grootere kracht van zijn
barbaarschen tegenstanden
Een oogenblik stond Kathleen Barrington
daar, met als verglaasde pogen starend naar.
het matten beschot waarachter de tragedie
zich had afgespeeld met een duidelijkheid
alsof ze die had aanschouwd. Ze was letter
lijk gehypnotiseerd door angst en heel dicht
bij een bezwijming, maar met ijzeren energie
dwong zij zich op de been te blijven en haar
helderheid van geest niet te verliezen.
Met de half gevormde bedoeling door te
breken naar de deur, gluurde ze even om de
afscheiding. Het eerst wat zij zag was het
lichaam van Ah Yeo, als een vormelooze
hoop op den vloer; het tweede, de brute
tronie van den roover, die bezig was zijn
mes af te vegen aan den zoom van zijn
kleed.
Het vuur brandde nu lustig en toonde hem
haar zooals hij was een geweldadig oer-
mensch, voorwien het nemen van een men-
schenleven niets beteekende. In haar op
winding schudde haar bevende hand het be
schot en de man, snels.', opkijkend van zijn
luguber karwei, zag haar. Hij lachte, stak het
mes in de leeren schee-de en deed een stap
in haar richting.
xxvn.
„Vreemde honden!"
Sidderend over haar heele lichaam, met
oog-en, wijd van verschrikking, stond
Kathleen bij het schot van matten. Ze was
hulpeloos en ze wist het; en de man wist
het ook, want nogeens speelde die gemeene
lach over zijn gezicht. Er was zooiets dui-
velsch in, dat Kathleen een gil gaf van ont
zetting. De roover bleef haar met zenuw-
tergende kalmte aanstaren; zichtbaar ver
heugd door de consternatie, die zijn aanwezig
heid veroorzaakte.
(Wordt vervolgd).
De Belgische stratosfeervlieger pref. Piccard bij zijn
aankomst te Warschau, waar hij door den vlieger-officier
Mazurek (rechts) ontvangen werd
De tweede nieuwe spoor
brug over den IJsel bij
Zwolle zal begin Octo
ber gereed zijn. Deze
brug zal geheel gelijk
zijn aan die, welke ter
plaatse reeds met enkel
spoor in gebruik is
De Koning en de Koningin van Engeland op weg naar St. James Palace te Londen, waar het jubi-
leerend vorstenpaar het corps diplomatique en de vertegenwoordigers der Dominions ontving
Het voor rekening van den Franschen consul te Rabath (Marokko), den heer
Gerardin, gebouwde 20 meter zeiljacht heeft Donderdag nabij Amsterdam
Droefgezeild
Een prachtvolle inzending anjers op de vijfde en laatste expositie van de
bloemententoonstelling te Heemstede, welke door den Amerikaanschen gezant
Granville Emmett is geopend
