Steunt de Zonnestraal collecte I Wat gebeurde er aan de veilingen in 1934 P BERICHT op ZATERDAG 22 JUNI a.s. Koopt een speldje ten bate van de t b. c. bestrijding van alle gezindten. laST" De sterken voor de zwakken. sjwsj (Adv. Ingez. Med.) beverwijk. Het jaarverslag geeft antwoord op vele vragen. De sluier geheel opgelicht. In de Donderdagavond gehouden jaarlijk- Sche algemeene vergadering van de R.-K. Coöp. Tuindersvereeniging „Kennemerland" is eindelijk volledige klaarheid gebracht in de geruchtmakende veilingkwestie, welke zich in 1934 te Beverwijk afspeelde. Het jaar verslag van den directeur, den heer W. de Groot heeft den sluier volledig opgelicht, zoo dat thans de leden een volledig inzicht heb ben gekregen in de reeks enorme moeilijk heden, die door de besturen uit den weg moesten worden geruimd. Aangezien met deze kwestie het belang van de geheele streek gemoeid was, laten wij hier een uittreksel uit het zeer uitvoerige jaaroverzicht van den directeur volgen. Na een overzicht te hebben gegeven van de bedrijfsresultaten en van de oogstop brengst, vervolgt de heer W. de Groot: W. DE GROOT. Het ontstaan der moeilijkheden. Wij moesten teruggaan tot 1924, toen door de ledenvergadering van beide vereenigingen werd opgericht de Vennootschap onder firma Bloembollenveiling .Beverwij k" Toen in 1928 de grond van Hotel „De Zon" door de vereeniging was aangekocht, deed zich de gelegenheid voor, om ruimte te ma ken en een flinke hal te bouwen tot het ber gen en veilen der bloembollen. Alvorens men kon gaan bouwen, moest een overeenkomst tot stand komen met de „Vrije Veiling", nopens het gezamelijk dragen van de op den nieuwen bouw drukkende lasten, waartoe door de beide vereenigingen in de ledenvergaderingen van 6 December 1928 werd besloten. De besluiten van die vergaderingen moesten dus aan de oude acte van oprichting van 1924 worden toegevoegd. De groote uitbreiding van het bedrijf sinds 1924 v/as oorzaak, dat bij de bespreking met den notaris nog bleek, dat vele dingen niet, of niet voldoende bij de acte van 1924 waren geregeld, zoodat men overeenkwam om bij die gelegenheid die zich nu voordeed, tevens nog verschillende veranderingen, toevoegin gen en verbeteringen aan te brengen. Er moesten daarvoor echter zooveel arti kelen worden gewijzigd of nieuwe worden toegevoegd, dat de Notaris voorstelde maar een geheel nieuwe acte te maken. Er werd een nieuwe acte opgemaakt, waar bij de acte van 1924 werd vervallen ver klaard. In art. 23 der nieuwe acte werd nog eens nadrukkelijk vastgelegd, dat de vereenigin gen en de leden geenerlei aansprakelijkheid zouden hebben enz. De oprichting geschiedde door de beide besturen, die in de acte verklaarden opdracht te hebben van de ledenvergaderingen van 6 December 1928. De fouten. Daar werd de eerste fout gemaakt. De ledenvergadering immers van 6 Decem ber 1928 gaf wèl opdracht om de over eenkomst ten aanzien van de lasten van het nieuwe gebouw in de oude acte op te nemen, doch niet om die acte van 1924 vervallen te verklaren en een geheel nieuwe vennootschap aan te gaan. De tweede fout was, dat art. 23 de aansprakelijkheid der vereenigingen en der leden wilde uitsluiten, hetgeen eigen lijk strijdig is met de wet, die steeds de vennooten van een firma geheel aan sprakelijk houdt. De nieuwe acte werd alleen gemaakt om het algemeen beheer zakelijker en scherper te omschrijven, er was toen nog geen sprake van credietbehoefte of achterstand, en er waren nog geen noemenswaardige bedragen aan ongedekte debiteuren of bankschulden. Met de nieuwe acte van oprichting, die dus niet door de leden was goedgekeurd, ging men natuurlijk te goeder trouw toch verder, met het bekende gevolg. Toen de vorst in 1929 groote schade aan richtte