Oud-Brussel op dë
wereldtentoonstelling.
Pronkers in de vogelwereld.
De 18de eeuw herleefd.
(Van onzen Brusselschen correspondent).
De aantrekkingskracht, welke het verleden
nog immer en overal op den eenvoudigen
mensch uitoefend, wordt wel het duidelijkst
gedemonstreerd door het succes, dat op alle
tentoonstellingen reconstructies van oude
stadsgedeelten oogsten. Wij herinneren ons,
hoe Oud-Antwerpen in 1930 gedurende vele
maanden het middelpunt, niet slechts der
vroolijkheid, maar van het geheele mondaine
leven werd. Daar werden door de Antwerp-
sche uitgaande wereld, diners en avondfees
ten gegeven, recepties gehouden, bruiloften
gevierd. Alss onderneming bleek het een
schitterende zaak te zijn. De financieele
resultaten waren van dien aard dat men het
aandurfde thans een Oud-Brussel te constru
eeren, dat in oppervlakte en uitvoering al
het voorafgaande overtreft. De architect
had het voordeel een buitengewoon geschikt
terrein toegewezen te krijgen; lichtelijk ge
accentueerd met hier en daar nog fraaie
oude boomen en waterpartijen, die te samen
een afwisselend geheel binnen een klein be
stek vormen. Ten einde de eenheid zooveel
mogelijk te behouden heeft men zich
baseeerd op gegevens uit de achttiende eeuw.
Wat wij hier te zien krijgen is dus een
synthese van het Oostenrijksche Brussel, dat
in werkelijkheid na het opruimen van de
Putterie wijk vrijwel geheel verdwenen is.
Slechts een fraai staal kunnen de bezoekers
nog bewonderen op den hoek van de Rue de
Loxem, dus in het hartje van de stad. Hier
staat het Hotel van de hertogen van Ursel.
thans nog door die familie bewoond.
De plattegrond van Oud-Brussel is ver.
nuftig ontworpen. In het midden heeft men
een groote plaats „uitgespaard", welke moet
dienen voor folkloristische feesten en optoch
ten. Aan die plaats bevindt zich het paleis
van de hertogen van Brabant, dat het cen
trum der reconstructie vormt. Rondom het
plein loopen smalle straatjes, hier en daar
met trapjes, welke een zeer zuiveren indruk
geven van wat de Putterie wijk, gelegen aan
den voet van de Berg van het Hof, geweest is.
Dit stadsgedeelte is nog niet zoo lang geleden
opgeruimd. Brusselaars van boven de zestig
hebben er nog herinnering aan. Met veei
smaak heeft men bekende oude bouwwer
ken tot een geheel te samen gevoegd. Wij
herkennen de kerk van St. Jacob van Com-
postella, het hotel de Rubempré, het hotel
van de prinsen van Aerschot.-Croy. het hote1
van de familie Hoogstraten-Lalaing. In
hoofdzaak heeft men zich overal aan de
hand van de rijke econografische documen-
tat'e, welke men over Brussel bezit, zeer
dicht bij de historische gegevens gehouden.
Men heeft natuurlijk de topografische ge
steldheid moeten wijzigen, zoodat bouwwer
ken welkee in vroegere eeuwen op eenigen
afstand van elkaar gelegen waren thans
tegenover elkander zijn komen te staan. Dit
Oud-Brussel geeft niet weer, hoe het geweest
is. maar hoe het had kunnen zijn. Door het
gebruik te maken van goed materiaal en
bekwame werklieden heeft men een al te
sterk accent van „namaak" vermeden. Voor
al des avonds wanneer men een oogenblikje
treft dat het er niet al te vol is, is de illuzie
soms volmaakt. Van den openingsdag af is
er reeds een levendige belangstelling voor
deze afdeeling. Ik was er Zondagavond, den
dag na de opening, en toen was het er al
stampvol, niet alleen op straat, maar ook
in de tavernen. Deze zijn hier ruim ver.
tegenwordigd. Huis aan huis geeft men ge
legenheid tot eten en drinken en men vindt
er etablissementen van ieder soort en van
iedere kwaliteit; van het kleine gemoede
lijke oud-Brusselsche kaberdoesje tot het
mondaine restaurant toe. Wat men noemt de
chique gelegenheid heet Les Archiducs en
wordt geëxploiteerd door het bekende groote
hotel Plaza. Verder zijn er natuurlijk kleine
winkeltjes met souvenirs, chocolade, siga
retten, kraampjes met wafels en belegde
broodjes. Naar ik verneem zal de schilder
Tytgat die een groote voorliefde heeft voor
alles wat folklore betreft en die zeer acht
tiende eeuwsch naar geest en verschijning
is, er eenige werken tentoonstellen in een
huisje dat de Kiekkast gedoopt werd; bij
mijn laatste bezoek was dit echter nog niet
geopend.
