OQ
V R IJ D A G 28 JUNI 1935
ONS WEKELIJKSCH
KNIPPATROON.
Nr. 356: jurkje voor meisjes van 4 tot 7
jaar. Het materiaal is wasch-, licht- en zon-
echte katoen in een vroolijk frisch tintje.
Plet rokje heeft eenige diepe plooien, die het
kind de noodige bewegingsvrijheid verlee-
nen. De eenige garneering bestaat uit het
doorgeregen lint aan den hals, dat op de
schouders gestrikt wordt. Benoodigd mate
riaal: 2.75 meter katoen van 90 centimeter
breedte.
Prijs van het patroontje: 38 ets. per stuk.
Nr. 357: aardig overgooiertje van linnen
voor meisjes van 6 tot 9 jaar. Ook hier zijn
diepe plooien in het rokje aangebracht. Be
noodigd materiaal: 2.75 meter linnen van
90 centimeter breedte. Prijs van het patroon
38 ets. per stuk. Van het blousje is geen
patroon verkrijgbaar.
Deze patroontjes zijn dus in alle maten
tegen bovenvermelde prijzen te verkrijgen
bij het bureau van dit blad. Bij deze prijzen
wordt echter nog 6 ets. extra berekend voor
porto-kosten.
Den lezeressen wordt vriendelijk verzocht
bij bestelling van een der patronen duidelijk
het gewenschte nummer en tevens de ver
langde maat d.w.z. boven-, taille, heupwijdte
enz., benevens den leeftijd van het meisje
voor wie het patroontje bestemd is, op te
geven.
Gelieve verder naam en adres zoo volledig
mogelijk te vermelden; men voorkomt daar
door onnoodige vertraging in de opsturing.
ZOMERSCHE MAALTIJDEN.
Hoewel het niet waarschijnlijk is, dat wij
den heelen zomer hetzelfde warme weer van
de paar laatste dagen zullen houden, is het
toch van belang om na te gaan, hoe we onze
maaltijden het best kunnen samenstellen,
wanneer de temperatuur hoog is, en de eet
lust in verhouding laag. Want zelfs de ge
zondste mensch heeft bij warm weer minder
behoefte aan een stevig maal dan bij kou;
de langdurige kou van de laatste maanden
heeft de optimisten zelfs de opmerking ont
lokt: het eten smaakte me bij dit weer veel
beter dan wanneer het zoo warm is. Wat niet
wegneemt, dat ze nu toch ook wel in hun
schik zullen zijn, dat de zomer er eindelijk is.
Hen vijf en tvintig jaar geleden heette het
in den volksmond: met warmte moet je net
zoo veel eten als gewoonlijk, anders word je
ziek.
Van dat idee zijn we geheel afgestapt: wie
het bij een hooge temperatuur nog zou doen,
ondervindt dadelijk dat het niet goed is, hij
voelt zich opgeblazen en onbehagelijk, en hij
zal zich in het vervolg wel wachten, weer
zoo'n groote maaltijd te verwerken.
Aan den anderen kant zijn er echter men-
schen die liefst maar zoo min mogelijk eten,
die alleen wat vruchten snoepen, veel drinken
en meenen dat dit voldoende is. Ook dat is
onjuist: onze gewone lichaamsfuncties gaan
door, warmte of geen warmte, en wie ze
daarvoor niet de benoodigde brandstof geeft,
zal verslappen, zich dus ziek gaan voelen en
daardoor ook weer meer last van de warmte
hebben.
We moeten dus wel blijven eten, maar we
moeten het met ander overleg doen, dan de
vorige maanden van het jaar.
Daarom kiezen we geen zware spijzen, maar
leggen ons toe op lichte kostjes, geen vet
vleesch dus, geen zware schotels, geen mach
tige soep. Dat behoeft in het geheel nog niet
in te houden, dat ons maal bestaan moet uit
louter koude gerechten, er zijn zeker ook
genoeg warme te bedenken, die licht te ver
teren zijn, of die er gemakkelijk ingaan,
want ook met dit laatste dient nog steeds re
kening te worden gehouden.
