Helga's weddenschap.
Ten bate der Londensche kinderziekenhuizen werd Donderdag in de Engelsche hoofdstad een groot
kinderfeest gegeven, waarbij de kleinen z-ieh met allerlei bezigheden en spelletjes kostelijk vermaakten
Voor de T.T.-races te Assen. Links: de favorieten bespreken hun kaw;
rechts: Stanley Woods schrijft een brief naar huis
De tweede dag der Henley-regatta op de Theems werd door uitstekend weer begunstigd.
Een overzicht tijdens de middag-roeiwedstrijden, die door een groote menigte werden
bijgewoond
Een nieuw plakkaat wordt thans uitgegeven
voor de Olympische Spelen, die in 1936 te
Berlijn gehouden zullen worden
Aan den zeilwedstrijd voor groote jachten te Plymouth namen deze week verschillend^
vaartuigen van internationale vérrrtaardheid deel. Een snapshot tijdens den wedstrijd.
Vooraan het Amerikaansche jacht .Yankee". De .Astra" passeert juist den vuurtore^
Speech Day" op de Harrow school (Eng.). De studenten wachten op het oogenblik,
waarop zij worden opgeroepen
FEUILLETON.
Uit het Noorsch door
SIGRID BOO.
7)
(Nadruk verboden).
Ik begreep dat de loterij geweest was en
.nog steeds was de hoop van de familie. Ik
kwam er achter dat ze tien jaar geleden uit
Denemarken gekomen waren. en het ver
baasde me niet. dat ze nog altijd niet op
streek waren! Het leed geen twijfel, ik was
gekomen bij een moderne mevrouw Micaw-
ber, hoopvol gelijk David Copperfields moe
derlijke vriendin, maar zonder haar groote
aantal verzoenende eigenschappen. Toch be
zat ze er enkele. Ze was vriendelijk en
goeiig Hoogstwaarschijnlijk was ze al te
goeiig geweest en had ze haar echtgenoot
van het begin af aan carte blanche gegeven.
Eerlijk gezegd. Grete, ik zou geen mensch
geweest zijn. als ik mevrouw Lisby's gebluf
niet met eenzelfde opschepperij had beant
woord. Uit m'n privé-relaties diepte ik de
meest imponeerende op een oom-generaal
strekte iedere familie tot eer. Dat ze. on
danks alles, niet geïmponeerd werd. zal wel
gekomen zijn. omdat ze mij even weinig ge
loofde als ik haar. Pracht-verhoudingen! En
ik kon de waarheid niet bekrachtigen door
het noemen van namen ingevolge de voor
waarden der weddenschap.
Zonder te groote snoeverij durf ik bewe
ren. dat de gronden tamelijk schoon en de
hoeken eenigermate opgeruimd waren gedu
rende den tijd. dat ik bij de Lisby's was. (Ik
ben daar nu niet langer, begrijp je. maar
hierover later meer). Maar een engel was ik
niet waar je me trouwens ook wel nooit
voor zult hebben aangezien. Als mevrouw
Lisby's deftige verleden en al het andere on
gelooflijke wat ik daar te hooren en te zien
kreeg, me al te erg de keel uithing, sloot ik
mezelf doodkalm op in m'n eigen salon en
liet ze net zoo hard en zoo lang roepen als
ze wilden Daar zat ik dan een tijdje onbe
weeglijk en zag er uit als een idioot. Dat is
verrukkelijk, als je moe bent. Probeer het
eens, maar doe je deur op slot en ga een
flink eind van den spiegel af zitten.
Op een middag, dat ik op m'n knieën de
W.C. te boenen lag, kwamen Tutt en Sofie,
die met de controle belast waren, op bezoek.
Sofie kreeg schetsboek en potlood uit haar
tasch en vereeuwigde de situatie. De teeke-
ning stuurden ze aan Jöfgen, die ze beslist
in een lijstje achter glas aan den muur ge
hangen heeft. Die jeugd van tegenwooi'dig,
foei! Mevrouw Lisby was ten zeerste ge
ïmponeerd door Tutt's bontmantel en draai
de het oude verhaal af, dat ze uit Denemar
ken kwamen en dat ze daarom nog niet op
orde waren, maar dat ze nu plan hadden,
een eigen villa te laten zetten het wach
ten was enkel op de teekeningen van den
architect. en ze hoopte, dat de twee hun
bezoek zouden hervatten, enz enz. Toen ze
aan de Chesterfield fauteuils was en de an
tieke kist, steunde ik onwillekeurig zoo luid,
dat ze meenden dat ik niet goed was en
me dwongen twintig kamferdruppels te ne
men .Maar Sofie. die volgens eigen zeggen
verloofd is met de bedoeling, een huwelijk
aan te gaan en niet zooals gewoonlijk en
kel maar zoo'n beetje verloofd om te kus
sen, gevoelde oprechte belangstelling en ik
geloof dat ze uren lang redeneerden over
een slaapkamer in rose en een salon in goud
en deuren met ingelegde paneelen en ge
beeldhouwde stoelen en servetten in filet en
alle mogelijke dingen, die behooren tot het
rijk der vrouw.