Onmisbaar bij een wereldtentoonstelling
zijn eveneens de attracties. Het- terrein dat
de Brusselsche expositie hiervoor beschikbaar
stelde beslaat 7 Hektaren; Oud-Brussel 3 1/2
Hektaren. Voor het laatste wordt een klein
entreee geheven, terwijl het attractiepark
gratis is. Het is gelegen aan de westzijde der
tentoonstelling en om er te komen doet men
het beste de Stadioningang, gelegen aan de
Avenue Houba De Strooper, binnen te gaan.
Hier is nog zeer veel onvoltocid maar er wordt
dag en nacht gewerkt, omdat de ondernemers
er het hoogste belang bij hebben voor twaalf
Mei gereed te komen.
Ofschoon er thans reeds veel buitenland-
1 sche belangstelling is, tot nu toe reden er
reeds achttien tentoonstellingstreinen van
Frankrijk naar Brussel, zal de match Neder
landBelgië toch de eerste overweldigende
stroom van vreemdelingen aanbrengen. Er
zijn thans reeds 30.000 plaatsen voor die wed
strijd naar Nederland verkocht en ieder
biljet geeft tevens toegang tot de tentoon
stellingsterreinen. Dit attractiepark onder
scheidt zich in niets van al zijn vorogangers.
Er zijn scenic railways, autoscooters, water,
chutes, een shimmy, flying turns, ook ont
breekt Ober-Bayern niet. Een noviteit is para
cute sprongen van een hoogte van 25 Meter
Honderde kleine kraampjes met snoeperij en
snuisterij, werp- en schiettenten, kortom een
zoo volledig mogelijk kermis vermaak met
zelfs een authenthieke poffertjskraam.
Op het tentoonstellingsterrein zelf zijn
natuurlijk eveneens talloozee groote en kleine
restaurants voor alle beurzen en alle smaken
De mondaine gelegenheid heet „La Vie est
Belle" een charmant paviljoen een beetje
afzijdig, zeer rustig gelegen. Voor „tea" is
nu reeds het paviljoen van de Bon Marché
het meest in trek. Buitengewoon gezellig ziet
Chasse royale er uit en wat ligging betreft
gaat er niets boven Leopold n. Het restau
rant Caterbury in de Emile Jacqmain laan,
dat bij de kenners voor een der zeer goede
eetgelegenheden van Brussel geldt heeft op
de tentoonstelling in de Avenue de Bouchou.t
vlak naast het paviljoen van de stad Brus
sel een groot restaurant geopend. Een beetje
afzijdig dicht bij de entree Astrid ligt Wa-
roong Batavia voor de liefhebbers van rijst
tafel. Verder noem ik het Paviljoen du Pois-
son de Mer, Martnas, L' Ecluse, Fin-Bec
tallooze koude buffetten en automaten zijn
over het terrein verspreid. Aan verscheidene
buitenlandsche paviljoens is een restaurant
toegevoegd waar men de specialiteiten kan
proeven. Luxemburg heeft zelfs een zeer
groot en riant eethuis toegevoegd waar de
Moezelwijn bij stroomen vloeit. Er is een
Hongaarsch, Palestynsch, Tunesisch en
Deensch restaurant.
Het spreekt van zelf, dat zij die het gerste
nat beminnen in een land van bierdrinkers
als België daar velerlei gelegenheid toe vin
den. De groote brouwerijen hebben allen
hier hun paviljoens, waar zij hun beste pro
ducten schenken. Wie aankomt en zich snel
wil oriënteeren doet het beste dadelijk met
het liliput-treintje een toer over het heele
terrein te maken; hij krijgt daardoor een
zeer goed beeld van het geheel en kan zich
dan op zijn gemak daarna aan de beschou
wing der onderdeelen wijden. De prijzen van
de restaurants zijn vast gesteld in overleg
met het gemeentebestuur en de tentoon
stellingsleiding en ze verschillen maar zeer
weinig met de normale stadprijzen. Het
eenige wat mij betrekkelijk duur toeschijnt
zijn de entree's voor verschillends vermake
lijkheidstenten; zoo kan m enbij voorbeeld de
auto van Dillinger, een rijdend fort bewonde
ren maar dat kost dan ook 5 frank en wan
neer men dan de electrische stoel wil zien
moet men drie frank extra betalen; 8 Frank
zijnde 40 cent, is ongetwijfeld te veel voor het
geen men te zien krijgt en zoo zijn er meer.