Daarom zijn de meeste groenten zeer ge
schikt bij warm weer, zij eten gemakkelijk, en
voorzoover zij niet goed verteerbaar zijn,
geven zij onze spijsvertering toch voldoende
werk. Aardappelen liggen'zwaar in de maag
bij warm weer, vooral omdat de nieuwe nog
moeilijker verteerbaar zijn dan de oude, zoo
dat we die wanneer wij ze toch willen geven,
in kleinere hoeveelheden op tafel brengen.
Soepen maken we licht, vooral niet dik, en
frisch van smaak, terwijl het nagerecht dan
meestal koud zal zijn. Warme puddingen en
schoteltjes, warm gebak, het zijn alle gerech
ten die bij warm weer niet in aanmerking
komen. Daarentegen is er nog genoeg te be
denken wat gemakkelijk naar binnen glijdt.
Veel drinken bij de maaltijden is nooit
aan te bevelen, maar het is dat nog minder
bij warm weer; men vult zijn maag dan met
water, en de eetlust die men heeft, ver
dwijnt hierdoor. Vooral kinderen zijn ge
neigd om groote hoeveelheden water te drin
ken aan tafel, en het is dan ook wel
zaak daaraan paal en perk te stellen. Bui
ten de maaltijden om is het iets anders, dan
is veel drinken bij warm weer allerminst scha
delijk, mits het natuurlijk niet steeds water
met ijs is, de geliefde drank der Amerikanen
in den zomer, welke al menige spijsvertering
van streek heeft gemaakt.
Wie moeite heeft met het bedenken van
geschikte maaltijden bij warm weer. make
eens een lijstje met de beste gerechten voor
dit doel, waaruit dan iederen dag een combi
natie voor het maal kan worden samenge
steld.
Bijvoorbeeld worden als soepen genoteerd;
tomaten-, groenten-, mermicelli-, bloemkool-,
spinaziesoep en bouillon.
Goede voorgerechten zijn: nieuwe haring,
huzarensla, Russische eieren, tomaten op ver
schillende manieren bereid, lichte visch hors
d'oeuvres, lichte egroenten hors d'oeuvres.
Als hoofdschotel dienen alle vleeschsoorten,
zonder vet, de groenten die het seizoen ople
vert, koude gebakken visch, of warme ge
kookte visch met een pittige saus, en ten
slotte als nagerechten hangop, yoghurt,
citroenrijst, vruchtensla, citroenvla, koude
pudding met saus, vruchten, enzoo voort-s. Na
tuurlijk is dit alles voor uitbreiding vatbaar;
wie wat initiatief heeft, weet in welke richting
zij zoeken moet om andere recepten te ver
zinnen.
Tenslotte nog een enkel woord over ijs, wat
voor de meesten en dan vooral voor kinderen
een onweerstaanbare aantrekkingskracht
heeft bij warm weer. Laat moeder er vooral
eenigszins het oog op probeeren te houden,
hoeveel ze hiervan verorberen, „ijsjes" in
groote hoeveelheden hebben een bedorven
maag tengevolge, en daarmee veel narig
heid.
E. E. J.—P.
HET MENU VOOR DE
HEELE WEEK.
Zondag:
bloemkoolsoep;
blinde vink, postelein, gekookte aardappe
len;
sneeuwpudding:
fruit.
Maandag:
biefstuk, andijvie, gekookte aardappelen;
appelmoes.
Dinsdag:
kalfslappen, doppers, gekookte aardappelen,
wentelteefjes.
Woensdag:
harde eieren, sla, gebakken aardappelen;
rijst met rabarber.
Donderdag:
gehakt, spinazie, gekookte aardappelen;
rödgröd.
Vrijdag:
gestoofde baars, citroensaus, gekookte
aardappelen;
flensjes
Zaterdag:
saucijsjes, bloemkool, gekookte aardappe
len;
karnemelkpudding.