aan de gewassen der tuinders, wer den enorme partijen plantgoed aan de kwee kers verkocht, die per 1 Mei 1930 niet betaald konden worden. Natuurlijk is men bij die credietverleening veel te ver gegaan, hetgeen wel de voornaam ste oorzaak der moeilijkheden was. Voorts deden de schadevorderingen we gens niet-leveren van op de vóórveiling in 1929 geveilde bloembollen ook groote debi- teurposten ontstaan, die voorals wegens den langen duur van het bekende proces, veel zwaarder drukten, omdat de menschen geen tegenwaarde meer bezaten, omdat sedert 1930 de waarde der bloembollen enorm was gedaald. Ook de inhouding van 27 pet. van kwade posten per 1 Mei 1932, noodzakelijk omdat vele koopers wegens exportverlies op Engel- sche Ponden Sterling en wegens de verliezen door de bloembolienbroeiers, in dat jaar ge leden door de sluiting der Engelsche gren zen, waardoor alle veilingen, de één meer de andere minder, die kwade posten van de principalen moesten inhouden, bracht weer de rekeningen met 27 pet. omhoog van die debiteuren, die hun bloembollen hadden ge veild in verrekening met hun oude schuld, voor zoover zij die 27 pet. niet konden bij- Toen de debiteurposten steeds verder gingen vastvriezen ging de N.V. Spaar nebank aandringen op dekking van het crediet op de beide vereenigingen en op de leden, waartegen de besturen zich verzetten. Men meende toch in art. 23 der acte van oprichting die aansprakelijkheid te hebben afgewezen en uitgesloten, terwijl eenig blanco-crediet niet door de leden vergaderingen was goedgekeurd. De besturen die de acte van oprichting geteekend hadden, deelden aan de Bank mede, dat alleen de bestuursleden aan sprakelijk konden worden gesteld, en dat men van de leden moest afblijven, waarmede de bank niet accoord kon gaan. Daar zat eigenlijk de kern van de ge heele bestrijding van de aansprakelijk heid der leden door de besturen, die ten slotte niet anders kon worden uitgevoch ten dan door een proces of een faillisse mentsaanvrage. Wij mogen achteraf niet zeggen dat de N.V. Spaarnebank, met behoud van haar eisch inzake de aansprakelijkheid, niet lang en redelijk heeft medegezocht naar billijke oplossingen. Er zijn in 1933 wel regelingen besproken geworden, die voor de vereenigingen nog voordeeliger waren geweest dan de huidige, doch de mee te regelingen stuitten af op den onwil van de besturen om de leden in deze zaak te betrekken. Bij één van de voorgestelde en besproken regelingen zou de aansprakelijkheid der le den worden prijsgegeven tegen een storting in contanten van f 30.000 (f 20.000 door Ken nemerland en f 10.000 door de Vrije Veiling). Op het laatste moment brak die regeling weer af. Gedurende den ingetreden stilstand werd nog de mogelijkheid besproken, de zaak door een „testcase" (proefproces) te doen uitma ken, ook daarin echter is men niet geslaagd. Het faillissement aangevraagd. Voor de N.V. Spaarnebank bleef er wel geen ander middel over, dan een faillisse mentsaanvrage, om op de vlugste wijze deze zaak uitgemaakt te zien, hoewel faillisse ment haar doel niet was. In de eerste dagen van Januari 1934 kwam dan ook een deur waarder mededeelen, dat het faillissement der beide vereenigingen was aangevraagd. De besturen, die meenden zeer sterk te staan in de bestrijding der aansprakelijk heid der vereenigingen en der leden, droe gen aan Mr. Hellema op, zich tegen deze faillissementsaanvrage te verzetten. Alvorens de uitspraak zou vallen, deed de President van de Rechtbank par tijen voor zich verschijnen en deelde daarbij mede, dat de Rechtbank de ar gumenten en stellingen van Mr. Hellema en besturen niet deelde, doch dat de Rechtbank de beide vereenigingen en de leden volledig aansprakelijk hielden voor de schulden der