Het schijnt dat nu reeds vele hotels volge
boekt zijn. Men doet er dus verstandig aan
niet op de bonne fooi naar Brussel te ver
trekken maar zich van te voren van huis
vesting te vergewissen. In de ondergrondsche
passage op de Place Rogier recht tegenover
de Gare du Nord, is een gemeentelijk kamer
bureau gevestigd dat de beschikking heeft
over vele tienduizenden slaapgelegenheden
ook bij particulieren. De mededeelingen daar
omtrent worden gratis verstrekt.
14 MEI 1935
Amerikaansche vloot-
manoeuvres eischen
slachtoffers.
NEW YORK. 12 Mei (Reuter) De Ameri-
kaansche vlootmanoeuvres hebben twee doo-
den geëischt. Zondagochtend zijn twee torpe
dojagers in dichten mist op elkaar geloopen
waardoor een matroos werd gedood en drie
gewond. De zeemanskunst van eten comman
dant van het eene schip maakte, dat het schip
nog op eigen kracht de haven kon bereiken.
Het andere moest door een mijnenveger ge
sleept worden. Het tweede slachtoffer viel,
:oen een marine-vliegtuig in zee stortte. De
nanoevre werd besloten met een tocht van
'2 oorlogsschepen van San Francisco naar
Hawaii.
Geheimzinnig waas even opgelicht
Een Reuter-telegram uit Honoloeloe meldt:
De sluier van geheimzinnigheid welke over
de Amerikaansche vlootmanoeuvres hing is
gisteren even opgelicht, toen 32 groote marine-
eenheden het marinestation Pearl Harbour
nabij Honoloeloe aandeden.
Bij deze gelegenheid verklaarde de leider
van de manoeuvres, admiraal Reeves, dat de
vlucht van de 48 marinevliegtuigen van Ho
noloeloe naar Midway Island met goed succes
geheel volgens opdracht was volbracht.
De botsing tusschen de beide torpedojagers,
welke reeds is vermeld, had plaats bij het door
breken van de vloot door een keten van vijan
delijke duikbooten. De beide torpedojagers
deden dienst als flotilleleiders. De vlootbewe-
gingen worden verder streng geheim gehou
den; alle garnizoenen aan de kust houden
zich bereid, want elk oogenblik kan de vijan
delijke vloot een aanval op de kust onderne
men.
UIT HAARLEM
JAN GRESHOPPi.
De Fransche Gemeenteraads
verkiezingen.
PARIJS, 13 Mei (Reuter) Hedenochtend te
kwart voor tien publiceerde het Ministerie van
Binnenlandsche Zaken het volgende overzicht
van de verkiezingen, dat 691 van de 858 ge
meenten met meer dan 5000 inwoners omvat:
Partij Behouden Winst Verlies
Communisten
35
31
1
Ooud-socialisten
123
20
29
Nieuw-socialisten
12
2
3
Republikeinsch socialisten
22
4
15
Radicaal socialisten
138
31
37
Onafh. Rad. Soc.
28
10
8
Linksrepublikeinen
88
31
41
Rechtsrepublik. (Maria)
69
16
26
Volksdemocraten
4
3
Conservatieven
S
1
Partij loozen
13
1
NED. BOND VAN AMATEURFOTO GR AFEN-
VEREENIGINGEN:
In Hotel Lion d'Or hield bovengenoemde
bond Zondag zijn 13e jaarvergadering onder
voorzitterschap van den heer J. J. Hens. Na
een begroetingswoord van den heer J. C.