Een man verkoopt zijn vrouw
en kinderen.
In het zuiden van Zuid-Slavië heeft zich het
merkwaardige geval voorgedaan, dat een man
zijn echtgenoote en zijn kinderen het zijn
er liefst zes! aan een ander verkocht heeft.
Hij was ongeveer zestien jaren met haar ge
trouwd geweest. Voor haar huwelijk was Mi-
liza het mooiste meisje van het dorp Vlaso-
tince in het dal van de Vardar geweest. Sveto-
zar Mladivits.., een arme boerenjongen, hield
heel veel van haar. hij verafgoodde het mooie
meisje en hij zou dolgraag met haar in het
huwelijksbootje gestapt zijn, maar dat gini_
niet. Want Miliza's ouders wilden slechts een
rijken schoonzoon hebben. Zij hadden een wel-
gestelden boer tot toekomstig echtgenoot van
hun dochter uitgekozen. Dragutin Markovitsj
heette de man. Miliza was een gehoorzame
dochter en in den herfst van 1919, toen de
oogst binnen was, werden Miliza en Dragutin
Markivtsj in den echt vereenigd. Het huwe
lijksfeest duurde drie dagen en drie nachten,
er werd geweldig gegeten en gedronken.
Miliza is nooit erg gelukkig met haar man
geworden. De verbintenis werd weliswaar met
zes kinderen gezegend, maar Dragutin was een
ruwe kerel, die zich weinig om zijn boerenbe
drijf bekommerde en die den heelen dag maar
in de herberg.zat. Ten slotte werkte hij in het
geheel niet meer, hij was voortdurend dronken
en hij maakte groote schulden. Zijn rijkdom
was al lang verdwenen en het ging Miliza en
haar kinderen telkens slechter.
Intusschen had Svetozar Mladovitsj, de
arme boerenjongen van weleer, er zich aardig
bovenop gewerkt. Door noeste vlijt had hij veel
geld verdiend, hij was eigenaar van een fat
soenlijke boerderij geworden en was een alge
meen gezien man. Zijn jeugdliefde had hij
nooit vergeten en het deed hem verdriet te
weten, dat Miliza niet gelukkig was.
Op een zekeren dag kwam Miliza met rood
geweende oogen bij hem. Zij kon het thuis bij
na niet meer uithouden. Dragutin sloeg en
mishandelde haar en de kinderen, hij was
bijna nooit nuchter meer, stapelde schulden
op elkaar, de stallen en de voorraadschuren
waren zoo goed als leeg en hij kon niet eens
zijn belastingen betalen. Vaak was er zelfs niet
eens genoeg te eten in huis. Svetozar luisterde
naar alles, wat Miliza hem vertelde. Hij gaf
haar een groot stuk brood en een geweldige
gerookte ham en hij beloofde, dat hij haar
zou helpen.
Svetozar dacht den geheelen nacht over den
toestand na. Toen de morgen aanbrak, was
een schitterend plan in zijn brein gerijpt. Hij
stapte naar de kroeg toe, waar Dragutin al
weer zat, en hij sprak daar een poos met hem.
Toen Svetozar weer verdwenen was, lachte
Dragutin luid en sloeg hij met zijn vuist op
tafel „Zoo'n dwaas!" riep hij, „maar hij moet
het zelf weten!"
Den Zondag daarop zaten Svetozar en Dra
gutin weer bij elkaar, thans met den dorps--
rechter en de twee oudste boeren erbij. Sveto
zar dicteerde den rechter, die aanvankelijk
met het hoofd geschud had, een koopacte,
volgens welke Dragutin Markovitsj zijn echt
genoote en zes kinderen voor tweeduizend di-
naren, tweehonderd kilogram tarwemeel, vijf
stukken gerookt spek en vijf liter slibowitz
aan Svetozar Mladovitsj verkocht. Verder ver
klaarde Dragutin zich in dit verdrag bereid
zijn huwelijk door eigen schuld te laten ont
binden en er niets op tegen te hebben, dat
Miliza de wettige echtgenoote van Svetozar
zou worden.