firma, Bloembollen- VRIJDAG 21 JUNI 1935 Zij, die zich met ingang van 1 3uSi per kwartaal abonneeren, ontvangen de in Juni nog te verschijnen nummers gratis. DE ADMINISTRATIE. veiling „Beverwijk", en dat de Recht bank dus direct het faillissement zou moeten uitspreken. De Rechtbank begreep echter, dat het juist om de uitspraak der aansprakelijkheid ging en geen der partijen faillissement wilden, zoodat zij bereid was. de uitspraak uit te stellen om partijen gelegenheid te geven over een regeling te onderhandelen. Een conferentie werd belegd met de beide Boerenleenbanken van Eindhoven en Utrecht waarbij werd besloten een onderhoud bij de N.V. Spaarnebank aan te vragen. Bij dat onderhoud bleek al dadelijk, dat faillisse ment niet gewenscht werd en aan een rege ling de voorkeur werd gegeven, waarbij de Spaarnebank al direct bereid bleek een zeer groot bedrag te schrappen. Er moesten echter voor die regeling ook contanten komen, waarom de besturen be sloten tegen alle adviezen in direct een be roep op de Regeering te doen, om het be- noodige geld voor te schieten. De regeering helpt! Reeds op 12 Februari 1934 was door de medewerking van den Burgemeester van Beverwijk een contact tot stand gekomen met het Ministerie van Economische Zaken en vond reeds een bespreking plaats met de vertegenwoordigers van den Minister van Economische Zaken in Hotel Lion d'Or te Haarlem, waarbij de richting werd gevonden, waarin eenige steun van de Regeering mo gelijk zou zijn. De eerste en laatste absolute voorwaar den voor deze hulp was: le een punt van accoord met de N.V. Spaarnebank, en 2e een volslagen stilzwijgen door de besturen. Er mocht met de leden niet worden gesproken of vergaderd, alvorens een van alle kanten aanvaardbare regeling was bereikt en aan de leden kon worden voorgesteld. Daarna volgde een groote reeks van con ferenties door de Regeering en Boerenleen banken van Eindhoven en Utrecht en soms met de N.V. Spaarnebank, waarbij de be sturen eindelijk met de N.V. Spaarnebank een punt van afmaken wisten te vinden op f 90.000, natuurlijk behoudens goedkeuring door de ledenvergaderingen. Toen deze overeenkomst in groote trekken gereed was, ging de vertegenwoordiger der Regeering, die een bod van f 90.000 in deze zaak, na inzage der stukken, nog te hoog vond. de zaak geheel in handen nemen en bood aan de N.V. Spaarnebank een veel lager bedrag ter afwikkeling aan, waarop echter nog niet direct werd ingegaan. Het bestuur moest zwijgen, Het was niet te verwonderen, dat de leden bij al die geheimzinnigheid in groote span ning verkeerden, wat hun nu eigenlijk boven het hoofd hing. De besturen zouden dan ook niets liever gedaan hebben, dan met de leden vergaderen en volledige opening van zaken geven. Dat kon echter in de gegeven om standigheden niet gebeuren. Hoewel de besturen wel eens angstig waren, dat de minder credietwaardige leden een meerderheid zouden vormen en aan een fail lissement de voorkeur zouden geven boven een regeling, waren het juist de meer kapi taalkrachtige leden, die in actie kwamen en zich tegen een regeling gingen verzetten. Daar begrepen de besturen niets van. De heer W. van Dok ten tooneele. Onder leiding van den heer W. van Dok en eenige der bovenbedoelde leden, werd een vergadering uitgeschreven voor de leden van beide vereenigingen, om deze zaak te bespre ken, waarbij men zich algemeen tegen elke regeling verzette, wijl men meende, dat een faillissement niet zou worden uitgesproken of zou worden opgeheven, welke meening in de gegeven toestand een dwaasheid was. Door het verplichte zwijgen van de besturen wist men echter van de moeielijkheden en van den stand van zaken weinig af. Er werd van alles gefantaseerd onder de leden. Vóór die bewuste vergadering