Uhlenbroek, voorzitter van de ontvangende
vereeniging, den Kennemer Fotokring, ver
welkomde de heer Hens de vertegenwoordigers
van de aangesloten vereenigingen, speciaal
degenen die uit het Zuiden van Limburg zijn
gekomen om voor de eerste maal den land
dag bij te wonen. Ook werd in den bond ver
welkomd de heer Bern. F. Eilers uit Amster
dam, dien men gerust een der beangrijkste
figuren uit de huidige fotowereld kan noemen.
In het verdere deel van zijn toespraak hul
digde de heer Hens den eere-voorzitter en op
richter van dezen Bond, die als zoodanig zijn
12 1/2 jarig jubileum vierde, alsook den heer
F. Gerhard, die reeds 12 1/2 jaar bondssecre-
taris is. Den heer Gerhard werd onder in
stemming der vergadering den eersten afslag
van de nieuwe bondsmedaille aangeboden.
De uitslagen van de diverse bondswedstrij
den werden medegedeeld, waarbij bleek dat de
A. A. F. V. Rotterdam de meeste prijzen had
behaald, de Kennemer Fotokring te Haarlem
had alleen voor den wedstrijd lantaarnplaten
ingezonden en behaalde daarin den tweeden
prijs plus een persoonlijke vermelding.
De jaarverslagen van secretaris en pen
ningmeester werden goedgekeurd, alsmede een
verslag van den heert B. Swanenburg te Gou
da, die de rondzendcollecties verzorgt.
Na uitvoerige bespreking werd een motie
van afkeuring aangenomen tegen het feit
dat een uitgever van foto-tijdschriften te
Bloemendaal pogingen doet tentoonstellingen
van buitenlandsche foto's van amateurfoto
grafen te organiseeren buiten de bemoeiingen
van den bond om en tevens een motie van
protest tegen de Ned. Amateurfotografen-
vereeniging te Amsterdam die bij de organi
satie van de afdeeling fotografieën op de
tentoonstelling „Mooi Nederland" te Amster
dam te kennen gaf dat vooraanstaande ama
teur-fotografen alleen in haar vereeniging te
vinden zijn. De tentoonstelling verkreeg daar
door een eenzijdig karakter wat de fotogra
fieën aangaat, terwijl het grootste deel der
bekende amateurfotografen werd buitenge
sloten.
De meeste aanwezigen bleven na afloop der
vergadering aan een lunch bijeen en ver
zamelden zich des avonds aan een diner,
waarbij de toasten veelvuldig waren en de
vriendschapsbanden stevig werden aange
haald.
De diepe holle stemmen onzer drie duiven
kent ieder evengoed als den koekoeksroep.
Maar evenmin als de aschgrauwe koekoek en
zijn geelbruin wijfje vaak gezien worden, ko
men twee van onze wilde duiven dikwijls voor
't voetlicht. De kleine houtduif of holduif
houdt zich bij voorkeur in 't dichtst van 't
bosch op en dan nog, gedreven door aangebo
ren schuwheid, graag hoog in 't dichte gebla-
dert. Ook het torteltje, dat eerst tegen Mei
van den trek terugkomt, zoekt een hooge uit
kijkpost in een boomkroon, niet uit schuw
heid, want je kunt overal in 't land en soms
ook wel in de stad haar hijgend „toer-h-
toerrr!" hooren, maar omdat het niet buiten
't lieve zonlicht kan toeren.
Woudduiven.
Anders is het met de hout- of woudduif.
Die heeft in de laatste drie decennia haar
schuwheid overwonnen, zoodat ze op bosch
paden naar onkruid-, sparre- en denneza-
den durft te zoeken, in weiden neervalt om
van de klaver te smullen en op koollanden van
de moes snoept. Ook eet zij harde zaden als
van spinazie en andere met zwaar te verteren
bolsters. Die komen dan eerst in de krop om
te weeken. Daarvoor is veel water noodig. Om
dit te kunnen opnemen, moet de duif op een
bijzondere manier drinken. Hoenders schep
pen of lepelen met hun onderneb hun drinken
op; duiven echter steken den lieelen snavel in
't water en zuigen dit op. Vooraf sluiten ze
dan haar neusgaten met een klepje. Na be
hoorlijke weeking in den krop wordt het voed
sel in de eigenlijke maag, waarin voortdurend
steentjes worden opgenomen om bij de fijnma
ling mede dienst te doen, tot een dunne brij
gemaakt.