Maar het was niet veel, dat ik van de
wereld te zien kreeg in die dagen; wat dat
betreft had ik evengoed in de gevangenis
kunnen zitten. Slechts één keer was ik bij
oom en tante in de Incogniogate. Het zijn
toch wel beschaafde menschen, bij wie je
bent? vroeg tante. Ja zeker, zei ik, ze
denken er over in Frogner een villa te laten
zetten met parketvloeren en centrale ver
warming. En alsof dit voldoende bewijs was
van hun beschaving, was tante hierdoor ge
rustgesteld.
Op den dag af zes weken bleef ik in deze
betrekking, mijn geest en ziel leden er mis
schien door wie zal het zeggen mijn
handen en nagels verdroegen het absoluut
niet, maar mijn figuur voer er wel bij. dat is
zoo slank geworden als een naald, tip-top.
Maar wat heb ik daaraan, nu ik me voor een
jaar heb verbonde nen niemand heb om me
mooi voor te maken?
De economische zijde van de zaak zag er
een tijdlang treurig uit. De 25 kronen die
ik volgens de voorwaarden van dé wedden
schap mee mocht nemen als een soort vas
ten ondergrond waren spoedig opgebruikt
gedurende de magere dagen der familie Lis
by, en de hoop op eenig salaris verdween ook
langzamerhand. Maar weet je. wat er toen
gebeurde?
Ja. Den dag voor m'n vertrek won me
vrouw Lisby 5000 kronen in de loterij.
Van het oogenblik af, dat ze het in de
krant zag. was haar gezicht dat eener ko
ningin. Ze bood me dadelijk de betrekking
van dame van gezelschap bij haar aan. maar
om verschillende redenen meende ik te moe
ten bedanken voor deze groote eer. Inplaats
daarvan vroeg ik een getuigschrift, en in de
blijde stemming van het oogenblik schreef
ze er me een, dat me toegang moest verlee-
nen tot den keizer van Japan zelf. Het liep
over van loftuitingen en wemelde van dave
rende adjectieven. Ik kan je zwart op wit
laten zien, dat ik ben een meester in de
kookkunst", buitengewoon flink en betrouw
baar" en daarnaast „zeldzaam beminnelijk
in den omgang". Deze laatste opmerking
slaat ongetwijfeld op de vele uren, die ik
aan haar bed heb gezeten en geluisterd heb
naar haar woordenvloed.
M'n loon kreeg ik en het geleende geld
werd me terugbetaald. Dat dit niet reeds
eerder gebeurd was, vond volgens mevrouw
Lisby enkel z'n oorzaak in vergeetachtig
heid. Echt vervelend, dat ik zulke dingen
vergeet, zei ze ik hoop. dat u het me niet
kwalijk neemt. Wat ik dan ook niet deed,
aangezien ze nu eenmaal geschreven had,
dat ik „zeldzaam .beminnelijk in den om
gang" was.
Toen ik de familie Lisby voor goed verliet,
had ik hetzelfde bevrijdende gevoel als wan
neer men uit een donkere mijn in het dag
licht en 9e frissche lucht komt. Wel deed
het pijn te denken aan die lieve kinderen,
die gedoemd waren, daar voor goed te blij
ven; de oudsten begonnen al de kleur hun
ner omgeving aan te nemen. Je had kleinen
Toto moeten zien; hij was zoo rond en zacht
als een bal en had teentjes van marsepein.
Naar aanleiding van de winst in de loterij
kreeg hij een teddybeer, zoo groot als hij
zelf. Ik zou liever gezien hebben, dat ze hem
wat kousen en onderbroekjes had gegeven,
want die had hij hard noodig.
Om Toto en de andere kinderen zou ik
willen, dat er iets kwam van de villa in
Frogner, maar dat is al even onwaarschijn
lijk als dat ik met den kroonprins zal trou
wen om een voorbeeld te noemen. Toen ik
vandaag van het verhuurkantoor kwam, ont
moette ik Toto's mama, in een fijnen bont
mantel van bisam. Ze was geweldig goed te
spreken, ze kwam nl. van een verkooping,
waar ze twee antieke zilveren candelabres
bad gekocht voor den spotprijs van vijfhon
derd kronen. Ik wil een zaal hebben in
ons nieuwe huis, zei ze me, een echte zaal
met groote spiegels, candelabres en stoelen
langs de wanden.
Ik heb reeds een nieuwe betrekking aange
nomen. Den volgenden keer dat je een brief
krijgt, komt die van het kamermeisje Helga
op Vinger gaard, vier mijlen buiten Oslo;
landeigenaar Bech en echtgenoote. Zestig
kronen per maand, eerstdaags ben ik wat je
noemt een goede partij.
Het is bijna een onbeschaamdheid van me,
zoo'n langen brief te schrijven; maar waar
een arm dienstmeisje tijd heeft gevonden om
te schrijven, kun jij, die gouvernante bent
en dus bijna tot de hoogste klasse behoort
wel tijd vinden, dien te lezen. Het ergste
is. dat ik m'n fijnste papier aan je verdaan
heb, weinig vermoedend, toen ik begon, dat
m'n brief een dergelijken omvang zou gaan
aannemen.
Als ik moet voortgaan met het schrijven
van uitvoerige rapporten, zal het het beste
wezen dat ik probeer, eenige riemen folio te
krijgen.
Ja. ja, het ga je goed. Morgen vertrek ik
naar Vinger gaard. Ik droomde vannacht
dat de zoon des huizes Adalbert heette. Ik
hoop voor hem, dat het niet zoo is.
Je Helga.
(Wordt vervolgd).
WÊÈWÊÈl