werd door den voorzitter in een circulaire aan de leden vertrouwen gevraagd in het bestuur, werd in het kort de situatie uiteengezet en werd wezen op het gevaar, dat onbezonnen stappen een ramp voor de streek zouden kunnen be- teekenen. Het baatte alles niets, men schaarde zich achter de dwaling, dat er toch geen faillis sement zou komen. Toen begon dus de toestand eigenlijk gevaarlijker te worden dan ooit te voren, immers, de kans dat een eventueele ledenvergadering een regeling zou ver werpen zou met een faillissement de ge heele schuld van f 230.000 plus de gewone schulden ad f 250.000 over de leden bren gen, een ramp die niet te overzien was en dat alles op een moment dat een zeer gunstige regeling bijna in kannen en kruiken was. Men ging. achter de besturen om, naar Den Haag en vertelde daar aan den Re- geeringsambtenaar, dat de leden geen rege ling wilden, dat men het faillissement wilde laten doorgaan en dat de leden dus geen hulp van de Regeering wenschten. De regeering ging twijfelen. Men heeft toen zeer begrijpelijk in Den Haag wel eenige dagen getwijfeld of de leden wel hulp van de Regeering wenschten. Daarop hebben de besturen toen voorgesteld direct vergaderingen uit te schrijven, die toch door de leden waren aangevraagd, en de leden dan maar op deven en dood te laten beslissen, de besturen zouden doen wat zij konden, en zouden tot het laatste moment de verant woordelijkheid afwijzen en de leden voor houden, dat hun actie lijnrecht op faillis sement moest uitloopen. Het bestuur van „Kennemerland" twijfel de geen oogenblik of de leden zouden ir groote meerderheid besluiten om de vereeni ging te laten leven, als het bestuur eerst maar eens behoorlijk opening van zaken kon geven. Intusschen waren er eenige voorteekenen die erop wezen, dat de „Vrije Veiling" moge lijk een meerderheid zou kunnen zijn, die overhelde naar de meening, dat er toch geen faillissement zou komen, of dat het faillisse ment, eenmaal uitgesproken, den leden niet zou deren. Een ledenvergadering van de „Vrije Veiling" werd uitgescheven zonder een beoaalde agenda. Op den dag der vergadering werd een con ferentie belegd, waarbij de leider der oppositie eindelijk en op het laatste oogenblik, tot het inzicht werd gebracht, dat er slechts keuze bestond tusschen een regeling en een faillis sement. Op diezelfde conferentie, te Amsterdam ge houden, werd dan ook een motie vastgesteld, ongeveer gelijkluidend aan de agenda, die de vereeniging „Kennemerland" aan de leden had gezonden, en welke motie op beide leden vergaderingen gelijkluidend zou worden ver dedigd door den leider van de oppositie. De vergaderingen werden gehouden en de motie werd in stemming gebracht en op beide vergaderingen met algemeene stemmen aan genomen De situatie gered. De situatie was gered, zoodat. de Regeering ook weer bereid was, de verdere afwikkeling voort te zetten. De leden die in oppositie waren, zullen on getwijfeld op die vergadering, niets begrepen hebben van de houding van hun leider. Deze eerlijke frontverandering, in het waar achtig belang der vereenigingen siert hem. Toen aldus de goedkeuring der leden met algemeene stemmen was verkregen, konden de partijen de oplossing, die reeds lang in groote lijnen klaargemaakt was. verder afwerken, met de Boerenleenbanken en met de Regee ring. De Regeering bleef intusschen bij den eisch, dat de zaak op een lager bedrag dan 90.000 moest worden geregeld, zoodat partijen niet tot elkaar konden komen. Hoewel de besturen met de toegevoegde leden en de heeren van de beide Boerenleenbanken dikwijls vreesden, dat het hooge spel toch nog op faillissement zou uitloopen. hield de Regeering stand, met de belofte, dat ook na faillissement hulp zou worden geboden, totdat