Ook weten we, dat de woudduif in de steden
en dorpen langs grachten en piemen in 't
hoo"e geboomte broeit. Daar zijn haar eieren
zelfs veiliger dan in 't kunsteloos nest in lage
dennen en sparretjes. Dat nest is vaak zoo
doorluchtig, dat je er onder staande, de eieren
kunt zien. 't Is een ijl vloertje van rijsjes ruw
in elkaar gevlochten. Beter is het broedsel af,
als de woudduif een oud kraaiennest an
nexeert.
BOND VAN NED. ONDERWIJZERS.
Zaterdag hield de afdeeling Haarlem van
den Bond van Ned. Onderwijzers een huishou-
delenke vergadering. Daar de afdeeling in een
paar maanden niet had vergaderd, had de
voorzitter een heele serie nogal belangrijke
mededeelingen te doen waarnaar de aanwe
zigen met veel interesse luisterden. Het be
stuur was een paar keeren op bezoek ge
weest bij den w/thouder van Onderwijs, waar
verschillende zaken waren besproken, zooals
schoolzwemmen, het onderzoek naar onder-
de ondervoeding, het tusschentijds plaatsen
van leerlingen, de positie der wachtgelders,
de overgang van het 6de leerjaar naar de
centrale scholen of U.L.O., enz. Bij verschil
lende van deze onderwerpen hebben de be
sprekingen met den wethouder tot gunstige
resultaten geleid. Naar aanleiding van het
laatste punt de overgang van de 6e klas naai
de centrale scholen of het U.L.O. ontstond
een geanimeerde discussie. Algemeen was de
vergadering het er over eens, dat de circulaire
welke daarover aan de kinderen was uitge
reikt een ietwat misleidende indruk maakte.
Na het 6e leerjaar kan een leerling direct naar
het U.L.O. overgaan en behoeft deze niet eerst
naar een centrale school. De vergadering
vond de zoogenaamde speciale opleidingsklas
sen voor U.L.O. en M. O. aan de centrale
scholen niet op haar plaats. Op deze kwestie
zal nog wel nader worden teruggekomen. Het
bestuur har verder een bepsreking gehad met
den directeur van den Geneeskundigen
Dienst over het Herstellingsoord te Lunteren.
Het resultaat dier besprekingen is nog niet
bekend. Na overleg tusschen het bestuur en
den H. B. B. heeft de laatste een circulaire ver
zonden aan de modern georganiseerde arbei
ders, om op te wekkene de openbare school
te steunen.
Na deze mededeeling kwam allereerst in be
handeling het advies aan B. en W. in zake de
opheffing der Montessori-school. Na een korte
besjreking werd het ontwerp-advies van het
bestuur met algemeene stemmen goedgekeurd
De afdeeling wenscht, dat er een eerlijke
proefmet het Montessori-onderwijs genomen
zal worden. Dit kan pas geschieden, als het
tegenwoordige hoofd vervangen wordt door
een voorstander van Montessori-onderwijs.
Wordt aan deze voorwaarde niet voldaan, dan
is het beter de school direct maar op te hef
fen, daar dan toch de proef bij voorbaat
reeds mislukt is.
De Bond heeft een steunfonds gesticht, om
zoo noodig de werklooze jonge collega's te
teunen. Besloten werd uit de afdeelingskas
aan dit fonds f 25 tc geven.
Slechtvalk achter duif.
In den paartijd roept de wouddoffer „roe
koekoe-koekoe!" zijn duifje toe, werpt zich
van den hoogen tak waar beiden op zitten, de
lucht in, vliegt ver boven de boomkronen uit,
zweeft in prachtige baltsvlucht eenige keeren
in groote kringen rond, klapt met de wieken,
danst in de lucht: op neer, op neer
en neemt eindelijk weer plaats op den tak
naast zijn liefste. Dan zet hij den krop op,
laat de zon op de bruin-blauwe veeren vallen,
dat ze glanzen en blinken en vraagt dan: „Hoe
vind je me? Ben 'k niet mooi?"
Nu wilt ge den pronker van nabij zien. Ge
moet echter niet meenen, dat dit gemakkelijk
zal gaan. Daarvoor moet ge leeren sluipend te
gaan en onzichtbaar te blijven, want hij heeft
overal ooren en oogen. Ziet ge hem nu? Tegen
dien knoest zit hij met de duif naast zich. Hij
wil zijn liefdeslied opnieuw inzetten: „Roekoe-
koè-koekoe!" Zie zijn borst met den purperen
weerschijn en twee witte vlekken in den nek.