Op den zelfden dag nog bewoog zich een
eigenaardige optocht van Dragutin's huis naar
dat van Svetozar. Dragutin liep voorop, met
een bundel kleeren over den schouder: dat
waren de kleedingstukken van Miliza en van
een paar van de kinderen. Achter hem aan
schreden Miliza en de zes kinderen.
1 Svetozar stond in zijn prachtigste kleedij
voor zijn huis op de aankomst van den stoet
te wachten. Hij kuste Miliza en kuste de zes
kinderen en liet hen het huis binnengaan.
Vervolgens betaalde hij Dragutin.
Dragutin is onmiddellijk naar zijn kroeg
teruggekeerd, waar hij direct weer begon te
drinken. Svetozar en Milizar zijn dol-gelukkig
nu eindelijk, en dat nog wel voorgoed, bij el
kaar te zijn en ook de kinderen zijn tevreden
met hun nieuwen papa, dien zij veel aardiger
vinden dan den vroegeren, eersten vader!
W. M. BEKAAR.
WERKBESPARING VOOR DE
HUISVROUW.
Er wordt veel gesproken en geschreven over
alle mogelijke tijd- en werkbesparing voor
de veel geplaagde huisvrouw: alleen over dat,
eene, het verstellen, naaien en stoppen, hoo-
ren we niets en dat is juist hetgene wat ons
uren bezighoudt.
Waarom hebben we eigenlijk een naaima
chine?
De naaimachine kan ons uitstekende dien
sten bewijzen bij het verstellen der wasch; in
10 minuten knappen we dan een werkje op,
waarvoor we anders minstens een uur noodig
zouden hebben en dat, zonder dat we bij de
machine nog andere apparaten, e,d, noodig
hebben.
De beginnelinge kan het beste een rond
spanraam nemen, zooals voor borduren ge
bruikt wordt en schuift de grootste ring er
van onder de naaivoet
OM ZELF TE MAKEN.
MEISJESJURK.
In den zomer kunnen onze meisjes geen
jurken genoeg hebben. Iederen dag een
schoone jurk is in de heete dagen volstrekt
geen luxe. Gelukkig zijn de katoentjes, die
men tegenwoordig koopt, haast alle, zonder
uitzondering, licht-, lucht- en waschecht,
zoodat dit wasschen de jurkjes niet bederft.
De modellen, die men van deze eenvoudige
katoenen stofjes maakt, kunnen niet een
voudig genoeg zijn.
Onze teekening toont een jurkje voor meis
jes van 8 a 10 jaar, dat vervaardigd is van
gestreept katoen. Voor dit modelletje heeft
men 1.40 meter stof noodig van 100 centi
meter breedte. Het jurkje krijgt de aardige
noot. door de streep verwerking.
We beginnen het meisjes, voor wie men het
jurkje zullen maken, de maat te nemen en
dan knippen we van papier het patroon, dat
op het schema geteekend is.
Het jurkje bestaat uit:
een voorpand, een rugdeel, 4 banen voor de
rok, twee volants voor de mouwtjes, een
kraagje. Dit kraagje wordt geknipt van ef
fen wit piqué of katoen.
Het blousje wordt met een splitje aan den
voorkant gesloten.
We stikken de jurk in elkaar en werken
de naadjes aan de binnenzijde goed af. Dan
kunnen we bij katoen het beste doen, door
de naadjes tegen elkaar te stikken.
Zoom en volants van de mouwen kunnen 't
beste met een biesje afgewerkt worden. Dit
biesje kunnen we zelf van schuine banen
stof knippen, of wel klaar koopen.
Het kraagje behoeft niet dubbel geknipt
te worden, omdat het toch plat op de jurk
gestikt wordt. Met knoopjes en met lusjes
sluit men de jurk van voren.