eindelijk, na maanden van groote spanning, de N.V. Spaarnebank op een laatste bod van de Regeering ad 65.000 wilde ingaan. Dit bod werd 1 Mei 's morgens per speciale bode van uit Den Haag bezorgd bij de N.V. Spaarnebank. Mr. Simons verklaarde voor de Rechtbank, dat deze brief door Minister Colijn ondertee kend bij de N.V. Spaarnebank den doorslag had gegeven. Daarmede was echter de basis voor de da ding bereikt. Op 11 Mei 1934 werd deze dading in de ledenvergadering goedgekeurd en werd tusschen de acht partijen een overeenkomst opgesteld, waarbij onder bepaalde voorwaar den de noodige gelden werden beschikbaar gesteld. Aldus is het verloop der moeilijkheden die de vereeniging in 1934 heeft doorstaan en waarbij het toch de besturen gelukt is, diverse parti.ien tot medewerking bereid te vinden, waardoor een groote ramp is voorkomen. Verder wordt opgemerkt: Dit verslag der moeilijkheden, worde niet beëindigd zonder voor de oplossing dank te brengen aan de Regeering en aan de Boeren leenbanken, die een gedeelte van het benoo- digde geld hebben verstrekt. Ook echter aan de N.V. Spaarnebank die, hoewel feitelijk ge- gedwongen tot de faillissementsaanvrage, toch vóór en na steeds blijk heeft gegeven, tot een soepele regeling en tot zeer belangrijke offers bereid te zijn. Ten slotte wordt o.a. geschreven: Het jaar 1934. Was 1934 een merkwaardig jaar voor de vereeniging, het bedrijf heeft behoorlijk kun nen werken, er is een aardig overschot en de bankrekening is niet onbeduidend terugge- loopen. KLEIN ARTIS. Van Zaterdag 22 Juni t.e.m. Woensdag 26 Juni zal, zooals wij reeds berichtten, in de Haven het propagandaschip „Klein Artis", van de vereeniging „Natura Artis" te Rotterdam ligplaats hebben, waar het voor iedereen te gen een zeer laag entree te bezichtigen is. In een ruimte van 60 vierk. Meter zijn meer dan 2000 dieren en voorwerpen opgesteld. Prachtig gekleurde vissehen zwemmen rond, in mooi beplante aquariums. Men treft er o.a. bij de Sluierkampvisch uit China, een Elec- trische Visch uit Afrika en als groote bijzon derheid de Goudpaling, gevangen in de Vecht bij Weesp. In vele volières laten schitterende vogels hun prachtig gezang hooren, waarbij o.a. Japansche Nachtegalen. Vroolijke oogen- blikken beleeft men natuurlijk bij de apen. Reinaart, de vos, laat zich door iedereen lief- koozen. Een zeer mak dier. Verder zijn nog aanwezig verzamelingen schelpen, koralen, diverse skeletten, zaden en vruchten, slangen, krokodillen, een neusbeer, urnen, fossielen enz. Vooral ook voor scholen is een bezoek nut tig, ook al, omdat door den leider dezer in richting een leerrijke populaire explicatie wordt gegeven. Dat men ook de dieren zelf mag voederen, zal voor velen zeker een aardige attractie zijn. DRIEHUIS Evenals verscheidene andere Amerikaansche Staten heeft ook Kansas den laatsten tijd veel van overstroomingen te lijden. In sommige streken komen nog slechts de daken boven het water uit. VERKOOP HANDWERKEN „ARBEID ADELT.» Ten huize van mevr. M. M. Rambonnet— Speet, P. C. Hooftlaan 30 zal a.s. Dinsdag middag een verkoop van handwerken plaats vinden van de vereeniging „Arbeid Adelt". SCHEEPVAARTBERICHTEN HOLLAND—AMERIKA LIJN. Rotterdam, Rotterdam n. New-Yorl! 19 van Boulogne. Boschdijk, 20 v. New-York te Rotterdam. Lochgoil, Vancouver n. Rotterdam 20 v. Londen. Lochmonar, Rotterdam n. Vancouver 19 (1.22 n.m.) 55 mijl O. van Niton. Dreehtdijk, Vancouver n. Rotterdam via Liverpool i9 (8 v.m.) 525 mijl Z.W. van Fastnet. ROTTERDAMSCHE LLOYD. Baloeran, 20 van Rotterdam te Batavia. JAVA—NEW-YORK LIJN. City of Eastbourne, 19 te Macassar voor Batavia en New-York. HOLLAND—AFRIKA LIJN. Randfontein (uitr.) 20 van Antwerpen. Boschfontein (uitr.) 20 te Lor. Marques. HOLLANDWEST-AFRIKA LIJN. Reggestroom 19 van Hamburg n. Amsterdam HOLLAND—AUSTRALIë LIJN. ftimkerk GaitrJ 20 te Antwerpen* HALCYON LIJN. Stad Vlaardingen 21 (n.m.) v. Kirkenes te Vlaardingen verw. Stad Haarlem, vertr. 