Ja, nu hebt ge hem goed opgenomen.
Duiven en roofvogels.
kunststukje kan uithalen. Voor een sperwer
lijkt het mij te kras, maar je weet eigenlijk
nooit, wat een sperwer wel en wat hij nil*
aandurft. Geen sperwer, dan een boomvalk
Beide zijn evengroot en in de lucht even
blauw-grauw. En de boomvalk staat niet voor
een duif. Ook de grootere slechtvalk niet
In tegènstelling met de woudduif komt' da
holduif weinig voor 't voetlicht, deels doordar
ze van het donkere bosch houdt, deels door
haar schaarsche verspreiding. Zij houdt van
oude bosschen met holle stammen, waarin ze
een nestholte kan vinden, want ze bouwt geen
vloertje als de beide andere duiven. Bovendien
houdt ze van rust en stilte en vermijdt liefst
het licht. Maar doordat oudere boomen te»en
woordig worden opgeruimd, wordt haar nest"
gelegenheid al meer en meer beperkt en gaat
haar aantal achteruit. Te Ruurlo hoorde ik
haar „roekoe!" alleen in 't zoogenaamde oer
woudje de Meme. waar de holduif tieren kan
Want daar wordt nooit gehakt en mogen beu
ken en eiken oud en hol worden om aan hon
derden holenbroeders een veilig onderkomen
te verschaffen. En de vochtige bodem heeft
het bosch gevuld met een dicht gewas van
hulst, klimop, wilde roos, braam, haagdoorn
brem, wilgenroos, springzaad en elethar alni-
folia, waarin het van slakken, kevers en larven
wemelt. Daar voelt zich de holduif thuis om
twee broedsels van twee groot te brengen
waarvoor zij telkens een andere nestholte noo
dig heeft wegens hare onhebbelijkheid om
ieder gebruikt nest te laten vervuilen.
De tortel is de vogel van de zon. Ze zoekt in
't bosch de kruinen of liever de toppen der
beuken en zingt daar aldoor haar eentonig
lied: „toerr-h-toerrr!" We hebben alleen haar
te zien, als ze in 't groen van de middelste
etage van 't bosch bij of op haar nest zit. Zij
is de kleinste en mooiste van onze drie duiven-
aschgrauw van boven met een trekje bruin
naar achteren, een zwart-wit gestippelde hals
versiering, zachtroode borst, bruine zwartge
vlekte wieken en witgezoomden staart.
Als met den graanoogst de laatste haver-
schoven binnen zijn gekomen, zit het torteltje
op het stoppelland midden in haar oogstfestijn
Daar liggen overal zooveel uitgevallen haver
korrels tusschen zaden van bolderik, knoop-
kruid en wikke, zooveel slakjes en zaden van
berken en elzen aan de akkerranden, dat de
onnoozelste duif eigenlijk volstaan kan met
haar minimum van zoek- en speurkunst om
den krop vol te krijgen. En omdat de duifjes
dan niet van den akker zijn af te slaan, wor
den vele hunner op dat open veld het slacht
offer van een sperwer of zelfs van een brutale
gaai. En stom, zonder eenige klacht over den
wreeden greep, geeft het torteltje zich aan
haar noodlot over. Zelfs laten soort-genooten
wien de greep niet gold, zich niet eens afschrik
ken, en gaan rustig met den voedselzoek voort.
Zij kijken nauwelijks op, als een makkertje
uit den troep wordt weggesleurd.
Maar lang duurt het festijn niet. Want als
's morgens herfstdraden over de akkers be
ginnen te zeilen om duizenden spinnetjes ge
legenheid te geven haar equilibristische lucht
toeren te beoefenen, dan begint het torteltje
te denken aan den grooten tocht naar de
Riviera. KERST ZWART.
De moordzaak te Hoofddorp.
Tien jaar in liooger beroep geëischt.
AMSTERDAM, Maandag
Het gerechtshof zette vandaag de behan
deling voort van de strafzaak tegen den 24-
jarigen electro-technicus W. K., die terecht
staat, verdacht van' doodslag op zijn pleeg
vader, den electricien van Brussel te Hoofd
dorp. Het O.M. had tien jaar gevangenisstraf
tegen hem gerequireerd, de rechtbank sprak
hem echter bij. Donderdag j.l. was er een uit
voerig getuigenverhoor gehouden voor het ge
rechtshof.