Op de teekening kunt ge duidelijk zien,
hoe men de jurk knippen moet. om de stre
pen op een aardige manier te verwerken. De
strepen in het blousje loopen recht; terwijl
die in de rok schuin genomen zijn. Aan de
rugzijde vallen de strepen op dezelfde ma
nier, als aan den voorkant.
Tenslotte strijken we het jurkje op.
U zult eens zien, hoe trotsch uw dochter
tje is, op deze door moeder zelf gemaakte
jurk.
JAM MAKEN.
In alle receptenboeken komen duidelijke
recepten over het koken van jams voor. bo
vendien zijn er tegenwoordig eenige middelen
in den handel die het werk vereenvoudigen,
en die daarbij ook recepten geven, zoodat het
geen zin heeft om nog weer eens zulke recep
ten te bespreken.
Wat echter door menige huisvrouw nog wel
eens over het hoofd wordt gezien is het vol
gende: het is niet verstandig om de ge'neele
hoeveelheid vruchten-met-suiker of tenminste
een heele pan vol tegelijk te koken. Door het
inkoken, wat lang duurt, wordt de jam don
kerbruin van kleur, ze brandt spoedig aan en
de vruchten koken kapot. Veel beter is het,
om de vruchten met de suiker bij gedeelten
uit te koken, waarbij dan natuurlijk de hoe
veelheden in de juiste verhouding worden
verdeeld. De jam behoudt dan beter de kleur,
de vruchten blijven mooier gaaf en de kans
van aanbranden is klein. Tenslotte wordt
alles samengevoegd, doorgeroerd en op de
bekende wijze in de potjes gedaan.
Het te verstellen stuk waschgoed schuift
men nu eveneens onder de naaivoet en over
de ring, zoodat het gas precies in het midden
komt.
Vervolgens haalt men ook de kleine ring
onder het voetje door en schuift die in d<
groote De stof met het gat is nu strak ge
spannen tusschen de beide ringen (zie il
lustratie). Na deze voorbereidingen kunnen
we beginnen met het eigenlijke stopwerk. W-
laten de naald 1 tot 2 centimeter van de rand
van het gat neer en stellen ook het naaivoet je
omlaag. Nu nemen we het raam met de lin
kerhand vast en naaien heel eenvoudig dwars
over het gat heen, tot 2 centimeter over den
anderen rand heen. We beginnen het werk
niet in het midden; maar aan den kant.
Terwijl men langzaam trapt, heft men.
met de rechterwijsvinger de handje van het
naaivoetje een weinig op, schuift de ring lang
zaam naar achteren en naait vlak langs den
eersten draad weer terug, tot men den ande
ren kant weer bereikt heeft. Dan laat men
de handle neer en draait weer terug Op deze
maneer spant men draden, net zooals voor 't
stoppen van een kous. Men moet natuurlijk
zorgen, dat de dJraden dicht naast elkaar lig
gen. Is de laatste draad gespannen, dan laat
men de naald zoo ver mogelijk naar beneden
gaan en draait de ring half om, zoodat de ge
spannen draden dwars komen te liggen. Nu
naaien we precies zooals we eerst hebben
gedaan, met kleine steken over en weer, zoo
dat de naald tusschen iedere twee draden een
maal neer gaat. Op deze manier ziet het werk
er als geweven uit. Voor alles moeten we er
echter op letten, dat de machine op een fijne
steek staat en dat we ook dun garen
bruiken. Opdat het werk er zoo netjes moge
lijk uit zal zien stikken we in de richting van
de weefdraden en zorgen dat de rand van de
stop recht is. Is het stuk waschgoed een kee:
gewasschen en-gestreken, dan kan men van
de stop niets meer ontdekken.
Hoe uitvoerig de beschrijving ook moge
klinken in theorie; in practijk gaat het heel
eenvoudig en vlug. Heeft men er eens een
maal een uurtje over gedaan om te oefenen,
dan stopt men nooit meer met de hand. Is
men de kunst eenmaal machtig, dan kan men
kleinere gaatjes ook zeer goed zonder span
raam stoppen.