22 v. Velsen n. Vlaar dingen. Maasburg, Oran n. Rotterdam p. 19 Gibral tar. HOLLAND—RRITSCH-INDIë LIJN. Streefkerk (thuisr.) 19 te Marseille, vertr. 21 (nam.) Hoogkerk (uitr.) 20 te Colombo. JAVA—CHINA—JAPAN LIJN. Tjikarang 19 v. Batavia te Manilla. Tjisadak 18 van Shanghai te Hongkong. Tjikandi 19 van Padang naar Oosthaven. KON. NED. STOOMBOOT MIJ. Ariadne 19 van Danzig te Kopenhagen. Aurora 19 van Vigo naar Lissabon. Boskoop 19 van Hamburg naar Antwerpen. Colombia, Barbados n. Amsterdam, 19 van Madeira. Hebe, 19 van Pasajes naar Bilbao. Juno, 19 van Genua naar Livorno. Oberon, 20 v. Amsterdam te Rotterdam. Oranje Nassau, Paramaribo n. Amsterdam 18 van Ponta Delgada. Perseus 19 v. Tarragona naar Valencia. Simon Bolivar, Amsterdam n. Barbodos 19 v. Madeira. Vesta, 19 van Triest naar Fiume. Ganymedes, 20 van Hamburg te Amsterdam» Deucalion 20 van Amsterdam naar Rotter dam. Hermes, 20 van Amsterdam n. Rotterdam. KON HOLLANDSCHE LLOYD. Zaanland (uitr.) 19 te Montevideo. ROTTERDAM—ZUID-AMERIKA LIJN. Alcyon (thuisrleis) 19 v. Victoria (Braz.). Alphacca 19 v. Rotterdam te Hamburg. STOOMVAART MLJ. NEDERLAND. Saleier (thuisreis) 20 van Liverpool. Chr. Huygens (thuisreis) 20 Juni te Suez. Poelau Tello, 20 van Batavia te Amsterdam. Poelau Roebiah (thuisr.) 19 van Padang. STOOMVAART MIJ. OCEAAN. Patroclus, 20 van Japan te Rotterdam. Ajex, Japan n. Rotterdam 18 te Hongkong. Menesteus, Japan n. Rotterdam 18 te Yoko hama. Antilochus 18 v. Rotterdam te Yokohama. Polyphemus, Amsterdam n. Batavia 19 te Liverpool. Rhesus, 20 Juni van Batavia te Amsterdam. Phrontis, Amsterdam n. Java 20 van Bela- wan. ■f Uitbreiding Duitsche vloot. De Deutsche Ost-Afrika Lijn laat twee nieuwe schepen bouwen, welke 18 mijl moeten loopen en naast 150 passagiers in de eerste klasse nog 350 passagiers in een toeristenklas se kunnen medenemen. De schepen moeten in het einde van het volgend jaar of begin 1937 afgeleverd worden. Bezoek marineschip. De Belgische politiekruiser Zinnia is hier gisteren van een kruistocht in de Noordzee binnengeloopen en aan den toeristensteiger gemeerd. Aanvoer zwavelzuur. Het Nederlandsch motorschip Ransdorp is van Nordenham alhier aangekomen met een lading zwavelzuur, welke in de Hoogovenhaven gelost wordt. Ertsaanvoer. Het Fransche stoomschip Astrée is van Caen aangekomen met een lading erts voor de Hoog ovens. Duitsche reederijen. De Hansa-reederij te Bremen hield van de ontvangsten netto 1,6 millioen mark over, welke voor afschrijvingen gebruikt zullen worden. Er wordt geen dividend uitgekeerd. AANGEKOMEN. 19 Juni: Astarte s.s. Bremen 20 Juni: Rijnstroom s.s. Leith Poelau Tello m.s. Ned. Indië Astrée s.s. Caen Zinnia kr. Noordzee Gateshead sa. New Castle Ganymedes s.s. Hamburg Ransdorp m.s. Nordenham VERTROKKEN. 19 Juni: Munkfors s.s. Bremen Jupiter m.s. Leningrad Salabangka s.s. Ned. Indië Hakubasan Maru m.s. Ceuta Tri to s.s. Rotterdam Pluto s.s. Kopenhagen Oberon s.s. Midd. Zee Vliestroom s.s. Huil Rhein s.s. Hamburg Venus s.s. Hamburg Salland s.s. Buenos Aires 20 Juni: Junior mi. Kings Lynn Ostmark m.s. Bremen Highland ss.. Blyth Kurmark s.s. Hamburg Munitiehandel onder regeeringstoezicht. WASHINGTON, 20 Juni (Y.D.) De Se- naatscommissie voor buitenlandsche zaken heeft gisteren haar goedkeuring gehecht aan een wetsontwerp waarbij importeurs en ex porteurs van munitie onder toezicht der fe derale regeering zullen komen en zullen wor den gebonden aan bepaalde regelingen.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

IJmuider Courant | 1935 | | pagina 5