Vandaag werd verd. nogmaals aan een ver
hoor onderworpen. Hij ontkende hardnekkig.
Het woord is dan aan den procureur-gene
raal mr. dr. D. Reilingh voor het houden van
zijn requisitoir.
De motieven, welke verdachte tot zijn beest
achtige daad hebben gebracht zijn niet be
kend. Waarschijnlijk is er ruzie ontstaan, het
zij over vermist geld, hetzij over de vrouw van
Van Brussel. Spr. meent, dat uit alle aanwij
zingen met zekerheid valt te concludeeren,
dat verd. Van Brussel heeft gedood. Vervol
gens schetst spr. den persoon van verd. Hij
heeft een koude, berekenende, onbetrouwbare
natuur. Tenslotte requireert de procureur-
generaal wegens doodslag een gevangenisstraf
van 10 jaar.
Boomvalk.
Misschien nog interessanter is de vlucht,
als de woudduiven, door een roofvogel boven
de klaverweide opgeschrikt, in suizende vaart
op 't veilige bosch aangaan. Dan zie je eerst
vliegen! Meermalen zag ik, hoe dan de voorste
duiven als een stormwind op het bosch aan
hielden en de achterste steeds stegen om den
roover de hoogte af te winnen. Maar ook deze
ging omhoog om te kunnen stooten. En als
dan een enkele duif uit haar kluwen afweek,
gaf dat den roover een voorsprong, als lk het
zoo noemen mag. Dan werd de jacht te inte
ressant om niet te zien, hoe de roofvogel op
zijn slachtoffer neerschoot en er bijna tot den
grond toe mee neerdook maar op 't laatste
oogenblik zijn val vermocht te breken en
moeizaam met zijn prooi in de klauwen het
bosch bereikte.
Moeilijk is 't altijd te zien wat voor roover zoo'n
Diemer dorpstrechter
verdwijnt.
Aan de moeilijkheden, welke het snel
verkeer, dat zich dagelijks beweegt tusschen
Amsterdam en het Oosten van ons land, bij
het passeeren van het dorp Diemen nog steeds
in den weg worden gelegd, en welke vooral
gevormd worden ter plaatse, waar de Hart-
veldscheweg zich vernauwt tot de zooveel
smallere dorpsstraat, zal in afzienbaren tijd
een einde komen.
Omtrent de door den Rijkswaterstaat ge
maakte plannen, deelde Diemen's burge
meester, mr. A. J. de Wolff, ons de volgende
bijzonderheden mede: „Het hoofdpunt der
groote verkeersverbeteringen, welke hier
aanstaande zijn, is wel, dat er twee ver
keerswegen worden aangelegd: n.l. één voor
het doorgaand snelverkeer, welke niet minder
dan 12.50 M. breed wordt, en een z.g. weg voor
het locaal verkeer, welke een klinkerbestra
ting verkrijgt, ter breedte van 7 M. Op dezen
weg monden alle straten uit, welke ten Ooston
van den Hartveldscheweg liggen. De klinker
weg is ook bestemd voor de fietsrijders.
De locale verkeersweg wordt van de
gescheiden door een trottoir, ter breeds va3
3.50 M. Aan de andere zijde van den klinker
weg is de 3 M. breede trambaan der ..Gooi-
sche" geprojecteerd. Daarnaast komt een
grasstrook van 2.50 M. breedte, welke met
boomen en misschien ook nog met heester
gewas beplant wordt. Aan die grasstrook
grenst onmiddellijk de 12.50 M. breede weg
voor het snelverkeer, welke van de Keulsche
vaart gescheiden wordt door een voetpad, dat
een breedte verkrijgt van 1.75 M.
Een deel van de Keulsche Vaart en wel een
groot deel, zal hiervoor gedemot moeten wor
den. Natuurlijk kan men dit druk bevaren
water voor de scheenvaart niet missen en
daarom za^aan de override van de v^art een
groote strook weüand onteigend worden.
De meest ingrijpende verandering, welke
dit plan met zich meebrengt, betreft de kom
van het dorp. Daar zullen n.l. het oude café
Verveties met alle kapitale winkelhuizen tot
den hopk van de dorns^traat.. met den grond
worden geJiik gemaakt, waerdoor een prach
tige verkeersweg wordt verkregen.