Op deze wijze stopt men in 10 minuten net
zooveel, als men anders in uren doet. Ik heb
zelf bijvoorbeeld een in 'n zakdoek een gat
geknipt van 5 centimeter en dat gat heb ik
met de machine in 3 1/2 minuut keurig dicht-
geweven.
Iedere vrouw kan dus zelf uitrekenen, hoe
veel tijd en geld ze op deze wijze uitspaart.
Bovendien is tiet werk veel aangenamer dan
het met de hand stoppen.
Heeft men in een stuk waschgoed meerdere
klein gaatjes te stoppen, dan heeft men niet
telkens af en aan te hechten. Men kan als
één stop klaar is, de handle omhaag halen en
zonder de draad afte knippen aan het volgen
de gat beginnen.
Is alles klaar en het werk onder de ma
chine vandaan gehaald, dan worden alle
draadjes afgeknipt.
Een tiran onder de vogels. In Noord
Amerika leeft een vogel, niet grooter dan een
spreeuw, die koningsvogel heet, maar den bij
naam heeft gekregen van tiran. ïn den broed
tijd uit het mannetje steeds op den loer of
er ook roofvogels naderen, en die worden on
verbiddelijk door hem cp de vlucht gejaagd.
De groote roofvogels, dce/i wel moeite om
hun kleinen -vijand te vangen, maar deze is
hen steeds te vlug af, of valt ze steeds van ach
t»rcn aan en brengt ze met zijn scherpen-
snavel leelijke wonden toe.
VOOR VERSCHILLENDE
GELEGENHEDEN.
Iedere vrouw stelt er prijs op, bij elke ge
legenheid de juiste kleeren te dragen en ge
lukkig' hebben de meeste vrouwen van tegen
woordig wel zooveel smaak, dat wat dat be
treft, geen groote blunders meer gemaakt
worden.
Weet men echter niet zeker, wat gedra
gen zal worden op een of andere gelegenheid
dan doet men het beste in een eenvoudig
donker toiletje te verschijnen. Een complét is
dan wel de meest ideale oplossing; vooral een
complét, waarbij men een donkere mantel
over een lichte japon draagt.
Voor de heele mooie middagjaponnen of
voor avondfeesten ziet men veel crêpe 'de
chine of crêpe satin imprimé. Deze mate
rialen laten zich verwerken tot allerliefste
japonnetjes met volants, ruches, enz. Vooral
voor onze jonge meisjes is dit een ideale
dracht. Oudere dames doen beter een model
te kiezen, in het genre zooals de andere
figuurtjes op de onderstaande teekening
draagt.
Een materiaal, dat deze zomer zeer üi de
smaak valt, is taftzijde. En veel zijn de ja
ponnen, die gecompleteerd worden door een
mantel van donkerblauwe taftzijde. Men moet
natuurlijk een model kiezen, dat zich bijzon
der leent voor taft. Een model rus met uit
staande wijde pofmouwen en getailleerd, of
een zeer wijd.
Wat bij taftzijde bijzonder voldoet zijn
stiksels. Stiksels langs voor- en onderkant
en langs de zoom der mouwen.
Op de tweede teekening ziet u een complét,
bestaande uit een jurkje van lichtkleurige ge
ruite zijde met een mantel van donkerblauwe
taft. Daarnaast een elegante japon van don-
kerblauw-gestreepte taftzijde met- een jabot
van witte crêpe satin.
Ook als garneering wordt taft veel ge
bruikt en niet alleen geruit. Ook effen ziet
men veel als kraag en revers op zomerman
tels en natuurlijk doorgestikt. Van geruite
taftzijde zijn de kleine hoedjes die de vorm
hebben van de bekende Zuid-westers, die
zeelieden en schippers dragen bij storm. Pas
send bij deze hoedjes een shawltje, dat onder
de kin gestrikt wordt.
